Γερμανία
ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΥ
αλλαγών στην ΕΕ, οι οποίες δεν είναι επιθυμητές ούτε από το λαό, ούτε από την
πλειοψηφία των πολιτικών κομμάτων – με γρήγορο ρυθμό, πριν προλάβουν να
συνέλθουν οι πολίτες από το σοκ
επεμβάσεων στον ευρωπαϊκό Νότο, έχει
τεθεί ουσιαστικά σε λειτουργία η διαδικασία της κατάλυσης του εναπομένοντος
κοινωνικού κράτους της ΕΕ. Η «κατεδάφιση» αυτή έχει ήδη προηγηθεί στη
δυτική, καθώς επίσης στην ανατολική Ευρώπη – μέσω της εκποίησης των κοινωφελών
δημοσίων επιχειρήσεων, η οποία εξυπηρετεί κυρίως την «πάταξη» του συνδικαλισμού
(η διαφθορά, καθώς επίσης η γενικότερη «αμετροέπεια» αρκετών συνδικαλιστών, μάλλον διευκολύνει
την όλη διαδικασία).
παρά τις λαϊκές αντιδράσεις, εκβάλλοντας νομοτελειακά σε μία αντιστροφή της
τάσης, σε μία νέα ανάπτυξη δηλαδή, τότε ο
θάνατος της σοσιαλδημοκρατίας, καθώς
επίσης των εργατικών συνδικάτων, θα είναι τέλειος – ενδεχομένως
ολοκληρωτικός”.
και στην αντιπολίτευση, εμπλουτισμένη με οικονομικές προτάσεις εξόδου της
πατρίδας μας από την παγίδα του χρέους – κυρίως επειδή με τη βοήθεια της παγίδας αυτής πρόκειται να επιβληθεί στην Ελλάδα η
νεοφιλελεύθερη πολιτική, να λεηλατηθεί ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας,
να αποκρατικοποιηθεί η εξουσία, καθώς επίσης να
μετατραπεί σε προτεκτοράτο των δανειστών της.
λαμβάνονται δυστυχώς από την πολιτική της χώρας μας – χωρίς να εξαιρούμε την αξιωματική αντιπολίτευση,
την (δήθεν) «αριστερά» παράταξη δηλαδή, αφού είμαστε ουσιαστικά αντιμέτωποι με έναν «μονοδιάστατο δικομματισμό», ο
οποίος υπηρετεί αφενός μεν ιδιοτελή κομματικά συμφέροντα, αφετέρου ατομικές
φιλοδοξίες.
στην Ευρώπη – με τη βοήθεια πληροφοριών Γερμανών συναδέλφων μας, οι οποίοι
έχουν καλύτερη εικόνα της πολιτικής που ακολουθείται στην πατρίδα τους, από την
καγκελάριο τους (η κ.Merkel φαίνεται πως,
μεταξύ άλλων, «χειραγωγεί» αρκετά ΜΜΕ
– αφού τα εκλογικά αποτελέσματα είναι συνήθως αντίθετα από τις δημοσκοπήσεις,
στις οποίες θριαμβεύει).
Εν τούτοις, οφείλουμε να είμαστε πολύ προσεκτικοί, όταν οι νεοφιλελεύθεροι
πολιτικοί τεκμηριώνουν τις αποφάσεις τους, με στόχο τη μεγαλύτερη ανάπτυξη –
επειδή, για τους ίδιους, η ανάπτυξη είναι συνώνυμη με την «καθαίρεση» του κοινωνικού κράτους,
ενώ δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την ευημερία των ανθρώπων.
αναφέρεται δημόσια ή/και καθαρά σε αυτά που πραγματικά πιστεύει, σχετικά με την
οικονομία. Αναγκαστικά λοιπόν οι
επικριτές της αναζητούν την ιδεολογική βάση, επάνω στην οποία στηρίζει τις
αποφάσεις της – αποφάσεις που αφορούν καταρχήν τη Γερμανία και στη συνέχεια
ολόκληρη την Ευρώπη.
δώσει το παρακάτω απόσπασμα της
κυβερνητικής της ανακοίνωσης, κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας του συμφώνου
δημοσιονομικής σταθερότητας και του ESM. Λέει λοιπόν η
κ. Merkel:
αναφέρω ξανά: Ο πλανήτης έχει πλέον 7 δισεκατομμύρια κατοίκους. Όλοι επιθυμούν
να ζήσουν όσο το δυνατόν καλύτερα. Όταν
ο Adenauer αγόρευε στη Βουλή, ο παγκόσμιος πληθυσμός ήταν μόλις
2,5 δισεκατομμύρια – ενώ εμείς οι
Ευρωπαίοι 500 εκατομμύρια. Σήμερα, εμείς οι Ευρωπαίοι είμαστε ακόμη 500
εκατομμύρια, ενώ αποτελούμε το 8,7% του συνολικού πληθυσμού του πλανήτη.
Παράγουμε το 25% του παγκόσμιου ΑΕΠ και δαπανάμε το 50% περίπου, από όσο
ξοδεύει ολόκληρος ο πλανήτης για κοινωνικές παροχές.
το κράτος πρόνοιας δηλαδή, στο οποίο πιστεύουμε όλοι, περισσότερο ή λιγότερο,
με διάφορες παραλλαγές, εάν θέλουμε να
πολεμήσουμε για την ελεύθερη οικονομία με κοινωνικό πρόσωπο, τότε θα πρέπει
να καταλάβουμε το εξής: Δεν πρόκειται να εξασφαλίσουμε την ευημερία της χώρας
μας και της Ευρώπης, χωρίς την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας
μας.
άλλο από το ότι, οι επιχειρήσεις μας πρέπει να είναι σε θέση να πουλούν τα
εμπορεύματα τους στο εξωτερικό: αυτοκίνητα της VW ή άλλων βιομηχανιών, χημικά προϊόντα και πολλά άλλα.
Αυτό σημαίνει ανταγωνιστικότητα”.
καγκελάριο, μάλλον πρωσικών και εξτρεμιστικά
«προτεσταντικών» αντιλήψεων ή/και να κατηγορούμε «συλλήβδην» τους Γερμανούς),
στην εποχή του Adenauer, το 1950, ο
μέσος μισθός ενός Γερμανού εργαζόμενου ήταν 1,24 ΓΜ την ώρα – με τα οποία
μπορούσε να αγοράσει τότε λιγότερα από μισή δωδεκάδα μήλα ή αυγά.
σημαντικά, δεν έχει κανένα ιδιαίτερα αρνητικό αντίκτυπο – όσον αφορά
τουλάχιστον τη σημερινή μας ευημερία. Αντίθετα, ο μέσος μισθός των εργαζομένων στη Γερμανία, μεταξύ των ετών 1950 και
1990, έχει υπερτετραπλασιαστεί – με αποπληθωρισμένα μεγέθη. Η αιτία αυτής
της εξέλιξης ήταν η τεχνολογική πρόοδος, η υγιής ανάπτυξη, καθώς επίσης η
ελεύθερη αγορά, με κοινωνικό πρόσωπο – το κράτος πρόνοιας, σαν ένα
οικονομικοπολιτικό σύστημα.
κοινωνικής, φιλελεύθερης αγοράς, στη νεοφιλελεύθερη εκδοχή της, σταμάτησε να αυξάνεται το πραγματικό μέσο
εργατικό εισόδημα στη Γερμανία – ενώ συνέχισε να αυξάνεται σε ορισμένες
άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Για παράδειγμα, εάν είχαν αυξηθεί οι μισθοί στη
Γερμανία ανάλογα με αυτούς στη Δανία, η αμοιβή του μέσου Γερμανού εργαζόμενου
θα ήταν σήμερα κατά 380 € υψηλότερη.
του βιοτικού επιπέδου μίας χώρας έχει σχέση με το μέγεθος της εκάστοτε
Οικονομίας ή/και με δημογραφικές εξελίξεις – με την αύξηση ή με τη μείωση του
πληθυσμού δηλαδή.
λοιπόν η συνολική παγκόσμια οικονομία είχε την εποχή του Adenauer το βιοτικό και εκπαιδευτικό επίπεδο, καθώς επίσης το
κοινωνικό σύστημα της Ευρώπης, ο πληθυσμός του πλανήτη μας δεν θα είχε
πιθανότατα αυξηθεί – θα παρέμενε στα 2,5 δις.
έναν πλανήτη, στον οποίο το βιοτικό επίπεδο οφείλει να εξισωθεί, υπαγόμενο στον
κανόνα των συγκοινωνούντων δοχείων, εκείνα
τα κράτη, τα οποία υστερούν, θα έχουν μεγαλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης από τα
υπόλοιπα – τα ήδη ανεπτυγμένα. Αυτό οφείλουν να το γνωρίζουν οι Γερμανοί
πολίτες περισσότερο από κάθε άλλο λαό.
και συνδέθηκε η πληρωμή των υπολοίπων οφειλών της με την αύξηση των εξαγωγών),
η χώρα πέτυχε καθαρούς (αποπληθωρισμένους) ρυθμούς ανάπτυξης της τάξης του
8,26% – με αποτέλεσμα να μειώσει τη διαφορά του βιοτικού επιπέδου της (το οποίο
κατέρρευσε μετά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο), από τους γείτονες της.
βιοτικό επίπεδο της Γερμανίας έφτασε το αντίστοιχο της Μ. Βρετανίας – χωρίς
αυτό να σημαίνει ότι, οι Βρετανοί ζούσαν χειρότερα, αφού και εκεί αυξανόταν το
μέσο εισόδημα των εργαζομένων (αν και με χαμηλότερο ρυθμό).
διακόπηκε μετά την άνοδο της κυρίας Thatcher και του νεοφιλελευθερισμού στην εξουσία – όπως συνέβη και στις Η.Π.Α., υποχρεώνοντας
τους εργαζομένους να υπερχρεωθούν, για να καλύψουν τη διαφορά (γεγονός που μας
οδήγησε στη χρηματοπιστωτική κρίση του 2007). Ο Πίνακας Ι που ακολουθεί είναι
χαρακτηριστικός:
Δημόσιο χρέος σε ποσοστά του ΑΕΠ, έλλειμμα (πλεόνασμα) σε τρις $
|
Έτος
|
Δημόσιο Χρέος
|
Δημόσιο Χρέος/ΑΕΠ
|
Έλλειμμα
|
|
|
|
|
|
|
1981
|
1,0
|
32,5%
|
-0,08
|
|
1985
|
1,8
|
43,8%
|
-0,21
|
|
1990
|
3,2
|
55,9%
|
-0,22
|
|
1995
|
4,9
|
67,0%
|
-0,16
|
|
2000
|
5,6
|
57,3%
|
+0,24
|
|
2005
|
7,9
|
63,5%
|
-0,32
|
|
2009
|
11,9
|
83,4%
|
-1,41
|
|
2010*
|
13,8
|
94,0%
|
-1,42
|
|
2011*
|
15,1
|
100,0%
|
-1,27
|
20πλασιασθεί, σε σχέση με τη δεκαετία του ’70.
της εφαρμογής του νεοφιλελευθερισμού, του κυρίαρχου δόγματος καλύτερα του μονοπωλιακού
καπιταλισμού, στις Η.Π.Α. – από τον τότε πρόεδρο Ronald Reagan, για τον οποίο
το κράτος δεν αποτελούσε τη λύση για τα
προβλήματα, αλλά ήταν το ίδιο πρόβλημα (ως γνωστό, «απελευθέρωσε» τις
αγορές, άνοιξε τα κλειστά επαγγέλματα, αποκρατικοποίησε ακόμη και τις
κοινωφελείς επιχειρήσεις, ενίσχυσε τα μέγιστα το Κεφάλαιο, το οποίο σήμερα προσπαθεί να διαφύγει
στην Ασία από την «έξοδο κινδύνου», μείωσε τους ανώτατους φορολογικούς
συντελεστές από το 70% στο 28% κλπ.).
σημασία στον τραπεζικό κλάδο, ο οποίος διπλασίασε έκτοτε την κερδοφορία του
– ενώ πριν τη χρηματοπιστωτική κρίση, το 40% των κερδών όλων των αμερικανικών
επιχειρήσεων προερχόταν από τον τραπεζικό τομέα.
παγκοσμιοποίηση. Ειδικότερα, εάν κανείς συμπεράνει πως οι διαφορές του βιοτικού
επιπέδου σε παγκόσμια βάση θα εξισωθούν, είναι προφανώς αναπόφευκτο το ότι, οι πιο αδύναμες περιοχές του πλανήτη θα
έχουν μεγαλύτερο ρυθμό ανάπτυξης, σε σχέση με τις πιο πλούσιες.
μειονέκτημα για την ίδια, η προοπτική αύξησης του ρυθμού ανάπτυξης των χωρών
της Ανατολικής Ευρώπης ή της Ασίας – εκτός
εάν η κυρία Merkel διακατέχεται από συναισθήματα κακεντρέχειας, φθόνου ή
μισαλλοδοξίας ή εάν επιθυμεί να αναπτύσσεται εις βάρος των άλλων,
απολαμβάνοντας «σαδιστικά» όχι την ευημερία της πατρίδας της, αλλά την οδύνη
και τα βάσανα των υπολοίπων.
σταθερή αύξηση του δικού της βιοτικού επιπέδου, σε απόλυτα και όχι σε σχετικά
μεγέθη – ποσοτικά και όχι ποσοστιαία. Για παράδειγμα, εάν οι ρυθμοί ανάπτυξης της Κίνας είναι πολύ πιο υψηλοί από αυτούς της
Γερμανίας, δεν σημαίνει ότι μειώνεται το βιοτικό επίπεδο των Γερμανών –
όπως φαίνεται ότι θέλει να πιστέψουμε η καγκελάριος. Αντίθετα, εάν κανείς
παρατηρήσει τους αριθμούς σε απόλυτα μεγέθη, θα διαπιστώσει ότι η αύξηση της
παγκόσμιας οικονομίας ωφελεί, αργά ή γρήγορα, όλα τα επί μέρους κράτη.
εντελώς αδιάφορο το σχετικό, το συγκριτικό μέγεθος του «κομματιού της πίτας»
– αυτό δηλαδή που κατέχει το κράτος τους, η οικονομία της χώρας τους, στην
«παγκόσμια πίτα». Αποφασιστικό για τους
ανθρώπους είναι το απόλυτο μέγεθος του – το πόσο μεγάλο είναι καλύτερα και
σε πόσους μοιράζεται.
της πίτας» θα είναι πιθανότατα μεγαλύτερο σε απόλυτα μεγέθη, αλλά συγκριτικά
μικρότερο σε σχέση με το «παγκόσμιο κομμάτι της πίτας» – αφού η πίτα θα
μεγαλώνει συνολικά. Το 1950, το μερίδιο της δυτικής Ευρώπης στην παγκόσμια
οικονομία ήταν 26,3% – το 1998 μόλις 20,6%. Εν τούτοις, κανένας δεν συμπεραίνει
ανόητα από τα νούμερα αυτά πως το βιοτικό μας επίπεδο ήταν χαμηλότερο το 1998,
σε σχέση με το 1950 – ότι ζούμε δηλαδή σήμερα χειρότερα από το 1950.
ΑΕΠ, σε σχέση με το παγκόσμιο, είναι σήμερα μικρότερο. Εν τούτοις, επειδή
το μέγεθος της «παγκόσμιας πίτας» είναι σημαντικά μεγαλύτερο, το μερίδιο μας σε
απόλυτα νούμερα, το ευρωπαϊκό «κομμάτι της πίτας» δηλαδή, είναι πολύ πιο υψηλό.
μικρότερο «κομμάτι της ευρωπαϊκής ή της γερμανικής πίτας» τις δύο τελευταίες
δεκαετίες, δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το χαμηλότερο ρυθμό ανάπτυξης των
αδύναμων οικονομιών της περιφέρειας. Αντίθετα, έχει άμεση σχέση με την λιγότερο δίκαια αναδιανομή των εισοδημάτων
– με το μοίρασμα λοιπόν του δικού μας «κομματιού πίτας», μεταξύ μας.
οποία οι πλούσιοι λάμβαναν όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας, ενώ οι φτωχοί
όλο και μικρότερο – γεγονός που σημαίνει ότι, το πρόβλημα οφείλεται σε εμάς, είναι εθνικό και προέρχεται από τους
δικούς μας μηχανισμούς αναδιανομής.
το ότι, η Ευρώπη έχει σχετικά μικρότερο μερίδιο (όχι απόλυτα) στην παγκόσμια
οικονομία, τότε σημαίνει πως αυτό που
την ενδιαφέρει δεν είναι οι άνθρωποι στην ήπειρο μας αλλά, αποκλειστικά και
μόνο, η «συγκριτική» ισχύς των εθνικών κρατών και της «εθνικιστικής»
Ευρώπης – γεγονός που κινεί τη υποψία ότι, η καγκελάριος θέλει να μετατρέψει το
σύστημα της Ευρώπης σε έναν κρατικό καπιταλισμό, αντίστοιχο ενδεχομένως του
κινεζικού ή του «εθνικοσοσιαλιστικού» παρελθόντος.
περισσότερο και στον οποίο οι υπόλοιπες
περιοχές, από την Ασία έως την Αφρική, μειώνουν την απόσταση τους από το δικό
μας βιοτικό επίπεδο, περιορίζεται το προβάδισμα, καθώς επίσης η πολιτική ισχύς
της Ευρώπης.
επίπεδο, εάν καταφέρουν δηλαδή να έχουν το ίδιο κατά κεφαλή ΑΕΠ (κάτι μάλλον
απίθανο), η Ευρώπη θα πάψει να έχει τη
σημερινή πολιτική ισχύ – αφού ο πληθυσμός των δύο αυτών χωρών είναι κατά
πολύ μεγαλύτερος.
άτομο καλύτερα, καθορίζεται από τη δική του ευημερία – σε καμία περίπτωση από
το κατά πόσον το δικό του βιοτικό επίπεδο είναι υψηλότερο, από αυτό του γείτονα
του. Όπως φαίνεται όμως, η καγκελάριος
επιθυμεί να διατηρήσει η Ευρώπη το προβάδισμα της, σε σχέση με όλους τους
άλλους λαούς – ενώ αδιαφορεί για τις ανθρώπινες θυσίες που απαιτούνται, με
στόχο να διατηρηθεί η ηγεμονία της στον πλανήτη.
πρόθυμη να επιβάλει μία οικονομική πολιτική, η οποία δεν στηρίζεται στην αύξηση του
ρυθμού ανάπτυξης, αλλά στη μείωση του. Διαφορετικά δεν είναι δυνατόν να
εξηγηθεί η (εγκληματική) πολιτική λιτότητας, την οποία υποστηρίζει με όλες τις
δυνάμεις της.
αυτήν την μερκαντιλιστική πολιτική, θέλει να μειώσει τις εισαγωγές μας και να
αυξήσει τις εξαγωγές – αφενός μεν εις βάρος των πολιτών της Γερμανίας και
της Ευρώπης (αφού η μείωση των εισαγωγών απαιτεί περιορισμό των μισθών –
γεγονός που προϋποθέτει με τη σειρά του
την αύξηση της ανεργίας, αφού διαφορετικά δεν μειώνονται οι μισθοί),
αφετέρου εναντίον των χωρών του υπολοίπου πλανήτη.
ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τους μισθούς των
εργαζομένων της – οι οποίοι πρέπει να
μειωθούν σε επίπεδα ανάλογα με τις υπόλοιπες περιοχές του πλανήτη (κατά
προτίμηση δε να είναι χαμηλότεροι από τους μισθούς στην Κίνα). Από οικονομικής
πλευράς όμως, η συγκεκριμένη επιδίωξη είναι εντελώς παρανοϊκή.
άλλων χωρών, όταν η ζήτηση καταρρεύσει, σαν αποτέλεσμα την κατακόρυφης πτώσης
των εισοδημάτων; Φυσικά η καγκελάριος επιθυμεί να αυξηθεί σε τέτοιο
βαθμό η ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, κυρίως βέβαια των
γερμανικών, έτσι ώστε να μπορούν να πωλούνται τα προϊόντα τους στο εξωτερικό –
όπως ακριβώς πρεσβεύει ο οικονομικός μερκαντιλισμός των προηγουμένων αιώνων,
καθώς επίσης ο σύγχρονος γερμανικός. Είναι όμως λογικό κάτι τέτοιο;
άλλων, περιορίζοντας τις εισαγωγές και αυξάνοντας τις εξαγωγές της; Θα
ήταν κάτι τέτοιο ανεκτό από άλλες ισχυρές χώρες, όπως οι Η.Π.Α., η Κίνα, η
Ρωσία, η Βραζιλία και οι υπόλοιπες; Δεν μπορεί να καταλάβει αλήθεια το
αυτονόητο η κ. Merkel; Πως είναι
δυνατόν να τοποθετείται φραστικά (δήθεν) υπέρ της εθνικής ανταγωνιστικότητας
και να εφαρμόζει πρακτικά την εθνικιστική «παραλλαγή» της;
κοινωνικών δαπανών στον πλανήτη”. Τι θέλει να μας πει και τι επιδιώκει
αλήθεια με αυτή τη σύγκριση; Οι κοινωνικές δαπάνες, το κράτος πρόνοιας δηλαδή που οικοδομήσαμε, δεν είναι σε καμία
περίπτωση ανταγωνιστικό μειονέκτημα. Καθαρά από οικονομικής πλευράς,
πρόκειται για ένα σύστημα αναδιανομής εισοδημάτων με το οποίο, μεταξύ άλλων,
επιτυγχάνεται η αύξηση της ζήτησης.
ότι πρέπει να γίνουμε ανταγωνιστικότεροι, έτσι ώστε να προστατεύσουμε την
οικονομία της αγοράς με κοινωνικό πρόσωπο (σοσιαλδημοκρατία), έχει κάτι κοινό με το γνωστό μας «1984» του
Orwell, σύμφωνα με το
οποίο: ο πόλεμος είναι ειρήνη, η ελευθερία
είναι σκλαβιά, η άγνοια είναι δύναμη – στην περίπτωση της καγκελαρίου, «το
κοινωνικό κράτος πρέπει να καταστραφεί, για να μπορέσει να επιβιώσει, να
διατηρηθεί»!
και κερδίζει αυτός που παράγει όσο το δυνατόν φθηνότερα. Στον κόσμο της Merkel δεν υπάρχει ο όρος της Ζήτησης – της είναι αδιάφορο το ποιος θα αγοράζει
τα εμπορεύματα που θα παράγονται φθηνά. Στον κόσμο της Merkel δεν έχει καμία σημασία η ευημερία των εργαζομένων –
αντίθετα, επειδή οι μισθοί των εργαζομένων από τη μία πλευρά, είναι κόστος των
εργοδοτών από τη άλλη, η συλλογική ευημερία είναι μάλλον προβληματική.
εκάστοτε άτομο, σαν μονάδα, να περιορίζει το βιοτικό του επίπεδο, έτσι ώστε να
αυξάνεται η πολιτική ισχύς του συνόλου. “Εσύ είσαι ένα μηδενικό, είσαι εντελώς
αδιάφορος” λέει η καγκελάριος σε όλους τους Γερμανούς, καθώς επίσης
στους Ευρωπαίους συνεχίζοντας “Το έθνος μας, η φυλή μας είναι το παν”.
Δεν είναι εντελώς παρανοϊκός και δεν μας οδηγεί σε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο
ο κόσμος της Merkel;
δεδομένο το ότι, η επιστροφή στην
ανάπτυξη πολλών χωρών το 2014/15 δεν θα είναι καθόλου δύσκολη, μετά από τόσα
χρόνια ύφεσης, οι πιθανότητες να συμβεί πράγματι κάτι τέτοιο δεν είναι
αμελητέες – επιβεβαιώνοντας τις προσδοκίες και επιβραβεύοντας άδικα την
πολιτική της Γερμανίδας καγκελαρίου.
«διαδικασίας εξυγίανσης», οι ρωγμές που έχουν προκληθεί στο ευρωπαϊκό
οικοδόμημα είναι αρκετά επικίνδυνες – με αποτέλεσμα να είναι μάλλον αβέβαιο το
μέλλον του. Η μεγαλύτερη απειλή δε
είναι, χωρίς καμία αμφιβολία, η ανεργία
– ειδικά η ανεργία των νέων. Παράλληλα, δεν έχουν καθόλου ομαλοποιηθεί οι ευρωπαϊκές ασυμμετρίες, ενώ η Ευρωζώνη συνεχίζει να είναι ένας μη άριστος
νομισματικός χώρος.
«ασύμμετρα» κομμάτια, τα οποία επιδεινώνουν ακόμη περισσότερο τις
προοπτικές της:
επί μέρους περιοχές της Ευρώπης, ο ρυθμός ανάπτυξης (αύξησης ή μείωσης του ΑΕΠ)
την περίοδο 2011-12 σε ποσοστά (%), το ποσοστό ανεργίας το Σεπτέμβρη του 2012
και η εξέλιξη, επίσης σε ποσοστά, των πραγματικών αμοιβών των εργαζομένων
(2011-12)
|
Περιοχή
|
Χώρα
|
Ρυθμός ανάπτυξης (%)
|
Ανεργία (%)
|
Εξέλιξη πραγ. Αμοιβών (%)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ευρωζώνη (17)
|
-0,4
|
11,6
|
-0,1
|
|
|
ΕΕ (27)
|
-0,3
|
10,6
|
-0,1
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Αυστρία
|
0,8
|
4,4
|
0,5
|
|
|
Βέλγιο
|
-0,2
|
7,4
|
0,5
|
|
Πυρήνας
|
Φιλανδία
|
0,1
|
7,9
|
0,2
|
|
της
|
Γαλλία
|
0,2
|
10,8
|
0,2
|
|
ΕΕ
|
Γερμανία
|
0,8
|
5,4
|
1,0
|
|
|
Λουξεμβούργο
|
0,4
|
5,2
|
-0,4
|
|
|
Ολλανδία
|
-0,3
|
5,4
|
-0,3
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ελλάδα
|
-6,0
|
25,4
|
-7,8
|
|
Περιφέρεια
|
Ιρλανδία
|
0,4
|
15,1
|
-1,2
|
|
|
Ιταλία
|
-2,3
|
10,8
|
-1,4
|
|
|
Πορτογαλία
|
-3,0
|
15,7
|
-5,1
|
|
|
Ισπανία
|
-1,4
|
25,8
|
-1,8
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Κύπρος
|
-2,3
|
12,2
|
-3,7
|
|
|
Εσθονία
|
2,5
|
10,0
|
0,9
|
|
Νέες χώρες
|
Μάλτα
|
1,0
|
6,4
|
-1,3
|
|
Ευρωζώνης
|
Σλοβακία
|
2,6
|
13,9
|
-2,1
|
|
|
Σλοβενία
|
-2,3
|
8,4
|
-2,2
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Βόρειες
|
Δανία
|
0,6
|
8,3
|
-0,5
|
|
χώρες
|
Σουηδία
|
1,1
|
7,8
|
1,9
|
|
εκτός
|
Μ. Βρετανία
|
-0,3
|
7,8
|
-0,2
|
|
Ευρωζώνης
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Βουλγαρία
|
0,8
|
12,4
|
2,1
|
|
|
Κροατία
|
-1,9
|
15,2
|
-1,9
|
|
Ανατολικές
|
Τσεχία
|
-1,3
|
6,8
|
-0,5
|
|
χώρες
|
Ουγγαρία
|
-1,2
|
10,6
|
-1,2
|
|
εκτός
|
Λετονία
|
4,3
|
15,9
|
0,5
|
|
Ευρωζώνης
|
Λιθουανία
|
2,9
|
12,9
|
0,1
|
|
|
Πολωνία
|
2,4
|
10,1
|
0,3
|
|
|
Ρουμανία
|
0,8
|
7,1
|
0,9
|
(11/2012)
περιοχές, με διαφορετικά οικονομικά μεγέθη και προοπτικές – ενώ φαίνεται
καθαρά ότι, οι χώρες της περιφέρειας της Ευρωζώνης αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα
προβλήματα.
Ελλάδα διαπιστώνονται οι υψηλότερες μειώσεις των πραγματικών αμοιβών των εργαζομένων
της, παράλληλα με τρομακτικά επίπεδα ανεργίας, ίσα με αυτά της Ισπανίας.
«αναζωπύρωση» της κρίσης (η οποία πιθανότατα θα συνοδευθεί από μεγάλες
κοινωνικές αναταραχές, ενδεχομένως με αιματηρές εκρήξεις βίας), αφενός μεν θα συμβεί, αφετέρου θα προέλθει
είτε από την Ελλάδα, είτε από την Ισπανία – με την Ελλάδα να έχει πολύ
μεγαλύτερες πιθανότητες, εάν δεν πάψει άμεσα να εφαρμόζεται η πολιτική που
ακολουθείται.
είναι πλέον ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης της Ευρώπης, έχοντας καταφέρει να ανέλθει στην πρώτη θέση του βάθρου με τη βοήθεια της κρίσης, μίλησε
πια ολοκάθαρα και χωρίς κανέναν ενδοιασμό.
χωρίς καμία αμφιβολία την κρίση χρέους της Ευρώπης, της Δύσης καλύτερα, σαν μία
μεγάλη ευκαιρία – μία μοναδική συγκυρία, με τη βοήθεια της οποίας θα
οδηγήσει ολόκληρη την Ευρώπη, όπως έχει ήδη συμβεί με τη Γερμανία, σε ένα
«εξτρεμιστικά» νεοφιλελεύθερο καθεστώς. Ειδικότερα, είπε τα εξής:
εξελίξουμε την οικονομική και νομισματική ένωση, σε μία ένωση σταθερότητας –
ενώ είμαστε όλοι εντός της ΕΕ σύμφωνοι. Αυτό είναι το ακριβώς αντίθετο από μία βραχυπρόθεσμη εγχείρηση, στην
οποία αναγκάζεται να υποβληθεί κανείς επειγόντως.
δρόμο, τα βασικά χαρακτηριστικά του οποίου είναι από τη μία πλευρά οι
διαρθρωτικές αλλαγές, με στόχο την αύξηση της ανταγωνιστικότητας, ενώ από την
άλλη η εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών.
είναι και τα δύο άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Η δημοσιονομική πειθαρχία και η ανάπτυξη είναι βασικά οι δύο όψεις του
ενός και μοναδικού νομίσματος, όταν το ζητούμενο είναι η επανάκτηση της
εμπιστοσύνης”.
ζητούμενο είναι η εμπιστοσύνη των αγορών, μία «συμβατή» με το «χρηματοπιστωτικό
τέρας» παρωδία της δημοκρατίας;
καρτέλ και των τραπεζών θα
έχει την απόλυτη εξουσία; Μήπως αυτοί είναι οι κρυφοί εργοδότες της
καγκελαρίου και όχι ο γερμανικός λαός που την ψήφισε;
σφάλματα της ηγεσίας του; Ένας λαός που
δεν εμπιστεύεται τον ίδιο τον εαυτό του, φοβούμενος την «αναζωπύρωση» του
ναζιστικού παρελθόντος, εάν τυχόν εμφανισθεί ένας αντίστοιχος με το Χίτλερ
ηγέτης;
μίας σοβαρής γερμανικής ηλεκτρονικής εφημερίδας (NDS), από την οποία αντλήσαμε τις απαραίτητες πληροφορίες, σε ελεύθερη
μετάφραση, δίνει με τον καλύτερο δυνατό
τρόπο τις απαντήσεις που χρειαζόμαστε. Το δημοσίευμα γράφει, μεταξύ άλλων,
τα παρακάτω:
επέκταση, τα «γερμανικά μοσχάρια», εμείς δηλαδή, πρέπει να είμαστε αρκετά
ανόητοι – αφού διαφορετικά δεν μπορούν να εξηγηθούν οι συνεχείς εκλογικές
επιτυχίες της κυρίας Merkel, σε μία χώρα που οι άνθρωποι υποφέρουν όλο και πιο
πολύ.
Στο σημείο αυτό, όσον αφορά δηλαδή εμάς
τους Γερμανούς που ανεχόμαστε από τόσα χρόνια τώρα την πολιτική λιτότητας,
τις αμοιβές πείνας, τους φορολογικούς διωγμούς και την κατάλυση του κράτους
πρόνοιας στην πατρίδα μας, δεν μπορούν να κάνουν δυστυχώς τίποτα οι Ευρωπαίοι
γείτονες μας.
Η Ευρώπη όμως δεν είναι γερμανικό προτεκτοράτο, αλλά μία ένωση εθνικών κρατών, όπου η Γερμανίδα καγκελάριος δεν έχει κανένα
θεσμοθετημένο δικαίωμα να επιβάλλει τη δική της πολιτική – όσο μεγάλη και
αν είναι η κρίση χρέους.
Εάν, παρ’ όλα αυτά, η καγκελάριος συνεχίσει να εγείρει την απαίτηση να
διαδραματίσει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ευρώπη, όπως διαβάζουμε μεταξύ άλλων στην ιστοσελίδα της, τότε πρόκειται
μάλλον για μία απίστευτη συνθηκολόγηση της λογικής.
Δηλαδή, η καγκελάριος δεν φαίνεται να
έχει καταλάβει καθόλου τι σημαίνει Δημοκρατία, έχοντας χαθεί στο λαβύρινθο
του «οίστρου» και της «λεκτικής ανισορροπίας» της. Για να μπορέσει να πετύχει
τους στόχους της, παίζει το παιχνίδι
χέρι-χέρι με την Κομισιόν. Ποιος μπορεί λοιπόν να απορήσει σχετικά με το
ότι, όλοι οι Ευρωπαίοι έχουν κουραστεί ήδη από την Ευρώπη;
Μία Ευρώπη, η οποία έχει σαν
αποκλειστικό στόχο την κατεδάφιση της Δημοκρατίας, της εθνικής κυριαρχίας και
της ίσης συμμετοχής στις αποφάσεις, δεν έχει κανένα μέλλον και κανένα νόημα
ύπαρξης.
Εάν λοιπόν επιθυμούν οι Ευρωπαίοι γείτονές μας να σώσουν την Ευρώπη και την
ευρωπαϊκή ιδέα, τότε θα πρέπει να
απελευθερωθούν από την «κακοποίηση» της καγκελαρίου. Πρέπει να ορθώσουν το
ανάστημα τους απέναντι στην Merkel. Έχει φτάσει πλέον το πλήρωμα του χρόνου, η
ύστατη στιγμή για να αντιδράσουν”.
χρησιμοποίηση δηλαδή μίας καταστροφής, για την επιβολή των νεοφιλελεύθερων
διαρθρωτικών αλλαγών, οι οποίες δεν είναι επιθυμητές ούτε από το λαό, ούτε από
την πλειοψηφία της πολιτικής του ηγεσίας. Όλα αυτά με γρήγορο ρυθμό, πριν
προλάβουν να συνέλθουν οι άνθρωποι από το σοκ και πριν περάσει η κρίση.
η πολιτική αυτή ξεκίνησε από τον σοσιαλιστή προκάτοχο της κ. Merkel – από τον κ. Schroeder ο οποίος, στην ίδια πόλη πριν από 8 χρόνια, στο
Νταβός (28.01.2005), είχε πει τα εξής:
και καταφέραμε να απελευθερώσουμε την αγορά εργασίας στη χώρα μας, στη
Γερμανία. Έχουμε οικοδομήσει μία από τις καλύτερες και τις πλέον χαμηλόμισθες οικονομικές
ζώνες στην Ευρώπη».
δηλαδή, ειδικές οικονομικές ζώνες μηδενικής κοινωνικής ασφάλισης και χαμηλού
κόστους εργασίας.
συνδρομή της γερμανικής οικονομικής αστυνομίας, της μυστικής υπηρεσίας και
άλλων, να εξαπολύσουν φορολογικούς και άλλους διωγμούς επί δικαίων και αδίκων – φροντίζοντας
για τη βίαιη καταστολή των αντιδράσεων των πολιτών, οι οποίοι δεν αποδέχονται
τα σχέδια της εξουσίας, επιμένοντας στις γνωστές «ανοησίες»: όπως για
παράδειγμα στη δημοκρατία, στην ελευθερία, στη δικαιοσύνη και στην
ισότητα.
είναι, οικονομολόγος, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο
Πανεπιστήμιο του Αμβούργου.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Γερμανία
Μπόκο στην Ελβετία! Ευρωπαϊκές χώρες αρνούνται να αγοράσουν όπλα λόγω Ουκρανίας
Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αρχίσει να αποφεύγουν την αγορά όπλων που κατασκευάζονται από ελβετικές εταιρείες
Η Ευρώπη αρνείται να αγοράσει όπλα από την Ελβετία, η οποία έχει το μονοπώλιο στα αντιαεροπορικά πυροβόλα.
Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αρχίσει να αποφεύγουν την αγορά όπλων που κατασκευάζονται από ελβετικές εταιρείες, ενημερώνει η Swissinfo.
Η άρνηση αγοράς όπλων που κατασκευάζονται από ελβετικές εταιρείες βασίζεται κυρίως στην απαγόρευση επανεξαγωγής στην Ουκρανία, η οποία προκαλεί εκνευρισμό σε πολλούς Ευρωπαίους χρήστες ελβετικών όπλων.
Η Γερμανία, η οποία έχει τους στενότερους δεσμούς με την αμυντική βιομηχανία και τα ελβετικά προϊόντα από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, είναι η πιο απογοητευμένη.
Ως αποτέλεσμα, το γερμανικό υπουργείο Άμυνας αποφάσισε να αποκλείσει ελβετικές εταιρείες από ορισμένους αμυντικούς διαγωνισμούς.
Αυτό έχει προκαλέσει οργή στην Ελβετία για αυτό που ορισμένοι θεωρούν έλλειψη σεβασμού για τη νομική απόφαση της χώρας να είναι ουδέτερη.
Επί του παρόντος, η Γερμανία δεν θεωρεί την Ελβετία αξιόπιστο εταίρο, καθώς η χώρα έχει απαγορεύσει την προμήθεια ορισμένων όπλων, φοβούμενη ότι η Γερμανία μπορεί να τα επανεξάγει στην Ουκρανία.
Εκτός από τη Γερμανία, το 2023 η Ολλανδία εγκατέλειψε εντελώς την αγορά ελβετικών όπλων αφού η Ελβετία εμπόδισε την εξαγωγή 96 αρμάτων μάχης Leopard 1 που ήταν αποθηκευμένα στην Ιταλία.
Η Ολλανδία σχεδίαζε να επισκευάσει τα τανκς στη Γερμανία και στη συνέχεια να τα στείλει στην Ουκρανία.
Πρέπει να σημειωθεί ότι, παρά την άρνηση, η Ελβετία εξακολουθεί να παραμένει σημαντικός ευρωπαϊκός εξαγωγέας όπλων, ιδίως αντιαεροπορικών συστημάτων.
Λόγω της επιτυχημένης ανάπτυξης των αντιαεροπορικών οπλικών συστημάτων, η Ελβετία μπορεί να θεωρηθεί μονοπώλιο στην Ευρώπη, καθώς τα πυροβόλα της χρησιμοποιούνται στα Gepard, Skyranger 30/35, MANTIS, Skynex και άλλα αντιαεροπορικά συστήματα.
Επιπλέον, αυτά τα όπλα είναι επίσης εγκατεστημένα σε πλοία των ευρωπαϊκών ναυτικών για την παροχή άμεσων αμυντικών συστημάτων έναντι απειλών πυραύλων.
—
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Γερμανία
Σολτς και κυβέρνηση σε κρίση
Γράφει ο Μουρτζούκος Χρήστος.
Ο Καγκελάριος αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα, εντός των σοσιαλιστών, εντός της κυβέρνησης και αυτά εντείνονται από τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης αλλά και του κόσμου. Με αυτές τις συνθήκες ο Σολτς βρίσκεται στα ΄΄σχοινιά΄΄. Το αν μπορέσει να φύγει από αυτά πριν το καμπανάκι το οποίο και θα σημάνει το τέλος του γύρου, με όρους πυγμαχίας, θα φανεί τις επόμενες εβδομάδες.
1. Με μια καυστικότατη επιστολή των μελών του κόμματος του, μέχω της οποίας τον επικρίνουν σφοδρότατα για τις πολιτικές που ακολουθεί.
Ο Όλαφ Σολτς αντιδρά στους διαφωνούντες εντός των σοσιαλιστών και επικρίνει τις αντιδράσεις τους. Οι επικριτές του αντιδρούν.
Σχεδόν 8.000 μέλη του SPD απαιτούν αλλαγή της πολιτικής ασύλου από τον Όλαφ Σολτς. Ο εκπρόσωπος Τύπου της Καγκελαρίας αντιδρά στην εμπρηστική επιστολή των μελών. Κύρια αιτία των αντιδράσεων το μεταναστευτικό και το άσυλο.
Ο καγκελάριος δεν βλέπει καμία αντίφαση στις ενέργειές του στην ανοιχτή επιστολή εκατοντάδων βουλευτών του SPD και μελών του κόμματος, η οποία ζητά τη διατήρηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας στη μεταναστευτική πολιτική. Αντίθετα, ο καγκελάριος αισθάνεται «ενισχυμένος στην πορεία του», δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Steffen Hebestreit την περασμένη Τετάρτη στο Βερολίνο. Επειδή αυτό βασίζεται στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και επίσης «προστατεύει σαφώς το θεμελιώδες δικαίωμα στο άσυλο».
Αλλά ο Σολτς τόνισε επίσης ότι η Γερμανία μπορεί να παραμείνει φιλική προς τη μετανάστευση μόνο εάν καταφέρει να επιστρέψει άτομα χωρίς δικαιώματα διαμονής στις χώρες που είναι υπεύθυνες για αυτούς ή στην πατρίδα τους, είπε ο Hebestreit. Αυτή είναι η «δεύτερη όψη του νομίσματος» στη μεταναστευτική πολιτική.
Το απόγευμα της Τετάρτης, οι συντάκτες της επιστολής επέκριναν δριμύτατα τον Σολτς. Στον λογαριασμό στο Instagram «Stand for Dignity» ανέφερε: «Λόγω των τρεχουσών συνθηκών: Δεν «ενισχύουμε» την πορεία που ακολουθήσαμε». Πρόκειται για «τη συνέχιση της ύπαρξης της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας».
Ο συντάκτες της επιστολής ασκούν επίσης κριτική στην υπουργό των εσωτερικών Νάνσι Φείζερ
Στην ανοιχτή επιστολή που δημοσιεύθηκε την Τρίτη, μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του SPD, της Bundestag και του κρατικού κοινοβουλίου, μεταξύ άλλων, ζήτησαν «υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια». Επικρίνει μια «πορεία αποκλεισμού και στιγματισμού» των προσφύγων, η οποία ενθαρρύνεται επίσης από κορυφαίους σοσιαλδημοκράτες.
Βήματα όπως απορρίψεις στα σύνορα και περικοπές κοινωνικών επιδομάτων επικρίνονται ως «ψευδείς λύσεις» που νομιμοποιούν «δεξιές λαϊκιστικές και δεξιές εξτρεμιστικές αφηγήσεις κατά των προσφύγων».
Το SPD πρέπει να αλλάξει πορεία, γράφει η Lilly Blaudszun, συντάκτρια της επιστολής, στο X. Σε συνέντευξή της στο Deutschlandfunk, εξήγησε ότι η επιστολή πρέπει να δείξει ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στο κόμμα που δεν είναι ικανοποιημένοι. Ο Μπλαουντσούν επέκρινε επίσης την υπουργό Εσωτερικών Νάνσι Φέιζερ, η οποία “γιορτάζει τις απελάσεις στο Αφγανιστάν”. Μέχρι το απόγευμα της Τετάρτης, η επιστολή είχε περισσότερες από 7.700 υπογραφές, περίπου το 2% των μελών του κόμματος.
Καθαρή πλειοψηφία για τον Πιστόριους αντί του Σολτς ως υποψήφιος καγκελάριος του SPD
Ο Όλαφ Σολτς θέλει να είναι ξανά υποψήφιος του SPD για καγκελάριος στις επόμενες ομοσπονδιακές εκλογές, επιβεβαίωσε τη Δευτέρα ο αρχηγός του κόμματος Λαρς Κλίνγκμπαϊλ. Σύμφωνα με το νέο RTL/ntv «Trend Barometer», η πλειοψηφία των Γερμανών πολιτών είναι υπέρ του υπουργού Άμυνας Μπόρις Πιστόριους.
Σύμφωνα με έρευνα, περίπου τα δύο τρίτα των Γερμανών πολιτών (67%) είναι υπέρ του να μην είναι ξανά υποψήφιος καγκελάριος Όλαφ Σολτς στις επόμενες ομοσπονδιακές εκλογές υπέρ του υπουργού Άμυνας Μπόρις Πιστόριους (και οι δύο SPD). Σύμφωνα με την αντιπροσωπευτική έρευνα του ινστιτούτου ερευνών κοινής γνώμης Forsa για το RTL/ntv «Trend Barometer», μόνο το 21% πιστεύει ότι ο Σολτς θα πρέπει να είναι υποψήφιος ξανά για καγκελάριος.
Στα κρατίδια της ανατολικής Γερμανίας, το 62% ήταν υπέρ της μη εκ νέου υποψηφιότητας του. Στη Δυτική Γερμανία είναι 68%. Από τους ψηφοφόρους του SPD που ερωτήθηκαν στις προηγούμενες ομοσπονδιακές εκλογές, το 63% ήταν υπέρ της παραίτησης του.
Αφού ο ηγέτης του CDU Φρίντριχ Μερτς επιβεβαιώθηκε πως θα είναι ο ίδιος υποψήφιος καγκελάριος του CDU και του CSU πριν από μερικές μέρες, το 4% των ψηφοφόρων από άλλα κόμματα θέλει τώρα να δώσει την ψήφο του στην Ένωση. Σύμφωνα με τη Forsa, αυτό θα μπορούσε να αυξήσει το μερίδιο των ψηφοφόρων της Ένωσης από 32% που είναι σήμερα στο 35% κατ’ ανώτατο όριο.
Λαρς Κλίνγκμπαϊλ: Η ερώτηση για την Καγκελαρία δεν είναι προς συζήτηση
Τη Δευτέρα, ο αρχηγός του SPD, Λαρς Κλίνγκμπαϊλ, προσπάθησε να σταματήσεις οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με το ζήτημα Κ (σσσ. Δηλαδή την καγκελαρία) στο SPD στο αρχικό στάδιο. «Δεν υπάρχει καθόλου ταλάντευση», τόνισε στα κεντρικά γραφεία του κόμματος του Βερολίνου όταν ρωτήθηκε για την εκ νέου υποψηφιότητα του Σολτς. «Δεν υπάρχει συζήτηση για αυτό πουθενά», τόνισε χαρακτηριστικά. Ο πρωθυπουργός του Βραδεμβούργου Dietmar Woidke τόνισε επίσης: «Ο καγκελάριος είναι φυσικά ο επιλεγμένος υποψήφιος του SPD για καγκελάριος.
Την ίδια στιγμή, παραδέχτηκε ο Κλίνγκμπαϊλ, οι ομοσπονδιακές εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2025 δεν θα είναι σίγουρη επιτυχία. Όμως η εκλογική νίκη του Woidke στο Βραδεμβούργο δείχνει ότι το SPD μπορεί να αλλάξει διαθέσεις και να κερδίσει. Αυτό πετυχαίνει όπου επικεντρώνεται στις θέσεις εργασίας, σε μια ισχυρή βιομηχανία και οικογένειες και όπου αναλαμβάνει τη μάχη με το AfD. «Σαφής στάση, μαχητικό πνεύμα, ενότητα και θάρρος» είναι τα χαρακτηριστικά που θα πάρει μαζί του στην ομοσπονδιακή εκλογική εκστρατεία, είπε.
Η κυβέρνηση οδεύει προς τις πρόωρες εκλογές τον τον Νοέμβριο;
1.001 άτομα στη Γερμανία ερωτήθηκαν για την έρευνα στις 20 και 23 Σεπτεμβρίου. Η Forsa δήλωσε ότι η ανοχή σφάλματος ήταν +/- τρεις ποσοστιαίες μονάδες. Οι προεκλογικές έρευνες υπόκεινται γενικά σε αβεβαιότητα. Αντικατοπτρίζουν μόνο τη γνώμη τη στιγμή της έρευνας. Δεν είναι προβλέψεις για το εκλογικό αποτέλεσμα.
Η τελευταία δημοσκόπηση δείχνει χαρακτηριστικά τα άσχημα ποσοστά των κομμάτων της κυβέρνησης:
-
Δημοσκόπηση Γερμανία 21.28.-09.2024 INSA/BILD Union: 32%
- AfD: 19% (-1)
- SPD: 15%
- GRÜNE: 11% (+1)
- BSW: 10%
- FDP: 4%
- LINKE: 3% (+1)
- Sonstige: 6% (-1)
2. Μεταναστευτικό και η αναποτελεσματικότητά του
«Οι συλλήψεις μη αιτούντων άσυλο και παράνομα εισερχόμενων στην χώρα είναι σχετικά χαμηλές» Απλώς θα αποφεύγουν τα σύνορα και τους συνοριακούς ελέγχους.
Έλεγχοι έχουν πραγματοποιηθεί σε όλα τα γερμανικά σύνορα από την περασμένη εβδομάδα. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του GdP, Andreas Roßkopf, μέχρι στιγμής όμως χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Υπάρχει ένας βασικός λόγος για αυτό.
Σύμφωνα με την αστυνομική ένωση (GdP), οι νέοι έλεγχοι στα σύνορα μέχρι στιγμής έχουν κάνει ελάχιστα για τον περιορισμό της παράνομης μετανάστευσης. «Μένει να φανεί ότι η σύλληψη μη εξουσιοδοτημένων ανθρώπων και διακινητών είναι σχετικά χαμηλή», δήλωσε ο πρόεδρος του GdP Andreas Roßkopf στο «Editorial Network Germany». Ως αποτέλεσμα, υπήρξε μόνο ένας μικρός αριθμός απορρίψεων στα δυτικά σύνορα.
Από την περασμένη εβδομάδα διενεργούνται έλεγχοι σε όλα τα γερμανικά σύνορα προκειμένου να περιοριστεί ο αριθμός των ατόμων που εισέρχονται στη χώρα χωρίς άδεια. Νέοι είναι οι έλεγχοι στα χερσαία σύνορα με τη Δανία, το Βέλγιο, την Ολλανδία (*ο γράφων βρέθηκε στην Ολλανδία την προηγούμενη εβδομάδα και δεν υπήρχαν καθόλου έλεγχοι στα σύνορα Ολλανδίας – Γερμανίας) και το Λουξεμβούργο. Έλεγχοι πραγματοποιούνται στα σύνορα με την Πολωνία, την Τσεχία, την Αυστρία και την Ελβετία εδώ και πολύ καιρό, καθώς και έλεγχοι στα σύνορα με τη Γαλλία λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων. Το μέτρο αρχικά περιορίζεται σε έξι μήνες.
«Τα λάθη τα τελευταία χρόνια πέφτουν στα πόδια μας».
Ο Roßkopf είπε ότι τα σημεία ελέγχου και οι κύριοι δρόμοι έχουν απλώς παρακαμφθεί από τότε που ξεκίνησε το μέτρο. Η αστυνομία δεν διαθέτει επίσης τον εξοπλισμό για να μπορέσει να εργαστεί ως σύγχρονη αστυνομία έρευνας. «Οι αποτυχίες σε αυτόν τον τομέα τα τελευταία χρόνια πέφτουν τώρα στα πόδια μας». Δεν έχει ακόμη παρατηρηθεί αποτρεπτικό αποτέλεσμα των μέτρων. «Ο αριθμός των ατόμων που ζητούν προστασία και άσυλο που παραπέμπονται στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Μετανάστευσης και Προσφύγων στο εσωτερικό της χώρας παραμένει υψηλός», δήλωσε ο Roßkopf.
3. Ουκρανία και Nord Stream 1 & 2
Η επιχείρηση Nord Stream ΄΄πιθανών΄΄ εγκρίθηκε από τον διοικητή της Ουκρανίας Βαλερή Ζαλούζνη Valeriy Zalushnyj.
Η ανατίναξη των αγωγών Nord Stream το φθινόπωρο του 2022 δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί. Ωστόσο, σύμφωνα με διάφορα μέσα ενημέρωσης, λέγεται ότι είχε εξουσιοδοτηθεί από τον τότε γενικό διοικητή Valeriy Zalushnyj.
Σύμφωνα με πληροφορίες του «Spiegel», η δολιοφθορά στους αγωγούς φυσικού αερίου Nord Stream πριν από δύο χρόνια λέγεται ότι είχε εξουσιοδοτηθεί από τον τότε γενικό διοικητή της Ουκρανίας. Η επιχείρηση στη Βαλτική Θάλασσα κόστισε σχεδόν 300.000 δολάρια και χρηματοδοτήθηκε ιδιωτικά, αλλά υποβλήθηκε στον Valery Zalushny για έγκριση, ανέφερε το περιοδικό, επικαλούμενο τη δική του έρευνα. Ωστόσο, ειπώθηκε ότι ο πρόεδρος Volodymyr Zelenskyj δεν ενημερώθηκε εκ των προτέρων.
Ο Ζελένσκι αρνείται ότι εμπλέκεται σε πράξη δολιοφθοράς
Ο Salushnyj, τώρα πρεσβευτής της Ουκρανίας στη Μεγάλη Βρετανία, είχε ήδη πει στη Wall Street Journal («WSJ») ότι δεν γνώριζε τίποτα για μια τέτοια επιχείρηση. Η “WSJ” ανέφερε τον Αύγουστο, επικαλούμενη δική της έρευνα, ότι ο Saluschnyj συμμετείχε στην επιχείρηση. Στο παρελθόν, ο Πρόεδρος Ζελένσκι αρνιόταν πάντα την ανάμειξη της κυβέρνησής του στις ενέργειες σαμποτάζ.
«Spiegel»: Ουκρανός πρώην αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών ηγήθηκε της επιχείρησης
Το «Spiegel» ανέφερε περαιτέρω ότι η ομάδα δολιοφθοράς αποτελούνταν από αρκετούς Ουκρανούς δύτες, σχεδόν όλοι άμαχοι. Η επιχείρηση σχεδιάστηκε και ηγήθηκε από τον πρώην πράκτορα των μυστικών υπηρεσιών της Ουκρανίας Ρομάν Τσερβίνσκι. Ο Τσερβίνσκι είχε ήδη αρνηθεί την ανάμειξή του πέρυσι στην Washington Post και στο Spiegel.
Στα μέσα Αυγούστου του τρέχοντος έτους έγινε γνωστό ότι ο ομοσπονδιακός γενικός εισαγγελέας αναζητούσε έναν Ουκρανό για την υπόθεση, ο οποίος φέρεται να διέφυγε από την Πολωνία στην πατρίδα του.
Η «Die Zeit», η «Süddeutsche Zeitung» και το ARD ανέφεραν ότι ο άνδρας και δύο άλλοι Ουκρανοί υπήκοοι, ένας άνδρας και μια γυναίκα, ήταν ύποπτοι για τη διάπραξη του εγκλήματος.
Κοιτάζοντας πίσω τα λάθη του Βερολίνου στην Ουκρανία “Η γερμανική πολιτική ήταν αντιφατική εδώ και χρόνια, “Καταστροφή του Nord Stream με την ευλογία του Ζελένσκι; Ο Ουκρανός πρόεδρος λέγεται ότι ενέκρινε την επίθεση στον αγωγό στην δεξίωση για τα 70ά γενέθλια της Μέρκελ.
ΠΗΓΗ: E-enimerosi.com
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Γερμανία
Γερμανία: Άσυλο στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ ζητούν τρία κρατίδια
Σύμφωνα με τη Deutsche Welle
Ανεβαίνουν οι τόνοι και εντείνονται οι πιέσεις προς την ομοσπονδιακή κυβέρνηση από τρία κρατίδια, όπου συγκυβερνούν Χριστιανοδημοκράτες με Πρασίνους, τα οποία ζητούν άμεσα αυστηρότερη μεταναστευτική πολιτική.
Ο λόγος για τη Βόρεια Ρηνανία-Bεστφαλία, το πολυπληθέστερο γερμανικό κρατίδιο, τη Βάδη-Βυρτεμβέργη και το Σλέσβιχ-Xόλσταϊν, που «συμμαχούν» πια στο Ομοσπονδιακό Συμβούλιο, το δεύτερο ομοσπονδιακό νομοθετικό σώμα, στο οποίο εκπροσωπούνται τα κρατίδια στέλνοντας το δικό τους μήνυμα στον καγκελάριο Όλαφ Σολτς για το μεταναστευτικό, σύμφωνα με τη Deutsche Welle.
Ζητούν αυστηρές και ταχείες διαδικασίες ασύλου στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, κάτι που αφορά άμεσα και την Ελλάδα αλλά και την Κύπρο. Εκεί, όπως υποστηρίζουν, θα πρέπει να αρχίζει και να ολοκληρώνεται η εξέταση των αιτήσεων ασύλου. Ταυτόχρονα ζητούν γρηγορότερες και ευκολότερες απελάσεις εγκληματιών σε Συρία και Αφγανιστάν, ενώ θα πρέπει, λένε, να εξετάζονται ακόμα πιο εξονυχιστικά μη αναγκαία ταξίδια στις πατρίδες τους όσων έχουν λάβει καθεστώς προστασίας στη Γερμανία.
«Ανυπεράσπιστη» η γερμανική κοινωνία
Τα κρατίδια επισημαίνουν επίσης ότι ο Κανονισμός του Δουβλίνου εφαρμόζεται πλημμελώς και ζητούν, μεταξύ άλλων, περικοπές επιδομάτων, περισσότερες επιστροφές στις χώρες πρώτες υποδοχής, αλλά και ανάληψη περισσότερων ευθυνών από τις αεροπορικές εταιρείες – στο πλαίσιο των επιστροφών.
Τα τρία κρατίδια αναφέρονται επίσης στον κίνδυνο της τρομοκρατικής απειλής στη Γερμανία, μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στο Ζόλινγκεν, που βρίσκεται στη Βόρεια Ρηνανία-Bεστφαλία. «Η κοινωνία δεν μπορεί να μείνει ανυπεράσπιστη», υποστηρίζουν τα τρία κρατίδια και ζητούν «τάξη, έλεγχο, όρια και ανθρωπιά στη μεταναστευτική πολιτική».
Χιλιάδες απελάσεις στην Τουρκία προ των πυλών;
Στο μεταξύ, σύμφωνα με ρεπορτάζ της Frankfurter Allgemeine Zeitung, το οποίο επικαλείται κυβερνητικούς κύκλους και το οποίο αναπαράγει και το δίκτυο n-tv, Βερολίνο και Άγκυρα έχουν καταλήξει σε συμφωνία για μαζικές απελάσεις προς την Τουρκία, και συγκεκριμένα 500 ατόμων ανά εβδομάδα.
Συνολικά αναμένεται να εγκαταλείψουν τη Γερμανία πάνω από 13.000 άτομα, ενώ όπως επισημαίνει και το τηλεοπτικό δίκτυο n-tv, ο αριθμός αιτούντων που ήρθαν πέρυσι στη Γερμανία από την Τουρκία σημείωσε σημαντική αύξηση εξαιτίας της κακής κατάστασης της τουρκικής οικονομίας.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, επισημαίνει το ίδιο δίκτυο, η Τουρκία αποτελεί τη δεύτερη κατά σειρά, μετά τη Συρία, χώρα προέλευσης νεοαφιχθέντων.
Μόλις το 13% εξ αυτών έλαβαν προστασία, ενώ η πλειονότητα των αιτούντων δεν έχει νόμιμα έγγραφα. Μέχρι στιγμής οι απελάσεις προς την Τουρκία γίνονταν με κανονικές πτήσεις «της γραμμής», ενώ στο μέλλον πιθανώς να πραγματοποιούνται ειδικές πτήσεις απελάσεων, κάτι που η Τουρκία αρχικά απέρριπτε για λόγους «εικόνας», όμως πλέον φαίνεται να έχει δώσει πράσινο φως.
Σύμφωνα με γερμανικά μέσα, η γερμανική κυβέρνηση φέρεται να έχει υποσχεθεί στην Τουρκία επιτάχυνση στην έκδοση βίζας για τους πολίτες της, ενώ μακροπρόθεσμος στόχος της τουρκικής κυβέρνησης είναι η κατάργησή της.
liberal.gr
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
-
Εξωτερική Πολιτική2 ημέρες πρινΣτο επίκεντρο η ελληνοαμερικανική συνεργασία σε συνάντηση του Μητσοτάκη με Αμερικανούς γερουσιαστές στα Χανιά
-
Ιράν2 ημέρες πρινKίνηση υψηλού ρίσκου του Ισραήλ! Δεν αποκλείει χτύπημα στα πυρηνικά του Ιράν ο Νετανιάχου – Πότε θα χτυπήσει;
-
Αναλύσεις - Γνώμες2 ημέρες πρινQuo vadis κύριε Γεραπετρίτη;
-
Γενικά θέματα2 ημέρες πρινΜία νέα αρχή για το «Γεωπολιτικό»
-
Video15 ώρες πρινLive: Άλλη μια νύχτα τρόμου στη Βηρυτό! Εν αναμονή ισραηλινής επίθεσης το Ιράν
-
Αστυνομία2 ημέρες πρινΑποκάλυψη! Ειδικό λογικό ισραηλινής κατασκευής για μαζική αναγνώριση προσώπων αποκτά η ΕΛ.ΑΣ
-
Video1 ημέρα πρινΝετανιάχου σε Μακρόν: Ντροπή σου
-
Video1 ημέρα πρινΓιώργος Αϋφαντής: Στείλτε Patriot στην Κύπρο!