Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

«Δυόμιση χρόνια και έπειτα Grexit.» Σύμβουλος Σόϊμπλε

Δημοσιεύτηκε

9 έτη πριν

στις

IFO-chef Sinn
<Του  Μιχαήλ Στυλιανού
Ο γνωστός Γερμανός
οικονομολόγος, καθηγητής Hans
Werner Sinn,
του ινστιτούτου IFO,
σύμβουλος του υπουργού οικονομικών κ. Σόϊμπλε, προδιέγραψε, σε σημερινές
δηλώσεις του, το βραχυπρόθεσμο μέλλον της Ελλάδος: 

Επάνοδος στην σημερινή κατάσταση μετά από
δυόμιση χρόνια και έξοδος από το ευρώ -σε διπλό νόμισμα.


Η πρόγνωση,
διατυπώθηκε σε τόνο ασφαλούς βεβαιότητας, σε συνέντευξη του κ. καθηγητού στη Σοφία
Σεβαρνάτζε, στις 8.40’ σήμερα το πρωί, στη ρωσική τηλεόραση R.T.,
στα αγγλικά. Και συμπληρώθηκε με την έκφραση βεβαιότητας ότι το συμφωνημένο
πρόγραμμα (3ο Μνημόνιο) της τριετίας θα ναυαγήσει.

Σε ερώτηση της Σοφίας
Σεβαρνάτζε στο σημείο αυτό «γιατί τότε δεν διακόπτεται το (καταδικασμένο)
πρόγραμμα», ο σύμβουλος του γερμανικού υπουργείου των Οικονομικών, μετά βραχύ
δισταγμό αμηχανίας, απάντησε ότι έχει ήδη δοθεί βοήθεια πολλών δισεκατομμυρίων
για την εφαρμογή του προγράμματος…

Στις επίμονες και
δηκτικές ερωτήσεις της ανεψιάς του πρώην υπουργού των εξωτερικών της κυβέρνησης
Γκορμπατσώφ, ο σεβάσμιος (;) Γερμανός καθηγητής δεν περιφρόνησε τη μέθοδο του
ψεύδους ως απάντηση και την προπαγάνδα ως οικονομικό αφήγημα.

Ισχυρίσθηκε ότι η
έξοδος της Ελλάδας σε διπλό νόμισμα είναι ιδέα του κ. Βαρουφάκη -διαστρεβλώνοντας
την (γνωστή ως «Σχέδιο Β») μυστική προεργασία του τέως υπουργού για μια μέθοδο
παρακάμψεως του στραγγαλισμού της δημοσιονομικής λειτουργίας της χώρας από τη
σιδηρά χείρα των δανειστών, κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων.

Ο ψευδής ισχυρισμός
του κ. καθηγητού σαφώς προορίζεται να αμβλύνει τις διεθνείς εντυπώσεις  από την εκρηκτική αποκάλυψη Βαρουφάκη στιχομυθίας
από συνομιλία του με τον κ.
Σόϊμπλε, στην οποία όταν ο πρώτος του είπε ότι το προτεινόμενο «πρόγραμμα
διάσωσης» θα αποτύχει, ο κ. Σόϊμπλε του απάντησε «το γνωρίζω». 

Ο κ. Βαρουφάκης
είχε συνοψίσει, στη σχετική συνέντευξή του, ότι το πρόγραμμα ( γνωστό και ως «σχέδιο
Σόϊμπλε» ) συντάχθηκε έτσι ώστε να αποτύχει.

{Η λίαν πρωινή
συνέντευξη στην R.T., που είναι εξαιρετικά αποκαλυπτική για τις
εν γένει στοχεύσεις του γερμανικού οικονομικού επιτελείου ως προς το μέλλον της
ΕΕ, αιφνιδίασε τον γράφοντα και το παρόν κείμενο είναι προϊόν βιαστικών
σημειώσεων στο οπισθόφυλλο ξενόγλωσσου περιοδικού. 

Επιβάλλεται γι’ αυτό
αναζήτησή του σχετικού video
(από το ΑΠΕ και τις αρμόδιες κρατικές
υπηρεσίες) προς μελέτη, διαφώτιση και τερματισμό της αυτοκτονικής περιπλάνησης
σε ναρκοθετημένους λαβύρινθους.}

                      Δυόμιση χρόνια διαρπαγής;

Οπωσδήποτε και ξένος
πληροφορημένος ακροατής -ο Πωλ Μέϊσον της Φοξ Νιους λ.χ. ή ο ΄Ηβανς Πρίτσαρντ
της Τέλεγκραφ, η ο Ζοζέφ Μασέ-Σκαρόν της γαλλικής Μαριάν- ακούγοντας σήμερα την
πρόγνωση του Γερμανού καθηγητή Σιν, θα ήταν αδύνατο να παρακάμψει το συμπέρασμα
ότι τα δυόμιση χρόνια διάρκεια ζωής
του «προγράμματος διάσωσης» της Ελλάδος έχουν κριθεί, από τους σχεδιαστές αυτού
του προγράμματος ( το επιτελείο του καθηγητή κ. Σιν, δικαιούμεθα να υποθέσουμε),
ως ο αναγκαίος χρόνος για την «ιδιωτικοποίηση» (διαρπαγή) των πλουτοπαραγωγικών
πηγών της χώρας και των ασημικών του πληθυσμού της.

Το οικονομικό αφήγημα
περί Ελλάδος του κ. Σιν δεν απείχε πολύ από τους τίτλους και τα κίτρινα
ρεπορτάζ της γνωστής Μπιλτ. 
Παράδειγμα: Σε παρατήρηση της κ. Σεβαρνάτζε ότι
έχει ήδη προηγηθεί στην Ελλάδα μια πενταετία σκληρής λιτότητας, ο Γερμανός
οικονομολόγος εξανέστη με τον όρο «λιτότητα». 

« ΄Ηταν –είπε- κάθε
άλλο παρά λιτότητα. Τους δόθηκαν 350 δις σε βοήθεια και αυτοί τα χρησιμοποίησαν
για να διατηρήσουν ψηλά τα ημερομίσθια, τα οποία προκαλούν αύξηση των τιμών και
ανάγκη προσφυγής σε πρόσθετα χρέη…»

Στο θέμα της Ελλάδος
εκτός ευρώ, ο κ. Σιν είπε ακόμη πως στις διαπραγματεύσεις του Ιουνίου η μεγίστη
πλειοψηφία των χωρών ήταν υπέρ του Grexit,
με αντίθετες μόνο την Ελλάδα, την Κύπρο και τη Γαλλία –«για την Ιταλία δεν
ξαίρω». 

Σε ερώτηση γιατί η Γαλλία ήταν αντίθετη, ο σύμβουλος του Σόιμπλε
απάντησε: « Επειδή η Γαλλία θα έχανε πολλά λεφτά. ΄Εχει εκεί και τράπεζες».

 Πρόσθεσε επίσης ότι η Γαλλία φοβάται ότι η
ελληνική έξοδος, εάν οδηγήσει σε οικονομική ανόρθωση, θα βρει μιμητές και θα
δημιουργήσει ρήγμα στην ΕΕ, μεταξύ βορείων και νοτίων χωρών. Υπαινίχθηκε δηλαδή
ότι η Γαλλία φοβείται την απομόνωση σε μια βόρεια Ευρώπη, κυριαρχούμενη από τη
Γερμανία.

Ότι ο καθηγητής Σιν
και το επιτελείο συμβούλων του κ. Σόϊμπλε αυτό ακριβώς σχεδιάζουν -την εξέλιξη
προς μια ενιαία ευρωπαϊκή ομοσπονδία, παρόμοια των ΗΠΑ, υπό μία κυβέρνηση,
ενιαία οικονομία και δικό της ανεξάρτητο στράτευμα- ο καθηγητής Χανς Βέρνερ Σιν
το δήλωσε ξεκάθαρα και αδίστακτα. Τόσο ορμητικά δε όσο να παραδεχθεί ότι 

« Το Ευρώ πράγματι δεν μπορεί να
λειτουργήσει ως νόμισμα ανεξάρτητων κρατών !»


Σε παρατήρηση της κ.
Σεβαρνάτζε ότι, σε αυτό το πλαίσιο, η φωνή των μικρών κρατών θα επνίγετο, ο
Γερμανός καθηγητής απάντησε: « ΄Ε και τι να κάνουμε. Οι μικροί είναι μικροί.
΄Ετσι είναι η δημοκρατία.» 

Πρόσθεσε όμως ότι θα υπάρξει και μια δεύτερη μικρή
συνέλευση, είδος γερουσίας…(για ν’ ακούγονται και οι μικροί…in camera).

Ελέχθησαν και άλλα στη
συνέντευξη, περί της κρίσεως του προσφυγικού και των επιπτώσεων στην ευρωπαϊκή
συνοχή, περί Ουκρανίας, κυρώσεων και ευρώ-ρωσικών σχέσεων και άλλα, άκρως
διδακτικά για τον γεωπολιτικό στρατηγικό σχεδιασμό του 4ου Ράϊχ.

Ισάριθμοι λόγοι για
την επανάληψη και υπογράμμιση της εισήγησης να ζητηθεί από το παγκόσμιας
εμβέλειας ρωσικό κανάλι ( διατηρεί γραφεία στην Ουάσιγκτων και στο Λονδίνο) το video της εκπομπής «Sofia & co»,RT,
της 2/11/15, προς σοβαρή μελέτη από (όσους) σοβαρά προβληματιζόμενους για την
επιβίωση αυτού του έθνους.

Eurozone crisis ready for comeback, here for a decade – German Economic Ministry adviser

Published time: 2 Nov, 2015 07:23Edited time: 2 Nov, 2015 09:26 

Hans-Werner Sinn © RT
Follow @SophieCo_RT
Sophie Shevardnadze:President of IFO Institute for Economic Research, advisor to the German Economic Ministry, professor Hans-Werner Sinn, welcome to the show, it’s really great to have you with us today. So, professor Sinn, you have said that the euro crisis is coming back and that the Eurozone can expect it to last for at least a decade. Is a single currency in its current state set to fade away?
Hans-Werner Sinn: No, I don’t think so and I don’t hope so, but the crisis is certainly coming back. Greece has received funds for 3 years – I suspect that after 2,5 years the same sort of discussion which we have had this year, will return.
SS:Now, you propose adopting a “breathable Euro”, where struggling nations can temporarily leave the single currency and then re-enter. How would that work? I mean, would they return to their own currencies for the time being?
HWS: Yes, indeed. The problem is, Europe has not created the “common state”, like the United States of America or Switzerland. We still do have a common currency, this does not fit very well together, because some countries may have borrowed too much, and you can not prevent them from doing that, because we don’t have enough central power. So, then these countries become too expensive – by borrowing, they increase their wages, they lose their competitiveness, and then they need help – and this help, in the Eurozone, is expensive, if you have a transfer system. The alternative, the better alternative is to temporarily exit the the EU and then later, when the new exchange rate has found its equilibrium, you can return.
SS:But how that technically happens, though? I mean, once you exit the Euro, how difficult would it be to come back to it?
HWS: The Euro in terms of bank notes can stay in circulation, you know. These banknotes create a debt of the state with regard to the Euro system, and they can serve temporarily for cash payments. But most people use nowadays credit cards and make transfers from one bank account to another account, so that can be done overnight, very easily. Then, gradually, with the passage of time, say, after a few months, new banknotes will be printed, and then they can be used, but in the meantime, the old Euro banknotes can be continued to be used.
SS:Now, you’ve said that Greece should have exited the Euro back in 2010, temporarily. Is that still an option today?
HWS: In the moment, no, because Greece has received its third rescue program and that will be enough money for the next 2,5-3 years. So, there won’t be Greek exit for that period, I guess. You know, we have the Maastricht treaty, the Maastricht treaty says there’s no bailout. A country can go bankrupt, if it has overborrowed – but then we would also need a possibility for this country to regain competitiveness and this is the exit. Yanis Varoufakis, the finance minister of Greece, has prepared for such an exit, so it’s not an absurd idea – in fact, it’s the devaluation which has in the past always rescued economies that lost their competitiveness.
SS:Why fight so much for Greece to stay on board, when, obviously, helping out Greece and bailing out Greece is causing so much rifts within the EU members, the founding EU members? What’s such a big deal about letting Greece go?
HWS: You mean, why they stay on board?
SS:Yeah, why fight so much to keep Greece on board?
HWS: Well, from the Greek perspective, the advantage is that they have access to the printing press, they can print Euros and that gives them a lot of flexibility, otherwise they would have to print drachmas which are not accepted outside Greece as a payment meas…
SS:Yeah, but I am asking from the European perspective.
HWS: Okay, from the European perspective, I would say most of the countries were against it: fifteen or fourteen countries were for the exit, as Finance Minister Schaeuble has said the other day. And only France and Greece and Cyprus, and perhaps Italy – here I’m not sure – were in favor of keeping Greece in. Why “in”? Well, the French have invested a lot of money in Greece, the exposure is huge, they own banks in Greece, and France is afraid that if one country goes out of the Euro, then the next country might do the same, if it works well, and they seem to have an idea that a new political entity should be created out of the Euro – which I’m not sure is the right thing to do for Europe, because it would also divide Europe in the middle. There are the Eastern European countries which, to a large extent, do not participate in the Euro.
SS:Yanis Varoufakis, whom you’ve just mentioned, also called Greece “an experiment for austerity” – how long can it continue? Are the 344 bn euro loans worth it?
HWS: Austerity experiment of austerity”? Well, I’m not sure what he means. I think he means that austerity was imposed on him, on Greece, by the other countries of the Eurozone – which is not true. Austerity was imposed by the markets. Greece overborrowed, lost its creditworthiness, and from 2008 onwards, they were unable to borrow. Then, the other European countries came and helped: first, they allowed Greece to use their own printing press, so they borrowed through the ECB system, and then, from 2010 onwards, there were the fiscal rescue credits. The overall amount of funds which Greece has received from international institutions like the IMF, like the EU, the other European countries, the ECB, was more than 350 billion euros – and this is 200% of its GDP, so it was everything but austerity. It was the biggest austerity-mitigating program ever in history.
SS:But I think what he meant is that 5 years on, the austerity measures haven’t quite solved the debt crisis – and the country is in economic shambles, and people are very angry. The country isn’t any better off than 5 years ago, so why insist on it? I think, that’s what he meant – so why insist on it, professor?
HWS: Well, here we agree. The whole program has not worked, so one has given Greece lots of money, but money doesn’t create competitiveness; to the contrary, the lack of competitiveness in Greece results from the fact that they overborrowed in the period when the euro brought them very low interest rates. The state borrowed to increase the wages faster than productivity. The private sector had to follow – the wage increase forced prices up and Greece lost its competitiveness; and if you give such a country the ongoing credit from other countries, the wrong prices and wages are maintained and the lack of competitiveness is preserved forever. So, that’s not a solution. The only solution for Greece would be…there are following solutions: main solutions: first solution is, we pay permanent transfers from the northern countries to Greece, but then other will want that too, and that can be expensive. The second possibility is to cut their prices – they inflated too much, and now the prices have to come down again. That is more difficult than it seems, because you would drive debtors into bankruptcy and also tenants, who can’t pay their rent anymore. So, the third possibility is we inflate Germany: the ECB might be trying to do that with its QE program. Greece has increased its price level, other southern countries too, Germany follows up – you know, they are trying that. If it works, we will see. I’m not sure. If it doesn’t work, the last possibility is the exit, and this is the logical consequence which Yanis Varoufakis was willing to draw, and which I would also be drawing.
SS:Here’s to another country. The President of Portugal has refused to let the left, anti-austerity forces, who are in the majority in Parliament, to form a government, fearing a backlash from Brussels. So, following budget orders from EU creditors is more important than following democratic principles?
HWS: If Portugal wants to take it, they can take this money. If they don’t want to take it, they don’t take the money. So, what is undemocratic about it? They can’t say “democracy requires to receive as much credit as we like from other countries” – there are, after all, the taxpayers of other countries in Europe which provide the credit.
SS:You advocate a united Europe, with a common government, parliament and armies. What does it mean – do you propose merging 27 countries into one? Walk us through it.
HWS: Yes, actually, I do. I think a construction like the United States of America would be useful for Europe, but I have no illusions that this will come in the foreseeable future, because some countries, like France, for example, do not like this idea of really having a political union – and here’s the problem of Europe, you know. France asks for a lot of money, they want fiscal union, they want transfers, helping their clients in southern Europe. But they do not want to go the full step towards a political union – and that is a fundamental problem for Europe.
SS:So, why do you think the EU can’t work the way it is today? Why does it need to be more integrated?
HWS: Well, it doesn’t work well… If we want to go to a fiscal union, I would say, what we need first, is a political union, because if you look at Switzerland, if you look at the U.S. – it all began as a political union, and the fiscal things came thereafter. You can’t just have fiscal union with transfers and common printing press and so on when you don’t have a political union.
SS:Why not?
HWS: Why not, because you misuse your rights.
SS:In what way?
C)If you have the local printing press, you print money which you need. The six crisis countries during the crisis have printed more than 1,000 bn euros in addition to what they normally need for internal circulation – money, which they formally had borrowed, which they would’ve liked to borrow in the market, but couldn’t borrow at normal rates of interest and so they printed the money and their Central Banks lended it to the banks and they to the private economy. These things are not really very good – it shows a malfunctioning of the European system, in my opinion. Also, we have mutual reassurances through the rescue programs, you know – these things are insurance contracts, but when you have an insurance , you need a contract, you can’t just pay out the money without having a binding, mutual insurance contract – and that’s a nation.
SS:Okay. So, first, you propose a political integration – what do you propose? A single parliament, a one-vote system, and if yes, then won’t it marginalize countries with smaller populations and dilute their voices?
HWS: There would be a second Chamber where each country has one representative, like in America, or like in Germany, where you have the Parliament and you have the Bundesrat where each land has one representative.
SS:Right. But the difference is, in America, people are born Americans – and then they are everything else, from wherever they descent. In Europe, people are either born French, or German, or Italian, or Portuguese and so on and so on – my question was, if you have that one single Parliament, one man-one vote system, wouldn’t it actually dilute voices of smaller countries, and marginalize them?
HWS: Well, small countries are small countries, what can I do about it? Each person in Europe should have the same right – there can’t be inhabitants of smaller countries which have more rights than inhabitants of bigger countries. This, I find rather self-evident; this is the principle of democracy.
SS:Okay and you think big country, like Germany, would voluntarily give up its independence in favor of a federal government?
HWS: Germans, in the end, yes. You know, we have this horrible history, and Germans feel by and large that the future can only be an integrated Europe, rather than having separate countries. But this feeling, admittedly, is not as strong in many other European countries.
SS:You also mentioned a common army as a necessary step for uniting Europe – so will that be independent from NATO?
HWS: Yeah, well, NATO is a defense treaty, it has the U.S., it has Canada, it has all these separate European countries… I don’t see why this means that the European countries cannot unite. We’re unable to really act… We are not able even to defend the borders. Frontex, which is a European activity to defend the borders, really, doesn’t function. So, a state needs some minimum prerequisites; if we don’t have that, let’s stay where we are, you know, then let’s have the EU with separate countries, as a free-trade area, and separate armies, yes, this is a possibility – but I see the difficulty with the current state of the Union: the euro does not really function. So, for the time being, therefore, I’m in favor… not in favor of really doing the whole step, because… I mean, I’m in favor in the long-term, but I don’t see it as a near, realistic possibility. As a realistic possibility, I see more the flexibility of euro as a “breathing currency” union. Then, my argument is, if, however, we succeeded in creating the full Union, then we could have Euro like the dollar – without exit possibilities.
SS:Now, the EU, in the state that it is now, has signed an association agreement with Ukraine. Kiev insists its main goal is to totally integrate into the EU. Is that a goal shared by the block, in your opinion?
HWS: That, I don’t know. This is highly political question, which I cannot answer reasonably. I know about the Russian interest in Ukraine, and I hope very much that this conflict can be overcome in a way which is mutually acceptable by Russia and by the EU.
SS:But, do you think, economically, it can accept Ukraine as its member? Do you think it is in a state to accept new members like Ukraine? Forget about the political conflict, do you feel like Ukraine, the way things are looking in Ukraine right now, can become a member of the block, and the block afford it economically?
HWS: For the time being, I think we have enough difficulties in keeping the old EU together, rather than expanding it further, and expanding it in a way which conflicts with Russian interests – I find problematic. So, let me say, I’m very much in favor of improving the relationship with Russia in economic terms, because I think Russia is a very natural partner for Western Europe. That I find important, so I do not want to speculate about the membership of Ukraine in the EU, for which I am really not competent.
SS:Exactly, but I know you’ve said, I’ve heard you saying that no reasonable party can be in favor of economic destabilization of Russia and a trade war – which is what we’re seeing today. But with political stabilization in Ukraine, because things are getting okay now, is it time to put an end to the sanctions between Russia and the EU?
HWS: The sanctions were based on conditions. If these conditions are satisfied – yes, no sanctions anymore. Again, you’re driving me into territory where I’m not an expert, I can only say that the trade relationships between Russia and Europe are important, and therefore, it is important to quickly find a political agreement between Russia and the West, and Ukraine, so that a new, stable, situation can be found – because this sort of trade restrictions and tensions and so on are ultimately negative sum game. Everyone is losing this way. We have to come back to normal terms and settle this Ukraine question one way or another. Here, I very much hope that the politicians will do a good job.
SS:The Euro crisis and the standoff with Russia isn’t actually on the top of Europe’s challenges today. Refugee crisis, really worsening, steadily. Germany is attracting most refugees from the Middle East, with a large number of them claiming political asylum, but: are they really the economic migrants? How are so many slipping through the German immigration authorities, hence this.. I mean, how come?
HWS: Germany has no borders, no physical borders anymore, and people just come and then they register somewhere inside Germany. They go to the cities and register there. Many do not register at all, we speak about 300,000 people who may not have registered but are inside the country. The whole process of immigration has come out of control.
SS:But Germany actually offers massive economic benefits to migrants. A lot of European members aren’t happy with that. Look at, for instance, Hungary. Some propose slashing that to help manage the flow of migrants. What do you think? Would that help, or does that go against the spirit of the EU?
HWS: That goes against the spirit of humanity. Germany Supreme Court has declared that the subsistence minimum should be given to anyone who legally resides in Germany – and this includes asylum-seekers.
SS:Professor Sinn, thank you very much for this wonderful interview. We wish you all the lack. We were talking to Professor Hans-Werner Sinn, leading German economist, President of IFO Institute for Economic Research, advisor to the German Economic Ministry. We were discussing the continuing Eurozone crisis and if it stands in the way of political integration of the EU. That’s it for this edition of Sophie&Co, I will see you next time.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Σχετικά θέματα
Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Δυσοίωνα μηνύματα για τη λειψυδρία! Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις – Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές

Η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

Δημοσιεύτηκε

15 ώρες πριν

στις

7 Οκτωβρίου 2024

από τον

Νερό: Έκθεση του ΟΗΕ εκπέμπει SOS για την ξηρασία παγκοσμίως λόγω της κλιματικής αλλαγής αλλά και άλλων σημαντικών παραγόντων. 

Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια

Οι έντονες ξηρασίες και οι ακραίες πλημμύρες, που όσο περνάει ο καιρός γίνονται και περισσότερες, αποτελούν μια «πρόγευση» των επερχόμενων εξελίξεων, καθώς η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

Τα ποτάμια κατέγραψαν πέρυσι ένα επίπεδο ξηρασίας άνευ προηγουμένου εδώ και 33 χρόνια, σύμφωνα με νέα έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (ΠΜΟ, WMO, OMM), μια υπηρεσία του ΟΗΕ.

«Στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, το νερό μας δίνει μια πρόγευση των επερχόμενων εξελίξεων», εκφράζει την ανησυχία της σε ανακοίνωση η γενική γραμματέας του ΠΜΟ Σελέστ Σάουλο. «Τα σημάδια συναγερμού πολλαπλασιάζονται: παρακολουθούμε ένα παροξυσμό ακραίων βροχοπτώσεων, πλημμυρών και ξηρασιών, που επιβαρύνουν πολύ τις ζωές, τα οικοσυστήματα και τις οικονομίες», παρατηρεί.

Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις

Καθώς η χρονιά 2023 ήταν η πιο ζεστή που έχει καταγραφεί ποτέ, οι αυξημένες θερμοκρασίες και η γενικευμένη εξασθένηση των βροχοπτώσεων συνέβαλαν σε παρατεταμένες ξηρασίες.

Οι πλημμύρες ωστόσο πολλαπλασιάστηκαν: τα ακραία υδρολογικά φαινόμενα ευνοήθηκαν όχι μόνο από φυσικούς κλιματικούς παράγοντες, κυρίως τη μετάβαση από τις συνθήκες Λα Νίνια σε ένα επεισόδιο Ελ Νίνιο στα μέσα του 2023, αλλά επίσης από την ανθρώπινης προέλευσης κλιματική αλλαγή, αναφέρει ο ΠΜΟ.

«Η άνοδος της θερμοκρασίας επιτάχυνε τον υδρολογικό κύκλο, ο οποίος έγινε επίσης πιο ακανόνιστος και λιγότερο προβλέψιμος», εξηγεί η Σάουλο.

Οι συνέπειες είναι πολλαπλές: «Μια πιο ζεστή ατμόσφαιρα που μπορεί να περιέχει περισσότερη υγρασία, η άνοδος της θερμοκρασίας του κλίματος αυξάνει τον κίνδυνο ισχυρών βροχοπτώσεων» ενώ «παραλλήλως η επιτάχυνση της εξάτμισης και της ξήρανσης των εδαφών επιδεινώνει τις ξηρασίες».

Κατά συνέπεια, «βρισκόμαστε αντιμέτωποι με όλο και πιο δύσκολες καταστάσεις, όπου το νερό είναι είτε υπερβολικά άφθονο είτε ανεπαρκές».

Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Η έκθεση δείχνει ότι τα ύδατα περίπου του 50% των ποταμών του πλανήτη ήταν πέρυσι λιγότερα από το κανονικό.

Οι παγετώνες βρίσκονται επίσης στη γραμμή του μετώπου της ανόδου της θερμοκρασίας του κλίματος: σύμφωνα με προκαταρκτικά δεδομένα για την περίοδο από το Σεπτέμβριο 2022 ως τον Αύγουστο 2023, έχασαν πάνω από 600 γιγατόνους νερού, απώλεια που είναι η χειρότερη σε 50 χρόνια παρατηρήσεων.

«Το λιώσιμο των πάγων και των παγετώνων απειλεί τη μακροπρόθεσμη υδροδοτική ασφάλεια εκατομμυρίων ανθρώπων. Εντούτοις δεν λαμβάνουμε τα επείγοντα μέτρα που επιβάλλονται», κρούει τον κώδωνα του κινδύνου η γενική γραμματέας του ΠΜΟ.

Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές

Ο οργανισμός ζητάει να κηρυχθεί από νωρίς συναγερμός για όλους ώστε να προστατευθούν οι ζωές και τα μέσα επιβίωσης που συνδέονται με το νερό και καλεί να βελτιωθούν οι γνώσεις και ο διαμοιρασμός των δεδομένων για τις πηγές νερού.

«Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε ένα πρόβλημα, αν δεν μετρήσουμε την έκτασή του», υπογραμμίζει η Σάουλο.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Γιάννος Χαραλαμπίδης στη Σημερινή: Μήλον της Έριδος η Κύπρος για την ασφάλεια Τουρκίας – Ισραήλ

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Δημοσιεύτηκε

22 ώρες πριν

στις

7 Οκτωβρίου 2024

από τον

ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Η Μέση Ανατολή είναι στις φλόγες και, μετά την επίθεση των Ιρανών με βαλλιστικούς πυραύλους σε βάρος του Ισραήλ, ξεκίνησε επίθεση των Ισραηλινών στον Βόρειο Λίβανο, ενώ αναμένονται και τα αντίποινα σε βάρος της Τεχεράνης.

Γράφει ο Γιάννος Χαραλαμπίδης

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Τουρκία και Ακρωτήρι

Η Τουρκία επιχαίρει από την κατατριβή του Ισραήλ και του Ιράν. Μπορεί μεν ο Ερντογάν να χαρακτηρίζει τον Νετανιάχου ως εγκληματία πολέμου, αλλά συνεργάζεται με τους Βρετανούς και δη με τα μαχητικά «Ταϊφούν», που επιχειρούν από τις Βάσεις Ακρωτηρίου και:

1) Περιπολούν από τον κόλπο της Αλεξανδρέττας εντός του τουρκικού εναέριου χώρου, με την άδεια της Άγκυρας, προς τη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ, καθώς και προς το Ιράκ. 2) Συμμετέχουν στις αναχαιτίσεις των ιρανικών πυραύλων και drones στις επιθέσεις, που δέχεται το Ισραήλ από το Ιράν και συλλέγουν πληροφορίες. 3) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει για τη συνεργασία των Βάσεων με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις όταν ενεργούν τα «Ταϊφούν» είτε για επιτήρηση είτε για να προστατεύσουν με οποιονδήποτε τρόπο το Ισραήλ. Ή για να στραφούν σε βάρος της Χεζμπολάχ.

Τόσο οι Βάσεις Ακρωτηρίου όσο και του Αγίου Νικολάου είναι στρατηγικής σημασίας, διότι από τις μεν πρώτες, εκτός των άλλων, ενεργούν ακόμη τα θρυλικά κατασκοπευτικά U2 ως συμπληρωματικά των δορυφόρων, στις δε δεύτερες υπάρχει το Έχελον ως κέντρο συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος, λόγω Βάσεων, τελεί υπό καθεστώς απειλής. Χωρίς να διαθέτει αξιόπιστη εναέρια αποτροπή, αφού οι ρωσικοί TOR-M1 και BUK μερικώς μπορούν να επιχειρήσουν. Ακόμη και αν στραφούν για ν’ αποκρούσουν την ιρανική απειλή ή αυτήν της Χεσμπολάχ, δεν θα μπορούν να καλύπτουν την όποια τουρκική επί της οποίας είναι προσαρμοσμένα τα συστήματα αυτά. Λόγω του κενού που υπάρχει στην αεράμυνα είχε κλείσει η αγορά του αντιαεροπορικού συστήματος BARAK με πυραύλους 35, 70 και 150 χιλιομέτρων. Η κυπριακή Κυβέρνηση αγόρασε το BARAK με πυραύλους των 70 χιλιομέτρων. Με τον πόλεμο στη Γάζα και στον Λίβανο, η παράδοση του συστήματος δεν είναι βέβαιο εάν θα καθυστερήσει ή όχι. Ούτως ή άλλως, η Κυπριακή Δημοκρατία μετά την άρση του εμπάργκο στο στρατιωτικό υλικό από τις ΗΠΑ θα ήταν δυνατό να ζητήσει ακόμη και «Πάτριοτ» ή άλλα σχετικά οπλικά συστήματα αεράμυνας από ευρωπαϊκά κράτη. Επί του παρόντος, τόσο η αεράμυνα των Βάσεων όσο και της Κύπρου ολόκληρης στηρίζεται στον πολεμικό στόλο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, που βρίσκονται στ’ ανοιχτά της Κύπρου. Ως εκ τούτου, θα ήταν μέγα πλήγμα εάν επέτρεπαν ή στη Χεζμπολάχ ή στο Ιράν να κτυπήσει τις Βρετανικές Βάσεις. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος λόγω Βάσεων καλύπτεται, όπως είχαμε ήδη γράψει από την αρχή της κρίσης, κάτω από την Ατσάλινη Αεράμυνα των ΗΠΑ.

Το μήλον της Έριδος

Η Τουρκία δεν είναι άμεσα εμπλεκόμενη στις συγκρούσεις στη Γάζα και στον Λίβανο, όμως υπάρχει μια πολεμική ρητορική που εγείρει το εξής ερώτημα: Μπορεί ή όχι η Τουρκία να κτυπήσει το Ισραήλ, όπως αρχικά απειλούσε ο Τούρκος Πρόεδρος, ο οποίος, όμως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, εμφανίζεται ως να τελεί υπό την απειλή του «σιωνιστικού επεκτατισμού», όπως ισχυρίζεται;

Σε αυτό το παιχνίδι, η Κύπρος καθίσταται γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό μήλον της Έριδος, αφού:

1) Αποτελεί το νότιο τμήμα της νήσου, τη μοναδική έξοδο, που διαθέτει το Ισραήλ, λόγω της έλλειψης στρατηγικού βάθους, που είναι περικυκλωμένο από τους Άραβες και την Τουρκία. Άρα ο άξονας προς τη Σούδα μέσω Κύπρου είναι ζωτικός χώρος όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά και για τις ΗΠΑ και τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους τους. Απόδειξη τούτου συνιστά η συγκέντρωση του 6ου στόλου ως αποτέλεσμα της κρίσης στη Μέση Ανατολή.

2) Αποτελεί ασπίδα και εμφανίζεται ως το αβύθιστο για την Τουρκία αεροπλανοφόρο, καθώς και αναπόσπαστο τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».

3) Αποτελεί ασπίδα για την Τουρκία από επιθέσεις που θα ήταν δυνατό να δεχτεί μέσω Κύπρου, εξ ου και η άρνησή της να δεχθεί την παρουσία ελληνικού στρατού και οι διαμαρτυρίες για την όποια στρατιωτική συνεργασία της Κύπρου με το Ισραήλ. Είναι όμως και για το Ισραήλ ασπίδα.

Γιατί;

Διότι, ουδόλως θα ήθελε το Ισραήλ:

Α) Να πέσει η Κύπρος στον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας και δη μέσω μιας ομοσπονδιακής ή συνομοσπονδιακής λύσης, με τον πλήρη γεωπολιτικό έλεγχο του νησιού από την Άγκυρα.

Β) Να εγκατασταθούν στην Κύπρο τουρκικά πυραυλικά συστήματα, που θα στοχεύουν το Ισραήλ.

Τα πλεονεκτήματα του Ισραήλ

Το ερώτημα εάν μπορεί να κτυπήσει και να κάνει πόλεμο η Τουρκία με το Ισραήλ απαντάται ως εξής: Η Άγκυρα έχει τη δυνατότητα: 1) Να διενεργήσει επίθεση με την αεροπορία της ή με τη συσσώρευση στόλου. 2) Να κτυπήσει με πυραύλους και δη «Ταϊφούν» με βεληνεκές της τάξης των 600 χιλιομέτρων, όταν αυτά θα είναι επιχειρησιακά διαθέσιμα (αυτά εισήλθαν ήδη σε γραμμή παραγωγής από τον Μάιο του 2023 ).

Όμως η οποιαδήποτε τουρκική επίθεση: Α) Βρίσκεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, που θέτουν υπό την προστασία τους και τον 6ο Στόλο το Ισραήλ, οπότε δεν θα επιτρέψουν στην Τουρκία μια τέτοια δράση. Β) Οτιδήποτε διενεργηθεί από αέρος, είτε είναι από μαχητικά είτε από πυραυλικά συστήματα, θα ήταν δυνατό να αντιμετωπιστεί επιτυχώς από το Ισραήλ είτε με τους arrow και με το “iron dome” είτε με τα πλοία των συμμαχικών δυνάμεων και δη των ΗΠΑ, καθώς και με την ισραηλινή αεροπορία, η οποία υπερτερεί της τουρκικής.

Πύραυλοι και Τεχνητή Νοημοσύνη

Από την άλλη πλευρά το Ισραήλ υπερέχει στην αεροπορία και στα πυραυλικά συστήματα. Στην αεροπορία, εκτός των F-15 και F-16, διαθέτει και τα F-35, οπότε μπορεί να δράσει αναλόγως και με βάθος πυρός. Συν του ότι: i) Τα ισραηλινά F-35 είναι τα μόνα των οποίων οι υπολογιστές και λοιπά συστήματα δεν βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο των ΗΠΑ. ii) Η Τουρκία έχει πρόβλημα με την αεράμυνά της επί του παρόντος. Εξ ου και η αγορά των S-400, χωρίς όμως να παρέχει πλήρη κάλυψη, καθώς και η απόφαση που λήφθηκε στις 6.8.2024 για την κατασκευή του τουρκικού “iron dome”. iii) Το Ισραήλ διαθέτει αριθμό επιθετικών πυραύλων μέσου και μακρούς βεληνεκούς, από τους LORA με βεληνεκές 280 χιλιόμετρα ώς τους Jericho – 3 (Ιεριχώ) με βεληνεκές μεταξύ των 4,800 χλμ και 6,500 χιλιομέτρων. iv) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει ότι το Ισραήλ υπερέχει στους τομείς του κυβερνοχώρου και της Τεχνητής Νοημοσύνης (πάσης φύσεως drones).

Ζώνες ασφαλείας και περιφερειακές δυνάμεις

Υπό αυτές τις συνθήκες και λαμβανομένου υπόψη ότι οι δυο χώρες δεν έχουν σύνορα, το πλεονέκτημα ανήκει στο Ισραήλ. Και όχι στην Τουρκία, η οποία στηρίζει τόσο τη Χαμάς όσο και τη Χεζμπολάχ, διότι θέλει την κατατριβή του Ισραήλ. Η Άγκυρα βολεύεται από το οπλοστάσιο και δη τους πυραύλους της Χεζμπολάχ, των οποίων το βεληνεκές καλύπτει και την Κύπρο. Εξ ου και οι απειλές του μ. Χασάν Νασράλα, ότι η Κύπρος ήταν εν δυνάμει στόχος λόγω των στρατιωτικών της σχέσεων με το Ισραήλ. Ήταν μια απειλή «made in Turkey», στη λογική του “proxy war”. Η εξουδετέρωση του οπλοστασίου της Χεσμπολάχ από το Ισραήλ είναι προς όφελος της Κύπρου, αλλά όχι προς όφελος του Ιράν και της Τουρκίας, η οποία δεν θέλει την εδραίωση του Ισραήλ στην περιοχή και την εξάλειψη των τρομοκρατικών απειλών. Δεν θα ήθελε να δει ούτε τον τερματισμό της σύγκρουσης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, διότι η κατατριβή των δυο χωρών, που συνιστούν περιφερειακές δυνάμεις, είναι για ευνόητους λόγους προς όφελος της Άγκυρας, η οποία εδραιώνεται και στην περιοχή της Συρίας, χωρίς ταυτοχρόνως να επιθυμεί τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας στον Βόρειο Λίβανο. Πώς όμως θα ασκήσει κριτική στο Ισραήλ, όταν κατέχει την Κύπρο και όταν έχει ήδη υπό κατοχή τμήμα της Συρίας στη λογική της ζώνης ασφαλείας;

Οι θαλάσσιες οδοί…

Η Τουρκία ελέγχει την περιοχή από τη Μαρμαρίδα ώς την Αλεξανδρέττα στην πρακτική της τουρκικής λίμνης ως τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» με μια σειρά από ναυτικές και αεροπορικές Βάσεις στα παράλιά της (Ντάλαμα, Μερσίνα, Άδανα, κ.λπ) και την Κύπρο ως αβύθιστο αεροπλανοφόρο. Η Καρπασία και η Αμμόχωστος έχουν ιδιαίτερη σημασία για τις θαλάσσιες οδούς και δη εκείνες προς την Αλεξανδρέττα, που προτού καταλήξουν εκεί αποκλίνουν προς Ισραήλ, Λίβανο και Συρία. Η Τουρκία θα ήθελε να έχει πρόσβαση στη θάλασσα και μέσω Συρίας, ενώ, ταυτοχρόνως, ουδόλως θα επιθυμούσε τη ζώνη ασφαλείας του Ισραήλ, διότι διευρύνει τον έλεγχο παράλιων περιοχών και ενισχύει τον έλεγχο της θαλάσσιας οδού προς την Αλεξανδρέττα. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο Ερντογάν εμφανίζεται ως να είναι απειλούμενος από το Ισραήλ, λόγω της εισόδου του στον Λίβανο. Η Τουρκία επιδιώκει τον έλεγχο των θαλασσίων οδών από και προς το Σουέζ και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι επεκτείνει τη λεγόμενη ΑΟΖ του ψευδοκράτους προς τις νότιες θάλασσες, καθώς και προς τη γραμμή Κρήτη, Κάρπαθος και Ρόδος, όπου βρίσκονται οι πύλες του Αιγαίου.

 

χαρτης 1 .jpg

 

Ο χάρτης δείχνει τα θαλάσσια δρομολόγια από το Σουέζ προς διάφορες κατευθύνσεις στην Ανατολική Μεσόγειο είτε προς Κύπρο είτε προς Αιγαίο είτε προς άλλες χώρες της περιοχής και δη προς την Αλεξανδρέττα. Η Τουρκία στοχεύει στον πλήρη έλεγχο των οδών αυτών. Θεωρεί την Κύπρο δεδομένη και σημαντικό τον έλεγχο των πυλών του Αιγαίου, όπως και της Κύπρου καθώς και της Καρπασίας. Πολύ, δε, θα ήθελε η Τουρκία να βγει μέσω Συρίας στη θάλασσα. Καθόλου δεν επιθυμούσε τη δημιουργία κουρδικής περιοχής με πρόσβαση στη θάλασσα. Στην παρούσα φάση η Άγκυρα δεν θα ήθελε να δει την ενίσχυση του Ισραήλ στην περιοχή και δη μέσω της αύξησης ενός παράλιου τμήματος του Λιβάνου, που θα εμπίπτει σε αυτό που ονομάζει ζώνη ασφαλείας με βάθος ώς 50 χιλιόμετρα.

 

Maritime Map 03 ΟΚΤ 2024.jpg

 

Ο χάρτης αποτυπώνει τη νέα διάταξη των ναυτικών αμερικανικών δυνάμεων και των λοιπών συμμαχικών στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, στα στενά του Ορμούζ, στην Ερυθρά θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο. Εκ των πραγμάτων, οι Βρετανικές Βάσεις είναι εν δυνάμει στόχος για το Ιράν και τη Χεζμπολάχ. Και, λόγω των κενών της κυπριακής αεράμυνας, ο στόλος των ΗΠΑ είναι αυτός που προσφέρει ατσάλινο θόλο για την αναχαίτιση ενδεχόμενης επίθεσης είτε με πυραύλους είτε με drones.

 

XARTHS 1.jpg

 

Ο χάρτης αυτός αποτυπώνει τη ζώνη ασφαλείας που επιδιώκει να δημιουργήσει στον Λίβανο για να περιορίσει την απειλή της Χεζμπολάχ. Πρόκειται για τα όρια που τελούν κάτω από τον έλεγχο της UNIFIL, η οποία, όμως, αδυνατεί να βάλει χαλινάρι στη Χεζμπολάχ. Οι εντολές της UNIFIL από το Συμβούλιο Ασφαλείας έχουν, μεταξύ άλλων, ως στόχο να βοηθήσουν: α) στην κατάπαυση του πυρός, στην επιστροφή των Λιβανέζων στα σπίτια τους που είχαν αναγκαστεί να φύγουν λόγω εχθροπραξιών και β) τον νόμιμο στρατό του Λιβάνου να ανακτήσει τον έλεγχο της κατάστασης μετά την αποχώρηση των Ισραηλινών και όχι να επιτρέπει την κυριαρχία της Χεζμπολάχ.

 

FLIGHT RADAR.jpg

 

Οι δυο φωτογραφίες, ημερομηνίας 2/10/2024 από το flightradar24, απεικονίζουν πώς ο Ερντογάν, ενώ από τη μια πυροβολεί φραστικά το Ισραήλ, στην πράξη κάνει πλάτες στις Βρετανικές Βάσεις, που βρίσκονται στην Κύπρο, των οποίων τα αεροσκάφη (Eurofighter Typhoon) αναλαμβάνουν την ασφάλεια της περιοχής, επιχειρώντας από τον τουρκικό εναέριο χώρο για την αναχαίτιση ιρανικών πυραύλων. Μάλιστα, η δεύτερη δείχνει πώς βρετανικό αεροσκάφος ανεφοδιασμού (KC2 Voyager) βρίσκεται εντός του τουρκικού εναέριου χώρου. Για ποιο λόγο άραγε;

 

*Δρ των Διεθνών Σχέσεων

ΠΗΓΗ: Σημερινή

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

2 ημέρες πριν

στις

6 Οκτωβρίου 2024

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή