Ρητορικά το «Είμαι Κύπριος» του προέδρου της Κομισιόν δείχνει την ΕΕ να συμπαρατάσσεται με την Κύπρο απέναντι στην Τουρκία. Στην πράξη όμως οι Ευρωπαίοι δεν πρόκειται να θίξουν την Τουρκία. Η ΕΕ, παρά την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά την πολιτική της από εποχής εισβολής. O εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ Ομέρ Τσελίκ έστειλε απειλητικό μήνυμα στον Αναστασιάδη να «θυμάται το 1974». Άραγε στην Ελλάδα και την Ευρώπη πόσοι θυμούνται την ευρωπαϊκή στάση, όταν το φθινόπωρο του 1974 βγήκε από τα χείλη του Βέλγου υπουργού Εξωτερικών και πρώην Προέδρου του Συμβουλίου της ΕΟΚ Renaat Van Elslande, το ανεκδιήγητο «κατανοούμε την εισβολή«;
Λίγες μόνο εβδομάδες μετά την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο και την κατάρρευση της Χούντας στη Ελλάδα, η βελγική πρεσβεία στην Αθήνα θα λάμβανε ένα πολύ «θυμωμένο» τηλεγράφημα. Αποστολέας ήταν το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών. Είχε προηγηθεί συνέντευξή Τύπου στη βελγική τηλεόραση του Renaat Van Elslande, η οποία άφησε άφωνη την Αθήνα. Ο Ευρωπαίος πολιτικός, μιλώντας για το Κυπριακό, εξέφρασε την «κατανόηση» της αρχικής επιθετικής τουρκικής ενέργειας κατόπιν «προκλήσεως» του χουντικού «προέδρου» Νίκου Σαμψών!
Οι ελληνικές διπλωματικές υπηρεσίες πήραν φωτιά. Λίγο πριν υπογράψει το χαρτί της αίτησης για την ένταξη της Ελλάδος στην ΕΟΚ (1975), οι Ευρωπαίοι «κατανοούσαν» μια εθνική τραγωδία. Αμέσως ο διπλωμάτης καριέρας υφυπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Μπίτσιος, μέσω του τηλεγραφήματος, διαμαρτυρήθηκε πως με μια τέτοια τοποθέτηση επιδοκιμαζόταν ουσιαστικά η τουρκική επιθετικότητα!
Ο διπλωμάτης καριέρας Δημήτρης Μπίτσιος την περίοδο της θητείας του ως αντιπρόσωπος της Ελλάδας στον ΟΗΕ.
Από απόρρητο έγγραφο του υπουργείου Εξωτερικών, φαίνεται ότι στις Βρυξέλλες ο Έλληνας πρέσβης Ιάσονας Δρακούλης επισκέφθηκε άμεσα τον ίδιο τον Renaat Van Elslande ζητώντας του εξηγήσεις. Ο Βέλγος αποκρίθηκε ότι η χρήση της λέξεως «κατανοήσεως» της αρχικής τουρκικής επίθεσης «ενείχεν έννοιαν επεξηγηματικήν της τουρκικής επεμβάσεως κατόπιν προκλήσεως Σαμψών και ουχί επιδοκιμαστική» (Α.Π. 1210/ΑΣ 157, 4/9/1974).
Βέβαια κάτι τέτοιο ήταν αστήρικτο καθότι οι κινήσεις του Σαμψών, φερέφωνου της ελληνικής χούντας, είχαν ως στόχο τον Μακάριο και όχι τους Τουρκοκύπριους. Οι Τούρκοι δεν εισέβαλαν για να αποκαταστήσουν την νομιμότητα αλλά για να χειραγωγήσουν την ανωμαλία προς όφελός τους. Ακόμα και ο λιγότερο αποτελεσματικός υπάλληλος της λιγότερο αποτελεσματικής υπηρεσίας πληροφοριών στην Ευρώπη το γνώριζε αυτό. Μέχρι την ώρα που ολοκληρώθηκαν οι πολεμικές επιχειρήσεις δεν υπήρχε αμφιβολία για τις προθέσεις της Άγκυρας.
Écart de langage
Τότε λοιπόν ο Δρακούλης τον διέκοψε ευγενικά λέγοντάς του «ως Έλλην ανέμενα να ακούσω κατά τη μετάδοση της συνέντευξης και κάποια επίκριση για την τουρκική εκβιαστική αδιαλαξία«. Ο Βέλγος, από τη πλευρά του, εξέφρασε την λύπη του που οι δημοσιογράφοι δεν επέμειναν στην συνέντευξη για το Κυπριακό «οπότε αφεύκτως θα απεδοκίμαζε» την αδιαλλαξία των Τούρκων στις συζητήσεις που διεξάγονταν στη Γενεύη. Δηλαδή ο επικεφαλής της βελγικής διπλωματίας περίμενε ερωτήσεις για να ξεκαθαρίσει την επίσημη θέση ενός ευρωπαϊκού κράτους για μια αιματηρή εισβολή.
Χαμόγελα ένα χρόνο μετά την τουρκική εισβολή. Αριστερά ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ορτόλι και δεξιά ο Renaat Van Elslande.
Ο έμπειρος Ευρωπαίος πολιτικός, θέλοντας πονηρά να υποβαθμίσει το περιστατικό, υποστήριξε πως η φράση -περί «κατανόησης»- ήταν ένα ολίσθημα της γλώσσας (écart de langage) καθότι άλλη ερμηνεία έχει στη φλαμανδική γλώσσα από αυτή που της προσέδωσε η ελληνική πλευρά.
Η γλωσσική «αδεξιότητα» παρόλα αυτά επικάλυψε την προφανή αποστασιοποίηση της βελγικής κυβέρνησης -και όχι μόνο- από την ελληνοτουρκική διαφορά εις βάρος της ελληνικής πλευράς. Η συζήτηση ξεκίνησε με παράπονα και έληξε με ειρωνεία. Αποχωρώντας ο Έλληνας πρέσβης από το δωμάτιο άκουσε τον Renaat Van Elslande να του λέει με ένα χαμόγελο: «ελπίζω τελικώς ότι δεν θα εγκαταλείψετε το ΝΑΤΟ…«. Η ΕΟΚ και αρκετά κράτη μέλη έδιναν πολύ λιγότερη σημασία στην Κύπρο, από εκείνη που διαφήμιζαν οι ελληνικές κυβερνήσεις στην ελληνική κοινή γνώμη.
Ο θιγμένος Κύρκος
Η Ελλάδα τελικά έκανε αίτηση για να εισχωρήσει στο κλαμπ των μονοπωλείων -όπως έλεγε ο φιλοκοινοτικός Λεωνίδας Κύρκος- αλλά η κατάσταση για το Κυπριακό παρέμενε διχοτομημένη. Την Άνοιξη του 1977, η γραφική Μυτιλήνη φιλοξενούσε σύνοδο της Μικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ελλάδος-ΕΟΚ στην οποία θα συζητιόνταν τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Τότε, συμμετείχαν ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, ευρωβουλευτές, υπουργοί και όλη η ελληνο-ευρωπαϊκή αφρόκρεμα. Τότε λοιπόν, ο Ολλανδός σοσιαλιστής Ladan, κούνησε το δάχτυλο στους Έλληνες διότι η χώρα τους «καταδικάζει τους αντιρρησίες συνείδησης«! Ενώ χιλιάδες Κύπριοι αναζητούσαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα που έπεσαν θύματα του «Αττίλα», τον σοσιαλιστή βουλευτή τον ενοχλούσε το καθεστώς για τους αντιρρησίες συνείδησης σε μια χώρα που απειλούνταν με πόλεμο!
Λεωνίδας Κύρκος, αρχές δεκαετίας 1980.
Έκπληκτος τότε ο βουλευτής του ΚΚΕ εσωτερικού και μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας Λεωνίδας Κύρκος, γύρισε και του απάντησε πως καλά όλα αυτά αλλά «θα ήθελα να δω και εκ μέρους των δυτικοευρωπαίων κοινοβουλευτικών την ίδια ευαισθησία έναντι της κατάφωρης παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χιλιάδων Ελληνοκυπρίων, των οποίων η τύχη δεν φαίνεται να συγκινεί ιδιαίτερα την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη» (Α.Π. 430/2009, 1/6/1977).
Όσο συνέβαιναν όλα αυτά, η ελληνική διπλωματία έριχνε νερό στο κυπριακό «κρασί» της προκειμένου να μην προκαλέσει δυσφορία στους Ευρωπαίους. Η Ευρωπαϊκή Πολιτική Συνεργασία, δηλαδή η προσπάθεια τήρησης μιας κοινής ευρωπαϊκής στάσης σε διεθνή ζητήματα, πήρε αποστάσεις από το Κυπριακό. Για την ελληνική πλευρά η διασφάλιση της ειρήνης διερχόταν μέσω του σεβασμού του διεθνούς δικαίου και των βασιζόμενων σ’ αυτό αποφάσεων του ΟΓΕ.
Στη Γενική Συνέλευση όμως του ΟΗΕ το 1978, στην απόφαση περί μη αναμίξεως σε εσωτερικές υποθέσεις άλλων κρατών, η Ελλάδα ψήφισε υπέρ καθώς η Αθήνα ενίσχυε την αρχή της μη επέμβασης στα εσωτερικά άλλων κρατών, βλέπε Κυπριακή Δημοκρατία. Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών παρατηρούσε πως το ζήτημα του αμερικανικού εμπάργκο όπλων στην Τουρκία, ως αντίδραση στην εισβολή, δεν απασχόλησε ιδιαίτερα τους Ευρωπαίους σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Πολιτικής Συνεργασίας. Το αντίθετο μάλιστα, τα κράτη-μέλη, δηλαδή οι μελλοντικοί αλληλέγγυοι εταίροι, έβρισκαν συνεχώς την ευκαιρία να επαναλαμβάνουν πως κακώς επεβλήθη το εμπάργκο!
Ωστόσο, η Ελλάδα βρισκόταν σε μια κρίσιμη στιγμή για την ένταξή της στην ΕΟΚ και έπρεπε να δείξει μια εικόνα εναρμόνισης με τις κοινοτικές θέσεις. Έτσι στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1979 η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, για το ίδιο ζήτημα, έκανε αποχή ώστε να μην φανεί ότι αποκλίνει από τους μελλοντικούς εταίρους…Θέλαμε να μπούμε στην ΕΟΚ γαρ.
Ενταγμένοι πλην διαψευσμένοι
Τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος κατάφεραν να ενταχθούν στην ΕΟΚ/ΕΕ δίχως όμως να κεφαλαιοποιηθεί αυτό στην επιτυχή διαχείριση της τουρκικής απειλής, παρά τη ρητορική των πολιτικών δυνάμεων που επεδίωξαν την ένταξη. Ο εξευρωπαϊσμός της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και οι οργουελιανές πρακτικές επίλυσης του ζητήματος προφανώς δεν γέρνουν την πλάστιγγα προς το δίκαιο.
Την ίδια στιγμή, η Κομισιόν εγκρίνει χρηματοδοτικά προγράμματα για να προετοιμάσει τους Τουρκοκυπρίους για επανένωση. Διότι και αυτοί είναι «πολίτες μιας χώρας της ΕΕ, ακόμη και αν ζουν σε μέρος της Κύπρου που δεν υπόκειται στον κυβερνητικό έλεγχο» απολαμβάνοντας έτσι όλα τα «δικαιώματα των Ευρωπαίων πολιτών» όπως λέει η Κομισιόν.
Η ελληνική και κυπριακή στρατηγική οφείλει να επανεξετάσει την ανύπαρκτη βαρύτητα των Βρυξελλών στην προώθηση των ελληνοκυπριακών συμφερόντων, ειδικά σήμερα που στο παιχνίδι έχουν μπει τα ενεργειακά αποθέματα της υποσχόμενης κυπριακής -και ελληνικής- ΑΟΖ. Η ευελιξία και η ταχύτητα των περιφερειακών συμμαχιών μπορούν να ωφελήσουν περισσότερο από ένα άτεγκτο διαφορετικού πολιτικού προσανατολισμού μπλοκ δίχως το τελευταίο να απορρίπτεται. Επιπλέον, δεν επιβάλλουν απαραίτητα την αλλοτρίωση της εθνικής πολιτικής προς την κατεύθυνση που θέλουν οι άλλοι, όπως συνέβη το 1979.
Το «Είμαι Κύπριος» του Γιούνκερ δεν πρέπει να παρεξηγηθεί στην Ελλάδα, όπως συνέβη και με τον Renaat Van Elslande. Το ευρωπαϊκό écart de langage ροκανίζει τον χρόνο εις βάρος της Ελλάδας, ενώ για την τελευταία «η κατάσταση είναι αφόρητη«, όπως έλεγε απογοητευμένα ο διπλωμάτης Βύρων Θεοδωρόπουλος.
www.cognoscoteam.gr
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Δεν ανταποκρίνεται στους στόχους ενίσχυσης της, το πρόγραμμα για την Ευρωπαϊκή Αμυντική Βιομηχανία, ύψους 1,5 δισ. ευρώ, εκτιμά το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο (ΕΕΣ).
Σε έκθεση που δημοσίευσε σήμερα, το ΕΕΣ ζητά αρτιότερο σχεδιασμό του προγράμματος για την ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία (EDIP) και καλύτερη ισορροπία μεταξύ των στόχων πολιτικής, του προτεινόμενου προϋπολογισμού και του χρονοδιαγράμματος. Η διαβούλευση με το ΕΕΣ επί της πρότασης, είναι υποχρεωτική.
Η ΕΕ, αντιμέτωπη με την επανεμφάνιση πολεμικών επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας στην Ευρώπη, έχει θέσει την άμυνα σε πολύ υψηλή θέση στην ατζέντα της. Η πρόταση EDIP προορίζεται ως το πρώτο βήμα για την εφαρμογή της ευρωπαϊκής βιομηχανικής στρατηγικής στον τομέα της άμυνας.
Στόχος είναι να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή βιομηχανική και τεχνολογική βάση στον τομέα της άμυνας (ΕΒΤΒΑ), ειδικότερα δε να διασφαλιστεί η έγκαιρη διαθεσιμότητα και προμήθεια αμυντικών προϊόντων. Παράλληλα επιδιώκεται η συμβολή στην ανάκαμψη, στην ανασυγκρότηση και στον εκσυγχρονισμό της αμυντικής ικανότητας της Ουκρανίας.
«Η νομοθετική πρόταση της ΕΕ για την ενίσχυση της αμυντικής βιομηχανικής ετοιμότητάς της, χρήζει αρτιότερου σχεδιασμού. Αναγκαία είναι επίσης η επίτευξη κατάλληλης ισορροπίας μεταξύ των στόχων πολιτικής, του προτεινόμενου προϋπολογισμού και του σχετικού χρονοδιαγράμματος», δήλωσε ο Marek Opioła, Μέλος του ΕΕΣ και αρμόδιος για τη γνώμη.
Το ΕΕΣ επισημαίνει τον κίνδυνο, το χρηματοδοτικό κονδύλιο που προτείνεται, ύψους 1,5 δισ. ευρώ, να μην ανταποκρίνεται στις φιλοδοξίες του προγράμματος. Τονίζει ότι η Επιτροπή δεν αξιολόγησε το ύψος της ενωσιακής δημοσιονομικής στήριξης που απαιτείται για την υλοποίηση των προτεινόμενων μέσων πολιτικής.
Η στήριξη της Ουκρανίας
Όσον αφορά το μέσο στήριξης της Ουκρανίας, που περιλαμβάνεται στην πρόταση, το ΕΕΣ διαπιστώνει ότι δεν ορίζεται συγκεκριμένο χρηματοδοτικό κονδύλιο. Τα κράτη μέλη συμφώνησαν να χρησιμοποιήσουν τα κέρδη που αποφέρει η επένδυση δεσμευμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων με σκοπό τη στήριξη της Ουκρανίας · ένα ποσοστό των εσόδων θα μπορούσε να διοχετευθεί στην Ουκρανίας. Ωστόσο, το ΕΕΣ εκτιμά ότι η αδυναμία πρόβλεψης, τόσο του ύψους της χρηματοδότησης από τη συγκεκριμένη πηγή, όσο και της διάρκειάς της, ενέχει κινδύνους.
Πηγή: ΑΜΠΕ
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Το… κοινό μυστικό εκατομμυρίων Ευρωπαίων έβγαλε σε δημόσια θέα ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι, παραδίδοντας την ογκώδη –και πολύ σημαντική- έκθεση που του είχαν ζητήσει η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για τις ενέργειες που θεωρούνται επείγουσες για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε ένα περιβάλλον όπου ήδη η Κίνα και οι ΗΠΑ προηγούνται με διαφορά ασφαλείας.
Ο κ. Ντράγκι επέδειξε την ανάγκη που όλες οι κυβερνήσεις και όλα τα όργανα σχεδιασμού πολιτικών και λήψης απόφασης της ΕΕ ήδη γνώριζαν: Η Ένωση χρειάζεται μαζικές και επείγουσες –πρόσθετες- επενδύσεις εκατοντάδων δισεκατομμυρίων για να… πλησιάσει ξανά τις δύο υπερδυνάμεις στην τεχνολογία, την καινοτομία και την έρευνα.
Όπως επισημαίνεται από μεγάλα ευρωπαϊκά πρακτορεία, επί της ουσίας ο Μάριο Ντράγκι προειδοποίησε την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι βρίσκεται αντιμέτωπη με «υπαρξιακή πρόκληση» αν δεν στραφεί σε μεγάλες επενδύσεις και αν δεν επαναφέρει και δεν εφαρμόσει τον μοχλό ανάπτυξης μέσω «έκδοσης εργαλείων κοινού χρέους», ομολόγων, κλπ.
Ο κ. Ντράγκι παρέδωσε σε λιτή δημόσια τελετή την έκθεσή του στην πρόεδρο της Κομισιόν την περασμένη Δευτέρα. Σε γενικές γραμμές, επισημαίνει –προειδοποιεί- πως η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε οικονομική υστέρηση σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και θα πρέπει να συνεχίσει την κοινή έκδοση χρέους για τη βελτίωση της παραγωγικότητας αλλά και την ενίσχυση της ασφάλειάς της (αμυντικές δαπάνες).
Η Ένωση χρειάζεται κατά τον ίδιο πολύ περισσότερο συντονισμό στη βιομηχανική πολιτική, ταχύτερες αποφάσεις και μαζικές επενδύσεις, αν θέλει να συμβαδίσει στον οικονομικό τομέα με ανταγωνιστές όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα.
Μετά την επιτυχία του ιστορικού σχεδίου ανάκαμψης έπειτα από την πανδημία της Covid, η ΕΕ θα πρέπει «να συνεχίσει την έκδοση εργαλείων κοινού χρέους για την χρηματοδότηση κοινών προγραμμάτων επενδύσεων με στόχο την αύξηση της παραγωγικότητας και της ασφάλειας της ΕΕ», σημειώνει στην εισαγωγή της 400σέλιδης έκθεσης ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας και πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, επισημαίνοντας το οικονομικό «χάσμα» που χωρίζει την Ευρώπη από τις ΗΠΑ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται επιπλέον επενδύσεις ύψους 750-800 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως — που αντιστοιχούν στο 5% του ΑΕΠ – , πολύ υψηλότερο του 1%-2% του Σχεδίου Μάρσαλ για την ανοικοδόμηση της Ευρώπης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως επισημαίνει το Euronews.
170 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΕ 400 ΣΕΛΙΔΕΣ
«Οι ανάγκες για επενδύσεις είναι τεράστιες», προειδοποίησε ο Μάριο Ντράγκι κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις Βρυξέλλες, παρουσία της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Επιμένοντας ότι υπάρχει ανάγκη «δραστικής αλλαγής» στην ευρωπαϊκή προσέγγιση, παρουσίασε ορισμένες από τις «170 προτάσεις του».
Η ιδέα της έκδοσης κοινού χρέους παραμένει πάντως κόκκινη γραμμή για πολλές χώρες της βόρειας Ευρώπης, με προεξάρχουσα την Γερμανία, που εξακολουθούν να φοβούνται ότι θα υπερχρεωθούν για να καλύψουν τις καθυστερήσεις των χωρών του ευρωπαϊκού νότου. Ήδη, λίγες ώρες μετά τη δημοσιοποίηση της έκθεσης Ντράγκι, ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας, Κρίστιαν Λίντνερ δήλωσε πως η ΕΕ θα πρέπει να εργαστεί για την κινητοποίηση των αναπτυξιακών δυνάμεων του ιδιωτικού τομέα και όχι για περισσότερο δημόσιο δανεισμό.
“Ωστόσο, ο κοινός δανεισμός της ΕΕ δεν θα λύσει τα διαρθρωτικά προβλήματα”, δήλωσε ο Λίντνερ, προσθέτοντας ότι το κύριο πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη επιδοτήσεων, αλλά η γραφειοκρατία.
Ο Μάριο Ντράγκι αναγνωρίζει ότι αυτό το σχέδιο δεν είναι εφικτό, εκτός «αν συντρέξουν οι πολιτικές και θεσμικές συνθήκες», προσθέτει το Euronews.
Επισημαίνει την ανάγκη κινητοποίησης ιδιωτικών κεφαλαίων για την χρηματοδότηση της καινοτομίας, μέσω της δημιουργίας μίας πραγματικής «Ενωσης αγορών κεφαλαίων».
«Το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα ανά κάτοικο έχει αυξηθεί σχεδόν επί δύο φορές στις Ηνωμένες Πολιτείες σε σχέση με την Ευρώπη από το 2000», προειδοποιεί ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην έκθεση αυτή, τη σύνταξη της οποίας υπενθυμίζουμε ζήτησε η πρόεδρος της Κομισιόν και προφανώς κάπως θα πρέπει να την αξιοποιήσει.
Τα πορίσματα της έκθεσης του Μάριο Ντράγκι προορίζονται να γίνουν πηγή έμπνευσης του έργου της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα πέντε προσεχή χρόνια.
Symbolbild zum Thema EU-Wirtschaft, Konjunkturrückgang, Rezession in der Eurozone
ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΥΦΕΣΗ
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πλήττεται από οικονομική στασιμότητα εδώ και ενάμισι χρόνο. Οι επιδόσεις της στην υπέρβαση της κρίσης που προκλήθηκε από την πανδημία ήταν χαμηλότερες σε σχέση με τις ΗΠΑ, όπως συνέβη και με τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.
Η υστέρηση εξηγείται «κυρίως με τη μεγαλύτερη επιβράδυνση της παραγωγικότητας στην Ευρώπη» και αντιπροσωπεύει απειλή για το κοινωνικό της μοντέλο, προειδοποιεί ο Μάριο Ντράγκι.
«Αν η Ευρώπη δεν καταφέρει να γίνει παραγωγικότερη, θα είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε επιλογές. Δεν θα μπορούμε ταυτόχρονα να έχουμε ηγετική θέση στον τομέα των νέων τεχνολογιών, να είμαστε υπόδειγμα κλιματικής υπευθυνότητας και ανεξάρτητος παράγοντας στην διεθνή σκηνή. Δεν θα μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε το κοινωνικό μας μοντέλο. Θα πρέπει να αναθεωρήσουμε προς τα κάτω ορισμένες έως και το σύνολο των φιλοδοξιών μας. Πρόκειται για μία υπαρξιακή πρόκληση».
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΥΛΩΝΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΝΤΡΑΓΚΙ
Οι προτάσεις τις οποίες καταγράφει στην έκθεσή του ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: την τόνωση της καινοτομίας και την κάλυψη του χάσματος που υπάρχει αυτή τη στιγμή με τις ΗΠΑ, τον συνδυασμό της απανθρακοποίησης της οικονομίας με την ανταγωνιστικότητα, και την αύξηση της ασφάλειας και τη μείωση των εξαρτήσεων.
Ειδικά για τη διασύνδεση της ανταγωνιστικότητας με την πράσινη μετάβαση, ο κ. Ντράγκι επεσήμανε πως η αγορά ενέργειας της ΕΕ λειτουργεί βάσει ενός σχεδιασμού (TargetModel) από την εποχή όπου στο ενεργειακό μείγμα κυριαρχούσαν το φυσικό αέριο και τα ορυκτά καύσιμα, κάτι που δεν ισχύει σήμερα, ενώ στην αγορά κυριαρχούν εδραιωμένα συμφέροντα, με αποτέλεσμα να μην αξιοποιούνται τα οφέλη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας μεταξύ άλλων για μείωση των τιμών ενέργειας.
Τα κύρια ερωτήματα, κατά τον Μάριο Ντράγκι, είναι πώς θα χρηματοδοτηθούν οι τεράστιες επενδύσεις που χρειάζονται και πώς θα μπορέσουν οι 27 να συντονίσουν τις πολιτικές τους.
Όπως σημείωσε ο κ. Ντράγκι, η στρατηγική περιέχει 170 αναλυτικές προτάσεις, οι οποίες είναι αμέσως εφαρμόσιμες χάρη στο προβάδισμα της Ευρώπης όσον αφορά την ποιότητα της εκπαίδευσης, των συστημάτων υγείας και των συστημάτων κοινωνικής ευημερίας.
The flags of China and the European Union waving. International relations and diplomacy.
ΤΟ ΧΑΣΜΑ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΗΠΑ
Όσον αφορά τους πυλώνες της στρατηγικής που προτείνει, ο κ. Ντράγκι σημείωσε κατ’ αρχήν πως πρέπει να κλείσει το χάσμα στην καινοτομία με τις ΗΠΑ, καθώς η Ευρώπη βρίσκεται σε μια «στατική βιομηχανική δομή» με εταιρίες μεσαίου μεγέθους στους ίδιους τομείς όπως πριν 20 χρόνια, τη στιγμή που οι ΗΠΑ έχουν μεταβεί στην ψηφιακή εποχή.
Υπενθύμισε πως από το 2008, το 30% των εταιριών με αξία πέραν του 1 δις ευρώ εγκατέλειψαν την ΕΕ, με τις πλείστες να πηγαίνουν στις ΗΠΑ. Η αδυναμία στον τομέα της τεχνολογίας, όπως είπε, περιορίζει παράλληλα και την καινοτομία σε παραδοσιακούς τομείς.
Σε σχέση με τον δεύτερο πυλώνα, τον συνδυασμό της ανταγωνιστικότητας με την πράσινη μετάβαση, ο κ. Ντράγκι σημείωσε πως η αγορά ενέργειας της ΕΕ σήμερα «είναι ακόμα σχεδιασμένη για μια εποχή όταν το φυσικό αέριο και τα ορυκτά καύσιμα ήταν τα σημαντικά στοιχεία του ενεργειακού μείγματος».
Το 2020, συνέχισε, το φυσικό αέριο καθόριζε τις τιμές της ενέργειας κατά το 60%, παρά το ότι αποτελούσε μόλις 20% του μείγματος, ενώ στην αγορά κυριαρχούν «εδραιωμένα συμφέροντα» και η ενέργεια αποτελούσε μηχανή εσόδων για τους εθνικούς προϋπολογισμούς.
Το αποτέλεσμα, πρόσθεσε, είναι πως δεν μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα οφέλη των ανανεώσιμων για τους καταναλωτές, και για αυτό «πρέπει να στοχεύσουμε στην αποσύνδεση» ώστε οι πολίτες να δουν τη διαφορά στους λογαριασμούς.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο πρώην επικεφαλής της ΕΚΤ υπογράμμισε την ανάγκη καθαρών τεχνολογιών και την αύξηση της παροχής πράσινης ενέργειας, κάτι που κάνουν με κίνητρα οι ΗΠΑ, τη στιγμή που η Κίνα ανταγωνίζεται την ΕΕ στην παραγωγή αυτών των τεχνολογιών.
Τρίτον, ο κ. Ντράγκι αναφέρθηκε στον πυλώνα των προτάσεων που αφορούν την αύξηση της ασφάλειας και τη μείωση των των εξαρτήσεων, μεταξύ άλλων μέσω εξωτερικής οικονομικής πολιτικής, συμφωνίες με χώρες κλειδιά και οικοδόμηση των δυνατοτήτων της αμυντικής βιομηχανίας.
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ
Μιλώντας στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου, η κ. Φον ντερ Λάιεν υπογράμμισε πως από τότε που ζήτησε τη συγκεκριμένη έκθεση από τον κ. Ντράγκι, πριν έναν χρόνο, το θέμα της ανταγωνιστικότητας έχει κερδίσει δυναμική στις συζητήσεις των κρατών μελών, με την ίδια να το αναδεικνύει στις πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές για τη δεύτερη θητεία της τις οποίες δημοσίευσε τον Ιούλιο ενόψει της έγκρισης της υποψηφιότητας της από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Στην παρέμβασή της, η κ. Φον ντερ Λάιεν εστίασε σε τρεις εισηγήσεις της έκθεσης που θεώρησε σημαντικές: την ανάγκη να προχωρήσουν η ψηφιακή και η πράσινη μετάβαση – καθώς οι βάσεις έχουν μπει – μέσω της στήριξης στη βιομηχανία, την ανάγκη για ενίσχυση των δεξιοτήτων των εργαζομένων που θα παράγουν και θα χειρίζονται νέες τεχνολογίες, και την ανάγκη η ΕΕ να είναι ανθεκτική ώστε να καταστεί ανταγωνιστική εστιάζοντας σε ζητήματα όπως την πρόσβαση σε κρίσιμες πρώτες ύλες, απαραίτητα εξαρτήματα ή διασύνδεση στον τομέα της ενέργειας.
Εξηγώντας τη φιλοσοφία της ογκώδους έκθεσης, ο κ. Ντράγκι σημείωσε πως αν και έχει ειπωθεί πολλές φορές πως η ανάπτυξη στην ΕΕ επιβραδύνεται, έως και πριν δύο χρόνια δεν θα γινόταν η σημερινή συζήτηση. Ωστόσο σήμερα, επεσήμανε, το παγκόσμιο εμπόριο έχει επίσης επιβραδυνθεί, η αγορά της Κίνας είναι λιγότερη ανοιχτή και μάλιστα ανταγωνίζεται την ΕΕ, η Ευρώπη έχει χάσει τη Ρωσία ως κύρια πηγή φτηνής ενέργειας, και πλέον πρέπει να επενδύσει στην άμυνα της για πρώτη φορά από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στο παρελθόν, σημείωσε, η Ευρώπη μπορούσε να επενδύει στην αύξηση του πληθυσμού, ο οποίος αναμένεται να μειωθεί σταδιακά την επόμενη δεκαετία, τη στιγμή που η παραγωγικότητα παραμένει αδύναμη και οι φιλοδοξίες αυξάνονται, τόσο στον τομέα της κλιματικής αλλαγής όσο και στην άμυνα, παράλληλα με την ανάγκη να διατηρηθεί το μοντέλο κοινωνικής πρόνοιας της ηπείρου.
«Οι επενδύσεις που προϋποθέτουν όλα αυτά είναι τεράστιες» τόνισε, κάνοντας λόγο για ανάγκη αύξησης των επενδύσεων κατά 5% του ΑΕΠ, στα επίπεδα που καταγράφηκαν τελευταία φορά τις δεκαετίες του 1960 και του 1970. Η ανάπτυξη, συνέχισε, είναι κρίσιμης σημασίας ώστε η ΕΕ να μπορεί να διασφαλίσει τις ιδρυτικές αξίες της ευημερίας, της ισότητας, της ελευθερίας και της δημοκρατίας.
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
Τον Μάρτιο του 2024, όταν οι Βρυξέλλες και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και πόλεις συγκλονίζονταν από τον ξεσηκωμό των οργανωμένων γεωργοκτηνοτρόφων, απαιτώντας αλλαγές στις πολιτικές της ΕΕ για την πράσινη μετάβαση και την προστασία του περιβάλλοντος και τη διαφύλαξη των συμφερόντων των αγροτών έναντι του αθέμιτου ανταγωνισμού που υφίστανται από συναδέλφους τους σε τρίτες χώρες, όπου δεν εφαρμόζονται τα αυστηρά και δαπανηρά κριτήρια καταλληλότητας προϊόντων που επιβάλλονται στην ΕΕ, ο οικονομολόγος Γιάνης Βαρουφάκης είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο στον ευρωπαϊκό Τύπο, το οποίο άγγιζε κάποια από τα θέματα που αγγίζει σήμερα και η έκθεση Ντράγκι.
Ο κ. Βαρουφάκης είχε γράψει μεταξύ άλλων σε εκείνο το άρθρο: «Επί πλέον, υπάρχουν δύο πρόσθετα προβλήματα που αγνοούνται εσκεμμένα. Το ένα είναι η Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ, που οι Βρυξέλλες διατυμπανίζουν αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσουν. Παραδείγματος χάριν, στην Ολλανδία το κορυφαίο οικολογικό πρόβλημα είναι τα νιτρικά άλατα που δηλητηριάζουν δεκαετίες τώρα τον υδροφόρο ορίζοντα. Μετά από δεκαετίες που η κυβέρνηση έκανε τα στραβά μάτια, ξάφνου – υπό την πίεση των Βρυξελλών – απαίτησε από τους Ολλανδούς αγρότες να λύσουν το πρόβλημα με δικό τους κόστος, μεταξύ άλλων μέτρων, “θυσιάζοντας” μία στις τρεις αγελάδες.
Ακόμα πιο δυσεπίλυτο είναι το δεύτερο πρόβλημα που προκάλεσε η 15ετής οικονομική ύφεση που ακολούθησε το τραπεζικό Κραχ του 2008. Το αποτέλεσμα των πανευρωπαϊκών πολιτικών λιτότητας, που ήταν η βασική πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης αυτής, ήταν η κατάρρευση των επενδύσεων.
Τα αποτελέσματα αυτής της επιλογής είναι καταιγιστικά: Η επενδυτική απεργία ευθύνεται για τη σημερινή αποβιομηχάνιση της Γερμανίας και της Βόρειας Ιταλίας ταυτόχρονα.
Ολόκληρο το βιομηχανικό καρτέλ της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης αποδομείται και, έτσι, αδυνατεί να χρηματοδοτεί την Κοινή Αγροτική Πολιτική, όπως είχε συμφωνηθεί με τους τσιφλικάδες του Βορρά από την δεκαετία του ’50.
Παράλληλα, μένει με άδεια τα ταμεία η Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ, με τα βάρη της να πέφτουν δυσανάλογα στους ώμους των αγροτών και των λαϊκών τάξεων.
Με άλλα λόγια», επισήμανε ο κ. Βαρουφάκης, «για τον ξεσηκωμό ακόμα και των πλουσιότερων Γερμανών και Ολλανδών μεγαλοαγροτών, που για πρώτη φορά συναγωνίζονται τους Έλληνες, Γάλλους και Ισπανούς συναδέλφους τους στις κινητοποιήσεις και στα μπλόκα, ευθύνεται ο ανόητος χειρισμός της αναπόφευκτης κρίσης του ευρώ».
Από το περιοδικό Insider
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Αλί Χαμενεΐ. Φωτ. Office of the Iranian Supreme Leader/WANA (West Asia News Agency) via REUTERS
Ανέφερε ότι «θρηνεί» για τον θάνατο του ηγέτη της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα
Τις «ΗΠΑ και ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες» που «ψευδώς υποστηρίζουν ότι φέρνουν ειρήνη και ηρεμία στην περιοχή» κατηγόρησε ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, για τις περιφερειακές εντάσεις στη Μέση Ανατολή, στις πρώτες του δηλώσεις μετά την πυραυλική επίθεση στο Ισραήλ.
Είπε ότι πρέπει να «χαθούν» από την περιοχή, ώστε οι χώρες της περιοχής να ζήσουν ειρηνικά.
Ανέφερε επίσης ότι «θρηνεί» για τον θάνατο του ηγέτη της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα, αλλά δεν ανέβαλε το πρόγραμμά του επειδή το πένθος του Ιράν είναι μια «αναζωογονητική και κινητήρια δύναμη».
Η εντολή εκτόξευσης πυραύλων στο Ισραήλ την Τρίτη δόθηκε από τον ανώτατο ηγέτη της χώρας – ο οποίος παραμένει σε ασφαλή τοποθεσία, δήλωσε ανώτερος Ιρανός αξιωματούχος στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters.
Ναυτεμπορική
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
