Τουρκία
Η μανία των Τούρκων για χρυσό «δείχνει» νέα οικονομική κρίση
Γιώργος Φιντικάκης
Αν υπάρχει κάτι που αποτυπώνει περισσότερο την οικονομική κρίση στην Τουρκία είναι οι αθρόες αγορές χρυσού και ξένου συναλλάγματος από νοικοκυριά και επιχειρήσεις, σημειώνει σε άρθρο του το περιοδικό National Interest, για το πως οι γείτονες κατέφυγαν πέρυσι στο «ασφαλές καταφύγιο» του πολύτιμου μετάλλου ώστε να σώσουν… ό,τι σώζεται από την κατάρρευση της τουρκικής λίρας.
Το τουρκικό νόμισμα ήταν ένα από τα νομίσματα με τις χειρότερες επιδόσεις το έτος που μας πέρασε, ενώ κάποια στιγμή η ισοτιμία με το δολάριο έφτασε στο ιστορικό υψηλό των 8,59 λιρών/δολάριο, πριν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναγκαστεί να αλλάξει στρατηγική σε ό,τι αφορά τα επιτόκια και γυρίσει το κλίμα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι πέρυσι, τουρκικές επιχειρήσεις και μικροεπενδυτές σχεδόν τριπλασίασαν τις τοποθετήσεις τους σε χρυσό, οι οποίες έφτασαν στα 36 δισ. δολάρια. Την προσπάθεια αυτή των τούρκων πολιτών να συγκεντρώνουν πλούτο σε χρυσό αποτυπώνει σε άρθρο του το περιοδικό National Interest, επισημαίνοντας ότι η επιτακτική ανάγκη για εισαγωγές σε χρυσό, προκειμένου να καλυφθεί η ανερχόμενη ζήτηση, έχει προκαλέσει «όλεθρο» στο εμπορικό έλλειμμα της Τουρκίας.
Στο εννεάμηνο Ιανουαρίου-Νοεμβρίου το έλλειμμα της χώρας διευρύνθηκε στα 45 δισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή διπλασιάστηκε σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, γράφει το άρθρο του το National Interest, που επικαλούμενο τα λόγια ενός πρώην κεντρικού τραπεζίτη, παρομοιάζει την τουρκική οικονομία με «μια συντριβή τρένου σε αργή κίνηση».
Στην πραγματικότητα, η στροφή του τουρκικού κοινού προς το χρυσό αποτελεί έναν πολύ καλό δείκτη για την δυνατότητα να προβλέψει κανείς την πορεία της οικονομίας της χώρας, έναντι των παραδοσιακών δεικτών.
Τετραπλασιάστηκε η ζήτηση για χρηματοκιβώτια
Για τους Τούρκους, ο χρυσός αποτελεί εδώ και καιρό την πιο δημοφιλή μορφή αποταμίευσης, καθώς και ένα ασφαλές καταφύγιο από χρηματοοικονομικές κρίσεις. Σε πρόσφατη έρευνα της τουρκικής θυγατρικής της ολλανδικής τράπεζας ING, επισημαίνεται ότι για έναν στους τέσσερις τούρκους πολίτες, η διατήρηση χρυσού και ξένου συναλλάγματος (FX) αποτελεί την πρώτιστη επιλογή. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού μάλιστα, η ζήτηση για χρηματοκιβώτια σχεδόν τετραπλασιάστηκε.
Η διατήρηση του χρυσού από τους Τούρκους στο σπίτι, αντί αυτός να τοποθετείται στις τράπεζες, είναι ενδεικτική. Υπάρχει μια αυξανόμενη αίσθηση στην τουρκική κοινωνία ότι οι καταθέσεις σε χρυσό και ξένο νόμισμα, συνολικής αξίας 258 δισ. δολαρίων δεν είναι πλέον ασφαλείς. Την αίσθηση αυτή έχουν ενισχύσει οι αλλεπάλληλες προσπάθειες στήριξης της λίρας, συνολικού ύψους 133 δισ. δολαρίων από την Κεντρική Τράπεζα της Τουρκίας. Έτσι, πολλοί πολίτες διατηρούν τις αποταμιεύσεις τους στο σπίτι, είτε σε χρυσό, είτε σε ξένο συνάλλαγμα.
Πως το ΑΚΡ εκμεταλλεύεται την «χρυσή ανάγκη»
Την ίδια στιγμή, το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ερντογάν βρίσκει, σύμφωνα με το άρθρο, νέους τρόπους για να εκμεταλλευτεί αυτή την «χρυσή ανάγκη».
Τον Οκτώβριο, οι νομοθέτες του AKP -παρά τις περιβαλλοντικές ανησυχίες- υπέβαλαν νομοσχέδιο για την ανανέωση των αδειών εξόρυξης χρυσού στην Τουρκία. Οι νομοθέτες έχουν τροποποιήσει τη νομοθεσία για τα ορυχεία πάνω από είκοσι φορές τις τελευταίες δύο δεκαετίες, αποφεύγοντας να ενσωματώσουν σκληρά περιβαλλοντικά μέτρα που θα καθιστούσαν τις επενδύσεις αυτές πιο δύσκολες.
Πράγματι, το κεφάλαιο χρυσός είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση του τρόπου λειτουργίας της Τουρκίας. Μεταξύ του 2012 και του 2013, αναλυτές που παρακολουθούσαν τα στοιχεία για τις εισαγωγές και εξαγωγές χρυσού εκτός Τουρκίας, αποκάλυψαν ένα τεράστιο σχέδιο, το οποίο συνδέονταν ευθέως με τις κυρώσεις των ΗΠΑ εναντίον του Ιράν.
Κατά τη διάρκεια αυτών των δύο ετών, όπως άλλωστε συμβαίνει και τώρα, τα μακροοικονομικά στοιχεία που δημοσίευε η Τουρκία ήταν παραπλανητικά : Ο χρυσός αξίας 14 δισ. δολαρίων τον οποίο η Τουρκία είχε ισχυριστεί ότι εξήγαγε σχεδόν αποκλειστικά στο Ιράν και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ήταν στην πραγματικότητα πληρωμές της Άγκυρας προς την Τεχεράνη για εισαγωγές φυσικού αερίου. Κι αυτό καθώς η κυβέρνηση Ερντογάν εκμεταλλεύτηκε ένα «χρυσό κενό» στο καθεστώς επιβολής κυρώσεων των ΗΠΑ.
Ο εγκέφαλος του σχεδίου, Ρεζά Ζαράμπ, καυχιέται ότι με το τρόπο αυτό «βοήθησε στο να μειωθεί το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών της Τουρκίας». Η κρατική τουρκική τράπεζα που συμμετείχε στο σχέδιο ως χρηματοδότης, η Halkbank, αντιμετωπίζει πλέον κατηγορίες ενώπιον του ομοσπονδιακού δικαστηρίου του Μανχάταν για συνέργεια όσον αφορά στην προσπάθεια αποφυγής των αμερικανικών κυρώσεων κατά του Ιράν.
Το Ιράν, εντούτοις, δεν ήταν ο μόνος εταίρος στο «χρυσό» σχέδιο της τουρκικής κυβέρνησης. Το 2018, οι εξαγωγές χρυσού της Βενεζουέλας στην Τουρκία αυξήθηκαν στα ύψη, φτάνοντας τα 900 εκατομμύρια δολάρια, επειδή ο πρόεδρος Νικολάς Μαδούρο αποφάσισε να σταματήσει να στέλνει τον ακατέργαστο χρυσό της χώρας για επεξεργασία στην Ελβετία, όπου βρίσκονται τα μεγαλύτερα «διυλιστήρια» χρυσού του πλανήτη, προκειμένου να αποφύγει τις αμερικανικές κυρώσεις. Κρίνοντας ότι ο χρυσός στην Ελβετία δεν είναι ασφαλής εκεί, ο Μαδούρο έκλεισε συμφωνία με την «φίλη» Τουρκία. Έξι μήνες μετά, το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ επέβαλε κυρώσεις εναντίον μιας εταιρείας με έδρα την Τουρκία που εμπλέκεται σε ένα παγκόσμιο δίκτυο διαφθοράς και νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.
Τελικά, η μεγάλη σημασία που έχει ο χρυσός για την γείτονα αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα της πολιτικής και οικονομικής ζωής στην Τουρκία. Από τη μία πλευρά, οι πολίτες προσπαθούν να διατηρήσουν τον μικρό πλούτο που έχουν. Από την άλλη, μια πολιτική ελίτ επιδιώκει οικονομικό κέρδος εν μέσω του χάους, επισημαίνει το National Interest.
Σημειωτέον πάντως ότι στις 20 Νοεμβρίου, ο Ερντογάν ζήτησε από τους τούρκους πολίτες να «δηλώσουν ό,τι έχουν κάτω από το μαξιλάρι, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό», αίτημα στο οποίο είναι μάλλον απίθανο να ανταποκριθούν, όπως σημειώνει το περιοδικό.
Για τους Τούρκους, η διατήρηση του χρυσού στο σπίτι είναι το καλύτερο μέτρο απέναντι στις ανορθόδοξες πολιτικές της κυβέρνησης. Ταυτόχρονα όμως επιδεινώνει και το πρόβλημα. Η εισαγωγή χρυσού πλήττει το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών της χώρας, οι χαμηλές αποταμιεύσεις στις τράπεζες μειώνουν τον δανεισμό προς στις επιχειρήσεις. Ο αυταρχισμός του Ερντογάν μπορεί να υπαγορεύσει πολλά, όμως εκείνο που δεν μπορεί να επιβάλει είναι η εμπιστοσύνη, καταλήγει το άρθρο.
liberal.gr
Αιγαίο
“Συμφωνία – ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ – των Αθηνών”!
Ως γνωστόν, με ευχές και με “αρχές”… δεν βάφονται αυγά!
Άγγελος Χωριανόπουλος
Future Warfare: Πρώτη πτήση του Τουρκικού ΑΝΚΑ-3 ετοιμάζεται στα τέλη του έτους
Η Turkish Aerospace Industries (TAI) ετοιμάζεται για την πρώτη πτήση του τελευταίου της Μη Επανδρωμένου Αεροσκάφους μάχης Anka-3, μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους. Με μια σχεδιαστική φιλοσοφία που κληρονομεί από την καταγωγή του ANKA, το Anka-3 εξελίσσεται ως ένα μη επανδρωμένο εναέριο όχημα μάχης (UCAV) που διαθέτει αρκετά χαμηλό ηλεκτρομαγνητικό αποτύπωμα σύμφωνα με την εταιρεία.
Ο σχεδιασμός του δεν περιλαμβάνει συμβατική ουρά στο οπίσθιο μέρος με σκοπό να μειώσει το πιθανό ηλεκτρομαγνητικό και οπτικό αποτύπωμα. Η ικανότητα του μη επανδρωμένου αεροσκάφους να κινητοποιείται γρήγορα και να διατηρεί μεγάλους χρόνους πτήσης σε μεγάλα ύψη υπογραμμίζει τη στρατηγική χρησιμότητά του σε πολλαπλά προφίλ αποστολών.
Να σημειωθεί πως η τουρκική αμυντική βιομηχανία προετοιμάζει τα αεροσκάφη ANKA-3 και KAAN για τις πρώτες τους πτήσεις στα τέλη του Δεκεμβρίου. Το ANKA-3, το οποίο θα λειτουργεί συνεργατικά με το μαχητικό KAAN, χαρακτηρίζεται από χαμηλή ορατότητα, υψηλή ταχύτητα και αυξημένο ωφέλιμο φορτίο χάρης τα υλικά RAM που χρησιμοποιεί.
Το ANKA-3, μετά από δομικές και υποσυστημικές βελτιώσεις, θα πραγματοποιήσει την παρθενική του πτήση πριν από το τέλος του έτους. Τα πρωτότυπα ANKA-3 και KAAN θα πραγματοποιήσουν τις πρώτες τους πτήσεις (χωρίς την επιχειρησιακή/επίσημη βαφή), όπως ακριβώς και τα HÜRJET.
Συρία
Πώς προχωρά η τουρκο-συριακή επανασυμφιλίωση
Του Κώστα Ράπτη
Το 2022 έληξε με έναν διπλωματικό σεισμό – που με τη σειρά του ολοκληρώνει έναν μεγαλύτερο χρονικό κύκλο δέκα ετών: η επανασυμφιλίωση της Τουρκίας του Ταγίπ Ερντογάν με τη Συρία του Μπασάρ αλ Άσαντ αποδεικνύεται ότι προχωρά, χάρη στη ρωσική διαμεσολάβηση, με ρυθμούς ταχύτερους του αρχικώς αναμενόμενου.
Οι αρχηγοί των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας και της Συρίας είχαν κάνει την προεργασία τους πολύ διακριτικά. Και την περασμένη Τετάρτη συνόδευσαν στη Μόσχα τους υπουργούς Άμυνας των χωρών τους για την πρώτη πολιτική επαφή των δύο πλευρών μετά το ξέσπασμα της λεγόμενης “Αραβικής Άνοιξης” το 2011 και τη διακοπή των τουρκοσυριακών διπλωματικών σχέσεων το επόμενο έτος.
Το ότι εν μέσω της ουκρανικής περιπέτειας ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού είχε το περιθώριο να φιλοξενήσει μια τέτοια συνάντηση δείχνει πόση σημασία εξακολουθεί να αποδίδει η Μόσχα στο συριακό μέτωπο (όπου εμπλέκεται στρατιωτικά από το 2015), αλλά και πόση σημασία αποδίδουν στον ρόλο της οι συνομιλητές της στην περιοχή.
Για τη συνέχεια Capital
-
Ιράν7 ώρες πριν
Κόκκινος συναγερμός στο κεντρικό Ισραήλ! Εκτοξεύτηκε βαλλιστικός πύραυλος από την Υεμένη – Αναχαιτίστηκε με επιτυχία λέει ο IDF
-
Video11 ώρες πριν
Ισραήλ: Αν χτυπήσει πυρηνικά, αρχίζει η καταστροφή
-
Video13 ώρες πριν
Ασταμάτητο το Ισραήλ! Βομβάρδισε Ρωσική βάση στην Συρία
-
Εξωτερική Πολιτική2 ημέρες πριν
Στο επίκεντρο η ελληνοαμερικανική συνεργασία σε συνάντηση του Μητσοτάκη με Αμερικανούς γερουσιαστές στα Χανιά
-
Αναλύσεις2 ημέρες πριν
Quo vadis κύριε Γεραπετρίτη;
-
Γενικά θέματα2 ημέρες πριν
Μία νέα αρχή για το «Γεωπολιτικό»
-
Ιράν2 ημέρες πριν
Kίνηση υψηλού ρίσκου του Ισραήλ! Δεν αποκλείει χτύπημα στα πυρηνικά του Ιράν ο Νετανιάχου – Πότε θα χτυπήσει;
-
Video16 ώρες πριν
Σάββας Καλεντερίδης: Δείτε ποιοι μας κυβέρνησαν και ποιοι μας κυβερνούν!