Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Οι Αδεσμεύτοι: μια ουτοπία σε αναζήτηση νέας πυξίδας

Δημοσιεύτηκε

12 έτη πριν

στις

Chems Eddine Chitour
«Το Κίνημα των Αδεσμεύτων; Πόσες διαιρέσεις;»– Γενική υποτιμητική εκτίμηση της Δύσης.

Από τις 28 έως τις 30 Αύγουστου πραγματοποιήθηκε στην Τεχεράνη η δέκατη έκτη σύνοδος κορυφής του Κινήματος των Αδεσμεύτων, σε πλήρη αδιαφορία των δυτικών χωρών και με συσκότιση του main stream των δυτικών ΜΜΕ. Παρ ‘όλα αυτά, είκοσι εννέα αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων έκαναν το ταξίδι, ενώ η πλειοψηφία των 120 μελών του κινήματος αυτού εκπροσωπήθηκαν σε υπουργικό επίπεδο. Στο τέλος της συνόδου κορυφής, το Ιράν πήρε για τρία χρόνια την προεδρία του Κινήματος των Αδεσμεύτων.

Το Κίνημα των Αδεσμεύτων, διαβάζουμε στην εγκυκλοπαίδεια Wikipedia, είναι ένας διεθνής οργανισμός που συγκέντρωνε 118 χώρες το 2008 (17 κράτη και εννέα διεθνείς οργανισμοί έχουν το καθεστώς του παρατηρητή), οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται ως μη ευθυγραμμισμένες με είτε εναντίον οποιουδήποτε μεγάλης παγκόσμιας δύναμης. Ο σκοπός του οργανισμού, όπως ορίζεται στη «Διακήρυξη της Αβάνας» του 1979 είναι να εξασφαλίσει «την εθνική ανεξαρτησία, την κυριαρχία, την εδαφική ακεραιότητα και την ασφάλεια των αδέσμευτων χωρών στον αγώνα τους κατά του ιμπεριαλισμού, της αποικιοκρατίας, της νεο-αποικιοκρατίας, του απαρτχάιντ, του ρατσισμού, και κάθε μορφής εξωτερικής επίθεσης, κατοχής, κυριαρχίας, παρεμβολών ή ηγεμονίας από μεγάλες δυνάμεις ή συνασπισμούς» και την προώθηση της αλληλεγγύης μεταξύ των λαών του Τρίτου Κόσμου».(1)
 «Ο οργανισμός, ο οποίος εδρεύει στη Λουσάκα, Ζάμπια, συγκεντρώνει σχεδόν τα δύο τρίτα των μελών του ΟΗΕ και το 55% του παγκόσμιου πληθυσμού. Η δήλωση του Brioni της 19ης Ιουλίου 1956, που προτάθηκε από τους Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ, Γιόσιπ Μπροζ Τίτο, Norodom Sihanouk και τον Jawaharlal Nehru σηματοδοτεί το ξεκίνημα του κινήματος, που στόχευε τότε, στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου, την προστασία από την επιρροή των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης, οι δυο μεγάλοι που κυβερνούσαν τον κόσμο. Ο όρος «μη-ευθυγράμμιση» επινοήθηκε από τον πρωθυπουργό της Ινδίας Νεχρού σε μια ομιλία του το 1954 στο Κολόμπο. Μπορούμε να θεωρήσουμε ότι η Διάσκεψη του Bandung, η οποία συγκέντρωσε περίπου τριάντα χώρες της Αφρικής και της Ασίας, ήταν ένα σημαντικό βήμα προς την σύσταση του Κινήματος των Αδεσμεύτων.
Αυτά, για την ιστορία. (1)
Σε τι χρησιμεύει σήμερα το Κίνημα των Αδεσμεύτων;
Τι έγινε το κίνημα των μη ευθυγραμμισμένων μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, την εμφάνιση μιας υπερ-δύναμης και του δόγματος του νεοφιλελευθερισμού και των νέων συνασπισμών;
Για τον Yves Lacoste, ιδρυτή της γαλλικής σχολής της γεωπολιτικής «αυτό το κίνημα ήταν ενωμένο και καθοδηγούμενο από την ιδέα της αδελφοσύνης μεταξύ των φτωχών χωρών. Και τέλος, ενσαρκωνόταν από άνδρες με διεθνές κύρος, όπως ο Τίτο, ο Νάσερ και ο Νεχρού. Αυτό το κίνημα ράγισε με τον πόλεμο μεταξύ της Καμπότζης και του Βιετνάμ το 1979. Η σύγκρουση αυτή έφερε σοβαρό πλήγμα για την ιδέα του Τρίτου Κόσμου, που δεν έχει πλέον νόημα σήμερα. Μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, το τέλος της πρώην Γιουγκοσλαβίας και την εξάπλωση της παγκοσμιοποίησης, υπήρξε σαν μια έκλειψη του Κινήματος των Αδεσμεύτων μέχρι αυτή τη σύνοδο κορυφής της Τεχεράνης. Ίσως ζούμε σήμερα την αναβίωση του. Όλοι οι εκπρόσωποι των χωρών μελών έκαναν το ταξίδι στην Τεχεράνη, ακόμη και χώρες όπως η Αίγυπτος, η οποία δεν είχε σχέσεις με το Ιράν μετά την υπογραφή της ισραηλο-αιγυπτιακής συμφωνίας το 1980. 

Οι στενοί δεσμοί μεταξύ του Ιρανού προέδρου Αχμαντινετζάντ και του πρόεδρου της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες επιτρέπουν στις χώρες της Νότιας Αμερικής να ξαναβρούν τη θέση που δεν είχαν πια, από την εποχή των πλούσιων ωρών της Κούβας». (2)

Η δεύτερη ζωή του Κινήματος των Αδεσμεύτων

Αυτή η μεγάλη απαρτία δεν ξέφυγε από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι-Μουν, ο οποίος έκανε και αυτός το ταξίδι. Οι χώρες αυτές εμψυχώνονται σήμερα με την επιθυμία να ξεχωρίσουν από την διπλωματία των ΗΠΑ και της Ευρώπης, με το σχέδιο να επηρεάσουν τα όργανα λήψης αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών  -για να αποκτήσουν μόνιμες έδρες στο Συμβούλιο Ασφαλείας- και με τη θέληση τους για πρόσβαση στην πυρηνική βιομηχανία. Η Ινδία και η Νότια Αφρική είναι σήμερα οι πυλώνες αυτού του κινήματος. Αλλά θα πρέπει επίσης να υπολογίσουμε το Ιράν, το οποίο, όπως φάνηκε κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής, θέλει να ενσαρκώνει την αντιπολίτευση κατά της Δύσης.
Για τον Zaki Laidi, του Ινστιτούτου Πολιτικών Μελετών του Παρισιού: το Κίνημα των Αδεσμεύτων εκφράζει την επιθυμία ενός μεγάλου αριθμού χωρών να κρατήσουν απόστασή από τη Δύση. 
Οι μεγάλες στιγμές του κινήματος ήταν στην πραγματικότητα ήδη παρελθόν. Αυτές οι μεγάλες στιγμές ήταν τα χρόνια της δεκαετίας του 1960 και του 1970, με τη δημιουργία της Ομάδας των 77 στα Ηνωμένα Έθνη ή το 1973, με την διεκδίκηση, κατά τη Σύνοδο Κορυφής του Αλγερίου, μιας νέας διεθνούς οικονομικής τάξης, που έφερε ο Πρόεδρος Μπουμεντιέν στα Ηνωμένα Έθνη το επόμενο έτος. Πολλές μάχες για να ακουστεί η φωνή του Τρίτου Κόσμου στη διεθνή σκηνή.
Όμως, το Κίνημα των Αδεσμεύτων  -τουλάχιστον κάποιες από τις ιδέες του-  προκαλεί  ανανεωμένο ενδιαφέρον. Η δεκαετία του ’90 και οι αρχές της δεκαετίας του 2000 είδαν την αναβίωση εννοιών που υπερασπίζονταν από τους ιδρυτές του. Η αντι-παγκοσμιοποίηση, για παράδειγμα, η οποία πρεσβεύει μια εξισορρόπηση των οικονομικών σχέσεων μεταξύ πλούσιων και φτωχών χωρών, είναι το παιδί του κινήματος του Τρίτου Κόσμου.
Επιπλέον, ορισμένες αναδυόμενες χώρες ζυγίζουν όλο και περισσότερο στην παγκόσμια σκηνή. Η Κίνα, φυσικά, η Ινδία, η Βραζιλία, η Νότια Αφρική και πολλές άλλες υπονομεύουν σοβαρά τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις άλλες δυτικές χώρες. Αυτά τα έθνη του Νότου πετυχαίνουν σταδιακά εκεί όπου οι ηγέτες του Τρίτου Κόσμου απέτυχαν στη δεκαετία του 1960 και του 1970. 
«Το Κίνημα των Αδεσμεύτων Χωρών διατηρεί πολιτική σημασία υπό την έννοια ότι εκφράζει την επιθυμία πολλών χωρών να κρατήσουν αποστάσεις από τη Δύση», αναλύει ο Zaki Laidi, «η μη ευθυγράμμιση του σήμερα, δεν είναι να ευθυγραμμιστούν πλήρως με τη Δύση, τη στιγμή που, εξάλλου, ολοκληρώνονται όλο και περισσότερο στην παγκόσμια οικονομία. Όσο περισσότερο εντάσσονται στην παγκοσμιοποίηση της καπιταλιστικής οικονομίας, τόσο περισσότερο σκέπτονται: σε αυτόν τον σημερινό κόσμο, ποιο περιθώριο ευελιξίας και προσωπικής μου γνώμης θα διατηρήσω;».
«Μένει να δούμε αν είναι εντός του Κινήματος των Αδεσμεύτων που μπορεί να ακουστεί η φωνή τους. 
Υπάρχουν σήμερα πολλοί άλλοι φορείς μέσω των οποίων μπορούν να επιβληθούν. Αρχής γινωμένης από το G20 το οποίο περιλαμβάνει πλούσιες χώρες και αναδυόμενες χώρες, όπως την Ινδία, τη Κίνα, τη Νότια Κορέα, τη Βραζιλία, το Μεξικό και τη Νότια Αφρική. Ένα φόρουμ σήμερα αναπόφευκτο.
Υπάρχει, επίσης, η άτυπη ομάδα των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική), ή ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης, ο οποίος συγκεντρώνει την Κίνα, τη Ρωσία και τις χώρες της Κεντρικής Ασίας που παράγουν πετρέλαιο ή φυσικό αέριο.
 «Αυτό που είναι σημαντικό, είναι η διακήρυξη του σεβασμού της εθνικής, οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας. Και η μη αναγνώριση του δικαιώματος ορισμένων χωρών να αυτόδιακηρυχτούν ως «διεθνή κοινότητα», εννοώ τον πρεσβευτή των Ηνωμένων Πολιτειών ακολουθούμενο από κοντά από τους πρέσβεις των ευρωπαϊκών χωρών και δύο ή τριών άλλων κολλητών ως «μεγάλες δημοκρατίες», εννοώ την Σαουδική Αραβία και το Κατάρ», βροντοχτυπά ο Αιγύπτιος Samir Amin, μια φιγούρα του κινήματος του Τρίτο Κόσμου και του αντι-καπιταλιστικού κινήματος  ήδη από τη δεκαετία του ’60. (3)
Το αίνιγμα του Μπαν Κι–Μουν
Συνεπείς με τη δαιμονοποίηση του Ιράν, οι δυτικές χώρες (η Αυτοκρατορία και οι υποτελείς της) έκαναν τα πάντα για να αποτρέψουν τον Μπαν Κι-Μουν να κάνει το ταξίδι που σκόπευε να κάνει με ίδια πρωτοβουλία ερήμην τους. Ο τελευταίος «αποφάσισε» τελικά να πάει με σαφείς οδηγίες. Επίπληξε το Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα και αναμάσησε το παλιό ρεφρέν που αποδίδει στον Αχμαντινετζάντ ότι θέλει να καταστρέψει το Ισραήλ. Καλύτερα ακόμα σε πίστωση του Μπαν, η αμφισβήτηση του Ολοκαυτώματος αποτελεί αποτρόπαιο έγκλημα. «Απορρίπτω κατηγορηματικά τις απειλές από κράτος μέλος (του ΟΗΕ, σημείωση του συντάκτη) για καταστροφή ενός άλλου, ή τα εξωφρενικά σχόλια για την άρνηση ιστορικών γεγονότων όπως το Ολοκαύτωμα».

Υποκριτικά, ο Μπαν Κι-Μουν υπενθύμισε τα ιδανικά του Κινήματος των Αδεσμεύτων (NAM) στα μέλη και απηύθυνε έκκληση για μια παγκόσμια εκστρατεία για την εφαρμογή τους: «Πρέπει να υπερασπιστούμε τα ιδανικά του κινήματος που είναι η ειρήνη και η ισότητα και να καταβάλλουμε προσπάθειες για την επίτευξη αυτών των ιδανικών». Όρισε το κίνημα ως «βασικό στοιχείο για τη διατήρηση της παγκόσμιας ειρήνης και τόνισε ότι το NAM έπρεπε να εργαστεί σε συντονισμό με τα Ηνωμένα Έθνη, έτσι ώστε αυτοί οι διεθνείς οργανισμοί, συμπεριλαμβανομένου του Συμβουλίου Ασφαλείας, να αποτελούν την αντανάκλαση της σημερινής πραγματικότητας. Όπως και ο Ανώτατος Οδηγός, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ περιέγραψε τη διάδοση των πυρηνικών όπλων ως «μείζονα απειλή έναντι των χωρών του κόσμου», προσθέτοντας ότι «το Ιράν θα μπορούσε να διαδραματίσει έναν εποικοδομητικό ρόλο στην καταπολέμηση της διάδοσης των πυρηνικών όπλων».
Δεν εξήγησε όμως την ατιμωρησία του Ισραήλ σχετικά με το πυρηνικό ζήτημα.
Για τον ερευνητή Karim Sadjadpour: «Ολοφάνερα, φαίνεται ότι η επιχείρηση επικοινωνίας της Τεχεράνης ήταν επιτυχής», «Το Ιράν θα χρησιμοποιήσει αυτή την μηντιατική επιτυχία για τη δική του προπαγάνδα και κινήσεις στη διεθνή σκηνή». 

«Κατά την έναρξη της Πέμπτης, ο Αγιατολάχ Χαμενεΐ επανέλαβε ότι το Ιράν «δεν θα επιδιώξει ποτέ να αποκτήσει το πυρηνικό όπλο». «Πώς όμως να εξηγήσουμε ότι οι χώρες που διαθέτουν την ατομική βόμβα δεν έχουν μειώσει το οπλοστάσιό τους, όπως ορίζεται από τη Συνθήκη για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων (NPT); Πώς να εξηγήσουμε ότι το Ιράν, που έχει υπογράψει αυτή τη συνθήκη, σήμερα υπό τον έλεγχο του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, ο οποίος δεν έχει καμία απόδειξη ότι ψάχνει την βόμβα, παραμένει σήμερα η κύρια απειλή στις διεθνείς σχέσεις; Εν τω μεταξύ, με άλλες χώρες που δεν έχουν υπογράψει την NPT, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα», υπογραμμίζει ο ερευνητής.

Η τελευταία τριμηνιαία Έκθεση του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας για το Ιράν αναμένεται τη Πέμπτη ή την Παρασκευή, πρέπει να αποκαλύψει ότι το Ιράν έχει αυξήσει περαιτέρω την ικανότητά του να εμπλουτίζει το ουράνιο, το οποίο επιτρέπεται από το NPT, για αυστηρά μη στρατιωτικούς σκοπούς. (4)
120 από 193 χώρες του ΟΗΕ, ήτοι περισσότερο από το 62% του πλανήτη έχουν άποψη
«Από τη στιγμή που υπάρχουν χώρες που αρνούνται την πολιτική της Νέας Τάξης Πραγμάτων που βασίζεται στη λεηλασία των ευάλωτων χωρών (Παγκόσμια Τράπεζα, ΔΝΤ, ΠΟΕ), με τον οπλισμένο βραχίονα του ΝΑΤΟ, προβάλλονται τα πάντα για να τους δυσφημίσουν. Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, ο κόσμος δεν πήγε ποτέ τόσο άσχημα και οι αδέσμευτες χώρες  -ως επί το πλείστον αραβικές και μουσουλμανικές-  απο-δομούνται κατά τη διακριτική ευχέρεια της θήρευσης και της λεηλασίας, το Αφγανιστάν, το Ιράκ , το Σουδάν, η Υεμένη, η Λιβύη, ή οι αναδιαμορφωμένες σύμφωνα με το ΓΤΟ, όπως η Τυνησία, η Αίγυπτος, που ειλικρινά, γράφει ο Φρανσουά Asselineau, ποιος μπορεί σήμερα να είναι ενάντια σε αυτές τις αρχές; Αρχές που είναι εξάλλου σε απόλυτη αρμονία με τις αρχές του διεθνούς δικαίου, όπως κωδικοποιήθηκε στο Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών; 
Ο Ανώτατος Ηγέτης της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν έδωσε την εναρκτήρια ομιλία του της 16η σύνοδου κορυφής του Κινήματος των Αδεσμεύτων χωρών στην οποία ανέφερε ότι ο κόσμος «κινείται σήμερα προς μια νέα παγκόσμια τάξη, όπου το Κίνημα των Αδεσμεύτων (2/3 του παγκόσμιου πληθυσμού) μπορεί και πρέπει να διαδραματίσει ένα νέο ρόλο. 
Αυτό το νέο σύστημα θα πρέπει να βασίζεται στη συμμετοχή όλων των εθνών και στην ισότητα των δικαιωμάτων τους. […] Η διαχείριση του κόσμου δεν πρέπει να είναι αποκλειστικά στα χέρια ορισμένων δυτικών χωρών». 
Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης επικεντρώθηκαν στο περιστατικό που έγινε όταν ο Αιγύπτιος Πρόεδρος Μόρσι αποκάλεσε την κυβέρνηση του Άσαντ «καταπιεστική και επιθυμούσε την ανατροπή του». Η επέμβαση του οδήγησε στην αποχώρηση της συριακής  αντιπροσωπείας.
Την Πέμπτη 30 Αυγούστου, ο εκπρόσωπος του Επιτρόπου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ χαρακτήρισε ψευδείς τις πληροφορίες που μεταδίδονται για τα γεγονότα της Συρίας: «Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν καλύπτουν όπως θα έπρεπε τα γεγονότα στη Συρία, τα ΜΜΕ κατηγορούν την εξουσία στη Συρία για όλα τα εγκλήματα που συμβαίνουν, ενώ οι πληροφορίες μας δείχνουν το αντίθετο». (5)
Το Ιράν σκόραρε πόντο κατά των Δυτικών που προσπαθούν να το απομονώσουν, φιλοξενώντας αυτή τη εβδομάδα εκπροσώπους από 120 αδέσμευτες χώρες, αλλά η προσπάθεια του για τη βελτίωση του διεθνούς κύρους του υπονομεύεται από το αμφιλεγόμενο πυρηνικό φάκελο του, λένε οι αναλυτές.
Η εκδήλωση επέτρεψε το Ιράν να δείξει ότι εξακολουθεί να έχει φίλους και σύμμαχους παρά τις διεθνείς προσπάθειες για την απομόνωση του», παραδέχεται η Ντίνα Esfandiary, αναλύτρια του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (IISS) στο Λονδίνο, σε συνέντευξη στο AFP. 
Η τελευταία έκθεση του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) που δημοσιεύθηκε στη μέση της Συνόδου Κορυφής, ήρθε όμως να υπενθυμίσει τη διαμάχη γύρω από το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Οι εκπρόσωποι των 120 χωρών-μέλων υιοθέτησαν μια τελική δήλωση, που επιβεβαιώνει ιδίως το δικαίωμα όλων των χωρών για την ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας, την απόρριψη όλων των μονομερών κυρώσεων και στρατιωτικών απειλών εναντίον μιας χώρας, την υποστήριξη τους για τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους και την ανάγκη για τον πυρηνικό αφοπλισμό. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αντέδρασαν με προειδοποίηση προς τη Τεχεράνη ότι ο χρόνος της διπλωματίας για την επίλυση του πυρηνικού ζητήματος δεν θα διαρκέσει «για πάντα». (6)
Συμπέρασμα
Τούτου λεχθέντος, αυτή η σύνοδος κορυφής έλαβε χώρα στο Ιράν, μια χώρα απομονωμένη από τους Δυτικούς οι οποίοι κατέχονται ακόμα από την ενοχλητική συνήθεια να μιλήσουν εξ ονόματος ολόκληρου του πλανήτη. Η επιθυμία τους να βλάψουν το Ιράν και να διαταράξουν την «Σύνοδο Κορυφής του Κινήματος των Αδεσμεύτων» ήταν εμφανής. 
Παρά τις ενοχλητικές παρουσίες, όπως αυτή των χωρών «στην πρωτοπορία της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», όπως το Κατάρ και κυρίως η Σαουδική Αραβία. 
Η Σύνοδος Κορυφής της Τεχεράνης ήταν μια επιτυχία, διότι οδήγησε στην αναδιάταξη των διεθνών σχέσεων. Η εξισορρόπηση αυτή αποτελεί νέο βήμα προς την κατεύθυνση ενός πολυπολικού κόσμου μετά τα τρία σινορωσικά διπλά βέτο που εμπόδισαν τις Ηνωμένες Πολιτείες να χρησιμοποιήσουν το «Συμβούλιο Ασφαλείας» για να εφαρμόσουν τις επιθετικές πολιτικές τους.
Αυτή η διάσκεψη κορυφής στην Τεχεράνη, παρ ‘όλα τα εμπόδια και στιγμές λόξυγκα, δείχνει ότι η πραγματική διεθνής κοινότητα θέλει την παγκόσμια ειρήνη, την αρμονία και την ίση αξιοπρέπεια των λαών. 
Θα καταφέρει άραγε να επιβάλει αυτές τις ιδέες της στις ψηφοφορίες της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών που αφορούν τη Συρία, την Παλαιστίνη, την αποπυρηνικοποίηση;  Τίποτα δεν είναι λιγότερο βέβαιο! 
Η δυτική δόξα βρίσκεται πάντα σε ελιγμούς. 
Επιπλέον, πρέπει να το πούμε, ο κόσμος έχει αλλάξει βαθιά με την εμφάνιση νέων μπλοκ (BRICS, η ομάδα του Οργανισμού της Σαγκάης), ή ακόμα την αινιγματική θέση της Ινδίας, τα οποία ομαδοποιούνται όχι από γενναιόδωρη ιδεολογία αλλά από οικονομικό συμφέρον.
Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι το Ιράν κέρδισε την μηντιατική μάχη, αλλά η παγκόσμια ειρήνη δεν είναι καθόλου εξασφαλισμένη.
Παραμένει ότι οι ουτοπικές επιθυμίες του οικονομολόγου Samir Amin εξακολουθούν να ισχύουν. Στους «Άθλιους της Γης» να τις συγκεκριμενοποιήσουν στηριζόμενους στον εαυτό τους και μόνο, αυτή είναι η αληθινή πυξίδα τους.
Chems Eddine Chitour
 Σημειώσεις
 1. Le Mouvement des non-alignés. Encyclopédie Wikipédia
2. http://www.la-croix.com/Actualite/S-informer/Monde/A-quoi-se…
3. C. Champin http://www.rfi.fr/general/20120830-deuxieme-vie-mouvement-no…
4. htt//www.lepoint.fr/monde/le-monde-a-t-il-reussi-a-isoler-l-iran-…
5. http://sos-crise.over-blog.com/article-les-non-alignes-a-teh…
6. L’Iran a marqué un point contre les Occidentaux qui tentent de l’isoler. AFP le 01.09.12
Πηγή: http://www.legrandsoir.info/les-non-alignes-une-utopie-en-quete-d-une-nouvelle-boussole.html

var _wau = _wau || []; _wau.push([“small”, “wvg1ie6mi5ta”, “m3y”]);
(function() {var s=document.createElement(“script”); s.async=true;
s.src=”http://widgets.amung.us/small.js”;
document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(s);
})();

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Σχετικά θέματα
Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Γιάννος Χαραλαμπίδης στη Σημερινή: Μήλον της Έριδος η Κύπρος για την ασφάλεια Τουρκίας – Ισραήλ

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Δημοσιεύτηκε

6 ώρες πριν

στις

7 Οκτωβρίου 2024

από τον

ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Η Μέση Ανατολή είναι στις φλόγες και, μετά την επίθεση των Ιρανών με βαλλιστικούς πυραύλους σε βάρος του Ισραήλ, ξεκίνησε επίθεση των Ισραηλινών στον Βόρειο Λίβανο, ενώ αναμένονται και τα αντίποινα σε βάρος της Τεχεράνης.

Γράφει ο Γιάννος Χαραλαμπίδης

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Τουρκία και Ακρωτήρι

Η Τουρκία επιχαίρει από την κατατριβή του Ισραήλ και του Ιράν. Μπορεί μεν ο Ερντογάν να χαρακτηρίζει τον Νετανιάχου ως εγκληματία πολέμου, αλλά συνεργάζεται με τους Βρετανούς και δη με τα μαχητικά «Ταϊφούν», που επιχειρούν από τις Βάσεις Ακρωτηρίου και:

1) Περιπολούν από τον κόλπο της Αλεξανδρέττας εντός του τουρκικού εναέριου χώρου, με την άδεια της Άγκυρας, προς τη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ, καθώς και προς το Ιράκ. 2) Συμμετέχουν στις αναχαιτίσεις των ιρανικών πυραύλων και drones στις επιθέσεις, που δέχεται το Ισραήλ από το Ιράν και συλλέγουν πληροφορίες. 3) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει για τη συνεργασία των Βάσεων με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις όταν ενεργούν τα «Ταϊφούν» είτε για επιτήρηση είτε για να προστατεύσουν με οποιονδήποτε τρόπο το Ισραήλ. Ή για να στραφούν σε βάρος της Χεζμπολάχ.

Τόσο οι Βάσεις Ακρωτηρίου όσο και του Αγίου Νικολάου είναι στρατηγικής σημασίας, διότι από τις μεν πρώτες, εκτός των άλλων, ενεργούν ακόμη τα θρυλικά κατασκοπευτικά U2 ως συμπληρωματικά των δορυφόρων, στις δε δεύτερες υπάρχει το Έχελον ως κέντρο συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος, λόγω Βάσεων, τελεί υπό καθεστώς απειλής. Χωρίς να διαθέτει αξιόπιστη εναέρια αποτροπή, αφού οι ρωσικοί TOR-M1 και BUK μερικώς μπορούν να επιχειρήσουν. Ακόμη και αν στραφούν για ν’ αποκρούσουν την ιρανική απειλή ή αυτήν της Χεσμπολάχ, δεν θα μπορούν να καλύπτουν την όποια τουρκική επί της οποίας είναι προσαρμοσμένα τα συστήματα αυτά. Λόγω του κενού που υπάρχει στην αεράμυνα είχε κλείσει η αγορά του αντιαεροπορικού συστήματος BARAK με πυραύλους 35, 70 και 150 χιλιομέτρων. Η κυπριακή Κυβέρνηση αγόρασε το BARAK με πυραύλους των 70 χιλιομέτρων. Με τον πόλεμο στη Γάζα και στον Λίβανο, η παράδοση του συστήματος δεν είναι βέβαιο εάν θα καθυστερήσει ή όχι. Ούτως ή άλλως, η Κυπριακή Δημοκρατία μετά την άρση του εμπάργκο στο στρατιωτικό υλικό από τις ΗΠΑ θα ήταν δυνατό να ζητήσει ακόμη και «Πάτριοτ» ή άλλα σχετικά οπλικά συστήματα αεράμυνας από ευρωπαϊκά κράτη. Επί του παρόντος, τόσο η αεράμυνα των Βάσεων όσο και της Κύπρου ολόκληρης στηρίζεται στον πολεμικό στόλο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, που βρίσκονται στ’ ανοιχτά της Κύπρου. Ως εκ τούτου, θα ήταν μέγα πλήγμα εάν επέτρεπαν ή στη Χεζμπολάχ ή στο Ιράν να κτυπήσει τις Βρετανικές Βάσεις. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος λόγω Βάσεων καλύπτεται, όπως είχαμε ήδη γράψει από την αρχή της κρίσης, κάτω από την Ατσάλινη Αεράμυνα των ΗΠΑ.

Το μήλον της Έριδος

Η Τουρκία δεν είναι άμεσα εμπλεκόμενη στις συγκρούσεις στη Γάζα και στον Λίβανο, όμως υπάρχει μια πολεμική ρητορική που εγείρει το εξής ερώτημα: Μπορεί ή όχι η Τουρκία να κτυπήσει το Ισραήλ, όπως αρχικά απειλούσε ο Τούρκος Πρόεδρος, ο οποίος, όμως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, εμφανίζεται ως να τελεί υπό την απειλή του «σιωνιστικού επεκτατισμού», όπως ισχυρίζεται;

Σε αυτό το παιχνίδι, η Κύπρος καθίσταται γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό μήλον της Έριδος, αφού:

1) Αποτελεί το νότιο τμήμα της νήσου, τη μοναδική έξοδο, που διαθέτει το Ισραήλ, λόγω της έλλειψης στρατηγικού βάθους, που είναι περικυκλωμένο από τους Άραβες και την Τουρκία. Άρα ο άξονας προς τη Σούδα μέσω Κύπρου είναι ζωτικός χώρος όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά και για τις ΗΠΑ και τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους τους. Απόδειξη τούτου συνιστά η συγκέντρωση του 6ου στόλου ως αποτέλεσμα της κρίσης στη Μέση Ανατολή.

2) Αποτελεί ασπίδα και εμφανίζεται ως το αβύθιστο για την Τουρκία αεροπλανοφόρο, καθώς και αναπόσπαστο τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».

3) Αποτελεί ασπίδα για την Τουρκία από επιθέσεις που θα ήταν δυνατό να δεχτεί μέσω Κύπρου, εξ ου και η άρνησή της να δεχθεί την παρουσία ελληνικού στρατού και οι διαμαρτυρίες για την όποια στρατιωτική συνεργασία της Κύπρου με το Ισραήλ. Είναι όμως και για το Ισραήλ ασπίδα.

Γιατί;

Διότι, ουδόλως θα ήθελε το Ισραήλ:

Α) Να πέσει η Κύπρος στον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας και δη μέσω μιας ομοσπονδιακής ή συνομοσπονδιακής λύσης, με τον πλήρη γεωπολιτικό έλεγχο του νησιού από την Άγκυρα.

Β) Να εγκατασταθούν στην Κύπρο τουρκικά πυραυλικά συστήματα, που θα στοχεύουν το Ισραήλ.

Τα πλεονεκτήματα του Ισραήλ

Το ερώτημα εάν μπορεί να κτυπήσει και να κάνει πόλεμο η Τουρκία με το Ισραήλ απαντάται ως εξής: Η Άγκυρα έχει τη δυνατότητα: 1) Να διενεργήσει επίθεση με την αεροπορία της ή με τη συσσώρευση στόλου. 2) Να κτυπήσει με πυραύλους και δη «Ταϊφούν» με βεληνεκές της τάξης των 600 χιλιομέτρων, όταν αυτά θα είναι επιχειρησιακά διαθέσιμα (αυτά εισήλθαν ήδη σε γραμμή παραγωγής από τον Μάιο του 2023 ).

Όμως η οποιαδήποτε τουρκική επίθεση: Α) Βρίσκεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, που θέτουν υπό την προστασία τους και τον 6ο Στόλο το Ισραήλ, οπότε δεν θα επιτρέψουν στην Τουρκία μια τέτοια δράση. Β) Οτιδήποτε διενεργηθεί από αέρος, είτε είναι από μαχητικά είτε από πυραυλικά συστήματα, θα ήταν δυνατό να αντιμετωπιστεί επιτυχώς από το Ισραήλ είτε με τους arrow και με το “iron dome” είτε με τα πλοία των συμμαχικών δυνάμεων και δη των ΗΠΑ, καθώς και με την ισραηλινή αεροπορία, η οποία υπερτερεί της τουρκικής.

Πύραυλοι και Τεχνητή Νοημοσύνη

Από την άλλη πλευρά το Ισραήλ υπερέχει στην αεροπορία και στα πυραυλικά συστήματα. Στην αεροπορία, εκτός των F-15 και F-16, διαθέτει και τα F-35, οπότε μπορεί να δράσει αναλόγως και με βάθος πυρός. Συν του ότι: i) Τα ισραηλινά F-35 είναι τα μόνα των οποίων οι υπολογιστές και λοιπά συστήματα δεν βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο των ΗΠΑ. ii) Η Τουρκία έχει πρόβλημα με την αεράμυνά της επί του παρόντος. Εξ ου και η αγορά των S-400, χωρίς όμως να παρέχει πλήρη κάλυψη, καθώς και η απόφαση που λήφθηκε στις 6.8.2024 για την κατασκευή του τουρκικού “iron dome”. iii) Το Ισραήλ διαθέτει αριθμό επιθετικών πυραύλων μέσου και μακρούς βεληνεκούς, από τους LORA με βεληνεκές 280 χιλιόμετρα ώς τους Jericho – 3 (Ιεριχώ) με βεληνεκές μεταξύ των 4,800 χλμ και 6,500 χιλιομέτρων. iv) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει ότι το Ισραήλ υπερέχει στους τομείς του κυβερνοχώρου και της Τεχνητής Νοημοσύνης (πάσης φύσεως drones).

Ζώνες ασφαλείας και περιφερειακές δυνάμεις

Υπό αυτές τις συνθήκες και λαμβανομένου υπόψη ότι οι δυο χώρες δεν έχουν σύνορα, το πλεονέκτημα ανήκει στο Ισραήλ. Και όχι στην Τουρκία, η οποία στηρίζει τόσο τη Χαμάς όσο και τη Χεζμπολάχ, διότι θέλει την κατατριβή του Ισραήλ. Η Άγκυρα βολεύεται από το οπλοστάσιο και δη τους πυραύλους της Χεζμπολάχ, των οποίων το βεληνεκές καλύπτει και την Κύπρο. Εξ ου και οι απειλές του μ. Χασάν Νασράλα, ότι η Κύπρος ήταν εν δυνάμει στόχος λόγω των στρατιωτικών της σχέσεων με το Ισραήλ. Ήταν μια απειλή «made in Turkey», στη λογική του “proxy war”. Η εξουδετέρωση του οπλοστασίου της Χεσμπολάχ από το Ισραήλ είναι προς όφελος της Κύπρου, αλλά όχι προς όφελος του Ιράν και της Τουρκίας, η οποία δεν θέλει την εδραίωση του Ισραήλ στην περιοχή και την εξάλειψη των τρομοκρατικών απειλών. Δεν θα ήθελε να δει ούτε τον τερματισμό της σύγκρουσης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, διότι η κατατριβή των δυο χωρών, που συνιστούν περιφερειακές δυνάμεις, είναι για ευνόητους λόγους προς όφελος της Άγκυρας, η οποία εδραιώνεται και στην περιοχή της Συρίας, χωρίς ταυτοχρόνως να επιθυμεί τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας στον Βόρειο Λίβανο. Πώς όμως θα ασκήσει κριτική στο Ισραήλ, όταν κατέχει την Κύπρο και όταν έχει ήδη υπό κατοχή τμήμα της Συρίας στη λογική της ζώνης ασφαλείας;

Οι θαλάσσιες οδοί…

Η Τουρκία ελέγχει την περιοχή από τη Μαρμαρίδα ώς την Αλεξανδρέττα στην πρακτική της τουρκικής λίμνης ως τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» με μια σειρά από ναυτικές και αεροπορικές Βάσεις στα παράλιά της (Ντάλαμα, Μερσίνα, Άδανα, κ.λπ) και την Κύπρο ως αβύθιστο αεροπλανοφόρο. Η Καρπασία και η Αμμόχωστος έχουν ιδιαίτερη σημασία για τις θαλάσσιες οδούς και δη εκείνες προς την Αλεξανδρέττα, που προτού καταλήξουν εκεί αποκλίνουν προς Ισραήλ, Λίβανο και Συρία. Η Τουρκία θα ήθελε να έχει πρόσβαση στη θάλασσα και μέσω Συρίας, ενώ, ταυτοχρόνως, ουδόλως θα επιθυμούσε τη ζώνη ασφαλείας του Ισραήλ, διότι διευρύνει τον έλεγχο παράλιων περιοχών και ενισχύει τον έλεγχο της θαλάσσιας οδού προς την Αλεξανδρέττα. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο Ερντογάν εμφανίζεται ως να είναι απειλούμενος από το Ισραήλ, λόγω της εισόδου του στον Λίβανο. Η Τουρκία επιδιώκει τον έλεγχο των θαλασσίων οδών από και προς το Σουέζ και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι επεκτείνει τη λεγόμενη ΑΟΖ του ψευδοκράτους προς τις νότιες θάλασσες, καθώς και προς τη γραμμή Κρήτη, Κάρπαθος και Ρόδος, όπου βρίσκονται οι πύλες του Αιγαίου.

 

χαρτης 1 .jpg

 

Ο χάρτης δείχνει τα θαλάσσια δρομολόγια από το Σουέζ προς διάφορες κατευθύνσεις στην Ανατολική Μεσόγειο είτε προς Κύπρο είτε προς Αιγαίο είτε προς άλλες χώρες της περιοχής και δη προς την Αλεξανδρέττα. Η Τουρκία στοχεύει στον πλήρη έλεγχο των οδών αυτών. Θεωρεί την Κύπρο δεδομένη και σημαντικό τον έλεγχο των πυλών του Αιγαίου, όπως και της Κύπρου καθώς και της Καρπασίας. Πολύ, δε, θα ήθελε η Τουρκία να βγει μέσω Συρίας στη θάλασσα. Καθόλου δεν επιθυμούσε τη δημιουργία κουρδικής περιοχής με πρόσβαση στη θάλασσα. Στην παρούσα φάση η Άγκυρα δεν θα ήθελε να δει την ενίσχυση του Ισραήλ στην περιοχή και δη μέσω της αύξησης ενός παράλιου τμήματος του Λιβάνου, που θα εμπίπτει σε αυτό που ονομάζει ζώνη ασφαλείας με βάθος ώς 50 χιλιόμετρα.

 

Maritime Map 03 ΟΚΤ 2024.jpg

 

Ο χάρτης αποτυπώνει τη νέα διάταξη των ναυτικών αμερικανικών δυνάμεων και των λοιπών συμμαχικών στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, στα στενά του Ορμούζ, στην Ερυθρά θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο. Εκ των πραγμάτων, οι Βρετανικές Βάσεις είναι εν δυνάμει στόχος για το Ιράν και τη Χεζμπολάχ. Και, λόγω των κενών της κυπριακής αεράμυνας, ο στόλος των ΗΠΑ είναι αυτός που προσφέρει ατσάλινο θόλο για την αναχαίτιση ενδεχόμενης επίθεσης είτε με πυραύλους είτε με drones.

 

XARTHS 1.jpg

 

Ο χάρτης αυτός αποτυπώνει τη ζώνη ασφαλείας που επιδιώκει να δημιουργήσει στον Λίβανο για να περιορίσει την απειλή της Χεζμπολάχ. Πρόκειται για τα όρια που τελούν κάτω από τον έλεγχο της UNIFIL, η οποία, όμως, αδυνατεί να βάλει χαλινάρι στη Χεζμπολάχ. Οι εντολές της UNIFIL από το Συμβούλιο Ασφαλείας έχουν, μεταξύ άλλων, ως στόχο να βοηθήσουν: α) στην κατάπαυση του πυρός, στην επιστροφή των Λιβανέζων στα σπίτια τους που είχαν αναγκαστεί να φύγουν λόγω εχθροπραξιών και β) τον νόμιμο στρατό του Λιβάνου να ανακτήσει τον έλεγχο της κατάστασης μετά την αποχώρηση των Ισραηλινών και όχι να επιτρέπει την κυριαρχία της Χεζμπολάχ.

 

FLIGHT RADAR.jpg

 

Οι δυο φωτογραφίες, ημερομηνίας 2/10/2024 από το flightradar24, απεικονίζουν πώς ο Ερντογάν, ενώ από τη μια πυροβολεί φραστικά το Ισραήλ, στην πράξη κάνει πλάτες στις Βρετανικές Βάσεις, που βρίσκονται στην Κύπρο, των οποίων τα αεροσκάφη (Eurofighter Typhoon) αναλαμβάνουν την ασφάλεια της περιοχής, επιχειρώντας από τον τουρκικό εναέριο χώρο για την αναχαίτιση ιρανικών πυραύλων. Μάλιστα, η δεύτερη δείχνει πώς βρετανικό αεροσκάφος ανεφοδιασμού (KC2 Voyager) βρίσκεται εντός του τουρκικού εναέριου χώρου. Για ποιο λόγο άραγε;

 

*Δρ των Διεθνών Σχέσεων

ΠΗΓΗ: Σημερινή

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

1 ημέρα πριν

στις

6 Οκτωβρίου 2024

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Analysis: How Iran’s Ballistic Missiles Strike Israel?

Δημοσιεύτηκε

1 ημέρα πριν

στις

6 Οκτωβρίου 2024

από τον

The U.S. traced the launch location to a valley south of the Iranian city of Shiraz.
Eran has launched its largest-ever attack on Israel, firing 180 ballistic missiles
These missiles travelled more than 1000 Miles from this Valley to reach Israel most populated city and military sights.

Fattah-2, the successor to the Fattah-1, It was used for the first time and is one of Iran’s advanced missile systems.
This missile is equipped with a —inside it is the warhead—which detaches and allows the missile to maneuver and glide at speeds between Mach 5 and 10.
The missile has a range of around 1,500 km, only slightly more than its predecessor, the Fattah-1.
What sets it apart from other ballistic missiles is its ability to accelerate outside the Earth’s atmosphere, while its aerodynamic control surfaces enable steering to evades the famous Arrow Missiles Defense system made by Israel.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή