Ιστορία
Η αναγνώριση που ήρθε με καθυστέρηση 100 χρόνων
Νίκος Καπετανίδης: Συνέντευξη του Κώστα και της Σοφίας Καπετανίδης για τον ήρωα δημοσιογράφο εθνομάρτυρα και την αναγνώρισή του από την ελληνική πολιτεία.
«Θα μάθετε από τους ολίγους που θα περισωθούν ότι μήτε το θάρρος, μήτε η ψυχραιμία με εγκατέλειψαν ως την τελευταία μου στιγμή… Εντούτοις η ψυχή μου βαρύτατα πενθεί διότι σας αφήνω για πάντα… Τέτοιος θάνατος σαν το δικό μου είναι ωραίος, δοξασμένος… Γι’ αυτό μη λυπηθείτε… Ο θάνατος είναι τιμή για όλους μας. Θαρσείτε και καρτερείτε, μια φορά κάνεις πεθαίνει…»
Αυτά έγραψε στην τελευταία του επιστολή ο εθνομάρτυρας Νίκος Καπετανίδης, μια μέρα πριν τον τραγικό θάνατό του.
Ήταν 21 Σεπτεμβρίου του 1921 όταν ο μαχητικός δημοσιογράφος Νίκος Καπετανίδης οδηγούνταν στην αγχόνη, στην πλατεία της Αμάσειας. Οι τελευταίες του λέξεις ήταν: «Ζήτω η Ελλάς»…
Ο νεοσύστατος σύλλογος δράσης Νίκος Καπετανίδης, αποφάσισε να στήσει το άγαλμα του στο μητροπολιτικό πάρκο Παύλου Μελά, ακριβώς 100 χρόνια μετά… Παρόντες ήταν και οι απόγονοί του Σοφία και Κώστας Καπετανίδης…
Πως αισθανθήκατε όταν είδατε το άγαλμα του Νίκου Καπετανίδη στο μητροπολιτικό πάρκο του Παύλου Μελά;
Σοφία: Είμαι πολύ συγκινημένη, υπερήφανη, δικαιωμένη και βαθιά ευγνώμων για την κατασκευή και τοποθέτηση του αγάλματος του Νίκου Καπετανίδη στο πάρκο Παύλου Μελά. Είναι ένας πολύ όμορφος χώρος και με την ανάπλαση που πρόκειται να γίνει πιστεύω θα είναι ένα στολίδι για την πόλη της Θεσσαλονίκης.
Ήταν μια μεγάλη αναγνώριση και δικαίωση στο πρόσωπο του Νίκου Καπετανίδη για τον αγώνα που έδωσε και για τα πιστεύω του για τα οποία θυσιάστηκε.
Σκεφτόμουν πόσο περήφανος αλλά και δικαιωμένος θα ήταν ο παππούς μου Κώστας Καπετανίδης, (αδελφός του Νίκου), αλλά και ο πατέρας μου Νίκος αν έβλεπαν αυτή την αναγνώριση ! Είναι πολύ σημαντικό για κάποιον που έχει δώσει τη ζωή του για έναν σκοπό να δικαιώνεται (έστω και μετά από τόσα χρόνια) και ελπίζω να έχουν παρόμοια αναγνώριση και άλλα θύματα της Γενοκτονίας.
Τα χρήματα για αυτό το άγαλμα δόθηκαν κυρίως από ομογενείς. Πως είδατε αυτή τη χειρονομία τους;
Σοφία: Θα ήθελα να ευχαριστήσω μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου τους ομογενείς μας για την τόσο πολύτιμη βοήθεια τους για την πραγματοποίηση της εκδήλωσης. Αυτοί οι άνθρωποι είναι τόσο μακριά αλλά στην ουσία ίσως πολύ πιο κοντά από εμάς, στην πατρίδα τους, στην ιστορία της και στους ήρωες της. Είναι ενωμένοι μεταξύ τους και κρατάνε τόσο βαθιά μέσα τους την ιστορία τους ώστε αυτό να μην σβήνει και να περνάει από γενιά σε γενιά και μόνο ένα πολύ μεγάλο μπράβο τους αξίζει!.. Ήταν μεγάλη μας τιμή όλο αυτό που έκαναν για εμάς, ως οικογένεια Καπετανίδη και πραγματικά ήταν απίστευτη η χαρά μας που τίμησαν και αυτοί με την παρουσία τους τον Νίκο Καπετανίδη..
Συμπληρώθηκε ένας αιώνας από την ημέρα της θυσίας του Νίκου Καπετανίδη. Δυστυχώς όμως οι περισσότεροι νεοέλληνες αγνοούν την ιστορία του. Θα μπορούσατε να μας πείτε λίγα λόγια για τη ζωή του;
Κώστας: Ο Νίκος γεννήθηκε το 1889 στο Ρίζιο και έζησε στην Τραπεζούντα όλη την ζωή του. Φοίτησε στο περίφημο εκπαιδευτικό ίδρυμα του Φροντιστηρίου και αποφοίτησε το 1907. Ως μαθητής ήταν μέτριος αλλά ήταν ο καλύτερος στην έκθεση και του άρεσε πολύ η λογοτεχνία. Αυτό τον οδήγησε από την τελευταία τάξη του Γυμνασίου να γράφει χρονογραφήματα και άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες της Τραπεζούντας. Το 1910, ο Κτενίδης με την αμέριστη συμπαράσταση του Νίκου, θα εκδώσει το 15νθήμερο φιλολογικό και λαογραφικό περιοδικό «Επιθεώρησις», στο οποίο τα περισσότερα κείμενα τα γράφουν οι δύο τους. Ο Νίκος θα είναι επισήμως ο αρχισυντάκτης του περιοδικού, με το ψευδώνυμο «Σπύρος Φωτεινός».
Το 1912 ο Νίκος εκδίδει την πρώτη σειρά «Διηγημάτων» του, η οποία δυστυχώς έμελλε να είναι και η μόνη, λόγω της επεισοδιακής και σύντομης ζωής του. Την υπέγραψε με το ίδιο ψευδώνυμο «Σπύρος Φωτεινός», ενώ τη σειρά προλογίζει ο γνωστός Πόντιος λογοτέχνης της εποχής Γιάννης Κανονίδης από την Ανάπα της Ρωσίας.
Με το ξέσπασμα του Ά Παγκοσμίου Πολέμου τον καλούν να καταταχθεί στο τουρκικό στρατό. Επειδή οι συνθήκες είναι άθλιες θα λιποτακτήσει και θα κρυφτεί (έως την άφιξη των Ρώσων) στη μονή Θεοσκέπαστου. Τότε (1916) θα εκδώσει την εβδομαδιαία εφημερίδα «Σάλπιγγα». Μέσα από τις σελίδες της ο Νίκος γράφει για τις αναγεννημένες ελπίδες ανεξαρτησίας του Πόντου αλλά και τη λαχτάρα του για την ένωση με την Ελλάδα. Δυστυχώς, από αυτήν την εφημερίδα δεν έχουν διασωθεί αντίτυπα. Με την επάνοδο των Τούρκων (2/1918) θα κλείσει την «Σάλπιγγα», γιατί διεξάγονται εναντίον του (και άλλων πατριωτών Ποντίων) έρευνα από τις τουρκικές αρχές για φιλελληνική προπαγάνδα μέσω της εφημερίδας.
Έτσι, 27 Οκτωβρίου 1918 γεννιέται η «Εποχή». Το χαράκωμα από το οποίο, για τα λιγοστά εναπομείναντα χρόνια του, θα δώσει το δικό του αγώνα. Τον αγώνα για την ενημέρωση των συμπολιτών του, αλλά και την αποκάλυψη της αλήθειας σχετικά με τον κατατρεγμό του ελληνικού στοιχείου.
Η βασική πλευρά της αρθρογραφίας του είναι ο εθνικός αγώνας του για την απελευθέρωση από τους Τούρκους και την «..απευθείας Ένωση του Πόντου με την Ελλάδα..» όπως βροντοφώναξε στο δικαστήριο της Αμάσειας, ενώ απέναντί του έβλεπε την κρεμάλα που τον περίμενε.
Η δεύτερη πλευρά του είναι του Έλληνα δημοσιογράφου που αρνήθηκε την λογοκρισία και πέθανε για τα πιστεύω του. Και πραγματικά δεν υπάρχουν πολλοί Έλληνες δημοσιογράφοι που θυσιάστηκαν για την ελεύθερη δημοσιογραφία.
Η τρίτη είναι τo παιδαγωγικό και πολιτικό του όραμα. Ο Νίκος πίστευε ότι μόνο μέσω μιας προοδευτικής και ουσιαστικής παιδείας θα μπορέσουν να «..ευρεθούν οι ωραίοι στο σώμα και ωραίοι στην ψυχή Νέοι, να γίνουν οι κήρυκες της λαϊκής αποσκλάβωσης και οι πρόδρομοι μιας εθνικής και κοινωνικής ωριμότητας του ανατολικού Ελληνισμού..» ( άρθρο «ΤΟ ΛΑΙΚΟ ΞΥΠΝΗΜΑ», 22/9/1920). Αυτή την πλευρά του την έχει αναδείξει ο καθηγητής της Γενοκτονίας Κώστας Φωτιάδης.
Η τέταρτη διάσταση είναι οι προοδευτικές απόψεις του για το κοινωνικό ζήτημα. Υπερασπιζόταν με πάθος τον φτωχό και απλό λαό έναντι του κεφαλαίου, είτε επρόκειτο για το τουρκικό είτε για το ελληνικό κεφάλαιο. Έγραψε βίαια εναντίον των πλούσιων Ελλήνων που δεν έδιναν μέρος του ιδιωτικού τους πλούτου για την ανακούφιση των προσφύγων συμπατριωτών τους. Ενάντια στους εργοδότες που έδιναν μισθούς πείνας στους υπαλλήλους τους, ενώ βροντοφώναξε στους εφόρους των ελληνικών σχολείων : «..Ψηφίσατε ικανοποιητικά ποσά. να φανέ να χορτάσουν και να μην ψωμοζητούν και να μην δανείζονται και να μην εκτίθονται στην εντροπήν οι δάσκαλοι..».
Φυσικά όλα αυτά τον έκαναν εχθρό του καθεστώτος του Κεμάλ και όταν αποφασίστηκε η ανοικτή πλέον γενοκτονία, ανάμεσα στους πρώτους που συνελήφθησαν ήταν και ο Νίκος. Όπως γράφει στην οικογένεια του «…Να κατηγορηθούμε ως επαναστάτες και να γίνη ο αλύπητος θερισμός των επιστημόνων, των μορφωμένων, των διανοούμενων… Τέτοιος θάνατος σαν τον δικό μας είναι ωραίος, δοξασμένος… Γι’ αυτό μη λυπηθείτε… Εσύ, μανούλα μου, εκαρτέρησον. Ετίμησα τα στήθια σου και το όνομά σου με τον θάνατό μου… Ο θάνατος είναι τιμή για όλους μας …
Θαρρείτε και καρτερείτε… Μια φορά κανείς πεθαίνει…».
Η ποινή που του επιβλήθηκε, ήταν φυσικά θάνατος με απαγχονισμό. Στις 21 Σεπτεμβρίου 1921 το πρωί ο Νίκος με τους υπόλοιπους Τραπεζούντιους οδηγήθηκε στην αγχόνη. Η τελευταία κραυγή του όταν ανέβηκε στο ικρίωμα, ήταν:
«ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ!».
Ευτυχώς μας έμεινε η «ΕΠΟΧΗ» που διέσωσε ο πάππους μου Κώστας, η οποία ήταν την πνευματική κληρονομιά και παρακαταθήκη του στην Ιστορία του Πόντου : «…Ενθυμούμαι και την “Εποχή”. Μου φαίνεται πάντοτε πως ήταν ωσάν πρόδρομος στην πνευματική αναγέννηση του τόπου μας…» έγραψε στο τελευταίο γράμμα του…
Έναν αιώνα μετά, το βαθύ κράτος της Τουρκίας συνεχίζει να προκαλεί. Πως θα έπρεπε να αντιδράσει η Ελλάδα;
Κώστας: Αλίμονο οι δύο λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν! Καμία μάνα δεν πρέπει να χάσει το παιδί της σε ένα ανόητο πόλεμο. Ο μόνος δρόμος των δύο γειτονικών λαών είναι ο δρόμος της ειρηνικής συνύπαρξης και του αλληλοσεβασμού. Όμως όλοι ξέρουμε τα προβλήματα τα δημιουργεί το βαθύ κράτος της Τουρκίας και η έλλειψη πραγματικής δημοκρατίας στο γειτονικό κράτος . Ευτυχώς η ελληνική απάντηση είναι της ήρεμης δύναμης που δεν ζητάει τίποτα αλλά δεν παραχωρεί και τίποτα. Θεωρώ ότι αργά ή γρήγορα η γειτονική χώρα θα βαδίσει στον δρόμο της πλήρους δημοκρατίας και έτσι θα λυθούν τα όποια προβλήματα.
Σκέφτεστε να επισκεφθείτε την Τραπεζούντα όπου έδρασε ο Νίκος Καπετανίδης;
Σοφία: Θα θέλαμε πολύ να πάμε για να δούμε για ιστορικούς λόγους τα μέρη που έζησε και πέθανε ο Νίκος Καπετανίδης, αλλά οι πρόσφατες απαγορεύσεις εισόδου σε Πόντιους συμπατριώτες μας, μας κάνουν να αναβάλουμε την επίσκεψη μας για άλλους καταλληλότερους καιρούς.
Στη Θεσσαλονίκη ιδρύθηκε πρόσφατα ο σύλλογος δράσης του Νίκου Καπετανίδη. Θα συμμετέχετε σε αυτόν τον σύλλογο;
Κώστας: Ήδη είχαμε μια πρώτη συνεργασία για την προετοιμασία των εκδηλώσεων και θέλω πραγματικά να ευχαριστήσω όλα τα μέλη του συλλόγου για την σημαντική προσφορά τους στην πραγματικά άρτια εκδήλωση. Θα είναι πραγματική χαρά μου να βοηθήσω σε ότι και όσο μου ζητηθεί από τον σύλλογο αυτό, που φέρει το όνομα της οικογένειάς μου.
Τι άλλο σκέφτεστε να κάνετε για να γίνει γνωστό το έργο και η θυσία του Νίκου Καπετανίδη.
Κώστας: Ακολουθώντας την επιθυμία του παππού μου Κώστα – αδελφού του Νίκου- το 2018 εξέδωσα το πρώτο μου βιβλίο «Νίκος Καπετανίδης, ο ηρωϊκός δημοσιογράφος του Πόντου» (εκδόσεις Ινφογνώμων), το οποίο αποτελούσε μια ιστορική βιογραφία της ζωής του Νίκου Καπετανίδη , με αναφορές στα σημαντικότερα άρθρα του στην εφημερίδα του.
Τώρα πολύ πιο ώριμος, μετά από δεκαετή ενασχόληση και μελέτη, σκοπεύω στο τέλος του χρόνου να εκδώσω το δεύτερο βιβλίο μου, με σκοπό να παρουσιάσω στον αναγνώστη τη πολυδιάστατη προσωπικότητα και τις εθνικές, πολιτικές και κοινωνικές ιδέες του σπουδαίου αυτού άνδρα, ίσως ο σπουδαιότερος πολιτικός και παιδαγωγός του Πόντου σύμφωνα με τον καθηγητή Κώστα Φωτιάδη. Ο Νίκος Καπετανίδης είχε ριζοσπαστικά προοδευτικές απόψεις στα εθνικά , κοινωνικά και εκπαιδευτικά ζητήματα της εποχής του και πρόλαβε στα λίγα χρόνια της ζωής του να βάλει την ανεξίτηλη σφραγίδα του στην ιστορία του Ελληνισμού του Πόντου.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ιστορία
Σαν σήμερα η Δίκη της Νυρεμβέργης: 6 ξεχασμένα γεγονότα – Μια Σοβιετική στην αγκαλιά του Γκέρινγκ – Ο στρατάρχης της Βέρμαχτ που έκαψε τους Ναζί
Είναι η σπουδαιότερη δίκη του 20ου αιώνα: η Δίκη της Νυρεμβέργης. Έξι ξεχασμένα γεγονότα που χαϊδεύουν τη σκόνη του χρόνου από το… σαλόνι της Ιστορίας.
Ήταν Τρίτη, μια μέρα σαν σήμερα, 1η Οκτωβρίου του 1946, όταν οι δικαστές ανακοινώνουν την ετυμηγορία τους· οι κατηγορούμενοι θα ακούσουν ανέκφραστοί τις ποινές που τους επιβάλλονται για τα απεχθή εγκλήματά τους.
Ακόμα και σήμερα, 78 χρόνια μετά, κάποια γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της Δίκης ακούγονται με έκπληξη· ας διαβάσουμε 6 από αυτά.1. Η έδρα του Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου ήταν στο Βερολίνο, όχι στη Νυρεμβέργη: Η σοβιετική ηγεσία επέμενε να διεξαχθεί η δίκη στο Βερολίνο όπου οι νικήτριες δυνάμεις είχαν ιδρύσει το Συμμαχικό Συμβούλιο Ελέγχου- την ανώτατη διοικητική αρχή των νικητών στο έδαφος της ηττημένης Γερμανίας.
Όμως οι Δυτικοί Σύμμαχοι επέμεναν για τη Νυρεμβέργη που βρισκόταν στην αμερικανική ζώνη κατοχής. Το Μέγαρο της Δικαιοσύνης ήταν άθικτο και συνδεόταν μέσω υπόγειας διάβασης με μια φυλακή, κάτι που δεν είχε το Βερολίνο. Ο χώρος θεωρήθηκε επίσης συμβολικός: στη Νυρεμβέργη είχαν πραγματοποιηθεί όλα τα συνέδρια του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος από το 1927. Στο τέλος επιλέχθηκε το Βερολίνο ως έδρα του Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου και στις αρχές Οκτωβρίου του 1945 πραγματοποιήθηκαν εκεί- στο κτίριο του Συμμαχικού Συμβουλίου Ελέγχου- αρκετές συναντήσεις με οργανωτικά θέματα. Η πρώτη συνεδρίαση του δικαστηρίου πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο της Δικαιοσύνης στη Νυρεμβέργη στις 20 Νοεμβρίου 1945.
2. Επτά κατηγορούμενοι απέφυγαν την τιμωρία: Απαγγέλθηκαν κατηγορίες εναντίον 24 από τους πιο διαβόητους εγκληματίες των Ναζί. Από αυτούς 12 κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε θάνατο, όμως δύο κατάφεραν να αποφύγουν την εκτέλεση.
Ο Χέρμαν Γκέρινγκ, ο ανώτατος ηγέτης των SA, στρατηγός των στρατευμάτων των SS, υπουργός Αεροπορίας του Ράιχ και διάδοχος του Χίτλερ, καταδικάστηκε σε θάνατο. Πριν από την εκτέλεσή του, όμως, αυτοκτόνησε καταπίνοντας υδροκυάνιο.
Ο Μάρτιν Μπόρμαν, επικεφαλής της Καγκελαρίας του Ναζιστικού Κόμματος και ο προσωπικός γραμματέας του Φίρερ, καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο αφού δεν βρέθηκε για να δικαστεί. Ο Μπόρμαν φέρεται να σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια σοβιετικού βομβαρδισμού του Βερολίνου. Ωστόσο, το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ. Το 1972 ανακαλύφθηκαν λείψανα που φέρεται ότι ανήκουν στον Μάρτιν Μπόρμαν και το 1998 ένα τεστ DNA το απέδειξε.
Ο Ρόμπερτ Λέι, πρόεδρος του Γερμανικού Εργατικού Μετώπου, απαγχονίστηκε στο κελί του πριν από την έναρξη της δίκης στις 25 Οκτωβρίου 1945, λίγες μέρες μετά την παραλαβή του κλητηρίου θεσπίσματος.
Ο Γκούσταβ Κρουπ φον Μπόλεν, επικεφαλής του βιομηχανικού ομίλου «Krupp» που χρηματοδότησε και κατασκεύασε την πολεμική μηχανή των Ναζί, επικαλέστηκε ανίατη ασθένεια. Κατά τη διάρκεια μιας προκαταρκτικής ακροαματικής διαδικασίας στις 15 Νοεμβρίου 1945, πριν καν ξεκινήσει η δίκη, οι κατηγορίες εναντίον του πολυεκατομμυριούχου επιχειρηματία αποσύρθηκαν!
Τρεις άλλοι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν – ο αντικαγκελάριος Φραντς φον Πάπεν, ο Χανς Φρίτσε, επικεφαλής του Τμήματος Ραδιοφώνου του Υπουργείου Δημόσιας Διαφώτισης και Προπαγάνδας του Ράιχ και ο Ζάλμαρ Σαχτ υπουργός Οικονομικών του Ράιχ.
3. Κατηγορούμενοι κάθονταν στα εδώλια φορώντας γυαλιά ηλίου: Φωτογραφίες και βίντεο αρχείου από το δικαστήριο δείχνουν πολλούς συμμετέχοντες να φορούν γυαλιά ηλίου. Ο λόγος ήταν ότι ο φωτισμός στην αίθουσα του δικαστηρίου ήταν έντονος. Έτσι περιέγραψε τον φωτισμό ο Μπόρις Πολεβόι, ειδικός ανταποκριτής της εφημερίδας Pravda στο δικαστήριο, στο βιβλίο του «The Final Reckoning: Nuremberg Diaries»: «Ένα, κάπως απρόσωπο και καταπιεστικό φως, στο οποίο τα πάντα γύρω αποκτούσαν μια πρασινωπή, θανατηφόρα απόχρωση». Οι κουρτίνες σε όλα τα παράθυρα ήταν τραβηγμένες. Σύμφωνα με τον Πολεβόι, ο διοικητής της φυλακής των ΗΠΑ, συνταγματάρχης Μπάρτον Άντρους, είπε κάποτε στους δημοσιογράφους: «Θα φροντίσω να μην δει ποτέ ξανά κανένας από αυτούς τον ήλιο»! Το φως εκείνο στην αίθουσα του δικαστηρίου, προκάλεσε πόνους στα μάτια σε πολλούς, έτσι οι παρευρισκόμενοι, συμπεριλαμβανομένων των κατηγορουμένων, φορούσαν μερικές φορές σκούρα γυαλιά.
4. Ο αμερικανικός Τύπος έγραψε ότι ο σοβιετικός εισαγγελέας πυροβόλησε τον Γκέρινγκ: Στις 10 Απριλίου 1946, η εφημερίδα του αμερικανικού στρατού Stars and Stripes δημοσίευσε ένα ρεπορτάζ που έγραφε ότι ο σοβιετικός εισαγγελέας Ρόμαν Ρουντένκο είχε εξοργιστεί τόσο πολύ από τη συμπεριφορά του Γκέρινγκ σε μια από τις συνεδριάσεις που τράβηξε το υπηρεσιακό του περίστροφο και πυροβόλησε τον πρώην Reichsmarschall. Ωστόσο, η εφημερίδα δημοσίευσε στη συνέχεια μια διάψευση: «Η αναφορά ότι ο σοβιετικός γενικός εισαγγελέας στη δίκη πυροβόλησε τον Γκέρινγκ σε μια κρίση οργής αποδείχθηκε ότι δεν ισχύει. Σύμφωνα με έναν ανταποκριτή από τη Νυρεμβέργη, ο Γκέρινγκ είναι ζωντανός και πρόθυμος να απαντήσει στις ερωτήσεις του εισαγγελέα»! Η παρανόηση ότι ο Γκέρινγκ είχε πυροβοληθεί προήλθε από λανθασμένη ερμηνεία μιας φράσης που χρησιμοποίησε ο σοβιετικός ανταποκριτής, ο οποίος είχε αναφέρει ότι ο στρατηγός Ρουντένκο είχε «πυροβολήσει ηθικά» τον Γκέρινγκ.
5. Μια σοβιετική διερμηνέας ήταν η «τελευταία γυναίκα που έπεσε στην αγκαλιά του Γκέρινγκ»: Μια μέρα κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, η 24χρονη διερμηνέας Τατιάνα Στουπνίκοβα πήγαινε βιαστικά στη θέση της στην αίθουσα του δικαστηρίου. Ενώ έτρεχε στον διάδρομο, κατά λάθος γλίστρησε και κόντεψε να πέσει.
«Όταν ανέκτησα την ψυχραιμία μου και κοίταξα τον διασώστη μου, ήρθα αντιμέτωπος με το χαμογελαστό πρόσωπο του Χέρμαν Γκέρινγκ ακριβώς μπροστά μου. Κατάφερε να μου ψιθυρίσει στο αυτί: “Vorsicht, mein Kind!” («Να προσέχεις, παιδί μου!»), αφηγείται η Στούπνικοβα στα απομνημονεύματά της. Όταν η Τατιάνα μπήκε στην αίθουσα του δικαστηρίου, ένας γάλλος ανταποκριτής ήρθε κοντά της και της είπε στα γερμανικά: «Ήσουν η τελευταία γυναίκα που κράτησε στην αγκαλιά του ο Γκέρινγκ»!
6. Στρατάρχης της Βέρμαχτ κατέθεσε ως μάρτυς της Σοβιετικής Ένωσης: Το φθινόπωρο του 1946 οι δικαστικές διαδικασίες είχαν βαλτώσει. Άρχισαν να ακούγονται ισχυρισμοί από την υπεράσπιση και τους ίδιους τους κατηγορούμενους ότι η επίθεση της ναζιστικής Γερμανίας στην ΕΣΣΔ ήταν προληπτικό μέτρο. Η σοβιετική αντιπροσωπεία έπρεπε να παράσχει ισχυρά επιχειρήματα ότι η επίθεση από το Γ’ Ράιχ είχε σχεδιαστεί πολύ καιρό πριν.
Ο άνθρωπος που έδωσε την κατάθεση που χρειάζονταν οι Σοβιετικοί ήταν ο στρατάρχης Φρίντριχ Πάουλους, ο οποίος είχε παραδωθεί στο Στάλινγκραντ στις 31 Ιανουαρίου του 1943. Η σοβιετική ηγεσία έφερε με κάθε μυστικότητα τον Πάουλους στο Μέγαρο της Δικαιοσύνης για να καταθέσει. Κατά τη διάρκεια της κατάθεσής του, ο Γερμανός πρώην στρατάρχης δήλωσε: «Όλες οι προετοιμασίες για την επίθεση στην Σοβιετική Ένωση που έλαβε χώρα στις 22 Ιουνίου είχαν στην πραγματικότητα σχεδιαστεί από το φθινόπωρο του 1940»!
Το απόφθεγμα που έμεινε από τη Δίκη της Νυρεμβέργης ήταν η φράση του δικαστή Robert H. Jackson: «The Grave Responsibility of Justice» (Η βαριά ευθύνη της δικαιοσύνης) και δικαιοσύνη είχε αποδοθεί. Όσο για την τιμωρία; Ο Ευριπίδης το είχε ξεκαθαρίσει χρόνια πολλά πριν: «Σχέτλια μεν έπαθες, ανόσια δ’ ειργάσω.» (Έπαθες φρικτά, αλλά έκανες απαίσια)…
Πηγή: Έθνος
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Video
1η Οκτωβρίου 1960: Ημέρα Ανεξαρτησίας της Κύπρου
Η 1η Οκτωβρίου 1960 έχει καθιερωθεί και γιορτάζεται στην Κύπρο ως η ημέρα ανακήρυξης της Ανεξαρτησίας της Κύπρου. Η Κύπρος ανακηρύσσεται ανεξάρτητο, κυρίαρχο κράτος τον Αύγουστο του 1960 με βάση τις συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου του 1959 και ύστερα από τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ (1955-1959) ενάντια στη βρετανική αποικιοκρατία. Στις 16 Αυγούστου 1960, η Μεγάλη Βρετανία εγκαταλείπει την κυριαρχία της στο νησί, και εγκαθιδρύεται επισήμως η Κυπριακή Δημοκρατία. Το Αρχείο της ΕΡΤ με αφορμή την εθνική επέτειο της ανεξαρτησίας της Κύπρου προτείνει το ντοκιμαντέρ παραγωγής 1995:
ΚΥΠΡΟΣ Η ΦΕΝΑΚΗ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ
(video)
Στην εθνική επέτειο της Κύπρου, που τιμάται κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου, είναι αφιερωμένη η εκπομπή που ετοίμασαν ο Κώστας Χριστοφιλόπουλος και ο Δημήτρης Πανταζόπουλος. Στην προσπάθεια να αποδοθεί η σειρά των ιστορικών γεγονότων όπως αυτά οδήγησαν από τη βρετανική κυριαρχία στην ανεξαρτησία και από την περιπετειώδη συμβίωση των κυβερνήσεων της Αθήνας με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο στο πραξικόπημα του Αττίλα, τις απόψεις τους καταθέτουν: ο στενός συνεργάτης του Μακαρίου Νίκος Κρανιδιώτης, οι πανεπιστημιακοί Νεοκλής Σαρρής και Χριστόδουλος Γιαλλουρίδης, ο πρέσβης ε.τ. Θέμος Στοφορόπουλος, ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ Βάσος Λυσσαρίδης, ο Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας Μιχαήλ Δεκλερής και ο Ευρωβουλευτής Γιάννος Κρανιδιώτης. Σχολιάζονται και αναλύονται το διπλωματικό παρασκήνιο και οι διεργασίες που οδήγησαν στις συμφωνίες Ζυρίχης- Λονδίνου και το σύνταγμα που προέβλεπαν, οι συνθήκες και η εκτέλεση του πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου από την χούντα των συνταγματαρχών και ο σχεδιασμός και η εκτέλεση της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο σε δύο φάσεις με την ονομασία Αττίλας Ι και Αττίλας ΙΙ. Η εκπομπή πλαισιώνεται από πλούσιο οπτικοακουστικό αρχειακό υλικό το οποίο καλύπτει το σύνολο των γεγονότων στα οποία αναφέρεται η αφήγηση.
ΠΗΓΗ: ΕΡΤ
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Video
Μανώλης Κοττάκης: Αυτά περιμένατε να ακούσετε από Έλληνα πρωθυπουργό;
Μανώλης Κοττάκης: Το τι σημαίνει γενναιότητα και σοφία μπορεί να το εξηγήσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Το δίκαιο της θάλασσας είναι μέρος του διεθνούς δικαίου. Αυτό που έχει να παρατηρήσει κανείς, είναι, ότι είναι η πρώτη φορά που Έλληνας πρωθυπουργός ανέβηκε σε βήμα και είπε, ότι το παγκόσμιο συμφέρον προηγείται του εθνικού. Ίσως να θέλει να λάβει θέση γενικού γραμματέα του ΟΗΕ. Αν το παγκόσμιο συμφέρον υπερέχει του εθνικού, γιατί δεν κάθονται οι ηγέτες της Ευρώπης σε ένα τραπέζι, για να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, αφού το πιστεύει τόσο πολύ; Επειδή δεν είπε τίποτα για την Κύπρο με αποτέλεσμα να πάει σε συνάντηση με Ερντογάν και να χαμογελά και να κάνει αστειάκια για τη γραβάτα του Φιντάν. Για τα ελληνοτουρκικά δεν είπε τίποτα, προφανώς γιατί δεν ήθελε να αποκαλύψει τι συζητάει. Βγήκε σε δεύτερη ομιλία και μίλησε για την Κύπρο, κάνοντας στην ουσία κριτική στον εαυτό του.
Αυτό που πρέπει να κάνει κάθε Έλληνας ηγέτης, όταν αναφέρεται για την Ουκρανία, είναι να τη συνδέει άμεσα με το Κυπριακό και να διαμαρτύρεται, ότι δεν υπάρχει η ίδια ευαισθησία για τη μεγαλόνησο. Εμείς έχουμε Κύπρο. Αν δεν συνδέουμε τα δύο προβλήματα, τότε τί νόημα έχει; Για να είναι στρατηγικό σταυροδρόμι η Αλεξανδρούπολη; Η Αλεξανδρούπολη ενισχύει τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, όχι της Ελλάδας. Ο πρωθυπουργός έχει δηλώσει πως θεωρεί την Ελλάδα δεδομένο σύμμαχο του ΝΑΤΟ.
Το άρθρο στην ΕΣΤΙΑ
Οὔτε λέξη γιά τό Αἰγαῖο καί τήν μαύρη ἐπέτειο τοῦ Ἀττίλα στήν δεκαπεντάλεπτη παρέμβαση-ἔκθεση ἰδεῶν τοῦ «παγκοσμίου πολίτη» Κυριάκου Μητσοτάκη ἀπό τό βῆμα τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν! – Ἀντιθέτως ὁ Τοῦρκος Πρόεδρος ἀνέπτυξε ὅλη τήν ἀτζέντα τῶν διεκδικήσεών του στήν ἀνατολική Μεσόγειο ζητῶντας ὁριοθέτηση μέ κριτήριο «τήν ἀσφάλεια τῆς ναυσιπλοΐας καί τοῦ ἐμπορίου»
Aκούγοντας κάποιος τόν κ. Μητσοτάκη, τήν περασμένη Κυριακή, νά ὁμιλεῖ στήν Γενική Συνέλευση τοῦ ΟΗΕ, ἐνόμιζε ὅτι ἀκούει κάποιον ἀξιωματοῦχο τοῦ διεθνοῦς ὀργανισμοῦ. Ὄχι τόν ἡγέτη μιᾶς χώρας ἡ ὁποία εὑρίσκεται στό ἐπίκεντρο μιᾶς τεταραγμένης περιοχῆς πού μαστίζεται ἀπό κρίσεις καί πολέμους, ἐνῶ ἀντιμετωπίζει καθημερινή ἀμφισβήτηση τῆς ἐθνικῆς της κυριαρχίας καί τῶν κυριαρχικῶν της δικαιωμάτων. Ἀντιθέτως, χθές, ὁ Ταγίπ Ἐρντογάν ἔθεσε πρό τοῦ διεθνοῦς ἀκροατηρίου ὅλα τά ζητήματα πού ἀπασχολοῦν τήν Τουρκία. Ἀπό τό Κυπριακό μέχρι τίς φιλοδοξίες του γιά ἐπέκταση σέ ὁλόκληρη τήν ἀνατολική Μεσόγειο.
Ὁ κ. Μητσοτάκης ἀναφέρθηκε σέ θέματα τά ὁποία οὐδεμία σχέση ἔχουν μέ τά ἐθνικά μας συμφέροντα. Ἄλλωστε εὐθέως τά ἔθεσε σέ δεύτερη μοῖρα, ἀναφέροντας ἐπί λέξει ὅτι «τό παγκόσμιο συμφέρον διαπερνᾶ τό μεμονωμένο συμφέρον τῶν κρατῶν». Ἴσως νά ἦταν αὐτή μιά καλή ὁμιλία, ἄν ὁ κ. Μητσοτάκης εἶχε ἱκανοποιήσει τήν φιλοδοξία νά καταλάβει κάποια θέση σέ ἕναν διεθνῆ ὀργανισμό, δέν ἦταν ὅμως αὐτό πού περίμενε κανείς νά ἀκούσει ἀπό τόν Πρωθυπουργό τῆς Ἑλλάδος. Θυμίζουμε λοιπόν ὅτι ἀναφέρθηκε στά ζητήματα τοῦ περιβάλλοντος λέγοντας μεταξύ ἄλλων:
«Τό ἔργο δέν εἶναι εὔκολο, ἐνῶ καί τό διακύβευμα εἶναι πολύ μεγάλο. Σήμερα», συνέχισε, «φτάσαμε στήν ἑπομένη μεγάλη κρίση. Τό Σύμφωνο, γιά τήν ὁποῖο γίνεται αὐτή ἡ Σύνοδος, ἀντιπροσωπεύει τήν παγκόσμια συναίνεση γιά τό ζήτημα», εἶπε ὁ Πρωθυπουργός καί ἐπισήμανε ὅτι χρειάζεται δράση σέ ἐθνικό καί συλλογικό ἐπίπεδο καθώς «τό παγκόσμιο συμφέρον διαπερνᾶ τό μεμονωμένο συμφέρον τῶν κρατῶν», ἐνῶ ὁμίλησε γιά «ἀποκατάσταση τῆς ἐμπιστοσύνης στήν παγκόσμια διακυβέρνηση»!
Οὔτε λέξη γιά τήν Ἑλλάδα. Οὔτε λέξη γιά τήν Κύπρο. Οὔτε λέξη γιά τό Αἰγαῖο. Ἀπεναντίας ὁ Ταγίπ Ἐρντογάν ἀνέπτυξε ὅλη του τήν ἀτζέντα. Ἔθεσε προκλητικά ὅλα τά ζητήματα πού ἀπασχολοῦν τήν Τουρκία ἀρχίζοντας ἀπό τήν ἀπαίτηση γιά ἀναγνώριση τοῦ ψευδοκράτους γιά νά φθάσει μέχρι τήν ὁριοθέτηση θαλασσίων ζωνῶν, ὅπου ἔθεσε ζητήματα ξένα πρός τίς προβλέψεις τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου, ὅπως αὐτά τῆς ἀσφαλείας τῆς ναυσιπλοΐας καί τοῦ ἐμπορίου.
Ἄρχισε μέ τήν Κύπρο λέγοντας τά ἑξῆς ἀσύστολα ψέματα, ἐπί τῶν ὁποίων δέν ὑπῆρξε ἀντίκρουσις: «Ἔχουν περάσει 50 χρόνια ἀπό τήν “εἰρηνευτική ἐπιχείρηση” τῆς Κύπρου καί 61 χρόνια ἀπό τότε πού προέκυψε τό Κυπριακό ζήτημα. Ἀπό ἐκείνη τήν ἡμέρα μέχρι σήμερα, στό νησί ἐπικρατεῖ εἰρήνη καί γαλήνη. Πλέον τό μοντέλο τῆς ὁμοσπονδίας ἔχει χάσει τελείως τήν ἰσχύ του. Στό νησί ὑπάρχουν δύο ξεχωριστά κράτη καί δύο ξεχωριστοί λαοί. Πρέπει νά καταγραφεῖ ἐκ νέου ἡ κυριαρχική ἰσότητα καί τό ἰσότιμο διεθνές καθεστώς τῶν Τουρκοκυπρίων, πού ἀποτελοῦν τά κεκτημένα δικαιώματά τους, καί νά τερματιστεῖ ἡ ἀπομόνωση. Σήμερα, καλῶ καί πάλι τή διεθνῆ κοινότητα νά ἀναγνωρίσει τήν Τουρκική Δημοκρατία τῆς Βόρειας Κύπρου (ΤΒΔΚ) καί νά συνάψει διπλωματικές, πολιτικές καί οἰκονομικές σχέσεις».
Καί συνέχισε μέ τήν τουρκική πρόθεση ἐπεκτάσεως τῆς ἐπιρροῆς της στήν ἀνατολική Μεσόγειο: «Θέλουμε νά δοῦμε τό Αἰγαῖο Πέλαγος καί τήν ἀνατολική Μεσόγειο ὡς μιά περιοχή σταθερότητας καί εὐημερίας, ὅπου τά νόμιμα συμφέροντα ὅλων τῶν ἐνδιαφερομένων μερῶν (σ. «Ἑστίας»: παραπομπή στήν συμφωνία τῆς Μαδρίτης) γίνονται σεβαστά. Εἶναι πρός τό κοινό συμφέρον ὁλόκληρης τῆς περιοχῆς νά ἀναπτυχθεῖ συνεργασία, ἰδίως ὅσον ἀφορᾶ τήν ὁριοθέτηση τῶν θαλάσσιων δικαιοδοσιῶν σύμφωνα μέ τό Διεθνές Δίκαιο, τήν ἐλευθερία καί τήν ἀσφάλεια τῆς ναυσιπλοΐας καί τοῦ θαλάσσιου ἐμπορίου. Ἡ Τουρκία εἶναι ἕτοιμη γιά ἐποικοδομητική συνεργασία σέ ὅλα τά θέματα, ἰδίως στόν τομέα τῆς ἐνέργειας καί τοῦ περιβάλλοντος. Περιμένουμε τήν ἴδια προσέγγιση ἀπό τούς γείτονές μας. Ὡς ἡ χώρα μέ τή μεγαλύτερη ακτογραμμή στήν ἀνατολική Μεσόγειο, ὁ ρόλος-κλειδί τῆς Τουρκίας δέν μπορεῖ νά ἀμφισβητηθεῖ. Ἡ Τουρκία ἔχει δικαιώματα στήν ὑφαλοκρηπῖδα πού ἔχει ἀνακηρυχθεῖ στά βόρεια καί δυτικά τοῦ νησιοῦ τῆς Κύπρου καί οἱ Τουρκοκύπριοι ἔχουν δικαιώματα γύρω ἀπό ὁλόκληρο τό νησί».
Καί μετά τήν ὁμιλία αὐτή, προσῆλθε ὁ κ. Ἐρντογάν στήν προγραμματισμένη συνάντηση μέ τόν κ. Μητσοτάκη. Μόλις μισή ὥρα διήρκεσε ἡ συνάντησις αὐτή καί οἱ πληροφορίες πού ὑπῆρξαν ἀμέσως μετά ἀνέφεραν ὅτι συνεφωνήθη νά ἐντατικοποιηθεῖ συνεργασία γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ μεταναστευτικοῦ καί νά ὑπάρξει σύγκλησις τοῦ ἀνωτάτου συμβουλίου συνεργασίας τῶν δύο χωρῶν τόν Ἰανουάριο. Ἐν τῷ μεταξύ θά ἔλθει στήν Ἀθήνα ὁ Τοῦρκος ὑπουργός Χακάν Φιντάν γιά νά συναντηθεῖ μέ τόν Ἕλληνα ὁμόλογό του Γιῶργο Γεραπετρίτη. Ἐπαναβεβαιώθηκε ἡ ἐντολή πού ἔχει δοθεῖ στούς δύο ὑπουργούς γιά διερεύνηση κοινοῦ ἐδάφους ὡς πρός τό ἐάν μπορεῖ νά ξεκινήσει συζήτησις γιά τήν ὁριοθέτηση ΑΟΖ καί ὑφαλοκρηπῖδος καθώς καί γενικώτερα τῶν θαλασσίων δικαιοδοσιῶν ἐπί τῇ βάσει τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου. Αὐτό τοὐλάχιστον ἀνέφεραν πηγές προσκείμενες στήν ἑλληνική πλευρά.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
-
Ιράν1 ημέρα πρινKίνηση υψηλού ρίσκου του Ισραήλ! Δεν αποκλείει χτύπημα στα πυρηνικά του Ιράν ο Νετανιάχου – Πότε θα χτυπήσει;
-
Εξωτερική Πολιτική1 ημέρα πρινΣτο επίκεντρο η ελληνοαμερικανική συνεργασία σε συνάντηση του Μητσοτάκη με Αμερικανούς γερουσιαστές στα Χανιά
-
Γενικά θέματα1 ημέρα πρινΜία νέα αρχή για το «Γεωπολιτικό»
-
Αναλύσεις - Γνώμες1 ημέρα πρινQuo vadis κύριε Γεραπετρίτη;
-
Αστυνομία1 ημέρα πρινΑποκάλυψη! Ειδικό λογικό ισραηλινής κατασκευής για μαζική αναγνώριση προσώπων αποκτά η ΕΛ.ΑΣ
-
Πολιτισμός1 ημέρα πρινΒαθιά σιωπή! Θλίψη και πένθος – Έφυγε ο σπουδαίος Μίμης Πλέσσας λίγο πριν κλείσει τα 100
-
Video9 ώρες πρινLive: Σε νέα φάση ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή! Δύσκολες στιγμές για την ανθρωπότητα
-
Γενικά θέματα24 ώρες πρινΤούρκος διπλωμάτης: «Η σιωπηλή συμφωνία Ερντογάν – Μητσοτάκη»