Ακολουθήστε μας

Ανθρώπινα Δικαιώματα

«Οφείλουμε στα θύματα να μαθευτεί πλήρως η αλήθεια»

Δημοσιεύτηκε

στις

Ο Βλαντιμίρ Βούκτσεβιτς, ο 59χρονος σέρβος εισαγγελέας, είναι ένας γενναίος άνθρωπος. Τόλμησε να αναλάβει το βάρος της δικαστικής διερεύνησης των εγκλημάτων πολέμου από συμπατριώτες του κατά τη διάρκεια των πολέμων στην πρώην Γιουγκοσλαβία και παρά τις απειλές που δέχεται για τη ζωή του, συνεχίζει εδώ και έξι χρόνια την έρευνά του.

Ο Βούκτσεβιτς έστειλε στο εδώλιο τους σέρβους παραστρατιωτικούς που έκαναν τη σφαγή στο Βούκοβαρ της Κροατίας, τους γκάνγκστερ δολοφόνους του πρώην πρωθυπουργού Ζόραν Τζίντζιτς, τους στρατηγούς που ευθύνονται για τις μαζικές σφαγές των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου και αποκάλυψε τους ομαδικούς τάφους.

*Πρόσφατα, ξεκίνησε να συλλέγει στοιχεία και για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε ο UCK εις βάρος σέρβων αιχμαλώτων στο Κόσοβο.

*Ο εισαγγελέας που συνέλαβε τον Ράντοβαν Κάρατζιτς και κυνηγάει τον Ράτκο Μλάντιτς, μίλησε στην «Κ.Ε.» για την περιβόητη υπόθεση αφαίρεσης οργάνων από σέρβους αγνοούμενους του πολέμου στο Κοσσυφοπέδιο, για το «κίτρινο σπίτι» στο Μπουρέλι της Αλβανίας και για την κάθαρση που έχει επέλθει στη σερβική κοινωνία.

* Πριν από έξι χρόνια το σερβικό Κοινοβούλιο αποφάσισε να δημιουργηθεί έδρα εισαγγελέα αρμόδιου για εγκλήματα πολέμου και σας υπέδειξε να αναλάβετε αυτό το εξαιρετικά δύσκολο αξίωμα. Γιατί πήρε αυτή την πρωτοβουλία και γιατί επέλεξαν εσάς;

– Ηδη, από το 2002, ο πρωθυπουργός Ζόραν Τζίντζιτς, προσανατολιζόταν να ορίσει έναν εισαγγελέα αρμόδιο για τα εγκλήματα πολέμου, πολλά από τα οποία παρέμεναν ατιμώρητα, με παράλληλη αρμοδιότητα τη δίωξη του οργανωμένου εγκλήματος, καθώς η κυβέρνηση ήθελε να ξεκαθαρίσει και αυτό το απόστημα. Εκείνη την εποχή ήμουν δεύτερος τη τάξη στη Γενική Εισαγγελία της Σερβίας, αρμόδιος για όλες τις επιχειρήσεις δίωξης κάθε είδους εγκλήματος. Στις 12 Μαρτίου 2003 δολοφονήθηκε ο πρωθυπουργός Τζίντζιτς και αμέσως μετά, τον Ιούλιο του 2003, το Κοινοβούλιο με επέλεξε για το αξίωμα που ακόμη και σήμερα υπηρετώ. Ηταν δική μου επιλογή να αναλάβω τη διερεύνηση των εγκλημάτων πολέμου, τα οποία ζήτησα να διαχωριστούν ως αρμοδιότητα από το οργανωμένο έγκλημα για λόγους καθαρά πρακτικούς. Είναι τεράστια η έκταση και δεν μπορεί να χειριστεί και τα δύο θέματα ένας μόνο άνθρωπος.

* Πολλές φορές στα Βαλκάνια είναι δυσδιάκριτη η διαφορά οργανωμένου εγκλήματος και εγκλημάτων πολέμου, ενώ πολλές φορές και τα δύο αυτά εγκλήματα συναντώνται αν δεν εφάπτονται με την πολιτική.

– Αυτό είναι αλήθεια και για παράδειγμα θα σας αναφέρω τη δολοφονία του πρωθυπουργού Ζόραν Τζίντζιτς από τη μαφιόζικη συμμορία «Ζέμουν», της οποίας αρχηγός ήταν ο «Λέγκια». Ηταν ο ιθύνων νους και οργανωτής της δολοφονίας που είχε για κωδικό όνομα «Σταματήστε τη Χάγη» (αναφορά στο Διεθνές Δικαστήριο για τα εγκλήματα πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία). Βλέπουμε λοιπόν πως τα δύο εγκλήματα συνδέονται και μερικές φορές τέμνονται και αλληλοκαλύπτονται. Αυτό που επεδίωκε ο Λέγκια ήταν να δημιουργήσει κίνητρο στα μέλη της συμμορίας του, όλους αυτούς τους δολοφόνους που στο παρελθόν είχαν συμμετάσχει σε εγκλήματα πολέμου. Τους είπε πως ο Τζίντζιτς σχεδίαζε να τους στείλει στη Χάγη κι έτσι πείστηκαν να προχωρήσουν στη δολοφονία του. Πριν αναλάβω τη σημερινή μου θέση, όταν ήμουν αρμόδιος για το οργανωμένο έγκλημα, είχα εξαρθρώσει τη μαφιόζικη συμμορία «Μάκας», η οποία επίσης σχεδίαζε να δολοφονήσει τον Τζίντζιτς. Το σχέδιό τους έγινε η βάση του σχεδίου που εκτέλεσε ο «Λέγκια».

* Ποια ήταν η αντίδραση της σερβικής κοινής γνώμης στη δίωξη των εγκληματιών πολέμου όταν αναλάβατε, πριν από έξι χρόνια, και πώς έχει αλλάξει μέχρι σήμερα;

– Η πρώτη μου υπόθεση δίωξης εγκλήματος πολέμου ήταν «το αγρόκτημα Οβτσάρα». Εκεί, έξω από το Βούκοβαρ, μετα την κατάληψη της πόλης από τα σερβικά στρατεύματα το 1991, δολοφονήθηκαν 200 αιχμάλωτοι, οι περισσότεροι Κροάτες. Τότε, η κοινή γνώμη στη Σερβία δεν ήξερε αν αυτοί οι άνθρωποι που πολέμησαν εκεί ήταν ελευθερωτές και πατριώτες ή αν ήταν δολοφόνοι και εγκληματίες. Εκείνη την εποχή, τα ΜΜΕ στη Σερβία ήταν απολύτως ελεγχόμενα και ειδικά μια εκπομπή, η «ΜΕΤΝΙΚ 1», βομβάρδιζε την κοινή γνώμη με την γκεμπελική προπαγάνδα του καθεστώτος Μιλόσεβιτς. Την παραμονή της έναρξης της δίκης των υπευθύνων για τη σφαγή στην «Οβτσάρα», έστειλα στο ίδιο πρόγραμμα, στην ίδια εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης στοιχεία, φωτογραφίες και βίντεο από τους άμαχους αιχμάλωτους Κροάτες, από τους νεκρούς, που δίπλα τους πόζαραν κάτι παραστρατιωτικά τέρατα που φορούσαν τη στολή του πρώην λαϊκού στρατού της Γιουγκοσλαβίας. Ηταν ένα σαφές μήνυμα ποιοι ήταν οι θύτες και ποια τα πραγματικά θύματα στο Βούκοβαρ. Αυτό ήταν μια αποκάλυψη για την κοινή γνώμη και έκανε τεράστια εντύπωση. Ως τότε, ο κόσμος δεν ήξερε τι συνέβη. Οταν άρχισε η δίκη, επέτρεψα να γίνει δημόσια και πρώτη φορά όλα τα ΜΜΕ μπορούσαν να την παρακολουθήσουν και αυτό έκανε αρκετό κόσμο να κατανοήσει τι σημαίνει έγκλημα πολέμου. Επέτρεψε στον λαό να καταλάβει ποια ήταν τα πραγματικά κίνητρα του Αρκάν και άλλων κοινών εγκληματιών που πολεμούσαν κάτω από τη σημαία ενός ψευδούς πατριωτισμού, ενώ στην πραγματικότητα χρησιμοποιούσαν τον πόλεμο για να πλουτίσουν. Η αποκάλυψη αυτών των εγκληματιών και των κινήτρων τους βοήθησε τη κοινή γνώμη να περάσει μια διαδικασία κάθαρσης και να κατανοήσει πλευρές της σύγχρονης ιστορίας μας. Πράγματι, από τότε, μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πολλά στη συνείδηση του κόσμου.

* Ακολούθησαν άλλες Δημοκρατίες της πρώην Γιουγκοσλαβίας αυτή την διαδικασία;

– Δεν θα μιλήσω για τους άλλους. Πάντως, εμείς, κάναμε τη μακρύτερη και πιο δύσκολη διαδρομή. Κάναμε τα περισσότερα σε αυτή την κατεύθυνση. Σε αυτό το πλαίσιο, σας αναφέρω πως έχουμε συνάψει συμφωνία αμοιβαίας συνεργασίας με τον κροάτη εισαγγελέα αρμόδιο για εγκλήματα πολέμου Μλάντεν Μπάιτς και ανταλλάσσουμε στοιχεία. Ο εισαγγελέας Μπάιτς, μου έστειλε στοιχεία για 23 υποθέσεις εγκλημάτων πολέμου που έγιναν στην Κροατία για υπόπτους που βρίσκονται στη Σερβία και εγώ του έστειλα τρεις υποθέσεις (για κροάτες υπόπτους). Εχουμε ήδη στείλει σε δίκη 20 από αυτές τις υποθέσεις και αρκετές έχουν ήδη τελεσιδικήσει. Αυτό έχει δημιουργήσει μεγάλη και θετική εντύπωση στην κοινή γνώμη στην Κροατία. Σε συνάντησή μου με τον Μπάιτς του είπα πως δεν είναι προς το συμφέρον της Σερβίας να κυκλοφορούν ελεύθερα στη χώρα μας δολοφόνοι που έκαναν εγκλήματα στην Κροατία και είναι καθήκον μου να τους συλλάβω και να τους δικάσω.

* Συμμερίζεται η κοινή γνώμη της Σερβίας την απόφαση να συλληφθεί και να μεταφερθεί στη Χάγη ο Ράντοβαν Κάρατζιτς και πώς θα αντιδράσει σε μια ενδεχόμενη σύλληψη του Ράτκο Μλάντιτς;

– Βεβαίως και η αντίληψη έχει αλλάξει άρδην. Οταν, πριν από χρόνια συνελήφθη στο Βελιγράδι ένας καθόλου γνωστός στη κοινή γνώμη καταζητούμενος για τα εγκλήματα στο Βούκοβαρ, ο συνταγματάρχης Βεσελίν Σλιβαντσέβιν, έγιναν στο Βελιγράδι τεράστιες διαδηλώσεις. Πριν από λίγους μήνες, όταν συνελήφθη ο Κάρατζιτς, διαδήλωσαν λίγες δεκάδες άτομα.

– Ο Κάρατζιτς είχε αντιληφθεί αυτή την αλλαγή; Πώς αντέδρασε στη σύλληψή του;

– Ηταν πολύ ήρεμος όταν τον έφεραν εκείνη τη νύχτα εδώ, σε αυτό το κτίριο. Τον παρέλαβε ο αναπληρωτής μου, στο απέναντι γραφείο. Ζήτησε τον δικηγόρο του και φυσικά το αίτημά του έγινε δεκτό. Παρών ήταν και ένας ανακριτής του δικαστικού. Πιστεύω ότι είχε αντιληφθεί τις αλλαγές που έγιναν όλα αυτά τα χρόνια. Ωστόσο, κάποια πράγματα δεν του ήταν ακόμη ξεκάθαρα, γιατί αναφερόταν σε μια συμφωνία που όπως ισχυριζόταν είχε κάνει με τον Χόλμπρουκ σύμφωνα με την οποία ο Χόλμπρουκ του είχε υποσχεθεί αμνηστία και απαλλαγή του από τις ευθύνες του για εγκλήματα πολέμου. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς ένα πρόσωπο σαν τον Κάρατζιτς θα μπορούσε να πιστεύει πως κάποιος, ο οποιοσδήποτε σε αυτόν τον πλανήτη, θα μπορούσε να τον απαλλάξει από τις κατηγορίες για τα εγκλήματα που τον βαρύνουν. Κανείς δεν θα μπορούσε να το κάνει αυτό.

* Πόσω μάλλον ένας ξένος…

– Φυσικά…

* Η κυβέρνηση της Σερβίας ελπίζει ότι μέχρι το τέλος του χρόνου θα συλληφθεί και ο καταζητούμενος στρατηγός Μλάντιτς. Συμμερίζεστε αυτή τη θέση και πού βασίζεται;

– Η αισοδοξία μου βασίζεται στην τεράστια προσπάθεια που κάνουν οι μυστικές μας υπηρεσίες για αυτή την έρευνα που συντονίζω εγώ αλλά και στην πολιτική βούληση της κυβέρνησης να λήξει αυτό το θέμα. Από την άλλη πλευρά, η έρευνά μας δεν είναι καθόλου εύκολη, αν και έχει προχωρήσει. Από τον Ιούλιο 2006 έχουμε συγκροτήσει και μια ειδική ομάδα που ήδη συνέλαβε τέσσερις καταζητούμενους στρατηγούς, όπως τον Τζόρτζεβιτς, που ευθύνεται για τα εγκλήματα στην Μπατάνιτσα…

* Μιλάτε για το στρατιωτικό αεροδρόμιο έξω από το Βελιγράδι, όπου θάφτηκαν ομαδικά τάφους αγνοούμενοι Αλβανοί από το Κοσσυφοπέδιο;

– Ναι, εκεί είναι θαμένοι πάνω από 900 άνθρωποι, ίσως και περισσότεροι.

* Εξι χρόνια τώρα κυνηγάτε σέρβους εγκληματίες πολέμου, έχετε στείλει στο εδώλιο δεκάδες και πρόσφατα αρχίσατε έρευνα και για τα εγκλήματα που διέπραξαν Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου εις βάρος Σέρβων. Η υπόθεση που ασχολείστε εδώ και έναν χρόνο, το «κίτρινο σπίτι» και οι αφαιρέσεις οργάνων από σέρβους αιχμαλώτους σε μυστικά στρατόπεδα του UCK, έχει συγκλονίσει την παγκόσμια κοινή γνώμη. Συνέβη πράγματι; Εχετε στοιχεία;

– Βεβαίως συνέβη και διαθέτω ήδη πάνω από 200 μαρτυρίες και καταθέσεις, οι περισσότερες από Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου. Κατέθεσαν σε εμάς. Πρόκειται για ένα φοβερό, τρομακτικό έγκλημα μαφιόζων.

* Πού πήγαν αυτά τα όργανα;

– Σε Τουρκία και Ισραήλ.

* Το λέτε αυτό λόγω της υπόθεσης παράνομων μεταμοσχεύσεων στην ιδιωτική κλινική MEDIKUS στο Κοσσυφοπέδιο, όπου ενέχονται τούρκος και ισραηλινός υπήκοος;

– Οχι, διαθέτουμε άλλα, ανεξάρτητα στοιχεία. Τα έχουμε συγκεντρώσει (μου δείχνει έναν ογκώδη φάκελο) και θα τα καταθέσουμε σύντομα στον ειδικό ανακριτή του Συμβουλίου της Ευρώπης, Ντικ Μάρτι, και στις δικαστικές αρχές της ευρωπαϊκής δύναμης του Κοσσυφοπεδίου, EULEX. Μόλις χθες ήταν εδώ εκπρόσωπος της EULEX, άνοιξαν ήδη επίσημη έρευνα και αρχίσαμε συνεργασία και ανταλλαγή στοιχείων. Θα δουλέψουμε μαζί και μας υποσχέθηκαν ότι αν πάνε στην Αλβανία για να συλλέξουν στοιχεία θα καλέσουν τους συνεργάτες μου να κάνουν την έρευνα επί τόπου από κοινού. Είχαμε ζητήσει από την αλβανική πλευρά να συνεργαστούν αλβανοί εισαγγελείς, αλλά μας είχαν αρνηθεί. Πρέπει να γίνει σωστή έρευνα, να εντοπιστούν οι μαζικοί τάφοι όπου θάφτηκαν αυτοί οι άνθρωποι και να γίνει αυτοψία.

* Δηλαδή, η διεθνής κοινότητα άρχισε να συνεργάζεται για την υπόθεση. Στο παρελθόν σάς είχαν αρνηθεί.

– Αν και η συνεργασία μας με το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ήταν άψογη, όπως και με όλους τους διεθνείς οργανισμούς, είναι αλήθεια ότι η διοίκηση του ΟΗΕ στο Κοσσυφοπέδιο, η UNMIK, δεν συνεργάστηκε καλά μαζί μας. Οταν της ζητήσαμε να μας δώσει τα σχετικά στοιχεία, αρνήθηκε ότι υπήρχε δική της έρευνα. Στη συνέχεια, όταν ανακαλύψαμε την έρευνα και τους στείλαμε φωτοτυπία τις πρώτες πέντε σελίδες, αποδεικνύοντάς τους ότι υπήρχε, τότε, έπειτα λίγο καιρό, την βρήκαν στα αρχεία τους και μας την έστειλαν πλήρη.

* Πιστεύετε ότι θα καταλήξει η προσπάθειά σας;

– Το οφείλουμε στα θύματα να μαθευτεί η αλήθεια και να οδηγηθούν οι θύτες στη Δικαιοσύνη.

Enet.gr

Ανθρώπινα Δικαιώματα

The Hong Kong Post: Το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας στοχεύει δημοσιογράφους και οικογένειες στο Χονγκ Κονγκ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Οι δημοσιογράφοι και οι οικογένειές τους στο Χονγκ Κονγκ βιώνουν κλιμακούμενη παρενόχληση και απειλές από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας, τόσο στο διαδίκτυο όσο και εκτός διαδικτύου. Η συχνότητα και η σοβαρότητα αυτών των περιστατικών έχουν αυξηθεί τους τελευταίους μήνες, όπως δήλωσε η πρόεδρος της Ένωσης Δημοσιογράφων του Χονγκ Κονγκ (HKJA) Selina Cheng κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις 13 Σεπτεμβρίου.

Μια έρευνα από το HKJA αποκάλυψε ότι η συστηματική παρενόχληση κορυφώθηκε μεταξύ Ιουνίου και Αυγούστου του τρέχοντος έτους, με αξιοσημείωτη αύξηση από τα μέσα έως τα τέλη Αυγούστου. Αυτό το κύμα εκφοβισμού επηρέασε 15 οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων 13 Μέσων Ενημέρωσης και δύο ιδρυμάτων κατάρτισης δημοσιογραφίας. Μεταξύ των στόχων ήταν το HKJA, το Hong Kong Free Press, το Inmedia και το Hong Kong Feature. Ειδικοί υποστηρίζουν ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας στοχεύει να ασκήσει έλεγχο στο Χονγκ Κονγκ παρόμοιο με τον έλεγχο του στην ηπειρωτική Κίνα. Το ΚΚΚ φέρεται να ανακατεύεται στην ελευθερία του Τύπου στο Χονγκ Κονγκ, καθώς η χώρα επιτρέπει στους δημοσιογράφους να δημοσιεύουν επικριτικά ρεπορτάζ για την Κίνα και την κυβέρνησή της σε διεθνή Μέσα Ενημέρωσης.

Από τον Ιούνιο, ανώνυμα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου παραπόνων από λογαριασμούς Microsoft Outlook, που υποτίθεται ότι προέρχονται από «πατριώτες», έχουν στοχεύσει τουλάχιστον 15 οικογένειες δημοσιογράφων, μαζί με τους εργοδότες ή τους ιδιοκτήτες τους. Αυτά τα μηνύματα, συχνά απειλητικά στη φύση, διέφεραν σε τόνους. Οι μεγαλύτερες οργανώσεις έλαβαν επίσημες καταγγελίες, ενώ τα μικρότερα μέσα αντιμετώπιζαν περισσότερα απειλητικά μηνύματα, μερικές φορές με τη φωτογραφία και το κείμενο του δημοσιογράφου που έμοιαζαν με σημείωμα λύτρων. Πιστεύεται ότι οι πτέρυγες κατασκοπείας του ΚΚΚ, δηλαδή το Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας (MSS) και το Υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας (MPS), ενορχηστρώνουν αυτές τις δραστηριότητες. Στόχος τους είναι να εκφοβίσουν τη δημοσιογραφική κοινότητα είτε να εγκαταλείψει το επάγγελμά της είτε να εγκαταλείψει τη χώρα.

Από τον Αύγουστο, το Facebook έχει δει μια έκρηξη εχθρικών αναρτήσεων που στοχεύουν Μέσα Ενημέρωσης και δημοσιογράφους, χαρακτηρίζοντας τις νόμιμες αναφορές ως παράνομες ή ταραχές. Το HKJA ανακάλυψε ότι τουλάχιστον 36 δημοσιογράφοι από διάφορα Μέσα Ενημέρωσης κατονομάζονταν σε αυτές τις θέσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι παρενοχλητές επεξεργάστηκαν ή δημοσίευσαν απειλητικές καταχωρήσεις στη Wikipedia. Επιπλέον, σε τουλάχιστον τέσσερις περιπτώσεις, παρενοχλητικά μηνύματα στάλθηκαν στους αριθμούς τηλεφώνου της εργασίας ή του σπιτιού των δημοσιογράφων λίγο μετά τη δημοσίευση αυτών των αναρτήσεων.

Ο πρωταρχικός στόχος του ΚΚΚ είναι να εκφοβίσει τους δημοσιογράφους, τις οικογένειές τους ή τους συνεργάτες τους, διαταράσσοντας τις πηγές εισοδήματός τους ή τις κοινωνικές τους σχέσεις. Αυτή η στρατηγική στοχεύει να τους πιέσει, να τους απομονώσει και να τους απειλήσει, αναγκάζοντας τελικά τους δημοσιογράφους να παραιτηθούν από τη δουλειά ή τους συνδικαλιστικούς ρόλους τους. Ο Τσενγκ περιέγραψε αυτές τις επιθέσεις ως «συντονισμένες και συστηματικές», με στόχο τη δημοσιογραφική κοινότητα στο σύνολό της και όχι συγκεκριμένα άτομα. Η HKJA καταδίκασε αυτές τις τακτικές εκφοβισμού και επιβεβαίωσε τη δέσμευσή της να αντισταθεί στις προσπάθειες φίμωσης του Τύπου. Ωστόσο, στις δηλώσεις τους, απέφυγαν να εμπλέξουν άμεσα την κινεζική κομμουνιστική κυβέρνηση.

Ο Τσενγκ συνέκρινε την παρενόχληση με μια «εξόρμηση για ψάρεμα», όπου οι δράστες προχωρούν εάν ο στόχος δεν ανταποκριθεί. Τουλάχιστον τέσσερα θύματα που συμμετείχαν με τους παρενοχλητές αντιμετώπισαν κλιμακούμενες απειλές. Συμβούλεψε τους δημοσιογράφους να αναφέρουν αυτά τα περιστατικά στην αστυνομία, να ενημερώσουν τον Επίτροπο Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (PCPD) και να αποφύγουν την αλληλεπίδραση με τους παρενοχλητές. Αν και ορισμένα μηνύματα ανέφεραν ζητήματα όπως οι εκλογές στην Ταϊβάν ή η απαγόρευση του Χονγκ Κονγκ για τα ιαπωνικά θαλασσινά, ο Τσενγκ σημείωσε ότι η παρενόχληση δεν φαίνεται να συνδέεται με συγκεκριμένες ιστορίες ή καταστήματα.

Στα τέλη Ιουλίου, ο Τσενγκ και δύο από τα μέλη της οικογένειάς της παρενοχλήθηκαν. Τα email κατηγορούσαν τους συγγενείς της ότι προωθούν «αντικινεζικά αισθήματα» και απείλησαν τους εργοδότες τους, προειδοποιώντας ότι μπορεί να κινδυνεύσουν να παραβιάσουν τον Νόμο Εθνικής Ασφάλειας ή το Άρθρο 23 εάν συνέχιζαν να συνδέονται με τα μέλη της οικογένειας του Τσενγκ.

Η HKJA, μαζί με τουλάχιστον τρεις δημοσιογράφους, έχει αναφέρει αυτά τα περιστατικά στην αστυνομία. Η HKJA κατήγγειλε αυτές τις ενέργειες ως εκφοβισμό και σοβαρή παραβίαση της ελευθερίας του Τύπου στο Χονγκ Κονγκ. Οι παρενοχλητές χρησιμοποίησαν τακτικές δυσφήμισης και εκφοβισμού για να εμποδίσουν τους δημοσιογράφους να εργάζονται ελεύθερα. Η Ένωση έχει επίσης προσεγγίσει πλατφόρμες όπως το Meta και η Wikipedia. Σε απάντηση, η Wikipedia απαγόρευσε έναν χρήστη που δημοσίευσε προσωπικά στοιχεία δημοσιογράφων. Επιπλέον, η HKJA κινεί νομικές ενέργειες και έχει υποβάλει καταγγελίες στον Επίτροπο Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (PCPD).

Επιπλέον, τρία θύματα ανέφεραν ότι οι αποσκευές τους ερευνήθηκαν από το τελωνείο κατά την επανείσοδό τους στο Χονγκ Κονγκ και δύο από αυτά έλαβαν απειλητικά μηνύματα WhatsApp λίγο μετά την άφιξή τους. Η HKJA εξέφρασε ανησυχίες για πιθανές διαρροές κυβερνητικών δεδομένων, καθώς οι παρενοχλητές είχαν πρόσβαση σε προσωπικές πληροφορίες που δεν θα έπρεπε να είναι διαθέσιμες στο κοινό. Αν και δεν υπάρχουν άμεσες αποδείξεις που να συνδέουν την παρενόχληση με κυβερνητικές υπηρεσίες, η HKJA ζήτησε τη διεξαγωγή έρευνας και προέτρεψε τις αρχές να προστατεύσουν το απόρρητο των δημοσιογράφων.

Το HKJA ενθαρρύνει τους δημοσιογράφους και τις οικογένειές τους που υφίστανται παρενόχληση να αναζητήσουν επαγγελματική υποστήριξη, είτε μέσω του HKJA είτε μέσω των υπηρεσιών ψυχικής υγείας. Ο Σύλλογος έχει δημιουργήσει υπηρεσίες συναισθηματικής συμβουλευτικής για να βοηθήσει όσους επηρεάζονται από αυτά τα περιστατικά. Συμβουλεύει επίσης τους δημοσιογράφους να προστατεύουν τα προσωπικά τους στοιχεία αποφεύγοντας την κοινή χρήση οικογενειακών φωτογραφιών στο διαδίκτυο και χρησιμοποιώντας ισχυρούς, μοναδικούς κωδικούς πρόσβασης με επαλήθευση σε δύο βήματα για τους λογαριασμούς τους.

Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με αυτό το θέμα στην εβδομαδιαία συνέντευξη Τύπου του στις 17 Σεπτεμβρίου, ο Διευθύνων Σύμβουλος του Χονγκ Κονγκ Τζον Λι δήλωσε ότι όποιος χρειάζεται βοήθεια από τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου μπορεί να αναφερθεί στην αστυνομία ή σε αρμόδια τμήματα όπως το Τμήμα Μετανάστευσης ή τα Τελωνεία και Τμήμα ειδικών φόρων κατανάλωσης. «Οι αρχές επιβολής του νόμου θα χειριστούν τις υποθέσεις αμερόληπτα», διαβεβαίωσε.

ΠΗΓΗ: The Hong Kong Post

Συνέχεια ανάγνωσης

Ανθρώπινα Δικαιώματα

Καναδός που κρατήθηκε για 1000 ημέρες στην Κίνα για κατασκοπεία περιγράφει την οδυνηρή εμπειρία του

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τον ανέκριναν για 6 έως 9 ώρες καθημερινά, τον έκλειναν σε μια καρέκλα για ώρες και τον αναγκάζανε να επιβιώνει με τρία μπολ με ρύζι την ημέρα.

Ένας Καναδός πολίτης που πέρασε 1.000 ημέρες στην κινεζική κράτηση αποκάλεσε την εμπειρία τίποτα λιγότερο από ψυχολογικά βασανιστήρια που δεν θα ξεχάσει. Το θύμα κρατήθηκε με κατηγορίες κατασκοπείας από τις κινεζικές αρχές και επέστρεψε στην πατρίδα του το 2021, σύμφωνα με ρεπορτάζ του CNN.

Ο λόγος για τον Michael Kovrig, είναι ένας από τους δύο Καναδούς πολίτες που κρατήθηκαν από την Κίνα για περισσότερες από 1.000 ημέρες για καταγγελίες κατασκοπείας, τέθηκε σε απομόνωση για έξι μήνες και υποβλήθηκε σε συνεχείς ανακρίσεις, κάτι που σύμφωνα με τον ίδιο ήταν ψυχολογικά βασανιστήρια.

«Ήταν ψυχολογικά, απολύτως, το πιο εξαντλητικό, οδυνηρό πράγμα που έχω ζήσει ποτέ», είπε ο Κόβριγκ στις πρώτες του δηλώσεις που έδωσε σε καναδικό ειδησεογραφικό οργανισμό CBC μετά την απελευθέρωση από την κινεζική φυλακή πριν από τρία χρόνια.

«Προσπαθούν να εκφοβίσουν, να βασανίσουν, να τρομοκρατήσουν και να σας εξαναγκάσουν να αποδεχτείτε την ψεύτικη εκδοχή της πραγματικότητας», είπε ο Κόβριγκ.

Ο Καναδός πολίτης είχε εμπλακεί σε μια τριετή διπλωματική διαμάχη που ξεκίνησε το 2021 όταν οι καναδικές αρχές συνέλαβαν την Meng Wanzhou, την οικονομική διευθύντρια του κινεζικού τεχνολογικού κολοσσού Huawei, στο Βανκούβερ με την κατηγορία της απάτης. Ο Κόβριγκ αφέθηκε ελεύθερος μόνο αφού οι εισαγγελείς των ΗΠΑ απέρριψαν το αίτημα έκδοσης και συμφώνησαν να αφήσουν ελεύθερο τον Μενγκ, σχεδόν δύο χρόνια αργότερα.

Ο Kovrig, ο οποίος ήταν πρώην διπλωμάτης, εργαζόταν ως ανώτερος σύμβουλος για το think tank International Crisis Group. Σύμφωνα με πληροφορίες, επέστρεφε στο σπίτι με τη σύντροφό του μετά το δείπνο στο Πεκίνο στις 10 Δεκεμβρίου 2018. Η σύντροφός του εκείνη την εποχή ήταν έξι μηνών έγκυος όταν συνελήφθη από τις κινεζικές αρχές.

«Ανεβήκαμε μια σπειροειδή σκάλα ακριβώς μπροστά από την πλατεία μπροστά από την πολυκατοικία μου και μπουμ. Υπήρχαν δώδεκα άντρες στα μαύρα με κάμερες πάνω τους γύρω μας, που φώναζαν στα κινέζικα, «Αυτός είναι», θυμάται ο Κόβριγκ.

Το ειδησεογραφικό ρεπορτάζ της Canadian Broadcasting Corporation (CBC) αναφέρθηκε στο ρεπορτάζ του CNN για τον Κόβριγκ, στο οποίο είχε πει ότι κατά τη σύλληψή του του πέρασαν χειροπέδες, του έδεσαν τα μάτια και τον πέταξαν σε ένα μαύρο SUV και στη συνέχεια τον πήγαν σε ένα κελί με επένδυση που θα ήταν το σπίτι του για τους επόμενους έξι μήνες.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ανθρώπινα Δικαιώματα

Απαγωγές φοιτητών στο Βελουχιστάν από το πακιστανικό καθεστώς!

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Η πακιστανική κυβέρνηση κλείνει συνεχώς τα μάτια στις κραυγές για δικαιοσύνη στο Βελουχιστάν.

Το Πακιστάν έχει μακρά ιστορία αναγκαστικών εξαφανίσεων και εξωδικαστικών δολοφονιών, με στόχο ιδιαίτερα υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ακτιβιστές μειονοτήτων που επικρίνουν την κυβέρνηση και τον στρατό, καθώς και άτομα που είναι ύποπτα για εμπλοκή με την αντιπολίτευση.

Εν μέσω συνεχιζόμενων εξαφανίσεων και εξωδικαστικών δολοφονιών στο Μπαλουχιστάν, δύο νεαροί άνδρες, ο Akhtar Shah και ο Sahaj Mengal, απήχθησαν βίαια από τα σπίτια τους από τις ένοπλες δυνάμεις του Πακιστάν στην περιοχή Killi Pandrani, όπως αναφέρει η “Balochistan Post“.

Στις 23 Σεπτεμβρίου, μεγάλος αριθμός πακιστανικών δυνάμεων περικύκλωσε την Killi Pandrani και πραγματοποίησαν επιδρομές σε σπίτια.

Κατά τη διάρκεια αυτής της επιχείρησης, συνέλαβαν τους δύο νεαρούς, τους έδεσαν τα μάτια και τους τοποθέτησαν με τη βία στα οχήματά τους. Προς το παρόν, δεν υπάρχουν πληροφορίες για το πού βρίσκονται, ενώ οι αρχές της περιοχής δεν έχουν ακόμη δηλώσει το περιστατικό.

 

 

«Ανησυχούμε βαθιά για την εξαναγκαστική εξαφάνιση δύο μαθητών, του Musa Khaliqdad και του Sameer Majeed. Στις 22 Σεπτεμβρίου και οι δύο βρίσκονταν βίαια από τον στρατό του Πακιστάν στο Dasht Doro, ένα στρατιωτικό σημείο ελέγχου ενώ ταξίδευαν από το Gwadar στο Kapkapar. Προτρέπουμε τις πακιστανικές αρχές να αποκαλύψουν αμέσως πού βρίσκονται και να διασφαλίσουν την ασφαλή επιστροφή τους», δήλωσε το Pank (Τμήμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Εθνικού Κινήματος Baloch) στο X.

Σύμφωνα με τη “Balochistan Post”, 37 άνθρωποι εξαφανίστηκαν βίαια σε όλο το Βελουχιστάν μόνο τον Αύγουστο, ενώ 9 άτομα εξακολουθούν να αγνοούνται, ενώ βρέθηκαν 6 σοροί. Παρά τις πολυετείς διαμαρτυρίες, τις συγκεντρώσεις και την αυξανόμενη διεθνή ευαισθητοποίηση, η πακιστανική κυβέρνηση κλείνει συνεχώς τα μάτια στις κραυγές για δικαιοσύνη στο Βελουχιστάν.

Το Πακιστάν έχει μακρά ιστορία αναγκαστικών εξαφανίσεων και εξωδικαστικών δολοφονιών, με στόχο ιδιαίτερα υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ακτιβιστές μειονοτήτων που επικρίνουν την κυβέρνηση και τον στρατό, καθώς και άτομα που είναι ύποπτα για εμπλοκή με την αντιπολίτευση. Η ανεξέλεγκτη ισχύς του στρατού, σε συνδυασμό με μια συνένοχη κυβέρνηση, έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον φόβου και καταστολής.

Η εμμονή των εξαναγκαστικών εξαφανίσεων στο Μπαγκλαντές παραμένει μια κρίσιμη ανησυχία για τα ανθρώπινα δικαιώματα, με ουσιαστικά στοιχεία που δείχνουν εκτεταμένες και συστηματικές καταχρήσεις από τις πακιστανικές δυνάμεις ασφαλείας. Ο λαός του ΒΕλουχιστάν καλεί επειγόντως για διεθνή προσοχή και παρέμβαση για την αντιμετώπιση αυτών των σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η αυξανόμενη συχνότητα εξαναγκαστικών εξαφανίσεων όχι μόνο παραβιάζει τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά υπογραμμίζει επίσης τις βάναυσες τακτικές που εφαρμόζει ο Πακιστανικός Στρατός για να φιμώσει τα αιτήματα του λαού των Μπαλώχ για αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή