Ακολουθήστε μας

Σενέρ Λεβέντ

Ο Σενέρ Λεβέντ προειδοποιεί τον Ερντογάν: Μπορεί να δικάσουν κι εσένα μια μέρα στο Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων Πολέμου

Δημοσιεύτηκε

στις

Πόσο γρήγορα εξελίσσονται τα πάντα. Πόσο γρήγορα αλλάζουν. Να είναι καλά τούτο το ίντερνετ. Πλέον μαθαίνουμε τα πάντα όχι μετά από μία ημέρα, αλλά την ίδια ημέρα, την ίδια ώρα. Δεν χρειάζονται πλέον οι βραδινές εφημερίδες.

Παλιά υπήρχαν κάποιοι που εξέδιδαν βραδινές εφημερίδες για να μεταδώσουν τις ειδήσεις την ίδια ημέρα. Μετέδιδαν μια μέρα προηγουμένως τις ειδήσεις που θα μετέδιδαν οι άλλες εφημερίδες μιαν μέρα αργότερα.

Και ο μεγάλος μου αδελφός Κεμάλ Ακιντζί μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα είχε μετατρέψει σε βραδινή την ημερήσια εφημερίδα που εξέδιδε. Το έκανε αυτό πιο πολύ για ειδήσεις από τον ελληνοκυπριακό Τύπο. Για να προσφέρει στον Τουρκοκύπριο αναγνώστη την ίδια ημέρα τις ειδήσεις των ελληνοκυπριακών εφημερίδων.

Έδινε μεγάλη σημασία σε αυτό και είναι αλήθεια πως παρακολουθούνταν με μεγάλο ενδιαφέρον οι επισκοπήσεις από τον ελληνοκυπριακό Τύπο. Με πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τώρα. Ο μεγάλος μου αδελφός γνώριζε πολύ καλά ελληνικά. Γι’ αυτό ήταν ένας από τους πρώτους εργαζομένους της πρεσβείας της Τουρκίας. Έκανε χρόνια τον μεταφραστή εκεί. Έκανε και μεταφράσεις για τον τουρκικό Τύπο.

Έμαθα από αυτόν ότι κάποιες μεταφράσεις τις έκανε μόνο για την πρεσβεία και δεν δίδονταν στον Τύπο μας. Έκανε διερμηνεία και κατά τις συναντήσεις αντιπροσωπειών που έρχονταν από την Τουρκία με τον Πρόεδρο Μακάριο κατά τα χρόνια του συνεταιρισμού μας στη Δημοκρατία. Όπως λέει, ο Μακάριος δεν άφηνε να του βγάλουν καμία φωτογραφία χωρίς ράσο σε αυτές τις επαφές!

Ας έρθω στην πραγματικότητα. Τι λέγαμε; Πόσο γρήγορα εξελίσσονται και αλλάζουν όλα. Εκείνοι που μόλις πριν κάνα δυο μέρες κατηγορούσαν τον Μουσταφά Ακιντζί για τρομοκρατία, τώρα κατηγορούνται οι ίδιοι για τρομοκρατία!

Ποιος τους κατηγορεί; Η Ρωσία! Τι λέει στην Τουρκία; «Σταμάτα να παρέχεις όπλα και στήριξη στους τρομοκράτες στη Συρία.» Είδατε ποιος είναι τελικά ο τρομοκράτης;

Ο Ταγίπ Ερντογάν νομίζει ότι παίζουν και τραγουδούν το τραγούδι «Σε περίμενα και δεν ήρθες» και στη Συρία όπως στην Κύπρο. Δεν ξέρει ότι εκεί είναι Συρία και όχι Κύπρος.

Αλλά τους απαντά πάλι με ένα τραγούδι όπως απάντησε στους Ελληνοκύπριους στην Κύπρο: «Μπορεί να έρθω ένα βράδυ ξαφνικά».

Ρε κύριε, μήπως δεν είναι κλέφτες εκείνοι που έρχονται ξαφνικά βραδιάτικα και κάνουν έφοδο σε χωριά και πόλεις; Νομίζεις πως είσαι κλέφτης; Κοίτα τι λέει ο ποιητής:

«Το χωριό που γεννήθηκα / το πατούσαν κλέφτες τα βράδια

Γι’ αυτό και εγώ / δεν αγαπώ καθόλου τη μοναξιά

Μίλησε λίγο».

Κοίτα κουβέντα. Μπορεί να έρθει ένα βράδυ ξαφνικά, λέει. Ε, πήγαινε τότε. Δεν υπάρχει περίμενα και δεν ήρθες αυτή τη φορά.

Σε περιμένουν εκεί. Η Ρωσία. Η Συρία. Το Ιράν. Δεν μοιάζουν με την πεδιάδα της Μεσαριάς οι στέπες του Ιντλίμπ.

Έχεις πίσω σου την Αμερική; Σου δίνει ώθηση; Πάρε την και πήγαινε! Όπως ο Αντνάν Μεντερές έστειλε τον στρατό στην Κορέα και τον διέλυσε, στείλε τον και εσύ στη Συρία και διάλυσέ τον!

Τι δουλειά έχεις στη Συρία; Δεν ήταν αρκετή η στήριξη που παρείχες μέχρι σήμερα στους σφαγείς τζιχαντιστές τρομοκράτες; Μόλις ηττήθηκαν οι τρομοκράτες σου η δουλειά γύρισε στην αρχή; Αν ο στρατός εκείνος υποκύψει στα καπρίτσια σου και τον ρίξουν στη φωτιά, κρίμα είναι!

Οι Σύροι πολεμούν για να απελευθερώσουν την πατρίδα τους. Αν εισέβαλλαν και στα δικά σου εδάφη, μήπως δεν θα πολεμούσες και εσύ για να διώξεις τους εισβολείς από τη χώρα σου;

Θα φύγεις από εκεί θέλοντας και μη. Θα διώξουν από εκεί και τους τρομοκράτες με τους οποίους συνεργάζεσαι.

Κοίτα, όσοι φεύγουν στοιβάζονται στην Τουρκία. Τσετσένοι. Ουϊγούροι. Θα γίνει μπελάς πάνω στο κεφάλι σου σύντομα μια από τις πιο αιμοβόρες συμμορίες του κόσμου. Θα πληρώσεις πολύ βαρύ τίμημα για τη συνεργασία που είχες με αυτούς τόσα χρόνια.

Μπορεί να δικάσουν κι εσένα μια μέρα στο Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων Πολέμου όπως τον ανατραπέντα δικτάτορα του Σουδάν Μπεσίρ. Είναι έγκλημα η συνεργασία με τρομοκράτες.

Σου λένε «αποσύρσου, φύγε, να μην χυθεί πιο πολύ αίμα». Δεν αποσύρεσαι!

Μην κοιτάς τις χώρες της Δύσης που προειδοποιούν τη Ρωσία και το συριακό καθεστώς στο Ιντλίμπ. Το πρόβλημά τους είναι με τη Ρωσία.

Η Ρωσία ήταν φίλη σου. Νά που τώρα την έστρεψες και αυτήν εναντίον σου. Σου απηύθυναν την τελευταία προειδοποίηση. Σε νοιάζει;

Αν πεθάνει κανείς σε εκείνα τα ξένα χώματα, θα είναι οι καημένοι οι στρατιώτες. Εσύ απλώς θα εκφωνήσεις λόγους πάνω από τα τυλιγμένα με σημαία φέρετρα. Και εμείς θα θυμηθούμε ξανά εκείνο το ποίημα:

«Και τι δεν κάναμε για τούτη την πατρίδα

Κάποιοι από εμάς πεθάναμε, κάποιοι από εμάς εκφωνήσαμε λόγους».

Αυτές είναι οι τελευταίες προσπάθειες για να συνεχίσεις το σουλτανάτο σου. Δεν θα συνεχίσει αυτό το σουλτανάτο χωρίς πόλεμο.

Άπλωσες το χέρι σου μέχρι το Κασμίρ μετά από τη Λιβύη. Τι είπες; Θα προστατεύσεις τα δικαιώματα των ομόθρησκών σου εκεί όπως αυτά των ομοεθνών σου στην Κύπρο;

Δεν γνωρίζει σύνορα η τρέλα. Όμως είσαι υποχρεωμένος να ανοίγεις νέα μέτωπα. Αλλιώς δεν θα μείνεις σε εκείνο τον θώκο μέχρι το τέλος της ζωής σου.

Η ειρήνη είναι το πιο τρομακτικό σου όνειρο. Πώς περιμένουν ειρήνη από εσένα στην πατρίδα μας. Εκπλήσσομαι με τους Κύπριους!

Πηγή: Εφημερίδα Πολίτης

Συνέχεια ανάγνωσης

Κύπρος (Εθνική Φρουρά, Κύπρος 1974)

Για να μη μετανιώσετε ξανά

Δημοσιεύτηκε

στις

Αν τραγουδάς συνεχώς λέγοντας δύο κράτη

Γράφει ο Σενέρ Λεβέντ

Αυτά δεν είναι ο λόγος, αλλά πάντα τα αποτελέσματα των όσων έζησες. Όσων έκανες. Όσων δεν έκανες. Όσων δεν μπόρεσες να κάνεις. Δεν έχεις τέσσερις εποχές. Έχεις μόνο μια εποχή. Την εποχή του θέρους. Πάντα μαζεύεις ό,τι έχεις φυτέψει.

Αν έχεις φυτέψει αγγούρια, δεν βλασταίνουν φράουλες.

Αν έχεις σπείρει μελιτζάνες, δεν βλασταίνουν κεράσια. Μην περιμένεις μάταια αγκινάρες από το κολοκύθι που φύτεψες.

Αν τραγουδάς συνεχώς λέγοντας δύο κράτη, μην περιμένεις αυτό να ανέβει στη σκηνή του Μουλέν Ρουζ στο Παρίσι.

Αν τώρα από τη μια σου πλευρά υπάρχει εξαθλίωση. Αν εσύ τρέχεις εκεί για να αγοράσεις φτηνό κρέας και εκείνος τρέχει εδώ για να αγοράσει φτηνή βενζίνη. Αν δεν έχεις απολύτως καμία σοβαρή ένσταση για εκείνους που διατάζουν να πηγαινοέρχεσαι με ταυτότητα από το ένα μισό στο άλλο.

Αν καλοπερνάς σαν να είναι τα πάντα πολύ φυσιολογικά σε αυτό το κομμάτι γης στο οποίο σφιχταγκαλιάζεσαι με στρατιωτικές ασκήσεις.

Και αν δεν αποδίδεις στα ανθρώπινα δικαιώματα τόση αξία όση αποδίδεις σε ένα πολυτελές αυτοκίνητο. Αν σωπαίνεις όταν πρέπει να φωνάξεις. Αν χειροκροτείς όταν πρέπει να βρίζεις. Μην περιμένεις μια άλλη εποχή. Είσαι πάντα στην εποχή του θέρους.

Πάντα θα μαζεύεις τους καρπούς του πόνου. Τι είναι αυτό που με κάνει να σκέφτομαι ότι δεν έχεις καθόλου δικαίωμα να παραπονιέσαι; Εξόργισες ακόμα και τον πιο ανθρωπιστή ποιητή αυτού του κόσμου, τον Ναζίμ, ο οποίος δεν θα μπορούσε ποτέ να σου θυμώσει. Σε αποκάλεσε «το πιο παράξενο πλάσμα του κόσμου». «Είσαι σαν πρόβατο», σου είπε. «Είσαι σαν σκορπιός», σου είπε. Τι άλλο να πει;

«Η καταπίεση αυτή σε αυτό τον κόσμο

Είναι χάρη σε εσένα

Και αν είμαστε πεινασμένοι, κουρασμένοι

Αν είμαστε μέσα στο αίμα

Και αν ακόμα

Λιώνουμε σαν το σταφύλι

Για να δώσουμε το κρασί μας

Το φταίξιμο είναι δικό σου.

Δεν το γυρίζει η γλώσσα μου να το πω, όμως

Το μεγαλύτερο φταίξιμο είναι δικό σου

Αγαπητέ μου αδελφέ».

Αυτά που ζεις δεν είναι ο λόγος, αλλά τα αποτελέσματα. Πώς ήρθες στο σήμερα; Γύρισε και κοίταξε λίγο. Αίμα. Πεσόντες. Σημαίες. «Η Κύπρος είναι και θα μείνει τουρκική». Σε χτύπησαν στο κεφάλι με ένα ρόπαλο διχοτόμησης και δεν μπόρεσες να συνέλθεις εδώ και εβδομήντα χρόνια. Αν έσπειρες αγγούρια, θα φας αγγούρια. Αν φύτεψες αγγούρια μήπως θα βλαστήσουν κεράσια σε αυτό το χωράφι; Πώς δεν μπόρεσες να αντιληφθείς ότι έγινες το χοντρό έντερο του κατακτητή σου. Αν δεν έχεις και γι’ αυτό αντίρρηση, τι να σου πω. Να είσαι προσεχτικός τότε σε αυτό το σταυροδρόμι. Μπορεί να εξέλθει τανκ! Προσοχή στο οδόφραγμα των πυροβολητών. Άκου τον στρατηγό. Μετά θα τιναχτείς στον αέρα…

Λιώσαμε σαν σταφύλι, όμως δεν μπορέσαμε καν να γίνουμε κρασί εδώ. Δίνεις βραβεία αδελφέ; Τι άλλο βραβείο μπορεί να υπάρχει σε αυτό το νησί εκτός από το βραβείο της υποταγής; Το χοντρό έντερο θα σκάσει σε λίγο. Ακόμα και οι γνωστοί καιροσκόποι, πλιατσικολόγοι, λαθρέμποροι και εκείνοι που ξαπλώνουν με τη σημαία δεν θα μπορέσουν να σωθούν από αυτό το τέλμα. Τι είναι αυτό που με κάνει να σκέφτομαι ότι πέθαναν άδικα όλοι όσοι πέθαναν σε αυτή τη χώρα, σε αυτή την κόλαση; Άραγε υπήρχε ανάμεσά τους κάποιος ο οποίος ήθελε να δει τις σημερινές μέρες; Ποιος από αυτούς δεν κοιτάει και βρίζει τις ψυχές των πλιατσικολόγων, οι οποίοι τριγυρίζουν τώρα στο μέρος που σκοτώθηκαν αυτοί; Του λέω να ζήσουμε αδελφικά, να ζήσουμε σαν άνθρωποι, να ζήσουμε σωστά και με κοιτάζει σαν να μην έχει καταλάβει απολύτως τίποτα. «Τι σημαίνει σαν άνθρωποι;» ρωτά. Κοίτα αδελφέ. Μόνο ένας δρόμος υπάρχει για να βρούμε το σωστό σε αυτό το νησί. Ούτε Έλληνας θα είσαι. Ούτε Τούρκος. Ούτε ακόμα και Κύπριος. Θα είσαι άνθρωπος, άνθρωπος. Όποιος δεν μπορεί να το καταφέρει αυτό, δεν μπορεί ποτέ να γράψει σωστά ένα άρθρο εδώ. Δεν μπορεί να αποφασίσει σωστά. Δεν μπορεί να διαχωρίσει εκείνον που έχει δίκαιο και εκείνον που έχει άδικο. Δεν μπορεί να είναι δίκαιος. Ιδού αυτό είναι που έμαθα απ’ όσα έζησα. Δοκιμάστε το. Δεν θα μετανιώσετε ξανά…

Πηγή: Πολίτης

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Σε πιάνει αναγούλα από τη βαρβαρότητα!

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο Λεβέντ Σενέρ ξεσπεπάζει τα εγκλήματα του τουρκικού στρατού στην Κύπρο

Σε πιάνει αναγούλα! Δεν είναι δυνατόν να τα γράφει αυτά ένας Τουρκοκύπριος και όχι Έλληνας για όσα έγιναν στην Κύπρο.

Συνέχεια ανάγνωσης

Κύπρος (Εθνική Φρουρά, Κύπρος 1974)

Σενέρ Λεβέντ: Μην ικετεύεις και εσύ για λύση πλέον

Δημοσιεύτηκε

στις

Όσο ικετεύεις, τα πάντα βαίνουν προς το χειρότερο

Γράφει ο Σενέρ Λεβέντ

Για κάποιο λόγο, φέτος η Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης γιορτάστηκε στις 2 Σεπτεμβρίου στην Κύπρο, όχι την 1η Σεπτεμβρίου. Γιατί; Μήπως επειδή οι Κύπριοι δεν θέλουν να σπαταλήσουν την αργία της Κυριακής; Τι ωραία, τι καλά… Όπως γίνεται αντιληπτό, δεν απέμεινε εδώ ο παλιός ενθουσιασμός για ειρήνη. Έσβησε και έφυγε. Άλλωστε, μήπως υπάρχει ειρήνη για να γιορταστεί; Να πάμε να χτυπήσουμε το κεφάλι μας στον τοίχο στην Πράσινη Γραμμή. Να ουρήσει πάνω στο κεφάλι μας από το μπαλκόνι του Λήδρα Πάλας και ένας στρατιώτης της Ειρηνευτικής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών που θα του έρθει το κέφι. Κάποτε τους φώναζαν «Ε Τζώνι, κατέβασε το σώβρακο». Η εικόνα μας εδώ και πενήντα χρόνια στη νεκρή ζώνη. Ο χώρος μας. Ο παράδεισός μας, η κόλασή μας. Χθες μαζεύτηκαν εκεί για να γιορτάσουν την Ημέρα της Ειρήνης μερικές εκατοντάδες άτομα. Πενήντα Τουρκοκύπριοι και οι υπόλοιποι Ελληνοκύπριοι. Ένας φίλος κοίταξε γύρω του και είπε: «Του χρόνου να διοργανώσουμε ένα τσάι πάρτι. Το τσάι να είναι στα γνωστά λεπτά ποτήρια!»

Ήταν αναπόφευκτο να σβήσει η φλόγα του αγώνα για ειρήνη που κατέστη επαγγελματική στο νησί μετά την πλήρη ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αναλώσαμε πολύ χρόνο λέγοντας «να ενθαρρύνουμε τους ηγέτες». Κάναμε φιγούρα και αερίζαμε πολύ και λέγοντας «δεν μπορεί να εμποδιστεί η ειρήνη στην Κύπρο». Έσβησε το κερί πλέον φίλε. Όπως δεν απέμεινε ενδιαφέρον για τους παλιούς ακροβάτες που περπατούσαν πάνω σε σχοινί, δεν υπάρχει κανείς πλέον που εκτιμά και τις επιδείξεις ειρήνης που στολίζονται με φωτογραφίες selfies. Ποιος θέλει λύση και ειρήνη εδώ; Μόνο εκείνοι που πόνεσαν το 1974; Εκείνοι που γεμίζουν τις τσέπες με μαύρο χρήμα, αγοράζουν τα πιο πολυτελή αυτοκίνητα στον κόσμο και φτιάχνουν επαύλεις απέναντι στη θάλασσα πάνω σε εδάφη λάφυρα;

Η ελληνοκυπριακή πλευρά ακόμα παραληρεί λέγοντας λύση. Φτάνει μωρέ, φτάνει! Ακόμα δεν μπορέσατε να το καταλάβετε; Η τουρκική πλευρά δεν θέλει λύση και άλλα παρόμοια. Μην ικετεύεις πλέον. Ακόμα δεν το αντιλαμβάνεσαι φαίνεται. Όσο ικετεύεις, τα πάντα βαίνουν προς το χειρότερο. Δεν κερδίζεις τίποτα από αυτό το παρακάλιο. Απαλλάξου πλέον από την άγνοια να φαίνεσαι ως η πλευρά που θέλει λύση. Τι έγινε που φαίνεσαι έτσι; Μήπως σε εκτίμησε κανείς; Ακόμα δεν το κατάλαβες; Όλα τα χρώματα είναι γκρίζα. Ακόμα και εκεί που έχεις δίκαιο, δεν μπορούν να σου πουν έχεις δίκαιο. Επικρατεί η έγνοια τους να μη θίξουν εκείνον που έχει άδικο. Ναι, έχεις δίκαιο. Η πατρίδα σου είναι κάτω από εισβολή και κατοχή. Οι περιουσίες και τα εδάφη σου λεηλατούνται εδώ και πενήντα χρόνια. Και σαν να μην έφτανε αυτό, θέλουν και ίσο κυρίαρχο κράτος. Μήπως υπάρχει κάποιος υπάλληλος των Ηνωμένων Εθνών που τα βλέπει αυτά και συντάσσει μια δίκαιη έκθεση σαν ένας δίκαιος δικαστής; Είναι γκρίζο το χρώμα της ζυγαριάς της δικαιοσύνης. Η ζυγαριά του θύματος δεν ζυγίζει τον κατακτητή!

Σώπα πλέον. Μην ικετεύεις. Άσε να κυλήσει μόνο του αυτό το ποτάμι. Αυτός που έχει δίκαιο δεν φωνάζει τόσο και δεν ικετεύει τόσο. Όσο εσύ ικετεύεις, η άλλη πλευρά δυναμώνει. Κάνει νάζια. Ζητά όλο και περισσότερα. Δεν γίνεται μονόπλευρος έρωτας. Για να πω την αλήθεια, μου προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ικετεύεις και παρακαλείς τόσο. Το χρειάζεσαι αυτό; Είσαι η Κυπριακή Δημοκρατία. Ένα αναγνωρισμένο κράτος. Λειτουργούν ρολόι τα λιμάνια σου, τα αεροδρόμιά σου. Έχεις ένα σταθερό νόμισμα. Βρίσκεσαι εντός του διεθνούς δικαίου. Γύρνα και κοίτα λίγο την κατάσταση της άλλης πλευράς. Το δικό μας χάλι. Ένα πειρατικό κράτος. Απομονωμένο από όλο τον κόσμο. Δεν έχει το δικό του νόμισμα! Είναι πρώτο στον κόσμο στον πληθωρισμό. Ο πληθυσμός που μεταφέρεται από το εξωτερικό έλιωσε τον ντόπιο πληθυσμό. Και βρίσκεται κάτω από το μαστίγιο της τυραννικής διοίκησης στην Άγκυρα. Εσύ παίζεις με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Εμείς δεν μπορούμε να παίξουμε ακόμα και με τη Φενέρμπαχτσε.

Κοντολογίς, εσύ αντέχεις, η πειρατική πλευρά δεν μπορεί να αντέξει. Άσε, σώπα πλέον, μη μιλάς για λύση. Δεν είσαι εσύ αυτός που πρέπει να ικετεύει! Μην ανησυχείς, δεν πνίγεσαι εσύ σε αυτό το ποτάμι. Εκείνοι πνίγονται!

Πηγή: Εφημερίδα Πολίτης

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή