Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ με τους Ισλαμιστές του – που
πολλοί πεπλανημένοι και μορφωτικά
ανεπαρκείς και πνευματικά οκνηρότατοι,
τους αποκαλούσαν με θαυμασμό και
ελπίδες ως… ισλαμοδημοκράτες (!) και
έσπευδαν στην Άγκυρα ως Οδοιπόροι στα
Σούσα, μωρουδίστικα καυχόμενοι…
ευρω-χριστιανοδημοκράτες οι μεν, και
εκλιπαρούντες να συμφάγουν ψάρι με τον
Ερντογάν στο Βόσπορο, νήπιοι
διεθνιστές οι δε – βρίσκεται στην
Εξουσία αδιάκοπα από τον Νοέμβριο του
2002.

ΕΠΙ 19 ΧΡΟΝΙΑ ανελίσσοντας έκτοτε την
Εξουσία του ως προσωποπαγή πλέον
μονοκρατορία.

Με δεδηλωμένη επιμονή και αυξανόμενη
αυτοπεποίθηση ότι θα την καταστήσει,
«ίσσιαλλαχ» λέει, υπέρλαμπρο
νεο-σουλτανάτο και νεο-χαλιφάτο
παγκόσμιας δύναμης. Ισάξιας και
ικανότερης των μεγαλοπρεπέστερων
Σουλτάνων της εκλιπούσας το 1918
Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ως Παγκόσμιος Σκακιστής, όπως τον
χαρακτήρισε, γλείφοντάς τον ο των ΗΠΑ
προηγούμενος πλανητάρχης Τραμπ. Kαι
συνδιαλέγεται μαζί του ο της Ρωσίας
Πούτιν. Mε συναγλείφοντες, την Μέρκελ
της Γερμανίας, τον Βρετανίας Τζόνσον κι
έτερους άλλους εντός και εκτός ΕΕ…

Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ από τον Νοέμβριο 2002 έως και
σήμερα Ιούλιο 2021, είχε την ευκαιρία να
διαπιστώσει και να προσμετρήσει πόσα
και ποιά ήσαν πρόθυμες να του δώσουν
στην Κύπρο (και πόσα, όχι… ακόμη),

(α) ΟΙ ΔΙΑΔΟΧΙΚΕΣ κυπριακές κυβερνήσεις
Γλαύκου Κληρίδη, Τάσσου Παπαδόπουλου,
Δημήτρη Χριστόφια και Νίκου
Αναστασιάδη και, αντιστοίχως,

(β) ΟΙ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ διαδοχικές
κυβερνήσεις Κώστα Σημίτη, Κώστα
Καραμανλή, Γιώργου Παπανδρέου, Λουκά
Παπαδήμου, Παναγιώτη Πικραμένου,
Αντώνη Σαμαρά, Αλέξη Τσίπρα και
Κυριάκου Μητσοτάκη.

ΤΑ ΜΕΤΡΗΣΕ, ο Ερντογάν, στα έκτοτε
διαδοχικά Τραπέζια Διαπραγματεύσεων:

– Από το Σχέδιο Ανάν της 11ης Νοεμβρίου
2002, σε όλες τις έκτοτε «Διακοινοτικές»
(λεγόμενες) Συνομιλίες και στα Κοινά
Ανακοινωθέντα και στις Κοινές
Διακηρύξεις, υπό την αιγίδα του Γ.Γρ.
του ΟΗΕ, διαδοχικών «Ελληνοκυπρίων
Ηγετών» με τους… ισοτίμως Ομολόγους
τους, «Τουρκοκυπρίους Ηγέτες», Ραούφ
Ντενκτάς, Μεχμέτ Αλή Ταλάτ, Ντερβίς
Έρογλου, Μουσταφά Ακιντζί, Ερσίν Τατάρ,
εντολοδόχους της Άγκυρας και ασφυκτικά
ελεγχομένους από την Άγκυρα,
διαδοχικούς επικεφαλής του τουρκικού
κατοχικού Ψευδοκράτους του Αττίλα, ως
τις Πενταμερείς που επινόησαν
παλαιόθεν οι Εγγλέζοι, κυρίαρχοι
ανέκαθεν από το 1960 των νεο-αποικιακών
στρατιωτικών βάσεων στην Κύπρο.

ΤΑ ΚΑΤΕΓΡΑΨΕ, ο Ερντογάν, επίσης, στις
κατ’ επανάληψιν διακηρυγμένες
προθυμίες των ισχυροτέρων σε πελατεία
ψηφοφόρων κομματικών ηγεσιών (σε Κύπρο
και Ελλάδα) να του προσφέρουν τέτοια
«λύση» του Κυπριακού ώστε να
εξυπηρετεί και τα συμφέροντα της
Τουρκίας. Εις εφαρμογήν των win-win situation
αγγλιστί και kazan-kazan τουρκιστί της
«αμοιβαίως αποδεκτής» (εκ του 1977) με
τους Τούρκους Κατακτητές «λύσης»
Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας
στην Κύπρο.

ΘΡΙΑΜΒΟΛΟΓΟΥΣΕ ο Ερντογάν όταν:

– Παρά την παλλαϊκή απόρριψη, από το 76%
του Ελληνισμού, της Διζωνικής
Δικοινοτικής Ομοσπονδίας του Σχεδίου
Ανάν στο Δημοψήφισμα του 2004, οι έκτοτε
διαδοχικοί «Ηγέτες της
ελληνοκυπριακής πλευράς» στο τραπέζι
των «διακοινοτικών» συνομιλιών τον
Μάιο 2008 και τον Φεβρουάριο 2014, του
προσέφεραν, μέσω των υποτακτικών του,
Ταλάτ και Έρογλου, υπό την αιγίδα των
ειδικών αντιπροσώπων του Γ.Γρ. του ΟΗΕ,
του Ταγιέ-Μπρουκ Ζεριχούν το 2008 και της
Λίζα Μπάτενχαϊμ το 2014, το «Συμφωνημένο
Πλαίσιο» για «λύση συνεταιρισμού Δύο
Ισότιμων, απολύτως συγκυρίαρχων επί
παντός Συνιστώντων Κρατών»…

ΤΟΣΗ ΗΤΑΝ τότε η νικητήρια
αυτοπεποίθηση του Ερντογάν ώστε
έστειλε στην ΕΕ 23η Ιουνίου 2014 με τους
απεσταλμένους του, Αχμέτ Νταβούτογλου
και Μεσούτ Τσαβούσογλου (προεδρεύων
στην ΕΕ εκείνη τη μέρα ο… Βαγγέλης
Βενιζέλος των Αθηνών που το παρέλαβε
αδιαμαρτύρητα) το 105 σελίδων έγγραφο
της Τουρκίας, όπου αποκαλούσε ως
Εκλιπούσα την Κυπριακή Δημοκρατία!!!
«Χωρίς να φύγει ούτ’ ένας Τούρκος
στρατιώτης και χωρίς να δοθεί ούτ’ ένα
μέτρο εδάφους», όπως αυτοδοξαζόταν,
τότε, ο ίδιος ο Ερντογάν…

ΠΑΡΗΛΘΑΝ από το 2014, άλλα επτά χρόνια της
19χρονης ήδη Ερντογανοκρατίας.

Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα ο
Ερντογάν είχε την ευχέρεια να μετρήσει,

(α) και τον βαθμό του συνόλου της
ελληνικής αντιστασιακής βούλησης
έναντι των σχεδίων του και

(β) όλες τις αποφάσεις και τα έργα
ενίσχυσης της ελληνικής Ισχύος
Αποτροπής και ενδυνάμωσης της
γενικότερης Εθνικής Ισχύος Κύπρου και
Ελλάδας:

– Στον στρατιωτικό, τον διπλωματικό, τον
οικονομικό, τον φρονηματικό και τον
στρατηγικό, γιά όλ’ αυτά, τομέα,
απέναντί του.

ΤΑ ΜΕΤΡΗΣΕ και τα μετράει, όχι με
αμπελοφιλοσοφίες αλλά, με εντελώς
συγκεκριμένη μεζούρα μέτρων και
σταθμών.

– Του την δίδαξε διεξοδικά, από πριν
ανέλθει το 2002 στην εξουσία ο δικός του
τότε καθηγητής και στρατηγικός του
μέντορας, σχεδιαστής της Νεοοθωμανικής
Στρατηγικής, Αχμέτ Νταβούτογλου. Ο
οποίος τα είχε κιόλας αναλύσει
δημοσίως «με το νι και με το σίγμα»,
προκειμένου να προσελκύσει τουρκιστί
και τους Κεμαλιστές στρατηγούς
αντιπάλους του, στο βιβλίο του
«Στρατηγικό Βάθος» που
πρωτοδημοσιεύτηκε το 2001. Βιβλίο όπου,
προπάντων, αναλύεται λεπτομερώς, με
μαθηματική κιόλας βάση, η ΕΞΙΣΩΣΗ ΤΗΣ
ΕΘΝΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ:

– Για το πώς ακριβώς μετράνε ο Ερντογάν
και οι τουρκο-ισλαμιστές του, τον
εκάστοτε διαμορφούμενο συσχετισμό
δυνάμεων (Ισχύος) και τις πιθανότητες
έκβασης των επιδιώξεων και των
στρατηγικών τους στόχων…

ΚΟΜΠΑΖΕΙ διαρκώς για τις επιτυχίες του
στη Συρία, στη Λιβύη, στο Ναγκόρνο
Καραμπάχ.

– Δοκίμασε αλλά απέτυχε, προ της
ελλαδικής πειστικής Αποτρεπτικής
Ισχύος, στον Έβρο και στο Αιγαίο.

– Συνεχίζει όμως να κραυγάζει την
επιδίωξη νεο-οθωμανικής ηγεμονίας στην
Ανατολική Μεσόγειο με τη «γαλάζια του
πατρίδα».

– Μεθοδεύοντας να διεμβολίσει και να
εξουδετερώσει το «αντι-τουρκικό τόξο»
των τριμερών συνεργασιών Ελλάδος και
Κύπρου με Αίγυπτο και Ισραήλ και τις
άλλες πρόθυμες εναντίον του χώρες.

ΣΕ ΑΥΤΟ το σημείο ο Ερντογάν κρίνει ως
τον πιο «αδύναμο κρίκο», προσφερόμενο
για τις περαιτέρω επιδιώξεις του, την
Κύπρο.

– Με την ίδια πάντα μεζούρα του
«Στρατηγικού Βάθους». Και διπλωματικά
και στρατιωτικά:

(α) ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΑ:

Έχοντας αποταμιεύσει ο Ερντογάν στο
λεγόμενο «Συμφωνημένο Πλαίσιο» και
«Κεκτημένο των Συνομιλιών» που του
έχουν προσφέρει οι διαδοχικές
ελληνικές υποχωρήσεις, από το 2008 και το
2014 έως και τώρα, με τα «Δύο Ισότιμα
Συνιστώντα Κράτη», απαιτεί πλέον από
τον ΟΗΕ, ως προϋπόθεση για τη συνέχιση
των διαδικασιών επίλυσης του
Κυπριακού, την διεθνή αναγνώριση και
νομιμοποίηση του τουρκικού κατοχικού
Ψευδοκράτους του Αττίλα, ως απαραίτητη
εκ των προτέρων υλοποίηση της
«συμφωνημένης» Ισοτιμίας των Δύο
Συνιστώντων Κρατών.

ΧΑΙΡΕΙ τα μάλα ο Ερντογάν. Αισθάνεται
μέγιστη ενθάρρυνση ότι θα εισπράξει
πολύ περισσότερα. Βλέπει και μετράει
πώς σέρονται γονυκλινώς ικετεύουσες οι
ηγεσίες των μεγαλύτερων εν Κύπρω
κομμάτων υποστηρίζοντας ότι, θα πρέπει
να «καταφέρουμε να πείσουμε την
Τουρκία, μέσα από έμπρακτες ενέργειες
[της Κυπριακής Δημοκρατίας], ότι με την
επίλυση των προβλημάτων στην γειτονιά
μας, με την ύπαρξη σχέσεων ειρηνικών με
τις γειτονικές χώρες θα καταφέρει η
Τουρκία να γίνει μέρος των συζητήσεων
για την αξιοποίηση του φυσικού πλούτου
που υπάρχει στη λεκάνη της Ανατολικής
Μεσογείου». Κι ότι, «χρειάζεται να
πείσουμε την Τουρκία ότι με σωστή λύση
του Κυπριακού θα έχει και η ίδια να
αποκομίσει οφέλη. Οφέλη τα οποία θα
προκύψουν από τη συμμετοχή της στις
ευρύτερες συζητήσεις για αξιοποίηση
του φυσικού αερίου» (Γ.Γρ. ΑΚΕΛ 17.6.20210)…

(β) ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ:

Προπάντων και πάνω απ’ όλα, μετράει,
ενθαρρυνόμενος επίσης ο Ερντογάν, και
την συνεχιζόμενη διαρκώς, επικρατούσα
διαχρονικά, κυβερνώσα στην Κυπριακή
Δημοκρατία «Κουλτούρα της Ήττας». Η
οποία στερεί από τον Ελληνισμό της
Κύπρου την πρέπουσα στρατιωτική
Αποτρεπτική Ισχύ και τις αναγκαίες
δυνάμεις Ναυτικού και Αεροπορίας.

ΣΤΟΝ ΠΙΟ αδύναμο κρίκο, λοιπόν, στην
Κύπρο, σχεδίασε επανεισβάλλοντας
σαδιστικά ως υπερήφανος Κατακτητής –
Λαφυραγωγός, πατώντας και τη
σκλαβωμένη Αμμόχωστο, να εξευτελίσει
τους πάντες, υπερυψώνοντας εαυτόν, με
παγκόσμιο ακροατήριο, ο νεο-σουλτάνος
Ερντογάν.

Λάζ.Α.Μαύρος

ΤΕΛΟΣ

ΤΕΛΟΣ

ΤΕΛΟΣ

ΤΕΛΟΣ

ΤΕΛΟΣ

ΤΕΛΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.