Ιστορία
Κρινιώ Καλογερίδου: 49 χρόνια ”Αττίλας” σε Κύπρο… ”συντεταγμένη” στους χάρτες του ΝΑΤΟ
Η συναλλακτική συμπεριφορά και η διπλωματική ευλυγισία που εδράζεται στις win win σχέσεις του Ταγίπ Ερντογάν με τις ΗΠΑ έδρεψαν δάφνες και πάλι επιβεβαιώνοντας πως στην παγκόσμια πολιτική επιβραβεύονται το θράσος, η κουτοπονηριά, οι εκβιασμοί και η αδικία…
Ο διακαής πόθος της Άγκυρας τείνει να πραγματοποιηθεί (αναβάθμιση 79 παλαιών και πώληση 40 νέων F-16 -Viper των ΗΠΑ στην Τουρκία), πράγμα που επιτρέπει στον Ερντογάν να επιστρέψει στη χώρα του ως (γεωπολιτικός) νικητής, αφού — στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους της Λιθουανίας — ”χτύπησε γροθιά στο τραπέζι και γονάτισε την Ευρώπη”, όπως περιγράφουν τα τουρκικά Μέσα την επικαιρότητα πανηγυρίζοντας.
Οι ”φωνές” της Νικόλ Μαλλιωτάκη, του Μπομπ Μενέντεζ, του Μίχαελ Μακκόλ και του Φρανκ Παλόνε (στο twitter) για υπό όρους αμερικανική ανταπόκριση των ΗΠΑ στο εξοπλιστικό αίτημα της Τουρκίας, διασφάλιση του στρατιωτικού πλεονεκτήματος της Ελλάδας απέναντί της και μη συμβιβασμό στις αξίες για τα μάτια του αφερέγγυου Ερντογάν αντηχούν στα αυτιά μας παρηγορητικές, αλλά δεν αρκούν για να μη μας κρατούν σε επιχειρησιακή ετοιμότητα.
Να μη μας κρατούν σε εγρήγορση όσο ποτέ άλλοτε, ειδικά μετά τις αλληλοδιαδοχικές τελευταίες επιτυχίες της Τουρκίας (”Τουρκικά” τα στενά του Βοσπόρου [στάχτη στα μάτια η αμερικανική πρόταση για διπλή ονομασία τους] και απάλειψη του ονόματος της Κυπριακής Δημοκρατίας από τους χάρτες του ΝΑΤΟ).
Επιτυχίες που τις προσπερνάμε αβρόχοις ποσί στην Ελλάδα κυβερνητικά βάζοντας τα οικεία μας Μέσα να μας αποκοιμίζουν λέγοντας ότι ο Ερντογάν έφυγε από το Βίλνιους με υποσχετικές και όχι κάτι χειροπιαστό • ότι εμείς θα πάρουμε πολύ νωρίτερα από τους Τούρκους τα δικά μας αμερικανικά μαχητικά (F35) και γαλλικά εξοπλιστικά (Rafale & φρεγάτες Belh@rra), για να καταλήξουμε στο moto παρηγοριάς ”κάθε δρόμος της Τουρκίας προς τη Δύση περνά αναγκαστικά από την Ελλάδα και την Κύπρο”…
Ένα moto που φέρνει δάκρυα στα μάτια των ενσυνείδητων Ελλήνων. Δάκρυα οργής και απελπισίας που δεν τα συγκρατεί η απόφαση των ΥΠΕΞ της ΕΕ στην Ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες ότι θα συμβάλουν ενεργά στην ταχεία επανέναρξη των συνομιλιών για την επίλυση του Κυπριακού ούτε η επιχείρηση των Ευρωπαίων ηγετών να συνδέσουν το Κυπριακό με τα κρίσιμα ευρωπαϊκά ζητήματα που ζητούν λύση.
Κοντεύει μισός αιώνας από την τουρκική εισβολή στην πολύπαθη Κύπρο (20 Ιουλίου 1974) και αναμασάμε ακόμα (Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι) το χιλιοειπωμένο ”γιατί πιαστήκαμε στον ύπνο ανεξήγητα και αδικαιολόγητα”. Αντί να πούμε ευθαρσώς στον εαυτό μας, κοιτάζοντας στον ”καθρέφτη” της αυτογνωσίας, ότι αποτύχαμε διπλωματικά επί 49 χρόνια να επανενώσουμε την κατεχόμενη με την ελεύθερη Κύπρο.
Ότι τελείωσαν τα ψέματα και τα παραμύθια. Παραμύθια που μας αράδιαζαν και μας αραδιάζουν οι ”πατριώτες-λομπίστες” του κυπριακού και ελληνικού (αθηναϊκού) κατεστημένου της ”Σχολής των Ανανιστών”, οι οποίοι — ως εθνικά ευνουχισμένοι — τηρούσαν και τηρούν κατευναστική σιγήν ιχθύος έναντι του θηρίου εξ Ανατολών, χωρίς να τολμούν να το αποστομώσουν
Να το αποστομώσουν ”χθες”, όταν με απύθμενο θράσος αποκάλεσε ”κράτος-πειρατή” την Κύπρο (Ερντογάν, Οκτώβριος 2020), ενώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Και να αποστομώσουν ”σήμερα” τους μόνιμους συνηγόρους υπεράσπισής του (πρέσβης Βρετανίας στη Λευκωσία, Irfan Siddiqi) που χαρακτηρίζουν νόμιμη την εισβολή του ”Αττίλα” το ’74, για να καθησυχάσουν τους 100 περίπου Βρετανούς νεο-αποίκους, καταπατητές των ελληνοκυπριακών περιουσιών στα Κατεχόμενα.
Χωρίς να τολμούν να πουν στους συνέλληνες ότι ”φτάσαμε στο μη περαιτέρω στο Κυπριακό” και το μόνο που μας μένει να κάνουμε Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι είναι ένας παλαϊκός, πατριωτικός ξεσηκωμός που θα μοιάζει με επανάσταση και θα διεγείρει την Οικουμένη.
Ότι οι γονυκλισίες των πολιτικών Ελλάδας και Κύπρου στον Τούρκο και τους ”προστάτες” του πρέπει να σταματήσουν εδώ, γιατί εκλαμβάνονται ως προδοσία την οποία διεκπεραιώνουν αριστεροδεξιοί ”Κουίσλινγκ” πολιτικοί, όσο συνεχίζουν να ρίχνουν νερό στον μύλο του νεο-Οθωμανού επιβήτορα του 37% της Κύπρου.
Κύπρος και Ελλάδα, ιστορικά και εθνικά, είναι δεμένες σε κοινή μοίρα με τον ομφάλιο λώρο του Ελληνισμού. Οπότε, εν ώρα κινδύνου, δεν μπορεί καμιά να πει το ”κείται μακράν” για την άλλη. Πολύ περισσότερο όταν η μάνα πατρίδα έχει στους ώμους της μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την τύχη της ομογάλακτης ”Μικρής Ελλάδας” της Ανατολικής Μεσογείου από το 1959 (Συνθήκες Ζυρίχης-Λονδίνου) μέχρι το 1974.
Και δεν λογαριάζουμε σ’ αυτά, την υποχρέωση της Ελλάδας απέναντι στην Κύπρο ως εγγυήτριας δύναμης, γιατί τότε θα πρέπει να υπενθυμίσουμε στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι οι έχοντες και κατέχοντες εξουσία Έλληνες πολιτικοί δεν ανταποκρίνονται διαχρονικά στα προβλεπόμενα της Συνθήκης Εγγυήσεως του 1960, με βάση τα οποία εξασφαλίστηκαν η διατήρηση της ανεξαρτησίας, της εδαφικής ακεραιότητας και της ασφάλειας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Δεν ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους προς την Κύπρο οι εκάστοτε ηγεσίες μας, γιατί έρχονται σε αντίθεση οι υποχρεώσεις αυτές με τα ξένα συμφέροντα που αφήνουν μονίμως ατιμώρητη την Τουρκία και αδικημένη την Κύπρο.
Ατιμώρητη, αυθαιρετούσα και παρανομούσα, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να μην έχει κατορθώσει ούτε μία φορά να ανταποκριθεί στο ύψιστο χρέος της. Αυτό της εγγυήτριας δύναμης της Κύπρου, πολύ περισσότερο να τολμήσει να ενεργοποιήσει το ΔΕΑΧ υπό τον φόβο του casus belli.
Ναι, δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί η Ελλάδα στον ρόλο της εγγυήτριας δύναμης της Κύπρου, γιατί δεν αποσόβησε διπλωματικά και επιχειρησιακά την εδραίωση και μεγέθυνση του στρατού κατοχής της άλλης… ”εγγυήτριας δύναμης” (της Τουρκίας), η οποία δεν έχει αναγνωρίσει ακόμα την Κυπριακή Δημοκρατία.
Δεν αποσόβησε διπλωματικά την εγκατάσταση παράνομων βάσεων του κατακτητή στα Κατεχόμενα, την παράνομη πώληση εδαφών του στους ξένους (Βρετανούς, Γερμανούς και Αμερικανούς) και τον εποικισμό του από Τούρκους νεο-αποίκους, οι οποίοι πολλαπλασιάστηκαν στην κατεχόμενη Κύπρο μετά τον σεισμό των 7,8 ρίχτερ στην Ανατολική Τουρκία.
Επιπλέον, με το να μην έχουμε εκφράσει τη διαφωνία μας στη Σύνοδο Κορυφής της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας στο Βίλνιους για την υιοθέτηση της διπλής ονομασίας (πρόταση ΗΠΑ) για τα ”Στενά” (η οποία εμπεριέχει την μετονομασία τους σε ”Τουρκικά”, πέραν εκείνης του Μοντρέ [1936] περί ”Στενών των Δαρδανελλίων” ή ”του Βοσπόρου”) συμφωνήσαμε ουσιαστικά με την απόφαση του ΝΑΤΟ για μετατροπή της Κύπρου από χώρα (”Κυπριακή Δημοκρατία”) σε χώρο με συντεταγμένες…
Το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή, απ’ το ιστορικό και ηρωικό λεχθέν (ως παρακαταθήκη) από τον πατριώτη Πρόεδρο της Κύπρου Τάσσο Παπαδόπουλο: ”Παρέλαβα κράτος, δεν θα παραδώσω κοινότητα!!!”.
Οποία ντροπή για τις ελληνικές και κυπριακές ηγεσίες που απέδειξαν στην πράξη πως ξέχασαν το ”ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ” της κυπριακής τραγωδίας του ’74, αφού επέτρεψαν να συντελεστεί ασκαρδαμυκτί η μετατροπή μιας ανεξάρτητης χώρας-μέλους της Ε.Ε με ιστορία ελληνικότητας 3.000 χρόνων (Κύπρος) σε χώρο γεωγραφικών συντεταγμένων λίαν διευκολυντικών για τη σχεδιαζόμενη τουρκική διχοτόμηση της ανύπαρκτης πλέον στους Χάρτες του ΝΑΤΟ Μεγαλονήσου…!!!
Λίαν διευκολυντικών (ακόμα κι αν δεν φτάσουμε στη διχοτόμηση), για να περάσει το ελληνικό+κυπριακό σχέδιο επίλυσης της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (βρετανοτουρκικό σχέδιο του ’56) με πολιτική ισότητα, τη υποδείξει ΟΗΕ και με αρωγούς-υποβολείς τις ΗΠΑ και τη Βρετανία.
Σχέδιο που στην πράξη θα αποδειχθεί το ίδιο εθνικά επιζήμιο με το ”Σχέδιο Ανάν” για την Κύπρο, πολύ περισσότερο όταν έχουν προστεθεί νέα αρνητικά δεδομένα σε βάρος της φερεγγυότητάς της, που κάνουν τους Τούρκους να τρίβουν τα χέρια τους:
Αρνητικά δεδομένα όπως η διαφθορά, η ανικανότητα χάραξης εθνικής στρατηγικής, η αδυναμία συγκρότησης αρραγούς εθνικού μετώπου των πολιτικών στο εσωτερικό της Κύπρου και διασφάλισης της ενεργοποίησης του Δόγματος Ενιαίου Χώρου από την έμφοβη και απρόθυμη να τη βοηθήσει Ελλάδα.
Την Ελλάδα που διακατέχεται μόνιμα από το σύνδρομο του casus belli (με διακύβευμα Θράκη-Αιγαίο) και γι’ αυτό αποφεύγει να εξοργίσει τον εξ Ανατολών επιβουλέα των εδαφών της προτάσσοντας στις ελληνοτουρκικές διαφορές το Κυπριακό.
Έτσι εξηγούνται τα πολλά χαμόγελα στη συνάντηση Ερντογάν-Μητσοτάκη στο Βίλνιους και το γεγονός ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν έκανε την παραμικρή αναφορά στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ για την απαράδεκτη μετατροπή της Κύπρου από χώρας σε χώρο με συντεταγμένες στους χάρτες της Συμμαχίας.
Τα δυσμενή αυτά δεδομένα (τα οποία δεν συναντούν αντιστάσεις στην Κύπρο λόγω αβουλίας και ηττοπάθειας του Προέδρου Χριστοδουλίδη) εξηγούν γιατί δεν λέει να ενεργοποιηθεί το ΔΕΑΧ (δίχτυ αμυντικής προστασίας πάνω απ’ τον απειλούμενο άξονα Θράκη-Αιγαίο-Κύπρος), δόγμα που είχε εντάξει το 1993 στην ελληνική εθνική στρατηγική ο Ανδρέας Παπανδρέου, για να τη διασφαλίσει οριστικά την Κύπρο από τον τουρκικό κίνδυνο.
Κρινιώ Καλογερίδου
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ιστορία
Σαν σήμερα η Δίκη της Νυρεμβέργης: 6 ξεχασμένα γεγονότα – Μια Σοβιετική στην αγκαλιά του Γκέρινγκ – Ο στρατάρχης της Βέρμαχτ που έκαψε τους Ναζί
Είναι η σπουδαιότερη δίκη του 20ου αιώνα: η Δίκη της Νυρεμβέργης. Έξι ξεχασμένα γεγονότα που χαϊδεύουν τη σκόνη του χρόνου από το… σαλόνι της Ιστορίας.
Ήταν Τρίτη, μια μέρα σαν σήμερα, 1η Οκτωβρίου του 1946, όταν οι δικαστές ανακοινώνουν την ετυμηγορία τους· οι κατηγορούμενοι θα ακούσουν ανέκφραστοί τις ποινές που τους επιβάλλονται για τα απεχθή εγκλήματά τους.
Ακόμα και σήμερα, 78 χρόνια μετά, κάποια γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της Δίκης ακούγονται με έκπληξη· ας διαβάσουμε 6 από αυτά.1. Η έδρα του Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου ήταν στο Βερολίνο, όχι στη Νυρεμβέργη: Η σοβιετική ηγεσία επέμενε να διεξαχθεί η δίκη στο Βερολίνο όπου οι νικήτριες δυνάμεις είχαν ιδρύσει το Συμμαχικό Συμβούλιο Ελέγχου- την ανώτατη διοικητική αρχή των νικητών στο έδαφος της ηττημένης Γερμανίας.
Όμως οι Δυτικοί Σύμμαχοι επέμεναν για τη Νυρεμβέργη που βρισκόταν στην αμερικανική ζώνη κατοχής. Το Μέγαρο της Δικαιοσύνης ήταν άθικτο και συνδεόταν μέσω υπόγειας διάβασης με μια φυλακή, κάτι που δεν είχε το Βερολίνο. Ο χώρος θεωρήθηκε επίσης συμβολικός: στη Νυρεμβέργη είχαν πραγματοποιηθεί όλα τα συνέδρια του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος από το 1927. Στο τέλος επιλέχθηκε το Βερολίνο ως έδρα του Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου και στις αρχές Οκτωβρίου του 1945 πραγματοποιήθηκαν εκεί- στο κτίριο του Συμμαχικού Συμβουλίου Ελέγχου- αρκετές συναντήσεις με οργανωτικά θέματα. Η πρώτη συνεδρίαση του δικαστηρίου πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο της Δικαιοσύνης στη Νυρεμβέργη στις 20 Νοεμβρίου 1945.
2. Επτά κατηγορούμενοι απέφυγαν την τιμωρία: Απαγγέλθηκαν κατηγορίες εναντίον 24 από τους πιο διαβόητους εγκληματίες των Ναζί. Από αυτούς 12 κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε θάνατο, όμως δύο κατάφεραν να αποφύγουν την εκτέλεση.
Ο Χέρμαν Γκέρινγκ, ο ανώτατος ηγέτης των SA, στρατηγός των στρατευμάτων των SS, υπουργός Αεροπορίας του Ράιχ και διάδοχος του Χίτλερ, καταδικάστηκε σε θάνατο. Πριν από την εκτέλεσή του, όμως, αυτοκτόνησε καταπίνοντας υδροκυάνιο.
Ο Μάρτιν Μπόρμαν, επικεφαλής της Καγκελαρίας του Ναζιστικού Κόμματος και ο προσωπικός γραμματέας του Φίρερ, καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο αφού δεν βρέθηκε για να δικαστεί. Ο Μπόρμαν φέρεται να σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια σοβιετικού βομβαρδισμού του Βερολίνου. Ωστόσο, το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ. Το 1972 ανακαλύφθηκαν λείψανα που φέρεται ότι ανήκουν στον Μάρτιν Μπόρμαν και το 1998 ένα τεστ DNA το απέδειξε.
Ο Ρόμπερτ Λέι, πρόεδρος του Γερμανικού Εργατικού Μετώπου, απαγχονίστηκε στο κελί του πριν από την έναρξη της δίκης στις 25 Οκτωβρίου 1945, λίγες μέρες μετά την παραλαβή του κλητηρίου θεσπίσματος.
Ο Γκούσταβ Κρουπ φον Μπόλεν, επικεφαλής του βιομηχανικού ομίλου «Krupp» που χρηματοδότησε και κατασκεύασε την πολεμική μηχανή των Ναζί, επικαλέστηκε ανίατη ασθένεια. Κατά τη διάρκεια μιας προκαταρκτικής ακροαματικής διαδικασίας στις 15 Νοεμβρίου 1945, πριν καν ξεκινήσει η δίκη, οι κατηγορίες εναντίον του πολυεκατομμυριούχου επιχειρηματία αποσύρθηκαν!
Τρεις άλλοι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν – ο αντικαγκελάριος Φραντς φον Πάπεν, ο Χανς Φρίτσε, επικεφαλής του Τμήματος Ραδιοφώνου του Υπουργείου Δημόσιας Διαφώτισης και Προπαγάνδας του Ράιχ και ο Ζάλμαρ Σαχτ υπουργός Οικονομικών του Ράιχ.
3. Κατηγορούμενοι κάθονταν στα εδώλια φορώντας γυαλιά ηλίου: Φωτογραφίες και βίντεο αρχείου από το δικαστήριο δείχνουν πολλούς συμμετέχοντες να φορούν γυαλιά ηλίου. Ο λόγος ήταν ότι ο φωτισμός στην αίθουσα του δικαστηρίου ήταν έντονος. Έτσι περιέγραψε τον φωτισμό ο Μπόρις Πολεβόι, ειδικός ανταποκριτής της εφημερίδας Pravda στο δικαστήριο, στο βιβλίο του «The Final Reckoning: Nuremberg Diaries»: «Ένα, κάπως απρόσωπο και καταπιεστικό φως, στο οποίο τα πάντα γύρω αποκτούσαν μια πρασινωπή, θανατηφόρα απόχρωση». Οι κουρτίνες σε όλα τα παράθυρα ήταν τραβηγμένες. Σύμφωνα με τον Πολεβόι, ο διοικητής της φυλακής των ΗΠΑ, συνταγματάρχης Μπάρτον Άντρους, είπε κάποτε στους δημοσιογράφους: «Θα φροντίσω να μην δει ποτέ ξανά κανένας από αυτούς τον ήλιο»! Το φως εκείνο στην αίθουσα του δικαστηρίου, προκάλεσε πόνους στα μάτια σε πολλούς, έτσι οι παρευρισκόμενοι, συμπεριλαμβανομένων των κατηγορουμένων, φορούσαν μερικές φορές σκούρα γυαλιά.
4. Ο αμερικανικός Τύπος έγραψε ότι ο σοβιετικός εισαγγελέας πυροβόλησε τον Γκέρινγκ: Στις 10 Απριλίου 1946, η εφημερίδα του αμερικανικού στρατού Stars and Stripes δημοσίευσε ένα ρεπορτάζ που έγραφε ότι ο σοβιετικός εισαγγελέας Ρόμαν Ρουντένκο είχε εξοργιστεί τόσο πολύ από τη συμπεριφορά του Γκέρινγκ σε μια από τις συνεδριάσεις που τράβηξε το υπηρεσιακό του περίστροφο και πυροβόλησε τον πρώην Reichsmarschall. Ωστόσο, η εφημερίδα δημοσίευσε στη συνέχεια μια διάψευση: «Η αναφορά ότι ο σοβιετικός γενικός εισαγγελέας στη δίκη πυροβόλησε τον Γκέρινγκ σε μια κρίση οργής αποδείχθηκε ότι δεν ισχύει. Σύμφωνα με έναν ανταποκριτή από τη Νυρεμβέργη, ο Γκέρινγκ είναι ζωντανός και πρόθυμος να απαντήσει στις ερωτήσεις του εισαγγελέα»! Η παρανόηση ότι ο Γκέρινγκ είχε πυροβοληθεί προήλθε από λανθασμένη ερμηνεία μιας φράσης που χρησιμοποίησε ο σοβιετικός ανταποκριτής, ο οποίος είχε αναφέρει ότι ο στρατηγός Ρουντένκο είχε «πυροβολήσει ηθικά» τον Γκέρινγκ.
5. Μια σοβιετική διερμηνέας ήταν η «τελευταία γυναίκα που έπεσε στην αγκαλιά του Γκέρινγκ»: Μια μέρα κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, η 24χρονη διερμηνέας Τατιάνα Στουπνίκοβα πήγαινε βιαστικά στη θέση της στην αίθουσα του δικαστηρίου. Ενώ έτρεχε στον διάδρομο, κατά λάθος γλίστρησε και κόντεψε να πέσει.
«Όταν ανέκτησα την ψυχραιμία μου και κοίταξα τον διασώστη μου, ήρθα αντιμέτωπος με το χαμογελαστό πρόσωπο του Χέρμαν Γκέρινγκ ακριβώς μπροστά μου. Κατάφερε να μου ψιθυρίσει στο αυτί: “Vorsicht, mein Kind!” («Να προσέχεις, παιδί μου!»), αφηγείται η Στούπνικοβα στα απομνημονεύματά της. Όταν η Τατιάνα μπήκε στην αίθουσα του δικαστηρίου, ένας γάλλος ανταποκριτής ήρθε κοντά της και της είπε στα γερμανικά: «Ήσουν η τελευταία γυναίκα που κράτησε στην αγκαλιά του ο Γκέρινγκ»!
6. Στρατάρχης της Βέρμαχτ κατέθεσε ως μάρτυς της Σοβιετικής Ένωσης: Το φθινόπωρο του 1946 οι δικαστικές διαδικασίες είχαν βαλτώσει. Άρχισαν να ακούγονται ισχυρισμοί από την υπεράσπιση και τους ίδιους τους κατηγορούμενους ότι η επίθεση της ναζιστικής Γερμανίας στην ΕΣΣΔ ήταν προληπτικό μέτρο. Η σοβιετική αντιπροσωπεία έπρεπε να παράσχει ισχυρά επιχειρήματα ότι η επίθεση από το Γ’ Ράιχ είχε σχεδιαστεί πολύ καιρό πριν.
Ο άνθρωπος που έδωσε την κατάθεση που χρειάζονταν οι Σοβιετικοί ήταν ο στρατάρχης Φρίντριχ Πάουλους, ο οποίος είχε παραδωθεί στο Στάλινγκραντ στις 31 Ιανουαρίου του 1943. Η σοβιετική ηγεσία έφερε με κάθε μυστικότητα τον Πάουλους στο Μέγαρο της Δικαιοσύνης για να καταθέσει. Κατά τη διάρκεια της κατάθεσής του, ο Γερμανός πρώην στρατάρχης δήλωσε: «Όλες οι προετοιμασίες για την επίθεση στην Σοβιετική Ένωση που έλαβε χώρα στις 22 Ιουνίου είχαν στην πραγματικότητα σχεδιαστεί από το φθινόπωρο του 1940»!
Το απόφθεγμα που έμεινε από τη Δίκη της Νυρεμβέργης ήταν η φράση του δικαστή Robert H. Jackson: «The Grave Responsibility of Justice» (Η βαριά ευθύνη της δικαιοσύνης) και δικαιοσύνη είχε αποδοθεί. Όσο για την τιμωρία; Ο Ευριπίδης το είχε ξεκαθαρίσει χρόνια πολλά πριν: «Σχέτλια μεν έπαθες, ανόσια δ’ ειργάσω.» (Έπαθες φρικτά, αλλά έκανες απαίσια)…
Πηγή: Έθνος
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Video
1η Οκτωβρίου 1960: Ημέρα Ανεξαρτησίας της Κύπρου
Η 1η Οκτωβρίου 1960 έχει καθιερωθεί και γιορτάζεται στην Κύπρο ως η ημέρα ανακήρυξης της Ανεξαρτησίας της Κύπρου. Η Κύπρος ανακηρύσσεται ανεξάρτητο, κυρίαρχο κράτος τον Αύγουστο του 1960 με βάση τις συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου του 1959 και ύστερα από τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ (1955-1959) ενάντια στη βρετανική αποικιοκρατία. Στις 16 Αυγούστου 1960, η Μεγάλη Βρετανία εγκαταλείπει την κυριαρχία της στο νησί, και εγκαθιδρύεται επισήμως η Κυπριακή Δημοκρατία. Το Αρχείο της ΕΡΤ με αφορμή την εθνική επέτειο της ανεξαρτησίας της Κύπρου προτείνει το ντοκιμαντέρ παραγωγής 1995:
ΚΥΠΡΟΣ Η ΦΕΝΑΚΗ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ
(video)
Στην εθνική επέτειο της Κύπρου, που τιμάται κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου, είναι αφιερωμένη η εκπομπή που ετοίμασαν ο Κώστας Χριστοφιλόπουλος και ο Δημήτρης Πανταζόπουλος. Στην προσπάθεια να αποδοθεί η σειρά των ιστορικών γεγονότων όπως αυτά οδήγησαν από τη βρετανική κυριαρχία στην ανεξαρτησία και από την περιπετειώδη συμβίωση των κυβερνήσεων της Αθήνας με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο στο πραξικόπημα του Αττίλα, τις απόψεις τους καταθέτουν: ο στενός συνεργάτης του Μακαρίου Νίκος Κρανιδιώτης, οι πανεπιστημιακοί Νεοκλής Σαρρής και Χριστόδουλος Γιαλλουρίδης, ο πρέσβης ε.τ. Θέμος Στοφορόπουλος, ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ Βάσος Λυσσαρίδης, ο Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας Μιχαήλ Δεκλερής και ο Ευρωβουλευτής Γιάννος Κρανιδιώτης. Σχολιάζονται και αναλύονται το διπλωματικό παρασκήνιο και οι διεργασίες που οδήγησαν στις συμφωνίες Ζυρίχης- Λονδίνου και το σύνταγμα που προέβλεπαν, οι συνθήκες και η εκτέλεση του πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου από την χούντα των συνταγματαρχών και ο σχεδιασμός και η εκτέλεση της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο σε δύο φάσεις με την ονομασία Αττίλας Ι και Αττίλας ΙΙ. Η εκπομπή πλαισιώνεται από πλούσιο οπτικοακουστικό αρχειακό υλικό το οποίο καλύπτει το σύνολο των γεγονότων στα οποία αναφέρεται η αφήγηση.
ΠΗΓΗ: ΕΡΤ
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Video
Μανώλης Κοττάκης: Αυτά περιμένατε να ακούσετε από Έλληνα πρωθυπουργό;
Μανώλης Κοττάκης: Το τι σημαίνει γενναιότητα και σοφία μπορεί να το εξηγήσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Το δίκαιο της θάλασσας είναι μέρος του διεθνούς δικαίου. Αυτό που έχει να παρατηρήσει κανείς, είναι, ότι είναι η πρώτη φορά που Έλληνας πρωθυπουργός ανέβηκε σε βήμα και είπε, ότι το παγκόσμιο συμφέρον προηγείται του εθνικού. Ίσως να θέλει να λάβει θέση γενικού γραμματέα του ΟΗΕ. Αν το παγκόσμιο συμφέρον υπερέχει του εθνικού, γιατί δεν κάθονται οι ηγέτες της Ευρώπης σε ένα τραπέζι, για να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, αφού το πιστεύει τόσο πολύ; Επειδή δεν είπε τίποτα για την Κύπρο με αποτέλεσμα να πάει σε συνάντηση με Ερντογάν και να χαμογελά και να κάνει αστειάκια για τη γραβάτα του Φιντάν. Για τα ελληνοτουρκικά δεν είπε τίποτα, προφανώς γιατί δεν ήθελε να αποκαλύψει τι συζητάει. Βγήκε σε δεύτερη ομιλία και μίλησε για την Κύπρο, κάνοντας στην ουσία κριτική στον εαυτό του.
Αυτό που πρέπει να κάνει κάθε Έλληνας ηγέτης, όταν αναφέρεται για την Ουκρανία, είναι να τη συνδέει άμεσα με το Κυπριακό και να διαμαρτύρεται, ότι δεν υπάρχει η ίδια ευαισθησία για τη μεγαλόνησο. Εμείς έχουμε Κύπρο. Αν δεν συνδέουμε τα δύο προβλήματα, τότε τί νόημα έχει; Για να είναι στρατηγικό σταυροδρόμι η Αλεξανδρούπολη; Η Αλεξανδρούπολη ενισχύει τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, όχι της Ελλάδας. Ο πρωθυπουργός έχει δηλώσει πως θεωρεί την Ελλάδα δεδομένο σύμμαχο του ΝΑΤΟ.
Το άρθρο στην ΕΣΤΙΑ
Οὔτε λέξη γιά τό Αἰγαῖο καί τήν μαύρη ἐπέτειο τοῦ Ἀττίλα στήν δεκαπεντάλεπτη παρέμβαση-ἔκθεση ἰδεῶν τοῦ «παγκοσμίου πολίτη» Κυριάκου Μητσοτάκη ἀπό τό βῆμα τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν! – Ἀντιθέτως ὁ Τοῦρκος Πρόεδρος ἀνέπτυξε ὅλη τήν ἀτζέντα τῶν διεκδικήσεών του στήν ἀνατολική Μεσόγειο ζητῶντας ὁριοθέτηση μέ κριτήριο «τήν ἀσφάλεια τῆς ναυσιπλοΐας καί τοῦ ἐμπορίου»
Aκούγοντας κάποιος τόν κ. Μητσοτάκη, τήν περασμένη Κυριακή, νά ὁμιλεῖ στήν Γενική Συνέλευση τοῦ ΟΗΕ, ἐνόμιζε ὅτι ἀκούει κάποιον ἀξιωματοῦχο τοῦ διεθνοῦς ὀργανισμοῦ. Ὄχι τόν ἡγέτη μιᾶς χώρας ἡ ὁποία εὑρίσκεται στό ἐπίκεντρο μιᾶς τεταραγμένης περιοχῆς πού μαστίζεται ἀπό κρίσεις καί πολέμους, ἐνῶ ἀντιμετωπίζει καθημερινή ἀμφισβήτηση τῆς ἐθνικῆς της κυριαρχίας καί τῶν κυριαρχικῶν της δικαιωμάτων. Ἀντιθέτως, χθές, ὁ Ταγίπ Ἐρντογάν ἔθεσε πρό τοῦ διεθνοῦς ἀκροατηρίου ὅλα τά ζητήματα πού ἀπασχολοῦν τήν Τουρκία. Ἀπό τό Κυπριακό μέχρι τίς φιλοδοξίες του γιά ἐπέκταση σέ ὁλόκληρη τήν ἀνατολική Μεσόγειο.
Ὁ κ. Μητσοτάκης ἀναφέρθηκε σέ θέματα τά ὁποία οὐδεμία σχέση ἔχουν μέ τά ἐθνικά μας συμφέροντα. Ἄλλωστε εὐθέως τά ἔθεσε σέ δεύτερη μοῖρα, ἀναφέροντας ἐπί λέξει ὅτι «τό παγκόσμιο συμφέρον διαπερνᾶ τό μεμονωμένο συμφέρον τῶν κρατῶν». Ἴσως νά ἦταν αὐτή μιά καλή ὁμιλία, ἄν ὁ κ. Μητσοτάκης εἶχε ἱκανοποιήσει τήν φιλοδοξία νά καταλάβει κάποια θέση σέ ἕναν διεθνῆ ὀργανισμό, δέν ἦταν ὅμως αὐτό πού περίμενε κανείς νά ἀκούσει ἀπό τόν Πρωθυπουργό τῆς Ἑλλάδος. Θυμίζουμε λοιπόν ὅτι ἀναφέρθηκε στά ζητήματα τοῦ περιβάλλοντος λέγοντας μεταξύ ἄλλων:
«Τό ἔργο δέν εἶναι εὔκολο, ἐνῶ καί τό διακύβευμα εἶναι πολύ μεγάλο. Σήμερα», συνέχισε, «φτάσαμε στήν ἑπομένη μεγάλη κρίση. Τό Σύμφωνο, γιά τήν ὁποῖο γίνεται αὐτή ἡ Σύνοδος, ἀντιπροσωπεύει τήν παγκόσμια συναίνεση γιά τό ζήτημα», εἶπε ὁ Πρωθυπουργός καί ἐπισήμανε ὅτι χρειάζεται δράση σέ ἐθνικό καί συλλογικό ἐπίπεδο καθώς «τό παγκόσμιο συμφέρον διαπερνᾶ τό μεμονωμένο συμφέρον τῶν κρατῶν», ἐνῶ ὁμίλησε γιά «ἀποκατάσταση τῆς ἐμπιστοσύνης στήν παγκόσμια διακυβέρνηση»!
Οὔτε λέξη γιά τήν Ἑλλάδα. Οὔτε λέξη γιά τήν Κύπρο. Οὔτε λέξη γιά τό Αἰγαῖο. Ἀπεναντίας ὁ Ταγίπ Ἐρντογάν ἀνέπτυξε ὅλη του τήν ἀτζέντα. Ἔθεσε προκλητικά ὅλα τά ζητήματα πού ἀπασχολοῦν τήν Τουρκία ἀρχίζοντας ἀπό τήν ἀπαίτηση γιά ἀναγνώριση τοῦ ψευδοκράτους γιά νά φθάσει μέχρι τήν ὁριοθέτηση θαλασσίων ζωνῶν, ὅπου ἔθεσε ζητήματα ξένα πρός τίς προβλέψεις τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου, ὅπως αὐτά τῆς ἀσφαλείας τῆς ναυσιπλοΐας καί τοῦ ἐμπορίου.
Ἄρχισε μέ τήν Κύπρο λέγοντας τά ἑξῆς ἀσύστολα ψέματα, ἐπί τῶν ὁποίων δέν ὑπῆρξε ἀντίκρουσις: «Ἔχουν περάσει 50 χρόνια ἀπό τήν “εἰρηνευτική ἐπιχείρηση” τῆς Κύπρου καί 61 χρόνια ἀπό τότε πού προέκυψε τό Κυπριακό ζήτημα. Ἀπό ἐκείνη τήν ἡμέρα μέχρι σήμερα, στό νησί ἐπικρατεῖ εἰρήνη καί γαλήνη. Πλέον τό μοντέλο τῆς ὁμοσπονδίας ἔχει χάσει τελείως τήν ἰσχύ του. Στό νησί ὑπάρχουν δύο ξεχωριστά κράτη καί δύο ξεχωριστοί λαοί. Πρέπει νά καταγραφεῖ ἐκ νέου ἡ κυριαρχική ἰσότητα καί τό ἰσότιμο διεθνές καθεστώς τῶν Τουρκοκυπρίων, πού ἀποτελοῦν τά κεκτημένα δικαιώματά τους, καί νά τερματιστεῖ ἡ ἀπομόνωση. Σήμερα, καλῶ καί πάλι τή διεθνῆ κοινότητα νά ἀναγνωρίσει τήν Τουρκική Δημοκρατία τῆς Βόρειας Κύπρου (ΤΒΔΚ) καί νά συνάψει διπλωματικές, πολιτικές καί οἰκονομικές σχέσεις».
Καί συνέχισε μέ τήν τουρκική πρόθεση ἐπεκτάσεως τῆς ἐπιρροῆς της στήν ἀνατολική Μεσόγειο: «Θέλουμε νά δοῦμε τό Αἰγαῖο Πέλαγος καί τήν ἀνατολική Μεσόγειο ὡς μιά περιοχή σταθερότητας καί εὐημερίας, ὅπου τά νόμιμα συμφέροντα ὅλων τῶν ἐνδιαφερομένων μερῶν (σ. «Ἑστίας»: παραπομπή στήν συμφωνία τῆς Μαδρίτης) γίνονται σεβαστά. Εἶναι πρός τό κοινό συμφέρον ὁλόκληρης τῆς περιοχῆς νά ἀναπτυχθεῖ συνεργασία, ἰδίως ὅσον ἀφορᾶ τήν ὁριοθέτηση τῶν θαλάσσιων δικαιοδοσιῶν σύμφωνα μέ τό Διεθνές Δίκαιο, τήν ἐλευθερία καί τήν ἀσφάλεια τῆς ναυσιπλοΐας καί τοῦ θαλάσσιου ἐμπορίου. Ἡ Τουρκία εἶναι ἕτοιμη γιά ἐποικοδομητική συνεργασία σέ ὅλα τά θέματα, ἰδίως στόν τομέα τῆς ἐνέργειας καί τοῦ περιβάλλοντος. Περιμένουμε τήν ἴδια προσέγγιση ἀπό τούς γείτονές μας. Ὡς ἡ χώρα μέ τή μεγαλύτερη ακτογραμμή στήν ἀνατολική Μεσόγειο, ὁ ρόλος-κλειδί τῆς Τουρκίας δέν μπορεῖ νά ἀμφισβητηθεῖ. Ἡ Τουρκία ἔχει δικαιώματα στήν ὑφαλοκρηπῖδα πού ἔχει ἀνακηρυχθεῖ στά βόρεια καί δυτικά τοῦ νησιοῦ τῆς Κύπρου καί οἱ Τουρκοκύπριοι ἔχουν δικαιώματα γύρω ἀπό ὁλόκληρο τό νησί».
Καί μετά τήν ὁμιλία αὐτή, προσῆλθε ὁ κ. Ἐρντογάν στήν προγραμματισμένη συνάντηση μέ τόν κ. Μητσοτάκη. Μόλις μισή ὥρα διήρκεσε ἡ συνάντησις αὐτή καί οἱ πληροφορίες πού ὑπῆρξαν ἀμέσως μετά ἀνέφεραν ὅτι συνεφωνήθη νά ἐντατικοποιηθεῖ συνεργασία γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ μεταναστευτικοῦ καί νά ὑπάρξει σύγκλησις τοῦ ἀνωτάτου συμβουλίου συνεργασίας τῶν δύο χωρῶν τόν Ἰανουάριο. Ἐν τῷ μεταξύ θά ἔλθει στήν Ἀθήνα ὁ Τοῦρκος ὑπουργός Χακάν Φιντάν γιά νά συναντηθεῖ μέ τόν Ἕλληνα ὁμόλογό του Γιῶργο Γεραπετρίτη. Ἐπαναβεβαιώθηκε ἡ ἐντολή πού ἔχει δοθεῖ στούς δύο ὑπουργούς γιά διερεύνηση κοινοῦ ἐδάφους ὡς πρός τό ἐάν μπορεῖ νά ξεκινήσει συζήτησις γιά τήν ὁριοθέτηση ΑΟΖ καί ὑφαλοκρηπῖδος καθώς καί γενικώτερα τῶν θαλασσίων δικαιοδοσιῶν ἐπί τῇ βάσει τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου. Αὐτό τοὐλάχιστον ἀνέφεραν πηγές προσκείμενες στήν ἑλληνική πλευρά.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
-
Ιράν1 ημέρα πρινKίνηση υψηλού ρίσκου του Ισραήλ! Δεν αποκλείει χτύπημα στα πυρηνικά του Ιράν ο Νετανιάχου – Πότε θα χτυπήσει;
-
Εξωτερική Πολιτική1 ημέρα πρινΣτο επίκεντρο η ελληνοαμερικανική συνεργασία σε συνάντηση του Μητσοτάκη με Αμερικανούς γερουσιαστές στα Χανιά
-
Γενικά θέματα1 ημέρα πρινΜία νέα αρχή για το «Γεωπολιτικό»
-
Αναλύσεις - Γνώμες24 ώρες πρινQuo vadis κύριε Γεραπετρίτη;
-
Αστυνομία22 ώρες πρινΑποκάλυψη! Ειδικό λογικό ισραηλινής κατασκευής για μαζική αναγνώριση προσώπων αποκτά η ΕΛ.ΑΣ
-
Πολιτισμός1 ημέρα πρινΒαθιά σιωπή! Θλίψη και πένθος – Έφυγε ο σπουδαίος Μίμης Πλέσσας λίγο πριν κλείσει τα 100
-
Video7 ώρες πρινLive: Σε νέα φάση ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή! Δύσκολες στιγμές για την ανθρωπότητα
-
Γενικά θέματα22 ώρες πρινΤούρκος διπλωμάτης: «Η σιωπηλή συμφωνία Ερντογάν – Μητσοτάκη»