Όλοι γνωρίζουμε πως η Τουρκία έχει ορίσει δύο ζωτικούς στόχους υπεροχής τους οποίους επιδιώκει να πραγματοποιήσει πάση θυσία τουλάχιστον από την δεκαετία του ’70.

   Είναι δύο στόχοι πρωτογενείς ο συνέπειες των οποίων θα έχουν πολλές ευνοϊκές γι’ αυτήν δευτερογενείς εξελίξεις, ικανές να της δώσουν την πρωτιά σε όλη την περιοχή από τα στενά των Δαρδανελλίων έως τις ανατολικές ακτές της Κύπρου και της Κρήτης.

   Δύο στόχοι που η Τουρκία  με πολλή προσοχή και μεθοδικότητα προγραμματίζει να κάνει πραγματικότητα μέσω μιας «συμφωνίας» με όρους «συνολικής λύσης» που θα καλύπτουν όλες τις προσδοκίες/απαιτήσεις της «Γαλάζιας Πατρίδας» της.

   Στόχος πρώτος. Η εξασφάλιση τω πλουτοπαραγωγικών πόρων της ανατολικής Μεσογείου έως τα θαλάσσια σύνορα με Συρία, Λίβανο και Ισραήλ μέσω Κύπρου, με μια άμεση συμμετοχή μέσω της ΤΔΒΚ σε όλα τα δρώμενα που αφορούν τους υπάρχοντες και μελλοντικούς υδρογονάνθρακες στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.

   Στόχος δεύτερος. Ο διαμοιρασμός του Αιγαίου. Οι Τούρκοι και νιώθουν και το έχουν δηλώσει επανειλημμένως ότι «πνίγονται» περιορισμένοι όπως είναι από την μεγάλη ελληνική «νησο-στοιχία» Λήμνου-Ρόδου και η μεγάλη πολιτικο-στρατηγική επιδίωξη τους είναι να λάβουν (να γίνει δικό τους) οπωσδήποτε το βασικότατο μισό Αιγαίο που είναι ο θαλάσσιος χώρος όλου του ανατολικού Αιγαίου ο οποίος όχι μόνο ελέγχει όλη την διαδρομή από την έξοδο των Δαρδανελλίων, περνώντας δυτικά της Λήμνου και ανατολικά της Άνδρου, Νάξου έως ανατολικά της Κρήτης μέχρι τη Μεσόγειο Θάλασσα, την Αίγυπτο και Λιβύη, αλλά και προπαντός «καταργεί» μόλα τα ελληνικά ανατολικά νησιά Λήμνος → Ρόδος απομονώνοντας τα τελείως από τον ελληνικό ηπειρωτικό κορμό!!   

   Επομένως δύο θα είναι και τα μεγάλα οφέλη της Τουρκίας: η οικονομική-στρατηγική αναβάθμιση σε περιφερειακή ενεργειακή δύναμη με την κατάκτηση/κατοχή της ανατολικής μεσογειακής λεκάνης περιλαμβανομένης και ολόκληρης της Κύπρου με σύνορα τις ΑΟΖ του Ισραήλ και της Αιγύπτου και συνάμα η διακαώς ποθούμενη «διέξοδος» με «νόμιμο σύμφωνο» τουλάχιστον για τη μεσαία γραμμή του Αιγαίου που θα την καταστήσει  και πολιτικο-στρατηγική ιδιοκτήτρια και κυρίαρχο της διόδου Μαύρης Θάλασσας-Μεσογείου, απ’ τη μια μεριά  ταυτόχρονα απ’ την άλλη συρρικνώνοντας δραματικά την Ελλάδα με τον δραστικό περιορισμό όποιων φιλοδοξιών/βουλήσεων της για αποκλειστική παρουσία στο ίδιο το ελληνικό Αιγαίο η επιφάνεια και ο βυθός του οποίου ωστόσο δεν παύει να είναι σχεδόν 100% ελληνικά έχοντας υπόψη – και γιατί να μην το έχουμε υπόψη;! – τα σχετικά γεωγραφικά, γεωλογικά και νομικά δεδομένα.

   Αναφορικά, εν πάση περιπτώσει, με όλα ετούτα, θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε ότι το να λένε κάποιοι Έλληνες πως η Ελλάδα δεν θα πάθει δήθεν τίποτα εάν η Τουρκία «μπει στη μέση» του Αιγαίου γιατί αυτό θα είναι δήθεν μια επωφελής συνεργασία για αμφότερους, είναι ό, τι πιο βλακώδες, ανώμαλο και  εκούσια παραπλανητικό έχουμε ακούσει. Μόνο ένας παθολογικά αφελής ή αδαής θα μπορούσε να μην το καταλάβει!  

   Η ανατολική Μεσόγειος λοιπόν ως εφαλτήριο μιας τεράστιας οικονομικής και εδαφικής επέκτασης και έκρηξης εξουσίας με καθοριστική θέση «διαιτητή» στα πλουσιότατα αιγυπτιακά, ισραηλινά και ελληνοκυπριακά κοιτάσματα φυσικού αερίου και στις διαβάσεις του Αιγαίου ως κορύφωση του «ονείρου» κατάκτησης της μισής θαλάσσιας Ελλάδας και άμεση δυνατότητα ελέγχου στην διαχείριση/συνεκμετάλλευσή της για στρατηγικούς σκοπούς, μιας και ο τουρκικός στόλος και αεροπορία θα βρίσκονται πλέον σε απόσταση αναπνοής από τις ελληνικές ανατολικές ακτές σε μια γραμμή από Κρήτη έως Χαλκιδική, με όποια στρατιωτική έκφανση αυτό συνεπάγεται.

   Πολύ καλά η Τουρκία γνωρίζει δύο πράγματα που σίγουρα είναι υπέρ της – κάτι που η Ελλάδα ποτέ δεν μπόρεσε να ανατρέψει καθαρά λόγω πολιτικής ανικανότητας, άκρατης μειοδοσίας και πλήρους, θα λέγαμε οργανικής αδυναμίας προσδώσης αποτελεσματικής ουσιαστικότητας στα επιχειρήματά της.

   Το ένα είναι ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να κάνουν χωρίς την Τουρκία σε Αιγαίο-Μεσόγειο. Οι Αμερικανοί είναι αδύνατον να μη προτιμούν την Τουρκία στον μεσανατολικό χώρο, έστω κι αν αυτή τους «βαράει» όπως θέλει και τους «ψήνει το ψάρι στα χείλη». Ό, τι τους προσφέρει ή μπορεί να τους προσφέρει η Τουρκία στη περιοχή-μαξιλαράκι με ανατολική Ευρώπη(ειδικά Ρωσία)και Μέση Ανατολή, ασφαλώς δεν μπορεί να το προσφέρει η Ελλάδα. Και στη περίπτωση αυτή, να πούμε κάτι το, σίγουρα λυπηρό για τους Έλληνες, αλλά δυστυχώς αληθινό;  Πολύ απλά:  η Ελλάδα πολιτικά «πουλιέται» στον Αμερικανό, στον Γερμανό, στον Γάλλο, κλπ., η Τουρκία δεν πουλιέται, και εάν κάτι φαίνεται σαν «πώληση», στην πραγματικότητα επιφέρει λίγη απώλεια γι’ αυτήν και πολύ κέρδος, ακριβώς το αντίθετο με ό, τι ουσιαστικά δυστυχώς συμβαίνει με Ελλάδα-ΗΠΑ και πλειστάκις το έχουμε δει !

   Όσο για το δεύτερο, η Τουρκία ξέρει καλά πώς οι ΗΠΑ επωφελούνται από τα διαδοχικά, ενδημικά και διαχρονικά ελληνικά «πωλητήρια» για να της πάρουν τα πάντα (εδάφη, κυριαρχία, πλούτη, γεωγραφία, θάλασσες, στρατηγική, κλπ.) δίχως να της δώσουν τίποτα σε απτό αντάλλαγμα, αλλά μόνο ρηματικές κενολογίες ασήμαντου στη πράξη σε περίπτωση ανάγκης βάρους. όπως έγινε πανηγυρικά με το τελευταίο χρονικά «Πρωτόκολλο» τον Μάιο 2022 με το οποίο η Ελλάδα γέμισε με απολύτως αυτόνομες αμερικανικές βάσεις και αμερικανικοί επιτόπιοι έλεγχοι μέσα στον χώρο  ουκ ολίγων ιδίων αμιγώς ελληνικών βάσεων, και όλα αυτά με υπαγωγή όχι στην ελληνικό νόμο(!), αλλά στον αμερικανικό!!

   Σε αυτή τη μέγγενη με την οποία οι Αμερικανοί «σφίγγουν» ασφυκτικά και ανελέητα την Ελλάδα, (βεβαίως με την σύμφωνη γνώμη ή υποτέλεια των Ελλήνων στην εξουσία),  μην επιτρέποντάς την καμία κίνηση χωρίς την δική τους έγκριση, οι Έλληνες βρίσκονται αιχμάλωτοι μιας ολικής αδυναμίας εξεύρεσης άλλων διαφοροποιημένων λύσεων, πολύ πιθανόν περισσότερο επωφελών.

   Υπ’ αυτούς τους όρους, η μοίρα της Ελλάδας είναι προδιαγεγραμμένη: μια συνεχής πολιτική υποχωρήσεων/παραχωρήσεων στους Γερμανο-Αμερικανούς γνωρίζοντας κάλλιστα πώς και πού ετούτοι σχεδιάζουν να πάρουν ό, τι ελληνικό χρειάζεται για να το δώσουν στην δήθεν «ασφυκτιούσα»  Τουρκία, σήμερα επιπλέον με το τραγικό για την Ελλάδα σκεπτικό ότι ήδη «πολύ κράτησε η ελληνο-τουρκική κόντρα», πολύ η Ελλάδα θέλησε να κάνει την «αφέντρα» στο Αιγαίο, που δεν είναι καθόλου δικό της αλλά ανήκει σε όλο τον πλανήτη, άρα και στην Τουρκία, και επομένως καιρός είναι να δοθεί σε μια μεγάλη χώρα σαν την Τουρκία εκείνο που αυτοί οι «πάτρωνες» θεωρούν πως της αναλογεί, έτσι ώστε και οι ίδιοι να διατηρούν τον απόλυτο έλεγχο και διαχείριση των ελληνο- τουρκικών δρώμενων και να απολαμβάνουν κέρδη κι απ’ τη μια (Ελλάδα) κι απ’ την άλλη μαζί (Τουρκία)!

   Απ’ ό, τι φαίνεται πλησιάζουμε όλο και πιο κοντά (και μάλλον ο Biden θέλει να «τελειώνει» πια με την «υπόθεση-Ελλάδα» πριν από τη λήξη της θητείας του) στο «δια ταύτα» όπου η Ελλάδα και οι Έλληνες κυβερνώντες, όποιοι κι αν είναι μετά απ’ τις εκλογές της 21^ης Μαΐου 2023, θα κληθούν στη πράξη και εθελοντικά να δώσουν όσα τους ζητηθούν χωρίς καμία συζήτηση (ένα καθεαυτού aut-aut;), σίγουρα δίχως κανένα όφελος πουθενά, απλώς και ακριβώς έτσι όπως είχε πει πριν από 18 χρόνια η Μπενάκη-Ψαρούδα στον Παπούλια και από τότε όλοι οι Έλληνες καμώνονται πως αγνοούν και αδιαφορούν: «τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιοριστούν χάριν της “ειρήνης και της ευημερίας και της ασφάλειας”»:

   τόση «σύμπτωση» πια, τότε (το 2005) με τώρα (Biden, 2022 και Ομάδα 3+1, 2023)!! Καμία υποψία σε κανένα; Όλοι αποχαυνωμένοι;

   Και το πιο «ωραίο» αλλά και άκρως χλευαστικό για την Ελλάδα ποιο είναι;

   Απλά, ενώ η Τουρκία είναι η μόνιμη ταραχοποιός και απειλή ακριβώς γι’ αυτήν την «ειρήνη, την ευημερία και ασφάλεια» σε όλη την περιοχή από τη Λήμνο έως τη Κύπρο που Biden και Co «κλαίνε» πως λείπει, η Ελλάδα είναι εκείνη που καλείται να «πληρώσει» γι’ αυτή την ταραχοποιό τουρκική συμπεριφορά όσον αφορά ετούτη την  «ασφάλεια, ειρήνη και ευημερία» σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο, δωρίζοντας στη Τουρκία κυριαρχικές της εκτάσεις και δικαιώματα που με καμία διεθνή νομοθεσία αυτή δεν δικαιούται, ώστε – λένε Biden and Co. –   να μη διαταράζεται(!!) αυτή η «ειρήνη, ευημερία και ασφάλεια»!!!

    Σκέτη παράνοια που οι Αμερικανοί μας πουλούν σαν «διευθέτηση»!!     

    μόνο και μόνο επειδή έτσι υπαγορεύουν τα δικά τους και τα γερμανικά  συμφέροντά  για έναν «πρόσκαιρο κατευνασμό» της Τουρκίας, βεβαίως μέχρι την σύντομη προσεχή επόμενη σειρά διεκδικήσεων οφειλών πάλι που δεν της ανήκουν!!

   Όντως, το άκρον άωτον του παραλόγου, της αδικίας, της αλαζονείας και του πολιτικού εγκλήματος!

   Τότε όμως, σε αυτή τη περίπτωση, «κάποιος» ελληνικός λαός θα πρέπει να δώσει με «κάποιο» τρόπο «κάποιο στίγμα» του αναφορικά και ενάντια σε  ό, τι  αποπειράται να «εφαρμοστεί» (γιατί «είναι καιρός», λένε!) στην Ελλάδα ακριβώς ερήμην αυτού του ιδίου ελληνικού λαού ωστόσο άμεσα ενδιαφερόμενου εκ μέρους «κάποιων» πασίγνωστων ξένων εντολέων και ντόπιων μεταπρατών.

   Οπότε, εδώ μάλλον θα πρέπει να φανεί επιτέλους το φρόνημα του Έλληνα ανώτατου κυβερνήτη και των «κυρίαρχων» Ελλήνων πολιτών και ο βαθμός συμμετοχής των στη μοίρα της «δικής» τους Ελλάδας.

   Πολύ πιθανόν οι εκλεκτές πολιτισμικές δυνάμεις της Ελλάδας να πρέπει να νιώσουν πως είναι άμεσα καλεσμένες να δώσουν στην εν γένει ελληνική εθνική κοινότητα τα σωστά εφόδια προς αντιμετώπιση των επεξεργαζόμενων «σχεδίων» ορισμού του μέλλοντος της πατρίδας τους, όσο κι αν «παράταιρη» φαίνεται να είναι αυτή η λέξη.

   Πρέπει να δούμε, επομένως, αν αυτές οι «δυνάμεις» μπορεί να είναι κατ’ αρχήν όντως δυνάμεις και μετά αν όντως στη πράξη θα «απαντήσουν» με τους πιο πρόσφορους τρόπους.

   Το έχουμε πει και άλλη φορά: κακά τα ψέματα,  η μοίρα της Ελλάδας σήμερα περισσότερο από ποτέ ως τώρα κρέμεται από τα χέρια των ιδίων των Ελλήνων:

   Ή ΘΑ ΤΗΝ ΣΩΣΟΥΝ Ή ΘΑ ΤΗΝ ΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ!!

    Και είναι καλό τα πράγματα να λέγονται με το όνομά τους, με όσο γίνεται πιο απλά λόγια και χωρίς άσκοπες εξεζητημένες εκφράσεις  «πολιτικής σοφίας και ευφράδειας» λόγιας καταβολής.

                                                                               Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

                                                                                        Ελληνιστής

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.