Μια Ρωσία που αποτυγχάνει παταγωδώς να επιτύχει τις φιλοδοξίες της στην Ουκρανία, και μια Ρωσία που αποτελεί υπαρξιακή απειλή για το ΝΑΤΟ -ιδίως για τα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης. Δύο εικόνες ασυμβίβαστες, που όμως έχουν εξήγηση. Ένας πόλεμος ΝΑΤΟ-Ρωσίας, θα ήταν πιθανότατα πολύ διαφορετικός από την εισβολή στην Ουκρανία.

Περισσότερα από τρία χρόνια μετά την εισβολή, και με τρομακτικές απώλειες ζωών και εξοπλισμού, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν καθηλωθεί κατά μήκος μιας αμετάβλητης γραμμής του μετώπου, εκατοντάδες χιλιόμετρα από το Κίεβο, που η Μόσχα είχε στο νου της να καταλάβει. Τον τελευταίο χρόνο, δεν υπάρχει κανένα απολύτως σημάδι για στρατιωτικές επιτυχίες σύντομα.

Λίγο πιο πέρα, στα δυτικά, τα ευρωπαϊκά κράτη του ΝΑΤΟ προσπαθούν να επανεξοπλιστούν. Αξιωματούχοι άμυνας του ΝΑΤΟ προειδοποιούν ότι η συμμαχία πρέπει να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει μια ρωσική επίθεση, σε ένα ή περισσότερα από τα μέλη του μπλοκ, στα επόμενα τρία έως επτά χρόνια.

Δανοί αξιωματούχοι έχουν προειδοποιήσει ότι η Ρωσία θα μπορούσε να εξαπολύσει κάποιου είδους επίθεση μέσα σε έξι μήνες από τη στιγμή που ο πόλεμος στην Ουκρανία θα θα τελειώσει.

Στόχος η διάσπαση

Το κλειδί για να γίνει κατανοητό ο παράδοξο της αδύναμης Ρωσίας που όμως απειλεί σοβαρά το ΝΑΤΟ, έγκειται στις εκτιμήσεις, ότι ο πρωταρχικός στόχος της Μόσχας σε έναν πόλεμο κατά του  Βορειατλαντικού Συμφώνου, δεν θα ήταν να καταλάβει μεγάλα εδάφη -τουλάχιστον όχι αρχικά- αλλά να καταστρέψει τη συμμαχία ως πολιτική και στρατιωτική οντότητα ικανή να αντιταχθεί στη Ρωσία, αναφέρει το δημοσίευμα του Foreign Policy. Κάτι τέτοιο δεν θα απαιτούσε να νικήσει τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ σε απευθείας σύγκρουση.

Αντίθετα, θα συνεπαγόταν την καταστροφή της ενότητας και της αποφασιστικότητας της Συμμαχίας, με το Κρεμλίνο να στοιχηματίζει ότι αυτή θα  διασπαστεί υπό την πίεση.

Επομένως, η Ρωσία αποτελεί μια σοβαρή και υπαρξιακή απειλή για το ΝΑΤΟ, με έναν θεμελιωδώς διαφορετικό τρόπο από το είδος του πολέμου που βλέπουμε στην Ουκρανία.

Ζωτικής σημασίας να αποφύγει μια παρατεταμένη σύρραξη

Σε αντίθεση με την πολεμική προπαγάνδα της Ρωσίας, οι πολιτικές και στρατιωτικές ελίτ της Μόσχας γνωρίζουν ότι η Ρωσία θα έχανε πιθανότατα έναν ολοκληρωτικό, συμβατικό πόλεμο με το ΝΑΤΟ, ακόμη και χωρίς την εμπλοκή των ΗΠΑ.

Για τη Ρωσία, είναι επομένως ζωτικής σημασίας να αποφύγει μια παρατεταμένη σύρραξη και να εξασφαλίσει μια γρήγορη και ευνοϊκή λύση. Η Ρωσία πιθανότατα θα προτιμήσει μια σύντομη, εξαιρετικά έντονη εκστρατεία με στόχο να διαρρήξει την πολιτική συνοχή τους. Στόχος θα είναι να παραμείνει η αντιπαράθεση σε τοπικό επίπεδο, με τη συμμετοχή μόνο ενός ή το πολύ λίγων κρατών μελών του ΝΑΤΟ, και να τερματιστεί γρήγορα.

Ένα σενάριο: Επίθεση στο πιο αδύναμο σημείο της Συμμαχίας και εκστρατεία εκφοβισμού

Ένα από τα επικρατέστερα σενάρια είναι μια περιορισμένη εισβολή στο έδαφος του ΝΑΤΟ σε ένα θεωρούμενο αδύναμο σημείο – για παράδειγμα, σε ένα ή περισσότερα από τα κράτη της Βαλτικής. Μετά την αρχική επίθεση, η Ρωσία θα μπορούσε να ανακοινώσει ότι οποιαδήποτε προσπάθεια ανακατάληψης της κατεχόμενης περιοχής θα πυροδοτούσε πυρηνική κλιμάκωση

Για να ενισχύσει της απειλές της η Μόσχα. θα μπορούσε  να οπλίσει και να διασπείρει πυραύλους εξοπλισμένους με τακτικές πυρηνικές κεφαλές δηλώνοντας ετοιμότητα εκτόξευσης σε χρόνο μηδέν.

Εάν το ΝΑΤΟ ετοίμαζε αντεπίθεση, η Ρωσία θα μπορούσε να κλιμακώσει περαιτέρω πλήττοντας πολιτικές υποδομές βαθιά μέσα στην Ευρώπη με συμβατικά οπλισμένους πυραύλους, σηματοδοτώντας ότι η συνεχιζόμενη αντίσταση αυξάνει μόνο το κόστος. Σε περίπτωση που η Ρωσία καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μια πιο δραστική κλιμάκωση θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντά της, δεν αποκλείεται να ρίξει πυρηνικές προειδοποιητικές βολές στα ευρωπαϊκά μετόπισθεν.

Το, υψηλό ρίσκου, στοίχημα ότι το ΝΑΤΟ θα διστάσει να υπερασπιστεί τα μέλη του

Όμως αυτός ο τύπος επίθεσης θα ήταν ένα υψηλού κινδύνου στοίχημα, καθώς στηρίζεται στην υπόθεση ότι το ΝΑΤΟ θα συνθηκολογούσε  υπό την πίεση των κλιμακούμενων συμβατικών και πυρηνικών απειλών, των πιθανών πυραυλικών χτυπημάτων στα ευρωπαϊκά μετόπισθεν και των συνοδών δολιοφθορών και άλλων επιχειρήσεων γκρίζας ζώνης.

Αν και οι Ρώσοι ιθύνοντες περιμένουν ισχυρή αντίσταση από ορισμένα μέλη, ιδίως από εκείνα της Ανατολικής Ευρώπης. Παρ’ όλα αυτά, το Κρεμλίνο  πιστεύει ότι, όταν αντιμετωπίσουν πραγματικές συνέπειες στο έδαφός τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι βασικοί δυτικοευρωπαίοι σύμμαχοι θα διστάσουν και θα αποφύγουν να υπερασπιστούν τους εταίρους τους. Οποιαδήποτε απροθυμία να υπερασπιστεί ένα μέλος του ΝΑΤΟ που δέχεται επίθεση, θα σηματοδοτούσε ουσιαστικά την κατάρρευση της συμμαχίας – πρωταρχικός στόχος της Ρωσίας για την επιβολή περιφερειακής κυριαρχίας.

Σε πειρασμό να δράσει μάλλον νωρίτερα παρά αργότερα.

Ως εκ τούτου, η απόφαση της Ρωσίας να επιτεθεί σε ένα ή περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη του ΝΑΤΟ θα εξαρτιόταν λιγότερο από την ισορροπία δυνάμεων και περισσότερο στην – μη- αποφασιστικότητα του Βορειοατλαντικου Συμφωνου.

Δεν υπάρχει αμφιβολία για την πρόθεση της Ρωσίας να ανατρέψει τη μεταψυχροπολεμική τάξη πραγμάτων και να επαναφέρει την σφαίρα επιρροής της στην Ανατολική Ευρώπη. Σε συνδυασμό με αυτό που η Ρωσία αντιλαμβάνεται ως απροθυμία της Δύσης να αναλάβει κινδύνους δημιουργείται ένα επικίνδυνο μείγμα που θα μπορούσε να βάλει σε πειρασμό την Μόσχα να δράσει μάλλον νωρίτερα παρά αργότερα.

ΠΗΓΗ: naftemporiki.gr

 Αφού πρώτα τους χορήγησαν τη ρωσική υπηκοότητα, τους έστειλαν στο μέτωπο να πολεμήσουν κατά των Ουκρανών. Ο λόγος για 20.000 μετανάστες που βρέθηκαν στην Ρωσία από  Ουζμπεκιστάν, το Τατζικιστάν και το Κιργιστάν.

Αξιωματούχοι της στρατολογικής υπηρεσίας διεξάγουν τακτικά έρευνες για να εντοπίσουν πρόσφατα πολιτογραφημένους άνδρες που δεν ήθελαν να υπηρετήσουν στον ρωσικό στρατό, δήλωσε ο Αλεξάντερ Μπαστρίκιν, επικεφαλής της Ερευνητικής Επιτροπής της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

«Έχουμε εντοπίσει 80.000 τους οποίους εγγράψαμε για (να υπηρετήσουν τη) στρατιωτική θητεία. Και 20.000 από αυτούς τους “νέους” πολίτες της Ρωσίας – στους οποίους για κάποιον λόγο δεν άρεσε η ζωή στο Ουζμπεκιστάν, στο Τατζικιστάν ή στο Κιργιστάν – βρίσκονται ήδη στο μέτωπο», ανέφερε ο Μπαστρίκιν.

Χώρες με χαμηλό βιοτικό επίπεδο και ανεργία

Περισσότερα από 30 χρόνια μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η Ρωσία εξακολουθεί να αποτελεί κορυφαίο προορισμό για πολλούς παράτυπους μετανάστες, ιδίως από πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της κεντρικής Ασίας.

Στις χώρες που αναφέρθηκε ο Μπαστρίκιν, το βιοτικό επίπεδο είναι πολύ χαμηλότερο σε σύγκριση με τη Ρωσία και υπάρχει έλλειψη θέσεων εργασίας. Ως εκ τούτου, πολλοί νέοι ταξιδεύουν στη Ρωσία αναζητώντας δουλειά, επιδιώκοντας να αποκτήσουν μελλοντικά τη ρωσική υπηκοότητα.

Το Κρεμλίνο προσφέρει επίσης οικονομικά κίνητρα για να προσελκύσει εθελοντές για τον πόλεμο, ιδίως από φτωχές περιοχές της Ρωσίας.

Στρατιώτες από τη Βόρεια Κορέα, σύμμαχο της Ρωσίας, αναπτύχθηκαν τους προηγούμενους μήνες στη ρωσική περιφέρεια Κουρσκ για να πολεμήσουν εναντίον των ουκρανικών δυνάμεων που είχαν καταλάβει εδάφη της.

Υπήρξαν εξάλλου αναφορές για στρατολόγηση πολιτών από άλλες χώρες – όπως η Κίνα, η Ινδία, η Κούβα, η Σενεγάλη και το Τόγκο.

Πηγή: ΑΜΠΕ

Η Ομοσπονδιακή Αστυνομία και τα συμβουλευτικά κέντρα εκπέμπουν σήμα κινδύνου: ξενοφοβία, αντισημιτισμός και ακροδεξιός εξτρεμισμός οδηγούν τη χώρα σε μια επικίνδυνη καμπή.

Ραγδαία αύξηση παρουσίασαν τα εγκλήματα με πολιτικά κίνητρα στη Γερμανία το 2024, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Εγκληματολογικής Αστυνομίας.

Πάνω από 84.000 περιστατικά καταγράφηκαν μέσα σε ένα χρόνο, το υψηλότερο ποσοστό από το 2001, όταν ξεκίνησε η συλλογή τέτοιων δεδομένων. Η άνοδος είναι της τάξεως του 40% σε σχέση με το 2023, ενώ έντονη είναι η παρουσία ακροδεξιών στοιχείων στις σχετικές υποθέσεις.

Συγκεκριμένα, τα ακροδεξιά κίνητρα εντοπίζονται σε 42.788 υποθέσεις, έναντι 28.945 το προηγούμενο έτος. Από τα 4.107 πολιτικά υποκινούμενα βίαια εγκλήματα, το 36% σχετίζεται με ακροδεξιό υπόβαθρο, ενώ υψηλά είναι και τα ποσοστά εγκλημάτων που συνδέονται με «ξένη ιδεολογία» (24%) και το αριστερό φάσμα (19%).

Η Μέση Ανατολή και οι εκλογές στο επίκεντρο της έντασης

Το Εγκληματολογικό συνδέει την εκτόξευση των αριθμών με την ένταση στη Μέση Ανατολή αλλά και με το πολωτικό πολιτικό κλίμα λόγω των ευρωπαϊκών και τοπικών εκλογών στη Σαξονία, τη Θουριγγία και το Βρανδεμβούργο. Παράλληλα, η επανάληψη των ομοσπονδιακών εκλογών στο Βερολίνο και η προκήρυξη πρόωρων εκλογών δημιουργούν ένα εκρηκτικό πολιτικό τοπίο.

Στο πλαίσιο της σύγκρουσης Ισραήλ–Παλαιστίνης, εντοπίστηκαν 7.328 πολιτικά εγκλήματα, με περισσότερες από 2.800 περιπτώσεις να έχουν αντισημιτικό χαρακτήρα. Πολλά από τα βίαια περιστατικά συνδέονται με διαδηλώσεις και περιλαμβάνουν περιπτώσεις αντίστασης κατά της αρχής και διατάραξης της κοινής ειρήνης.

Αύξηση των εγκλημάτων μίσους – Ποιοι στοχοποιούνται

Το φαινόμενο των «εγκλημάτων μίσους» βρίσκεται επίσης σε έξαρση, με 19.481 υποθέσεις να καταγράφονται ως ξενοφοβικές και 6.236 να φέρουν αντισημιτικά χαρακτηριστικά. Η στοχοποίηση των ΛΟΑΤΚΙ+ κοινοτήτων καταγράφηκε σε 344 περιπτώσεις.

Ενδεικτικά, το 2024 σημειώθηκαν 3.453 επιθέσεις που αποδίδονται στην άκρα δεξιά, σχεδόν 900 περισσότερες από το ήδη ανησυχητικό ρεκόρ του 2023. Τα περισσότερα βίαια περιστατικά εντοπίστηκαν στο Βερολίνο (366), στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία (294), στη Σαξονία (213) και στη Βαυαρία (211).