Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Οι Σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας και το Μοντέλο της Ινδονησίας*

Δημοσιεύτηκε

στις


Aναπαράσταση δολοφονίας κομμουνιστών από το στρατό της Ινδονησίας, το 1965

Toυ Σάββα Καλεντερίδη
Το κείμενο που ακολουθεί στάλθηκε στις αρχές Απριλίου από την ηλεκτρονική διεύθυνση της κυρίας Αϊσέλ Εκσί (Prof.Dr.Aysel Eksi), καθηγήτριας ψυχιατρικής, σε ιστοσελίδες και ιστολόγια του λεγόμενου ‘πατριωτικού’ χώρου της Τουρκίας, ήτοι, κεμαλιστών και κύκλων ελεγχομένων από τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΤΕΔ). Την επόμενη ημέρα και αφού αναδημοσιεύθηκε από εκατοντάδες ιστοσελίδες και εφημερίδες, η κ. Εκσί αρνήθηκε την πατρότητα του κειμένου, υπογραμμίζοντας πάντως ότι λέει σωστά και έγκυρα πράγματα.
Όσον αφορά το επίπεδο ποιότητας και εγκυρότητας του εγγράφου, πρόκειται για κείμενο του οποίου ο/οι συντάκτης/ες έχουν πρόσβαση σε εσωτερική πληροφόρηση στα ανώτατα κλιμάκια της τουρκικής διοίκησης.
Όσον αφορά την ουσία, το έγγραφο επιχειρεί έναν συνολικό απολογισμό των αμερικανοτουρκικών σχέσεων και ειδικώτερα των σχέσεων των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων με τις ΗΠΑ, στηριζόμενο σε πραγματικά γεγονότα, τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις διαστρεβλώνει, για να αναδείξει την αντιπαλότητα που όντως βρίσκεται σε εξέλιξη μεταξύ ΗΠΑ-ΤΕΔ, με ουσιαστικό ζητούμενο και στόχο τη συσπείρωση του λαού γύρω από τις ΤΕΔ που δέχονται ανοιχτά επίθεση από τις ΗΠΑ και από την κυβέρνηση Ερντογάν, την οποία παρουσιάζει υποχείριο των ΗΠΑ.
Κατά την άποψή μας το έγγραφο προσφέρεται για εξαγωγή πολύτιμων συμπερασμάτων γύρω από το τεράστιο θέμα των σχέσεων ΗΠΑ-ΤΕΔ, αλλά και των στρατηγικών επιδιώξεων των ΗΠΑ στην περιοχή.

Το μοντέλο της Ινδονησίας και η Τουρκία
Της Prof.Dr.Aysel Eksi
Mετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης
Τέθηκε σε εφαρμογή για τις ΤΕΔ το μοντέλο της Ινδονησίας*
Με αφορμή τη σχεδιαζόμενη «επίθεση εναντίον του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Μπουλέντ Αρίντς», οι εισαγγελικές αρχές έκαναν έρευνες στην Υπηρεσία Επιθεώρησης Επιστράτευσης (ΥΕΕ), Διεύθυνση Άγκυρας, στην οποία υπάγεται και η Διοίκηση των Ειδικών Δυνάμεων.
Έτσι, οι ΗΠΑ έθεσαν σε εφαρμογή το μοντέλο της Ινδονησίας εναντίον των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ).
Με την κίνηση αυτή οι ΗΠΑ πέρασαν από τη φάση της άσκησης «ψυχολογικού πολέμου» στη φάση της «διάλυσης των ΤΕΔ με ενεργητικές πράξεις».
Ο αριθμός του τηλεφώνου (1230606) από το οποίο έγινε η καταγγελία για την «επίθεση» εναντίον του Αρίντς, δείχνει ότι η καταγγελία έγινε από τις ΗΠΑ.

Τί είναι το μοντέλο της Ινδονησίας;
Τα προηγούμενα χρόνια, οι ΗΠΑ, στα πλαίσια του «αγώνα εναντίον του κομουνισμού», έκαναν διάφορες βρώμικες επιχειρήσεις χρησιμοποιώντας τις Ειδικές Δυνάμεις της Ινδονησίας. Στη συνέχεια οι ΗΠΑ, αφού συγκέντρωσαν στοιχεία γι αυτές τις επιχειρήσεις, τα διέρρευσαν στην τοπική κοινή γνώμη χρησιμοποιώντας τα ελεγχόμενα από τους Αμερικανούς ΜΜΕ, με σκοπό να κάμψουν την αντίσταση των ενόπλων δυνάμεων της Ινδονησίας.
Όντως, μετά απ’ αυτά, η αντίσταση του στρατού της Ινδονησίας κάμφθηκε.
Θα ρωτήσετε ποιος ήταν ο στόχος των ΗΠΑ;
Στην Ινδονησία υπήρχε ένα πρόβλημα-απειλή διαμελισμού της χώρας. Οι αυτονομιστές-διαμελιστές του Ανατολικού Τιμόρ, ήθελαν να αποσπαστούν από την Ινδονησία.
Οι ΗΠΑ φυσικά υποστήριζαν τους διαμελιστές του Ανατολικού Τιμόρ. Όπως ακριβώς υποστηρίζουν τους δικούς μας οπαδούς του ΡΚΚ.
Θα έπρεπε, λοιπόν, να τρωθεί ανεπανόρθωτα το κύρος των ενόπλων δυνάμεων της Ινδονησίας, για να καμφθεί το επιχειρησιακό σθένος και η αγωνιστικότητα του στρατού στον αγώνα εναντίον των αυτονομιστών-διαμελιστών.
Και πράγματι, το κύρος του στρατού επλήγη ανεπανόρθωτα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αντιμετωπίσει τη δράση των αυτονομιστών-διαμελιστών.
Το έτος 2000 το Ανατολικό Τιμόρ ανακήρυξε την ανεξαρτησία του.

Πώς θα εφαρμοστεί στην Τουρκία;
Τώρα θέλουν να εφαρμόσουν το ίδιο σχέδιο και στην Τουρκία.
Το κύρος του στρατού μας θα εκμηδενιστεί, για να μην μπορέσει να επέμβει σε μια επανάσταση που θα ξεσπάσει στα ανατολικά της χώρας, με αποτέλεσμα η περιοχή αυτή να αποσπαστεί από την Τουρκία και να ιδρυθεί το «Κουρδιστάν».
Ίσως ο εισαγγελέας που ερευνά στα άδυτα της Υπηρεσίας Επιθεώρησης Επιστράτευσης να προσπαθεί να φθάσει σε φακέλους και πληροφορίες που αφορούν τα «Σχέδια του Στρατού για την αντιμετώπιση μιας πιθανής επανάστασης στα ανατολικά της χώρας».
Οι πληροφορίες αυτές θα φθάσουν στις ΗΠΑ και το ΡΚΚ, για να κανονίσουν ανάλογα τα επόμενα βήματά τους.

Συνοπτική ιστορία της Διοίκησης Ειδικών Δυνάμεων (Özel Kuvvetler Komutanlığı, ÖKK)
Το πρώτο όνομα της διοίκησης αυτής, όταν ιδρύθηκε, ήταν Υπηρεσία Επιθεώρησης Επιστράτευσης (ΥΕΕ) (Seferberlik Tetkik Kurulu, STK).
Ιδρύθηκε στα πλαίσια των ΤΕΔ, το 1952, ως αποτέλεσμα της εισόδου της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, το 1951. Ανάλογες υπηρεσίες δημιουργήθηκαν και στις άλλες χώρες που έγιναν μέλη του NATO. Με αυτές τις υπηρεσίες-οργανώσεις μέσω του ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ θα έθεταν υπό τον έλεγχό τους τις χώρες-μέλη της Ατλαντικής Συμμαχίας.
Οι οργανώσεις αυτές, των οποίων τα έξοδα τα κάλυπταν οι ΗΠΑ, ήταν υπό τον έλεγχο της μυστικής οργάνωσης Süper-NATO (δηλαδή της Gladyo). Τον σκληρό πυρήνα της οργάνωσης αυτής στην Τουρκία απετέλεσαν οι αξιωματικοί που επέστρεψαν από τον πόλεμο της Κορέας και είχαν διδαχτεί τη στρατηγική του Ανορθοδόξου Πολέμου.
Η μυστική αποστολή της Υπηρεσίας Επιθεώρησης Επιστράτευσης (ΥΕΕ) ήταν η αποτροπή ανάληψης της εξουσίας από κυβερνήσεις μη αρεστές στις ΗΠΑ. Όπως ακριβώς και σε άλλες χώρες του ΝΑΤΟ.
Φυσικά, αυτό που διαδιδόταν ήταν ότι η ΥΕΕ είχε ως αποστολή την «οργάνωση της αντίστασης σε περιοχές που θα έμπαιναν υπό σοβιετική κατοχή».
Με βάση το σχεδιασμό, σε ορισμένες περιοχές της χώρας θάφτηκαν όπλα και πυρομαχικά σε μυστικές κρύπτες, τα οποία θα ξέθαβαν και θα χρησιμοποιούσαν για την ένοπλη αντίσταση συγκεκριμένα άτομα, με βάση τα αρχεία μυστικής στρατολόγησης που τηρούσε η ΥΕΕ.
Για το λόγο αυτό γινόταν συνεχώς προπαγάνδα στην κοινή γνώμη για τη «σοβιετική απειλή».
Με βάση μια συμφωνία που υπέγραψαν το 1959 από πλευράς των ΗΠΑ η CIA και από πλευράς της Τουρκίας η κυβέρνηση Μεντερές, ο «Μυστικός Στρατός» της ΥΕΕ θα ανελάμβανε δράση σε περίπτωση εξέγερσης που θα στρεφόταν εναντίον της κυβέρνησης.
Το 1965 η ΥΕΕ άλλαξε όνομα και ονομάστηκε Τμήμα Ανορθοδόξου Πολέμου (ΤΑΠ) (Özel Harp Dairesi, ÖHD).
Το Τμήμα Ανορθοδόξου Πολέμου (ΤΑΠ) έδρασε επί χρόνια ως τμήμα Kontrgerilla (Gladyo), υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ.
Η πρώτη δημόσια αναφορά-αποδοχή για την ύπαρξη του ΤΑΠ έγινε το 1974, όταν ο τότε αρχηγός ΓΕΕΘΑ ζήτησε από τον πρωθυπουργό Ετζεβίτ λεφτά για «αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών» (πιθανόν για την επιχείρηση στην Κύπρο, σ.τ.μ.).
Όμως οι αριστεροί είχαν μάθει την ύπαρξη του ΤΑΠ από το 1971, από τα βασανιστήρια που τους έκαναν τα στελέχη του πριν το τελεσίγραφο της 12ης Μαρτίου (μετά από το οποίο ανατράπηκε η νόμιμη κυβέρνηση, που την διαδέχτηκε μια κυβέρνηση τεχνοκρατών).
Το ΤΑΠ και οι Kontrgerilla έκαναν αισθητή την παρουσία τους με τον πιο ηχηρό τρόπο το διάστημα πριν και μετά την επιβολή της χούντας της 12ης Σεπτεμβρίου 1980.
Την περίοδο εκείνη το ΤΑΠ ήταν κύριος υπεύθυνος για τις ανεξιχνίαστες δολοφονίες αριστερών, για τα γεγονότα της Πρωτομαγιάς του 1977, για τις προβοκάτσιες και τα εγκλήματα στο Τσόρουμ και το Μαράς (δολοφονήθηκαν Αλεβίτες), για το σαμποτάζ στο Kültür Sarayı, για τις βομβιστικές επιθέσεις στο Sirkeci και το Yeşilköy, για την απόπειρα δολοφονίας του Ετζεβίτ, για τα βασανιστήρια στους αριστερούς, για τις δολοφονίες διανοουμένων και άλλα πολλά.
Και όλα αυτά έγιναν επειδή οι ΤΕΔ πείστηκαν και πίστεψαν ότι οι ΗΠΑ είναι στρατηγικός σύμμαχος της Τουρκίας και υπερασπίζονται την ακεραιότητα της Τουρκίας έναντι της Σοβιετικής Ένωσης.
Οι Τούρκοι αξιωματικοί που εκπαιδεύτηκαν στο ΝΑΤΟ υπέστησαν πλύση εγκεφάλου και θεωρούσαν πως ό,τι λένε οι ΗΠΑ ταυτίζεται με το συμφέρον της Τουρκίας.
Από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 άρχισαν να αλλάζουν οι απόψεις που επικρατούσαν στις τάξεις των ΤΕΔ, σχετικά με τους στρατηγικούς στόχους των ΗΠΑ.
ΤΟ 1986, με την έγκριση των Εβρέν και Οζάλ, οι ΗΠΑ προσπάθησαν να επιβάλλουν στις ΤΕΔ το «Σχέδιο δημιουργίας του Κουρδιστάν υπό την υποστήριξη-επιρροή της Τουρκίας».
Το σχέδιο αυτό δεν τέθηκε σε εφαρμογή, επειδή προσέκρουσε στη σκληρή αντίδραση του τότε αρχηγού ΓΕΕΘΑ, στρατηγού Νετζντέτ Ουρούγ (Nejdet Üruğ).
Πιο μετά (1991), το ίδιο σχέδιο, αν και επιχειρήθηκε, δεν τέθηκε τελικά σε εφαρμογή. Ήταν τότε που η Τουρκία προσκλήθηκε να εισβάλει στο Βόρειο Ιράκ, και ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ της εποχής, Νετζντέτ Τορουμτάι (Torumtay), υπέβαλε την παραίτησή του στον Τουργκούτ Οζάλ, δείχνοντας την κάθετη αντίθεσή του στην εφαρμογή ενός τέτοιου σχεδίου.
Οι Τούρκοι στρατηγοί κατάλαβαν πλέον ότι οι ΗΠΑ ήθελαν να θέσουν σε εφαρμογή σχέδια που θα οδηγούσαν στο διαμελισμό της Τουρκίας με τη συμμετοχή του ίδιου του τουρκικού στρατού.
Ακριβώς εκείνη την περίοδο, το 1990, όταν ήταν αρχηγός ΓΕΕΘΑ ο στρατηγός Ντογάν Γκιουρές (Doğan Güreş), το ΤΑΠ μετονομάσθηκε σε Διοίκηση Ειδικών Δυνάμεων (Özel Kuvvetler Komutanlığı, ÖKK), ενώ το 1992 έγινε η πλήρης αναδιοργάνωση αυτής της υπηρεσίας.
Όλα αυτά που έγιναν δεν ήταν μόνον μια αλλαγή του ονόματος και απλές επιφανειακές αλλαγές. Ήταν αλλαγές που προέκυψαν ως αποτέλεσμα του προβληματισμού που αναπτύχθηκε στις τάξεις των ΤΕΔ για το μέλλον των σχέσεων της Τουρκίας με τις ΗΠΑ.
Μετά από όλα αυτά, οι μηχανισμοί του Τμήματος Ανορθοδόξου Πολέμου και της Διοίκησης Ειδικών Δυνάμεων (ΔΕΔ), απαλλάχτηκαν και βγήκαν από την επιρροή των ΗΠΑ.
Όταν αρχηγός του ΓΕΕΘΑ ήταν ο στρατηγός Καρανταγί (Karadayı), οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ διατάχτηκαν να απομακρυνθούν από το κτίριο που στέγαζε τη ΔΕΔ και στο οποίο συστεγάζονταν επί δεκαετίες.
Κατόπιν όλων αυτών, μια δομή που δημιουργήθηκε μέσα στα πλαίσια των σχέσεων της Τουρκίας με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ και με χρήματα των ΗΠΑ, ήταν πλέον απολύτως εθνικοποιημένη.

Γι αυτόν τον λόγο η ΔΕΔ μπήκε στο στόχαστρο των ΗΠΑ!
Η Διοίκηση Ειδικών Δυνάμεων (Özel Kuvvetler Komutanlığı) ήλθε αντιμέτωπη με τις ΗΠΑ στο μέτωπο του Βορείου Ιράκ, όπου τα τμήματά της αποτέλεσαν το στρατηγικό παρατηρητήριο του Τουρκικού Στρατού απέναντι στην αμερικανική απειλή.
Το 1994 ο στρατηγός Καρανταγί έγινε αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Το 1995 ο τουρκικός στρατός εισέβαλε στο Βόρειο Ιράκ. Οι τουρκικές μονάδες μπήκαν στον στρατηγικό χώρο των ΗΠΑ, αφού ο χώρος εκείνος ήταν στην ουσία υπό την κατοχή του αμερικανικού στρατού.
Εκεί ακριβώς κόπηκε στο σχοινί.
Μόλις κατάλαβαν οι ΗΠΑ ότι έχασαν τον έλεγχο του τουρκικού στρατού, άρχισαν να βομβαρδίζουν με δημοσιεύματα την κοινή γνώμη.
Τότε δημοσιεύθηκαν άρθρα σε περιοδικά του αμερικανικού στρατού στα οποία αναφέρονταν ότι «Οι Τούρκοι στρατηγοί το παράκαναν».
Οι ΗΠΑ βομβάρδισαν το τουρκικό αντιτορπιλικό Muavenet, σκοτώνοντας πέντε Τούρκους αξιωματικούς του πληρώματος.
Τον Ιούλιο του 2003 πέρασαν τσουβάλια στα κεφάλια των ανδρών μιας μονάδας των Ειδικών Δυνάμεών μας στην Σουλεϊμανίγια, με το αιτιολογικό ότι «προετοίμαζαν δολοφονικές επιθέσεις εναντίον των Κούρδων ηγετών».
Ο στρατός των ΗΠΑ, στην έρημο της Νεβάδα, κατά τη διάρκεια της άσκησης «Αγέρωχοι στη Χιλιετία» (;), εξέτασαν την κατάληψη της Τουρκίας.
Η συγκεκριμένη άσκηση ήταν η μεγαλύτερης κλίμακας και μεγαλύτερης χρονικής διάρκειας άσκηση που έγινε ποτέ στην ιστορία των ΗΠΑ.
Ο αντιστράτηγος Εσρέφ Μπιτλίς (Eşref Bitlis), που είχε συλλέξει στοιχεία με τα οποία απεδείκνυε ότι οι ΗΠΑ προσέφεραν βοήθεια στο ΡΚΚ, έπεσε νεκρός στο Ντιγιαρμπακίρ, όταν κατερρίφθη το αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε.
Το αεροπλάνο της ΠΑ που μετέφερε μονάδα των Ειδικών Δυνάμεων, κατερρίφθη στη Μαλάτεια** (με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 34 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και στρατιώτες, ανάμεσά τους και επίλεκτα στελέχη της ΔΕΔ, 17 Μαΐου 2001, σ.τ.μ.).
Στη συνέχεια περιοδικό των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ δημοσίευσε χάρτη του Μεγάλου Κουρδιστάν, στον οποίο συμπεριλαμβανόταν οι περιοχές της ΝΑ Τουρκίας.
Και για την περίπτωση που κάποιοι δεν πήραν το μήνυμα, οι αξιωματικοί των ΗΠΑ πρόβαλαν αυτόν τον ίδιο χάρτη στον πίνακα, κατά τη διάρκεια σύσκεψης του ΝΑΤΟ στην Ιταλία. Τότε οι Τούρκοι αξιωματικοί αποχώρησαν από την αίθουσα.
Έτσι, ήταν σαν να κήρυξαν οι ΗΠΑ επίσημα τον πόλεμο εναντίον του τουρκικού στρατού.
Στη συνέχεια το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας (ΣΕΑ) της Τουρκίας τροποποίησε τον ορισμό της εσωτερικής απειλής.
Πιο παλιά εσωτερική απειλή θεωρούνταν η αριστερά και ο κομουνισμός.
Τώρα στον ορισμό της εσωτερικής απειλής συμπεριλήφθηκαν «ο φυλετικός εθνικισμός, οι διαμελιστές και οι ισλαμιστές».
Με άλλα λόγια, το ΣΕΑ συμπεριέλαβε στον ορισμό της εσωτερικής απειλής κινήματα που θεωρούνται υποχείρια των ΗΠΑ.
Μπροστά σ’ αυτήν την κατάσταση, οι ΗΠΑ δεν είχαν άλλη επιλογή, από το να κηρύξουν τον πόλεμο στις ΤΕΔ.
Η ΔΕΔ δέχτηκε επίθεση με δημοσιεύματα στα τουρκικά ΜΜΕ για οικονομικές ατασθαλίες, όταν άρχισε να χτίζει τι δική της στρατιωτική βάση στο Γκιόλμπασι (Gölbaşı) της Άγκυρας.
Η υπαγωγή στη ΔΕΔ της Διεύθυνσης Σχέσεων με το Κοινό (Toplumsal İlişkiler Başkanlığı) του πολιτικοποιημένου και αποδυναμωμένου πλέον ΣΕΑ, και η αναβάθμιση της ΔΕΔ από μεραρχία σε σώμα στρατού το 2006, αύξησε την οργή των ΗΠΑ.
Η κύρια αιτία, όμως, της αυξανόμενης επιθετικότητας εναντίον της ΔΕΔ, που έφθασε μέχρι στο σημείο να γίνει εισβολή (από τον εισαγγελέα, σ.τ.μ.) στο επιτελείο της, είναι οι αλλαγές που έγιναν επί στρατηγού Μπουγιούκανίτ στη δομή και λειτουργία της ΔΕΔ.
Αλλάζοντας τον ορισμό του Ανορθοδόξου Πολέμου, η ΔΕΔ πρόσθεσε τα εξής στις αποστολές της ΔΕΔ:
«Η δράση σε μια περιοχή που απειλείται από φυσική, οικονομική ψυχολογική κλπ κατάληψη, με σκοπό την αποκάλυψη, παρεμπόδιση και λήψη των απαραίτητων μέτρων για την αποτροπή της κατάληψης».
Η φράση αυτή δεν είναι μια απλή φραστική αλλαγή που έκαναν οι ΤΕΔ, που τελούσαν επί 50 χρόνια υπό τον ασφυκτικό έλεγχο του ΝΑΤΟ, αλλά υποδηλώνει την αρχή μιας νέας περιόδου και την κατάσταση που δημιουργείται με βάση την νέα αυτή πηγή της απειλής.
Οι ΗΠΑ γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να θέσουν σε εφαρμογή τα σχέδιά τους στην περιοχή, χωρίς «να πείσουν τις ΤΕΔ». Και για να κάμψουν το ηθικό των ΤΕΔ, πρέπει να υψώσουν τη σημαία τους στη Διοίκηση των Ειδικών Δυνάμεων.

Η επίθεση στις ΤΕΔ με ‘όπλο’ την Εργενεκόν
Η επίθεση δια της Εργενεκόν άρχισε πριν την εισβολή στο Ιράκ.
Η ίδρυση της Τρομοκρατικής Οργάνωσης Μπεσίκτας (Beşiktaş Terör Örgütü) ξεκίνησε πριν την άνοδο του ΑΚΡ στην εξουσία. Ο ίδιος ο Ερντογάν λέει (19 Οκτωβρίου 2008):
«Αυτή τη δουλειά την ξεκίνησα εγώ με την Ασφάλεια. Αφού την φέραμε μέχρι ένα σημείο, την μεταβιβάσαμε στην Εισαγγελία. Όσον αφορά την ανάκριση για την Εργενεκόν, είμαστε σε στενή συνεργασία με τη Δικαιοσύνη. Όλα αυτά ήταν εκτιμήσεις που κάναμε πριν αναλάβουμε την εξουσία».

19 Μαρτίου 2002, Άγκυρα…
Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Ντίκ Τσέινι, φθάνει στην Άγκυρα, αφού προηγουμένως επισκέφθηκε 12 χώρες. Το ηθικό του ήταν χάλια, επειδή δεν είχε βρει τη στήριξη που περίμενε στο θέμα της εισβολής στο Ιράκ.
Αμέσως πήγε στο προεδρικό μέγαρο. Ο πρόεδρος Σεζέρ είπε στον Τσέινι ό,τι είχε πει όταν απευθύνθηκε στη διεθνή κοινότητα, όσον αφορά την επιχείρηση εισβολής στο Ιράκ: «Απαιτείται διεθνής συναίνεση».
Μετά επισκέφθηκε τον Ετζεβίτ, ο οποίος του είπε: «Είμαστε αντίθετοι στην εισβολή».
Στη συνέχεια, στο δείπνο, επέμενε και συνομίλησε με τον στρατηγό Κιβρίκογλου (αρχηγός ΓΕΕΘΑ), παρότι δεν προβλεπόταν από το πρωτόκολλο. Και αυτός με τη σειρά του απέρριψε κατηγορηματικά κάθε συνεργασία στο θέμα…
Επιπλέον, ο Κιβρίκογλου προετοίμασε κάποια σχέδια, με βάση τα οποία οι ΤΕΔ θα κατελάμβαναν ορισμένες περιοχές του Βορείου Ιράκ πριν την εισβολή των ΗΠΑ στην περιοχή.
Την επόμενη μέρα ο Τσέινι αναχώρησε για τις ΗΠΑ, αφού προηγουμένως ακύρωσε την προγραμματισμένη συνέντευξη τύπου.

4 Μαΐου 2002
Ο πρωθυπουργός Ετζεβίτ εισάγεται στο νοσοκομείο, λόγω «εντερικής διαταραχής»…. Παρέμεινε στο νοσοκομείο για μήνες… Αν δεν τον φυγάδευε από το νοσοκομείο η γυναίκα του Ραχσάν, θα πέθαινε μέσα στο νοσοκομείο.
Ο Κεμάλ Ντερβίς, που τον έφεραν από τις ΗΠΑ το 2001 για να «σώσει την οικονομία», αναφέρθηκε σε «πολιτική αστάθεια». Στη συνέχεια…
Ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί (αρχηγός το κόμματος των Γκρίζων Λύκων) είπε: «Πρόωρες εκλογές στις 3 Νοεμβρίου».

Τέσσερις μήνες μετά…
Η Τουρκία οδηγήθηκε σε γενικές εκλογές. Το ΑΚΡ πήρε αυτοδύναμο την εξουσία.
Οι ΗΠΑ, σε μερικούς μήνες εξουδετέρωσαν την ηγετική ομάδα στο στρατό και στο χώρο της πολιτικής που ήταν εναντίον της εισβολής στο Ιράκ.
Και ο Ετζεβίτ και ο Κιβρίκογλου, που προετοίμαζε σχέδια κατάληψης περιοχών του Βορείου Ιράκ πριν την αμερικανική εισβολή, εξουδετερώθηκαν και στη θέση τους ήλθαν ο Ερντογάν και ο στρατηγός Χιλμί Οζκιόκ, που ήταν υπέρ της εισβολής.
Με την άνοδο του ΑΚΡ στην εξουσία, άρχισε και η επίθεση στις ΤΕΔ με αφορμή την Εργενεκόν.
Με τη σκευωρία της Εργενεκόν, θα εξουδετερωνόταν ο τουρκικός στρατός και όλες εκείνες οι δυνάμεις που ήταν εναντίον των ΗΠΑ.
Ο δημοσιογράφος Φεχμί Κορού (Fehmi Koru) έγραφε στην (φιλική προς τον Ερντογάν, σ.τ.μ.) εφημερίδαYeni Şafak:
«Η αντίστροφη μέτρηση για την Εργενεκόν άρχισε κατά τη συνάντηση του Ερντογάν με τον Μπους στο Οβάλ Γραφείο» (Νοέμβριος του 2008).

Ο κύριος στόχος των ΗΠΑ
Ο κύριος στόχος των ΗΠΑ είναι η κατά το ταχύτερον δυνατόν αναγνώριση του κράτους που ίδρυσε ο Μπαρζανί στο Βόρειο Ιράκ και η υποστήριξή του από την Τουρκία.
Και αυτό γιατί μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ από το Ιράκ, οι Άραβες του Ιράκ και το Ιράν είναι δυνατόν να στραφούν εναντίον του κράτους του Μπαρζανί.
Έτσι από τη μια πλευρά οι ΗΠΑ σχεδίαζαν να εξασφαλίσουν την επιβίωση και την ασφάλεια του Κράτους του Μπαρζανί και από την άλλη, φέρνοντας αντιμέτωπη την Τουρκία με το Ιράκ και το Ιράν, σχεδίαζαν να αυξήσουν την εξάρτηση της Τουρκίας από τις ΗΠΑ.
Γιατί είναι τόσο πολύτιμος ο Μπαρζανί για τις ΗΠΑ;
Γιατί το Κράτος του Μπαρζανί στο Βόρειο Ιράκ είναι η απαρχή ίδρυσης του Μεγάλου Κουρδιστάν, που είναι ο κεντρικός στόχος του Σχεδίου της Διευρυμένης Μέσης Ανατολής.
Άλλωστε, ο βασικός σκοπός της επίθεσης των ΗΠΑ στο Ιράκ ήταν η ίδρυση του Κράτους του Μπαρζανί.
Με την εξασφάλιση της επιβίωσης και της ασφάλειας του Κράτους του Μπαρζανί, έπρεπε να ολοκληρωθεί παράλληλα και το «Κουρδικό Άνοιγμα» στην Τουρκία.
Στα πλαίσια αυτά και ως αποτέλεσμα του ανοίγματος αυτού, θα δημιουργηθεί μια αυτόνομη δομή στην ΝΑ Τουρκία, η οποία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα ενωθεί με το Κράτος του Μπαρζανί.
Στη συνέχεια, θα αποκοπούν κομμάτια από το Ιράν και από τη Συρία, για να διευκολυνθεί η ολοκλήρωση του Μεγάλου Κουρδιστάν.
Το Μεγάλο Κουρδιστάν θα γίνει το νέο Ισραήλ στην περιοχή. Δηλαδή, η Μέση Ανατολή, ο Καύκασος και η Κεντρική Ασία θα ελέγχεται από τις βάσεις που θα δημιουργηθούν στην περιοχή, ενώ ταυτόχρονα, θα διευκολυνθεί ο σκοπός στο Σχεδίου Διευρυμένη Μέση Ανατολή, που είναι η αλλαγή συνόρων και καθεστώτων σε 24 μουσουλμανικά κράτη της περιοχής.

Σημείο κλειδί ο Τουρκικός Στρατός και η ΔΕΔ
Για να μπορέσει όμως να τα κάνει πράξη όλα αυτά (η Αμερική), θα πρέπει να καμφθεί η αποφασιστικότητα του Τουρκικού Στρατού να υπερασπιστεί την άμυνα και την ακεραιότητα της πατρίδας.
Η σκευωρία της Εργενεκόν στήθηκε ακριβώς για να εκμηδενίσει την αξιοπιστία και να πλήξει την εικόνα του τουρκικού στρατού, όπως ακριβώς έγινε στην Ινδονησία.
Το ζητούμενο είναι ο τουρκικός στρατός να μη φέρει αντιρρήσεις στα βήματα που έκανε η κυβέρνηση του ΑΚΡ για την αναγνώριση και την υποστήριξη του Κράτους του Μπαρζανί από την Τουρκία.
Με βάση το σχέδιο αυτό, ο στρατός θα φιμωθεί με συνθήματα του τύπου «Ο στρατός δεν πρέπει να αναμειγνύεται στην πολιτική» και «Πάλι θέλετε να κάνετε πραξικόπημα;».
Μετά απ’ όλα αυτά, οι Ειδικές Δυνάμεις δεν θα μπορέσουν να παρέμβουν σε μια εξέγερση-επανάσταση που θα προκληθεί στη ΝΑ Τουρκία.
Και την τελευταία σκευωρία του σχεδίου «εκτέλεσης του Αρίντς» μπορούμε να την εκλάβουμε ως συνέχεια των παραπάνω.

Συμπέρασμα
Οι έρευνες που έγιναν στο επιτελείο της Διοίκησης Ειδικών Δυνάμεων από τον αρμόδιο εισαγγελέα, αποτελούν παράλληλα και μια απάντηση στις δηλώσεις που έκανε ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Μπάσμπουγ, στο κατάστρωμα της φρεγάτας Oruç Reis, στην Τραπεζούντα, παρουσία των αρχηγών των κλάδων των ΤΕΔ.
Οι ΗΠΑ, με αυτήν την επίθεση, έδωσαν μια απάντηση στο στρατηγό Μπασμπούγ, που επιχείρησε να υπεραμυνθεί, να δικαιολογήσει τις πράξεις και να προστατέψει τον εαυτό του και την ιεραρχία των ΤΕΔ.
Η σημερινή κατάσταση είναι προϊόν της εγκατάλειψης των ΤΕΔ επί δεκαετίες στον έλεγχο και την επιρροή του ΝΑΤΟ. Οι ΗΠΑ είναι σε θέση να διεξάγουν όλες αυτές τις επιχειρήσεις στο εσωτερικό της χώρα μας, επωφελούμενες και στηριζόμενες στις συμφωνίες και τις δομές του ΝΑΤΟ στην πατρίδα μας. Επιτέλους, μετά τις τελευταίες εξελίξεις έχει αποδειχτεί για άλλη μια φορά ότι ο τουρκικός στρατός όσο η Τουρκία παραμένει στο ΝΑΤΟ, δεν θα είναι σε θέση να προστατέψει τον εαυτό του και να διατηρήσει το χαρακτήρα του εθνικού στρατού.
Το ΓΕΕΘΑ θα πρέπει να ενημερώσει τον τουρκικό λαό ποιοι είναι εκείνοι που διεξάγουν έναν ασύμμετρο πόλεμο εναντίον των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων.

*Στην Ινδονησία, ο στρατός, με την υλική στήριξη των Αμερικανών, τη δεκαετία του ’60 σκότωσε πάνω από 200.000 κομμουνιστές.
**Οι νεκροί από την πτώση του CASΑ στη Μαλάτεια το 2001
Επισμηναγός Lütfü Ceylan,
Λοχαγός Αεροπορίας Στρατού (ΑΣ) Murat Erdeveci,
Λοχαγός (ΑΣ) Yılmaz Tekgül,
Λοχαγός (ΠΖ) Hakan Bizrelli,
Υπολοχαγός (ΑΣ) Mahir Turan,
Υπολοχαγός (ΠΖ) Yılmaz Gülhan,
Υπολοχαγός (ΑΣ) Levent Şahin,
Αρχιλοχίας (ΠΖ) Halil Helvacıoğlu,
Αρχιλοχίας (ΜΧ) Ümit Başaran,
Αρχιλοχίας (ΜΧ) Nadir Türkmen,
Αρχιλοχίας (ΔΒ) Mikail Altıntaş,
Αρχιλοχίας (ΥΓ) Hasan Ersoy,
Αρχιλοχίας (ΠΖ) Turan Kalın,
Αρχιλοχίας (ΔΒ) Zeki Çınar,
Αρχιλοχίας Sudi Doruk,
Αρχισμηνίας Mehmet Özden,
Αρχισμηνίας Ebubekir Çakıcı,
Επιλοχίας (ΠΖ) Yılmaz Aydın,
Επιλοχίας (ΠΖ)Mahmut Öner,
Επισμηνίας (ΤΧ) Zahit Çelik,
Επισμηνίας (ΤΧ) Saadetin Boy,
Επιλοχίας (ΑΣ ΣΧ) Tuncay Urhan,
Επιλοχίας (ΑΣ ΣΧ)Ferhat Öztürk,
Μον. Λοχίας (ΠΖ) Ersin Bartan,
Λοχίας (ΠΖ) Bülent Haluk Demir,
Λοχίας (ΔΒ) İsa Türkmen,
Στρατιώτης (ΠΖ) Halit Güney,
Στρατιώτης (ΠΖ) Erdal Şimşek,
Στρατιώτης (ΠΖ) Aydın Uçar,
Στρατιώτης (ΕΜ) Mutlu Kaymakçı,
Σμηνίτης Mehmet Ali Karabudak,
Σμηνίτης Nedim Akyol,
Σμηνίτης Şefik Ayaydın,
Σμηνίτης Atakan Caran.

Γενικά θέματα

Δυσοίωνα μηνύματα για τη λειψυδρία! Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις – Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές

Η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Νερό: Έκθεση του ΟΗΕ εκπέμπει SOS για την ξηρασία παγκοσμίως λόγω της κλιματικής αλλαγής αλλά και άλλων σημαντικών παραγόντων. 

Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια

Οι έντονες ξηρασίες και οι ακραίες πλημμύρες, που όσο περνάει ο καιρός γίνονται και περισσότερες, αποτελούν μια «πρόγευση» των επερχόμενων εξελίξεων, καθώς η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

Τα ποτάμια κατέγραψαν πέρυσι ένα επίπεδο ξηρασίας άνευ προηγουμένου εδώ και 33 χρόνια, σύμφωνα με νέα έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (ΠΜΟ, WMO, OMM), μια υπηρεσία του ΟΗΕ.

«Στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, το νερό μας δίνει μια πρόγευση των επερχόμενων εξελίξεων», εκφράζει την ανησυχία της σε ανακοίνωση η γενική γραμματέας του ΠΜΟ Σελέστ Σάουλο. «Τα σημάδια συναγερμού πολλαπλασιάζονται: παρακολουθούμε ένα παροξυσμό ακραίων βροχοπτώσεων, πλημμυρών και ξηρασιών, που επιβαρύνουν πολύ τις ζωές, τα οικοσυστήματα και τις οικονομίες», παρατηρεί.

Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις

Καθώς η χρονιά 2023 ήταν η πιο ζεστή που έχει καταγραφεί ποτέ, οι αυξημένες θερμοκρασίες και η γενικευμένη εξασθένηση των βροχοπτώσεων συνέβαλαν σε παρατεταμένες ξηρασίες.

Οι πλημμύρες ωστόσο πολλαπλασιάστηκαν: τα ακραία υδρολογικά φαινόμενα ευνοήθηκαν όχι μόνο από φυσικούς κλιματικούς παράγοντες, κυρίως τη μετάβαση από τις συνθήκες Λα Νίνια σε ένα επεισόδιο Ελ Νίνιο στα μέσα του 2023, αλλά επίσης από την ανθρώπινης προέλευσης κλιματική αλλαγή, αναφέρει ο ΠΜΟ.

«Η άνοδος της θερμοκρασίας επιτάχυνε τον υδρολογικό κύκλο, ο οποίος έγινε επίσης πιο ακανόνιστος και λιγότερο προβλέψιμος», εξηγεί η Σάουλο.

Οι συνέπειες είναι πολλαπλές: «Μια πιο ζεστή ατμόσφαιρα που μπορεί να περιέχει περισσότερη υγρασία, η άνοδος της θερμοκρασίας του κλίματος αυξάνει τον κίνδυνο ισχυρών βροχοπτώσεων» ενώ «παραλλήλως η επιτάχυνση της εξάτμισης και της ξήρανσης των εδαφών επιδεινώνει τις ξηρασίες».

Κατά συνέπεια, «βρισκόμαστε αντιμέτωποι με όλο και πιο δύσκολες καταστάσεις, όπου το νερό είναι είτε υπερβολικά άφθονο είτε ανεπαρκές».

Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Η έκθεση δείχνει ότι τα ύδατα περίπου του 50% των ποταμών του πλανήτη ήταν πέρυσι λιγότερα από το κανονικό.

Οι παγετώνες βρίσκονται επίσης στη γραμμή του μετώπου της ανόδου της θερμοκρασίας του κλίματος: σύμφωνα με προκαταρκτικά δεδομένα για την περίοδο από το Σεπτέμβριο 2022 ως τον Αύγουστο 2023, έχασαν πάνω από 600 γιγατόνους νερού, απώλεια που είναι η χειρότερη σε 50 χρόνια παρατηρήσεων.

«Το λιώσιμο των πάγων και των παγετώνων απειλεί τη μακροπρόθεσμη υδροδοτική ασφάλεια εκατομμυρίων ανθρώπων. Εντούτοις δεν λαμβάνουμε τα επείγοντα μέτρα που επιβάλλονται», κρούει τον κώδωνα του κινδύνου η γενική γραμματέας του ΠΜΟ.

Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές

Ο οργανισμός ζητάει να κηρυχθεί από νωρίς συναγερμός για όλους ώστε να προστατευθούν οι ζωές και τα μέσα επιβίωσης που συνδέονται με το νερό και καλεί να βελτιωθούν οι γνώσεις και ο διαμοιρασμός των δεδομένων για τις πηγές νερού.

«Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε ένα πρόβλημα, αν δεν μετρήσουμε την έκτασή του», υπογραμμίζει η Σάουλο.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Γιάννος Χαραλαμπίδης στη Σημερινή: Μήλον της Έριδος η Κύπρος για την ασφάλεια Τουρκίας – Ισραήλ

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Η Μέση Ανατολή είναι στις φλόγες και, μετά την επίθεση των Ιρανών με βαλλιστικούς πυραύλους σε βάρος του Ισραήλ, ξεκίνησε επίθεση των Ισραηλινών στον Βόρειο Λίβανο, ενώ αναμένονται και τα αντίποινα σε βάρος της Τεχεράνης.

Γράφει ο Γιάννος Χαραλαμπίδης

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Τουρκία και Ακρωτήρι

Η Τουρκία επιχαίρει από την κατατριβή του Ισραήλ και του Ιράν. Μπορεί μεν ο Ερντογάν να χαρακτηρίζει τον Νετανιάχου ως εγκληματία πολέμου, αλλά συνεργάζεται με τους Βρετανούς και δη με τα μαχητικά «Ταϊφούν», που επιχειρούν από τις Βάσεις Ακρωτηρίου και:

1) Περιπολούν από τον κόλπο της Αλεξανδρέττας εντός του τουρκικού εναέριου χώρου, με την άδεια της Άγκυρας, προς τη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ, καθώς και προς το Ιράκ. 2) Συμμετέχουν στις αναχαιτίσεις των ιρανικών πυραύλων και drones στις επιθέσεις, που δέχεται το Ισραήλ από το Ιράν και συλλέγουν πληροφορίες. 3) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει για τη συνεργασία των Βάσεων με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις όταν ενεργούν τα «Ταϊφούν» είτε για επιτήρηση είτε για να προστατεύσουν με οποιονδήποτε τρόπο το Ισραήλ. Ή για να στραφούν σε βάρος της Χεζμπολάχ.

Τόσο οι Βάσεις Ακρωτηρίου όσο και του Αγίου Νικολάου είναι στρατηγικής σημασίας, διότι από τις μεν πρώτες, εκτός των άλλων, ενεργούν ακόμη τα θρυλικά κατασκοπευτικά U2 ως συμπληρωματικά των δορυφόρων, στις δε δεύτερες υπάρχει το Έχελον ως κέντρο συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος, λόγω Βάσεων, τελεί υπό καθεστώς απειλής. Χωρίς να διαθέτει αξιόπιστη εναέρια αποτροπή, αφού οι ρωσικοί TOR-M1 και BUK μερικώς μπορούν να επιχειρήσουν. Ακόμη και αν στραφούν για ν’ αποκρούσουν την ιρανική απειλή ή αυτήν της Χεσμπολάχ, δεν θα μπορούν να καλύπτουν την όποια τουρκική επί της οποίας είναι προσαρμοσμένα τα συστήματα αυτά. Λόγω του κενού που υπάρχει στην αεράμυνα είχε κλείσει η αγορά του αντιαεροπορικού συστήματος BARAK με πυραύλους 35, 70 και 150 χιλιομέτρων. Η κυπριακή Κυβέρνηση αγόρασε το BARAK με πυραύλους των 70 χιλιομέτρων. Με τον πόλεμο στη Γάζα και στον Λίβανο, η παράδοση του συστήματος δεν είναι βέβαιο εάν θα καθυστερήσει ή όχι. Ούτως ή άλλως, η Κυπριακή Δημοκρατία μετά την άρση του εμπάργκο στο στρατιωτικό υλικό από τις ΗΠΑ θα ήταν δυνατό να ζητήσει ακόμη και «Πάτριοτ» ή άλλα σχετικά οπλικά συστήματα αεράμυνας από ευρωπαϊκά κράτη. Επί του παρόντος, τόσο η αεράμυνα των Βάσεων όσο και της Κύπρου ολόκληρης στηρίζεται στον πολεμικό στόλο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, που βρίσκονται στ’ ανοιχτά της Κύπρου. Ως εκ τούτου, θα ήταν μέγα πλήγμα εάν επέτρεπαν ή στη Χεζμπολάχ ή στο Ιράν να κτυπήσει τις Βρετανικές Βάσεις. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος λόγω Βάσεων καλύπτεται, όπως είχαμε ήδη γράψει από την αρχή της κρίσης, κάτω από την Ατσάλινη Αεράμυνα των ΗΠΑ.

Το μήλον της Έριδος

Η Τουρκία δεν είναι άμεσα εμπλεκόμενη στις συγκρούσεις στη Γάζα και στον Λίβανο, όμως υπάρχει μια πολεμική ρητορική που εγείρει το εξής ερώτημα: Μπορεί ή όχι η Τουρκία να κτυπήσει το Ισραήλ, όπως αρχικά απειλούσε ο Τούρκος Πρόεδρος, ο οποίος, όμως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, εμφανίζεται ως να τελεί υπό την απειλή του «σιωνιστικού επεκτατισμού», όπως ισχυρίζεται;

Σε αυτό το παιχνίδι, η Κύπρος καθίσταται γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό μήλον της Έριδος, αφού:

1) Αποτελεί το νότιο τμήμα της νήσου, τη μοναδική έξοδο, που διαθέτει το Ισραήλ, λόγω της έλλειψης στρατηγικού βάθους, που είναι περικυκλωμένο από τους Άραβες και την Τουρκία. Άρα ο άξονας προς τη Σούδα μέσω Κύπρου είναι ζωτικός χώρος όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά και για τις ΗΠΑ και τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους τους. Απόδειξη τούτου συνιστά η συγκέντρωση του 6ου στόλου ως αποτέλεσμα της κρίσης στη Μέση Ανατολή.

2) Αποτελεί ασπίδα και εμφανίζεται ως το αβύθιστο για την Τουρκία αεροπλανοφόρο, καθώς και αναπόσπαστο τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».

3) Αποτελεί ασπίδα για την Τουρκία από επιθέσεις που θα ήταν δυνατό να δεχτεί μέσω Κύπρου, εξ ου και η άρνησή της να δεχθεί την παρουσία ελληνικού στρατού και οι διαμαρτυρίες για την όποια στρατιωτική συνεργασία της Κύπρου με το Ισραήλ. Είναι όμως και για το Ισραήλ ασπίδα.

Γιατί;

Διότι, ουδόλως θα ήθελε το Ισραήλ:

Α) Να πέσει η Κύπρος στον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας και δη μέσω μιας ομοσπονδιακής ή συνομοσπονδιακής λύσης, με τον πλήρη γεωπολιτικό έλεγχο του νησιού από την Άγκυρα.

Β) Να εγκατασταθούν στην Κύπρο τουρκικά πυραυλικά συστήματα, που θα στοχεύουν το Ισραήλ.

Τα πλεονεκτήματα του Ισραήλ

Το ερώτημα εάν μπορεί να κτυπήσει και να κάνει πόλεμο η Τουρκία με το Ισραήλ απαντάται ως εξής: Η Άγκυρα έχει τη δυνατότητα: 1) Να διενεργήσει επίθεση με την αεροπορία της ή με τη συσσώρευση στόλου. 2) Να κτυπήσει με πυραύλους και δη «Ταϊφούν» με βεληνεκές της τάξης των 600 χιλιομέτρων, όταν αυτά θα είναι επιχειρησιακά διαθέσιμα (αυτά εισήλθαν ήδη σε γραμμή παραγωγής από τον Μάιο του 2023 ).

Όμως η οποιαδήποτε τουρκική επίθεση: Α) Βρίσκεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, που θέτουν υπό την προστασία τους και τον 6ο Στόλο το Ισραήλ, οπότε δεν θα επιτρέψουν στην Τουρκία μια τέτοια δράση. Β) Οτιδήποτε διενεργηθεί από αέρος, είτε είναι από μαχητικά είτε από πυραυλικά συστήματα, θα ήταν δυνατό να αντιμετωπιστεί επιτυχώς από το Ισραήλ είτε με τους arrow και με το “iron dome” είτε με τα πλοία των συμμαχικών δυνάμεων και δη των ΗΠΑ, καθώς και με την ισραηλινή αεροπορία, η οποία υπερτερεί της τουρκικής.

Πύραυλοι και Τεχνητή Νοημοσύνη

Από την άλλη πλευρά το Ισραήλ υπερέχει στην αεροπορία και στα πυραυλικά συστήματα. Στην αεροπορία, εκτός των F-15 και F-16, διαθέτει και τα F-35, οπότε μπορεί να δράσει αναλόγως και με βάθος πυρός. Συν του ότι: i) Τα ισραηλινά F-35 είναι τα μόνα των οποίων οι υπολογιστές και λοιπά συστήματα δεν βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο των ΗΠΑ. ii) Η Τουρκία έχει πρόβλημα με την αεράμυνά της επί του παρόντος. Εξ ου και η αγορά των S-400, χωρίς όμως να παρέχει πλήρη κάλυψη, καθώς και η απόφαση που λήφθηκε στις 6.8.2024 για την κατασκευή του τουρκικού “iron dome”. iii) Το Ισραήλ διαθέτει αριθμό επιθετικών πυραύλων μέσου και μακρούς βεληνεκούς, από τους LORA με βεληνεκές 280 χιλιόμετρα ώς τους Jericho – 3 (Ιεριχώ) με βεληνεκές μεταξύ των 4,800 χλμ και 6,500 χιλιομέτρων. iv) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει ότι το Ισραήλ υπερέχει στους τομείς του κυβερνοχώρου και της Τεχνητής Νοημοσύνης (πάσης φύσεως drones).

Ζώνες ασφαλείας και περιφερειακές δυνάμεις

Υπό αυτές τις συνθήκες και λαμβανομένου υπόψη ότι οι δυο χώρες δεν έχουν σύνορα, το πλεονέκτημα ανήκει στο Ισραήλ. Και όχι στην Τουρκία, η οποία στηρίζει τόσο τη Χαμάς όσο και τη Χεζμπολάχ, διότι θέλει την κατατριβή του Ισραήλ. Η Άγκυρα βολεύεται από το οπλοστάσιο και δη τους πυραύλους της Χεζμπολάχ, των οποίων το βεληνεκές καλύπτει και την Κύπρο. Εξ ου και οι απειλές του μ. Χασάν Νασράλα, ότι η Κύπρος ήταν εν δυνάμει στόχος λόγω των στρατιωτικών της σχέσεων με το Ισραήλ. Ήταν μια απειλή «made in Turkey», στη λογική του “proxy war”. Η εξουδετέρωση του οπλοστασίου της Χεσμπολάχ από το Ισραήλ είναι προς όφελος της Κύπρου, αλλά όχι προς όφελος του Ιράν και της Τουρκίας, η οποία δεν θέλει την εδραίωση του Ισραήλ στην περιοχή και την εξάλειψη των τρομοκρατικών απειλών. Δεν θα ήθελε να δει ούτε τον τερματισμό της σύγκρουσης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, διότι η κατατριβή των δυο χωρών, που συνιστούν περιφερειακές δυνάμεις, είναι για ευνόητους λόγους προς όφελος της Άγκυρας, η οποία εδραιώνεται και στην περιοχή της Συρίας, χωρίς ταυτοχρόνως να επιθυμεί τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας στον Βόρειο Λίβανο. Πώς όμως θα ασκήσει κριτική στο Ισραήλ, όταν κατέχει την Κύπρο και όταν έχει ήδη υπό κατοχή τμήμα της Συρίας στη λογική της ζώνης ασφαλείας;

Οι θαλάσσιες οδοί…

Η Τουρκία ελέγχει την περιοχή από τη Μαρμαρίδα ώς την Αλεξανδρέττα στην πρακτική της τουρκικής λίμνης ως τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» με μια σειρά από ναυτικές και αεροπορικές Βάσεις στα παράλιά της (Ντάλαμα, Μερσίνα, Άδανα, κ.λπ) και την Κύπρο ως αβύθιστο αεροπλανοφόρο. Η Καρπασία και η Αμμόχωστος έχουν ιδιαίτερη σημασία για τις θαλάσσιες οδούς και δη εκείνες προς την Αλεξανδρέττα, που προτού καταλήξουν εκεί αποκλίνουν προς Ισραήλ, Λίβανο και Συρία. Η Τουρκία θα ήθελε να έχει πρόσβαση στη θάλασσα και μέσω Συρίας, ενώ, ταυτοχρόνως, ουδόλως θα επιθυμούσε τη ζώνη ασφαλείας του Ισραήλ, διότι διευρύνει τον έλεγχο παράλιων περιοχών και ενισχύει τον έλεγχο της θαλάσσιας οδού προς την Αλεξανδρέττα. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο Ερντογάν εμφανίζεται ως να είναι απειλούμενος από το Ισραήλ, λόγω της εισόδου του στον Λίβανο. Η Τουρκία επιδιώκει τον έλεγχο των θαλασσίων οδών από και προς το Σουέζ και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι επεκτείνει τη λεγόμενη ΑΟΖ του ψευδοκράτους προς τις νότιες θάλασσες, καθώς και προς τη γραμμή Κρήτη, Κάρπαθος και Ρόδος, όπου βρίσκονται οι πύλες του Αιγαίου.

 

χαρτης 1 .jpg

 

Ο χάρτης δείχνει τα θαλάσσια δρομολόγια από το Σουέζ προς διάφορες κατευθύνσεις στην Ανατολική Μεσόγειο είτε προς Κύπρο είτε προς Αιγαίο είτε προς άλλες χώρες της περιοχής και δη προς την Αλεξανδρέττα. Η Τουρκία στοχεύει στον πλήρη έλεγχο των οδών αυτών. Θεωρεί την Κύπρο δεδομένη και σημαντικό τον έλεγχο των πυλών του Αιγαίου, όπως και της Κύπρου καθώς και της Καρπασίας. Πολύ, δε, θα ήθελε η Τουρκία να βγει μέσω Συρίας στη θάλασσα. Καθόλου δεν επιθυμούσε τη δημιουργία κουρδικής περιοχής με πρόσβαση στη θάλασσα. Στην παρούσα φάση η Άγκυρα δεν θα ήθελε να δει την ενίσχυση του Ισραήλ στην περιοχή και δη μέσω της αύξησης ενός παράλιου τμήματος του Λιβάνου, που θα εμπίπτει σε αυτό που ονομάζει ζώνη ασφαλείας με βάθος ώς 50 χιλιόμετρα.

 

Maritime Map 03 ΟΚΤ 2024.jpg

 

Ο χάρτης αποτυπώνει τη νέα διάταξη των ναυτικών αμερικανικών δυνάμεων και των λοιπών συμμαχικών στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, στα στενά του Ορμούζ, στην Ερυθρά θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο. Εκ των πραγμάτων, οι Βρετανικές Βάσεις είναι εν δυνάμει στόχος για το Ιράν και τη Χεζμπολάχ. Και, λόγω των κενών της κυπριακής αεράμυνας, ο στόλος των ΗΠΑ είναι αυτός που προσφέρει ατσάλινο θόλο για την αναχαίτιση ενδεχόμενης επίθεσης είτε με πυραύλους είτε με drones.

 

XARTHS 1.jpg

 

Ο χάρτης αυτός αποτυπώνει τη ζώνη ασφαλείας που επιδιώκει να δημιουργήσει στον Λίβανο για να περιορίσει την απειλή της Χεζμπολάχ. Πρόκειται για τα όρια που τελούν κάτω από τον έλεγχο της UNIFIL, η οποία, όμως, αδυνατεί να βάλει χαλινάρι στη Χεζμπολάχ. Οι εντολές της UNIFIL από το Συμβούλιο Ασφαλείας έχουν, μεταξύ άλλων, ως στόχο να βοηθήσουν: α) στην κατάπαυση του πυρός, στην επιστροφή των Λιβανέζων στα σπίτια τους που είχαν αναγκαστεί να φύγουν λόγω εχθροπραξιών και β) τον νόμιμο στρατό του Λιβάνου να ανακτήσει τον έλεγχο της κατάστασης μετά την αποχώρηση των Ισραηλινών και όχι να επιτρέπει την κυριαρχία της Χεζμπολάχ.

 

FLIGHT RADAR.jpg

 

Οι δυο φωτογραφίες, ημερομηνίας 2/10/2024 από το flightradar24, απεικονίζουν πώς ο Ερντογάν, ενώ από τη μια πυροβολεί φραστικά το Ισραήλ, στην πράξη κάνει πλάτες στις Βρετανικές Βάσεις, που βρίσκονται στην Κύπρο, των οποίων τα αεροσκάφη (Eurofighter Typhoon) αναλαμβάνουν την ασφάλεια της περιοχής, επιχειρώντας από τον τουρκικό εναέριο χώρο για την αναχαίτιση ιρανικών πυραύλων. Μάλιστα, η δεύτερη δείχνει πώς βρετανικό αεροσκάφος ανεφοδιασμού (KC2 Voyager) βρίσκεται εντός του τουρκικού εναέριου χώρου. Για ποιο λόγο άραγε;

 

*Δρ των Διεθνών Σχέσεων

ΠΗΓΗ: Σημερινή

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή