Ακολουθήστε μας

Γερμανία

Η γερμανική διαστροφή

Δημοσιεύτηκε

στις

ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΙΛΙΑΡΔΟΣΓερμανία,-Μέρκελ

Εάν περιμένει η Ελλάδα τη βοήθεια της
καγκελαρίου, αποδεχόμενη την παράλογη πολιτική που της επιβάλλεται
δικτατορικά, κάνει μεγάλο λάθος – το μόνο που θα μπορούσε να πετύχει, θα
ήταν να παραμείνει στο διηνεκές η δαμόκλειος σπάθη επάνω της 

«Θεωρούμε ως ένα διαρκές, διαχρονικό
και αποτρόπαιο έγκλημα την οικονομική πολιτική, η οποία επιβλήθηκε
«τιμωρητικά» στην πατρίδα μας, από την ευρωπαϊκή παραλλαγή του ΔΝΤ: από την Τρόικα, στην οποία η πρωσική Γερμανία δίνει ουσιαστικά την κατεύθυνση».

 .

Άρθρο

Οι Γερμανοί είναι ένας λαός συμπαθής ως επί το πλείστον, αλλά έντονα διαφοροποιημένος, παράξενος και παράδοξος μαζί – αφού διακρίνεται από μία μικρή, «διεστραμμένη», κακεντρεχή, ζηλόφθονη, «προτεσταντική» και εξαιρετικά αιμοβόρα μειοψηφία,
η οποία όμως υπερισχύει απόλυτα μίας, έντονα επιρρεπούς στον σκόπιμο
εκφοβισμό και πολύ εύκολης στη χειραγώγηση, συντριπτικής πλειοψηφίας.

Η μικρή αυτή μειοψηφία, με έντονα ναζιστικά κατάλοιπα βαθιά μέσα στο γενετικό της κώδικα, είναι
ικανή να βασανίζει, με μία απίστευτη εξωτερική ευγένεια, ακόμη και τους
δικούς της Πολίτες, όταν την ίδια στιγμή ακούει κλασσική μουσική
– γεγονός που παρατηρήθηκε πολύ συχνά, πριν και κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, με οδυνηρά θύματα κυρίως τους Εβραίους.

Όσον αφορά τη ψυχολογία του συγκεκριμένου λαού, παραθέτουμε την άποψη
του Keynes, ο οποίος προσπάθησε να βοηθήσει τη χώρα μετά τον 1ο
Παγκόσμιο Πόλεμο, προτείνοντας τον περιορισμό των χρεών της – λέγοντας
πολύ σωστά ότι, οι συμμαχικές δυνάμεις
δεν θα έπρεπε να επιβάλλουν μόνο τις πολεμικές αποζημιώσεις, αλλά και να
μεριμνήσουν έτσι ώστε, να μπορούν οι Γερμανοί να τις εξοφλούν
(κάτι που ισχύει σήμερα και για την Ελλάδα, όσον αφορά τη βιωσιμότητα, καθώς επίσης την ομαλή εξυπηρέτηση του υπέρογκου δημοσίου χρέους της). Σύμφωνα με τον Keynes, στο βιβλίο του «Οι οικονομικές συνέπειες της ειρήνης», τα εξής:

«Ο Γερμανός δεν καταλαβαίνει και δεν
μπορεί να καταλάβει τίποτα, παρά μόνο τον εκφοβισμό – δεν δείχνει καμία
απολύτως γενναιοδωρία ή ενδοιασμό στις διαπραγματεύσεις, δεν υπάρχει πλεονέκτημα που δεν θα προσπαθήσει να εκμεταλλευθεί, κανένα σημείο στο οποίο δεν θα ξέπεφτε χάριν του κέρδους, ενώ είναι άνευ τιμής, υπερηφάνειας ή οίκτου.

Ως εκ τούτου, δεν πρέπει ποτέ να διαπραγματεύεσαι με έναν Γερμανό ή να συμφιλιώνεσαι μαζί του
– πρέπει να του υπαγορεύεις αυτά που θέλεις. Υπό οποιουσδήποτε άλλους
όρους, δεν θα σε σέβεται ή δεν θα τον εμποδίσεις από το να σε εξαπατήσει
«.

Με κριτήριο την παραπάνω περιγραφή του γερμανικού χαρακτήρα από έναν
εμπνευσμένο οικονομολόγο, η σημερινή αντιμετώπιση της Γερμανίας από την
ελληνική κυβέρνηση, είναι εντελώς λανθασμένη – ενώ, εάν δεν αλλάξει άμεσα, θα οδηγήσει την πατρίδα μας, η οποία είναι σαφώς υπό κατοχή, στην απόλυτη καταστροφή.
Για να υπαγορεύσει δε αυτά που θέλει ή για να εκφοβίσει κανείς τους
Γερμανούς, κάτω από την αδύναμη θέση που ευρίσκεται η Ελλάδα, θα πρέπει
να αναλάβει συνειδητά το ρίσκο της χρεοκοπίας – χωρίς φυσικά να χρησιμοποιήσει «άδεια φυσίγγια».

Με απλά λόγια, η Ελλάδα δεν οφείλει μόνο να απειλήσει την εχθρικά
διακείμενη απέναντι της πρωσική κυβέρνηση της Γερμανίας, με τη χρεοκοπία
της – αφού δεν πρέπει ποτέ κανείς να απειλεί, εάν δεν έχει την πρόθεση να κάνει ακριβώς αυτό που λέει.
Είναι άλλωστε σαν να σηκώνει το πιστόλι του εναντίον ενός βαριά
οπλισμένου κακοποιού, χωρίς να μπορεί ή μη έχοντας την πρόθεση να
πυροβολήσει – με αποτέλεσμα να προσελκύσει μαζικά τα δολοφονικά πυρά του
«αντιπάλου» του.

Η Ελλάδα πρέπει λοιπόν να αντικρίσει κατάματα και με θάρρος το εξαιρετικά οδυνηρό σενάριο της χρεοκοπίας, χωρίς να διστάσει να το αντιμετωπίσει – αφού η εναλλακτική επιλογή της, ο αργός, βασανιστικός θάνατος, με την ίδια επώδυνη κατάληξη, θα της κοστίσει κατά πολύ περισσότερο.
Μόνο τότε υπάρχει κάποια πιθανότητα επιτυχίας – ενώ είναι η μοναδική
ίσως χώρα σήμερα που έχει το ηθικό έρεισμα να αθετήσει τις πληρωμές της,
καταστρέφοντας εκείνο το σύστημα που θέλει να την καταστρέψει.

Όπως έχει λοιπόν αναφερθεί ήδη (άρθρο) «οι
Έλληνες, αφού υπέφεραν τα πάνδεινα, έχοντας ακολουθήσει πιστά το
πρόγραμμα που τους επέβαλλε η Τρόικα, η οποία παραδέχθηκε επανειλημμένα
πως ήταν λανθασμένο, έχουν κάθε δικαίωμα, εάν όχι υποχρέωση εκ του συντάγματος τους, να χρεοκοπήσουν – να αθετήσουν λοιπόν την εξόφληση του υπέρογκου χρέους, το οποίο δημιούργησε η ίδια η Τρόικα, με τις πολιτικές της.

Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, εάν αποκτήσουν δηλαδή οι Έλληνες το θάρρος που απαιτεί μία τέτοια απόφαση, το σύστημα της δημιουργίας σκλάβων μέσω του χρέους, πιθανότατα θα καταρρεύσει
– με αποτέλεσμα να απελευθερωθεί ολόκληρος ο πλανήτης από το ζυγό της
ελίτ. Άλλωστε, έχουν κάθε δικαίωμα να καταστρέψουν ένα σύστημα που
προσπαθεί να τους
καταστρέψει – όπως πολύ σωστά διακηρύσσουν οι Αμερικανοί Πολίτες σήμερα.

Δεν είναι δε σε καμία περίπτωση υποχρεωμένοι να ανέχονται τη «γερμανική μπότα», ούτε τον υπουργό οικονομικών της χώρας, ο οποίος απαιτεί με θράσος τη συνέχιση των μέτρων εξαθλίωσης, για να συνεχίσει τις θηριώδεις «ελεημοσύνες» του – αντί να τιμήσει τις οφειλές του απέναντι σε ένα Έθνος που κατέστρεψαν οι ναζί πρόγονοί του«.

.

Η ιστορική αναδρομή

Για να τεκμηριώσουμε τις τεράστιες ευθύνες της γερμανικής κυβέρνησης, όσον
αφορά γενικότερα την κρίση χρέους της Ευρωζώνης, τους κινδύνους
διάλυσης της, καθώς επίσης την καταστροφή που προκάλεσε στην Ελλάδα,
οφείλουμε να κάνουμε μία μικρή ιστορική αναδρομή.

Ειδικότερα, πρόκειται ίσως για το μεγαλύτερο «πραξικόπημα δημοσίων σχέσεων» όλων των εποχών το γεγονός ότι οι τράπεζες, οι οποίες προκάλεσαν τη χρηματοπιστωτική κρίση, δεν βρίσκονται πλέον στο στόχαστρο
– στο οποίο τοποθετήθηκε έντεχνα η Ελλάδα, με αποτέλεσμα να συρθεί
κυριολεκτικά σε μία παγίδα, στην οποία βυθίζεται καθημερινά όλο και
περισσότερο (πηγή).
Επιστρέφοντας
στις αρχές του 2010, αφού είχε προηγηθεί η παραποίηση των ελλειμμάτων
της χώρας, μέσω των οποίων εκτοξεύθηκε αργότερα το δημόσιο χρέος με τη
βοήθεια του ΔΝΤ (γράφημα), καθώς επίσης ο δημόσιος εξευτελισμός της από την τότε κυβέρνηση, η οποία διέσυρε διεθνώς την Ελλάδα,
οι τράπεζες, τα κερδοσκοπικά κεφάλαια, οι πολιτικοί και οι
δημοσιογράφοι στοιχημάτιζαν ασύστολα, στην επερχόμενη χρεοκοπία της –
χωρίς να αποκλείουν ακόμη και την εκδίωξη της από την Ευρωζώνη.

 .

Ελλάδα – η εξέλιξη του δημόσιου χρέους ως προς το ΑΕΠ της χώρας

 .

Η Ελλάδα υποχρεώθηκε να πληρώνει συνεχώς υψηλότερα επιτόκια, όταν δανειζόταν από τις αγορές,
αφού διαφορετικά δεν της πρόσφερε κανείς χρήματα – ενώ η οικονομική της
κατάσταση επιδεινωνόταν καθημερινά, παρά το ότι το συνολικό της χρέος
ήταν το χαμηλότερο στην Ευρώπη, ενώ διέθετε μεγαλύτερη δημόσια
περιουσία, από κάθε άλλη χώρα.

Εκείνη ακριβώς τη δύσκολη εποχή, επισκέφθηκε την καγκελάριο ένας
έμπιστος συνομιλητής της: ο πρόεδρος μίας από τις ισχυρότερες τράπεζες
της Γερμανίας και του πλανήτη, της Deutsche Bank, με μία πρόταση που την
εξέπληξε. Ο κ. Ackermann πρότεινε την παροχή ενός πακέτου χρηματοδότησης της Ελλάδας ύψους 30 δις €,
σε συνεργασία με ορισμένες ιδιωτικές τράπεζες, καθώς επίσης με κάποια
κράτη της Ευρωζώνης – έτσι ώστε να αντιμετωπισθεί η τότε κρίση
ρευστότητας της χώρας μας, έως ότου τουλάχιστον βρεθεί μία μακροπρόθεσμη
λύση των προβλημάτων της.

Η γερμανίδα απέρριψε αμέσως την
πρόταση σωτηρίας, με την οποία η Ελλάδα δεν θα οδηγούταν στα νύχια του
ΔΝΤ, ενώ δεν θα ξεσπούσε η κρίση χρέους της Ευρωζώνης
. Η
αιτία ήταν οι επικείμενες, δύσκολες εκλογές στη Ρηνανία Βεστφαλία –
όπου είχε την εντύπωση ότι, εάν επί πλέον στην ενίσχυση των
υπερχρεωμένων γερμανικών τραπεζών (η οποία δεν ήταν καθόλου δημοφιλής),
προσέθετε και τη δανειοδότηση της Ελλάδας, με χρήματα των φορολογουμένων
Πολιτών, θα διακινδύνευε μία εκλογική ήττα.

.

Το μοιραίο «λάθος»

Η αναπάντεχη, ανεύθυνη άρνηση της καγκελαρίου, ήταν ένα πολύ ακριβό λάθος τόσο για την Ελλάδα, όσο και για την Ευρώπη – αν και έθεσε τις βάσεις της κρίσης, από την οποία τρέφεται αχόρταγα η Γερμανία απομυζώντας επαίσχυντα τους «εταίρους» της,
καθώς επίσης επιβάλλοντας την απόλυτη ηγεμονία της σε ολόκληρη σχεδόν
την ήπειρο. Εδώ δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς το «όνειρο» του Χίτλερ: την
ειρηνική διείσδυση με οικονομικά όπλα, σε όσο το δυνατόν περισσότερες
χώρες.

Σε κάθε περίπτωση, το σκόπιμο ή μη «όχι» της γερμανίδας, ήταν η τελευταία ευκαιρία για να περιορισθεί η πυρκαγιά στην Ελλάδα – ενδεχομένως δε ακόμη και να σβηστεί, εάν η βοήθεια συνοδευόταν με συνεπείς, αποφασιστικές ενέργειες.
Επειδή όμως αρνήθηκε, η πυρκαγιά διευρύνθηκε σε ολόκληρη τη Νότια
Ευρώπη, συμπεριλαμβάνοντας και την Ιρλανδία – με καταστροφικές
επιπτώσεις για τους Πολίτες όλων αυτών των χωρών.

Περαιτέρω, η κρίση της Ελλάδας σηματοδότησε μία αποφασιστική διαφοροποίηση στην Ευρωζώνη – αν και στην αρχή φάνηκε σαν να επρόκειτο για μία ανώδυνη «αλλαγή ετικετών», μέσω της οποίας η χρηματοπιστωτική κρίση μετονομάσθηκε, μεταλλάχθηκε καλύτερα, σε μία δημοσιονομική κρίση.

Φυσικά αντικαταστάθηκαν οι βασικοί ένοχοι, οι τράπεζες, από τα κράτη –
τα οποία, επειδή διέσωσαν τις τράπεζες τους (η Ελλάδα πολλές
ευρωπαϊκές, με τα πακέτα της Τρόικας), κάθισαν στη θέση του
κατηγορούμενου, με την κατηγορία πως το βιοτικό τους επίπεδο ήταν κατά
πολύ υψηλότερο, από τις επιδόσεις των Οικονομιών τους! Ειδικά η Ελλάδα, η
οποία εξευτελίσθηκε, έχασε εντελώς την αξιοπρέπεια και την εθνική της
ανεξαρτησία, ενώ έγινε αντικείμενο επιθέσεων από πολλά ΜΜΕ του πλανήτ
η
– κυρίως από τα γερμανικά, τα οποία εκείνη την εποχή έδειξαν πως ο
χαρακτήρας και το επίπεδο της χώρας δεν έχει αλλάξει καθόλου, από την
εποχή του στυγνού ναζισμού.

Συνεχίζοντας οι πολιτικοί, πριν από όλους η καγκελάριος και ο πρόεδρος της Γαλλίας, απέσυραν
μεθοδικά τις ευγνώμονες τράπεζες από το προσκήνιο, ενισχύοντας τες
παράλληλα οικονομικά και τοποθέτησαν στο κάδρο τα δημόσια χρέη
– μετατρέποντας τα σε κεντρικό θέμα.

Έτσι έφεραν στη ζωή την πολιτική λιτότητας, σύμφωνα με την οποία οι
ευρωπαϊκές χώρες θα ακολουθούσαν στο εξής έναν μονόδρομο, μία και μόνο
τριπλή οδηγία: οικονομία, οικονομία και ξανά οικονομία. Αργότερα ακολούθησε η ευρωπαϊκή δημοσιονομική συμφωνία, η πειθαρχία και η απαίτηση ισοσκελισμένων προϋπολογισμών – την οποία αρνήθηκαν να ακολουθήσουν μόνο η Μ. Βρετανία και η Τσεχία.

.

Το τέλος της θεωρίας της ζήτησης

Θα μπορούσε να ισχυρισθεί κανείς χαριτολογώντας πως η Γερμανία
αντιπαθεί τον Keynes, λόγω του επιτυχούς χαρακτηρισμού της στο παρελθόν –
αφού με την παραπάνω πολιτική που εγκαινίασε, έθεσε τέλος στο μοναδικό διεθνώς μέχρι σήμερα αποτελεσματικό μέσον αντιμετώπισης των παράπλευρων ζημιών, τις οποίες προκαλούν οι χρηματοπιστωτικές κρίσεις στην πραγματική οικονομία.

Οι Ευρωπαίοι πάντως οδηγήθηκαν σε έναν λανθασμένο δρόμο, με την έννοια «κρίση χρέους» –  παραπλανήθηκαν
δηλαδή, αφού με τον τρόπο αυτό συγκαλύφθηκε συνειδητά το γεγονός ότι,
με εξαίρεση την Ελλάδα, επρόκειτο για μία κρίση των τραπεζών
, καθώς επίσης του χρηματοπιστωτικού τομέα.

Η αιτία ήταν το ότι οι τράπεζες κερδοσκοπούσαν, αντί να ασχολούνται με την υγιή χρηματοδότηση των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών.
Στην πραγματικότητα λοιπόν χώρες όπως η Ισπανία, καθώς επίσης η
Ιρλανδία, είχαν πλεονάσματα στους προϋπολογισμούς τους πριν από την
κρίση – ενώ το χρέος τους, ως ποσοστό του ΑΕΠ τους, ήταν χαμηλότερο
συγκριτικά με αυτό της Γερμανίας.

Ακόμη και σήμερα, η Ισπανία (γράφημα) έχει χαμηλότερο δημόσιο χρέος από τη Γερμανία ή από τη Γαλλία – αν και ο ιδιωτικός της τομέας, ιδίως αυτός της Ιρλανδίας, είναι κατά πολύ περισσότερο χρεωμένος, από αυτόν της Ελλάδας.

 .

Ισπανία – η εξέλιξη του δημόσιου χρέους ως προς το ΑΕΠ της χώρας, ποσοστά.

 .

Συνεχίζοντας, αυτός που διασώθηκε με τα προγράμματα στήριξης που
δόθηκαν στην Ελλάδα, στην Ιρλανδία και στην Πορτογαλία, ενδεχομένως
μελλοντικά στην Ισπανία και στην Ιταλία, δεν ήταν άλλος από τις τράπεζες
εις βάρος των Πολιτών και των επιχειρήσεων της πραγματικής οικονομίας, καθώς επίσης του κοινωνικού κράτους.

Παράλληλα, διευκολύνθηκε η περαιτέρω αποκρατικοποίηση των δημοσίων εταιριών, ιδίως των κοινωφελών, προς όφελος των αχόρταγων πολυεθνικών κολοσσών – με τη βοήθεια της πολιτικής, η οποία φυσικά υπηρετεί, πιστά και έμμισθα, τους κυρίαρχους του πλανήτη.

Ένα τυπικό παράδειγμα αποτελεί η χρηματοπιστωτική βοήθεια, δήθεν προς όφελος της Ελληνικής Δημοκρατίας – τα 130 δις €.
Εξ αυτών, τα 71,5 δις € εισέπραξαν οι ιδιώτες δανειστές της Ελλάδας,
όταν γινόταν ληξιπρόθεσμες οι δόσεις αποπληρωμής, μαζί με τους τόκους.
Τα επόμενα 23 δις € αφορούσαν τις ελληνικές τράπεζες, ενώ τα 35,5 δις €
διατέθηκαν για την αγορά ομολόγων, σε χαμηλότερες τιμές (haircut).

.

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, θεωρούμε σκόπιμο να σημειώσουμε ότι, για τις έννοιες «χρέος και ένοχος» οι Γερμανοί έχουν την ίδια λέξη
γεγονός που ταιριάζει με την αυστηρή, προτεσταντική ηθική της χώρας,
σύμφωνα με την οποία ο ένοχος (άρα και ο οφειλέτης), πρέπει να
τιμωρείται παραδειγματικά και δημόσια.

Αν είναι δυνατόν να αποκεφαλίζεται σε μία «γκιλοτίνα», η οποία να τοποθετείται στο κεντρικότερο σημείο της Ευρώπης, σε υπερυψωμένο βάθρο, έτσι ώστε να μπορούν να την βλέπουν όλοι – για να μην τολμήσουν ποτέ να κάνουν κάτι ανάλογο.

Στα πλαίσια αυτά, εάν περιμένει η κυβέρνηση την αλληλεγγύη ή τη
βοήθεια της καγκελαρίου στο θέμα του δημοσίου χρέους, μη υπακούοντας
στις εντολές της, αρνούμενη δηλαδή να υποταχθεί γονυπετής στην παράλογη πολιτική που της επιβάλλεται δικτατορικά, κάνει ένα πολύ μεγάλο λάθος.

Ακόμη όμως και αν υποταχθεί, αποδεχόμενη τα πάντα, δεν θα αλλάξει απολύτως τίποτα – απλά θα συνεχίσει να κρέμεται η δαμόκλειος σπάθη επάνω από τα κεφάλια των Ελλήνων στο διηνεκές, αφού τόλμησαν να αμαρτήσουν.

Μεταξύ άλλων, επειδή δεν κατάφεραν να προστατευθούν από τη διαφθορά των ελληνικών πολιτικών κομμάτων, τα οποία διεφθάρησαν από τους παγκόσμιους πρωταθλητές των διαφθορέων: από τη γερμανική βιομηχανία, ιδίως από την εξοπλιστική (ανάλυση), η οποία κυριολεκτικά οργίασε στην πατρίδα μας.

Βασίλης Βιλιάρδος, για το Analyst.gr

.

© Copyright 2014 — Analyst.gr. Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναδημοσίευση / αναπαραγωγή περιεχομένων του παρόντος website με οποιοδήποτε τρόπο χωρίς προηγούμενη έγγραφη άδεια των εκδοτών.

Γερμανία

Η Ρωσία απορρίπτει γερμανική πρόταση για διχοτόμηση της Ουκρανίας

Το σενάριο δεν έχει ρεαλιστική βάση λέει ο εξ απορρήτων του Βλάντιμιρ Πούτιν, Ντμίτρι Πεσκόφ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Οι πολυάριθμες αναφορές των μέσων ενημέρωσης για ένα πιθανό «γερμανικό σενάριο» για την επίλυση της κατάστασης στην Ουκρανία δεν έχουν καμία ρεαλιστική βάση, δήλωσε ο Peskov εκπρόσωπος του Ρώσου Προέδρου Putin.

Νωρίτερα, τα ΜΜΕ ανέφεραν ότι Ουκρανοί και δυτικοί αξιωματούχοι εξετάζουν το λεγόμενο γερμανικό σενάριο για την επίλυση της κατάστασης στην Ουκρανία, το οποίο θα συνεπαγόταν τη διαίρεση της Ουκρανίας σε δύο μέρη, εκ των οποίων το ένα θα μπορούσε να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ και να ελέγχεται από τη Δύση.

«Υπάρχουν πολλές δημοσιεύσεις για αυτό το θέμα τώρα, πολλοί διαφορετικοί σχολιασμοί, συλλογισμοί και ούτω καθεξής, αλλά μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ρεαλιστική βάση για κανένα από αυτά τα σκεπτικά», είπε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γερμανία

Μπόκο στην Ελβετία! Ευρωπαϊκές χώρες αρνούνται να αγοράσουν όπλα λόγω Ουκρανίας

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αρχίσει να αποφεύγουν την αγορά όπλων που κατασκευάζονται από ελβετικές εταιρείες

Η Ευρώπη αρνείται να αγοράσει όπλα από την Ελβετία, η οποία έχει το μονοπώλιο στα αντιαεροπορικά πυροβόλα.

Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αρχίσει να αποφεύγουν την αγορά όπλων που κατασκευάζονται από ελβετικές εταιρείες, ενημερώνει η Swissinfo.

Η άρνηση αγοράς όπλων που κατασκευάζονται από ελβετικές εταιρείες βασίζεται κυρίως στην απαγόρευση επανεξαγωγής στην Ουκρανία, η οποία προκαλεί εκνευρισμό σε πολλούς Ευρωπαίους χρήστες ελβετικών όπλων.

Η Γερμανία, η οποία έχει τους στενότερους δεσμούς με την αμυντική βιομηχανία και τα ελβετικά προϊόντα από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, είναι η πιο απογοητευμένη.

Ως αποτέλεσμα, το γερμανικό υπουργείο Άμυνας αποφάσισε να αποκλείσει ελβετικές εταιρείες από ορισμένους αμυντικούς διαγωνισμούς.

Αυτό έχει προκαλέσει οργή στην Ελβετία για αυτό που ορισμένοι θεωρούν έλλειψη σεβασμού για τη νομική απόφαση της χώρας να είναι ουδέτερη.

Επί του παρόντος, η Γερμανία δεν θεωρεί την Ελβετία αξιόπιστο εταίρο, καθώς η χώρα έχει απαγορεύσει την προμήθεια ορισμένων όπλων, φοβούμενη ότι η Γερμανία μπορεί να τα επανεξάγει στην Ουκρανία.

Εκτός από τη Γερμανία, το 2023 η Ολλανδία εγκατέλειψε εντελώς την αγορά ελβετικών όπλων αφού η Ελβετία εμπόδισε την εξαγωγή 96 αρμάτων μάχης Leopard 1 που ήταν αποθηκευμένα στην Ιταλία.

Η Ολλανδία σχεδίαζε να επισκευάσει τα τανκς στη Γερμανία και στη συνέχεια να τα στείλει στην Ουκρανία.

Πρέπει να σημειωθεί ότι, παρά την άρνηση, η Ελβετία εξακολουθεί να παραμένει σημαντικός ευρωπαϊκός εξαγωγέας όπλων, ιδίως αντιαεροπορικών συστημάτων.

Λόγω της επιτυχημένης ανάπτυξης των αντιαεροπορικών οπλικών συστημάτων, η Ελβετία μπορεί να θεωρηθεί μονοπώλιο στην Ευρώπη, καθώς τα πυροβόλα της χρησιμοποιούνται στα Gepard, Skyranger 30/35, MANTIS, Skynex και άλλα αντιαεροπορικά συστήματα.

Επιπλέον, αυτά τα όπλα είναι επίσης εγκατεστημένα σε πλοία των ευρωπαϊκών ναυτικών για την παροχή άμεσων αμυντικών συστημάτων έναντι απειλών πυραύλων.

ΠΗΓΗ:  ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ

Συνέχεια ανάγνωσης

Γερμανία

Σολτς και κυβέρνηση σε κρίση

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γράφει ο Μουρτζούκος Χρήστος.

Ο Καγκελάριος αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα, εντός των σοσιαλιστών, εντός της κυβέρνησης και αυτά εντείνονται από τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης αλλά και του κόσμου. Με αυτές τις συνθήκες ο Σολτς βρίσκεται στα ΄΄σχοινιά΄΄. Το αν μπορέσει να φύγει από αυτά πριν το καμπανάκι το οποίο και θα σημάνει το τέλος του γύρου, με όρους πυγμαχίας, θα φανεί τις επόμενες εβδομάδες.

1. Με μια καυστικότατη επιστολή των μελών του κόμματος του, μέχω της οποίας τον επικρίνουν σφοδρότατα για τις πολιτικές που ακολουθεί.

Ο Όλαφ Σολτς αντιδρά στους διαφωνούντες εντός των σοσιαλιστών και επικρίνει τις αντιδράσεις τους. Οι επικριτές του αντιδρούν.

Σχεδόν 8.000 μέλη του SPD απαιτούν αλλαγή της πολιτικής ασύλου από τον Όλαφ Σολτς. Ο εκπρόσωπος Τύπου της Καγκελαρίας αντιδρά στην εμπρηστική επιστολή των μελών. Κύρια αιτία των αντιδράσεων το μεταναστευτικό και το άσυλο.

Ο καγκελάριος δεν βλέπει καμία αντίφαση στις ενέργειές του στην ανοιχτή επιστολή εκατοντάδων βουλευτών του SPD και μελών του κόμματος, η οποία ζητά τη διατήρηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας στη μεταναστευτική πολιτική. Αντίθετα, ο καγκελάριος αισθάνεται «ενισχυμένος στην πορεία του», δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Steffen Hebestreit την περασμένη Τετάρτη στο Βερολίνο. Επειδή αυτό βασίζεται στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και επίσης «προστατεύει σαφώς το θεμελιώδες δικαίωμα στο άσυλο».

Αλλά ο Σολτς τόνισε επίσης ότι η Γερμανία μπορεί να παραμείνει φιλική προς τη μετανάστευση μόνο εάν καταφέρει να επιστρέψει άτομα χωρίς δικαιώματα διαμονής στις χώρες που είναι υπεύθυνες για αυτούς ή στην πατρίδα τους, είπε ο Hebestreit. Αυτή είναι η «δεύτερη όψη του νομίσματος» στη μεταναστευτική πολιτική.

Το απόγευμα της Τετάρτης, οι συντάκτες της επιστολής επέκριναν δριμύτατα τον Σολτς. Στον λογαριασμό στο Instagram «Stand for Dignity» ανέφερε: «Λόγω των τρεχουσών συνθηκών: Δεν «ενισχύουμε» την πορεία που ακολουθήσαμε». Πρόκειται για «τη συνέχιση της ύπαρξης της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας».

Ο συντάκτες της επιστολής ασκούν επίσης κριτική στην υπουργό των εσωτερικών Νάνσι Φείζερ

Στην ανοιχτή επιστολή που δημοσιεύθηκε την Τρίτη, μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του SPD, της Bundestag και του κρατικού κοινοβουλίου, μεταξύ άλλων, ζήτησαν «υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια». Επικρίνει μια «πορεία αποκλεισμού και στιγματισμού» των προσφύγων, η οποία ενθαρρύνεται επίσης από κορυφαίους σοσιαλδημοκράτες.

Βήματα όπως απορρίψεις στα σύνορα και περικοπές κοινωνικών επιδομάτων επικρίνονται ως «ψευδείς λύσεις» που νομιμοποιούν «δεξιές λαϊκιστικές και δεξιές εξτρεμιστικές αφηγήσεις κατά των προσφύγων».

Το SPD πρέπει να αλλάξει πορεία, γράφει η Lilly Blaudszun,  συντάκτρια της επιστολής, στο X. Σε συνέντευξή της στο Deutschlandfunk, εξήγησε ότι η επιστολή πρέπει να δείξει ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στο κόμμα που δεν είναι ικανοποιημένοι. Ο Μπλαουντσούν επέκρινε επίσης την υπουργό Εσωτερικών Νάνσι Φέιζερ, η οποία “γιορτάζει τις απελάσεις στο Αφγανιστάν”. Μέχρι το απόγευμα της Τετάρτης, η επιστολή είχε περισσότερες από 7.700 υπογραφές, περίπου το 2% των μελών του κόμματος.

Καθαρή πλειοψηφία για τον Πιστόριους αντί του Σολτς ως υποψήφιος καγκελάριος του SPD

Ο Όλαφ Σολτς θέλει να είναι ξανά υποψήφιος του SPD για καγκελάριος στις επόμενες ομοσπονδιακές εκλογές, επιβεβαίωσε τη Δευτέρα ο αρχηγός του κόμματος Λαρς Κλίνγκμπαϊλ. Σύμφωνα με το νέο RTL/ntv «Trend Barometer», η πλειοψηφία των Γερμανών πολιτών είναι υπέρ του υπουργού Άμυνας Μπόρις Πιστόριους.

Σύμφωνα με έρευνα, περίπου τα δύο τρίτα των Γερμανών πολιτών (67%) είναι υπέρ του να μην είναι ξανά υποψήφιος καγκελάριος Όλαφ Σολτς στις επόμενες ομοσπονδιακές εκλογές υπέρ του υπουργού Άμυνας Μπόρις Πιστόριους (και οι δύο SPD). Σύμφωνα με την αντιπροσωπευτική έρευνα του ινστιτούτου ερευνών κοινής γνώμης Forsa για το RTL/ntv «Trend Barometer», μόνο το 21% πιστεύει ότι ο Σολτς θα πρέπει να είναι υποψήφιος ξανά για καγκελάριος.

Στα κρατίδια της ανατολικής Γερμανίας, το 62% ήταν υπέρ της μη εκ νέου υποψηφιότητας του. Στη Δυτική Γερμανία είναι 68%. Από τους ψηφοφόρους του SPD που ερωτήθηκαν στις προηγούμενες ομοσπονδιακές εκλογές, το 63% ήταν υπέρ της παραίτησης του.

Αφού ο ηγέτης του CDU Φρίντριχ Μερτς επιβεβαιώθηκε πως θα είναι ο ίδιος υποψήφιος καγκελάριος του CDU και του CSU πριν από μερικές μέρες, το 4% των ψηφοφόρων από άλλα κόμματα θέλει τώρα να δώσει την ψήφο του στην Ένωση. Σύμφωνα με τη Forsa, αυτό θα μπορούσε να αυξήσει το μερίδιο των ψηφοφόρων της Ένωσης από 32% που είναι σήμερα στο 35% κατ’ ανώτατο όριο.

Λαρς Κλίνγκμπαϊλ: Η ερώτηση για την Καγκελαρία δεν είναι προς συζήτηση

Τη Δευτέρα, ο αρχηγός του SPD, Λαρς Κλίνγκμπαϊλ, προσπάθησε να σταματήσεις οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με το ζήτημα Κ (σσσ. Δηλαδή την καγκελαρία) στο SPD στο αρχικό στάδιο. «Δεν υπάρχει καθόλου ταλάντευση», τόνισε στα κεντρικά γραφεία του κόμματος του Βερολίνου όταν ρωτήθηκε για την εκ νέου υποψηφιότητα του Σολτς. «Δεν υπάρχει συζήτηση για αυτό πουθενά», τόνισε χαρακτηριστικά. Ο πρωθυπουργός του Βραδεμβούργου Dietmar Woidke τόνισε επίσης: «Ο καγκελάριος είναι φυσικά ο επιλεγμένος υποψήφιος του SPD για καγκελάριος.

Την ίδια στιγμή, παραδέχτηκε ο Κλίνγκμπαϊλ, οι ομοσπονδιακές εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2025 δεν θα είναι σίγουρη επιτυχία. Όμως η εκλογική νίκη του Woidke στο Βραδεμβούργο δείχνει ότι το SPD μπορεί να αλλάξει διαθέσεις και να κερδίσει. Αυτό πετυχαίνει όπου επικεντρώνεται στις θέσεις εργασίας, σε μια ισχυρή βιομηχανία και οικογένειες και όπου αναλαμβάνει τη μάχη με το AfD. «Σαφής στάση, μαχητικό πνεύμα, ενότητα και θάρρος» είναι τα χαρακτηριστικά που θα πάρει μαζί του στην ομοσπονδιακή εκλογική εκστρατεία, είπε.

Η κυβέρνηση οδεύει προς τις πρόωρες εκλογές τον τον Νοέμβριο;

1.001 άτομα στη Γερμανία ερωτήθηκαν για την έρευνα στις 20 και 23 Σεπτεμβρίου. Η Forsa δήλωσε ότι η ανοχή σφάλματος ήταν +/- τρεις ποσοστιαίες μονάδες. Οι προεκλογικές έρευνες υπόκεινται γενικά σε αβεβαιότητα. Αντικατοπτρίζουν μόνο τη γνώμη τη στιγμή της έρευνας. Δεν είναι προβλέψεις για το εκλογικό αποτέλεσμα.

Η τελευταία δημοσκόπηση δείχνει χαρακτηριστικά τα άσχημα ποσοστά των κομμάτων της κυβέρνησης:

  • Δημοσκόπηση Γερμανία 21.28.-09.2024 INSA/BILD
    Δημοσκόπηση Γερμανία 21.28.-09.2024 INSA/BILD

    Union: 32%

  • AfD: 19% (-1)
  • SPD: 15%
  • GRÜNE: 11% (+1)
  • BSW: 10%
  • FDP: 4%
  • LINKE: 3% (+1)
  • Sonstige: 6% (-1)
2. Μεταναστευτικό και η αναποτελεσματικότητά του

«Οι συλλήψεις μη αιτούντων άσυλο και παράνομα εισερχόμενων στην χώρα είναι σχετικά χαμηλές» Απλώς θα αποφεύγουν τα σύνορα και τους συνοριακούς ελέγχους.

Έλεγχοι έχουν πραγματοποιηθεί σε όλα τα γερμανικά σύνορα από την περασμένη εβδομάδα. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του GdP, Andreas Roßkopf, μέχρι στιγμής όμως χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Υπάρχει ένας βασικός λόγος για αυτό.

Σύμφωνα με την αστυνομική ένωση (GdP), οι νέοι έλεγχοι στα σύνορα μέχρι στιγμής έχουν κάνει ελάχιστα για τον περιορισμό της παράνομης μετανάστευσης. «Μένει να φανεί ότι η σύλληψη μη εξουσιοδοτημένων ανθρώπων και διακινητών είναι σχετικά χαμηλή», δήλωσε ο πρόεδρος του GdP Andreas Roßkopf στο «Editorial Network Germany». Ως αποτέλεσμα, υπήρξε μόνο ένας μικρός αριθμός απορρίψεων στα δυτικά σύνορα.

Από την περασμένη εβδομάδα διενεργούνται έλεγχοι σε όλα τα γερμανικά σύνορα προκειμένου να περιοριστεί ο αριθμός των ατόμων που εισέρχονται στη χώρα χωρίς άδεια. Νέοι είναι οι έλεγχοι στα χερσαία σύνορα με τη Δανία, το Βέλγιο, την Ολλανδία (*ο γράφων βρέθηκε στην Ολλανδία την προηγούμενη εβδομάδα και δεν υπήρχαν καθόλου έλεγχοι στα σύνορα Ολλανδίας – Γερμανίας) και το Λουξεμβούργο. Έλεγχοι πραγματοποιούνται στα σύνορα με την Πολωνία, την Τσεχία, την Αυστρία και την Ελβετία εδώ και πολύ καιρό, καθώς και έλεγχοι στα σύνορα με τη Γαλλία λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων. Το μέτρο αρχικά περιορίζεται σε έξι μήνες.

«Τα λάθη τα τελευταία χρόνια πέφτουν στα πόδια μας».

Ο Roßkopf είπε ότι τα σημεία ελέγχου και οι κύριοι δρόμοι έχουν απλώς παρακαμφθεί από τότε που ξεκίνησε το μέτρο. Η αστυνομία δεν διαθέτει επίσης τον εξοπλισμό για να μπορέσει να εργαστεί ως σύγχρονη αστυνομία έρευνας. «Οι αποτυχίες σε αυτόν τον τομέα τα τελευταία χρόνια πέφτουν τώρα στα πόδια μας». Δεν έχει ακόμη παρατηρηθεί αποτρεπτικό αποτέλεσμα των μέτρων. «Ο αριθμός των ατόμων που ζητούν προστασία και άσυλο που παραπέμπονται στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Μετανάστευσης και Προσφύγων στο εσωτερικό της χώρας παραμένει υψηλός», δήλωσε ο Roßkopf.

3. Ουκρανία και Nord Stream 1 & 2

Η επιχείρηση Nord Stream ΄΄πιθανών΄΄ εγκρίθηκε από τον διοικητή της Ουκρανίας Βαλερή Ζαλούζνη Valeriy Zalushnyj.

Η ανατίναξη των αγωγών Nord Stream το φθινόπωρο του 2022 δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί. Ωστόσο, σύμφωνα με διάφορα μέσα ενημέρωσης, λέγεται ότι είχε εξουσιοδοτηθεί από τον τότε γενικό διοικητή Valeriy Zalushnyj.

Σύμφωνα με πληροφορίες του «Spiegel», η δολιοφθορά στους αγωγούς φυσικού αερίου Nord Stream πριν από δύο χρόνια λέγεται ότι είχε εξουσιοδοτηθεί από τον τότε γενικό διοικητή της Ουκρανίας. Η επιχείρηση στη Βαλτική Θάλασσα κόστισε σχεδόν 300.000 δολάρια και χρηματοδοτήθηκε ιδιωτικά, αλλά υποβλήθηκε στον Valery Zalushny για έγκριση, ανέφερε το περιοδικό, επικαλούμενο τη δική του έρευνα. Ωστόσο, ειπώθηκε ότι ο πρόεδρος Volodymyr Zelenskyj δεν ενημερώθηκε εκ των προτέρων.

Ο Ζελένσκι αρνείται ότι εμπλέκεται σε πράξη δολιοφθοράς

Ο Salushnyj, τώρα πρεσβευτής της Ουκρανίας στη Μεγάλη Βρετανία, είχε ήδη πει στη Wall Street Journal («WSJ») ότι δεν γνώριζε τίποτα για μια τέτοια επιχείρηση. Η “WSJ” ανέφερε τον Αύγουστο, επικαλούμενη δική της έρευνα, ότι ο Saluschnyj συμμετείχε στην επιχείρηση. Στο παρελθόν, ο Πρόεδρος Ζελένσκι αρνιόταν πάντα την ανάμειξη της κυβέρνησής του στις ενέργειες σαμποτάζ.

«Spiegel»: Ουκρανός πρώην αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών ηγήθηκε της επιχείρησης

Το «Spiegel» ανέφερε περαιτέρω ότι η ομάδα δολιοφθοράς αποτελούνταν από αρκετούς Ουκρανούς δύτες, σχεδόν όλοι άμαχοι. Η επιχείρηση σχεδιάστηκε και ηγήθηκε από τον πρώην πράκτορα των μυστικών υπηρεσιών της Ουκρανίας Ρομάν Τσερβίνσκι. Ο Τσερβίνσκι είχε ήδη αρνηθεί την ανάμειξή του πέρυσι στην Washington Post και στο Spiegel.

Στα μέσα Αυγούστου του τρέχοντος έτους έγινε γνωστό ότι ο ομοσπονδιακός γενικός εισαγγελέας αναζητούσε έναν Ουκρανό για την υπόθεση, ο οποίος φέρεται να διέφυγε από την Πολωνία στην πατρίδα του.

Η «Die Zeit», η «Süddeutsche Zeitung» και το ARD ανέφεραν ότι ο άνδρας και δύο άλλοι Ουκρανοί υπήκοοι, ένας άνδρας και μια γυναίκα, ήταν ύποπτοι για τη διάπραξη του εγκλήματος.

Κοιτάζοντας πίσω τα λάθη του Βερολίνου στην Ουκρανία “Η γερμανική πολιτική ήταν αντιφατική εδώ και χρόνια, “Καταστροφή του Nord Stream με την ευλογία του Ζελένσκι; Ο Ουκρανός πρόεδρος λέγεται ότι ενέκρινε την επίθεση στον αγωγό στην δεξίωση για τα 70ά γενέθλια της Μέρκελ.

ΠΗΓΗ: E-enimerosi.com

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή