Ακολουθήστε μας

Κουρδιστάν (Κουρδικό Ζήτημα, Αμπντουλλάχ Οτζαλάν)

Δικαιώνεται ο αείμνηστος Νεοκλής Σαρρής! Γινόμαστε Τουρκόφρονοι Ραγιάδες (ΒΙΝΤΕΟ)

Δημοσιεύτηκε

στις

Δικαιώνεται ο αείμνηστος Νεοκλής Σαρρής! Γινόμαστε Τουρκόφρονοι Ραγιάδες – Αρχίζουμε να σκεφτόμαστε σαν Τούρκοι – Η μεγαλύτερη ήττα του Ελληνισμού

Η είδηση που έδωσε αφορμή για το αιχμηρό σχόλιο:

Το 1999 με αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης του Κώστα Σημίτη και ειδικότερα του τότε ΥΠΕΞ Θεόδωρου Πάκγαλου, δόθηκε στο πιάτο των Τούρκων, ο ηγέτης του ΡΚΚ Αμπτουλάχ Οτσαλάν.

Τον ξεπουλήσαμε κανονικά… «Πάνω απ’ όλους τους πύργους κρεμόταν, ζητώντας να προσγειωθεί, κανένας δεν τον δεχόταν, μας άρπαξε να σωθεί…», έγραφε ο Σαββόπουλος για την υπόθεση που βαραίνει ακόμα τις συνειδήσεις μας, καταλήγοντας πως «Κοίτα που ένας τρέχει από ανάγκη για να μην πιαστεί και πάλι εμάς θα πάρουν φαλάγγι, είμαστε άρρωστοι…».

Ίδια αίσθηση ντροπής και αγανάκτησης, προκαλεί και η σημερινή απόφαση του επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας και του δικαστή Παπαθανασίου, που αποφάσισε όπως εκδώσει τελικά στη Γερμανία τον Κούρδο αγωνιστή Κενάν Αγιάς.

Ο Κενάν Αγιάς ένας πολιτικός αγωνιστής και διανοούμενος, συνελήφθη στο αεροδρόμιο της Λάρνακας στις 15 Μαρτίου, επειδή οι Γερμανοί σε συντονισμό με τους Τούρκους, εξέδωσαν εναντίον του διεθνές ένταλμα.

O Αγιάς γεννήθηκε το 1974 στο Κουρδιστάν που βρίσκεται στην επικράτεια του τουρκικού κράτους. Πέρασε 12 χρόνια (1991 – 2003) στις τουρκικές φυλακές επειδή όντας μαθητής, συμμετείχε σε διαδηλώσεις για τα δικαιώματα των Κούρδων. Εκεί στις φυλακές της Τουρκίας έχασε τον αδερφό του, ο οποίος ξεψύχησε από τα βασανιστήρια των Τούρκων.

Όταν αποφυλακίστηκε, ίδρυσε μαζί με άλλους Κούρδους την πολιτική οργάνωση «Ομαδική Εκπαίδευση Ερευνητών» που πάλευε για τα δικαιώματα των Κούρδων.

Οι Τούρκοι υποστήριξαν και υποστηρίζουν ότι η οργάνωση αυτή, όπως και πολλές άλλες, είναι παρακλάδια του ΡΚΚ και άρα οι συμμετέχοντες σε αυτές τις οργανώσεις, είναι αυτομάτως «τρομοκράτες» και πρέπει να διώκονται ως τέτοιοι.

Στην πραγματικότητα, οι οργανώσεις αυτές που βαφτίζουν οι Τούρκοι και οι σύμμαχοι τους «τρομοκρατικές», δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να αρθρώνουν έναν πολιτικό συγκροτημένο λόγο για την καταπίεση, τις διώξεις, τις μαζικές δολοφονίες κλπ, που υφίστανται οι Κούρδοι από το τουρκικό κράτος.

Ο Αγιάς ήδη από το 2003 -2004 καταδιωκόταν από το τουρκικό κράτος. Έφτασε στην Κύπρο μέσω Συρίας και βρίσκεται στον τόπο μας υπό το καθεστώς διεθνούς προστασίας και είναι αναγνωρισμένος από την Κυπριακή Δημοκρατία ως πολιτικός πρόσφυγας.

Ο κ. Αγιάς, κατηγορείται από τους Γερμανούς ότι υπήρξε επικεφαλής της τοπικής οργάνωσης Αμβούργου του ΡΚΚ, του οποίου η δράση απαγορευτικέ στη Γερμανία από τον Νοέμβριο του 1993.

Ο Κενάν Αγιας όμως δεν σχετίζεται με το ΡΚΚ. Ήταν όντως οργανωμένος και είχε έντονη πολιτική δράση στον κουρδικό αγώνα αλλά πάντα σε πολιτικό επίπεδο και χωρίς να σχετίζεται με οργανώσεις που έχουν ένοπλη δράση.

Οι κατηγορίες λοιπόν που του προσάπτουν οι Τούρκοι και οι Γερμανοί είναι εντελώς αυθαίρετες και έωλες.

Η ουσία της δίωξης του Αγιάς, όπως και εκατοντάδων άλλων αγωνιστών, ήταν και παραμένει μία: Να φιμωθούν με κάθε τρόπο οι φωνές που μιλούν για την ελευθερία των Κούρδων και την γενοκτονική πολιτική της Άγκυρας.

Σήμερα με την ντροπιαστική του Απόφασή, το επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας, συναίνει στις τουρκογερμανικές εγκληματικές διώξεις των Κούρδων αγωνιστών.

Οι δικαιολογίες του δικαστή Παπαθανασίου ότι έλαβε την απόφασή του κατόπιν δύο όρων, ακούγονται εντελώς φτηνές. Οι «όροι» αυτοί αφορούν

α) τη μη έκδοση του Αγιας από τη Γερμανία στην Τουρκία

β) την έκτιση της όποιας ποινής αποφασίσει το Γερμανικό Δικαστήριο, στην Κύπρο

Ωστόσο όπως πολύ καλά γνωρίζουν λόγω εμπειρίας και βιωμάτων χιλιάδες Κούρδοι αγωνιστές, εν αντιθέσει με τον δικαστή Παπαθανασίου, οι όροι αυτοί είναι λόγια του αέρα. Οι σχέσεις Γερμανίας – Τουρκίας, είναι τόσο ισχυρές που καμία «εξασφάλιση» Κύπριου επαρχιακού Δικαστή, δεν μπορεί να τις υπερβεί. Αυτό σημαίνει ότι αν όντως εκτελεστεί η Απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας για έκδοση του αγωνιστή Κενάν Αγιάς, η Κύπρος θα είναι συνένοχη στο μαρτύριο που θα περάσει στα χέρια των Γερμανών και των Τούρκων ένας διανοούμενος μαχητής, εναντίον του οποίου δεν υπάρχει κανένα απολύτως τεκμήριο για αξιόποινη πράξη . Επιπλέον θα δημιουργήσει προηγούμενο για την μη ασφαλή φιλοξενία πολιτικών αγωνιστών, με ότι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο ηθικής, αξιοπιστίας κλπ…

 

Επαίσχυντη Επονείδιστη Δουλοφροσύνη

Συνέχεια ανάγνωσης

Ιράν

Σάββας Καλεντερίδης: Γιατί ανησυχεί η Τουρκία;

Το έργο του PKK για το Μεγάλο Κράτος του Κουρδιστάν προβλέπει την ίδρυση αυτού του κράτους σε εδάφη που θα αποσπαστούν από το Ιράκ, τη Συρία, το Ιράν και την Τουρκία.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Για να κατανοήσουμε, όμως, τι ακριβώς είναι αυτό που κάνει τον Ερντογάν να φοβάται τόσο πολύ, είναι χρήσιμο να διαβάσουμε το άρθρο του παλαίμαχου και έμπειρου δημοσιογράφου Φικρέτ Μπιλά, που έχει πολύ καλές διασυνδέσεις με το στρατιωτικό κατεστημένο και τις υπηρεσίες πληροφοριών.

Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης

Τις τελευταίες ημέρες ο ίδιος ο Ερντογάν άρχισε να μιλά με τον πιο επίσημο τρόπο για τον κίνδυνο που διατρέχει η χώρα του από την επέκταση του πολέμου στη Μέση Ανατολή. Με άλλα λόγια, είπε ότι η χώρα του βρίσκεται στο στόχαστρο του Ισραήλ.

Ενώ το τελευταίο διάστημα έκανε σχετικές αναφορές, μιλώντας στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση, κατά τη έναρξη της νέας κοινοβουλετικής περιόδου, που έχει και έναν ιδιαίτερο συμβολισμό, ο Ερντογάν είπε για το θέμα:

«Ενώ παρακολουθούμε από κοντά τις επιθέσεις του Ισραήλ στην Παλαιστίνη και τον Λίβανο, βλέπουμε επίσης καθαρά πώς το Ισραήλ θέλει να δημιουργήσει μικρούς δορυφόρους στο βόρειο Ιράκ και τη Συρία χρησιμοποιώντας την (κουρδική, PYD και ΡΚΚ) αυτονομιστική οργάνωση ως πιόνι. Για την πατρίδα μας, το έθνος μας και την ανεξαρτησία μας, θα σταθούμε απέναντι σε αυτή την κρατική τρομοκρατία με κάθε μέσο που διαθέτουμε».

Με την αναφορά του αυτήν ο Ερντογάν θέλησε να δηλώσει ότι το Ισραήλ υποστηρίζει την ύπαρξη δύο αυτόνομων κουρδικών κρατών στο Β. Ιράκ, που ήδη υπάρχει και λειτουργεί de jure από το 2005, και στη ΒΑ Συρία, που λειτουργεί de facto από το 2014, με τη βο΄΄ηθεια των ΗΠΑ.

Στη συνέχεια ο Ερντογάν ανέφερε ότι η απόσταση από την Αλεξανδρέττα μέχρι τα σύνορα του Λιβάνου είναι 170 χιλιόμετρα, δηλαδή μόλις 2,5 ώρες με το αυτοκίνητο, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «με άλλα λόγια, η κατοχή, η τρομοκρατία και η επιθετικότητα είναι ακριβώς δίπλα μας» και ότι «η Τουρκία θα συνεχίσει να στέκεται απέναντι στο Ισραήλ, όποιο κι αν είναι το κόστος».

Για να κατανοήσουμε, όμως, τι ακριβώς είναι αυτό που κάνει τον Ερντογάν να φοβάται τόσο πολύ, είναι χρήσιμο να διαβάσουμε το άρθρο του παλαίμαχου και έμπειρου δημοσιογράφου Φικρέτ Μπιλά, που έχει πολύ καλές διασυνδέσεις με το στρατιωτικό κατεστημένο και τις υπηρεσίες πληροφοριών. Σημειώνεται ότι το άρθρο δημοσιεύθηκε μερικά εικοσιστετράωρα πριν την εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο:

Η Τουρκία βρίσκεται στο στόχαστρο

Το Ισραήλ συνεχίζει τις επιθέσεις του στον Λίβανο. Μετά τον αρχηγό της ΧΑΜΑΣ Χανιγιέ, σκότωσε τον ηγέτη της Χεζμπολάχ Νασράλα. Συνεχίζει να βομβαρδίζει τη Βηρυτό. Στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες προβλέπουν ότι μετά από αυτό το στάδιο, το Ισραήλ θα προχωρήσει προς την κατάληψη του νότου του Λιβάνου.

Στη συνέχεια εκφράζουν την πρόβλεψή τους ότι θα προχωρήσει στα νότια της Συρίας.

Οι προβλέψεις των στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων είναι συμβατές με τους στόχους του Σχεδίου της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής (Greater Middle East Project, ΣΕΜΑ).

Οι ΗΠΑ εφαρμόζουν σταδιακά το ΣΕΜΑ, το οποίο ανακοίνωσαν στον κόσμο (σ.τ.μ. τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα), δηλώνοντας ότι θα αλλάξουν τα σύνορα 22 χωρών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.

Μπορούμε να ορίσουμε ως κύριο στόχο αυτού του εγχειρήματος όχι μόνο τον ιμπεριαλιστικό επεκτατισμό των ΗΠΑ, αλλά και την περαιτέρω ανάπτυξη του Ισραήλ και τη δημιουργία ενός κύκλου ασφαλείας γύρω από αυτό.

Οι ΗΠΑ εισέβαλαν αρχικά στο Αφγανιστάν, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, και αποχώρησαν αφού η Αλ Κάιντα και οι Ταλιμπάν, τους οποίους αρχικά υποστήριζαν εναντίον της Ρωσίας, προκάλεσαν προβλήματα στο Αφγανιστάν και στις χώρες της περιοχής. Τελικά παρέδωσαν το Αφγανιστάν στους Ταλιμπάν.

Στη συνέχεια εισέβαλαν στο Ιράκ με τη δικαιολογία ότι «ο Σαντάμ έχει πυρηνικά όπλα». Στο τέλος ανέτρεψαν τον Σαντάμ. Χώρισαν το Ιράκ στα δύο. Ίδρυσαν ένα de facto ανεξάρτητο κουρδικό κράτος στο Βόρειο Ιράκ υπό την κυριαρχία των Μπαρζανί. Στη συνέχεια έσυραν το Ιράκ σε εμφύλιο πόλεμο βασισμένο σε θρησκευτικές σέκτες.

Το ίδιο σχέδιο εφάρμοσαν και στη Συρία. Κατέλαβαν τη βόρεια Συρία με το πρόσχημα του εμφυλίου πολέμου. Χώρισαν κι αυτή τη χώρα στα δύο. Ίδρυσαν ένα κράτος και στρατό για το PKK στο βορρά. Εδώ και χρόνια υπάρχει ένα κουρδικό κράτος που κυβερνάται από το PKK στην περιοχή που εφάπτεται στα σύνορα της Τουρκίας.

Έτσι, αποδυνάμωσαν το Ιράκ και τη Συρία, που θα μπορούσαν να ήταν απειλή για το Ισραήλ στην περιοχή, και τα έκαναν να μην αποτελούν πλέον απειλή.

Φαίνεται ότι μετά τη Συρία, σειρά έχει το Ιράν. Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ στοχεύουν επίσης να διασπάσουν το Ιράν. Ένας από τους στόχους του ΣΕΜΑ είναι ο διαχωρισμός του Ιρανικού Κουρδιστάν και του Νοτίου Αζερμπαϊτζάν από το Ιράν.

Ενώ οι ΗΠΑ προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα Μεγάλο Ισραήλ, καταβάλλουν επίσης προσπάθειες για τη δημιουργία ενός «Μεγάλου Κουρδιστάν», που είναι και ο στόχος του PKK.

Στόχος του είναι να διασφαλίσουν ότι το κράτος του PKK, το οποίο ίδρυσαν στη βόρεια Συρία, θα ενωθεί πρώτα με το Βόρειο Ιράκ και στη συνέχεια θα επεκταθεί δυτικά προς τη Μεσόγειο.

Υπολογίζουν ότι ένα μη αραβικό κράτος που δημιουργήθηκε με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργούσε ασφάλεια για το Ισραήλ.

Η επέκταση του Ισραήλ προς τα νότια του Λιβάνου και της Συρίας θα του επιτρέψει να πλησιάσει το κράτος του PKK στο βορρά, το οποίο βρίσκεται υπό την προστασία των ΗΠΑ.

Έτσι, μετά το Μεγάλο Ισραήλ, θα μπει στο παιχνίδι το έργο του Μεγάλου Κουρδιστάν.

Το έργο του PKK για το Μεγάλο Κράτος του Κουρδιστάν προβλέπει την ίδρυση αυτού του κράτους σε εδάφη που θα αποσπαστούν από το Ιράκ, τη Συρία, το Ιράν και την Τουρκία.

Αυτός ο πίνακας δείχνει ότι μετά το Ιράν, στόχος θα είναι η Τουρκία.

Ενώ ο στόχος του ΣΕΜΑ είχε δηλωθεί ξεκάθαρα στον κόσμο, το γεγονός ότι η Τουρκία καυχιόταν ότι ήταν για λίγο η συμπρόεδρος του ΣΕΜΑ, σημαίνει ότι δεν είχε αντιληφθεί τι τι θα επακολουθήσει.

Δεν είναι δυνατόν να πούμε ότι η Άγκυρα έβλεπε ξεκάθαρα το γεγονός ότι η Τουρκία θα είναι ο στόχος μετά το Ιράν. Αν ίσχυε αυτό, όταν ξέσπασε ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία, η Τουρκία δεν θα είχε ακολουθήσει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, η οποία είχε στόχο να ανατρέψει τον Άσαντ και να ιδρύσει ένα ισλαμικό κράτος στη θέση του.

Ενώ η κυβέρνηση στην Τουρκία περίμενε τις μέρες που θα ανατρεπόταν ο Άσαντ, οι ΗΠΑ κατέλαβαν το βόρειο τμήμα της Συρίας και δημιούργησαν έναν κράτος του PKK.

Τον αραβικό λαό της περιοχής τους τον έστειλαν στην Τουρκία. Η Τουρκία το δέχτηκε επίσης με χαρά. Η μεταφορά εκατομμυρίων Σύριων στην Τουρκία θα διαταράξει τη δημογραφική δομή της χώρας στο μέλλον. Η εσωτερική σύγκρουση και η διχοτόμηση της Τουρκίας θα εξυπηρετήσει τον στόχο του ΣΕΜΑ.

Η Τουρκία μόλις το τελευταίο διάστημα άρχισε να επικρίνει την υποστήριξη που παρέχουν οι ΗΠΑ στο PKK στη βόρεια Συρία. Ωστόσο, αυτό που έπρεπε να κάνει ήταν να δει έγκαιρα τον κίνδυνο και να αποτρέψει όσο μπορούσε από την αρχή τις ΗΠΑ.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ισλάμ

Συρία: Οι Κούρδοι απελευθερώνουν κρατούμενους που συνδέονται με το Ισλαμικό Κράτος

Δημοσιεύτηκε

στις

Απελευθέρωσαν 50 Σύρους κρατούμενους

Οι Κούρδοι, ως αυτόνομη διοίκηση της βορειοανατολικής Συρίας, απελευθέρωσαν 50 Σύρους κρατούμενους, που κατηγορούνταν για συμμετοχή στην τζιχαντιστική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος στο πλαίσιο της χορήγησης γενικής αμνηστίας, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Κούρδος αξιωματούχος.

Χιλιάδες κρατούμενοι που θεωρούνται ύποπτοι ότι ανήκουν στο ΙΚ, ανάμεσά τους εκατοντάδες ξένοι αρκετών εθνικοτήτων, βρίσκονται στις φυλακές των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (ΣΔΔ), την ένοπλη πτέρυγα της αυτόνομης διοίκησης.

Τον Ιούλιο, η αυτόνομη διοίκηση χορήγησε γενική αμνηστία βάσει της οποίας «50 άτομα που κατηγορούνταν ότι ανήκουν στην τρομοκρατική οργάνωση Νταές (αραβικό ακρωνύμιο του ΙΚ) απελευθερώθηκαν σήμερα», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ρέμπερ Κάλο, αξιωματούχος των κουρδικών δυνάμεων ασφαλείας (Asayish), χωρίς να διευκρινίσει σε ποιες φυλακές κρατούνταν.

Πρόκειται για τη δεύτερη ομάδα που απελευθερώνεται σε ένα σύνολο 1.000 έως 1.500 ατόμων που επωφελούνται από την αμνηστία.

Σύμφωνα με τον Κάλο, η αμνηστία αφορά «μόνο τους Σύρους και δεν περιλαμβάνει τους ξένους, και περιορίζεται σε αυτούς των οποίων τα χέρια δεν είναι λερωμενα με αίμα».

«Θα υπάρξουν και άλλα κύματα αποφυλακίσεων κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών», δήλωσε.

Οι ΣΔΔ, στις οποίες κυριαρχούν οι Κούρδοι αλλά έχουν επίσης Άραβες μαχητές στις τάξεις τους, είχαν ήδη απελευθερώσει δεκάδες Σύρους κατηγορούμενους για διασυνδέσεις με το ΙΚ μέσα στις φυλακές τους, μετά τις εγγυήσεις που έλαβαν από αρχηγούς φυλών.

Το ΙΚ πήρε τον έλεγχο ολόκληρων εκτάσεων στη Συρία το 2014, επιβάλλοντας ένα βασίλειο τρόμου προτού ηττηθεί το 2019 από τον διεθνή συνασπισμό υπό τις ΗΠΑ, με την υποστήριξη των συριακών κουρδικών δυνάμεων.

‘Εκτοτε η αυτόνομη διοίκηση κρατεί σχεδόν 56.000 ανθρώπους εκ των οποίων 30.000 παιδιά σε 24 κέντρα κράτησης και δύο στρατόπεδα, στο Αλ-Χολ και στο Ροτζ στη βορειοανατολική Συρία.

Ανάμεσά τους υπάρχουν μαχητές του ΙΚ και οι οικογένειές τους, καθώς και εκτοπισμένοι που είχαν διαφύγει από τις εμπόλεμες ζώνες.

Πηγή Άρθρου: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Συνέχεια ανάγνωσης

Κουρδιστάν (Κουρδικό Ζήτημα, Αμπντουλλάχ Οτζαλάν)

Κουρδικό κράτος στην Τουρκία: Ιδού η απάντηση στην αξίωσή της για λύση δύο κρατών στην Κύπρο

Δημοσιεύτηκε

στις

Γιατί δεν εφαρμόζει την πολιτική δύο κρατών η Τουρκία και στο Κουρδικό;

Η Τουρκία απαιτεί λύση δύο κρατών στην Κύπρο. Γιατί δεν την εφαρμόζει και στην επικράτειά της; Να ιδρυθούν ένα τουρκικό και ένα κουρδικό κράτος. Ουδείς Έλληνας ηγέτης έθεσε ποτέ τέτοιο θέμα στους Τούρκους, από ψοφοδεϊσμό και τουρκοφοβία. Για να μη χαλάσει το… κλίμα και να μη διαταραχθούν τα «ήρεμα νερά» των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Το Μόναχο, η Ουκρανία, η Μέση Ανατολή, δεν έχουν διδάξει τίποτε απολύτως στην ηγεσία του Ελληνισμού…

Οι τουρκικοί στόχοι εναντίον της Κύπρου είναι κρυστάλλινοι. Από τη δεκαετία του 1950 η Τουρκία έχει ξεκαθαρίσει ωμά ότι τελικός σκοπός της πολιτικής της είναι η πλήρης κατάληψη και έλεγχος της νήσου. Οι δύο εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ (Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1956), η έκθεση της ΜΙΤ για επανάκτηση της Κύπρου και το «Στρατηγικό Βάθος» του Νταβούτογλου κωδικοποιούν, με εφιαλτική ενάργεια, την αρπακτική στοχοθεσία της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου. Οι Τούρκοι, ανεξαρτήτως ηγετών και ιδεολογιών, διατηρούν αταλάντευτα την ίδια, διαχρονικά, πολιτική στοχοθεσία για την τουρκοποίηση-ισλαμοποίηση του κυπριακού Ελληνισμού. Το ενδιαφέρον της Τουρκίας είναι καθαρά γεωπολιτικό και στρατηγικό – όχι οι Τ/κύπριοι – επειδή θεωρεί το νησί ως πολύτιμη στρατιωτική βάση άσκησης πολιτικής περιφερειακής και παγκόσμιας δύναμης.

Η ηγεσία της Κύπρου και της Ελλάδος – επειδή η Τουρκία θεωρεί και τις δύο ως ενιαίο εχθρικό χώρο – θα έπρεπε μετά την κολοβή, υδροκέφαλη ανεξαρτησία να συναποφασίσουν και να προσδιορίσουν μια μακράς πνοής στρατηγική αντιμετώπισης και ανακοπής της επιθετικής πολιτικής της Άγκυρας, δι’ όλων των μέσων. Αντ’ αυτού, πλεονάζουν οι φλυαρίες, οι πολιτικές φιλοδοξίες και ασυναρτησίες, το «άλλα αποφασίζομεν και άλλα πράττετε», οι εκατέρωθεν υπονομεύσεις, αλλοπρόσαλλες τοποθετήσεις, παχυλή και εγκληματική άγνοια του Τούρκου, της ιστορίας, της νοοτροπίας και της πολιτικής του. Το πραξικόπημα της χούντας άνοιξε διάπλατα την πόρτα στην τουρκική εισβολή, που άρχισε να προετοιμάζεται αμέσως μετά τον Νοέμβριο του 1967, με την αποχώρηση από την Κύπρο της πανίσχυρης ελληνικής μεραρχίας. Οι εγκληματικές ευθύνες του Μακαρίου, του ΑΚΕΛ και άλλων είναι ασήκωτες.

Τον Νοέμβριο του 1983, ο Τ/κ ηγέτης Ντενκτάς, κατ’ εντολήν της Άγκυρας, ανακηρύσσει την «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου», που οι ρίζες της ανευρίσκονται στο 1963 (14/9/1963, έγγραφο Ντενκτάς-Κουτσιούκ, που προειδοποιούσε τον Μακάριο με ανακήρυξη της «ΤΔΒΚ», αν προχωρούσε στην τροποποίηση του Συντάγματος). Πριν από τη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής, ο Ντενκτάς, καθ’ υποκίνηση των Εγγλέζων, ζητά διζωνική ομοσπονδία (12/8/1974), την οποία η ελληνική πλευρά αποδέχτηκε πρώτα διά της ομιλίας Κληρίδη στην γκαλερί «Αργώ» (6/11/1974) και στη συνέχεια στη σύσκεψη των Αθηνών (30/11-1/12/1974), υπό τον Καραμανλή και τον Μακάριο. Μετά το δημοψήφισμα του 2004 και τις συνομιλίες στο Crans Montana, η αγγλοτουρκοδιζωνική ομοσπονδία εξεμέτρησε το ζην. Οι Τούρκοι την απέρριψαν οριστικά και τα τελευταία τρία χρόνια απαιτούν αμετακίνητα λύση δύο κρατών και αναγνώριση του κατοχικού μορφώματος.

Την εποχή του σχεδίου Ανάν είχα γράψει μιαν ανάλυση γιατί η Τουρκία δεν αποδέχεται τη διζωνική και στη δική της επικράτεια, διά της δημιουργίας δύο ζωνών, μίας τουρκικής και μίας κουρδικής, αφού οι Κούρδοι είναι η μεγαλύτερη εθνική ομάδα στη χώρα με υπολογιζόμενο πληθυσμό πέραν των 25 εκ. Η ελληνική πλευρά απορρίπτει σθεναρά λύση δύο κρατών και εμμένει γελοιωδώς στην τουρκοδιζωνική, που οδηγεί σε δύο συνιστώντα κρατίδια, διά της κατάλυσης – και όχι της μετεξέλιξης – της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Τουρκία δεν την αναγνωρίζει και την θεωρεί ως «εκλιπούσα», διά του γνωστού εξ 105 σελίδων εγγράφου των Νταβούτογλου-Τσαβούσογλου (23/6/2014).

Μέχρι σήμερα, κανένας ηγέτης ή πολιτικός της Κύπρου δεν αντέδρασε στην τουρκική αξίωση, αντιστρέφοντάς την: Γιατί η Τουρκία δεν δέχεται τη δημιουργία δύο κρατών στην επικράτειά της, ενός τουρκικού και ενός κουρδικού; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό, αλλά αυτόχρημα ρεαλιστικό. Στην Κύπρο η τ/κ μειονότητα είναι το 18% του πληθυσμού, η ελληνική πλειοψηφία είναι 82%. Ανόητοι και ευήκοοι ξένων, ηγέτες μας, σύρθηκαν στις τουρκικές αξιώσεις και δέχθηκαν εκ περιτροπής προεδρία, κατήργησαν την παγκόσμια αρχή ένας άνθρωπος, μία ψήφος και αναγνώρισαν στον Τούρκο εισβολέα και κλέφτη, δικαίωμα στις περιουσίες μας, εκτός πολλών άλλων ολέθριων υποχωρήσεων. Ο Πρόεδρος και η πολιτική ηγεσία γιατί δεν αντιστρέφουν τις τουρκικές αξιώσεις;

Όσα πολλά η Τουρκία απαιτεί να ισχύσουν για την τ/κ μειονότητα, γιατί δεν τα παραχωρεί και στους Κούρδους; Πριν από λίγο καιρό (3/5/2024) δημοσιεύτηκε (στο australianoutlook) μια ανάλυση από τον Δρα Loqman Radpey, με τίτλο: «Η προοπτική μιας λύσης δύο κρατών για το Κουρδιστάν». Οι Κούρδοι κατοικούν στα σύνορα με τη Ρωσία, Τουρκία, Ιράκ, Ιράν και Συρία. Από το 1980 το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα διεξάγει απελευθερωτικό αγώνα κατά της τουρκικής θηριωδίας-κατοχής. Εκατοντάδες κουρδικά χωριά εκθεμελιώθηκαν από τον τουρκικό στρατό. Δεκάδες χιλιάδες Κούρδοι και Τούρκοι σκοτώθηκαν. Στο τουρκικό Κουρδιστάν διεξάγεται εθνοκάθαρση και γενοκτονία.

Ο ξένος αναλυτής υποστηρίζει πως η δημιουργία ενός κουρδικού κράτους στα σύνορα των πιο πάνω χωρών θα αποκαθιστούσε την ειρήνη και τη σταθερότητα σε αυτήν την περιοχή της Ευρασίας, θα καταπολεμούσε την τρομοκρατία, τη μετακίνηση και μετανάστευση πληθυσμών και θα τερμάτιζε αχρείαστες συγκρούσεις. Τέτοια προοπτική δεν συμφέρει στην Τουρκία επειδή εκμεταλλεύεται την παρουσία Κούρδων μαχητών στη ΒΔ Συρία και στο Βόρειο Ιράκ για να επεκτείνει την κατάκτηση συριακών και ιρακινών εδαφών και να δικαιολογεί συχνές εισβολές του τουρκικού στρατού. Έχει εκτοπίσει τους γηγενείς Κούρδους και, κατά το θλιβερό πρότυπο των κατεχομένων μας, εποικίζει αυτές τις περιοχές με Τουρκομάνους, Σύριους και άλλους υποταχτικούς της. Σε άλλη ανάλυσή του στο «The Middle East Forum Observer» (19/7/2024), ο ίδιος αναλυτής υποβάλλει στους Κούρδους να αντλήσουν μαθήματα από την τουρκική κατοχή της Κύπρου.

Μετά την δήθεν ειρηνική (!) εισβολή στη Συρία (Αύγουστος 2016 και Οκτώβριος 2019), η Τουρκία, κατά το πρότυπο των κατεχομένων μας, εγκαθίδρυσε δομές, υπηρεσίες και σύμβολα στις καταληφθείσες κουρδικές περιοχές με εκκαθάριση του αυτόχθονος πληθυσμού. Οι Τούρκοι δεν είναι αφελείς. Πρώτον, γνωρίζουν και δεν ξεχνούν ότι είναι εισβολείς-κατακτητές στην σημερινή Τουρκία. Δεύτερον, η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία διασαλπίζει καθημερινά ότι θα υπερασπιστεί μέχρις εσχάτων την εδαφική ακεραιότητα ενός τόπου που δεν τους ανήκει. Τρίτον, δεν θα αποδεχτούν ποτέ τον εδαφικό διαμελισμό της χώρας και τη δημιουργία δύο κρατών, ενός τουρκικού και ενός κουρδικού. Δεν αντέχουν αυτόν τον εφιάλτη.

Η Τουρκία απαιτεί λύση δύο κρατών στην Κύπρο. Γιατί δεν την εφαρμόζει και στην επικράτειά της; Να ιδρυθούν ένα τουρκικό και ένα κουρδικό κράτος. Ουδείς Έλληνας ηγέτης έθεσε ποτέ τέτοιο θέμα στους Τούρκους, από ψοφοδεϊσμό και τουρκοφοβία. Για να μη χαλάσει το… κλίμα και να μη διαταραχθούν τα «ήρεμα νερά» των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Το Μόναχο, η Ουκρανία, η Μέση Ανατολή, δεν έχουν διδάξει τίποτε απολύτως στην ηγεσία του Ελληνισμού…

Σημερινή

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή