Ακολουθήστε μας

Οικονομική Κρίση

Δανία, ο επόμενος υποψήφιος

Δημοσιεύτηκε

στις

Analyst Team

Δανία
Ένα
μεγάλο κερδοσκοπικό κεφάλαιο, το «Owl Creek Asset Management»,
στοιχηματίζει ήδη εναντίον των ομολόγων δημοσίου της χώρας – ενώ έχει
αγοράσει ασφάλιστρα κινδύνου (CDS), εναντίον της μεγαλύτερης τράπεζας
της, της «Danske Bank»


Η Δανία, μαζί με την Αγγλία και τη Σουηδία, είναι μία από τις χώρες
της ΕΕ που αποφάσισαν να μην υιοθετήσουν το ευρώ – ενώ οι υποστηρικτές
της δραχμής θεωρούν ότι το νόμισμα, η νομισματική κυριαρχία καλύτερα ενός κράτους είναι το μαγικό ραβδί, ο από μηχανής θεός ίσως, ο οποίος θα μπορούσε να σώσει την Ελλάδα ως δια μαγείας από την κρίση χρέους.
Πιστεύουν επίσης πως η πατρίδα μας δεν θα είχε οδηγηθεί στην υπερχρέωση, εάν είχε διατηρήσει τη νομισματική της κυριαρχία – παρά το ότι «η διαχειρίστρια δύναμη» του νομίσματος στην Ελλάδα, η κεντρική της τράπεζα, δεν ανήκει στους Έλληνες.

Προφανώς δε, έχουν την άποψη πως ένα παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, όπως το ευρώ, το οποίο προσφέρει, μεταξύ άλλων, τη δυνατότητα εξόφλησης των εξωτερικών υποχρεώσεων, χωρίς την αγορά ξένου συναλλάγματος (όπως συμβαίνει επίσης με το δολάριο), δεν είναι σημαντικό.
Όλα τα παραπάνω βέβαια θα έχαναν την «αίγλη» τους εάν τυχόν μία χώρα,
η οποία είναι μέλος της ΕΕ και όχι του ευρώ, αντιμετώπιζε ανάλογα
προβλήματα υπερχρέωσης – κάτι που μάλλον συμβαίνει σήμερα στη Δανία, παρά το ότι η μεγαλύτερη κτηματική της τράπεζα, η «Nykredit Realkredit», το αμφισβητεί.

Εν τούτοις, ένα μεγάλο κερδοσκοπικό κεφάλαιο (3,2 δις $ με έδρα τη
Νέα Υόρκη), το «Owl Creek Asset Management», στοιχηματίζει ήδη εναντίον
των ομολόγων δημοσίου της χώρας – ενώ έχει αγοράσει ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) εναντίον της μεγαλύτερης τράπεζας της Δανίας, της «Danske Bank».

Όπως είναι γνωστό, με τα CDS (μεταφορικά) ασφαλίζει κανείς το σπίτι του γείτονα έναντι πυρκαγιάς – οπότε πληρώνεται ο ίδιος, εάν καεί το σπίτι του γείτονα.
Προφανώς λοιπόν έχει «ίδιο όφελος» από την καταστροφή του άλλου –
γεγονός που επεξηγεί τη δημοσιότητα που προσπαθεί να προκαλέσει το
παραπάνω κερδοσκοπικό κεφάλαιο, σχετικά με το θέμα της υπερχρέωσης της
Δανίας.

Στην περίπτωση της συγκεκριμένης χώρας, το πρόβλημα είναι το ιδιωτικό χρέος – πρόκειται δηλαδή για μία σχετικά ανάλογη περίπτωση με την Ιρλανδία, την Ισπανία και την Ολλανδία.
Το ύψος του σήμερα υπολογίζεται στο 321% του διαθέσιμου εισοδήματος των
νοικοκυριών – ένα πραγματικά τεράστιο ποσοστό, το οποίο θα μπορούσε να
έχει τρομακτικά επακόλουθα για τη χώρα.
Στο επόμενο γράφημα φαίνεται η εξέλιξη του ιδιωτικού
χρέους των νοικοκυριών ορισμένων χωρών μεταξύ των ετών 1995 και 2005, ως
ποσοστό επί του διαθέσιμου εισοδήματος τους – με τη Δανία, στο επάνω μέρος του, να ευρίσκεται στην κορυφή, να είναι πρωταθλήτρια δηλαδή, ακολουθούμενη από την Ολλανδία, τη Νέα Ζηλανδία και την Αυστρία.
.

Γράφημα 1: Η εξέλιξη του ιδιωτικού χρέους των νοικοκυριών ορισμένων χωρών μεταξύ των ετών 1995 και 2005, ως ποσοστό επί του διαθέσιμου εισοδήματος τους.Γράφημα 2: O ρυθμός αύξησης του χρέους.
Γράφημα 1:
Η εξέλιξη του ιδιωτικού χρέους των νοικοκυριών ορισμένων χωρών μεταξύ
των ετών 1995 και 2005, ως ποσοστό επί του διαθέσιμου εισοδήματος τους.
Γράφημα 2: O ρυθμός αύξησης του χρέους.

.

Στο κάτω μέρος του γραφήματος φαίνεται ο ρυθμός
αύξησης του χρέους, όπου προηγείται η Ιρλανδία, ακολουθούμενη από την
Ολλανδία, την Αυστρία και τη Νέα Ζηλανδία. Με βάση το επάνω μέρος του γραφήματος, το κερδοσκοπικό κεφάλαιο σωστά επενδύει – με την έννοια πως η τοποθέτηση του στηρίζεται στη λογική.

Άλλωστε το πρόβλημα της Δανίας επισημαίνεται και από την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, σε ειδική έκθεση της (σύνδεσμος) – οπότε δεν είναι εξωπραγματικό ή υποθετικό.

Περαιτέρω, το μεγαλύτερο μέρος των χρεών προέρχεται από τα ενυπόθηκα δάνεια
– ενώ, επειδή πάνω από το 60% των ενυπόθηκων δανείων χρηματοδοτείται
βραχυπρόθεσμα, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στις διακυμάνσεις των
επιτοκίων.
Συνολικά δε στη Δανία υπάρχουν 400 δις € ενυπόθηκα δάνεια, έναντι ΑΕΠ 250 δις € (314,2 δις $) – γεγονός που σημαίνει ότι, αποτελούν το 160% του ΑΕΠ της χώρας, έναντι 52,3% μέσου όρου στην ΕΕ.

Η κυβέρνηση της Δανίας, λόγω του συγκεκριμένου προβλήματος, σχεδιάζει
την ψήφιση ενός νέου νόμου, με στόχο την εξασφάλιση των δανειοληπτών,
για την περίπτωση «αναταραχών» στα επιτόκια – προσφέροντας τη δυνατότητα να απαιτούν επέκταση των δανειακών συμβάσεων από τις τράπεζες, με τα ίδια επιτόκια.
Κάτι τέτοιο βέβαια θα ήταν εις βάρος των τραπεζών της χώρας, αφού θα μετέφερε το πρόβλημα σε αυτές. Στο γράφημα που ακολουθεί φαίνεται η υπερχρέωση των νοικοκυριών της Δανίας μετά το 2010 – επίσης των υπολοίπων σκανδιναβικών χωρών, όπως έχουμε αναφέρει στο παρελθόν (άρθρο).
.

Χρέος έναντι εισοδήματος ανά χώρα μετά το 2010
Χρέος έναντι εισοδήματος ανά χώρα μετά το 2010

.
Συνεχίζοντας, το κερδοσκοπικό κεφάλαιο (hedge fund) που επενδύει εναντίον της Δανίας είναι το 6ο μεγαλύτερο στις Η.Π.Α. – έχοντας εξασφαλίσει για τους πελάτες του μία απόδοση της τάξης του 38,1% στους πρώτους δέκα μήνες του 2013.
Επομένως, η τοποθέτηση εναντίον της χώρας, καθώς επίσης εναντίον της
μεγαλύτερης τράπεζας της, δεν μπορεί να θεωρηθεί αδιάφορη – παρά το ότι η
υπουργός οικονομικών της Δανίας πιστεύει πως η υπερχρέωση των
νοικοκυριών δεν είναι επικίνδυνη.
Ο πρόεδρος της κεντρικής τράπεζας της χώρας ισχυρίζεται επίσης πως δεν ανησυχεί, επειδή τα νοικοκυριά θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν της αποταμιεύσεις και τις συντάξεις τους, για την εξυπηρέτηση των δανείων τους – εάν θα υπήρχε ανάγκη.
Ανεξάρτητα από τα παραπάνω υπενθυμίζουμε πως, μερικούς μήνες πριν, πουλήθηκε η συμμετοχή του 19% του δημοσίου στην εταιρεία ενέργειας Dong,
έναντι 1,07 δις € – με αγοραστή ένα «επενδυτικό όχημα» της Goldman
Sachs, με έδρα σε δύο φορολογικούς παραδείσους (Cayman, Delaware).
Η πώληση προξένησε σεισμό στην πολιτική της χώρας – με την
αριστερά να παραιτείται από τον κυβερνητικό συνασπισμό, καθώς επίσης με
200.000 Δανούς Πολίτες να καταθέτουν διαμαρτυρία εναντίον της εκποίησης

(ένα μεγάλο ποσοστό για μία χώρα των 5 εκ. ατόμων). Τα έσοδα βέβαια
είχαν στόχο να περιορίσουν το αυξανόμενο έλλειμμα του προϋπολογισμού –
το οποίο, όπως φαίνεται στο γράφημα που ακολουθεί, έχει ξεφύγει από τον
έλεγχο.
.

Εξέλιξη του ελλείμματος στο προϋπολογισμό της Δανίας
Εξέλιξη του ελλείμματος στο προϋπολογισμό της Δανίας

.
Από την εξαγορά πάντως της κοινωφελούς εταιρείας, εκ μέρους της μεγαλύτερης τράπεζας των τοκογλύφων, συμπεραίνουμε ότι, το διεθνές κεφάλαιο προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την κρίση χρέους για να εξασφαλίσει, έναντι χαμηλών τιμών, τα διαμάντια της εκάστοτε χώρας – τις δημόσιες μονοπωλιακές, κοινωφελείς, κερδοφόρες και στρατηγικές επιχειρήσεις.
Η Goldman Sachs έχει εξασφαλίσει στο συμβόλαιο πώλησης που υπέγραψε η
κυβέρνηση της Δανίας «δικαίωμα βέτο», όσον αφορά τις σημαντικές
αποφάσεις της διοίκησης της επιχείρησης – οπότε μπορεί να εξασκεί πιέσεις, εάν δεν καταφέρνει να χρηματίζει τα μέλη του εκάστοτε ΔΣ.

Είναι εύλογο δε να υποθέσει κανείς ότι θα μεταπουλήσει τα μερίδια που εξαγόρασε σε κάποιον στρατηγικό επενδυτή, αφού
αυτή είναι η δουλειά της. Πιθανότατα σε Κινέζους, οι οποίοι συμμετέχουν
ήδη σε ανάλογες επιχειρήσεις – στην ύδρευση (Βρετανία), καθώς επίσης
στην ενέργεια (Πορτογαλία).

Ολοκληρώνοντας οφείλουμε να προσθέσουμε ότι, η Δανία είναι η χώρα που έχει «υποκλέψει» δύο από τα βασικότερα αγροτικά προϊόντα της χώρας μας:
τη φέτα και το γιαούρτι (για την παρασκευή τζατζικιού), αντικαθιστώντας
το πρόβειο με το αγελαδινό γάλα στην παραγωγή τους – έχοντας
δημιουργήσει μεγάλες βιομηχανίες στο συγκεκριμένο κλάδο, με εξαγωγές σε
ολόκληρο τον πλανήτη.

Analyst TeamAnalyst.gr Team

Οικονομική Κρίση

Ποιος πληρώνει για τη μείωση του χρέους…

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Μπορεί το ελληνικό χρέος τον τελευταίο χρόνο να ξεπέρασε τα 404 δισ. ευρώ από 365 δισ. ευρώ το 2019, αλλά η εξέλιξή του είναι θετική, καθώς ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώνεται.

Με βάση τα στοιχεία της Eurostat λοιπόν, το ελληνικό χρέος το 2022 μειώθηκε στο 171,% του ΑΕΠ όχι τόσο λόγω του ισχνού πλεονάσματος 0,1% έναντι προβλέψεων για έλλειμμα -1,6% αλλά λόγω της ισχυρής αύξησης του ΑΕΠ και του ακόμη ισχυρότερου πληθωρισμού.

Όπως είπαμε, το χρέος έχει σημασία ως ποσοστό του ΑΕΠ και όχι ως απόλυτος αριθμός… Είναι διαφορετικό π.χ.  να έχει  χρέος  100 χιλ. ευρώ κάποιος που έχει εισόδημα 100 χιλ. και πληρώνει τόκους 5-6 χιλ. ευρώ το χρόνο και κάποιος άλλος που έχει εισόδημα 10 χιλ. ευρώ και πληρώνει το ίδιο κόστος εξυπηρέτησης… Ο δεύτερος τελεί υπό χρεοκοπία γιατί τα 4-5 χιλιάρικα που του απομένουν δεν φτάνουν για να ζήσει…

Ο πληθωρισμός λοιπόν το 2022 έκλεισε στο 9,6% και το ΑΕΠ παρουσίασε αύξηση 5,9% έναντι αύξησης 8,4% που είχε εμφανίσει το 2021.

Καθώς η μεταβολή του ΑΕΠ υπολογίζεται σε αποπληθωρισμένες τιμές, η μεταβολή του ΑΕΠ και ο πληθωρισμός αθροίζουν μαζί για το 2022 μια μεταβολή 9,6% + 5,9% ίση με 15,5%.

Αυτή είναι περίπου και η μείωση του χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ καθώς το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους είναι στα χέρια των ευρωπαϊκών θεσμών με επιτόκιο περί το 1,5%.

Τουτέστιν ενώ το χρέος αυξήθηκε με 1,5% περίπου, το ΑΕΠ αυξήθηκε με πολλαπλάσιο ρυθμό και ο πληθωρισμός μείωσε την αγοραστική δύναμη στην οικονομία κατά 9,6%…

Όπως οι μη αδαείς  γνωρίζουν όμως στο σύμπαν που ζούμε δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα. Τούτο σημαίνει πως όταν υπάρχει μείωση χρέους κάποιος την πληρώνει.

Ας πάρουμε τα πράγματα την αρχή.

Ο κλασικός και προφανέστερος τρόπος να μειωθεί το δημόσιο χρέος είναι να μειωθούν οι δαπάνες του δημοσίου ή να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα και  να δημιουργηθεί πλεόνασμα με το οποίο θα αποπληρωθεί μέρος του αυτού…

Τουτέστιν, κάποιος που χρωστάει πρέπει να ξοδεύει λιγότερα για να πληρώνει το χρέος.

Αυτός είναι ο “ορθόδοξος” τρόπος…

Ένας άλλος τρόπος είναι να αυξηθεί το ΑΕΠ ταχύτερα από χρέος οπότε θα περισσέψουν λεφτά για την αποπληρωμή του χωρίς να χρειαστεί να μειωθούν οι δαπάνες. Ένας τρίτος τρόπος είναι η διάβρωση του χρέους μέσω του υψηλού πληθωρισμού.

Στην περίπτωση αυτή οι άνθρωποι δεν υπόκεινται μειώσεις των ονομαστικών μισθών και συντάξεων ή φορολόγηση των καταθέσεων αλλά μείωση της αγοραστικής δύναμης.

Μείωση της αγοραστική δύναμης σημαίνει πως κάποιος που παίρνει μεροκάματο π.χ. 50 ευρώ την ημέρα, με αυτά σήμερα μπορεί να αγοράσει ένα πεντόλιτρο ελαιόλαδο, ενώ το 2019 αγόραζε περίπου 2. Τα στοιχεία αυτά είναι πραγματικά από την αγορά.

Η αύξηση της τιμής του ελαιόλαδου είναι του μεγέθους που περιγράφουμε αλλά ένα σημαντικό μέρος της οφείλεται στην μείωση της παραγωγής στη Μεσόγειο φέτος και το υπόλοιπο στον υψηλό πληθωρισμό που συνεχίζεται απτόητος στα τρόφιμα.

Από τον υψηλό πληθωρισμό του 2022 έχασαν όλοι. Έχασαν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι καταθέτες και οι περισσότερες οι επιχειρήσεις που δεν κατάφεραν να μετακυλήσουν την αύξηση του κόστους των πρώτων υλών…

Για τη συνέχεια  Capital

 

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Γιώργος Αδαλής: Κάποιοι έχουν βγει για κυνήγι

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γιώργος Αδαλής: Κάποιοι έχουν βγει για κυνήγι

Ο οικονομέτρης – αναλυτής Γιώργος Αδαλής, εξηγεί γιατί τα επιφαινόμενα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα ιδίως της Ευρώπης με αιχμή την Ελβετία και την Γερμανία, έχουν στη κορυφή των ζητημάτων τους το ενεργειακό, την απεξάρτηση από την Ρωσία και την σχέση με τα κεφάλαια και την εμπλοκή με ρωσικές εταιρίες, την ώρα που η πολιτική των επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών, δεν φανερώνει διάθεση για ουσιαστικές παρεμβάσεις στις αλυσιδωτές κρίσεις.

Ο Γιώργος Αδαλής, παραθέτει θεατές αλλά και αθέατες πλευρές της κρίσης , διαφοροποιεί την προσέγγιση του για το τι συμβαίνει στις ΗΠΑ και τι στην Ευρώπη, ενώ επιμένει ότι το κρισιακό σπιράλ θα μας συνοδεύει για πολλά χρόνια ακόμη με πολλά μπρός και πίσω .

Συνέχεια ανάγνωσης

Ελλάδα

Το χρονικό από την ένταξη στα μνημόνια έως την έξοδο από την ενισχυμένη εποπτεία

Δημοσιεύτηκε

στις

Το χρονικό της καταστροφής της Ελλάδας από ανεύθυνους (;) πολιτικούς

Του Θάνου Τσίρου
thtsiros@naftemporiki.gr  

Το τέλος της ενισχυμένης εποπτείας είναι γεγονός. Από αύριο, ξεκινά μια νέα περίοδος για την Ελλάδα κατά την οποία η χώρα δεν θα υπόκειται σε τριμηνιαίους ελέγχους από τους θεσμούς όπως συμβαίνει ουσιαστικά από το 2010 μέχρι σήμερα. Αξίζει όμως να θυμηθούμε τα όσα περάσαμε για να φθάσουμε εδώ. 

Η μνημονιακή περιπέτεια της Ελλάδας, αν και τυπικά ξεκίνησε το 2010, είχε τις ρίζες της παλαιότερα, καθώς από το 2008 είχε ξεκινήσει η δραματική επιδείνωση των δεικτών της οικονομίας, με βασικότερους το δημοσιονομικό έλλειμμα, το δημόσιο χρέος και το εξωτερικό έλλειμμα.

2 Σεπτεμβρίου 2009:
Υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής εξαγγέλλει πρόωρες εκλογές για τις 4 Οκτωβρίου 2009,
τις οποίες κερδίζει το ΠΑΣΟΚ.

EUROKINISSI /ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΛΤΑΣ

20 Οκτωβρίου 2009:

Ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου ανακοινώνει στο ECOFIN ότι το έλλειμμα για το 2009 θα κυμανθεί, ως
ποσοστό του ΑΕΠ, στο 12,5% αντί του 6% που το υπολόγιζε η προηγούμενη κυβέρνηση.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ

22 Οκτωβρίου 2009:

Ο οίκος Fitch υποβαθμίζει την Ελλάδα από το επίπεδο A στο Α- και ακολούθησε μπαράζ υποβαθμίσεων στο επόμενο διάστημα από όλους τους οίκους.

Μάρτιος 2010:

Επισκεπτόμενος την Αθήνα, ο επίτροπος Όλι Ρεν εύχεται στους Έλληνες «καλό κουράγιο», υπονοώντας το τι θα ακολουθήσει.

23 Απρίλιου 2010:

Ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου, από το ακριτικό Καστελόριζο, ανακοινώνει την
προσφυγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης.

2 Μαΐου 2010:

Ανακοινώθηκε το πρώτο από τα μεγάλα πακέτα μέτρων του μνημονίου, ύψους 20 δισ. ευρώ, για το 2010 και 10 δισ.
ευρώ για τα επόμενα χρόνια.

6 Μαΐου 2010: Ψηφίζεται από τη Βουλή το μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ για τα
μέτρα που θα ληφθούν, προκειμένου να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός στήριξης.

8 Μαΐου 2010:

Υπογράφηκε η δανειακή σύμβαση (το πρώτο μνημόνιο) μεταξύ Ελλάδας και κρατών μελών της Ε.Ε. για δάνειο ύψους 80 δισ. ευρώ.

PHASMA/ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Η τρόικα στο Μαξίμου – Τόμσεν – Μαζούχ – Μορς

10 Μαΐου 2010:

Υπογράφηκε η αντίστοιχη σύμβαση μεταξύ Ελλάδας και ΔΝΤ για δάνειο ύψους 30 δισ. ευρώ.

31 Οκτωβρίου 2011:

Ο κ. Παπανδρέου ανακοινώνει την απόφασή του για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τα νέα μέτρα που ζητούν οι δα ειστές. Προκαλούνται ισχυρές αντιδράσεις και ανοίγει ο δρόμος για κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Λουκά Παπαδήμο.

11 Νοεμβρίου 2011:
Ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, την οποία στηρίζουν ΠΑΚΟΚ, Ν.Δ. και ΛΑΟΣ.

PHASMA/ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

12 Φεβρουαρίου 2012:

Η Βουλή ψήφισε με 199 ΝΑΙ το 2ο μνημόνιο, το οποίο προκαλεί νέες εσωκομματικές τριβές και διαγραφές βουλευτών.

9 Μαρτίου 2012:
Ολοκληρώθηκε το PSI, με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα να φτάνει το 95,7%, να «κουρεύεται» χρέος 106 δισ. ευρώ, αλλά
το τελικό όφελος να είναι μόνο 53 δισ. ευρώ και να μη λύνεται το πρόβλημα του χρέους.

17 Ιουνίου 2012:
Διεξάγονται οι εκλογές οι οποίες οδήγησαν τελικά σε δημιουργία κυβέρνησης συνασπισμού με τη συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Ο Αντώνης Σαμαράς ορκίζεται o πρωθυπουργός.

EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Φθινόπωρο 2014:
Η τρόικα ζητούσε πρόσθετα μέτρα από την κυβέρνηση, η οποία αρνείτο να τα λάβει και υπήρξε ρήξη.

Ιανουάριος 2015:

Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν άντεξε στις πιέσεις και προσέφυγε στις κάλπες, που ανέδειξαν πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ, που
σχημάτισε κυβέρνηση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Η τρόικα πίεζε για τη λήψη πρόσθετων μέτρων και υπήρξε μεγάλη ρήξη με την ελληνική κυβέρνηση.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

28 Ιουνίου 2015:

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανακοινώνει την επιβολή capital controls, εξαγγέλλει δημοψήφισμα για την αποδοχή ή μη των προτάσεων μεταρρυθμίσεων στις οποίες κατέληξε το Eurogroup.

5 Ιουλίου 2015:

Πραγματοποιείται δημοψήφισμα, με το 61% να ψηφίζει ΟΧΙ.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΦΏΤΗΣ ΠΛΈΓΑΣ Γ.

8 Ιουλίου 2015:
Οι ελληνικές αρχές ζητούν πρόγραμμα στήριξης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.

12/13 Ιουλίου 2015:
Σε μια μαραθώνια Σύνοδο Κορυφής που διήρκεσε περισσότερο από 17 ώρες, οι ηγέτες των χωρών της Ευρωζώνης καταλήγουν σε συμφωνία επί της αρχής για ένα νέο πρόγραμμα στήριξης για την Ελλάδα, δηλαδή το τρίτο μνημόνιο.

EPA/OLIVIER HOSLET

20 Αυγούστου 2018:
Λήγει το τρίτο μνημόνιο και η Ελλάδα εξέρχεται της μνημονιακής εποπτείας και εισέρχεται στη «μεταμνημονιακή εποπτεία», η οποία θα διαρκέσει έως σήμερα, 20 Αυγούστου 2022. 

Ναυτεμπορικής

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή