Ακολουθήστε μας

Ελλάδα

“Η τουρκική ισχύς είναι όση και η ανθεκτικότητα της κλωστής των ΗΠΑ που την κρατάει!”

Δημοσιεύτηκε

στις

Η φράση, «Παρακαλώ τον Θεό να χαρίσει στην Τουρκία και άλλες κατακτήσεις όπως την Αγία Σοφία» δεν ανήκει στον 15ο Αιώνα ούτε λέχθηκε από κάποιο ανεύθυνο πρόσωπο. Λέχθηκε το 2020 από τον Πρόεδρο της Τουρκίας. Το 2018 ακούσαμε από τον στενό συνεργάτη του Τούρκου Προέδρου Mustafa Deztiji, «Μια μέρα η Τούρκικη σημαία θα κυματίζει ξανά στην Αθήνα». Το περίεργο είναι πως η ‘σύμμαχος’ Αμερική δεν θεώρησε την δήλωση αυτή σαν ανεπίτρεπτη και ως υποθάλπουσα επιθετικότητα κατά άλλου κράτους και δει μέλους του ΝΑΤΟ. Την ίδια απαθή στάση τήρησε και η Ευρωπαϊκή ‘οικογένεια’ μας.

Γράφει ο Δρ. Άρης Πετάσης*

Αντιθέτως, ο Πρόεδρος της Αμερικής εκθείασε πρόσφατα τον Ερτογάν σαν καλό σκακιστή και παγκόσμιο ηγέτη. Διερωτώμαι τι θα γινόταν εάν αντίστοιχες απειλητικές δηλώσεις εναντίον γειτονικών χωρών γινόντουσαν από την Ελλάδα, Ρωσία, Κίνα ή το Ιράν για παράδειγμα. Αμέσως, θα άρχιζε η ενορχηστρωμένη προπαγάνδα των διεθνών μέσων μαζικής ενημέρωσης και του δυτικού κατεστημένου..

Γιατί αυτή η κατάσταση; Τι είναι αυτό που διαθέτει η Τουρκία και που τής επιτρέπει να μιλά για νέες κατακτήσεις ελληνικών εδαφών, να παραβιάζει ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα χωρίς ουσιαστική αντίδραση από τους ‘στρατηγικούς σύμμαχους’ μας ενώ εμείς τους επιβεβαιώνουμε κάθε λίγο πως ‘ανήκουμε στην Δύση’;

Η ακατανόητη απραξία της Δύσης είναι τόσο έντονη που ανάγκασε το Hellenic American Leadership Council να ζητά απεγνωσμένα από εμάς να ικετεύσουμε τον Αμερικανό Υπουργό Εξωτερικών Mike Pompeo να ξεκαθαρίσει στους Τούρκους πως η συμπεριφορά τους είναι απαράδεκτη. «…Είναι ανάγκη το Αμερικάνικο Υπουργείο Εξωτερικών να σταματήσει να στέλνει ήξεις αφήξεις μηνύματα προς την Τουρκία και να πάρει μια ξεκάθαρη θέση…”

Δηλαδή, μετά από δεκάδες χρόνια προσπαθειών των Ελληνοαμερικανών δεν κατάφεραν καν να πείσουν την Αμερική να κάνει μια ξεκάθαρη δήλωση εναντίον της Τουρκίας για τον τυχοδιωκτισμό της στην Ανατολική Μεσόγειο την οποία τώρα οικειοποιείται σαν… ‘Γαλάζια Πατρίδα’.

Η μάσκα της υπερδύναμης. Ποία είναι αυτή η Τουρκία που θέλει να το παίζει υπερδύναμη ενώ με κριτήρια υπερδυνάμεων μόλις και μετά δυσκολίας μπαίνει στην τάξη των μεσαίων βαρών; Ποία είναι αυτή η Τουρκία που με το πρόσχημα του ειρηνοποιού καταδυναστεύει τους πολύ πιο αδύνατους από αυτή;

Δηλαδή, την μια φούχτα Ελλήνων στην Κύπρο, τους άοπλους Κούρδους στη Συρία και στο Ιράκ, κοκ; Σχετικά, ο Simon Tisdall έγγραψε στην Guardian στις 16/8/2020: «η Τουρκία συνεχίζει να έχει χιλιάδες στρατιώτες βαθιά μέσα στην Βόρεια Συρία οι οποίοι προσποιούνται τους ειρηνευτές αλλά στην πραγματικότητα είναι κατακτητές και δεσμώτες (jailers) χωρίς κανένας να έχει διάθεση να σταματήσει τον Ερτογάν.»

Άλλοι ευστόχως παρατηρούν πως στην κατάσταση που βρίσκεται η Τουρκία αυτή ασχολείται μόνο με αντιπάλους που είναι οπλισμένοι με μεταχειρισμένα Kalashnikov. Αποφεύγει συγκρούσεις με οργανωμένους και σύγχρονους στρατούς όπως το Ισραήλ αλλά και την Ελλάδα.

Στο επεισόδιο με το Mavi Marmara (2010) οι Τούρκοι φώναξαν για καμιά-δύο μέρες και μετά σιώπησαν γιατί απέναντι βρήκαν την δύναμη του Ισραήλ. Όταν ισραηλινά πολεμικά αεροπλάνα υπερίπτανται της κατεχόμενης περιοχής της Κύπρου προσποιούνται πως δεν τα βλέπουν.

Ας δούμε ποία είναι αυτή η Τουρκία που βρίσκεται στο απυρόβλητο παρά τα εγκλήματα που διαπράττει και που συνεχώς παραβιάζει το διεθνές δίκαιο:

1.) Οικονομικά Τουρκίας. Με μέτρα της περιοχής η Τουρκία διαθέτει ένα σχετικά μεγάλο ΑΕΠ αλλά τίποτα το ιδιαίτερο συγκριτικά με τις οικονομικά προηγμένες χώρες. Για παράδειγμα, το ΑΕΠ της μεγάλης Τουρκίας είναι μόλις 2 φορές μεγαλύτερο αυτού του μικρού Ισραήλ. Αυτό σημαίνει πως 40 Τούρκοι παράγουν όσο 10 Ισραηλίτες ή 20 Έλληνες.

Η Τουρκία δεν ανήκει στους μεγάλους. Απλά προσποιείται τον μεγάλο (με συμπαιγνία τρίτων) με σκοπό να ενσπείρει τον φόβο στους γείτονες της. Συγκριτικά, η οικονομία της Τουρκίας των 80 εκατομμυρίων πληθυσμού είναι μόνο το 20% της γερμανικής οικονομίας, 25% της γαλλικής και 33% της ιταλικής.

Επίσης, η οικονομία της Τουρκίας βρίσκεται σήμερα σε δεινή θέση ιδιαίτερα λόγω πτώσης της αξίας της τουρκικής λίρας. Όντας χώρα που εισάγει ενέργεια και με εταιρείες που δανείζονται σε σκληρό νόμισμα είναι ζήτημα χρόνου πότε θα ζητήσει εξωτερικό σωσίβιο και μνημόνια.

Στην έκθεση Turkey Economic Monitor (TEM) στις 12 Αυγούστου, 2020 η Παγκόσμια Τράπεζα προειδοποιεί για την επικίνδυνη μείωση που σημείωσαν τα αποθέματα της Κεντρικής Τράπεζας της Τουρκίας καθώς και την φυγή κεφαλαίων προς πιο ασφαλείς προορισμούς. Επίσης, πάσχει από το λεγόμενο middle income trap με την οικονομία της να είναι καθηλωμένη στο χαμηλό $9-10,000 κατά κεφαλή εισόδημα.

2.) Εθνοκάθαρση. Παρά την σφαγή των Ελλήνων και των Αρμενίων για να δημιουργήσει εθνική ‘αγνότητα’ και συνοχή δεν το κατάφερε και κινδυνεύει από κατακερματισμό και αποσχιστικές ενέργειες. Είναι χώρα των λίγων πλουσίων και των πολλών φτωχών και της ανισότητας στο μορφωτικό επίπεδο. .

3.) Πολεμικές εκστρατείες. Βρίσκεται με εκστρατευτικό στρατό στο Κατάρ, στην Σομαλία, Κύπρο (σαν κατοχική δύναμη), Σουδάν, Συρία και Λιβύη πράγμα που ποικιλοτρόπως είναι επικίνδυνο. Οι εκστρατείες της έχουν σαν τελικό σκοπό να βλάψουν συμμάχους της Αμερικής όπως η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Αίγυπτο, την Ελλάδα, κ.ο.κ.

Ενώ, αρχικά το κάθε νέο μέτωπο που άνοιγε περιοριζόταν στο συγκεκριμένο χώρο τώρα τα μέτωπα μεταξύ τους είναι αλληλένδετα και έτσι βλέπουμε χώρες να συνασπίζονται εναντίον της Τουρκίας. Για παράδειγμα η επέμβαση της στη Λιβύη τώρα αφορά και την Γαλλία, Ιταλία, την Αίγυπτο, την Ελλάδα, το Ισραήλ, την Ρωσία και άλλους.

4.) Περιορισμένες δυνατότητες. Η Τουρκία απλά δεν έχει οικονομικές, στρατιωτικές και άλλες δυνατότητες να διατηρεί ανοικτά τόσα μέτωπα και να το παίζει υπερδύναμη. Το γνωρίζει αλλά προσποιείται για τα μάτια των ηττοπαθών.

Οι βάσεις και οι στρατοί της Τουρκίας στον Περσικό Κόλπο, την Ερυθρά Θάλασσα, στο Κέρας της Αφρικής και στην Λιβύη της δίνουν μεν την δυνατότητα μεταφοράς στρατού, αεροπορίας και ναυτικού αλλά μόνο υπό την αίρεση της Αιγύπτου που ελέγχει την διώρυγα του Σουέζ, της Σ. Αραβίας και των ΗΑΕ που ελέγχουν τον Περσικό Κόλπο και της Ελλάδος που ελέγχει την έξοδο από την Μαύρη Θάλασσα, κοκ. Μαζί Ελλάς και Αίγυπτος μπορούν να της προκαλέσουν ασφυξία στη Λιβύη με πίεση από δύση και ανατολή.

5.) Τουρκία με ένα μόνο σύμμαχο. Πέραν της σταθερής στήριξης που παίρνει από την Αμερική τα τελευταία 70 χρόνια δεν διαθέτει κανένα σύμμαχο ή φίλο στην περιοχή. Ενώ, όσον αφορά την Συρία και Λιβύη βρίσκεται σε πορεία σύγκρουσης με την Ρωσία.

Τι είναι όμως αυτό που επιτρέπει στην Τουρκία να κρατιέται και να το παίζει υπερδύναμη και να απειλεί; Οι κύριοι λόγοι είναι οι ακόλουθοι πιστεύω:

1.) Η στήριξη Πενταγώνου. Η κύρια πηγή στήριξης της Τουρκίας είναι το Πεντάγωνο- το αμερικανικό στρατιωτικό κατεστημένο που συμπεριλαμβάνει και τον Ελληνοαμερικανό υποστηρικτή του εξοπλισμού της Τουρκίας Σταυρίδη- και το State Department.

2.) Η δεδομένη Ελλάδα. Η Ελλάδα θεωρείται δεδομένη για την Δύση και αποδέχεται, συμβιβάζεται και περιορίζεται μέσα στα πλαίσια που της καθορίζουν. Για 160 χρόνια ισχύει αυτό που είπε το 1841 ο Sir Edmond Lyons, British Minister to Greece, ‘μια πραγματικά ανεξάρτητη Ελλάδα αποτελεί παραδοξότητα. Η Ελλάδα μπορεί να είναι βρετανική (αμερικανική σήμερα) ή ρωσική, και επειδή δεν μπορεί να είναι ρωσική, αναγκαστικά είναι βρετανική’.

3.) Ο ελληνικές ψευδαισθήσεις. Σε αντίθεση με το πώς βλέπει η Αμερική την Τουρκία, θεωρεί την Ελλάδα (και Κύπρο) απόλυτα δεδομένη από το 1947 μέχρι σήμερα. Η Αμερική δεν έχει κανένα λόγο να κάνει χατίρια στην Ελλάδα και να κακοφανίζει την μη-δεδομένη Τουρκία.

Ενώ η Ελλάδα μεμψιμοιρεί πως η Ρωσία πώλησε πυραύλους στην Τουρκία η ίδια δέχτηκε πειθήνια να εγκατασταθούν στην Ελλάδα 3 θανάσιμες για τη Ρωσία βάσεις. Η πλέον επικίνδυνη για την Ρωσία είναι η ναυτική βάση στην Αλεξανδρούπολη που βρίσκεται στρατηγικά πλησίον της εξόδου της Ρωσίας από τη Μαύρη Θάλασσα προς στο Αιγαίο. (greekcitytimes.com–/2020/01/31.)

Η Ρωσία, δικαίως, βλέπει την Ελλάδα ως εχθρική εφόσον η τελευταία συνεργάζεται στενά με την Αμερική για το κακό της Ρωσίας. Όλα αυτά παρά την γενική συμπάθεια του ελληνικού πληθυσμού προς την Ρωσία. Ήδη ο Ρώσος πρέσβης στην ΕΕ προειδοποίησε την Ελλάδα και της θύμισε πως ό,τι έκανε η Αμερική στους Κούρδους που τους εγκατέλειψε στο έλεος του Θεού θα το κάνει και με τους Έλληνες.

Η Ελληνική Βουλή με 175-33 ψήφους ενέκρινε το Mutual Defense Cooperation Agreement που υπογράφηκε κατά την επίσκεψη του Pompeo και έτσι είναι τώρα απόλυτα μπλεγμένη μέσα στα αντι-ρωσικά σχέδια της Αμερικής. Προκαλώντας έτσι πλήρη σχεδόν ρήξη στις παραδοσιακές καλές σχέσεις Ελλάδος- Ρωσίας.

4.) Τουρκία μοχλός και κατά της Κίνας. Για την Αμερική πέρα από την σημασία της Τουρκίας σαν σφήνα ενάντια στην Ρωσία τα τελευταία 70 χρόνια, τώρα είναι χρήσιμη και για τα σχέδια της Αμερικής εναντίον της Κίνας. Η Αμερική επιθυμεί διακαώς την Τουρκία σύμμαχο στην εκστρατεία φθοράς κατά της Κίνας και στην πάση θυσία καταστροφή του Eurasιa project και ιδιαίτερα του προγράμματος one belt one road της Κίνας.

Στην Κεντρική Ασία οι τουρκόφωνοι εκτείνονται με συνεχή γραμμή από τις παρυφές της Κίνας μέχρι την Τουρκία. Άρα, με αυτή την θεώρηση, η σημασία της Τουρκίας στα μάτια του κατεστημένου της Αμερικής είναι αυξημένη αντί το αντίθετο. Ας μην ξεχνούμε πως τόσο η Κίνα όσο και η Ρωσία βρίσκονται στον κατάλογο των εχθρών της Αμερικής (έγγραφα του US National Security Strategy) και η Τουρκία στον κατάλογο των σημαντικότερων συμμάχων.

5.) Ελληνικό Λόμπι χωρίς επιρροή. Παρά τις άοκνες προσπάθειες μελών του το ελληνικό λόμπι στην Αμερική, αποδείχτηκε παραφουσκωμένη κατάσταση με κατεύθυνση προς την ανυποληψία. Κάθε φορά που η Τουρκία εκδηλώνει επιθετικότητα κατά των Ελλήνων η Αμερική απαντά με ποντιοπιλατική γλώσσα με το ελληνοαμερικανικό λόμπι να αδυνατεί να επηρεάσει ποσώς. Μετά από κάθε κρίση η Αμερική καλεί την Ελλάδα σε διαπραγματεύσεις όπου η Ελλάδα θα δίνει και οι Τούρκοι θα παίρνουν.

Δυστυχώς η κατάσταση αυτή δεν φαίνεται να μπορεί να αλλάξει σύντομα. Επί τούτου ο καθηγητής και ιστορικός William Mallinson μάς λέγει, «η μελέτη των ιστορικών εγγράφων φανερώνει πως η βασική πολιτική των μεγάλων κρατών λίγο μόνο αλλάζει μέσα στον χρόνο ασχέτως του τι λένε δημόσια».

6.) Ισραήλ κι εθνικό συμφέρον. Στη δεκαετία του 1980 η Αμερική πίεζε το Ισραήλ να κάνει κάτι που το Ισραήλ θεωρούσε καταστροφικό. Έτσι, το Ισραήλ απέστειλε την εξής (ελεύθερα μεταφρασμένη) επιστολή προς τον τότε Αμερικανό Πρόεδρο Ρόν(αλτ) Ρίνγκαν: «Η γενεά μας αγαπητέ Ρον ορκίστηκε ενώπιον Θεού πως όποιος έχει πρόθεση να καταστρέψει το Εβραϊκό Κράτος ή τον εβραϊκό λαό ή και τους δύο μαζί, αυτό-καταδικάζεται σε καταστροφή..» (Jerusalem Post 3, August 1982.)

Ως Έλληνες θα νοιώθουμε ελεύθεροι όταν θα μπορούμε και εμείς να στέλνουμε τέτοιες επιστολές στους Αμερικανούς γραμμένες στα μέτρα μας. Τα πράγματα δεν θα αλλάξουν εκτός εάν αλλάξει η δική μας στάση. Απαιτείται εις βάθος μελέτη της κατάστασης μας και του γιατί βρισκόμαστε εδώ που είμαστε. Κυρίως όμως οι ηγεσίες των Ελλήνων θα πρέπει να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση πως μπορούμε να κάνουμε μεγάλα πράγματα.

Καλά προετοιμασμένοι και με ελευθερία δράσης μπορούμε να αποδείξουμε στην Τουρκία πως με το να φορεί την μάσκα της υπερδύναμης δεν την καθιστά τέτοια. Χωρίς την στήριξη της Αμερικής η Τουρκία δεν μπορεί να πάει πουθενά.

**Συγγραφέας του βιβλίου: Leadership Triumphs & Failures, 2019, Amazon.co.uk & Αντιπρόεδρος του Διεθνούς Ταμείου Πανεπιστημίου Αεροπορίας Μόσχας. E-mail: arispetasis@youtheleader.com

Ελλάδα

H FIBRAN γιορτάζει τα 50 χρόνια της με νέες επενδύσεις 45 εκατ. ευρώ

Δημοσιεύτηκε

στις

Αύξηση κύκλου εργασιών και κερδοφορίας το 2023, παρά τις πιέσεις από τις τιμές ενέργειας

Nέες επενδύσεις στην Ελλάδα, συνολικού ύψους 45 εκατ. ευρώ, τρέχει από φέτος η ελληνική πολυεθνική βιομηχανία παραγωγής μονωτικών υλικών FIBRAN. Σε συνδυασμό με τις επενδύσεις που έχουν προηγηθεί ή τρέχουν επίσης επί του παρόντος στις μονάδες της στο εξωτερικό ο Όμιλος «τρέχει» και φέτος –χρονιά σημειωτέον κατά την οποία εορτάζει τα 50 χρόνια από την ίδρυσή της –  ανοδικά, έχοντας ξεπεράσει στη χρήση 2023 το «φράγμα» των 200 εκατ. ευρώ τζίρου.

Όπως επισημαίνει σχετικά στη «Ν» η Πρόεδρος και Διευθύνουσα Σύμβουλος της εταιρείας και του Ομίλου, Μαρία Δ. Αναστασιάδου Σαββαΐδου,  το επενδυτικό πρόγραμμα των 45 εκατ. ευρώ αφορά:

  • Νέα γραμμή εξηλασμένης πολυστερίνης στην έδρα της εταιρείας  στην Τερπνή Σερρών. Η νέα γραμμή θα παράγει προϊόντα μεγαλύτερου πάχους (20 cm) με τα καλύτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά και αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Ιούλιο του 2025.
  • Επενδύσεις προσθήκης εξοπλισμού βελτίωσης ποιότητας και αυτοματισμού των παραγόμενων προϊόντων πετροβάμβακα τη μονάδα πετροβάμβακα της εταιρείας επίσης στην Τερπνή Σερρών.
  • Επενδύσεις στην ενέργεια για μετάβαση από την Μέση στην Υψηλή Τάση.
  • Νέες εγκαταστάσεις (αποθήκες κ.α.) στην Τερπνή.
  • Επενδύσεις σε ΑΠΕ στην Κεντρική Μακεδονία και
  • Νέα γραφεία Διοίκησης στην περιοχή της Θέρμης, στη Θεσσαλονίκη. Προβλέπεται μεταφορά της Διοίκησης σε αυτά σε ορίζοντα διετίας.

Έντονη εξωστρέφεια

Παράλληλα, ο Όμιλος επεκτείνει τις επενδύσεις του στην Ιταλία για τη βέλτιστη μακρόχρονη βιώσιμη αξιοποίηση των λατομείων στην Τοσκάνη και για βελτιστοποίηση του εξοπλισμού του εργοστασίου γύψου που εξαγόρασε μαζί με τα τρία λατομεία το 2021. Περαιτέρω, μάλιστα, όπως προσθέτει η κα.Αναστασιάδου Σαββαΐδου, ήδη εξετάζεται και μεσοπρόθεσμο επιχειρηματικό πλάνο επενδύσεων στα Βαλκάνια και την αφρικανική ήπειρο.

Συνολικά, επίσης, την προηγούμενη τριετία η FIBRAN ολοκλήρωσε επενδύσεις της τάξης των 100 εκατ. ευρώ που εκτός από τις προαναφερόμενες επενδύσεις στην Ιταλία αφορούσαν την αγορά εργοστασίου πετροβάμβακα στη Βουλγαρία και στην παραγωγή εξηλασμένης πολυστερίνης στη νέα της μονάδα παραγωγής στην Τσεχία, αμφότερα το 2022. Παράλληλα οι θυγατρικές εταιρείες του Ομίλου στη Σλοβενία, την Ιταλία, την Πορτογαλία και τη Βουλγαρία παίζουν ενεργό ρόλο τόσο στην έρευνα και ανάπτυξη για την υιοθέτηση μοντέλων αειφορίας στη διαχείριση υλικών και στην εφαρμογή των συστημάτων μόνωσης και ξηράς δόμησης σε συνεργασία με τα κορυφαία πανεπιστημιακά ιδρύματα της Ευρώπης αλλά και ως ιδρυτικά μέλη ευρωπαϊκών πρωτοβουλιών για τα δομικά υλικά και την κατασκευή.

Με εμπορική παρουσία σε 46 χώρες, εξαγωγές σε όλες τις ηπείρους και με παρουσία στα σημαντικότερα κατασκευαστικά έργα της Ευρώπης και του κόσμου, όπως προσθέτει η επικεφαλής της, κερδίζει την εμπιστοσύνη των κατασκευαστών, των επενδυτών και του μελετητικού κόσμου.

Εν κατακλείδι, η FIBRAN είναι ίσως ο μοναδικός όμιλος δομικών υλικών στην Ευρώπη που διαθέτει εργοστάσια με όλα τα μονωτικά υλικά (εξηλασμένη πολυστερίνη, πετροβάμβακα, διογκωμένη πολυστερίνη) και προϊόντα ξηράς δόμησης.  «Μπορούμε με ασφάλεια να πούμε ότι δεν υπάρχουν κακά και καλά μονωτικά υλικά και το αποδεικνύουμε στην πράξη.  Αυτό που πρεσβεύουμε είναι ότι επιλέγουμε μονωτικά υλικά ανάλογα με τη χρήση της εφαρμογής, την τοποθεσία του κτιρίου, την ηλικία, τις περιβαλλοντικές και κλιματολογικές συνθήκες, τα ρίσκα και τους κινδύνους», σημειώνει η Πρόεδρος και CEO του Ομίλου.

Αξίζει, δε, να σημειωθεί ότι με το εργοστάσιο παραγωγής πετροβάμβακα στην Τερπνή, ένα από τα ελάχιστα που παράγουν με ηλεκτρικούς φούρνους σε όλο τον κόσμο,  και την πρόσφατη επένδυση στη Βουλγαρία η FIBRAN αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς πετροβάμβακα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Πάγιες αρχές του Ομίλου – και η πιο σημαντική παρακαταθήκη από τον ιδρυτή του, Δημήτρη Αναστασιάδη, όπως επισημαίνει η κα. Αναστασιάδου Σαββαΐδου, είναι το τετράπτυχο:

  • Σεμνότητα: Να μιλάνε οι πράξεις σου και όχι τα λόγια σου
  • Νοικοκυροσύνη: Να επενδύεις χωρίς εξαρτήσεις
  • Εξωστρέφεια: Δεν υπάρχουν σύνορα στη δράση αλλά ούτε και στα όνειρα
  • Ανθρωποκεντρικότητα: Ο κάθε άνθρωπος έχει ρίζες και ο σεβασμός στον συνάνθρωπο είναι προϋπόθεση για να επιστρέφει στις ρίζες του.

Στην Ελλάδα, επίσης, η μητρική εταιρεία συμμετέχει διαχρονικά σε ερευνητικά προγράμματα με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Πανεπιστήμιο Πατρών και το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και παράλληλα επενδύει σταθερά στο ανθρώπινο δυναμικό της που πλέον ξεπερνά τα 730 άτομα, όπως και στον κοινωνικό ιστό των περιοχών δραστηριοποίησης.

Σταθερά ανοδική πορεία

Με κύκλο εργασιών που ξεπέρασε το 2023 τα 200 εκατομμύρια ευρώ – συγκεκριμένα ανήλθε σε 200,723 εκατ. ευρώ, έναντι  199,976 εκατ. το 2022 – ο Όμιλος FIBRAN συνεχίζει κάθε χρόνο την ανοδική του πορεία.

Η ελληνική μητρική, με κύκλο εργασιών που ξεπέρασε τα 76 εκατομμύρια ευρώ – συγκεκριμένα ανήλθε σε 76,477 εκατ. ευρώ έναντι 72,786 εκατ. του 2022 – είχε την καλύτερη επίδοση στην ιστορία της. Σημειωτέον, δε, ότι το 2023 η ελληνική μητρική κατέγραψε κέρδη προ φόρων ύψους 9,710 εκατ. έναντι 4,074 εκατ. ευρώ του 2022 και μετά φόρων κέρδη ύψους 7,521 εκατ. ευρώ έναντι 2,526 εκατ. την προηγούμενη χρονιά, με το πολύ μεγάλο κόστος της ενέργειας και τις μειώσεις τιμών στις οποίες προέβη η εταιρεία να συμπιέζουν μάλιστα την κερδοφορία.
Αντίστοιχα, σε επίπεδο Ομίλου τα ενοποιημένα προ φόρων κέρδη ανήλθαν σε 15,736 εκατ. ευρώ έναντι 10,462 εκατ. του 2022 και τα ενοποιημένα μετά φόρων κέρδη σε 12,116 εκατ. έναντι 7,106 εκατ. ευρώ το 2022.

Το «ταξίδι» της FIBRAN ξεκίνησε από το όραμα του ιδρυτή της, αείμνηστου Δημήτρη Αναστασιάδη, για μια πρότυπη παραγωγική μονάδα μονωτικών υλικών σε μια μικρή επαρχιακή κωμόπολη και μια Ελλάδα της παραγωγής και της προκοπής, που παράγει με τις δυνάμεις της προϊόντα καλύτερα από τον διεθνή ανταγωνισμό.

Τα 50 χρόνια διαδρομής της FIBRAN εορτάστηκαν με μια λαμπερή εκδήλωση στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, παρουσία του Υπουργού Ανάπτυξης, Τάκη Θεοδωρικάκου και διακεκριμένων εκπροσώπων του ελληνικού «επιχειρείν».

Ναυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Ελλάδα

FSRU Αλεξανδρούπολης: Σε εμπορική λειτουργία ο Τερματικός Σταθμός LNG

Δημοσιεύτηκε

στις

Σε λειτουργία ο πρώτος υπεράκτιος σταθμός φυσικού αερίου στη χώρα

Ξεκινά η Εμπορική Λειτουργία του Τερματικού Σταθμού LNG Αλεξανδρούπολης, με στόχο και την ανάδειξη της πόλης σε μια νέα ενεργειακή πύλη για ολόκληρη την Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Η Gastrade, ανακοινώνει ότι θέτει σε εμπορική λειτουργία τον Τερματικό Σταθμό LNG Αλεξανδρούπολης. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα ενεργειακά έργα σε Ευρωπαϊκό, Περιφερειακό, Εθνικό και τοπικό επίπεδο, που σχεδιάστηκε, κατασκευάστηκε, ανήκει και θα λειτουργείται από την Gastrade. Ένα έργο-ορόσημο που οραματίστηκε πριν από 15 χρόνια ο Δημήτρης Κοπελούζος.

Αποτέλεσμα μεγάλων συνεργασιών, με πρωτοποριακή σύλληψη το έργο συμβάλλει στην ενεργειακή ασφάλεια και στη διαφοροποίηση των πηγών και των οδών προμήθειας ενέργειας της Νοτιοανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης, αναβαθμίζοντας καθοριστικά τον ρόλο και τη σημασία της Ελλάδας στον σύγχρονο ενεργειακό χάρτη της Ευρώπης, καθιστώντας την ενεργειακή πύλη  για εννέα και πλέον χώρες.

Από την Τελική Επενδυτική Απόφαση στην Έναρξη της Εμπορικής Λειτουργίας

Η υλοποίηση του έργου άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά με τη λήψη της Τελικής Επενδυτικής Απόφασης (FID) στις 27 Ιανουαρίου 2022 από τη Gastrade, Στη συνέχεια, οι χερσαίες και υπεράκτιες κατασκευαστικές εργασίες στην Αλεξανδρούπολη προχώρησαν ταχύτατα, ενώ τον Φεβρουάριο του 2023 ξεκίνησε η κατασκευή της πλωτής μονάδας αποθήκευσης και επαναεριοποίησης LNG (FSRU) στη Σιγκαπούρη. Το FSRU απέπλευσε από το ναυπηγείο Seatrium στις 26 Νοεμβρίου 2023, φτάνοντας στα νερά του Θρακικού Πελάγους στις 17 Δεκεμβρίου 2023, όπου και αγκυροβόλησε στη μόνιμη θέση του.

Με την επιτυχή ολοκλήρωση όλων των δοκιμών λειτουργίας και την έκδοση από το Υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος της άδειας Λειτουργίας του το περασμένο καλοκαίρι, το έργο τέθηκε σε λειτουργική ετοιμότητα επιτρέποντας επίσημα την έναρξη της εμπορικής λειτουργίας του Έργου.

Ο Τερματικός Σταθμός LNG Αλεξανδρούπολης αποτελείται εκτός από το FSRU, από  ένα υποθαλάσσιο και χερσαίο αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου, ο οποίος συνδέει το FSRU με το Ελληνικό Σύστημα Μεταφοράς («ΕΣΜΦΑ») και μέσω αυτού θα παραδίδει φυσικό αέριο εκτός από την Ελλάδα και στη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τη Βόρεια Μακεδονία, τη Σερβία, τη Μολδαβία και την Ουκρανία στα ανατολικά, καθώς και την Ουγγαρία και Σλοβακία στα δυτικά. Η Πλωτή Μονάδα, που ονομάστηκε «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΙΣ» προς τιμήν της πόλης και των κατοίκων της, που αγκάλιασαν το φιλόδοξο αυτό σχέδιο από την αρχή, διαθέτει τεχνολογία αιχμής, με μέγιστη δυναμικότητα επαναεριοποίησης 5,5 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων ετησίως.

Η επόμενη μέρα

Ήδη 14 ελληνικές και διεθνείς εταιρείες συμμετέχουν εμπορικά στο έργο δεσμεύοντας σχεδόν το σύνολο της δυναμικότητας του με χρονικό ορίζοντα τουλάχιστον μέχρι το 2030. Ταυτόχρονα, η έναρξη της εμπορικής λειτουργίας του έργου, σηματοδοτεί την επέκταση της πρωτοβουλίας του Κάθετου Διαδρόμου, ενισχύοντας σημαντικά τη δυναμική του με στόχο τη δημιουργία ενός κόμβου συναλλαγών φυσικού αερίου στην Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Η ομάδα της Gastrade, μαζί με τους στρατηγικούς εταίρους και μετόχους της, Ελμίνα Κοπελούζου, Gaslog, ΔΕΠΑ Εμπορίας, Bulgartransgaz και ΔΕΣΦΑ, ευχαριστεί όλους τους φορείς που συνέβαλαν στην επιτυχή ολοκλήρωση αυτού του Εθνικού έργου και παραμένει αφοσιωμένη στη διασφάλιση ενός πιο βιώσιμου και ασφαλούς ενεργειακού μέλλοντος για την Ελλάδα και την Ευρώπη.

Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Gastrade Κωστής Σιφναίος ανέφερε χαρακτηριστικά:

«Είμαστε όλες και όλοι, η ομάδα της Gastrade, πραγματικά υπερήφανοι και ενθουσιασμένοι που φθάσαμε στο τέλος της μεγάλης αυτής διαδρομής με επιτυχία και παραδίδουμε στη χώρα μας και σε όλη τη περιοχή γύρω μας ένα τόσο σημαντικό έργο. Το όραμά μας είναι να λειτουργήσει το έργο αυτό στην αγορά με τρόπο φιλικό για τη κοινωνία της Αλεξανδρούπολης, το περιβάλλον και τους πελάτες μας, προσφέροντας μια σταθερή και αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση για όλη την περιφέρειά μας. Θέλουμε να γίνουμε σημείο αναφοράς για τη ποιότητα των υπηρεσιών που θα προσφέρουμε».

«Χρειάστηκαν το όραμα ενός ανθρώπου, δεκαπέντε χρόνια προσπάθειας και δύο σχεδόν χρόνια εντατικής τεχνικής προετοιμασίας, ώστε η Ελλάδα, η Αλεξανδρούπολη, να αποκτήσουν ένα έργο τομή για τα ενεργειακά δεδομένα της ευρύτερης ευρωπαϊκής περιφέρειας. Ο Τερματικός Σταθμός LNG Αλεξανδρούπολης, είναι πολλά περισσότερα από ένα επιχειρηματικό έργο. Είναι μια απτή απόδειξη των δυνατοτήτων που έχουμε στην Ελλάδα να δημιουργούμε ευρωπαϊκές υποδομές που απαντούν σε προβλήματα των καιρών μας, δίνοντας ευκαιρίες και προοπτικές για ένα καλύτερο και βιώσιμο ενεργειακά μέλλον» τονίζει η ιδρύτρια μέτοχος της Εταιρείας κυρία Ελμίνα Κοπελούζου.

«Η GasLog είναι περήφανη για το γεγονός ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του έργου από την αρχή, τη μετατροπή ενός πλοίου μεταφοράς LNG σε FSRU, την παράδοση της πλωτής μονάδας στην Αλεξανδρούπολη και την επιτυχή έναρξη λειτουργίας του Τερματικού Σταθμού Αλεξανδρούπολης, συμβάλλοντας ως μέτοχος αλλά και ως φορέας λειτουργίας του FSRU, τηρώντας παράλληλα τη δέσμευσή μας για την παροχή αξιόπιστων και καινοτόμων υπηρεσιών LNG σε παγκόσμια κλίμακα», δήλωσε ο κος Paolo Enoizi, Διευθύνων Σύμβουλος της GasLog.

«Η σημερινή μέρα σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου κεφαλαίου στο ενεργειακό τοπίο της περιοχής μας. Ο Τερματικός Σταθμός LNG Αλεξανδρούπολης, σχεδιασμένος με όραμα στραμμένο προς το μέλλον, αντιπροσωπεύει μια απτή λύση στις πιεστικές προκλήσεις της ενεργειακής ασφάλειας και της διαφοροποίησης των πηγών εφοδιασμού στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Μέσω αυτού του έργου, διασφαλίζουμε πρόσβαση σε πιο αξιόπιστες και ποικίλες πηγές ενέργειας, δημιουργώντας νέες οικονομικές ευκαιρίες για την τοπική κοινότητα και ενισχύουμε τη γεωπολιτική θέση του έθνους μας. Είμαστε πολύ περήφανοι για την καθοριστική συμβολή της ΔΕΠΑ Εμπορίας στην επιτυχή υλοποίηση αυτής της στρατηγικής υποδομής, η οποία θα αποφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα τόσο στην Ελλάδα όσο και στις γειτονικές της χώρες», δήλωσε ο Κωνσταντίνος Ξιφαράς, Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΠΑ Εμπορίας.

«Η έναρξη της εμπορικής λειτουργίας του FSRU Αλεξανδρούπολης αποτελεί σημαντικό ορόσημο για τη διασφάλιση της διαφοροποίησης του χαρτοφυλακίου προμηθειών και για την  εξασφάλιση της ενεργειακής ασφάλειας όχι μόνο για τη Βουλγαρία, αλλά και για την περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Η απόφαση, που ελήφθη το 2020, από τη Βουλγαρία και την Bulgartransgaz να γίνουν μέτοχοι με μερίδιο 20% στην Gastrade A.E. αποδείχθηκε στρατηγική. Σήμερα, το FSRU Αλεξανδρούπολης είναι αναμφίβολα μια κρίσιμη υποδομή που εξασφαλίζει πρόσβαση σε προμήθειες φυσικού αερίου από ασφαλείς και αξιόπιστες πηγές, όπως οι ΗΠΑ, το Κατάρ, η Αίγυπτος κ.λπ. Ο αυξανόμενος ρόλος του LNG για την περιοχή και η παρουσία αυτής της νέας δυνατότητας αποθήκευσης και επαναεριοποίησης LNG είναι υψίστης σημασίας για τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης που στοχεύουν να διαφοροποιήσουν τον εφοδιασμό τους και να ανεξαρτητοποιηθούν από το ρωσικό φυσικό αέριο. Θα βελτιώσει επίσης την ρευστότητα και ολοκλήρωση της ενεργειακής αγοράς στην περιοχή μας,» σχολίασε ο Kiril Ravnachki, Εκτελεστικός Διευθυντής της Bulgartransgaz.

«Η έναρξη της εμπορικής λειτουργίας του Τερματικού Σταθμού LNG της Αλεξανδρούπολης (Alexandroupolis FSRU) αποτελεί ορόσημο, εδραιώνοντας την Ελλάδα ως βασική ενεργειακή πύλη για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και ευρύτερα. Ο νέος αυτός σταθμός εισαγωγής LNG, σε συνδυασμό με τον σταθμό LNG της Ρεβυθούσας και τις επενδύσεις του ΔΕΣΦΑ για την αύξηση της εξαγωγικής δυναμικότητας του ελληνικού δικτύου, καθώς και με πρωτοβουλίες όπως ο TAP, ο IGB και ο Κάθετος Διάδρομος, ενισχύουν περαιτέρω τις ενεργειακές υποδομές και τη διασυνδεσιμότητα της περιοχής,» πρόσθεσε η κυρία Maria Rita Galli, Διευθύνουσα Σύμβουλος του ΔΕΣΦΑ.

Nαυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Ελλάδα

Το παγκόσμιο συμφέρον, το συμφέρον τον αγορών και το συμφέρον της χώρας

Δημοσιεύτηκε

στις

Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης (Eurokinissi)

Μήπως αυτή η στρατηγική υπηρετεί τα συμφέροντα μιας μικρής ελίτ και τις προσωπικές φιλοδοξίες του Πρωθυπουργού για πλαισίωση του ιερατείου του Νταβός;

Χάρης Τοπαλίδης

Ήταν τελείως φυσικό, σε μια κοινωνία αποπροσανατολισμένη και προς ώρας γονατισμένη από τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα της φτωχοποίησης, του κορπορατισμού και της συρρίκνωσης της δημόσιας σφαίρας επικοινωνίας και γοητευμένης ταυτόχρονα από τις σειρήνες του life-style, να συμβεί και αυτό: Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης της να τοποθετηθεί στη Γ.Σ. του ΟΗΕ ότι: «το παγκόσμιο συμφέρον διαπερνά το μεμονωμένο συμφέρον των κρατών» και ταυτόχρονα να βραβευθεί στη ΝΥ από τον Α. Μπουρλά με το βραβείο «Global citizen 2024».

Σε ποίες συνθήκες της χώρας ή έστω της τρέχουσας διεθνούς συγκυρίας ανταποκρίνεται αυτή η στάση και η δραστηριότητα του πρώτου πολίτη της στο ανώτατο forum της διεθνούς σκηνής για την ετήσια παρουσίαση της πολιτικής και των θέσεων των κρατών στο διεθνές στερέωμα και τι υποδηλώνει για την ανταπόκρισή του ως Πρωθυπουργού σε αυτές;

Είναι σαφές ότι ο νεολογισμός του Πρωθυπουργού «παγκόσμιο συμφέρον» χρησιμοποιείται ως πολιτική έννοια και όχι ως κάτι ευρύτερο (π.χ. οικουμενικό συμφέρον που εμπλέκει ηθικές και αξιακές θεωρήσεις οικουμενικού χαρακτήρα). Οι πολιτικές οντότητες όμως που δραστηριοποιούνται στην παγκόσμια σκηνή, είναι τα κράτη τα οποία έχουν διαφορετικά και πολλές φορές αντιτιθέμενα συμφέροντα, όπως δείχνει η αιματοβαμμένη πορεία της Ιστορίας. Πώς είναι λοιπόν δυνατό να συγκεραστούν τα επιμέρους εθνικά συμφέροντα σε ένα παγκόσμιο συμφέρον; Πως, με ποιες διαδικασίες θα γίνει επιτέλους ο συγκερασμός – μετά από τόσους αιώνες Ιστορίας – και με ποιά παγκόσμια ιεραρχική οργάνωση θα ασκηθεί η πολιτική του παγκοσμίου συμφέροντος; Ή μήπως ο νεολογισμός του Πρωθυπουργού διαπνέεται απλά από μια ρομαντική και ιδεαλιστική προσέγγιση άλλων εποχών στο παγκόσμιο γίγνεσθαι που θεωρεί τον κοσμοπολιτισμό ως προϋπόθεση για την παγκόσμια ειρήνη και ευημερία και δεν μπορεί να κατηγορηθεί παρά μόνο για έλλειψη ρεαλισμού; Ή μήπως οι διεθνείς συνθήκες χαρακτηρίζονται σήμερα από μια ισορροπία στις διεθνείς σχέσεις, σταθερότητα στους διεθνείς συσχετισμούς, ευημερία στη διεθνή οικονομία και πνεύμα συνεργασίας στις διακρατικές σχέσεις που επιτρέπουν την πρωτοποριακά ρηξικέλευθη έστω προσέγγιση του παγκοσμίου συμφέροντος; Ή τέλος, μήπως παρά τη διεθνή και μάλιστα πολεμική αναταραχή που εξελίσσεται σήμερα γύρω της, η χώρα την οποία εκπροσωπεί, η Ελλάδα, απολαμβάνει υπό την ηγεσία του μια περίοδο δυναμισμού και σταθερότητας, έχοντας αντιμετωπίσει με επιτυχία τα χρόνια ζητήματα ανάπτυξης και τα προβλήματα εθνικής κυριαρχίας με τους γείτονές της και θέλει να αναβαθμίσει τη διεθνή της θέση εξάγοντας και προωθώντας την διεθνή αυτοπεποίθηση και τον κοσμοπολιτισμό που έχουν κατακτήσει οι πολίτες της;

Η προφανής ασυμβατότητα όλων των προηγούμενων ερωτημάτων, που θα μπορούσε να θέσει ένας καλόπιστος παρατηρητής, με τη ζέουσα πραγματικότητα που ζούμε σήμερα αποκαλύπτει για πρώτη φορά τόσο ξεκάθαρα την πολιτική και ιδεολογική στράτευση και στόχευση της κυβέρνησης της ΝΔ και ταυτόχρονα ξεσκεπάζει τις αιτίες των κύριων παθογενειών της αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ).

Η υπονόμευση της δημοκρατίας και της εθνικής κυριαρχίας

Η παγκόσμια διακυβέρνηση με τη δημιουργία μιας υπερεθνικής δομής διακυβέρνησης συνιστά από τη δεκαετία του 1970 τον απώτατο διακηρυγμένο στόχο των νεοφιλελεύθερων δυνάμεων της αγοράς. Με βάση το πρόταγμα τους, της μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας και της ανεξαρτησίας από τις πολιτικές αποφάσεις, μια υπερεθνική δομή διακυβέρνησης εξασφαλίζει την αυτορρυθμιζόμενη λειτουργία των αγορών σε παγκόσμια κλίμακα σε ένα τέτοιο πλαίσιο.

Το επίπεδο της ρυθμιστικής εξουσίας που είναι ωστόσο δυνατό να θεσμοθετηθεί σε μια τέτοια κλίμακα, είναι μηδαμινό έως ελάχιστο, γιατί μια τέτοια δομή εξουσίας δεν θα διέθετε δημοκρατική νομιμοποίηση και η αντιπροσωπευτικότητά της θα εξαντλούνταν στον υφιστάμενο ηγεμονικό συσχετισμό μεταξύ αναπτυγμένων – αναπτυσσόμενων χωρών (Βορρά-Νότου).

Όπως έχει τεκμηριώσει εμφατικά ο Γερμανός φιλόσοφος J. Habermas, μια πολιτική ρυθμιστική υπερεθνική δομή δεν είναι εφικτή χωρίς τη διαμεσολάβηση μακροπρόθεσμων κοινωνικών και πολιτιστικών διεργασιών σύγκλισης ανάμεσα στα κράτη, που προϋποθέτουν άλλες πολιτικές από αυτές της πολεμικής σύγκρουσης και της μονοπολικής διάρθρωσης της παγκόσμιας ισχύος, που κυριαρχούν σήμερα.

Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις, και καθώς οι πρόνοιες της δημοκρατίας και οι εγγυήσεις του κράτους Δικαίου είναι κατακτήσεις των λαών σε εθνική κλίμακα, η σύσταση μιας πολιτικής ρυθμιστικής υπερεθνικής δομής ομοσπονδιακού τύπου συνιστά κατάφωρη παραβίαση των αρχών της δημοκρατικής λειτουργίας και της εθνικής κυριαρχίας. Προοιωνίζεται περαιτέρω μια κοινωνία τεράστιων κοινωνικών ανισοτήτων, χωρίς συλλογικά δικαιώματα.

Τα συμφέροντα της χώρας

Τι σημαίνει, στο πλαίσιο αυτό, η τοποθέτηση του πρωθυπουργού στον ΟΗΕ και η βράβευσή του από το Atlantic Council ένα think tank των ΗΠΑ στενά συνδεδεμένο με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (Νταβός);

Είναι κατ’ αρχήν σαφές ότι ως παγκόσμιο συμφέρον εννοείται το συμφέρον της Δύσης. Επομένως, συμμερίζεται απολύτως την πολεμική ανάγκη το συμφέρον της Δύσης να καταστεί παγκόσμιο συμφέρον. Κατά δεύτερο λόγο, και καθώς τα εθνικά συμφέροντα δεν μπορούν να συγκεραστούν σε ένα παγκόσμιο, όπως ρητά αναγνωρίζει, το υπερεθνικό συμφέρον που επικαλείται είναι το συμφέρον των αγορών, που «διαπερνά τα εθνικά συμφέροντα», στο οποίο στρατεύεται. Τοποθετείται δηλαδή, ως εάν η στράτευση της χώρας στο Δυτικό στρατόπεδο και στα συμφέροντα των αγορών συνιστά τη θεμελιώδη πολιτική της χώρας για την ανάπτυξη και την ασφάλειά της στο νέο διεθνές περιβάλλον. Επιχειρείται δηλαδή ένα άλμα στη θέση της χώρας στον διεθνή καταμερισμό εργασίας και στον διεθνή της προσανατολισμό, καθώς ταυτίζει τα συμφέροντά της αποκλειστικά με αυτά των αναπτυγμένων κεφαλαιοκρατικά χωρών του Βορρά. Εδώ εγείρονται τα ερωτήματα: (α) μήπως υπάρχουν εγγυήσεις για υποστήριξη από τις τελευταίες στα πεδία της ανάπτυξης και της ασφάλειας, που, παρά το γεγονός ότι αντιβαίνουν στην πρόσφατη εμπειρία μας, έχουν δοθεί αλλά δεν τις γνωρίζουμε; (β) μήπως έχει μειωθεί, χωρίς να ομολογείται, τόσο η ισχύς της χώρας ώστε να είναι υποχρεωμένη να ακολουθήσει εκούσια ή ακούσια τις προτεραιότητες του Βορρά (καμία άλλη χώρα του Ευρωπαϊκού Νότου δεν έχει υιοθετήσει τόσο εμφατικά την Ατζέντα του) ακόμη και αν αντίκεινται στα σαφώς διαφορετικής φύσης συμφέροντα της χώρας; (γ) καθώς η χώρα κάθε άλλο παρά παρουσιάζει συγκριτικό πλεονέκτημα σε κεφάλαια και χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, (το τραπεζικό της σύστημα δεν έχει καν ακόμη αποκτήσει την αυτονομία του από τα κεφάλαια των φορολογουμένων) πως εξηγείται η ταύτισή της με τα συμφέροντα των αυτορρυθμιζόμενων αγορών; (δ) ή μήπως αυτή η στρατηγική υπηρετεί τα συμφέροντα μιας μικρής ελίτ και τις προσωπικές φιλοδοξίες του Πρωθυπουργού για πλαισίωση του ιερατείου του Νταβός;

Ποια είναι όμως αυτή η Ατζέντα, σε τι αποσκοπεί και πως συνδέεται με τον φορέα της επιβράβευσης του Πρωθυπουργού στη Νέα Υόρκη; Πρόκειται για τη νεοφιλελεύθερη Ατζέντα της ψηφιακής και πράσινης μετάβασης, όπως έχει σχεδιαστεί από το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ, για την παγκόσμια προώθηση της μονοπολικής ηγεμονίας τους στην εποχή που ανοίγεται μπροστά μας και διαδέχεται τον φιλελευθερισμό. Η Ατζέντα αυτή, αναδιαρθρώνοντας ριζικά τις σχέσεις κεφαλαίου εργασίας υπέρ του κεφαλαίου και τις σχέσεις Βορρά Νότου υπέρ του Βορρά, έχει διχάσει τις ΗΠΑ, αλλά είναι κυρίαρχη στα ΜΜΕ και στις τρέχουσες πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης.  Πώς αυτό; κύριος φορέας της προώθησής της στην Ευρώπη, με γόνιμα όπως φαίνεται αποτελέσματα, είναι το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, στενά συνδεδεμένο με το Atlantic Council από το οποίο και εκπορεύθηκε, σε αναγνώριση των υπηρεσιών του Πρωθυπουργού, και η βράβευση του, ως παγκόσμιου Πολίτη το 2024.

Το καταληκτικό ερώτημα που εγείρεται είναι: πως είναι δυνατόν σήμερα, και η κυβέρνηση της ΝΔ και η αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) να αναγνωρίζουν τον ίδιο μέντορα της πολιτικής τους; Η ταύτιση με το  Πρόγραμμα του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ προβάλλεται από μεν τη νεοφιλελεύθερη ΝΔ, ως τεκμήριο της προσχώρησής της στη νέα λεωφόρο της προόδου από δε την Αριστερά/Κεντροαριστερά, ως ανταπόκρισή της στην Ατζέντα της νέας Μέκκας του σοσιαλισμού και της προοδευτικότητας.

Υπηρετεί αυτή η Ατζέντα τα συμφέροντα της χώρας; Την απάντηση πρέπει να την αναζητήσουμε στην εκλογική καταβαράθρωση του πολιτικού συστήματος, στη διαρκώς συρρικνούμενη απήχηση της κυβέρνησης και στην καχεξία της Αντιπολίτευσης αλλά και στην τεράστια άνοδο της Ακροδεξιάς.

Πηγή: Έθνος

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή