Gérard Durrmann/ Réseau International/ 30-7-21

Μετάφραση: Μ. Στυλιανού  

 Διαβάζοντας τη δήλωση της 3ης Φεβρουαρίου του περασμένου έτους υπό τον τίτλο «Πολυμερής συνεργασία για μια παγκόσμια ανάκαμψη»  υπογεγραμμένη από τον Εμανουέλ Μακρόν (Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας), την Άνγκελα Μέρκελ (Γερμανίδα Καγκελάριο), τον Macky Sall (Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου), τον Antonio Guterres (πρώην Πρωθυπουργό της Πορτογαλίας και Ύπατο Αρμοστή για τους Πρόσφυγες στα Ηνωμένα Έθνη, νυν Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών), τον Charles Michel (Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου), την Ursula Von Der Leyen (Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) μπορούμε ακόμα να εκφράσουμε την παραμικρή αμφιβολία για την αποδοχή από τους ηγέτες και τους κύριους παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την υποταγή της στην έννοια της παγκόσμιας τάξης;

Είναι σύμπτωση το γεγονός ότι η δήλωση αυτή συνάδει με το πρόγραμμα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Klaus Schwab. Ο οργανισμός αυτός αυτοπροσδιορίζεται ως «έχων την  διεθνή αποστολή και την επιδίωξη να επιτύχει την προσέλκυση των κύριων πολιτικών, εμπορικών, πολιτιστικών και άλλων ηγετών από όλο τον κόσμο για να προβληματιστούν και να εφαρμόσουν παγκόσμια, περιφερειακά και βιομηχανικά προγράμματα».

Η επιχειρηματολογία και η παρουσίαση φαίνονται πειστικές  και ελκυστικές, αλλά είναι μόνο μια πολύ απατηλή πρόσοψη μιας πραγματικότητας που θα ήταν αρκετά διαφορετική και θα κρυβόταν πίσω από την ιδέα της βοήθειας προς τους φτωχότερους και τους πιο μειονεκτούντες, η οποία από μόνη της είναι ένας ευγενής σκοπός, αλλά στην πραγματικότητα θα κάλυπτε την προετοιμασία μιας «εξομάλυνσης» των επιπέδων του πληθυσμού σε όλο τον κόσμο. Με την «εξομάλυνση» πρέπει κανείς να κατανοήσει μιαν εξίσωση σε όλα τα σημεία, ώστε να μετατραπεί το άτομο σε ομοιόμορφο ον σε όλα τα επίπεδα. Είναι αναμφισβήτητο ότι αυτό θα συνεπαγόταν αναγκαστικά μια σημαντική θυσία εκ μέρους ενός μέρους των λαών για να επιτρέψει στο άλλο μέρος να ανυψωθεί.

Η υλοποίηση ενός τέτοιου έργου για την οργάνωση μιας «Παγκόσμιας Τάξης» δεν οφείλει τίποτα σε ένα φιλανθρωπικό πνεύμα, αλλά ουσιαστικά ανταποκρίνεται στην ανάγκη να δομηθεί ο οικονομικός κόσμος έτσι ώστε τα κέρδη των ισχυρότερων χρηματοπιστωτικών ολιγαρχιών όχι μόνο να διατηρηθούν αλλά κυρίως να βελτιστοποιηθούν για να διατηρηθούν ή ακόμα και να αυξηθούν όλο και περισσότερο. Η ισότητα μεταξύ όλων θα εξαλείψει τις συγκρούσεις των εθνών-κρατών, εκείνων που ευθύνονται για τους πολέμους του εικοστού αιώνα.  

Οι συμφωνίες του Bretton Woods στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου προώθησαν, με την παρώθηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, τη δημιουργία θεσμών με στόχο τη διασφάλιση του κόσμου μέσω της θέσπισης κανόνων και της παροχής χρηματοδοτικών πόρων (ΔΝΤ, IBRD, GATT).

Επιπλέον, το πνεύμα ήταν η εξασφάλιση  διατήρησης της ειρήνης και της ανάπτυξης της οικονομίας στο σύνολό της.

Ο κόσμος αλλάζει ραγδαία μέσω της εμφάνισης νέων δυνάμεων, της διαταραχής της συμπεριφοράς και των δραστηριοτήτων κάθε είδους από τις εξελίξεις και την πρόοδο των τεχνολογιών, αλλά οι διακρατικοί θεσμοί δυσκολεύονται να συμβαδίσουν.

Η κρίση covid-19 έχει αποτελέσει έναυσμα για την συνειδητοποίηση αυτής της κατάστασης  από τους μεγάλους πολιτικούς. Η χρηματοπιστωτική ολιγαρχία επιμέτρησε τις αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομική ισορροπία του επιχειρηματικού κόσμου αυτής της έλλειψης ανταπόκρισης των παγκόσμιων θεσμών και έχει αντιληφθεί τον κίνδυνο αποδυνάμωσης της δεσπόζουσας θέσης της.

Η σύνοδος κορυφής του Νταβός τον Ιανουάριο του 2021 κατέστησε δυνατή την «αναδιάταξη» των πολιτικών και την ενημερότητά τους σχετικά με τον επείγοντα χαρακτήρα της παρέμβασης, όπως φαίνεται ιδίως από την δήλωση της 3ης Φεβρουαρίου, την οποία υπέγραψαν οι ηγέτες των δύο εμβληματικών χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Γαλλίας και της Γερμανίας, του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών και των ηγετών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Λίγο- λίγο, τίθενται σε εφαρμογή εργαλεία για τη δημιουργία αυτής της ισότητας μεταξύ όλων, όπως το σχέδιο του Ιδρύματος Γκέιτς για τον εμβολιασμό των πληθυσμών με την ταυτόχρονη έγχυση νανοσωματιδίων  για την αντικατάσταση του χάρτινου βιβλιαρίου εμβολιασμού . Από μόνο του το πρόγραμμα μπορεί να φαίνεται ελκυστικό, αλλά αύριο ποιοι τύποι νανοσωματιδίων θα εγχυθούν στον καθένα μας; Νανοσωματίδιο GPS, νανοσωματίδιο παρακολούθησης συμπεριφοράς, νανοσωματίδιο κατάστασης υγείας, νανοσωματίδιο ρύθμισης επιθυμίας, νανοσωματίδιο ρύθμισης παχυσαρκίας ????

Ήδη στη Σιγκαπούρη τα smartphones χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση του πληθυσμού, έτσι ώστε πιθανά κρούσματα επαφής να μπορούν να εντοπιστούν σε περίπτωση εξάπλωσης μιας επιδημίας. Σήμερα οι πληροφορίες παραμένουν αποθηκευμένες στο κινητό τηλέφωνο και χρησιμοποιούνται μόνο από τις αρχές όταν είναι απαραίτητο. Ποιος μας λέει ότι αύριο τα τηλέφωνά μας δεν θα χρησιμεύσουν ως ιχνηλάτες των δραστηριοτήτων μας;

Αν αυτό το σχέδιο αναδιοργάνωσης και διάρθρωσης του κόσμου φαίνεται τόσο ενδιαφέρον πώς εξηγείται ότι οι οιονεί μυστικές οργανώσεις συναντιούνται και εργάζονται σε ορισμένα θέματα που οι συνήθεις θνητοί αγνοούν εντελώς;

Το φόρουμ του Νταβός είναι σχετικά γνωστό στο ευρύ κοινό, τα μέσα ενημέρωσης δεν διστάζουν να μας υπενθυμίσουν την ύπαρξή του σε κάθε ετήσια συνέλευσή  του, αλλά ποιος είναι σε θέση να μας ενημερώσει για τη φύση των συζητήσεων και για τα συμπεράσματα και τα σχέδια που έχουν προκύψει από αυτές; Τι γνωρίζουμε για τις αποφάσεις που λαμβάνονται από αυτούς τους σημαντικούς υπεύθυνους λήψης αποφάσεων;

Άλλες πολύ πιο μυστικές ομάδες εργάζονται σιωπηλά, όπως η Ομάδα Μπίλντερμπεργκ, η Τριλάτεραλ, τα ιδρύματα μεγάλων χρηματοδοτών όπως, για παράδειγμα, του Μπιλ και της Μελίντα Γκέιτς, του Ρότσιλντ, του Ροκφέλερ, του Σόρος και του Ιδρύματος Ανοικτής Κοινωνίας και ένα σύνολο πολύ ισχυρών ομάδων προβληματισμού για πολιτικούς ηγέτες που στην πραγματικότητα είναι μόνο μαριονέτες στην υπηρεσία αυτής της οικονομικής ολιγαρχίας.

Αυτοί οι κάτοχοι τεράστιας περιουσίας βλέπουν τους εαυτούς τους ως τις ελίτ αυτού του κόσμου και χρησιμοποιούν τη δύναμη επιρροής τους στα εθνικά κράτη. Οι φιλανθρωπικές πτυχές των πράξεών τους  δεν είναι παρά  η επιφάνεια και κρύβουν μια πραγματικότητα τον χαρακτήρα  της οποίας η ανθρωπότητα οφείλει να αντιληφθεί πολύ γρήγορα αν δεν θέλει να παρασυρθεί σε έναν κόσμο όπου ο Άνθρωπος δεν θα έχει αξία παρά μόνο στον βαθμό που είναι χρήσιμος, εξυπηρετικός, κομμένος  στα μέτρα ανάγκης, εκμεταλεύσιμος μέχρις ελέους, και αλλιώς καλούμενος να εξαφανιστεί .

Τα εθνικά κράτη πρέπει να εξαφανιστούν υπέρ της προγραμματισμένης περιφερειοποίησης προκειμένου να υπακούουν ή να πάψουν να υπάρχουν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση εργάζεται για την αναπαραγωγή του γερμανικού μοντέλου των «landers» (υποκρατιδίων) και μπορούμε να αναφέρουμε ως παράδειγμα τη νέα οντότητα που γεννήθηκε στη Γαλλία: την ευρωπαϊκή συλλογικότητα της Αλσατίας⁵  (επίσημα υπάρχουσα από την 1η Ιανουαρίου 2021).

Ποιος θέλει να ζήσει σε έναν εντελώς ρομποτικό κόσμο για την βιομηχανική παραγωγή, απομονωμένος στην «τηλεργασία», αποκομμένος από κάθε κοινωνικό δεσμό εκτός από την οικογένεια, υποταγμένος σε ένα καθολικό εισόδημα, που θα αφαιρείται από κάθε απείθαρχο άτομο;

Η υγειονομική κρίση συντηρείται προσεκτικά στη χώρα μας (η κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την υγεία παρατάθηκε έως τις 31 Δεκεμβρίου 2021) για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα αυτού του προγράμματος, ενοχοποιώντας τον πληθυσμό με σκόπιμα  αγχωτικές αλλά όχι σοβαρά επιχειρηματολογημένες ομιλίες. Η στέρηση χώρων ευχαρίστησης, αναψυχής και άλλων διαφυγών έχει ως στόχο να συνηθίσει τον πολίτη σε μια ζωή αυστηρότητας, περικλείοντάς τον σε ένα κέλυφος για να τον αποσταθεροποιήσει ψυχολογικά και να τον αποδυναμώσει.

Η θυσία γενεών εφήβων, σπουδαστών, είναι απαραίτητη για την αναμόρφωση του ατόμου που θα πάρει στα χέρια του τα πεπρωμένα της χώρας σε λίγα χρόνια. Οι μικρές επιχειρήσεις, τα φιλελεύθερα επαγγέλματα και οι τεχνίτες αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες, δίνοντας έτσι στο κράτος την εξουσία να λαμβάνει αποφάσεις σχετικά με τη μελλοντική τους ύπαρξη. Αυτό το γαλλικό κράτος μπορεί να χορηγήσει ενίσχυση ύψους 465.000.000 ευρώ  σε μια εταιρεία με κύκλο εργασιών άνω των  επτά δισεκατομμυρίων ευρώ, αλλά  αφήνει έναν έμπορο να πεθάνει, κερδίζοντας με αγωνία ένα ποσό από 1.500 έως 2.000 ευρώ το μήνα, δουλεύοντας 50 ώρες την εβδομάδα.

Το 50% του χρέους του κράτους ανήκει σε γαλλικές οντότητες, αλλά το υπόλοιπο 50% ανήκει σε άλλες χρηματοπιστωτικές δυνάμεις. Τι θα συμβεί όταν αυτές οι εξουσίες απαιτήσουν την αποπληρωμή των οφειλών τους; Δεν πρόκειται για αποδυνάμωση της χώρας μας, η οποία πρέπει να υποκύψει στις απαιτήσεις των πιστωτών εάν θέλει να επιβιώσει;

Να υποκύψουμε, να υποταγούμε, ή να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας ως ελεύθεροι και κυρίαρχοι λαοί;
.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Υπό το πρόσχημα της δίκαιης τάχα φορολόγησης και με περισσή υποκρισία, οι υπουργοί Οικονομικών του G7 συμφώνησαν στην προώθηση μιας διεθνούς φορολογικής συμφωνίας, η οποία μεταξύ άλλων προβλέπει την καθιέρωση ενός παγκόσμιου κατώτατου συντελεστή εταιρικής φορολογίας 15%.

Γράφουν οι Γεώργιος Κ. Μπήτρος και Τάσος Ι. Αβραντίνης

Στην πραγματικότητα οι G7 υιοθέτησαν την πρόσφατη πρόταση της Υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ, Τζάνετ Γέλεν, γνωστής για τις αντιλήψεις περί της τρέχουσας άνωθεν καθοδηγούμενης δημοκρατίας από την θητεία της ως προέδρου της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας.

Η πρόταση είναι διανθισμένη με συνθήματα που χαϊδεύουν τα αυτιά των αδαών και ευκολόπιστων. Διαβάσαμε περί φορολογικής δικαιοσύνης, περί υπέρογκων κερδών των πολυεθνικών επιχειρήσεων και των μετόχων τους εις βάρος των ασθενέστερων στρωμάτων, περί αναδιανομής για την αντιμετώπιση της φορολογικής ανισότητας, και άλλα πολλά γενικά και αόριστα συνθήματα από το ιστορικό χρονοντούλαπου των κρατιστών πολιτικών σε όλα τα αστικά κόμματα σε όλη την υδρόγειο.

Μην εξαπατάσθε. Εάν η εν λόγω συμφωνία υλοποιηθεί, θα ανοίξει διάπλατα ο δρόμος για την κρατικοποίηση της παγκοσμιοποίησης, μια εφιαλτική προοπτική για την ανθρώπινη ελευθερία και για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο. Για να μην υπάρξει η παραμικρή παρεξήγηση, διευκρινίζουμε, ότι το θέμα μας δεν είναι το ύψος του συντελεστή 15%, για τον οποίον θα μπορούσε εύλογα να υποστηρίξει κάποιος ότι δεν είναι καν υψηλός.

Το θέμα μας είναι η μεγάλη θεσμική αλλαγή της κατάργησης της δημοσιονομικής ανεξαρτησίας των κρατών, στην οποία οδηγεί η συμφωνία καθώς και οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της, οι οποίες θα οδηγήσουν πολύ γρήγορα σε πολύ υψηλότερους συντελεστές. Για όσους γνωρίζουν, στοιχειωδώς, οικονομική ιστορία, η φορολογία υπήρξε ανέκαθεν το όπλο των τυράννων εναντίον των επιτυχημένων ανθρώπων. Επίσης, η δυσβάστακτη φορολογία υπήρξε ο βασικός λόγος των μεγαλύτερων επαναστάσεων και μια από τις κύριες αιτίες κατάρρευσης μεγάλων και κραταιών αυτοκρατοριών, όπως η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, η Ισπανική Αυτοκρατορία. κ.λπ.

Αυτά είναι γνωστά στους υπουργούς οικονομικών του G7. Αλλά τα αποκρύπτουν γιατί στερούνται της διεισδυτικής οικονομικής αντίληψης ενός Καβούρ, ενός Γλάδστωνος, ενός Θιέρσου, κορυφαίων πολιτικών που έκαναν με την φιλελεύθερη οικονομική πολιτική τους τις χώρες τους να μεγαλουργήσουν.

Εξίσου βέβαιο είναι ακόμη, ότι οι υπουργοί οικονομικών του G7 δεν αγνοούν ότι ένα από τα πρώτα μέτρα που προτείνουν στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο οι Μαρξ και Ένγκελς για την εδραίωση της δικτατορίας του προλεταριάτου είναι η εξοντωτική για την αστική τάξη φορολογία.

Το άκρως επικίνδυνο στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι τέτοιου είδους μέτρα προτείνονται όχι από αδίστακτους τυράννους αλλά από δημοκρατικά εκλεγμένους πολιτικούς οι οποίοι κρύβουν τις πραγματικές τους προθέσεις πίσω από ένα πέπλο απύθμενης υποκρισίας. Η εξήγηση είναι απλή, η επέλαση του κρατισμού και η συνακόλουθη ξέφρενη κρατική σπατάλη που συνεχίζεται και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού με αφορμή την πανδημία του κορoνοϊού θα χρειαστεί όλο και περισσότερους πόρους.

Για τη συνέχεια Liberal

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

– H Εισαγγελέας του ΔΠΔ θα αποφανθεί για το φάκελο της Κύπρου πριν από την έξοδο της το Ιούνιο του 2021
— Η υπόθεση θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις για τους ισραηλινούς εποικισμούς

YONAH JEREMY BOB   THE JERUSALEM POST 18 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021 18:39Το σημείο ελέγχου στο Ledra Palace απεικονίζεται στο τουρκοκυπριακό βόρειο τμήμα της διαιρεμένης πόλης της Λευκωσίας, Κύπρος, 5 Αυγούστου 2019 (φωτογραφία: REUTERS / MURAD SEZER)
.
Η Εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, Φάτου Μπενσούδα, δήλωσε ότι θα λάβει απόφαση σχετικά με την τουρκική κατοχή στη Κύπρο πριν λήξει η θητεία της στις 16 Ιουνίου.
.
Έκανε τα σχόλια την Τετάρτη ενώ μιλούσε σε μια τηλεσυνεδρίαση  που διοργανώθηκε από το Ινστιτούτο Διεθνών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων.
.
Εν μέσω της συζήτησης στο ΔΠΔ για το κατά πόσον οι ισραηλινοί εποικισμοί πρέπει να θεωρηθούν εγκλήματα πολέμου υπάρχει και το ζήτημα της τουρκικής κατοχής της Βόρειας Κύπρου, η οποία σχεδόν αγνοήθηκε πλήρως.
.
Μέχρι τώρα, το χρονοδιάγραμμα σχετικά με μια απόφαση του ΔΠΔ για τη Βόρεια Κύπρο έχει μπερδευτεί. Το ζήτημα είναι μια σπάνια περίπτωση της υποτιθέμενης αναγκαστικής μεταφοράς πληθυσμού ως έγκλημα πολέμου (σε αντίθεση με τα «κλασικά» εγκλήματα πολέμου όπως η γενοκτονία) και η απόφαση του ΔΠΔ μπορεί να έχει εκτεταμένες επιπτώσεις στον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να αντιμετωπιστούν οι ισραηλινοί εποικισμοί.
.
Οι Παλαιστίνιοι ζήτησαν την παρέμβαση του ΔΠΔ τον Ιανουάριο του 2015, η Μπενσούντα κήρυξε τους ισραηλινούς εποικισμούς ως εγκλήματα πολέμου τον Δεκέμβριο του 2019, και το Προδικαστικό Σώμα του ΔΠΔ έδωσε το πράσινο φως για μια πλήρη έρευνα για εγκλήματα πολέμου στις 5 Φεβρουαρίου.
.
Αντιθέτως, η πρώτη καταγγελία από έναν Κύπριο αξιωματούχο (σ.μτφ. από τον Κύπριο βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Κώστα Μαυρίδη), εκπροσωπούμενο από την ισραηλινή ΜΚΟ Shurat Hadin, εναντίον των εποικισμών της Τουρκίας στη Βόρεια Κύπρο υποβλήθηκε τον Ιούλιο του 2014 – μισό χρόνο νωρίτερα από τiς κατηγορίες εναντίον του Ισραήλ.
.
Δεν είναι σαφές γιατί η Μπενσούδα προχώρησε πιο γρήγορα για τη περίπτωση των Ισραηλινών-Παλαιστινίων από αυτή στη Βόρεια Κύπρο, αλλά μέχρι τη δήλωσή της την Τετάρτη, δεν ήταν σαφές εάν θα ασχολούταν καθόλου με αυτή τη περίπτωση.
.
Στην πραγματικότητα, υπήρξαν ενδείξεις ότι η Μπενσούδα θα αποφάσιζε για τη Βόρεια Κύπρο έως το τέλος του 2020, αλλά αυτό δεν υλοποιήθηκε ποτέ.
.
Δεν είναι επίσης σαφές εάν ήλπιζε πρώτα να εκδοθεί μια απόφαση για την ισραηλινο-παλαιστινιακή περίπτωση που θα χρησιμοποιούσε ως νομική υποστήριξη για την απόφαση για τη Βόρεια Κύπρο.
.
«Για μια περίοδο επτά ετών, η Μπενσούδα αγνόησε θρασύτατα το υπόμνημα μας σχετικά με την κατοχή της Τουρκίας στη Βόρεια Κύπρο παρά τις επανειλημμένες απαιτήσεις και προειδοποιήσεις μας», δήλωσε η διευθύντρια της Shurat Hadin, Nitsana Darshan-Leitner. «Τελικά, όταν την καταγγείλαμε στην ΔΟΕ [Επιτροπή Ανεξάρτητης Εποπτείας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου], η τελευταία ανάγκασε την εισαγγελέα να επιδιώξει ξαφνικά την κατάσταση στη Βόρεια Κύπρο.
.
«Ήταν η πρόθεσή μας να δέσουμε τα χέρια του δικαστηρίου δημιουργώντας μια προαπαιτούμενη δυναμική που περιλαμβάνει άλλες εδαφικές διαφορές σε όλο τον κόσμο, όπως είναι η τουρκική κατοχή. Θέλαμε να διασφαλίσουμε ότι το ΔΠΔ δεν θα ήταν σε θέση να χειρίζεται τις παλαιστινιακές καταγγελίες κατά του Ισραήλ χωρίς πρώτα να καθορίσει πώς η Τουρκία καταλαμβάνει τη Βόρεια Κύπρο. Ας βλέπαμε πως το ΔΠΔ θα κυνηγούσε  πραγματικά τον Ερντογάν».
.
Η Shurat Hadin έστειλε επιστολή στις 18 Ιανουαρίου στο ΔΠΕ του ΔΠΔ, διαμαρτυρώντας για έλλειψη κίνησης για την κατάσταση στη Βόρεια Κύπρο, καθώς και για άλλα άσχετα ζητήματα σχετικά με την Παλαιστινιακή Αρχή.
.
Η Μπενσούδα έχει κάποιους λόγους για τους οποίους μπορεί να εξηγήσει γιατί η Κυπριακή υπόθεση μπορεί και κινείται πιο αργά.
.
Πρώτα, η ίδια η κυβέρνηση της Κύπρου δεν αναφέρθηκε ούτε ενδιαφέρθηκε ποτέ επίσημα για την υπόθεση.  Αντίθετα, η Shurat Hadin υπέβαλε καταγγελία εκ μέρους ενός συγκεκριμένου ατόμου μέλους του κοινοβουλίου της ΕΕ από την Κύπρο, του Κώστα Μαυρίδη.
.
Από τεχνική άποψη, αυτό σημαίνει ότι εάν η Μπενσούδα προχωρούσε, θα βασιζόταν στη σπάνια χρησιμοποιούμενη δύναμή της να ξεκινήσει αυτόβουλα μια υπόθεση. Ένας εισαγγελέας του ΔΠΔ δεν το κάνει εύκολα, και όταν το κάνει, χρειάζεται άδεια από το Σώμα των δικαστών του ΔΠΔ.
.
Υπάρχουν όμως αντίθετα επιχειρήματα.
.
Σε αντίθεση με την ισραηλινή υπόθεση, όπου η κύρια χώρα που διερευνάται (το Ισραήλ) δεν είναι καν μέλος του Καταστατικού της Ρώμης και είναι αντίθετη στην παρουσίαση της υπόθεσης, η Κύπρος είναι ένα τιμημένο συμμετέχον μέλος του Καταστατικού της Ρώμης.
.
Γιατί η Κύπρος δεν παραπέμπει την υπόθεση στο ΔΠΔ; Μάλλον λόγω του φόβου που έχει για την Τουρκία.
.
Ολόκληρος ο κόσμος θεωρεί την τουρκική κατοχή της Βόρειας Κύπρου ως παράνομη, μετά την εισβολή της το 1974 σε απάντηση σε ένα βραχύβιο πραξικόπημα από Ελληνοκύπριους.
.
Η καταγγελία της Shurat Hadin για τη Κύπρο ισχυρίζεται ότι «η τουρκική κατοχή είναι μια από τις πιο βίαιες επιχειρήσεις εποικισμού στη σύγχρονη εποχή».
.
Περαιτέρω, από συνολικά περίπου 50.000 Τούρκους πολίτες που ζούσαν στην περιοχή το 1996, η καταγγελία αναφέρει ότι οι επιθετικές πολιτικές της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένης της αναγκαστικής «εκτόπισης» Κυπρίων από τα σπίτια τους, έχουν φτάσει στο σημείο «δολοφονιών ή εξαφανίσεων χιλιάδων Ελληνοκύπριων».
.
Η ουσία της καταγγελίας είναι ότι επίσημες και συντονισμένες πολιτικές της τουρκικής κυβέρνησης έχουν εγκαταστήσει περισσότερους από 100.000 Τούρκους στην περιοχή, οι οποίοι σήμερα αποτελούν περίπου το μισό του πληθυσμού.
.
Η καταγγελία περιγράφει τη συστηματική πολιτική της τουρκικής κυβέρνησης να ενισχύσει τον έλεγχό της στη Βόρεια Κύπρο, ενθαρρύνοντας την εθνοτική τουρκική μετανάστευση, ενώ ενεργεί επιθετικά για τη μεταφορά των ντόπιων Ελληνοκυπρίων από το έδαφος.
.
Κάποιοι ειδικοί έχουν πει στην The Jerusalem Post ότι η εισβολή, η κατοχή και η ενεργή αλλαγή του τοπίου στη Βόρεια Κύπρο είναι το πραγματικό κατεξοχήν παράδειγμα της μεταφοράς πληθυσμού ως εγκλήματος πολέμου.
.
Οι ειδικοί λένε ότι η Τουρκία έχει εκδιώξει μεγάλες ομάδες Ελληνοκυπρίων χωρίς καμία δέουσα διαδικασία ή προσποίηση ανησυχιών για τα δικαιώματά τους, έχει αρπάξει τα υπάρχοντα αυτών των απελαθέντων κοινοτήτων και δεν έχει ακολουθήσει κανέναν από τους νόμους της πολεμικής κατοχής για την προστασία των δικαιωμάτων τους.
.
Κανένας ουδέτερος νομικός εμπειρογνώμονας δεν συζητά πραγματικά τα περισσότερα από αυτά τα σημεία, και δεν υπάρχει ψήφισμα του ΟΗΕ που θα μπορούσε να ερμηνευθεί ότι παρέχει στην Τουρκία δικαιώματα στην Κύπρο.
.
Αντίθετα, το ψήφισμα 242 του ΟΗΕ αναφέρει ότι το Ισραήλ και οι Παλαιστίνιοι πρέπει να επιλύσουν τη συνοριακή τους διαφωνία μέσω διαπραγματεύσεων στο βαθμό που η πλειονότητα των χωρών θεωρούν τους ισραηλινούς εποικισμούς ως παράνομους (παρότι οι ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Τραμπ τους θεωρούσαν νόμιμους)
.
Αυτό δεν συμβαίνει επειδή πιστεύουν ότι όλη η Δυτική Όχθη πρέπει να παραδοθεί στους Παλαιστινίους,  όσο δεν αποδέχονται το χρονοδιάγραμμα, αλλά μάλλον, δεν θέλουν το Ισραήλ να αλλάξει τη κατάσταση στο έδαφος έως ότου επιλυθεί η διαφορά. Αλλά εάν επρόκειτο να υπάρξει συμφωνία ειρήνης, δεν θα αντιταχθούν σε ορισμένους ισραηλινούς εποικισμούς να παραμείνουν, όπως προτείνεται σύμφωνα με τις παραμέτρους του Camp David II Clinton.
.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.