Ακολουθήστε μας

Πολιτισμός

Τα μπάνια του λαού… στον Πόντο

Δημοσιεύτηκε

στις

Της Γιώτας Ιωακειμίδου

Οι κάτοικοι των παραλίων του Πόντου αγαπούσαν πολύ τη θάλασσα και τα μπάνια τα καλοκαιρινά στα καταγάλανα νερά της Μαύρης θάλασσας. Ξεκινούσαν αρχές Μαΐου και συνεχίζονταν μέχρι τον Σεπτέμβρη, ανάλογα με τον καιρό. Τα θαλασσινά μπάνια απολάμβαναν άντρες και γυναίκες, αλλά σε διαφορετικά σημεία για τις γυναίκες.

Τα μικρά παιδιά και οι έφηβοι, κυρίως με απόμερα σημεία, δεν φορούσαν τίποτα. Το ένδυμα μπάνιου λεγόταν «τυλιγάδ΄», από το ρήμα τυλίγω. Αυτό ήταν ένας είδος ποδιάς, το οποίο το τύλιγαν ως εξής: δένανε τις δυο άκρες από μπροστά πάνω στον αφαλό κρύβοντας έτσι το πίσω μέρος του σώματος. Στη συνέχεια περνούσαν τις δυο άλλες άκρες κάτω από τον κόμπο καλύπτοντας το μπροστινό μέρος του σώματος και τις έδεναν πίσω, τσακίζοντας το κομμάτι που περίσσευε. Με την αναδίπλωση αυτή σχηματίζονταν μια σακούλα και μέσα εκεί έβαζαν κοχύλια, μύδια κ. ά. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άντρες περιτύλιγαν απλά το σώμα τους με αυτήν την τύπο μαντήλα. Βεβαίως δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έμπαιναν στο νερό με τα σώβρακά τους.

Οι γυναίκες χρησιμοποιούσαν το αυτό «τυλιγάδ΄» δεμένο όμως διαφορετικά. Το έφερναν πίσω στο σώμα, έδεναν τις δυο άκρες πίσω στο λαιμό, αφού τις περνούσαν κάτω από τις μασχάλες και μπροστά από το στήθος.

Προτού βουτήξουν στη θάλασσα έκαναν πάντα τον σταυρό τους λέγοντας «Χριστέ μ΄ ΄σ΄ όνομά σ΄ και σην καλήν την ώρα σ΄». Όταν έβγαιναν από το νερό σταύρωναν τη θάλασσα και ξάπλωναν ανάσκελα στην άμμο από μια φορά στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, ξεκινώντας πάντα από την Ανατολή.

Αν έμπαινε νερό μέσα στα αυτιά τους, έβγαιναν έξω, ξάπλωναν και ακουμπούσαν πάνω στα αυτιά δυο ζεστά πλατιά χαλίκια για να βγει το νερό, γυρνώντας πότε από τη μια πλευρά και πότε από την άλλη. Άλλη μέθοδος ήταν να χοροπηδούν κουνώντας το κεφάλι και γέρνοντας απότομα στην πλευρά, όπου είχε μπει το νερό. Αν τα γιατροσόφια δεν έπιαναν, τότε οι πρακτικές γιάτρισσες ήταν μονόδρομος. Αυτές ρουφούσαν το νερό με ένα καλάμι, «εσύρναν το νερόν». Κάποιες φορές το νερό έμενε εκεί για μήνες και προκαλούσε ενοχλήσεις.

Ο τρόπος κολύμβησης των ανδρών λέγεται «αγουρεκός», αντρικός δηλαδή, είναι ύπτιος τρόπος, ενώ των γυναικών λέγεται «κοριτσεκός», κοριτσίστικος, απλωμένη με το στήθος, χρησιμοποιεί τα χέρια να πλέει με τα πόδια χτυπούν τη θάλασσα.

Όσοι δεν ήξεραν να κολυμπούν χρησιμοποιούσαν κεσκίλε, μαντάρε, κοιλίας (νεροκολοκύθες, φελούς, κοιλιές). Οι νεροκολοκύθες ως σωσίβια χρησιμοποιούντο και στην Ελλάδα. Τις κοιλιές τις προμηθεύονταν από τα σφαγεία και αφού τις καθάριζαν, τις φούσκωναν, έδεναν το στόμιό τους και τις περνούσαν στη μέση τους.

Άλλοι πάλι χρησιμοποιούσαν σανίδες, τις ακουμπούσαν κοντά στο αφαλό και κουνώντας χέρια και πόδια κολυμπούσαν με αυτόν τον τρόπο.

Τα θαλασσινά παιχνίδια και αθλήματα δεν έλειπαν από τις θαλασσινές τους αποδράσεις. Θα αναφερθώ σε ένα από αυτά, το οποίο είναι πρόδρομος της ιστιοσανίδας, windsurfing το λέμε τώρα. Στον Πόντο ήταν το «γόσεμαν τη βίας», η λέξη γόσεμα σημαίνει το ζέψιμο, η χαλιναγώγηση και η λέξη βία σημαίνει κύμα και είναι ομηρική, με την ίδια ακριβώς σημασία. Όταν είχε τρικυμία έπαιρναν τις σανίδες τους και περίμεναν το μεγάλο κύμα. Μόλις ερχόταν, ξάπλωναν πάνω στη σανίδα και περνούσαν πάνω από κύμα. Το θέαμα ήταν πολύ εντυπωσιακό, όταν πολλοί μαζί «εγόσευαν», καβαλούσαν δηλαδή το ίδιο κύμα. Όσοι δεν είχαν αρκετή δεξιοτεχνία, έχαναν την ισορροπία τους και τους τσαλάκωνε το κύμα, με δυσάρεστες καμιά φορά εξελίξεις. Το «γόσεμαν» μπορούσε να γίνει και με βάρκες, αλλά ήταν επικίνδυνο σπορ, μπορούσε από αδέξιες κινήσεις να βουλιάξει η βάρκα.

Άλλο παιχνίδι ήταν το «σολούχ΄,», το κράτημα της αναπνοής, κάνοντας καταδύσεις, όσο άντεχαν να κρατούν την αναπνοή τους.

Όλα αυτά συνέβαιναν στα παράλια του Πόντου. Στον Μεσόγειο Πόντο οι περισσότεροι δεν είχαν δει ποτέ τους τη θάλασσα. Την είδαν για πρώτη φορά, όταν μπήκαν στα καράβια που τους έφεραν στην Ελλάδα.

Γιώτα Ιωακειμίδου*
Φιλόλογος

ΠΗΓΗ: Schooltime.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

Πολιτισμός

Βαθιά σιωπή! Θλίψη και πένθος – Έφυγε ο σπουδαίος Μίμης Πλέσσας λίγο πριν κλείσει τα 100

Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή με μία συγκινητική ανάρτησή της, η σύζυγός του, Λουκίλα Καρρέρ Πλέσσα.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Μίμης Πλέσσας: “Έπεσε βαθιά σιωπή”. Έφυγε από τη ζωή, λίγο πριν συμπληρώσει τα 100, ο σπουδαίος συνθέτης, μουσικός και πιανίστας Μίμης Πλέσσας, βυθίζοντας σε θλίψη τον καλλιτεχνικό χώρο, αλλά και όλους τους Έλληνες.

Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή με μία συγκινητική ανάρτησή της, η σύζυγός του, Λουκίλα Καρρέρ Πλέσσα.

 Το συγκινητικό αντίο της συζύγου του

Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή με μία συγκινητική ανάρτησή της, η σύζυγός του, Λουκίλα Καρρέρ Πλέσσα. «Και ξαφνικά ‘Επεσε βαθεια σιωπή…’…..’Κι εσύ δεν θα’σαι πλαι μου Αστέρι της Ζωής μου…’ ….θά εισαι πάντα μέσα μου και θα με προστατεύεις από εκεί ψηλά…..μέχρι να ανταμώσουμε και παλι Ψυχή μου. ‘Πέρασαν τόσα καλοκαίρια…βρεξαν τη στράτα μας φωτιές’ σε αυτό το κοινό ταξίδι ΖΩΗΣ που έφτασε στο τέλος του μέχρι να ανταμώσουμε και να το ξανακάνουμε…. Ευγνώμων για όλα…. Σε ευχαριστώ για όλα…. Σε λατρεύω για πάντα…..Γιατί η Αγάπη δεν εχει ημερομηνία λήξης. Καλό ταξίδι Ψυχή μου …..Καλή μας Αντάμωση» έγραψε συγκεκριμένα.

Οι σπουδές, η μουσική και η δημιουργία

Ο Μίμης Πλέσσας είχε γεννηθεί στην Αθήνα στις 12 Οκτωβρίου 1924. Φοίτησε στο Λεόντειο Λύκειο και στη συνέχεια σπούδασε Χημεία στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ακολούθως έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Χημεία στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, όπου το 1952, σε ηλικία 28 ετών, τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο μουσικής του Πανεπιστημίου της Μινεσότα, ενώ την επόμενη χρονιά κατετάγη πέμπτος πιανίστας στις ΗΠΑ. Το 1952 άρχισε επίσης την ενασχόληση του με τη σύνθεση και από το 1956 ως μαέστρος και συνθέτης. Διακρίθηκε επτά φορές διεθνώς (Βαρκελώνη το 1960, Βαρσοβία το 1962, Βέλγιο το 1963, Ιταλία (Άλτο Μόντε) 1964, ΗΠΑ το 1965, Παρίσι το 1968 και Τόκιο το 1970) και έξι φορές στη χώρα μας (Αθήνα και Θεσσαλονίκη 1959, 1963, 1964 και 1967). Έχει διευθύνει με έργα του μεγάλες ορχήστρες στον κόσμο.

Διέγραψε μεγάλη καλλιτεχνική πορεία στη μουσική, στο θέατρο, τον κινηματογράφο, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Από τους πιο σημαντικούς και παραγωγικούς Έλληνες συνθέτες, που διένυε με χαρακτηριστική άνεση το φάσμα από την τζαζ και την ελαφριά μουσική έως το έντεχνο λαϊκό τραγούδι και τις μεγάλες μουσικές φόρμες, ο Μίμης Πλέσσας ξεχώρισε από πολύ νωρίς με το ταλέντο του, μόνο στην Ελλάδα και διεθνώς. Συνεργάστηκε με πληθώρα κορυφαίων τραγουδιστών (Ζωή Κουρούκλη, Νανά Μούσχουρη, Τζένη Βάνου, Γιοβάννα, Μαρινέλα, Ρένα Κουμιώτη, Γιάννης Βογιατζής, Δάκη, Γιάννης Πουλόπουλος, Τόλης Βοσκόπουλος, Στράτος Διονυσίου κ.α.), πολλούς από τους οποίους ανέδειξε μέσα από τα τραγούδια του.

Αξέχαστες επιτυχίες

Αξέχαστες θα μείνουν οι επιτυχίες του “Αν σ’ αρνηθώ αγάπη μου”, “Εκείνο το πρωί στην Κηφισιά”, “Τι σου ΄κανα και πίνεις”, “Τόσα καλοκαίρια”, “Ποιος το ξέρει”, “Οι χάντρες”, “Μα τώρα αγάπη μου”, “Η Μυρσίνη βάζει τα άσπρα”, “Απόψε σε θέλω”, “Μην του μιλάτε του παιδιού”, “Άμα δείτε το φεγγάρι”, “Η πρώτη μας νύχτα”, “Μεθυσ’ απόψε το κορίτσι μου”, “Πρώτη φορά”, “Τα φιλιά”, “Έπεφτε βαθιά σιωπή”, “Χίλιες βραδιές”, “Του αγοριού η καρδιά”, “Θα πιω απόψε το φεγγάρι”, “Ξημερώνει Κυριακή”, “Κορίτσι στάσου να σου πω”, “Όλα δικά σου”, “Είμαι γυναίκα του κεφιού”, “Πέρα στα παλιά σεράγια”, “Πρώτη φορά”, “Έκλαψα χτες”, “Το κερί μου έλιωσε”, “Μια με θέλεις μια με διώχνεις”, “Οι μέρες του καλοκαιριού”, “Με βρήκε ο ήλιος” και πολλές άλλες.

Τιμήθηκε επανειλημμένα με πλατινένιους και χρυσούς δίσκος, ενώ με το έργο του «Ο Δρόμος» (σε στίχους Λ .Παπαδόπουλου) κατέχει αδιαμφισβήτητα την πρώτη θέση στην ελληνική δισκογραφία.

Ο Μίμης Πλέσσας ασχολήθηκε με τη σύνθεση μουσικής στον κινηματογράφο και στο θέατρο, έχοντας στο ενεργητικό του περισσότερες από 100 ταινίες και δεκάδες παραστάσεις. Έγραψε επίσης τη μουσική και τα τραγούδια για την τηλεοπτική σειρά “Τα παιδιά της Νιόβης”. Ήταν ο παραγωγός της ιστορικής ραδιοφωνικής εκπομπής “Σε 30 δευτερόλεπτα” που ήταν μια εκπομπή βράβευσης γνώσεων με διάφορα δώρα στις δεκαετίες των 1960 – 1970. Υπήρξε επίσης μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Θεατρικών Συγγραφέων, της Εταιρίας Μουσικοσυνθετών Στιχουργών Ελλάδος, της ΕΡΓΗΜ (σύγχρονης μουσικής) και πολλών άλλων καλλιτεχνικών συλλόγων. Αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Πατρών (2010) και διδάκτωρ Χημείας του Πανεπιστημίου Κορνέλ των ΗΠΑ.

Το 1993 έγραψε τη μουσική για παράσταση βασισμένη στο βιβλίο του Τζορτζ Όργουελ «Η φάρμα των Ζώων» που παρουσιάστηκε στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία του Δ. Ποταμίτη και το 1998 ολοκλήρωσε την Λαϊκή Όπερα «Ζευς» σε λιμπρέτο Γιάννη Καλαμίτση. Το 1999, σε λιμπρέτο Ιάκωβου Αυλητή, ολοκλήρωσε το ορατόριο «Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Άγιος των σκλάβων», που παρουσιάστηκε το 2002 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Το 2007 ηχογραφούνται συνθέσεις του σε ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Ολλανδία και Ισπανία, με σημαντικούς ερμηνευτές, σολίστες και σχήματα. Το 2009, στο Βεάκειο Θέατρο, δημιουργεί μια μοναδική συναυλία αφιέρωμα στη «Φωνή», μετά από ανάθεση του Διεθνούς Οργανισμού Λογοθεραπείας και Φωνιατρικής (IALP), με καλλιτέχνες από όλα τα είδη της μουσικής. Το 2010 μεταφράζονται τραγούδια του στα τούρκικα από την Fide Koksal και κυκλοφορεί ο δίσκος «BRIDGES» σε Ελλάδα και Τουρκία.

Το 2011 δίνει δύο συναυλίες ως αφιέρωμα στο σύνολο του έργου του, με τίτλο «Τραγούδια που δεν έχουν εποχές», με 23 ερμηνευτές και ηθοποιούς, μουσικά σύνολα, jazz σχήματα και χορωδίες, στο Badminton Theatre. Το 2012 παρουσιάζει στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και την ίδια χρονιά στο Μέγαρο Μουσικής Κομοτηνής, με τη συμμετοχή σημαντικών ερμηνευτών, ένα “ταξίδι” της διαδρομής του από την τζαζ έως τα τραγούδια του που κόσμησαν τη μεγάλη οθόνη. Το 2016, με αφορμή την επέτειο 50 χρόνων από την εμφάνισή του στη δισκογραφία με τον δίσκο “Ραντεβού στον αέρα” για την ομώνυμη ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη, παρουσίασε το τελευταίο πλήρες έργο του “Διάφανος Σταυρός” με ερμηνευτή το Θάνο Ολύμπιο. Ο δίσκος τους έγινε πλατινένιος. Το 2022 δημιούργησε την επίσημη ορχήστρα του: την «Ορχήστρα Μίμης Πλέσσας».

Διακρίσεις

Ο Μίμης Πλέσσας τιμήθηκε επανειλημμένα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ είχε λάβει πολλούς χρυσούς και πλατινένιους δίσκους. Στην Ελλάδα, μεταξύ πολλών άλλων διακρίσεων, τιμήθηκε το 2000 για τα 50 χρόνια προσφοράς του στην ελληνική μουσική και τον πολιτισμό από τον Δήμο της Αθήνας με την απονομή του “Χρυσού Μεταλλίου της πόλης” σε μια μεγάλη συμφωνική συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ενώ το 2001 του απονεμήθηκε ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος του Φοίνικα για την προσφορά του στον πολιτισμό από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλου. Επιπλέον, τιμήθηκε το 2002 για τα 50 χρόνια του στην ελληνική μουσική σκηνή στο Ηρώδειο από το Υπουργείο Πολιτισμού, το 2004 ως ο «Άνθρωπος της Χρονιάς» από τον υπουργό πολιτισμού στην τελετή των προσωπικοτήτων για την προσφορά του στον παγκόσμιο πολιτισμό και το 2005 με την ανάθεση από το Φεστιβάλ Αθηνών της εναρκτήριας συναυλίας για τον εορτασμό των 50 χρόνων του θεσμού. Το 2006 η Ακαδημία Προσωπικοτήτων τον τίμησε για τη συνολική προσφορά του στον πολιτισμό και το 2007 ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος με τον Μεγαλόσταυρο του Αγίου Ανδρέου σε ειδική εκδήλωση στο Πατριαρχείο.

Με τη σύζυγό του Λουκίλα Καρρέρ απέκτησαν μια κόρη το 1998. Γιος του από προηγούμενο γάμο του είναι ο επίσης μουσικοσυνθέτης Αντώνης Πλέσσας.

Συνέχεια ανάγνωσης

Πολιτισμός

Τουρκία: Γυναικείο άγαλμα 2.000 ετών ανακαλύφθηκε στην αρχαία Βλαύνδο

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν στην ελληνιστική πόλη της αρχαίας Βλαύνδου στη δυτική Τουρκία γυναικείο άγαλμα που χρονολογείται από τη ρωμαϊκή περίοδο.

Το άγαλμα ύψους 1,90 μέτρων, από το οποίο απουσιάζουν η κεφαλή και τα χέριαεκτιμάται ότι είναι περίπου 2.000 ετών και εντοπίστηκε στις ανασκαφές που γίνονται από το 2018 γύρω από το ναό της Δήμητρας στην περιοχή Ουλούμπεϊ, νότια της σύγχρονης πόλης Ουσάκ.

Το άγαλμα, αφού συντηρηθεί, αναμένεται να εκτεθεί έπειτα από περίπου 5-6 μήνες στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Ουσάκ, δήλωσε στο πρακτορείο Anadolu ο Σαμπρί Τζεϊλάν, διευθυντής του τοπικού παραρτήματος του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκίας.

H αρχαία Βλαύνδος -γνωστή ως Μλαύνδος την εποχή που εγκαταστάθηκαν σε αυτήν Μακεδόνες στρατιώτες των Σελευκιδών- βρίσκεται περίπου 40 χλμ. νότια του Ουσάκ και 200 χλμ. ανατολικά της Σμύρνης. Μολονότι πολλές από τις μεγαλύτερες πόλεις της ενδοχώρας της Μικράς Ασίας, όπως οι Σάρδεις και η Ιεράπολις, έχουν ανασκαφεί συστηματικά, οι μικρότερες, όπως η Βλαύνδος η οποία σώζεται σε σχετικά καλή κατάσταση, παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητες. Η Βλαύνδος κατοικήθηκε από την Ελληνιστική μέχρι τη Βυζαντινή περίοδο. Στο Μεσαίωνα η πόλη φαίνεται να εγκαταλείφθηκε οριστικά.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Συνέχεια ανάγνωσης

Ιστορία

Καθολική επιτυχία για τις εκδηλώσεις “Σταυρίτες 2024” στην Αργυρούπολη

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Η Ένωση Ποντίων Αργυρούπολης Αττικής πιστή στον θεσμό που υπηρετεί προς τιμήν της εορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού κατά το διάστημα 11-15 Σεπτεμβρίου.
Με καθολική επιτυχία ολοκληρώθηκαν οι πενθήμερες εκδηλώσεις “Σταυρίτες 2024” που διοργάνωσε για μια ακόμα χρονιά η Ένωση Ποντίων Αργυρούπολης Αττικής προς τιμήν της εορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού κατά το διάστημα 11-15 Σεπτεμβρίου.
Την Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου στο Α’ΚΑΠΗ Αργυρούπολης δύο εξέχοντες επιστήμονες οι Κώστας Τσάλτας και Ιωακείμ Καρεπίδης παρουσίασαν τις εμβριθείς τους μελέτες από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους και την εφημερίδα ΕΠΟΧΗ του Εθνομάρτυρα Νίκου Καπετανίδη που αφορούσαν την επαρχία Χαλδίας του Πόντου αλλά και την τιτάνια προσπάθεια της πρώτης γενιάς των Ελλήνων του Πόντου στην Αττική για την ίδρυση της Νέας Αργυρούπολης.
Την Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου στον ίδιο χώρο παρουσιάστηκαν τα δύο βιβλία του δημοσιογράφου εκδότη της Αργυρούπολης Δημήτρη Πάσσαρη που επί δύο δεκαετίες προσφέρει ενημέρωση με ήθος και αξίες στην τοπική κοινωνία
Την Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου παρουσιάστηκε ένα πανόραμα μουσικών και χορευτικών συγκροτημάτων από όλη την Ελληνική Παράδοση στην πλατεία Δημήτρη Ευσταθιάδη που ικανοποίησε απόλυτα τους φίλους και φίλες που προσήλθαν μαζικά στον χώρο με τα συγκροτήματα:
Αδελφότητα Ηπειρωτών Αργυρούπολης.
Σύλλογος Κρητών Αργυρούπολης “Η ΚΡΗΤΗ”
Πολιτιστικός Σύλλογος Αργυρούπολης «Η Χοροέκφραση»
Λαογραφικός Πολιτιστικος Σύλλογος «Χορουράγουδο»
Χορευτική Ομάδα «Χοροαχλιστός»
Μικρασιατικός Σύλλογος Καισαριανής
Το Σάββατο και την Κυριακή ο Ποντιακός Πολιτιστικός κόσμος είχε την τιμητική του με την παρουσία σημαντικών χορευτικών συγκροτημάτων από αδερφά Ποντιακά σωματεία με τα συγκροτήματα:
Ένωση Ποντίων Σαλαμίνας Παναγία Σουμελα
Ένωση Ποντίων Ν Σμύρνης, Αγ Δημητρίου, Παλαιού Φαλήρου “Η Μαύρη Θάλασσα”
Συλλογος Ποντιων Πετρουπολης – Μανουηλ Κομνηνος
Σύλλογος Ποντίων Νέας Φιλαδέλφειας “Δημήτριος Υψηλάντης”
Ένωση Ποντίων Πειραιώς Κερατσινίου-Δραπετσώνας
Καλλιτεχνικός Οργανισμός Ποντίων Αθηνών
Ένωση Ποντίων Αργυρούπολης
Εξαιρετικοί ερμηνευτές της Παράδοσης του Πόντου όπως οι Alexis Parharidis / Αλέξης Παρχαρίδης Babis Ioakimidis / Μπάμπης Ιωακειμίδης έθελξαν το πολυπληθές κοινό που κατέκλυσε κάθε γωνιά της πλατείας ξεσηκώνοντας το με πανάρχαιους ρυθμούς της Πατρίδας μαζί με τους οργανοπαίχτες Νίκος Σοφιανίδης ,Αναστάσιο Πετρόπουλο, Νίκο Τσεπίδη, Χρήστο Μαυρίδη, Ηλία Ρακόπουλο και Γιώργο Κοσμίδη.
Όλες οι εκδηλώσεις ήταν με την αιγίδα και υποστήριξη του Δήμου Ελληνικού Αργυρούπολης με τον Δήμαρχος Ελληνικού-Αργυρουπολης Γιάννης Κωνσταντάτος να δηλώνει παρών σε όλες τις παρεμβάσεις και να τονίζει τις άρρηκτες διαχρονικά σχέσεις της Ένωσης Ποντίων Αργυρούπολης με την τοπική αυτοδιοίκηση υποσχόμενος ότι σύντομα η Ένωση θα έχει το δικό της σπίτι στο νέο Δημαρχείο αποτελώντας τον πυλώνα του Πολιτισμού στην περιοχή που φέρει το όνομα της από την Ιστορική Πατρίδα του Πόντου.
Η Ένωση Ποντίων Αργυρούπολης θέλει να ευχαριστήσει όλα τα μέλη, φίλους, εθελοντές, χορηγούς που βοήθησαν στην ολοκλήρωση με επιτυχία του συνόλου των πενθήμερων εκδηλώσεων δίνοντας ραντεβού για τους «Σταυρίτες 2025» αλλά και στις μεγάλες εκδηλώσεις του Δήμου Ελληνικού Αργυρούπολης για το 2026 όταν θα εορταστεί η επέτειος των 100 ετών από την ίδρυση της Νέας Αργυρούπολης.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή