Η έντονη κινητοποίηση των Λεμεσιανών και η ΕΟΚΑ στο επίκεντρο των συζητήσεων
Η επίσκεψη της Βασίλισσας Ελισάβετ στην Κύπρο για τη Σύνοδο Κορυφής της Κοινοπολιτείας (Οκτώβριος 1993) μέσα από το αρχείο της Σημερινής – Η απόφαση του Δήμου Λευκωσίας να την τιμήσει με το χρυσό κλειδί της πόλης – Η έντονη κινητοποίηση των Λεμεσιανών και η ΕΟΚΑ στο επίκεντρο των συζητήσεων
«Ο Δημοκρατικός Συναγερμός, το Δημοκρατικό Κόμμα και ο δήμαρχος Λέλλος Δημητριάδης αποφάσισαν ψες να επιβραβεύσουν με το «Χρυσό Κλειδί» της μοιρασμένης πόλης της Λευκωσίας τη Βασίλισσα της Αγγλίας, για τους απαγχονισμούς των ηρώων της ΕΟΚΑ». Με τον τρόπο αυτό σχολίαζε η «Σημερινή» (7 Οκτωβρίου 1993) την κατά πλειοψηφία απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Λευκωσίας. Στη συζήτηση που προηγήθηκε, κατατέθηκε η πρόταση για απονομή του χρυσού κλειδιού της πόλης στη Βασίλισσα της Βρετανίας κατά την επίσκεψή της στο νησί για τη Σύνοδο Κορυφής της Κοινοπολιτείας. Την πρόταση υποστήριξαν οι δημοτικοί σύμβουλοι ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ ενώ εναντίον της τάχθηκαν οι Σύμβουλοι ΑΚΕΛ και ΕΔΕΚ. Αποχή τήρησε ένα στέλεχος του ΔΗΚΟ, ενώ η εκλεγμένη με τον ΔΗΣΥ Βέρα Σαμψών απουσίαζε από τη συνεδρία.
Η απόφαση προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων. Μια σκιαγράφηση της ατμόσφαιρας που επικρατούσε επιχειρούμε μέσα από τις σελίδες της «Σημερινής».
«Αν καταθέσει το στεφάνι της, τότε μπορείτε να της παραδώσετε και το κλειδί»
Στο πρωτοσέλιδο της 8ης Οκτωβρίου 1993 σημειωνόταν ότι η Βασίλισσα της Βρετανίας όφειλε να μιμηθεί το παράδειγμα των Γερμανών και των Ιαπώνων, εκφράζοντας απολογίες εκ μέρους της χώρας της για όσα διαπράχθηκαν στην Κύπρο. Παράλληλα, εκφραζόταν η προτροπή για μετάβασή της στα Φυλακισμένα Μνήματα για κατάθεση στεφάνων στους τάφους των ηρώων της ΕΟΚΑ, «επειδή ο απαγχονισμός τους έγινε με τη δική της συγκατάθεση».
Στο ίδιο φύλλο καταγραφόταν η άποψη αναγνωστών της εφημερίδας: «Δώστε στη Βασίλισσα ένα εκμαγείο της αγχόνης για να συνειδητοποιήσει τα εγκλήματα της χώρας της σε βάρος μας». Στο ίδιο πνεύμα κινήθηκε και η ανακοίνωση των Συνδέσμων Αγωνιστών ΕΟΚΑ, όπου σημειωνόταν πως «όσοι επισκέπτονται τον τόπο μας και σέβονται το λαό μας οδεύουν στα Φυλακισμένα Μνήματα για απότιση φόρου τιμής στους νεκρούς του απελευθερωτικού μας αγώνα. Εκεί πρέπει να οδεύσει και η Αυτής Μεγαλειότητα αν όντως τιμά το λαό της χώρας που θα επισκεφθεί. Αν καταθέσει το στεφάνι της και στην έξοδο, τότε, ναι, μπορείτε να της παραδώσετε και το χρυσό κλειδί της Λευκωσίας. Τότε μόνο». Στην ίδια ανακοίνωση εκφραζόταν διαμαρτυρία για την παράδοση του κλειδιού της κυπριακής πρωτεύουσας «γιατί στα όρια της Λευκωσίας βρίσκονται και κάποια Μνήματα Φυλακισμένα των αγωνιστών που η αποικιακή Κυβέρνηση καταδίκασε σε θάνατο γιατί αγωνίζονταν για τη λευτεριά της πατρίδας τους».
Ως χώρο απόδοσης τιμών της Βασίλισσας υποδεικνύει τα Φυλακισμένα Μνήματα και η ΝΕΔΥΣΥ Παλιομετόχου, η οποία διαχώρισε τη θέση της από την απόφαση του ΔΗΣΥ: «Στο χώρο που βρίσκονται τα Φυλακισμένα Μνήματα θα πρέπει να τιμηθεί η Βασίλισσα. Να γίνει η τελετή κάτω από τη σκιά της αγχόνης, η θέα της οποίας φέρνει στον νου τους λατρευτούς μας ήρωες που μαρτύρησαν περήφανα».
Στη «Σημερινή» φιλοξενήθηκαν δηλώσεις των αδελφών των Ανδρέα Ζάκου και Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Η αδελφή του Ζάκου, Αστέρω Ζάκου Ζαχαρίου, «χωρίς να μπορεί να συγκρατήσει τους λυγμούς της», εξέφρασε την πικρία της διότι «το χέρι που θα παραλάβει το χρυσό κλειδί υπόγραψε και τη θανατική καταδίκη του αδελφού μου και τόσων παλικαριών». Και η αδελφή η αδελφή του Παλληκαρίδη, Μαρούλα Βρυωνίδου, χρησιμοποίησε συμβολικά τον χώρο ταφής αγωνιστών της ΕΟΚΑ: «Ας της δώσουν το κλειδί, αλλά εισηγούμαι να της δώσουν και ένα άλλο κλειδί. Αυτό των Φυλακισμένων Μνημάτων. Να της το δώσουν εκεί στα Φυλακισμένα Μνήματα, μπρος στην αγχόνη. Λυπάμαι γιατί υπάρχουν πολιτικά κόμματα που δε σεβάστηκαν τη μνήμη των ηρώων μας».
Στις 11 Οκτωβρίου, μάλιστα, στην Πλατεία Ελευθερίας διεξήχθη διαμαρτυρία από συγγενείς ηρώων της ΕΟΚΑ, με φόντο σκηνικό από συμβολική αναπαράσταση των απαγχονισμών.
Στην ίδια εκδήλωση η Αυγή Παναγίδη, κόρη του ήρωα Ανδρέα Παναγίδη, δήλωσε: «Αισθάνομαι πικραμένη και ταυτόχρονα προδομένη. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι φθάσαμε στο σημείο να επιβραβεύουμε τη βασίλισσα της Αγγλίας. Η ενέργεια αυτή διαγράφει τον αγώνα και τη θυσία των ηρώων του 55-59. Αυτά τα παιδιά έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία και η βασίλισσα της Αγγλίας ήταν αυτή που υπέγραψε τη θανατική καταδίκη τους».
Αντιδράσεις πολιτών
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι αντιδράσεις πολιτών, τις οποίες προέβαλε η «Σημερινή» της 8ης Οκτωβρίου 1993». Για παράδειγμα, αναφέρεται η περίπτωση του Σίμου Χριστοφίδη που άρχισε απεργία πείνας με πινακίδες που έγραφαν «Αίσχος στον Λέλλο για το χρυσό κλειδί στη δολοφόνο του αγώνα της ΕΟΚΑ». Ο ηθοποιός Κωστάκης Κωνσταντίνου σχολίασε σκωπτικά: «Επειδή έγινε συνήθεια να δίνει ο Δήμος Λευκωσίας το κλειδί της πόλης σ’ όποιον την επισκέπτεται, το έδωσε και στο Μητσοτάκη και στον Παπανδρέου, εισηγούμαι να το δώσει και στον Ντεμιρέλ αν επισκεφτεί την κατεχόμενη Λευκωσία. Διερωτώμαι αν η Βασίλισσα θα επισκεφτεί και τα Φυλακισμένα Μνήματα.
Την 11η Οκτωβρίου, η Δέσπω Πηλαβάκη από τη Λεμεσό εγκαλούσε μέσω της εφημερίδας τον Δήμαρχο Λευκωσίας για την απόφασή του, καθώς μάλιστα υπήρξε δικηγόρος του Ευαγόρα Παλληκαρίδη: «Κύριε δήμαρχε της μοιρασμένης Λευκωσίας μας. Ο πελάτης σου, το δεκαοκτάχρονο παλικάρι, απαγχονίστηκε στις Κεντρικές Φυλακές από τους Άγγλους αποικιοκράτες κατόπιν εντολής και υπογραφής της Ελισάβετ. […] Με τι θράσος αλήθεια, έρχεστε σήμερα να δώσετε το κλειδί της πόλης σε μια δολοφόνο; Τρίζουν τα κόκκαλα των ηρώων μας κύριε Λέλλο».
Την ίδια μέρα, ο Χριστοφής Γιαννακός έκανε λόγο για «ντροπή και εξευτελισμό», καθώς η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Λευκωσίας «αποτελεί κραυγαλέα περιφρόνηση και ύβριν προς τους ηρωικούς αγωνιστές του απελευθερωτικού αγώνα του 55-59, ιδιαίτερα σ’ αυτούς που οδηγήθηκαν προς την αγχόνην και θυσιάστηκαν με τη συγκατάθεση και την υπογραφή της Αυτής Μεγαλειότητος που θα τιμηθεί σε τελετή που απαίσιος απόηχός της θα φθάσει έως τα Φυλακισμένα Μνήματα των ηρώων».
Η διαφορετική στάση του ΔΗΣΥ – Αρχιεπισκόπου
Επικαλούμενος την «εξυπηρέτηση των συμφερόντων της Κύπρου» επιχείρησε ο ΔΗΣΥ να δικαιολογήσει την απόφασή του. «Ο Δημοκρατικός Συναγερμός πιστεύει ότι άπαξ και το θέμα ετέθη από το Δήμαρχο Λευκωσίας, πράγμα για το οποίο θα έπρεπε να είχε συμβουλευθεί προκαταβολικά τις ηγεσίες των πολιτικών κομμάτων, θα ήταν επιζήμια για τα εθνικά συμφέροντα η οποιαδήποτε τυχόν απορριπτική θέση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το κόμμα μας αντιπαρέρχεται το ιστορικό παρελθόν, το ρόλο της βρετανικής πολιτικής στα δεινά μας και ότι δεν κατανοεί τις αντιδράσεις».
Από την πλευρά του, το ΔΗΚΟ υποστήριξε ότι κάθε αντίθετη απόφαση θα ήταν λανθασμένη και ίσως προκαλούσε σοβαρό πολιτικό πρόβλημα. «Πρέπει επιπλέον να τονιστεί πως μια διαφορετική απόφαση θ’ αντικρίζετο πιθανότατα ως προσβολή και για τις χώρες – μέλη, στις οποίες η Κύπρος ανέκαθεν προσβλέπει για στήριξη των θέσεών της στο Κυπριακό από τα διεθνή βήματα», προστίθεται στην ανακοίνωση του κόμματος.
Διαφορετική στάση από τους αντιδρώντες τήρησε και ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος, ο οποίος εξήγησε πως, αν η Βρετανίδα μονάρχης επισκεπτόταν την κυπριακή πρωτεύουσα, θα έπρεπε να της δοθεί το κλειδί της πόλης όπως επιβάλλει «η ευγένεια της φιλοξενίας». Σημείωσε, ωστόσο, ότι «θα έχει καλύτερο αποτέλεσμα αν η επίδοση του κλειδιού συνοδευθεί με τα λόγια ότι προσφέρεται σ’ αυτήν το κλειδί μιας διχοτομημένης από την εισβολή της Τουρκίας πόλεως». Ο ίδιος σχολίασε και τις αντιδράσεις σχετικά με την καταδίκη αγωνιστών της ΕΟΚΑ: «Διαφωνούμε, επομένως, με την άποψη ότι δεν έπρεπε να δοθεί το κλειδί στη Βασίλισσα με τη δικαιολογία ότι αυτή υπέγραφε τις καταδίκες των αγωνιστών της ΕΟΚΑ. Ως γνωστό η Βασίλισσα εκτελεί εισηγήσεις των εκάστοτε Κυβερνήσεων και επομένως δεν μπορεί να θεωρηθεί απόλυτα υπεύθυνη».
Σάτιρα κατά Λέλλου: «Μην πάθεις όπως τον μίστερ Μπιν»
Πέραν των επιθέσεων, αντικείμενο σάτιρας κατέστη ο Λέλλος Δημητριάδης. Στο φύλλο της 8ης Οκτωβρίου 1993, σε λεζάντα φωτογραφίας του Δημάρχου Λευκωσίας σχολιαζόταν η δυναμική του τελευταίου, που παρουσιαζόταν βέβαιος για την έγκριση της πρότασής του.
Την ίδια μέρα, στη στήλη «Λογο-Παίγνια», ο Λέλλος Δημητριάδης προτρεπόταν να βιαστεί να μάθει να κάνει υποκλίσεις. «Μην πάθεις όπως τον ανεκδιήγητο εκείνο μίστερ Μπιν της τηλεόρασης, που σε ένα από τα κωμικά του στιγμιότυπα πήγε να κάνει υπόκλιση μπροστά στη Βασίλισσα και την κουτούλησε στο κεφάλι».
Σε άλλο σατιρικό σχόλιο, με τίτλο «Της Αλισαββούς το (χρυσό) κάγκελο», ο Λέλλος Δημητριάδης χαρακτηρίζεται ως «ιππότης του αποχετευτικού», ενώ εκφραζόταν η απορία «τι να το κάνει το κλειδί το γραΐδιο; Κάνα παξιμαδάκι βουτηγμένο σε τσάι, χάθηκε;»
Σημειώνεται, πάντως, ότι στη στήλη «Αντι-Πολιτικά» της 20ης Οκτωβρίου 1993 εκφραζόταν η άποψη ότι η κίνηση του Λέλλου Δημητριάδη και του Δημοτικού Συμβουλίου Λευκωσίας άξιζαν να τιμηθούν από τους πολίτες, καθώς «κατάφεραν μέσα σε μια νύκτα να μας θυμίσουν τόσο έντονα τον αγώνα των παιδιών της ΕΟΚΑ ’55-’59, όσο δεν κατάφερε καμιά άλλη εκδήλωση στη μνήμη τους μέχρι τώρα… Με την απόφασή του να τιμήσουν τη Βασίλισσα κατάφεραν να γεμίσει η Λευκωσία με τα ονόματα όλων των αγωνιστών του εθνικοαπελευθερωτικού μας αγώνα…»
Αντιδράσεις για παράδοση του κλειδιού της Λεμεσού
Στις 10 Οκτωβρίου 1993 η «Σημερινή» ενημέρωνε για το ενδεχόμενο να δοθεί στη Βασίλισσα Ελισάβετ και το κλειδί της Λεμεσού. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσίευσε το «Περιοδικό» (16-23 Οκτωβρίου 1993), η ιδέα για να τιμηθεί η Βασίλισσα με χρυσό κλειδί ξεκίνησε από τη Λεμεσό και στη συνέχεια υιοθετήθηκε από τη Λευκωσία. ««Κι αυτό γιατί ήταν από την αρχή προγραμματισμένο να επισκεφθεί η Ελισάβετ το Κάστρο Λεμεσού. Η επίσκεψη στην Πύλη Αμμοχώστου προστέθηκε αργότερα και φαίνεται ότι έδωσε την ιδέα στον Δήμαρχο κ. Δημητριάδη να ακολουθήσει το παράδειγμα του κ. Χατζηπαύλου».
Η απόφαση θα κρινόταν τελικά από την ψήφο του Δημάρχου της πόλης, Αντώνη Χατζηπαύλου. Σημειώνεται δε, ότι σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας, στο επίσημο πρόγραμμα της Βασίλισσας είχε περιληφθεί επίσκεψη στο κάστρο της Λεμεσού, όπου θα γινόταν η παράδοση του κλειδιού. Η απόφαση, δηλαδή, είχε θεωρηθεί προειλημμένη. Στο ίδιο δημοσίευμα παρατίθεται και η εισήγηση του Δημοτικού Συμβούλου του ΔΗΣΥ, Γλαύκου Ψυλλάκη, όπως η Βρετανίδα τιμηθεί με αρχαίο αμφορέα «κάτι που θα αποδεικνύει την ελληνική ιστορία του νησιού».
Η προοπτική απόδοσης τιμών και από τον Δήμο Λεμεσού, κινητοποίησε τους πολίτες. Όπως φαίνεται από φωτογραφία που δημοσιεύθηκε στη «Σημερινή» της 13ης Οκτωβρίου 1993, πολίτης μπήκε με την ελληνική σημαία στη συνεδρία του Συμβουλίου «για να υπενθυμίσει σε μερικούς ότι αυτός ο τόπος δεν ξεχνά τι υπέφερε και υποφέρει από τη βρετανική αθλιότητα και υπουλότητα».
Μαζί δημοσιεύεται και η φωτογραφία επτάχρονου παιδιού που, κρατώντας την ελληνική σημαία, στάθηκε έξω από το οίκημα του Δήμου. Τις ίδιες μέρες, ο μαθητόκοσμος της πόλης οργάνωσε μαζικές διαδηλώσεις. Ένα από τα συνθήματα των κινητοποιήσεων ήταν: «Όχι κλειδιά στους δολοφόνους». Σύμφωνα με τη «Σημερινή» (14 Οκτωβρίου 1993), «στη διαδήλωση που διακρινόταν για τον παλμό της, οι μαθητές πορεύθηκαν έξω από την επαρχιακή διοίκηση όπου έψαλαν τον Εθνικό Ύμνο, τραγούδησαν θούρια της ΕΟΚΑ και κραύγασαν συνθήματα όπως “Η Κύπρος είναι ελληνική”».
Στις 16 Οκτωβρίου δημοσιεύθηκε ψήφισμα μαθητών του Λανιτείου, στο οποίο σημειώνεται ότι «ο μαθητόκοσμος της Λεμεσού φωνάζει μαζικά ενάντια στην απόφαση του Δήμου Λευκωσίας για παράδοση του κλειδιού της πόλης στη Βασίλισσα Ελισάβετ. Όμως η σκέψη για υιοθέτηση του παραδείγματος αυτού και από το Δήμο της δικής μας πόλης, έχει δημιουργήσει ένα πολύ πιο έντονο κλίμα διαμαρτυρίας. Θέλουμε να τονίσουμε ότι αυτή σας η σκέψη αντιτάσσεται στις διαπαιδαγωγικές αρχές περί αρετών και αξιών, που μας πρόσφερε η Παιδείας μας».
Στις 18 Οκτωβρίου 1993, η «Σημερινή» ανακοίνωνε: «Η Λεμεσός λέγει οριστικά, όχι κλειδί στη Βασίλισσα». Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι ΔΗΣΥ της πόλης είχαν αποφασίσει να ταχθούν εναντίον της απονομής του κλειδιού της Λεμεσού τη Βρετανίδα Μονάρχη, βάσει και της αρνητικής προδιάθεσης «της συντριπτικής πλειοψηφίας των δημοτών Λεμεσού». Η απόφαση του Δήμου λήφθηκε «παρά τους βρετανικούς εκβιασμούς» και τις πιέσεις του Δημάρχου της Πόλης και του Προέδρου της Δημοκρατίας, όπως έγραφε η «Σημερινή» της 20ης Οκτωβρίου 1993.
Οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας στη διάρκεια της επίσκεψης
Στις παραμονές της επίσκεψης, οι ηγέτες των πολιτικών κομμάτων διατύπωσαν έκκληση προς τον κυπριακό λαό για αποφυγή ζημιογόνων ενεργειών. Στην κοινή ανακοίνωσή τους οι αρχηγοί ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ σημείωναν ότι κατανοούσαν τις αυθόρμητες αντιδράσεις, ωστόσο εισηγούνταν τη διατήρηση της τάξης και της ομαλότητας προκειμένου να περάσουν τα ορθά μηνύματα και να αναβαθμιστεί το ενδιαφέρον για το Κυπριακό.
Παρά τις προτροπές, όμως, οι αντιδράσεις δεν έλειψαν. Εκ προοιμίου οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών γνωστοποιούσαν την απόφασή τους όπως, την ώρα της παράδοσης του κλειδιού της πόλης, «οι αγωνιστές, μαζί με όσους νιώθουν τα ίδια μ’ αυτούς συναισθήματα, θα πορευθούν στα Φυλακισμένα Μνήματα, να τελέσουν τρισάγιο στους τάφους των εκεί κοιμωμένων ηρωομαρτύρων της ΕΟΚΑ και να καταθέσουν εκεί, μαζί με τα δαφνοστέφανα και της ψυχής τους τα μύρα».
Επιπλέον, οργανωμένα σύνολα γυναικών αποφάσισαν τον σχηματισμό ανθρώπινης αλυσίδας από τη Λεμεσό μέχρι τη Λευκωσία. Στήριξη στη συγκεκριμένη πρωτοβουλία εξέφρασαν διάφορα σωματεία, οργανώσεις και φορείς (όπως η ΠΟΕΔ, οι Χριστιανικοί Σύνδεσμοι Γυναικών Ιεράς Αρχιεπισκοπής, το σωματείο «Ελεύθερο Μόρφου», ο Δήμος Λευκονοίκου κ.ά.).
Στη διάρκεια της παρουσίας της Βασίλισσας στο νησί παρατηρήθηκαν και συλλήψεις πολιτών. Έξι μέλη της Οικολογικής Κίνησης (πέντε άντρες και μία γυναίκα) συνελήφθησαν και τέθηκαν υπό κράτηση για τη συμμετοχή τους σε εκδήλωση διαμαρτυρίας για την άφιξη της Βασίλισσας Ελισάβετ. Τρεις από τους άντρες είχαν ντύσει το μνημείο της Ελευθερίας (κοντά στην Πύλη Αμμοχώστου, στη Λευκωσία) με μαύρο πανί και αλυσοδέθηκαν επί τόπου. Η Αστυνομία διενήργησε έφοδο και συνέλαβε τους διαμαρτυρόμενους, ενέργεια που προκάλεσε αντιδράσεις από διάφορους χώρους (ΕΔΕΚ, Ομοσπονδία Περιβαλλοντικών και Οικολογικών Οργανώσεων Κύπρου, Οικολογική Κίνηση Κύπρου, Φίλοι του Ακάμα).
Άλλη εκδήλωση διαμαρτυρίας αφορούσε στην απεργία πείνας του εκδότη Χρ. Ανδρέου στην Πλατεία Ελευθερίας. Ο ίδιος δήλωσε στο «Περιοδικό» (30 Οκτωβρίου – 5 Νοεμβρίου 1993): «Προσπάθησα να περισώσω την αξιοπρέπειά μας, την ιστορία από τους ανιστόρητους, τη μνήμη από του την αμνησία, το σέβας από τους ασεβείς και το συναίσθημα από τους αναίσθητους». Σύμφωνα με το δημοσίευμα του «Περιοδικού», ο Χρ. Ανδρέου «επισήμανε ότι ο κ. Λ. Δημητριάδης έδωσε το χρυσό κλειδί στη Βασίλισσα με το ίδιο χέρι με το οποίο ως δικηγόρος, στις 13 Μαρτίου 1957, υπέγραφε την αίτηση χάριτος προς τη Βασίλισσα για τον ήρωα Ευαγόρα Παλληκαρίδη».
Από τις πιο χαρακτηριστικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας ήταν οι αντιδράσεις του ασκούμενου γιατρού Χάρη Αριστείδου, στη Λεμεσό. Ο τελευταίος αρχικά είχε ανέβει στον εξώστη του Δημαρχείου Λεμεσού διαμαρτυρόμενος για την πιθανή απόδοση τιμών στη Βρετανίδα Βασίλισσα. Κατόπιν τούτου, συνελήφθη και οδηγήθηκε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, το οποίο εξέδωσε διάταγμα τριήμερης κράτησης εναντίον του με τις κατηγορίες της παράνομης επέμβασης στο Δημοτικό Μέγαρο, της δημόσιας εξύβρισης Αστυνομικού και της απρεπούς συμπεριφοράς.
Στη διάρκεια της μετακίνησής του ως κρατουμένου (αφού είχε ζητήσει να μεταφερθεί στο Νοσοκομείο Λεμεσού) και ενώ έφερε χειροπέδες στους καρπούς, όρμησε κατά του οχήματος που θα χρησιμοποιείτο για μεταφορά της Βασίλισσας Ελισάβετ και προκάλεσε ζημιές στον ανεμοθώρακά του. Το αυτοκίνητο βρισκόταν σταθμευμένο στο προαύλιο του Κεντρικού Αστυνομικού Σταθμού Λεμεσού.
Ο ίδιος δήλωσε για την ενέργειά του («Περιοδικό», 30 Οκτωβρίου – 5 Νοεμβρίου 1993): «Το αυτοκίνητο το είδα σαν ένα σύμβολο. Για να φτάσω σ’ αυτό το αυτοκίνητο, πέρασα από άλλα πεντέξι αυτοκίνητα τα Αστυνομίας. Δεν συνηθίζω να προξενώ ζημιές οπουδήποτε, εξ ου και δεν το θεωρώ κακόβουλη ζημιά αλλά καλόβουλη ζημιά. […] πιστεύω ότι μ’ αυτή μου την πράξη έγινε αιτία να μαθευτεί ότι αρκετά μας κοροϊδεύουν οι Άγγλοι».
Πηγή: Σημερινή
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ο Τζόνσον αναφέρει στα απομνημονεύματά του «Unleashed», που θα δημοσιευθούν στις 10 Οκτωβρίου: «Ο Μπίμπι (Νετανιάχου) πήγε εκεί για λίγο. Αυτό μπορεί να είναι τυχαίο, αλλά μου είπαν αργότερα ότι όταν σαρώθηκε για ασφάλεια, βρήκαν μια συσκευή ακρόασης στην τουαλέτα»
Ο πρώην πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, Μπόρις Τζόνσον, έγραψε ότι εντοπίστηκε μια κατασκοπευτική συσκευή υποκλοπής στην τουαλέτα του, αφού ο Μπενιαμίν Νετανιάχου χρησιμοποίησε το ιδιωτικό μπάνιο στο βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών το 2017.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας The Telegraph, ο Τζόνσον, ο οποίος διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών το 2017, δήλωσε ότι ο Νετανιάχου ζήτησε να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα κατά τη συνάντησή του στο γραφείο του στο υπουργείο.
Ο Τζόνσον δήλωσε ότι αφού ο Νετανιάχου χρησιμοποίησε την τουαλέτα στο «μυστικό κτίριο του παραρτήματος», η ομάδα ασφαλείας έψαξε και βρήκε έναν ‘κοριό’- συσκευή ακρόασης.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο Τζόνσον αναφέρει στα απομνημονεύματά του «Unleashed», που θα δημοσιευθούν στις 10 Οκτωβρίου: «Ο Μπίμπι (Νετανιάχου) πήγε εκεί για λίγο. Αυτό μπορεί να είναι τυχαίο, αλλά μου είπαν αργότερα ότι όταν σαρώθηκε για ασφάλεια, βρήκαν μια συσκευή ακρόασης στην τουαλέτα», είπε.
Όταν ρωτήθηκε αν θα μπορούσε να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με αυτόν τον ισχυρισμό, ο Τζόνσον είπε: «Νομίζω ότι όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζετε για αυτό το περιστατικό βρίσκονται στο βιβλίο», δήλωσε χαρακτηριστικά
Το βιβλίο του πρώην πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον «Unleashed», το οποίο περιλαμβάνει τις αναμνήσεις του για το Brexit, τον χειρισμό της επιδημίας Covid-19 από την κυβέρνησή του και το κομματικό σκάνδαλο κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του, θα κυκλοφορήσει στις 10 Οκτωβρίου.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Δεν συνεπλάκησαν με οιουσδήποτε στόχους τα βρετανικά αεροσκάφη
Η Βρετανία δήλωσε πως δύο μαχητικά αεροσκάφη της και ένα αεροσκάφος εναέριου ανεφοδιασμού έπαιξαν ρόλο χθες, Τρίτη, στις προσπάθειες να αποφευχθεί περαιτέρω κλιμάκωση στη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, όμως τα μαχητικά δεν συνεπλάκησαν με οιουσδήποτε στόχους.
«Δύο μαχητικά Typhoon της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας και ένα αεροσκάφος εναέριου ανεφοδιασμού Voyager έπαιξαν τον ρόλο τους στις προσπάθειες να αποφευχθεί περαιτέρω κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή, καταδεικνύοντας την ακλόνητη υποστήριξη του Ηνωμένου Βασιλείου στην ασφάλεια του Ισραήλ», ανέφερε το βρετανικό υπουργείο Άμυνας στο X.
«Λόγω της φύσης αυτής της επίθεσης, δεν συνεπλάκησαν με οιουσδήποτε στόχους, αλλά έπαιξαν έναν σημαντικό ρόλο στην ευρύτερη αποτροπή και στις προσπάθειες να αποφευχθεί περαιτέρω κλιμάκωση».
Το Ιράν εξαπέλυσε την Τρίτη ομοβρονία βαλλιστικών πυραύλων εναντίον του Ισραήλ σε αντίποινα για την εκστρατεία του Ισραήλ εναντίον της Χεζμπολάχ, συμμάχου της Τεχεράνης στον Λίβανο. Το Ισραήλ δεσμεύθηκε να δώσει μια «οδυνηρή απάντηση» στον εχθρό του.
Απαντώντας σε ερώτηση αν η Βρετανία είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει τον στρατό της προκειμένου να βοηθήσει το Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του, ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ δήλωσε την Τρίτη πως το Ισραήλ έχει δικαίωμα στην αυτοάμυνα.
Στο μεταξύ, ναυλωμένη πτήση που μεταφέρει Βρετανούς πολίτες από τον Λίβανο αναχώρησε από τη χώρα, όπως δήλωσε σήμερα ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ντέιβιντ Λάμι, ο οποίος πρόσθεσε πως και άλλες πτήσεις προγραμματίζεται να αναχωρήσουν τις ερχόμενες ημέρες.
«Η πρώτη ναυλωμένη πτήση που μεταφέρει Βρετανούς πολίτες από τον Λίβανο έχει τώρα αναχωρήσει», ανέφερε ο Λάμι στο Χ.
«Έχουμε κάνει διευθετήσεις για άλλη μία πτήση αύριο, και για επιπλέον πτήσεις τις ερχόμενες ημέρες όσο υπάρχει ζήτηση και είναι ασφαλές να το κάνουμε», είπε.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Σχιζοφρένεια ομαδική και αθεράπευτη που βηματίζει την Κύπρο στην πλήρη τουρκοποίηση.
Γράφει η Φανούλα Αργυρού
Πρόεδρος φάσκει και αντιφάσκει όταν ισχυρίζεται από τη μια ότι δεν θα δεχθεί τη διχοτόμηση και ότι η εισβολή δεν μπορεί να παράγει δίκαιο. Το γεγονός ότι η Τουρκία αξιώνει σήμερα τα δύο κράτη, δεν σημαίνει πως η τουρκική λύση της ομοσπονδίας μπορεί να καθαγιαστεί. Από την άλλη, ο Πρόεδρος όταν αναφέρεται σε «μη δίκαιη λύση» λέει αλήθεια, που εκθέτει και τον ίδιο και τους προκατόχους του. Ποια είναι η αλήθεια; Ότι εφόσον η λύση δεν θα είναι δίκαιη, δεν θα είναι βιώσιμη και, ως εκ τούτου, για να είναι βιώσιμη θα είναι αυτή την οποία θα επιβάλει η Τουρκία. Είτε αυτή είναι η ομοσπονδία είτε είναι η συνομοσπονδία…»,έγραψε η «Σημερινή» στις 29.9.2024 «Βήματα στο κενό».
Και όπως ορθά πρόσθεσε: «…Σε αυτό το οποίο συζητά ο Πρόεδρος ως λύση, λαμβάνοντας τη σκυτάλη από τους προκατόχους του. Στη διζωνική, όπως τονίζει, δικοινοτική ομοσπονδία, η οποία αποτελεί τον γεωγραφικό, πληθυσμιακό και διοικητικό διαχωρισμό της Κύπρου. Είναι η τουρκική λύση όπως καθορίστηκε από το 1956 και τέθηκε επί τάπητος από τον Μπουλέντ Ετζεβίτ, στις 18 Ιουλίου του 1974, στο Λονδίνο, πριν από την εισβολή. Ήταν ο στόχος της εισβολής. Και κατοχυρώθηκε στο Κραν Μοντανά, προσφέροντας στην Τουρκία την ευκαιρία να προχωρήσει στην αξίωση των δύο κρατών..»
Ιδού λοιπόν για ακόμα μια φορά το ιστορικό της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ κύριε Νίκο Χριστοδουλίδη.
Η τουρκική λύση καθορίστηκε από τις 19 Δεκεμβρίου 1956 με τη δήλωση του Υπ. Αποικιών Λένοξ Μπόιτ από το βήμα της Βουλής των Κοινοτήτων, αφού τα συμφώνησε στις 16 Δεκεμβρίου 1956 με τον Τούρκο πρωθυπουργό Α. Μεντερές στην Κωνσταντινούπολη. Ότι η διχοτόμηση δεν θα αποκλείεται σε τελική λύση του Κυπριακού προσφέροντας ξεχωριστή αυτοδιάθεση στην τουρκική μειονότητα στην Κύπρο του 18% και επισημοποιώντας τον διαιρετικό δικοινοτισμό. Αφού το εξασφάλισαν αυτό, οι Τούρκοι ενωρίς το 1957 απαίτησαν ΔΙΖΩΝΙΚΗ λύση, που οι Βρετανοί αναγνώρισαν ως ομοσπονδιακή/συνομοσπονδιακή λύση.
Και έτσι ξεκίνησαν στο Λονδίνο τη μελέτη ομοσπονδιακής λύσεως βάση των όσων απαιτούσε ο Δρ Νιχάτ Ερίμ. Και εφόσον δεν μπορούσαν να του δώσουν τη διχοτόμηση, λόγω της αμερικανικής και του ΝΑΤΟ απόρριψής της, μας έδωσαν το κατασκεύασμα Ζυρίχης και Λονδίνου ως αφετηρία για όσα ζητούσε ο Δρ Ερίμ…
Ο λόρδος Ράτκλιφ είχε απορρίψει τις διάφορες λύσεις «ομοσπονδιακής αυτό-κυβέρνησης» που του είχαν προτείνει η αποικιακή κυβέρνηση στην Κύπρο, και είχε πει ότι δεν πίστευε η Κύπρος μπορούσε να διοργανωθεί σε μια Ομοσπονδία. Δεν υπήρχαν δομές εδαφικού διαχωρισμού…Όταν καλέστηκε η αποικιακή διοίκηση να απαντήσει (εννοείται για τα δεύτερα σχέδια διχοτόμησης που της είχε ζητηθεί), έθεσε διστακτικά και πρόταση για «ομόσπονδη αυτό-κυβέρνηση» ως μια εναλλακτική «μέση λύση» μεταξύ διαρχικής διευθέτησης κάτω από βρετανική κυριαρχία και διχοτόμηση. Θεωρούσαν μια ομόσπονδη διευθέτηση θα βοηθούσε στη διαδικασία μετακίνησης πληθυσμού μεταξύ ελληνικής και τουρκικής περιοχής «πιο φθηνά και ανθρώπινα» από μια γρήγορη διχοτόμηση…
Αυτό το ξεκίνησαν οι Τούρκοι με το πρώτο πραξικόπημα το 1963/64 και το ολοκλήρωσαν με τις δύο τουρκικές βάρβαρες εισβολές το 1974…Και τώρα αναμένουν τον Χριστοδουλίδη να τα νομιμοποιήσει με «γενναίες» προσφορές…
Ιανουάριος 1964: Ο Ραούφ Ντενκτάς στη σύσκεψη στο Λονδίνο απαιτεί γεωγραφική ομοσπονδία με ανταλλαγή πληθυσμών.
9 Ιουνίου 1965: O κ. C.H.D. Everett από την βρετανική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον, έγραψε στο Φόρεϊν Όφις : «…Εξάλλου, οι Τούρκοι πάντοτε το έκαναν ξεκάθαρο ότι η ομοσπονδία ήταν η λύση που προτιμούσαν…».
12 Ιανουαρίου 1965: O Τούρκος πρωθυπουργός Ισμέτ Ινονού σε μια τετρασέλιδη επιστολή του προς τον βρετανό πρωθυπουργό έλεγε:
«…Σε αυτή την κατάσταση, η υποστήριξη του Ηνωμένου Βασιλείου, των Ηνωμένων Πολιτειών και άλλων συμμάχων στις προτάσεις μας να κατορθώσουμε μια ομοσπονδία στην Κύπρου θα βοηθήσει πολύ τις πιθανότητες σύντομης λύσης…».
21 Ιανουαρίου 1965: Μήνυμα από τη βρετανική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον προς το Φόρεϊν Όφις έλεγε: «…Θα είναι εν πάση περίπτωση καλύτερα να αποφεύγεται συζήτηση με τους Τούρκους για τη θεωρητική αρχή ομοσπονδίας, την υλοποίηση της οποίας ακόμα δεν αποπειράθηκαν να καθορίσουν. ΄Ισως σταδιακά να γίνει κατορθωτός κάποιος τρόπος συμβιβαστικής διευθέτησης τον οποίο οι μεν Τούρκοι να ερμηνεύουν ως ομοσπονδία οι δε Έλληνες ως ενωμένο κράτος…»
Καταπληκτική εισήγηση. Την εισηγήθηκε στο Φόρεϊν Όφις μετά τις τουρκικές εισβολές και ο μ. Μιχαλάκης Τριανταφυλλίδης(15.10.1974) που διετέλεσε τόσο ως Γενικός Εισαγγελέας της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο και πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Κύπρου. Ακριβώς αυτό είναι που εμπεδώθηκε. Με Ελληνοκύπριους ηγέτες να ζουν στη ψευδαίσθηση ότι η αντιδημοκρατική, διαιρετική, ρατσιστική βρετανο-τουρκική δι-κοινοτική, δι-ζωνική ομοσπονδία προσφέρει … ενωμένο κράτος ενώ οι Τουρκοκύπριοι να την ερμηνεύουν με τη σωστή της ερμηνεία!
1965: Ο Γκάλο Πλάζα απορρίπτει την Ομοσπονδία
Στην έκθεση του το 1965 ο μεσολαβητής των Ηνωμένων Εθνών, κ. Galo Plaza έγραψε μεταξύ άλλων:
«… Συγκεκριμένα οι συζητήσεις για γεωγραφικό διαχωρισμό των δύο κοινοτήτων κάτω από ένα ομοσπονδιακό σύστημα κυβέρνησης δεν με έχουν πείσει πως αναπόφευκτα δεν θα οδηγούν στη διχοτόμηση…».
2 Φεβρουαρίου 1965: Σε μνημόνιο που ετοίμασε για τον βρετανό πρωθυπουργό το τμήμα Σχεδιασμού του Φόρεϊν Όφις τόνιζε: «Εκείνο που οι Τούρκοι ζητούν με την Ομοσπονδία είναι στην κυριολεξία ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ… Η επιθυμία της τουρκικής κυβέρνησης για μια ομόσπονδη λύση (δηλαδή κυριολεκτικά διχοτόμηση) αναμένεται να συνεχιστεί…».
Μάρτιος 1965: «Η τουρκική κυβέρνηση ακόμα συνεχίζει να σκέφτεται για «ομοσπονδία» με γεωγραφικό διαχωρισμό των δύο κοινοτήτων…».
Βρετανικά δημιουργήματα! 14 Σεπτεμβρίου 1965: Το Φόρεϊν Όφις απάντησε ως εξής στον τότε ΄Υπ. Αρμοστή Sir David Hunt ο οποίος ζήτησε από το Λονδίνο να προβεί σε αντιρρήσεις για λύση ομοσπονδίας εξηγώντας τις επιπτώσεις. «Η δυσκολία είναι πως ομοσπονδία είναι μια λέξη με πολλές ερμηνείες, και έχοντας υπόψη ότι η τουρκική κυβέρνηση συνεχίζει να τη θεωρεί ως την ιδανικότερη λύση για το κυπριακό πρόβλημα, οι κίνδυνοι να αμαυρώσουμε εμείς την ιδέα, όσο επιδέξια και να το κάνουμε, θα υπερτερεί των πλεονεκτημάτων.. Εκτός τούτου, οι περισσότερες ομοσπονδίες ανά τον κόσμο οι οποίες σήμερα ή στο πρόσφατο παρελθόν αντιμετωπίζουν προβλήματα είναι δικά μας δημιουργήματα…».
Το 1966: Oι Τουρκοκύπριοι προωθώντας ξεχωριστό κράτος, ξεκίνησαν να εκδίδουν τα δικά τους ξεχωριστά «κυβερνητικά λαχεία». Παράλληλα απαγορευόταν στους Τουρκοκύπριους να αγοράζουν λαχεία της Κυπριακής Δημοκρατίας. (Εφημερίδα «Μάχη» 7 Απριλίου, 1966 με φωτοαντίγραφο.
Ο χάρτης αυτός δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Σημερινή» 4.12.1983, βρέθηκε το 1967 σε εγκαταλελειμμένο τουρκικό σπίτι του χωριού Στρογγυλός της επαρχίας Αμμοχώστου και παραδόθηκε στις αρμόδιες αρχές της Δημοκρατίας. Αυτός που δημοσιεύθηκε ήταν φωτοτυπία.
4 Ιανουαρίου 1972: Ο Βρετανός ΄Υπ. Αρμοστής στη Λευκωσία Robert Edmonds , = ζητούσε δράση από το Λονδίνο γιατί ανησυχούσε, αλλά απορρίφθηκαν οι υποδείξεις και εκκλήσεις του. Αποκαλυπτικό το απόσπασμα που ακολουθεί. Δηλαδή την προειλημμένη απόφασή τους να ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΥΧΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ! Που είχε παρθεί τον Δεκέμβριο του 1963 και εκτελέστηκε το 1974…
«… To Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας το έχει κάνει ξεκάθαρο στον ΄Υπ. Αρμοστή ότι έχει πολύ σοβαρές επιφυλάξεις για τις ιδέες του (Υπ. Αρμοστού). Πιστεύουν ότι τα συμφέροντά μας στην Κύπρο εξυπηρετούνται καλύτερα με το να συνεχίζουμε όσο πιο πολύ μπορούμε με τη σημερινή πολιτική, έχοντας κατά νουν πως ενόσω οι Κύπριοι είναι απασχολημένοι με τα ενδοκοινοτικά τους προβλήματα, μάλλον είναι απίθανο να γυρίσουν την προσοχή τους εναντίον των Κυρίαρχων Περιοχών των Βάσεων μας…Έστω και αν επέλθει κάποια κρίση, οποιαδήποτε επέμβαση από μέρους μας «να σταματήσουμε τους Τούρκους» (όπως το θέτει ο ΄Υπ. Αρμοστής) θα συνεπάγεται πολλούς θανάσιμους κινδύνους και μάλλον θα θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τη δική μας θέση στην Κύπρο αλλά επίσης τα ευρύτερα συμφέροντα του ΝΑΤΟ…».
11 Φεβρουαρίου 1974: Το Φόρεϊν Όφις πληροφόρησε όλες τις διπλωματικές του αποστολές στο εξωτερικό ότι η ελληνική πρεσβεία ανησυχούσε ότι οι Τούρκοι επίσημα απαίτησαν «ομοσπονδία» επομένως οι συνομιλίες διακόπηκαν. Μετά την ελληνική πρεσβεία και η αμερικανική πρεσβεία στο Λονδίνο πληροφόρησε το Φόρεϊν Όφις ότι η κυπριακή κυβέρνηση είχε επίσης διαμαρτυρηθεί στους Αμερικανούς για το τουρκικό αίτημα. Ο Αμερικανός πρέσβης στην Άγκυρα με οδηγίες ρώτησε την τουρκική κυβέρνηση και πήρε την εξής απάντηση: ο τουρκικός στόχος πάντα ήταν μια «ομόσπονδη λύση». Η τουρκική κυβέρνηση θεωρούσε ότι η όποια λύση πρέπει να αντανακλά στον δικοινοτικό χαρακτήρα της Κύπρου.
13 Φεβρουαρίου 1974: Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Τουράν Γκιουνές εξήγησε στον βρετανό πρέσβη στην Άγκυρα ότι ένα «ομόσπονδο σύστημα» στην Κύπρο θεωρείτο από την Άγκυρα όχι ως μια συνταγματική διευθέτηση αλλά ως μια κατάσταση στην οποία η τουρκική κοινότητα ποτέ ξανά δεν θα θεωρηθεί ως μειονότητα αλλά ισότιμη με τους Έλληνες.
27 Φεβρουαρίου 1974: Η βρετανική Υπάτη Αρμοστεία στην Λευκωσία ανέφερε στο Λονδίνο ότι τα πράγματα στην Κύπρο χειροτέρευσαν λόγω της διαμάχης για την «ομοσπονδία» και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος σε τελευταία δήλωσή του σε Βέλγο δημοσιογράφο στις 20 Φεβρουαρίου είπε: « Οι τουρκικές απαιτήσεις θα οδηγήσουν αναπόφευκτα σε πολιτική και γεωγραφική διχοτόμηση». Ο βρετανός Ύπατος Αρμοστής πρόσθεσε, πως σε συζήτηση με τον Τούρκο συνταγματολόγο κ Ινχάν ο τελευταίος παραδέχθηκε ξεκάθαρα τον τουρκικό στόχο: ένα δικοινοτικό κράτος. Όμως δεν έχουν εμπιστοσύνη στις Συνθήκες του 1960.Επομένως ένα ομοσπονδιακό σύστημα, παραμένει η μόνη πρακτική λύση και παραδέχονται ότι μια ομοσπονδία δεν μπορεί να δουλέψει δίχως μια γεωγραφική βάση.
8 Απριλίου 1974: Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ετζεβίτ δήλωσε ότι η τουρκική κυβέρνηση θα κάνει ό,τι μπορεί να βρει μια ειρηνική και διαρκή λύση στα πλαίσια ενός ανεξάρτητου ομόσπονδου κράτους.
19 Ιουνίου 1974: Ο βρετανός Ύπατος Αρμοστής στη Λευκωσία Στίβεν Όλβερ έγραψε στο Λονδίνο ότι ο Ραούφ Ντενκτάς πάντα είχε βλέψεις για μια ανεξάρτητη αυτόνομη διοίκηση και δούλεψε σκληρά τα τελευταία έξι χρόνια για να το κατορθώσει.
4 Ιουλίου 1974: Ο Ντενκτάς διαβεβαίωσε τον βρετανό Ύπατο Αρμοστή ότι οι δύο συνταγματολόγοι είχαν κατορθώσει αρκετή πρόοδο. Η ελληνική πλευρά δέχθηκε την αρχή των ξεχωριστών δήμων. Το θέμα βρισκόταν υπό συζήτηση κάτω από τον τίτλο «περιοχή αυτονομίας».
10 Ιουλίου 1974: Η κυπριακή Υπάτη Αρμοστεία στο Λονδίνο παραδίδει στο Φόρεϊν Όφις Υπόμνημα με τίτλο «Ανεφάρμοστη η ομοσπονδία»…
17 Ιουλίου 1974: Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ετζεβίτ εξήγησε στους Βρετανούς το σχέδιό του και τις απαιτήσεις του για ομοσπονδιακή γεωγραφική λύση με δύο κοινότητες …
18 Ιουλίου 1974: Ο Ετζεβίτ επανέλαβε τα ίδια και στον Αμερικανό απεσταλμένο Τζ. Σίσκο που είχε φθάσει στο Λονδίνο, και του ζήτησε να μην κάνουν ότι και το 1964. Εξάλλου τα είχε συμφωνήσει όλα με τους Βρετανούς το προηγούμενο βράδυ.
Ακολούθησαν οι δύο τουρκικές εισβολές, και πριν ακόμα ολοκληρωθούν τα τουρκικά εγκλήματα (πριν ο αλέκτωρ κράξει τρεις) «ηγέτες» της Κύπρου είχαν προβεί σε απαράδεκτες παραχωρήσεις… Με το «παράδειγμά» τους να ακολούθησαν όλοι μέχρι σήμερα αντί να το ποδοπατήσουν απαιτώντας ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ…
Η τελευταία παράγραφος του άρθρου της «Σημερινής» συνοψίζει εύστοχα την κατάσταση.
«Οι ρητορείες του Προέδρου δεν αρκούν και δεν του προσφέρουν άλλοθι. Διότι, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, με ή χωρίς λύση, η Κύπρος οδηγείται προς τη διχοτόμηση. Και ο Πρόεδρος δεν θα αποφύγει αυτό που επιδιώκει να αποφύγει. Δηλαδή, να μείνει στην Ιστορία ως Πρόεδρος της διχοτόμησης, κουβαλώντας στις πλάτες τους τις αμαρτίες των προκατόχων του αλλά και του ίδιου. Αντί να υιοθετήσει μια αποτρεπτική πολιτική απαλλαγής από τα τετελεσμένα της εισβολής και διάσωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, κινείται μεταξύ επικοινωνιακών τρικ και ακροβατισμών. Αυτοπαγιδεύεται. Κάνει βήματα στο κενό…».
Εν κατακλείδι, οι Βρετανοί ξεκίνησαν να μελετούν την ομοσπονδιακή λύση εντός του 1957. Για να την υιοθετήσουν όλες οι κυπριακές κυβερνήσεις από τον Μακάριο μέχρι το σημερινό Χριστοδουλίδη (με κάποια διαφοροποίηση από Σπ. Κυπριανού) προσπαθώντας με το έτσι θέλω να τη νομιμοποιήσουν!!!
Σχιζοφρένεια ομαδική και αθεράπευτη που βηματίζει την Κύπρο στην πλήρη τουρκοποίηση.
(Πηγές, Βρετανικό Εθνικό Αρχείο βιβλίο «Διζωνική vs Δημοκρατία 1955-2019» Λεμεσός).
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
Το ξεκίνημα μελέτης ομοσπονδιακής λύσης στο Λονδίνο από το 1957
Οι εισηγήσεις της αποικιακής κυβέρνησης στη Κύπρο για ομοσπονδιακή αυτο-κυβέρνηση…
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.