Ακολουθήστε μας

Λαθρομετανάστευση

Έπεσε κι αυτό το κάστρο – Η Δανία διώχνει πρόσφυγες στη Συρία

Δημοσιεύτηκε

στις

REUTERS/TT NEWS AGENCY

Η Δανία αρχίζει να στέλνει πίσω στην Συρία τους πρόσφυγες

Από το περασμένο καλοκαίρι οι αρμόδιες δανικές αρχές χαρακτηρίζουν «σίγουρη και ασφαλή» πόλη τη Δαμασκό. Αυτό σημαίνει ότι εκατοντάδες άδειες παραμονής για Σύρους πρόσφυγες, οι οποίοι προέρχονται από τη συγκεκριμένη περιοχή ανακαλούνται ή δεν ανανεώνονται.

«Ο πόλεμος στη Συρία δεν έχει τελειώσει, ούτε έχει ξεχαστεί, ωστόσο η κυβέρνηση της Κοπεγχάγης θεωρεί ότι η κατάσταση στη Δαμασκό έχει βελτιωθεί τόσο θεαματικά, ώστε οι πρόσφυγες μπορούν να επιστρέψουν», λέει η Σαρλότ Σλέντε, γενική γραμματέας του Δανικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες (DRC). Η Δανία είναι η μόνη χώρα σε όλη την Ευρώπη που εφαρμόζει αυτή την τακτική.

Η Σλέντε χαρακτηρίζει «ανεύθυνη» την απόφαση της δανικής κυβέρνησης και υποστηρίζει ότι οι Σύροι που επιστρέφουν στην πατρίδα τους κινδυνεύουν να δεχθούν επιθέσεις ή και συστηματική καταδίωξη. «Το ότι αυτή τη στιγμή δεν γίνονται εχθροπραξίες στη Δαμασκό δεν σημαίνει ότι η πόλη μετατρέπεται σε ασφαλές καταφύγιο για τους πρόσφυγες που επιστρέφουν», τονίζει. Η προσφυγική πολιτική της Δανίας έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις και σε ανθρωπιστικές οργανώσεις, όπως η Διεθνής Αμνηστία.

Καμία συνεργασία μεταξύ Δανίας και Συρίας

Τη διαμαρτυρία τους εκφράζουν και τα αριστερά κόμματα στο Κοινοβούλιο της Δανίας, τα οποία πάντως συνεργάζονται κατά περίπτωση σε άλλα ζητήματα με τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση μειοψηφίας της πρωθυπουργού Μέτε Φρέντρικσεν. Για «άκαρδη και ανόητη» απόφαση κάνει λόγο ο εκπρόσωπος του κεντρώου φιλελεύθερου Venstre Κρίστιαν Χέγκααρντ. «Πώς είναι δυνατόν να χαρακτηρίζει η Δανία τη Συρία ‘ασφαλή χώρα’ όταν η ίδια έχει κλείσει την πρεσβεία της στη Δαμασκό λόγω της έκρυθμης κατάστασης;» διερωτάται ο Χέγκααρντ σε ανάρτησή του στο Facebook.

Επιπλέον, υπενθυμίζουν τα αριστερά κόμματα της αντιπολίτευσης, η Δανία δεν συνεργάζεται με το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ. Αυτό σημαίνει ότι επί του παρόντος δεν μπορούν να γίνουν απελάσεις. Όσοι πρόσφυγες δεν διαθέτουν άδεια παραμονής και δεν εγκαταλείπουν οικειοθελώς τη χώρα, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να «φιλοξενηθούν» σε ειδικά «κέντρα απελάσεων». Όπως επισημαίνει ο φιλελεύθερος πολιτικός «μπορεί να παραμείνουν χρόνια εκεί, μπορεί και να τρελαθούν περιμένοντας να αλλάξει κάποτε η κατάσταση στη Συρία. Καλύτερα θα ήταν να ζήσουν κανονικά, να εκπαιδευθούν, να βρουν δουλειά, άλλωστε αυτό θα ωφελούσε περισσότερο και την ίδια τη Δανία».

Η περίπτωση μιας νεαρής Σύριας

Η Άγια Αμό Ντάχερ τελειώνει φέτος το γυμνάσιο στην πόλη Νίμποργκ της Δανίας. Μαζί με τις φίλες της ετοιμαζόταν να διοργανώσει το πάρτι της αποφοίτησης. Αλλά μόλις το περασμένο Σαββατοκύριακο οι αρχές την ειδοποίησαν, μέσω E-Mail, ότι πρέπει να ετοιμάσει τις βαλίτσες της και να γυρίσει στη Συρία, καθώς δεν πρόκειται να ανανεωθεί η άδεια παραμονής της. «Ήμουν τόσο λυπημένη, αισθάνθηκα πάλι εντελώς ξένη, σαν να μου έχουν πάρει τα πάντα στη Δανία, έκλαιγα συνεχώς», λέει η 20χρονη μαθήτρια. «Τα μεσάνυχτα μια φίλη μου με πήγε στους γονείς μου, γιατί δεν μπορούσα να ηρεμήσω και να κοιμηθώ». Εκεί η νεαρή διαπίστωσε ότι και οι γονείς της έλαβαν την ίδια ειδοποίηση, όπως και πολλοί άλλοι πρόσφυγες που κατάγονται από τη Δαμασκό ή τα περίχωρα της συριακής πρωτεύουσας.

Με ανοιχτή επιστολή προς τον Ματίας Τεσφάγιε, υπουργό για την ενσωμάτωση των αλλοδαπών, οι συμμαθητές της Άγια στο γυμνάσιο του Νίμποργκ απευθύνουν έκκληση να μην απελαθεί η συμμαθήτριά τους που μιλάει πλέον άψογα τη δανική γλώσσα και έχει ενσωματωθεί στη δανική κοινωνία. Ο υπουργός δηλώνει ότι εμπιστεύεται την κρίση των αρμοδίων υπηρεσιών και δεν πρόκειται να κάνει εξαίρεση, μόνο και μόνο επειδή κάποιος εμφανίστηκε στην τηλεόραση… Στην υπόθεση παρεμβαίνει και ο διευθυντής του σχολείου, Χένρικ Βέστεργκααρντ Στόκχολμ, ο οποίος επαινεί τη μαθήτριά του για την «επιμέλεια και τη φιλομάθεια» που τη διακρίνει και εκτιμά ότι το κορίτσι θα αντιμετωπίσει κινδύνους σε περίπτωση επιστροφής στη Συρία. Οι δύο αδερφοί της Άγια είχαν διαφύγει πριν από εκείνη στη Δανία, για να αποφύγουν τη στράτευση σε εποχές εμφυλίου πολέμου. Προς το παρόν δεν κινδυνεύουν με απέλαση, γιατί απολαμβάνουν πιο ισχυρό καθεστώς νομικής προστασίας. Η ίδια η κοπέλα λέει ότι «μία απέλαση θα διαιρούσε για μία ακόμη φορά την οικογένειά μας, ενώ μόλις καταφέραμε να ξαναφτιάξουμε τη ζωή μας. Μπορεί να κατάγομαι από τη Δαμασκό, αλλά έχω ζήσει πολύ άσχημα πράγματα σε αυτή την πόλη. Πώς μπορεί να με στέλνουν πίσω, σε μια πόλη που ξέρουν ότι είναι επικίνδυνη για μένα;»

Δανίαένα θλιβερό παράδειγμα για όλους

«Όταν έφυγαν τα αδέρφια της, οι αρχές στη Συρία ήθελαν να μάθουν από την Άγια πού πήγαν» λέει ο Χένρικ Βέεστεργκαρντ Στόκχολμ. «Όταν μοίραζαν δελτίο για τρόφιμα, έλεγαν στους συγγενείς ότι εκείνοι δεν θα πάρουν, παρά μόνον αν γυρίσουν πίσω τα δύο αδέρφια. Η Άγια είχε συμμετάσχει και σε διαδηλώσεις. Καμία άλλη χώρα στην Ευρώπη δεν έχει σκεφτεί να στείλει πίσω στη Συρία, υπό αυτές τις συνθήκες, ανθρώπους σαν την Άγια. Πραγματικά η Δανία αποτελεί θλιβερό παράδειγμα…», συμπληρώνει.

Η νομική βάση για την περιοριστική πολιτική της Κοπεγχάγης είχε σμιλευθεί το 2019, όταν οι σοσιαλδημοκράτες συμμάχησαν με τους εθνολαϊκιστές-ακροδεξιούς για την υλοποίηση της σχετικής νομοθεσίας. Έκτοτε η κυβέρνηση παραχωρεί άδεια παραμονής ορισμένου χρόνου. Μόλις βελτιώνεται η κατάσταση στην χώρα καταγωγής των προσφύγων η άδεια ανακαλείται ή δεν ανανεώνεται.

Στόχος της πρωθυπουργού Φρέντρικσεν, η οποία ακολουθεί αριστερή κοινωνική πολιτική, αλλά ακραία δεξιά προσφυγική πολιτική, είναι να μην μείνει ούτε ένας πρόσφυγας στη χώρα. Η Άγια ελπίζει τουλάχιστον να τελειώσει το σχολείο και να προλάβει να γιορτάσει την αποφοίτηση με τις συμμαθήτριές της. «Πάντα ήθελα να αποφοιτήσω, το όνειρό μου είναι να σπουδάσω Οδοντιατρική», λέει. Αναγκάστηκε να κινηθεί νομικά εναντίον της διαταγής για απέλαση. «Μπορεί να χρειαστούν μήνες μέχρι την τελεσίδικη απόφαση. Ελπίζω ότι σε αυτό το διάστημα θα καταφέρει να πάρει το απολυτήριο», λέει ο διευθυντής του σχολείου.

Πηγή: DW, Ναυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Ελλάδα

Ν. Παναγιωτόπουλος: Καμία στρατηγική για το μεταναστευτικό δεν θα έχει αποτέλεσμα, εάν υπάρξει μεγάλη ανάφλεξη στο Λίβανο

Δημοσιεύτηκε

στις

Δηλώσεις Νίκου Παναγιωτόπουλου και Άδωνι Γεωργιάδη για το μεταναστευτικό

Καμία στρατηγική για το Μεταναστευτικό δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα εάν αύριο σημειωθεί μια μεγάλη ανάφλεξη στο Λίβανο τόνισε ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Νίκος Παναγιωτόπουλος, απαντώντας στη Βουλή σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή της ΚΟ της Νίκης Τάσου Οικονομόπουλου, με θέμα: “Ανησυχία για πιθανές επιπτώσεις στη χώρα μας από τη νέα κρίση στο μεταναστευτικό”.

Όπως είπε ο κ. Παναγιωτόπουλος, η ελληνική πολιτική στο μεταναστευτικό κινείται στα σωστά επίπεδα ωστόσο, “καμία στρατηγική δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα εάν αύριο σημειωθεί μια μεγάλη ανάφλεξη στο Λίβανο με χερσαία εισβολή των ισραηλινών στρατευμάτων, η οποία θα δημιουργήσει κύματα εκατομμυρίων προσφύγων. Και αναπόφευκτα κάποιοι απ’ αυτούς θα επιχειρήσουν να εισέλθουν στην Ευρώπη και από τη χώρα μας. Εκεί, όλες οι στρατηγικές πάνε στράφι, και πάμε σε κατάσταση αντιμετώπισης κρίσης, για την οποία βέβαια προετοιμαζόμαστε όσο μπορούμε, αλλά αυτό δεν είναι θέμα μόνο της Ελλάδας αλλά είναι [..] όλου του δυτικού κόσμου, να αντιμετωπίσει κύματα προσφύγων από περιοχές όπου ξεσπάνε εμπόλεμες συγκρούσεις”.

Απαντώντας στο εάν η ΕΕ συμπαρίσταται στην Ελλάδα για τη διαχείριση του μεταναστευτικού, ο κ. Παναγιωτόπουλος είπε ότι οι εταίροι μας διέθεσαν στην Ελλάδα, το διάστημα 2015-2021 το ποσό των 3,4 δισεκατομμυρίων ευρώ και στην τρέχουσα περίοδο 2021-2027 το ποσό των 1,6 δισεκατομμυρίων: “Εάν αλλάξουν τα δεδομένα, εάν έχουμε σφοδρές κρίσεις, βεβαίως θα πάμε και θα ζητήσουμε πρόσθετη χρηματοδότηση”, διαβεβαίωσε ο υπουργός.

Για την τρέχουσα γερμανική πολιτική εκτεταμένων ελέγχων στα χερσαία σύνορά της, ο κ. Παναγιωτόπουλος είπε πως “η Ελλάδα δεν επηρεάζεται” και ότι “μαζικές επιστροφές (από τη Γερμανία) δεν υπάρχουν”. Σημείωσε μάλιστα ότι και η Ελλάδα κάνει επιστροφές κατά τα οριζόμενα. Συγκεκριμένα, “κατά το 2023, πάνω από 6.000 επέστρεψαν σε τρίτες χώρες”.

Από την πλευρά του, ο κ. Οικονομόπουλους, ρώτησε πως δικαιολογείται σε όλη την Ευρώπη ο μέσος όρος παροχής ασύλου να είναι 46% και στη χώρα μας να είναι 68%. Μήπως η διαδικασία στην Ελλάδα “γίνεται, όχι για να εξεταστεί πραγματικά εάν είναι (κάποιος) πρόσφυγας αλλά για να μπορέσει να φύγει νομότυπα από τη χώρα και να πάει στη βόρεια Ευρώπη;”. Τόνισε, δε, ότι “η Ελλάδα δεν θα γίνει η νήσος Έλις της Ευρώπης”, και ότι είναι θέμα επιβίωσης της Ελλάδας [..] η αποτροπή της επιχειρούμενης εθνικής αλλοίωσης.

Σχολιάζοντας τα όσα είπε ο κ. Οικονομόπουλος, ο υπουργός Μετανάστευσης & Ασύλου ανέφερε ότι κάποτε μας επέκριναν ότι αργούμε στην απόδοση ασύλου και τώρα μας λένε “γιατί πάτε τόσο γρήγορα και έρχονται γρήγορα”.. Ειδικότερα για την εκτίμηση του βουλευτή της Νίκης ότι με την αλλαγή της γερμανικής πολιτικής θα στέλνονται πίσω παράνομοι μετανάστες με τραίνα και λεωφορεία, ο κ. Παναγιωτόπουλος σημείωσε ότι μέχρι πρότινος, τα γερμανικά δικαστήρια δικαίωναν όσους προσέφευγαν σε αυτά, με το αιτιολογικό ότι οι συνθήκες διαβίωσης στην Ελλάδα είναι πολύ χειρότερες σε επίπεδο κοινωνικών παροχών. “Αυτή όμως η απόφαση της γερμανικής νομολογίας είναι του 2011. Είναι προφανές ότι από το 2011 μέχρι το 2024 άλλαξαν πολλά προς το καλύτερο (στην Ελλάδα) [..] Αναμένω ότι αυτό θα διαπιστωθεί από τους Γερμανούς [..] ανοίγοντας το δρόμο για κάποιες αποσπασματικές και πολύ σποραδικές επιστροφές.. Ούτε με τραίνα, ούτε με βαπόρια, ούτε με λεωφορεία, ούτε με αεροπλάνα. Είναι ζήτημα αν κάποιες δεκάδες έχουν εντοπιστεί από τις χιλιάδες που υπάρχουν (στη Γερμανία)” παρατήρησε ο κ. Παναγιωτόπουλος.

Άδ. Γεωργιάδης: Το κόστος της μεταναστευτικής κρίσης στην διεθνή κοινότητα και όχι στον Έλληνα φορολογούμενο
Νωρίτερα, σε απάντηση ερώτησης της βουλευτού της Νέας Αριστεράς, Θ. Φωτίου για την ευθύνη που πρέπει να αναλάβει το υπουργείο Υγείας για την υγειονομική φροντίδα των προσφυγικών πληθυσμών, ο αρμόδιος υπουργός Άδ. Γεωργιάδης είπε: “Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας μας δίνει λεφτά για να μπορούμε να καλύπτουμε τις ανάγκες των λαθρομεταναστών; [..] Λέτε ότι πρέπει το υπουργείο Υγείας της Ελλάδος, από τους ήδη πιεσμένους του προϋπολογισμούς, για την παροχή Υγείας στους Έλληνες πολίτες, που λέτε ότι δεν φτάνουν τα λεφτά, από αυτά τα λεφτά, να αφαιρέσουμε επιπλέον λεφτά, για να καλύψουμε εξολοκλήρου εμείς, το ελληνικό κράτος, τα έξοδα αυτών που έρχονται στην Ελλάδα παράνομα; Δηλαδή εάν έρθουν 10 εκατομμύρια θα πάμε να καλύψουμε και τα 10 εκατομμύρια; Εάν έρθουν 50 εκατομμύρια και τα 50 εκατομμύρια;”

Σύμφωνα με τον κ. Γεωργιάδη, “είμαστε ενώπιον μιας μεγάλης μεταναστευτικής κρίσης. Η Γερμανία έκλεισε τα σύνορα της. Σε λίγο απ’ ότι φαίνεται θα κλείσουν τα σύνορα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Ποια είναι η πρόταση της Νέας Αριστεράς; Να πληρώνει η Ελλάδα τα έξοδα όλων όσοι έρχονται, χωρίς να την νοιάζει από που θα βρει τα λεφτά; Θέλετε να βγάλουμε και τους Έλληνες από τα σπίτια τους να βάλουμε τους λαθρομετανάστες μέσα;”

Σημείωσε επίσης ότι η περίθαλψη των προσφύγων “είναι στον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης για να πληρώνονται από διεθνή χρήματα όλα αυτά τα έξοδα [..] Διότι δεν είναι υποχρέωση του Έλληνα φορολογούμενου να καλύψει αυτά τα χρήματα. Ούτε έχει υποχρέωση ο Έλληνας να μην έχει κρεβάτι στο νοσοκομείο, επειδή εσάς σας αρέσει να είναι ανοιχτά τα σύνορα. Όσο κι αν η Αριστερά φωνάζει στην Βουλή “πρώτα οι μετανάστες και μετά οι Έλληνες”, εμείς θα πούμε ότι θα πληρώνει το κόστος της μεταναστευτικής κρίσης η διεθνής κοινότητα και όχι ο Έλληνας φορολογούμενος”.

Από την πλευρά της, η κ. Φωτίου είπε: “Και τότε και τώρα, τα χρήματα τα παίρνετε από το ΕΣΠΑ. Από που τα παίρνεις; Δεν είναι αυτά λεφτά του ελληνικού λαού; Ότι και να γίνεται είναι λεφτά του ελληνικού λαού. Μην πουλάτε στα ακροδεξιά σας ακροατήρια ότι εσείς δεν θέλετε να ξοδέψετε ούτε ένα ευρώ από τους Έλληνες για τους λαθρομετανάστες”.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Συνέχεια ανάγνωσης

Ευρωπαϊκή Ένωση

Θα αφήσουμε τη “Γενεύη” να διαλύσει την Ευρώπη;

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τι είναι οι διεθνείς συνθήκες; Δεν είμαι σίγουρος ότι ο νομικός κόσμος της Ευρώπης (και της Ελλάδας) ξέρει την απάντηση.

Από τις δημόσιες τοποθετήσεις πολλών τριβωνιανούτσικων και την αρθρογραφία τους, βγάζεις το συμπέρασμα ότι τις θεωρούν κάτι σαν τις Δέκα Εντολές: θέσφατα. Δεν τις αγγίζουμε. Τις εφαρμόζουμε τυφλά. Και, προς Θεού, δεν κρίνουμε το θεωρητικό τους υπόβαθρο. Γιατί;

“Διότι αν αρχίσουμε να αναθεωρούμε τις διεθνείς συνθήκες είναι βούτυρο στο ψωμί του Ερντογάν, που θέλει αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης”.

Το επιχείρημα είναι κωμικό, αλλά μια που έχει διατυπωθεί πολλές φορές από πολλούς, αναγκάζομαι να το ανασκευάσω. Υπάρχουν, λοιπόν, πολλών ειδών διακρατικές συνθήκες, διμερείς, πολυμερείς, παγκόσμιες, θεσμικές, συνθήκες-πλαίσιο. Ο βασικός τους διαχωρισμός είναι το αν έχουν προκύψει ως συνθήκες ειρήνευσης μετά από κάποιον πόλεμο ή ως συνθήκες σε καιρό ειρήνης. Οι πρώτες σχεδόν πάντα περιλαμβάνουν οριοθετήσεις συνόρων. Προφανώς, για να αλλάξουν θα πρέπει να γίνει νέος πόλεμος. Παράδειγμα η Συνθήκη των Σεβρών (1920) που αντικαταστάθηκε από τη Συνθήκη της Λωζάνης (1923), μετά την Μικρασιατική Καταστροφή. Αυτές, ναι, δεν τις αγγίζουμε. Οι δεύτερες διευθετούν θέματα διαχειριστικής ή και θεσμικής φύσεως και δεσμεύουν τα κράτη που τις υπέγραψαν, όσον καιρό συνεχίζουν να συμφωνούν με το περιεχόμενό τους. Αυτές είναι εργαλεία. Τις κάνουμε ό,τι θέλουμε. Τις απλώνουμε, τις μαζεύουμε, τις τροποποιούμε, όπως η ιδρυτική της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας Συνθήκη της Ρώμης (1957) που επεκτάθηκε με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (1992), μέχρι και τις καταργούμε, όταν έχουν ξεπεραστεί από τα γεγονότα, όπως η Συνθήκη της Κοινωνίας των Εθνών (1919). Και φυσικά, όχι μόνο συζητούμε για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα από την εφαρμογή τους, αλλά και σηκώνουμε τον κόσμο στο πόδι για αναθεώρηση, σε περίπτωση που διαπιστώσουμε ότι έχουν μετατραπεί σε βόμβα στα θεμέλια της Ευρώπης, όπως η Σύμβαση της Γενεύης, που είναι το σημερινό θέμα μας.

Είναι εντυπωσιακό, το ότι επικρατεί άκρα του τάφου σιωπή στον ελληνικό νομικό και ακαδημαϊκό κόσμο για ένα διεθνές νομικό πλαίσιο, η παθογένεια του οποίου είναι παραπάνω από εμφανής και οι τοξικές του παρενέργειες σοβαρότατες. Ψάχνοντας στο google “αναθεώρηση”, “τροποποίηση”, “αλλαγή”, “κατάργηση” της “Σύμβασης της Γενεύης”, στις πρώτες 20 σελίδες βρήκα μόνο δύο σχετικά κείμενα. Το ένα ζητάει να προστεθεί στη Σύμβαση και η έννοια του περιβαλλοντικού ή κλιματικού πρόσφυγα, κάποιου που θέλει να φύγει από την πατρίδα του γιατί η κλιματική αλλαγή τού δυσκολεύει τη ζωή. Βεβαίως το θέμα είναι πολύ σοβαρό για τους κατοίκους ορισμένων νησίδων του Ειρηνικού που η άνοδος της στάθμης της θάλασσας απειλεί να τις καλύψει ολοσχερώς, αλλά, όπως συμβαίνει πάντα, οι προπαγανδιστές του όρου θέλουν να τον επεκτείνουν ακόμα και σε εκείνους που δυσφορούν από έναν καύσωνα του Αυγούστου.

Το άλλο, με τίτλο “Σύμβαση της Γενεύης για τους πρόσφυγες – Η κερκόπορτα της παράνομης μετανάστευσης (2020)είναι του διδάκτορα Διοικητικού Δικαίου, Ιωάννη Γκιτσάκη. Από τους 45.000 νομικούς της χώρας, μόνο ένας ασχολήθηκε με το θέμα! (Αν υπήρξαν και άλλοι, θα χαρώ πολύ να το μάθω, αλλά το google δεν εμφανίζει κανένα άλλο κείμενο.)

Γιατί το κείμενο της Γενεύης δεν ονομάζεται Συνθήκη (Τreaty) αλλά Σύμβαση (Convention); Μολονότι και οι δύο όροι χρησιμοποιούνται για νομικές συμφωνίες που συνάπτονται μεταξύ κρατών ή διεθνών οργανισμών, οι συμβάσεις είναι πιο εξειδικευμένες και αφορούν συνήθως συγκεκριμένους τομείς, όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, το περιβάλλον ή η συνεργασία σε τεχνικά θέματα. Δεν έχουν την καθολικότητα των Συνθηκών, αφήνοντας στα κράτη περιθώριο για προσαρμογή των όρων τους σε εθνικό επίπεδο. Επιπλέον, η δέσμευση των κρατών είναι οικειοθελής. 

Η Σύμβαση της Γενεύης αφορούσε αποκλειστικά τα προβλήματα που προέκυψαν από τις μετακινήσεις πληθυσμών λόγω του Β΄ΠΠ και των όσων επακολούθησαν. Γι’ αυτό περιόριζε το δικαίωμα υποβολής αιτήματος ασύλου μόνο σε άτομα που εμπλέκονταν σε “γεγονότα επελθόντα προ της 1ης Ιανουαρίου 1951 εν Ευρώπη ή αλλαχού” (άρθρο 1, §Β1). Μάλιστα, το “αλλαχού” ήταν προαιρετικό. Μπορούσε δηλαδή ένα κράτος να πει “δεν με ενδιαφέρει τι γίνεται εκτός Ευρώπης, θα δέχομαι μόνο Ευρωπαίους ως πρόσφυγες”.

Στόχος της, καθώς οι περισσότεροι πρόσφυγες πολέμου είχαν ήδη επιστρέψει στις εστίες τους, ήταν να λύσει τα προβλήματα της μεταπολεμικής διαίρεσης της Ευρώπης σε ζώνες επιρροής. Είχαν περάσει πάνω από 6 χρόνια από τις Διασκέψεις της Μόσχας και της Γιάλτας, η Γερμανία είχε ήδη χωριστεί σε Δυτική και Ανατολική, και η Ευρώπη βίωνε τον ψυχρό πόλεμο ξέροντας ότι σημαντικός αριθμός ανθρώπων από χώρες του Σιδηρού Παραπετάσματος θα επέλεγε να μην επιστρέψει στον “σοβιετικό σοσιαλιστικό παράδεισο” ή θα προσπαθούσε να δραπετεύσει από εκεί. Αυτών των περιπτώσεων κυρίως τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις ήθελε να καθορίσει η Σύμβαση.

για τη συνέχεια Capital

Συνέχεια ανάγνωσης

ΗΠΑ

Τούρκος «ειδικού ενδιαφέροντος» μετανάστης λέει στους αστυνομικούς του Τέξας ότι πλήρωσε 12.000 δολάρια για να περάσει παράνομα στις ΗΠΑ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Οι αστυνομικοί της πολιτείας του Τέξας ήρθαν αντιμέτωποι με 36 παράνομους μετανάστες κοντά στα νότια σύνορα την Παρασκευή, συμπεριλαμβανομένης μιας ομάδας από την Τουρκία, οι οποίοι δήλωσαν ότι ο καθένας πλήρωσε 12.000 δολάρια για να περάσει παράνομα τα σύνορα προσπαθώντας να συναντήσει έναν « χρηματοδότη » στο New Jersey, δήλωσαν οι αρχές.

Οι αστυνομικοί εντόπισαν την ομάδα στη συνοριακή πόλη Normandy, ανακοίνωσε το Τμήμα Δημόσιας Ασφάλειας (Department of Public Safety-DPS) του Τέξας.

Δεκαπέντε από τους μετανάστες, από τη Βραζιλία, το Περού, τον Ισημερινό, τη Νικαράγουα, τη Δομινικανή Δημοκρατία και τη Νότια Αφρική, συνελήφθησαν ως ύποπτοι για παράνομη είσοδο.

Μεταξύ της ομάδας ήταν οι λεγόμενοι «ειδικού ενδιαφέροντος» παράνομοι μετανάστες από την Τουρκία, το Πακιστάν, την Ινδία και το Βιετνάμ. Σύμφωνα με το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας (Department of Homeland Security – DHS), οι μετανάστες ειδικού ενδιαφέροντος είναι μη Αμερικανοί πολίτες που ενδεχομένως αποτελούν κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ ή τα συμφέροντά τους με βάση τις μεθόδους μετακινήσεώς τους.

Ο χαρακτηρισμός δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι «τρομοκράτες», αλλά τα ταξίδια και η συμπεριφορά τους υποδεικνύουν μια πιθανή σύνδεση με κακόβουλη δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένης της τρομοκρατίας, που απαιτεί περαιτέρω έλεγχο και έρευνα, αναφέρει το DHS στον ιστότοπό του.

«Τις τελευταίες 48 ώρες, οι αστυνομικοί του DPS συνάντησαν 8 μετανάστες ειδικού ενδιαφέροντος από 5 διαφορετικές χώρες στην αγροτική περιοχή Normandy», ανέφερε ο υπολοχαγός Chris Olivarez του DPS στο X (πρώην Twitter).

Από τους 36 μετανάστες που συνελήφθησαν την Παρασκευή, οι 21 παραδόθηκαν στην αμερικανική συνοριοφυλακή.

Στην ομάδα των Τούρκων μεταναστών, ένας 26χρονος άνδρας που ανακρίθηκε από τις αρχές δήλωσε ότι βρήκε ένα «δίκτυο» στο Telegram και το Instagram για να τους βοηθήσει να περάσουν παράνομα στις ΗΠΑ.

Είπε στους ερευνητές ότι είχαν έναν χρηματοδότη στο New Jersey.

«Φροντίζουν για τα έξοδά μας και τα πάντα όσο είμαστε νόμιμα εκεί», ακούστηκε να λέει στο υλικό από την κάμερα του DPS που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο.

 

 

 

 

Πηγή: https://www.foxnews.com/us/turkish-special-interest-migrant-tells-texas-troopers-paid-12k-cross-us-illegally

Μετάφραση: Γιάννης Λιναρδάτος

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή