Γενικά θέματα
Δεν ελήφθησαν υπ’ όψιν οι προτάσεις για την αμυντική βιομηχανία του Συνεδρίου της Ένωσης Αποστράτων Αεροπορίας
Οι κυβερνήσεις πρέπει να δίνουν σημασία στους ειδικούς, για να επιβιώσει η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία
Γράφει ο αντιπτέραρχος (Μ) ε.α. Θεόδωρος Γιαννιτσόπουλος
Στις 18 Οκτωβρίου 2019, πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του 251 ΓΝΑ το 1ο Συνέδριο Στρατηγικής και Τεχνολογίας της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας ( ΕΑΑΑ ), με ομιλητές – εισηγητές και εισηγήσεις, που παρουσιάζονται στην ιστοσελίδα της ΕΑΑΑ (1ο Συνέδριο Στρατηγικής & Τεχνολογίας – Ε.Α.Α.Α. (eaaa.gr).
Στο συνέδριο αυτό είχα την τιμή να συμμετάσχω ως εισηγητής, με την εισήγηση «Η επιβίωση της εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας», το πλήρες κείμενο της οποίας μαζί με τις προτάσεις της καθώς και Πρόταση Συμμετοχής της εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας ( ΕΑΒΙ ) στην εξασφάλιση απαιτήσεων υποστήριξης των υπό Αναβάθμιση Αεροσκαφών F – 16 ως πρώτιστη ενέργεια επιβίωσής της, έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της ΕΑΑΑ και έχουν προωθηθεί και από εμένα, προς όλους τους καθ’ ύλη αρμόδιους φορείς του ΥΠΕΘΑ, ΓΕΑ, ΓΔΑΕΕ, ΒτΕ και στον Πρωθυπουργό της Χώρας κ. Κυριάκο Μητσοτάκη.
Στα συμπεράσματα, οφέλη και προτάσεις του Συνεδρίου για την επιβίωση της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας, αναφέρονται τα ακόλουθα :
α. Να διασφαλισθεί από το ΥΠΕΘΑ, μέσα από τις συμβάσεις των εξοπλιστικών προγραμμάτων, η συνεργασία και συμμετοχή της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας σύμφωνα με την Εθνική Βιομηχανική Στρατηγική, στο μέγιστο βαθμό, τόσο στην υλοποίηση των προγραμμάτων όσο και στην παραγωγή των συστημάτων και στην εξασφάλιση της υποστήριξής τους στη Χώρα ( Security of Supply and Information ), για όλο το όριο ζωής τους, εξασφαλίζοντας για τις ΕΔ :
- Μειωμένο κόστος κύκλου ζωής των συστημάτων
– Αυξημένη Ασφάλεια Εφοδιασμού
- Αυξημένη επιχειρησιακή αυτονομία σε περιόδους κρίσεων.
β. Η Εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία μπορεί να αποτελέσει από κοινού με το ΥΠΕΘΑ, στο πλαίσιο της Εθνικής Αμυντικής Βιομηχανικής Στρατηγικής – ΕΑΒΣ:
- Τον πυρήνα για την εγκαθίδρυση και διατήρηση μιας εγχώριας Τεχνολογικής – Βιομηχανικής βάσης, συμπεριλαμβανομένων μέτρων, που αφορούν σε έρευνα και ανάπτυξη, σε συγκεκριμένους στρατηγικούς τομείς Άμυνας και Ασφάλειας.
- Ένα αξιόπιστο φορέα της χώρας, ως πιστοποιημένη εγχώρια Τεχνολογική Βιομηχανική Βάση του ΥΠΕΘΑ, για τη συμμετοχή του σε Διακρατικά Ολοκληρωμένα Προγράμματα Ερευνητικής και Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΔΟΠΕΑΣ), σε συνεργασία με άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή/και διεθνών οργανισμών ή υπηρεσιών της, όπως ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας (EDA) για να αναπτύξουν νέο αμυντικό εξοπλισμό από κοινού, με στόχο την εξέλιξη νέων Τεχνολογιών και την αντιμετώπιση του υψηλού κόστους έρευνας και ανάπτυξης πολυσύνθετων οπλικών συστημάτων, αξιοποιώντας τις ευκαιρίες που έχουν γεννηθεί σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης .
γ. Τα οφέλη που επιτυγχάνονται για τις ΕΔ με τη συμμετοχή της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας στα εξοπλιστικά προγράμματα, είναι μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα :
- Εκμετάλλευση των άμεσα διαθέσιμων στην Ελλάδα δυνατοτήτων παραγωγής, συμπαραγωγής και υποστήριξης καθώς και επέκταση στους νέους τεχνολογικούς τομείς, συμβάλλοντας σημαντικά και άμεσα στην επιβίωση της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας.
- Εστίαση των ανωτέρω υποδομών στις ανάγκες της μελλοντικής υποστήριξης των οπλικών συστημάτων των ΕΔ, πράγμα το οποίο επιτρέπει σημαντικά ταχύτερους χρόνους ανταπόκρισης στην υποστήριξη (επισκευές, συντηρήσεις, επισκέψεις on-site) των νέων υποσυστημάτων, συμβάλλοντας στην αύξηση της διαθεσιμότητας των.
- Μειωμένο κόστος υπηρεσιών υποστήριξης από την εγχώρια βιομηχανία λόγω εκμετάλλευσης υποδομών, μειωμένων μεταφορικών, χαμηλότερο εργατικό κόστος, κλπ. , το οποίο θα συμβάλει καθοριστικά στην μείωση του συνολικού κόστους του κύκλου ζωής των συστημάτων (Life Cycle Cost).
- Δυνατότητα εγχώριας υποστήριξης σε ενδεχόμενες μελλοντικές αναβαθμίσεις / τροποποιήσεις των συστημάτων, κάνοντας χρήση των υπαρχόντων υποδομών.
- Εξασφαλισμένη υποστήριξη κατά την περίοδο Κρίσεων καθώς και διασφάλιση υψηλότερου δυνατού επιπέδου ασφαλείας στη διαχείριση πληροφοριών, που απαιτούνται για την υποστήριξη των Α/Φ.
Τα σημαντικά αυτά οφέλη μπορούν να επιτευχθούν μόνο εφόσον η Εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία, μέσω συνεργασιών συμπαραγωγής, εμπλακεί από την έναρξη υλοποίησης των προγραμμάτων. Εάν η απαίτηση συμπαραγωγής δεν προβλεφθεί στις αντίστοιχες συμβάσεις, θα χαθεί για άλλη μία φορά η ευκαιρία για την επιβίωση και ανάπτυξη της, με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία της Χώρας μας και τις ΕΔ.
Δυστυχώς από τη μέχρι σήμερα πορεία του προγράμματος αναβάθμισης των αεροσκαφών F – 16 και τις τελευταίες αποφάσεις των αρμοδίων οργάνων του ΥΠΕΘΑ και της ΓΔΑΕΕ, σχετικές με την τροποποίησης Νο 3 ( Τ3) της SSI ( Security of Supply and Information Agreement ) Agreement 1/2019, φαίνεται ότι οι υπόψη προτάσεις ΔΕΝ έχουν ληφθεί στο ελάχιστο υπόψη, αν και, για το θέμα, ενημερώθηκε μέχρι και ο Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης.
Τελικά θα πω το γνωστό απόφθεγμα του σοφού Ελληνικού Λαού:
« Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε »
Το λέω αυτό γιατί έχοντας τοποθετηθεί πάμπολλες φορές με θέσεις, απόψεις και εισηγήσεις μου, για την ουσιαστική ενίσχυση της Αμυντικής Βιομηχανίας της Χώρας μας, όπως μπορείτε να διακρίνετε από την αρθρογραφία μου στο διαδίκτυο, παρουσιάσεις μου σε συνέδρια φορέων της ΠΑ ( ΕΑΑΑ – ΣΑΣΙ ), σχετική μου τοποθέτηση με σχόλιό μου κατά την δημόσια διαβούλευση του Ν. 4650/2019 και σχετικές μου συνεντεύξεις στα Μέσα Επικοινωνίας, δυστυχώς ΔΕΝ αλλάζει τίποτε στη Χώρα μας!!!!
Το λέω αυτό διότι, όπως ακούσαμε και διαβάσαμε στα ΜΜΕ, μόλις στο παρά πέντε λήξης του 2020, παραμονές πρωτοχρονιάς του 2021, έγινε και πάλι το «θαύμα» και τελικά έγιναν αποδεκτά από τη ΓΔΑΕΕ το σύνολο έξι συμπληρωματικών προτάσεων, που έχουν συμπεριληφθεί στο σχέδιο της τροποποίησης Νο 3 ( Τ3) της SSI Agreement 1/2019 του προγράμματος αναβάθμισης των αεροσκαφών F – 16 της ΠΑ και υπογράφηκε η σχετική σύμβαση υλοποίησής τους, μεταξύ ΓΔΑΕΕ και της ανάδοχου εταιρείας!!!!
Έχουμε και πάλι, με την υπογραφή «της τελευταίας πράξης αυτού του έργου» και την αποδοχή των έξι συμπληρωματικών αυτών προτάσεων, που από ΑΩ τα «βαφτίσανε» SSI Agreement ( Security of Supply and Information Agreement ), επανάληψη κακών επιλογών του παρελθόντος, που στοίχισαν πάρα πολλά στην τσέπη του Έλληνα φορολογούμενου, δηλαδή ισχύει αυτό που λέει ο σοφός Λαός μας,… « Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου ».
Εύκολα μπορείτε να διαπιστώσετε για τις συμπληρωματικές αυτές προτάσεις, τα ακόλουθα :
1/ Το σύνολο των έξι συμπληρωματικών προτάσεων, που έγιναν αποδεκτά ως τροποποίηση Νο 3 ( Τ3) της SSI Agreement 1/2019, είναι έξω από το πνεύμα, τις προβλέψεις και τα αντικείμενα του Νόμου Ν.4650/2019, που έπρεπε να εμπεριέχει η υπόψη συμφωνία ως Security of Supply and Information Agreement ( SSI Agreement ) και ως τέτοια ΔΕΝ διασφαλίζουν στο ελάχιστο σε μόνιμη βάση, απαιτήσεις Εφοδιαστικής και Τεχνικής Υποστήριξης των αεροσκαφών F – 16 της ΠΑ από εργοστασιακούς φορείς της Χώρας μας, για όλο το όριο ζωής τους.
2/ Λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο του περιεχόμενο των Τροποποιήσεων Νο 1 και 2 και της Τροποποίησης Νο 3 της SSI Agreement 1/2019, φαίνεται πως ΔΕΝ έχουν ληφθεί στο ελάχιστο υπόψη από τους καθ’ ύλη αρμοδίων φορείς του ΥΠΕΘΑ και της ΠΑ, οι προτάσεις του 1ου Συνεδρίου της ΕΑΑΑ, έτσι ώστε να διαμορφωθεί στο σύνολό της η SSI Agreement 1/2019 ως περιεχόμενο, με τα αναγκαία για την ΠΑ επί μέρους τεχνικά και επιχειρησιακά προγράμματα και πληροφορίες, για να διασφαλισθεί η επιχειρησιακή υποστήριξη και συντήρηση των Αεροσκαφών για όλο το όριο ζωής τους, από την Εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία.
3/ Το σύνολο και των έξι συμπληρωματικών προτάσεων, ΔΕΝ μπορούν να ενταχθούν ως αποδεκτές παρεκκλίσεις, σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης ( ΔΕΕ ) και τις προβλέψεις του άρθρου 346 της ΣΛΕΕ και η αποδοχή τους εκθέτει τη Χώρα μας έναντι των υποχρεώσεών μας προς την ΕΕ, με τον κίνδυνο παραπομπής και καταδίκης της από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
4/ Το σύνολο και των έξι συμπληρωματικών προτάσεων, αφορά στην εφ’ άπαξ παροχή υλικών, που θα μπορούσαν να αγοραστούν με χρήματα του τακτικού προϋπολογισμού του ΥΠΕΘΑ και δεν έχουν καμία σχέση με απόκτηση υποδομών και Τεχνογνωσίας από εργοστασιακούς φορείς της Χώρας μας, για την εξασφάλιση της Εφοδιαστικής και Τεχνικής Υποστήριξης των αεροσκαφών F – 16, για όλο το όριο ζωής τους.
Δυστυχώς φαίνεται ότι και για το πολύ σημαντικό πρόγραμμα απόκτησης των αεροσκαφών RAFALE, που πρόσφατα αποφάσισε η Βουλή των Ελλήνων και επίκειται η υπογραφή των αντιστοίχων συμβάσεων, συνεχίζουμε να κάνουμε τα ίδια λάθη.
Δυστυχώς ακόμη και για αυτό το σημαντικό εξοπλιστικό πρόγραμμα της ΠΑ, φαίνεται ότι ΔΕΝ διασφαλίζεται τουλάχιστο μέχρι σήμερα από το ΥΠΕΘΑ, σύμφωνα με την Εθνική Αμυντική Βιομηχανική Στρατηγική ( ΕΑΒΣ ), ούτε κατ’ ελάχιστο, η συμμετοχή της Αμυντικής Βιομηχανίας της Χώρας μας, στην εξασφάλιση των απαιτήσεων υποστήριξης των αεροσκαφών RAFALE στη Χώρα ( Security of Supply and Information ).
Φαίνεται ότι η Κυβέρνηση ΔΕΝ ακούει ούτε τις κραυγές αγωνίας των εκπροσώπων των επίσημων φορέων της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας της Χώρας μας, αυτών του ΣΕΚΠΥ και της ΕΕΛΕΑΑ, που κρούει συνεχώς τον κώδωνα κινδύνου για την κατάρρευση, στην οποία κινδυνεύει να επέλθει ο κλάδος.
Αφουγκραστείτε την πολύ πρόσφατη κραυγή αγωνίας του Προέδρου του Συνδέσμου Ελλήνων Κατασκευαστών Αμυντικού Υλικού ( ΣΕΚΠΥ ) κ. Αναστάσιου Ροζολή, που εξέπεμψε με επιστολή του προς τον Πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη και σχετικό του άρθρο στο διαδίκτυο, στο οποίο μεταξύ άλλων τονίζει:
« την Εθνική αναγκαιότητα να συμμετέχει ουσιαστικά σε όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα η Εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία ( ΕΑΒΙ ) με τους ακόλουθους δύο τρόπους :
Μέσω της συμμετοχής των Ελληνικών Αμυντικών Εταιρειών στην παγκόσμια Εφοδιαστική Αλυσίδα των μεγάλων κατασκευαστών ( και όχι μόνο για την Ελληνική αγορά, κάτι που αποδείχθηκε χωρίς οικονομικό νόημα για τις Ελληνικές Εταιρείες ).
Μέσω της ανάληψης από την ΕΑΒΙ , εν όλω ή εν μέρει, της Υποστήριξης των Οπλικών Συστημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων …….Η ανάληψη δε εγχωρίως της Εν Συνεχεία Υποστήριξης, άπτεται και της Εθνικής Ασφάλειας της Χώρας, εξασφαλίζοντας την « Ασφάλεια Εφοδιασμού » των οπλικών συστημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσεων, όπως αυτή που πρόσφατα ζήσαμε.
Καταλήγοντας,…. η ουσιαστική συμμετοχή της ΕΑΒΙ στα εξοπλιστικά προγράμματα, είναι Στρατηγικός Στόχος Εθνικής Σημασίας, γιατί επιφέρει πολλαπλά οφέλη τόσο στις Ένοπλες Δυνάμεις και την Εθνική Ασφάλεια όσο και στη Οικονομία, την Ανάπτυξη και την Απασχόληση. ».
Δυστυχώς, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι, ΔΕΝ εισακούστηκε από κανένα επίπεδο. Το επιβεβαιώνει περίτρανα και η πρόσφατη, αδιανόητη κατ’ εμέ, τοποθέτηση του κ. ΥΕΘΑ στη ΒτΕ για την Εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία ( ΕΑΒΙ ) της Χώρας μας, κατά την πρόσφατη συνεδρίαση επί του Νομοσχεδίου για τις Συμβάσεις προμήθειας και Υποστήριξης των RAFALE και σχετικής πρότασης τροποποίησης του άρθρου 34.5 του νομοσχεδίου που κατατέθηκε από την αντιπολίτευση για τη συμμετοχή της ΕΑΒΙ σε θέματα υποστήριξης των RAFALE, που απαξιώνει πλήρως την ΕΑΒΙ στο σύνολό της, σε θέματα δυνατοτήτων υποστήριξης των οπλικών συστημάτων των ΕΔ της Χώρας μας!!!!
Σας την παραθέτω όπως αποτυπώνεται στον διαδίκτυο και τα ΜΜΕ :
Η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία ‘ δεν χωρά ’ στο πρόγραμμα. Εξέφρασε την ελπίδα « σύντομα η Αμυντική μας Βιομηχανία να έρθει σε θέση που να μπορεί να υποστηρίξει, τουλάχιστον σε δεύτερο χρόνο, το έργο που θα προκύψει για την συντήρηση αυτών αλλά και άλλων οπλικών συστημάτων. Αυτός άλλωστε είναι και ένας σκοπός, για τον οποίο όλοι πρέπει να εργαστούμε – και ασφαλώς εμείς θα εργαστούμε»
Δυστυχώς χάθηκε η χρυσή ευκαιρία για την ουσιαστική συμμετοχή της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας, τόσο στο Πρόγραμμα Αναβάθμισης των Αεροσκαφών F – 16 όσο και στην απόκτηση των αεροσκαφών RAFALE, σύμφωνα με το πλαίσιο των προβλέψεων της Εθνικής Αμυντικής Βιομηχανικής Στρατηγικής, περί της Ασφάλειας Εφοδιασμού και Πληροφοριών των οπλικών συστημάτων των Ενόπλων μας Δυνάμεων.
Περιμέναμε, οι καθ’ ύλη αρμόδιοι φορείς της Χώρας μας, να αξιοποιήσουν θετικά για τη Χώρα μας και να αποφύγουν επιτέλους επανάληψη των κακών πρακτικών του παρελθόντος, αποδεχόμενοι αντικείμενα παροχών με ουσιαστική συμμετοχή της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας σε προγράμματα οπλικών συστημάτων. Δυστυχώς ΔΕΝ το έπραξαν.
ΔΕΝ έπρεπε να χαθεί η σημαντική αυτή ευκαιρία για τη Χώρα μας, για την Αμυντική της Βιομηχανία και για τις Ένοπλες Δυνάμεις της. Έπρεπε να απαιτήσει η Χώρα μας, τόσο από την Αμερικανική Κυβέρνηση όσο και από τη Γαλλική, με μείζονα Γεωπολιτικά και Στρατηγικά συμφέροντα αμφοτέρων στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και τις αναδόχους εταιρείες, να αποδεχθούν τα αυτονόητα. Να εντάξουν κατ’ ελάχιστο στα αντικείμενα των συμβάσεων υλοποίησης των υπόψη εξοπλιστικών προγραμμάτων των αεροσκαφών F 16 και RAFALE , την συνεργασία τους με την Εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία ( ΕΑΒΙ ) για εξασφάλιση στη Χώρα με συμμετοχή τους, κατ’ ελάχιστο των απαιτήσεων Εν Συνεχεία Υποστήριξης τους ( Follow On Support ), διασφαλίζοντας μέσα από τις συμβάσεις όλες τις απαιτήσεις Τεχνικο-Εφοδιαστικής υποστήριξης αλλά και της απαιτούμενης Βιβλιογραφίας και πληροφορίες ( security of supply and Information ), για όλα τα κρίσιμα συστήματα των αεροσκαφών, τόσο από λειτουργικής όσο και από επιχειρησιακής σκοπιάς.
Έχοντας βιώσει στο μέγιστο τις ανάγκες Τεχνικής και Εφοδιαστικής Υποστήριξης όλων των Οπλικών Συστημάτων και Αεροσκαφών, μέσα από την πορεία μου στις τάξεις της Πολεμικής μας Αεροπορίας, με επιστέγασμα τη διαχείριση των αναγκών αυτών από τις θέσεις του Διευθυντή Γ’ Κλάδων της Διοίκησης Αεροπορικής Υποστήριξης και του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, γνωρίζω πολύ καλά τη σημασία της υλοποίησης των προτάσεων αυτών για τη μεγιστοποίηση της Επιχειρησιακής Διαθεσιμότητας των Οπλικών μας συστημάτων, για όλο το όριο ζωής τους, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσεων, γι’ αυτό και επιμένω στην υλοποίησής τους, χωρίς ίχνος ιδιοτέλειας, όπως ενδεχομένως κάποιοι θα επιχειρούσαν να μου προσάψουν.
Λυπάμαι πραγματικά γιατί οι προτάσεις του 1ου Συνεδρίου Στρατηγικής και Τεχνολογίας της ΕΑΑΑ και οι παρεμβάσεις μου για το θέμα προς όλα τα επίπεδα διοίκησης, υπηρεσιακού ( ΓΕΕΘΑ – ΓΕΑ – ΓΔΑΕΕ ), Κυβερνητικού ( ΥΕΘΑ – ΑΝΥΕΘΑ – ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ) και επιπέδου της Βουλής των Ελλήνων ( Πρόεδρο και Μέλη αρμοδίων Επιτροπών της ΒτΕ – Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων και Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων ),
δυστυχώς ΔΕΝ εισακούστηκαν από κανένα επίπεδο, επιβεβαιώνοντας περίτρανα αυτό που λέει ο σοφός Λαός μας,
«Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα».
Αντιπτέραρχος (Μ) ε.α. Θεόδωρος Γιαννιτσόπουλος
Επίτιμος Διευθυντής Γ’ Κλάδου Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας
Μέλος της Αεροπορικής Ακαδημίας Ελλάδος ( ΑΑΚΕ )
Μέλος του Συνδέσμου Αποφοίτων Σχολής Ικάρων ( ΣΑΣΙ)
Μέλος του Επιστημονικού Συλλόγου Μηχανικών Αεροπορίας ( ΕΣΜΑ )
Μέλος του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών ( ΕΛΙΣΜΕ )
Μέλος του Society of Logistics Engineer ( SOLE )
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Γενικά θέματα
Γιάννος Χαραλαμπίδης στη Σημερινή: Μήλον της Έριδος η Κύπρος για την ασφάλεια Τουρκίας – Ισραήλ
Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ
Η Μέση Ανατολή είναι στις φλόγες και, μετά την επίθεση των Ιρανών με βαλλιστικούς πυραύλους σε βάρος του Ισραήλ, ξεκίνησε επίθεση των Ισραηλινών στον Βόρειο Λίβανο, ενώ αναμένονται και τα αντίποινα σε βάρος της Τεχεράνης.
Γράφει ο Γιάννος Χαραλαμπίδης
Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ
Τουρκία και Ακρωτήρι
Η Τουρκία επιχαίρει από την κατατριβή του Ισραήλ και του Ιράν. Μπορεί μεν ο Ερντογάν να χαρακτηρίζει τον Νετανιάχου ως εγκληματία πολέμου, αλλά συνεργάζεται με τους Βρετανούς και δη με τα μαχητικά «Ταϊφούν», που επιχειρούν από τις Βάσεις Ακρωτηρίου και:
1) Περιπολούν από τον κόλπο της Αλεξανδρέττας εντός του τουρκικού εναέριου χώρου, με την άδεια της Άγκυρας, προς τη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ, καθώς και προς το Ιράκ. 2) Συμμετέχουν στις αναχαιτίσεις των ιρανικών πυραύλων και drones στις επιθέσεις, που δέχεται το Ισραήλ από το Ιράν και συλλέγουν πληροφορίες. 3) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει για τη συνεργασία των Βάσεων με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις όταν ενεργούν τα «Ταϊφούν» είτε για επιτήρηση είτε για να προστατεύσουν με οποιονδήποτε τρόπο το Ισραήλ. Ή για να στραφούν σε βάρος της Χεζμπολάχ.
Τόσο οι Βάσεις Ακρωτηρίου όσο και του Αγίου Νικολάου είναι στρατηγικής σημασίας, διότι από τις μεν πρώτες, εκτός των άλλων, ενεργούν ακόμη τα θρυλικά κατασκοπευτικά U2 ως συμπληρωματικά των δορυφόρων, στις δε δεύτερες υπάρχει το Έχελον ως κέντρο συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος, λόγω Βάσεων, τελεί υπό καθεστώς απειλής. Χωρίς να διαθέτει αξιόπιστη εναέρια αποτροπή, αφού οι ρωσικοί TOR-M1 και BUK μερικώς μπορούν να επιχειρήσουν. Ακόμη και αν στραφούν για ν’ αποκρούσουν την ιρανική απειλή ή αυτήν της Χεσμπολάχ, δεν θα μπορούν να καλύπτουν την όποια τουρκική επί της οποίας είναι προσαρμοσμένα τα συστήματα αυτά. Λόγω του κενού που υπάρχει στην αεράμυνα είχε κλείσει η αγορά του αντιαεροπορικού συστήματος BARAK με πυραύλους 35, 70 και 150 χιλιομέτρων. Η κυπριακή Κυβέρνηση αγόρασε το BARAK με πυραύλους των 70 χιλιομέτρων. Με τον πόλεμο στη Γάζα και στον Λίβανο, η παράδοση του συστήματος δεν είναι βέβαιο εάν θα καθυστερήσει ή όχι. Ούτως ή άλλως, η Κυπριακή Δημοκρατία μετά την άρση του εμπάργκο στο στρατιωτικό υλικό από τις ΗΠΑ θα ήταν δυνατό να ζητήσει ακόμη και «Πάτριοτ» ή άλλα σχετικά οπλικά συστήματα αεράμυνας από ευρωπαϊκά κράτη. Επί του παρόντος, τόσο η αεράμυνα των Βάσεων όσο και της Κύπρου ολόκληρης στηρίζεται στον πολεμικό στόλο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, που βρίσκονται στ’ ανοιχτά της Κύπρου. Ως εκ τούτου, θα ήταν μέγα πλήγμα εάν επέτρεπαν ή στη Χεζμπολάχ ή στο Ιράν να κτυπήσει τις Βρετανικές Βάσεις. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος λόγω Βάσεων καλύπτεται, όπως είχαμε ήδη γράψει από την αρχή της κρίσης, κάτω από την Ατσάλινη Αεράμυνα των ΗΠΑ.
Το μήλον της Έριδος
Η Τουρκία δεν είναι άμεσα εμπλεκόμενη στις συγκρούσεις στη Γάζα και στον Λίβανο, όμως υπάρχει μια πολεμική ρητορική που εγείρει το εξής ερώτημα: Μπορεί ή όχι η Τουρκία να κτυπήσει το Ισραήλ, όπως αρχικά απειλούσε ο Τούρκος Πρόεδρος, ο οποίος, όμως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, εμφανίζεται ως να τελεί υπό την απειλή του «σιωνιστικού επεκτατισμού», όπως ισχυρίζεται;
Σε αυτό το παιχνίδι, η Κύπρος καθίσταται γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό μήλον της Έριδος, αφού:
1) Αποτελεί το νότιο τμήμα της νήσου, τη μοναδική έξοδο, που διαθέτει το Ισραήλ, λόγω της έλλειψης στρατηγικού βάθους, που είναι περικυκλωμένο από τους Άραβες και την Τουρκία. Άρα ο άξονας προς τη Σούδα μέσω Κύπρου είναι ζωτικός χώρος όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά και για τις ΗΠΑ και τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους τους. Απόδειξη τούτου συνιστά η συγκέντρωση του 6ου στόλου ως αποτέλεσμα της κρίσης στη Μέση Ανατολή.
2) Αποτελεί ασπίδα και εμφανίζεται ως το αβύθιστο για την Τουρκία αεροπλανοφόρο, καθώς και αναπόσπαστο τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».
3) Αποτελεί ασπίδα για την Τουρκία από επιθέσεις που θα ήταν δυνατό να δεχτεί μέσω Κύπρου, εξ ου και η άρνησή της να δεχθεί την παρουσία ελληνικού στρατού και οι διαμαρτυρίες για την όποια στρατιωτική συνεργασία της Κύπρου με το Ισραήλ. Είναι όμως και για το Ισραήλ ασπίδα.
Γιατί;
Διότι, ουδόλως θα ήθελε το Ισραήλ:
Α) Να πέσει η Κύπρος στον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας και δη μέσω μιας ομοσπονδιακής ή συνομοσπονδιακής λύσης, με τον πλήρη γεωπολιτικό έλεγχο του νησιού από την Άγκυρα.
Β) Να εγκατασταθούν στην Κύπρο τουρκικά πυραυλικά συστήματα, που θα στοχεύουν το Ισραήλ.
Τα πλεονεκτήματα του Ισραήλ
Το ερώτημα εάν μπορεί να κτυπήσει και να κάνει πόλεμο η Τουρκία με το Ισραήλ απαντάται ως εξής: Η Άγκυρα έχει τη δυνατότητα: 1) Να διενεργήσει επίθεση με την αεροπορία της ή με τη συσσώρευση στόλου. 2) Να κτυπήσει με πυραύλους και δη «Ταϊφούν» με βεληνεκές της τάξης των 600 χιλιομέτρων, όταν αυτά θα είναι επιχειρησιακά διαθέσιμα (αυτά εισήλθαν ήδη σε γραμμή παραγωγής από τον Μάιο του 2023 ).
Όμως η οποιαδήποτε τουρκική επίθεση: Α) Βρίσκεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, που θέτουν υπό την προστασία τους και τον 6ο Στόλο το Ισραήλ, οπότε δεν θα επιτρέψουν στην Τουρκία μια τέτοια δράση. Β) Οτιδήποτε διενεργηθεί από αέρος, είτε είναι από μαχητικά είτε από πυραυλικά συστήματα, θα ήταν δυνατό να αντιμετωπιστεί επιτυχώς από το Ισραήλ είτε με τους arrow και με το “iron dome” είτε με τα πλοία των συμμαχικών δυνάμεων και δη των ΗΠΑ, καθώς και με την ισραηλινή αεροπορία, η οποία υπερτερεί της τουρκικής.
Πύραυλοι και Τεχνητή Νοημοσύνη
Από την άλλη πλευρά το Ισραήλ υπερέχει στην αεροπορία και στα πυραυλικά συστήματα. Στην αεροπορία, εκτός των F-15 και F-16, διαθέτει και τα F-35, οπότε μπορεί να δράσει αναλόγως και με βάθος πυρός. Συν του ότι: i) Τα ισραηλινά F-35 είναι τα μόνα των οποίων οι υπολογιστές και λοιπά συστήματα δεν βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο των ΗΠΑ. ii) Η Τουρκία έχει πρόβλημα με την αεράμυνά της επί του παρόντος. Εξ ου και η αγορά των S-400, χωρίς όμως να παρέχει πλήρη κάλυψη, καθώς και η απόφαση που λήφθηκε στις 6.8.2024 για την κατασκευή του τουρκικού “iron dome”. iii) Το Ισραήλ διαθέτει αριθμό επιθετικών πυραύλων μέσου και μακρούς βεληνεκούς, από τους LORA με βεληνεκές 280 χιλιόμετρα ώς τους Jericho – 3 (Ιεριχώ) με βεληνεκές μεταξύ των 4,800 χλμ και 6,500 χιλιομέτρων. iv) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει ότι το Ισραήλ υπερέχει στους τομείς του κυβερνοχώρου και της Τεχνητής Νοημοσύνης (πάσης φύσεως drones).
Ζώνες ασφαλείας και περιφερειακές δυνάμεις
Υπό αυτές τις συνθήκες και λαμβανομένου υπόψη ότι οι δυο χώρες δεν έχουν σύνορα, το πλεονέκτημα ανήκει στο Ισραήλ. Και όχι στην Τουρκία, η οποία στηρίζει τόσο τη Χαμάς όσο και τη Χεζμπολάχ, διότι θέλει την κατατριβή του Ισραήλ. Η Άγκυρα βολεύεται από το οπλοστάσιο και δη τους πυραύλους της Χεζμπολάχ, των οποίων το βεληνεκές καλύπτει και την Κύπρο. Εξ ου και οι απειλές του μ. Χασάν Νασράλα, ότι η Κύπρος ήταν εν δυνάμει στόχος λόγω των στρατιωτικών της σχέσεων με το Ισραήλ. Ήταν μια απειλή «made in Turkey», στη λογική του “proxy war”. Η εξουδετέρωση του οπλοστασίου της Χεσμπολάχ από το Ισραήλ είναι προς όφελος της Κύπρου, αλλά όχι προς όφελος του Ιράν και της Τουρκίας, η οποία δεν θέλει την εδραίωση του Ισραήλ στην περιοχή και την εξάλειψη των τρομοκρατικών απειλών. Δεν θα ήθελε να δει ούτε τον τερματισμό της σύγκρουσης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, διότι η κατατριβή των δυο χωρών, που συνιστούν περιφερειακές δυνάμεις, είναι για ευνόητους λόγους προς όφελος της Άγκυρας, η οποία εδραιώνεται και στην περιοχή της Συρίας, χωρίς ταυτοχρόνως να επιθυμεί τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας στον Βόρειο Λίβανο. Πώς όμως θα ασκήσει κριτική στο Ισραήλ, όταν κατέχει την Κύπρο και όταν έχει ήδη υπό κατοχή τμήμα της Συρίας στη λογική της ζώνης ασφαλείας;
Οι θαλάσσιες οδοί…
Η Τουρκία ελέγχει την περιοχή από τη Μαρμαρίδα ώς την Αλεξανδρέττα στην πρακτική της τουρκικής λίμνης ως τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» με μια σειρά από ναυτικές και αεροπορικές Βάσεις στα παράλιά της (Ντάλαμα, Μερσίνα, Άδανα, κ.λπ) και την Κύπρο ως αβύθιστο αεροπλανοφόρο. Η Καρπασία και η Αμμόχωστος έχουν ιδιαίτερη σημασία για τις θαλάσσιες οδούς και δη εκείνες προς την Αλεξανδρέττα, που προτού καταλήξουν εκεί αποκλίνουν προς Ισραήλ, Λίβανο και Συρία. Η Τουρκία θα ήθελε να έχει πρόσβαση στη θάλασσα και μέσω Συρίας, ενώ, ταυτοχρόνως, ουδόλως θα επιθυμούσε τη ζώνη ασφαλείας του Ισραήλ, διότι διευρύνει τον έλεγχο παράλιων περιοχών και ενισχύει τον έλεγχο της θαλάσσιας οδού προς την Αλεξανδρέττα. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο Ερντογάν εμφανίζεται ως να είναι απειλούμενος από το Ισραήλ, λόγω της εισόδου του στον Λίβανο. Η Τουρκία επιδιώκει τον έλεγχο των θαλασσίων οδών από και προς το Σουέζ και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι επεκτείνει τη λεγόμενη ΑΟΖ του ψευδοκράτους προς τις νότιες θάλασσες, καθώς και προς τη γραμμή Κρήτη, Κάρπαθος και Ρόδος, όπου βρίσκονται οι πύλες του Αιγαίου.
Ο χάρτης δείχνει τα θαλάσσια δρομολόγια από το Σουέζ προς διάφορες κατευθύνσεις στην Ανατολική Μεσόγειο είτε προς Κύπρο είτε προς Αιγαίο είτε προς άλλες χώρες της περιοχής και δη προς την Αλεξανδρέττα. Η Τουρκία στοχεύει στον πλήρη έλεγχο των οδών αυτών. Θεωρεί την Κύπρο δεδομένη και σημαντικό τον έλεγχο των πυλών του Αιγαίου, όπως και της Κύπρου καθώς και της Καρπασίας. Πολύ, δε, θα ήθελε η Τουρκία να βγει μέσω Συρίας στη θάλασσα. Καθόλου δεν επιθυμούσε τη δημιουργία κουρδικής περιοχής με πρόσβαση στη θάλασσα. Στην παρούσα φάση η Άγκυρα δεν θα ήθελε να δει την ενίσχυση του Ισραήλ στην περιοχή και δη μέσω της αύξησης ενός παράλιου τμήματος του Λιβάνου, που θα εμπίπτει σε αυτό που ονομάζει ζώνη ασφαλείας με βάθος ώς 50 χιλιόμετρα.
Ο χάρτης αποτυπώνει τη νέα διάταξη των ναυτικών αμερικανικών δυνάμεων και των λοιπών συμμαχικών στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, στα στενά του Ορμούζ, στην Ερυθρά θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο. Εκ των πραγμάτων, οι Βρετανικές Βάσεις είναι εν δυνάμει στόχος για το Ιράν και τη Χεζμπολάχ. Και, λόγω των κενών της κυπριακής αεράμυνας, ο στόλος των ΗΠΑ είναι αυτός που προσφέρει ατσάλινο θόλο για την αναχαίτιση ενδεχόμενης επίθεσης είτε με πυραύλους είτε με drones.
Ο χάρτης αυτός αποτυπώνει τη ζώνη ασφαλείας που επιδιώκει να δημιουργήσει στον Λίβανο για να περιορίσει την απειλή της Χεζμπολάχ. Πρόκειται για τα όρια που τελούν κάτω από τον έλεγχο της UNIFIL, η οποία, όμως, αδυνατεί να βάλει χαλινάρι στη Χεζμπολάχ. Οι εντολές της UNIFIL από το Συμβούλιο Ασφαλείας έχουν, μεταξύ άλλων, ως στόχο να βοηθήσουν: α) στην κατάπαυση του πυρός, στην επιστροφή των Λιβανέζων στα σπίτια τους που είχαν αναγκαστεί να φύγουν λόγω εχθροπραξιών και β) τον νόμιμο στρατό του Λιβάνου να ανακτήσει τον έλεγχο της κατάστασης μετά την αποχώρηση των Ισραηλινών και όχι να επιτρέπει την κυριαρχία της Χεζμπολάχ.
Οι δυο φωτογραφίες, ημερομηνίας 2/10/2024 από το flightradar24, απεικονίζουν πώς ο Ερντογάν, ενώ από τη μια πυροβολεί φραστικά το Ισραήλ, στην πράξη κάνει πλάτες στις Βρετανικές Βάσεις, που βρίσκονται στην Κύπρο, των οποίων τα αεροσκάφη (Eurofighter Typhoon) αναλαμβάνουν την ασφάλεια της περιοχής, επιχειρώντας από τον τουρκικό εναέριο χώρο για την αναχαίτιση ιρανικών πυραύλων. Μάλιστα, η δεύτερη δείχνει πώς βρετανικό αεροσκάφος ανεφοδιασμού (KC2 Voyager) βρίσκεται εντός του τουρκικού εναέριου χώρου. Για ποιο λόγο άραγε;
*Δρ των Διεθνών Σχέσεων
ΠΗΓΗ: Σημερινή
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Γενικά θέματα
Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα
Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.
Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.
Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.
Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.
Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.
«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.
Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.
Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.
Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».
Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.
Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.
Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Γενικά θέματα
Analysis: How Iran’s Ballistic Missiles Strike Israel?
The U.S. traced the launch location to a valley south of the Iranian city of Shiraz.
Eran has launched its largest-ever attack on Israel, firing 180 ballistic missiles
These missiles travelled more than 1000 Miles from this Valley to reach Israel most populated city and military sights.
Fattah-2, the successor to the Fattah-1, It was used for the first time and is one of Iran’s advanced missile systems.
This missile is equipped with a —inside it is the warhead—which detaches and allows the missile to maneuver and glide at speeds between Mach 5 and 10.
The missile has a range of around 1,500 km, only slightly more than its predecessor, the Fattah-1.
What sets it apart from other ballistic missiles is its ability to accelerate outside the Earth’s atmosphere, while its aerodynamic control surfaces enable steering to evades the famous Arrow Missiles Defense system made by Israel.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
-
Εξωτερική Πολιτική2 ημέρες πρινΣτο επίκεντρο η ελληνοαμερικανική συνεργασία σε συνάντηση του Μητσοτάκη με Αμερικανούς γερουσιαστές στα Χανιά
-
Ιράν2 ημέρες πρινKίνηση υψηλού ρίσκου του Ισραήλ! Δεν αποκλείει χτύπημα στα πυρηνικά του Ιράν ο Νετανιάχου – Πότε θα χτυπήσει;
-
Αναλύσεις - Γνώμες2 ημέρες πρινQuo vadis κύριε Γεραπετρίτη;
-
Γενικά θέματα2 ημέρες πρινΜία νέα αρχή για το «Γεωπολιτικό»
-
Video15 ώρες πρινLive: Άλλη μια νύχτα τρόμου στη Βηρυτό! Εν αναμονή ισραηλινής επίθεσης το Ιράν
-
Αστυνομία2 ημέρες πρινΑποκάλυψη! Ειδικό λογικό ισραηλινής κατασκευής για μαζική αναγνώριση προσώπων αποκτά η ΕΛ.ΑΣ
-
Video1 ημέρα πρινΝετανιάχου σε Μακρόν: Ντροπή σου
-
Video1 ημέρα πρινΓιώργος Αϋφαντής: Στείλτε Patriot στην Κύπρο!