Ακολουθήστε μας

Διεθνή

Η Διαιτητική Απόφαση του Woodrow Wilson είναι έγκυρο και δεσμευτικό έγγραφο

Δημοσιεύτηκε στις

του Ara Papian (μτφ. Κριστιάν)
Με αφορμή την ανάρτηση του ιστολογίου μας Τι
μπορεί να σημάνει για την Τουρκία το Μεγάλο Κουρδιστάν
(14.01.2013) που, ορθά κατά τη γνώμη μου, θέτει το ζήτημα των σχέσεων Κούρδων-Αρμενίων για τη δημιουργία ενός Κουρδικού Κράτους, αναδημοσιεύω μια παλιά ανάρτηση μου (12.08.2011) σχετικά με τη διαιτησία του Woodrow Wilson (22.11.1920) που δεσμεύει ακόμα σήμερα τα κράτη της Τουρκίας και της Αρμενίας για τα σύνορα τους, αλλά και έμμεσα όποιο
ν θα έχει διεκδικήσεις στα εμπλεκόμενα εδάφη. 

Η Δυτική Αρμενία του Woodrow Wilson

Και οι φίλοι μας οι Πόντιοι; Το μελετάνε, η κοιμόνται με τον ύπνο του δίκαιου (εκτός από τον Σάββα μας); Για αυτό το λόγο, και άλλους πολλούς, καλά θα ήταν λοιπόν ορισμένοι αναγνώστες να πάψουν να αναρωτηθούν γιατί επιβάλλεται ο κάθε Έλληνας, και προπαντός Πόντιος, να ενδιαφερθεί για τις εξελίξεις στο Κουρδιστάν και να έχει επαφή με τους αγωνιστές του εθνο-απελευθερωτικού κινήματος του Κουρδιστάν, τους αυριανούς ηγέτες του ούτε “μεγάλου” ούτε “μικρού” Κουρδιστάν. Κριστιάν.


Η Γενοκτονία των Αρμενίων, κατά τη διάρκεια και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, εμφανίζεται στην ιστορία ως ένα παράδειγμα του ατιμώρητου εγκλήματος που επαναλήφθηκε στην επιχείρηση της ναζιστικής εξόντωσης των Εβραίων, τσιγγάνων και Σλάβων. Η εξόντωση ενός ολόκληρου πολιτισμού που έλαβε χώρα κάτω από τα μάτια ενός απαθούς κόσμου στις αρχές του εικοστού αιώνα, ανέκαμψε στην εποχή μας με την σφαγή αθώων ανθρώπων στη Ρουάντα, τη Βοσνία και το Νταρφούρ. Η αρχή της αγνόησης ενός έγκληματος εξακολουθεί να είναι αποτελεσματική.

Όλες οι γενοκτονίες έχουν ένα κοινό παρονομαστή -είναι η βίαια προμελετημένη δολοφονία εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, τεράστιες απώλειες πολιτιστικών αξιών και της κληρονομιάς. Δυστυχώς, η Γενοκτονία των Αρμενίων έχει κάτι το ιδιαίτερο που την κάνει να ξεχωρίζει από τις άλλες και να κατέχει, μεταξύ άλλων γενοκτονιών, μια ιδιαίτερη θέση. Εκτός από τις ανθρώπινες απόλυες και την καταστροφή της κληρονομιάς μας, χάσαμε το πολυτιμότερο πράγμα που ένα έθνος μπορεί να έχει- χάσαμε την Πατρίδα μας.

Ο χάρτης της Γενοκτονίας των Αρμενίων.

Οι σφαγές και οι απελάσεις των Αρμενίων τους ξερίζωσαν, γυναίκες και παιδιά που έζησαν στη γη των προγόνων τους για χιλιάδες χρόνια, μετατρέποντας μια περιοχή έντονης ζωής σε ανοικτούς τάφους και πόλεις-φαντάσματα στην Ανατολία και τη Δυτική Αρμενία. Είναι μια θλιβερή πραγματικότητα: δεν υπάρχουν σήμερα παρά μόνο λιγότερους από 60.000 Αρμενίους στην Τουρκία. Μετά από 1,5 εκατομμύρια θανάτους, οι επιζώντες και οι απόγονοί τους ζουν σήμερα διάσπαρτα σε όλο τον κόσμο.

Τα εδαφικά δικαιώματα των Αρμενίων βασίζονται σε διάφορες διεθνείς συνθήκες. Η πιο σημαντική από αυτές είναι η Διαιτητική Απόφαση του Προέδρου των ΗΠΑ Woodrow Wilson, που εκδόθηκε στις 22 Νοεμβρίου 1920, η οποία είναι μια δεσμευτική και αιτιολογημένη απόφαση για τον καθορισμό των συνόρων μεταξύ Αρμενίας και Τουρκίας.

Για λόγους συντομίας, δεν θα υπεισέλθω στις λεπτομέρειες αυτού του εγγράφου. Ειδικά επειδή το πλήρες (in extenso) κείμενο της Διαιτητικής Απόφασης στην αγγλική γλώσσα (πάνω από 240 σελίδες), που περιέχει λεπτομερείς σημειώσεις και αναφορές θα φτάσει στο Ερεβάν, στο τέλος του επόμενου μήνα –στις 28 Μαΐου (2011).
Ωστόσο, είναι σημαντικό να δώσουμε τις γενικές γραμμές του εγγράφου, που οι Αρμένιοι θεωρούν, με το δίκαιο τους, ως Βίβλο των εδαφικών δικαιωμάτων τους.

Όπως ίσως γνωρίζετε, η Δημοκρατία της Αρμενίας κήρυξε την ανεξαρτησία της στις 28 Μαΐου 1918. Δεκαοκτώ μήνες μετά τη δήλωση αυτή, στις 19 Ιανουαρίου 1920, το Ανώτατο Συμβούλιο των Συμμαχικών Δυνάμεων συμφώνησε τελικά να αναγνωρίσει την κυβέρνηση του αρμενικού κράτους, υπό τον όρο ότι η αναγνώριση δεν προδικάζει την τελική γραμμή των συνόρων. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνώρισαν την Δημοκρατία της Αρμενίας στις 23 Απριλίου 1920, με τον ίδιο όρο (1). Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί, με την ευκαιρία, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία της Γεωργίας και του Αζερμπαϊτζάν λόγω των αυθαίρετων αιτημάτων τους επί του εδάφους της Αρμενίας (2).

Στις 26 Απριλίου, κατά τη συνδιάσκεψη του Σαν Ρέμο, το Ανώτατο Συμβούλιο ζήτησε δύο πράγματα από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών:
1. Οι Ηνωμένες Πολιτείες να αναλάβουν μια εντολή για την Αρμενία,
2. Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών θα πρέπει να εκδώσει μια Διαιτητική Απόφαση που να ρυθμίζει τα σύνορα της Αρμενίας με την Τουρκία (3). Όπως ίσως γνωρίζετε, η αμερικανική εντολή επι της Αρμενίας απορρίφθηκε από την ψηφοφορία της Γερουσίας στη 1η Ιουνίου 1920. Παρ ‘όλα αυτά, η απάντηση των ΗΠΑ στο δεύτερο αίτημα ήταν θετική, και στις 17 Μαΐου 1920, ο Υπουργός Εξωτερικών πληροφόρησε τον Αμερικανό Πρέσβη στη Γαλλία ότι ο πρόεδρος είχε αποδεχθεί την διαδικασία της διαιτησίας (4). Για την υλοποίηση αυτού του καθήκοντος, το υπουργείο Εξωτερικών άρχισε να συγκεντρώσει μια ομάδα εμπειρογνωμόνων στα μέσα του Ιούλη 1920 υπό την προεδρία του καθηγητή William Westermann, του Πανεπιστήμιο του Wisconsin. Το υπουργείο Εξωτερικών οργάνωσε μια επιτροπή με την ονομασία « Επιτροπή Διαιτησίας των συνόρων μεταξύ Τουρκίας και Αρμενίας». Η Συνθήκη των Σεβρών υπεγράφη στις 10 Αυγούστου 1920 και η Επιτροπή Συνόρων άρχισε τις εργασίες της. Το γεγονός της υπογραφής της Συνθήκης των Σεβρών είναι σημαντικό, διότι ο συμβιβασμός με άλλα λόγια, η εφαρμογή των διατάξεων της διαιτησίας, περιλαμβάνεται στη Συνθήκη στο άρθρο 89. Πρέπει να τονιστεί ότι το καθεστώς του συμβιβασμού δεν έχει καμία σχέση με το καθεστώς της κύριας Συνθήκης και με την επικύρωση ή μη επικύρωση της Συνθήκης. Ως εκ τούτου, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ λαβαίνοντας το επικυρωμένο αντίγραφο της Συνθήκης στις 18 Οκτωβρίου 1920, αυτό αρκούσε στον Πρόεδρο για να ολοκληρώσει επίσημα την διαιτησία χωρίς να περιμένει την επικύρωση της Συνθήκης των Σεβρών.

Στις 22 Νοεμβρίου 1920 (5), ο Woodrow Wilson υπέγραψε το τελικό κείμενο της διαιτησίας με εννέα προσαρτήματα που επισυνάπτονται. Έτσι, σύμφωνα με την Διαιτητική Απόφαση της 22ας Νοεμβρίου 1920, καθορίστηκαν τα σύνορα ανάμεσα στην Αρμενία και την Τουρκία με αιτιολογημένη τελεσίδικη απόφαση, επειδή, όπως ορίζεται σαφώς από τη Σύμβαση της Χάγης (6) (άρθρο 54 της έκδοσης 1899 και το άρθρο 81 της έκδοσης 1907) (7): «Η απόφαση που εκδόθηκε και κοινοποιήθηκε, όπως απαιτείται στους εκπροσώπους των μερών, διευθετεί τη διαφορά οριστικά και χωρίς δυνατότητα έφεσης». (8)

Λίγα λόγια για το περιεχόμενο της Διαιτητικής Απόφασης. Σύμφωνα με την Διαιτητική Απόφαση, ο τίτλος και το Δίκαιο της Δημοκρατίας της Αρμενίας αναγνωρίζονταν σε σημαντικά τμήματα των επαρχιών του Βαν, Μπιτλίς, Ερζουρούμ και Τραπεζούντα. Ήταν λιγότερο από το μισό του εδάφους που αναγνωρίστηκε στην Αρμενία ως δικαιώματα ιδιοκτησίας στο άρθρο 24 της ανακωχής του Μούδρου στις 30 Οκτωβρίου 1918.

Αυτή η δραστική μείωση οφειλόταν στη σημαντική μείωση του γηγενούς πληθυσμού του αρμενικού πληθυσμού, λόγω της γενοκτονίας.

Ας δούμε τώρα εν συντομία το πιο σημαντικό θέμα – το τρέχον καθεστώς της Διαιτητικής Απόφασης. Όπως αναφέρεται στο επίσημο Εγχειρίδιο της Ορολογίας του Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου των Ηνωμένων Εθνών, για να είναι έγκυρη μια διαιτητική απόφαση πρέπει να πληρεί τέσσερα κριτήρια (9): (…)

Για λόγους συντομίας, δεν θα μπω σε λεπτομέρειες. Ωστόσο, μετά την αξιολόγηση της Διαιτητικής Απόφασης του προέδρου Ουίλσον όσον αφορά τα προαναφερόμενα κριτηρία, μπορούμε να πούμε με σιγουριά: η Διαιτητική Απόφαση του Προέδρου Wilson είναι ένα έγγραφο νομικά ακόμη έγκυρο και δεσμευτικό, διότι το βασικό χαρακτηριστικό μιας διαιτητικής απόφασης είναι ότι εκδίδει μια απόφαση χωρίς δυνατότητα έφεσης και που δεσμεύει.
Συμφωνώντας να υποβάλουν τη διαφορά τους σε διαιτησία, δηλαδή με την υπογραφή ενός συμβιβασμού, τα μέρη αποδέχονται την απόφαση εκ των προτέρων (10). Ως εκ τούτου, παρά τη μακρά κατοχή, η Τουρκία δεν έχει κανένα νόμιμο τίτλο για την επικράτεια στην «Ουιλσονική (Wilsonian)» Αρμενία. Μετά την απόφαση του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, υπογεγραμμένη και σφραγισμένη στις 22 Νοεμβρίου 1920, η τουρκική παρουσία εδώ δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα διοικητικό καθεστώς ελέγχου, όπως η το τουρκικό καθεστώς κατοχής της Βόρειας Κύπρος. Συνεπώς, η παρουσία και όλες οι ενέργειες που αναλήφθηκαν από την Τουρκική Δημοκρατία στη «Ουιλσονική (Wilsonian)» Αρμενία είναι παράνομες και άκυρες, επειδή η εμπόλεμη κατοχή δεν παραγάγει κανένα δικαίωμα σε ένα έδαφος.

Είναι αλήθεια ότι το διεθνές δίκαιο το ίδιο δεν είναι σε θέση να επιλύσει τη σύγκρουση μεταξύ Αρμενίας και Τουρκίας.
Παραμένει όμως γεγονός ότι το διεθνές δίκαιο είναι ο μόνος τρόπος για να φέρει μια δίκαιη και ειρηνική λύση, δηλαδή, μόνιμη και βιώσιμη.
Οι θεμελιώδεις βάσεις για μια λύση στο μακροχρόνιο πρόβλημα μεταξύ της Αρμενίας και της Τουρκίας δεν είναι τα περίφημα πρωτόκολλα μεταξύ της Αρμενίας και της Τουρκίας, αλλά η Διαιτητική Απόφαση, που υπάρχει για πάνω από 90 χρόνια στην πρωτεύουσα της χώρας αυτής από τον 28ο Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής Thomas Woodrow Wilson.

Σημειώσεις:
1 G. H. Hackworth, Digest of International Law, Turkish‐Armenian Boundary Question, vol. I, Chapters I-V, Washington, 1940, p. 715.

2 (H. Lauterpacht, Recognition in International Law, Cambridge, 1947, p. 11. Papers Relating to Foreign Relations of the United States, 1920, v. III, Washington, 1936. p. 778.) [ci-dessous – FRUS].
3 The Treaties of Peace, 1919‐1923, (Preface by Lt.‐Col. Lawrence Martin).vol. I, New York, 1924, p. xxxii.
4 Ibid., p. 783.
5 Cukwurah A. O., The Settlement of Boundary Disputes in International Law, Manchester, 1967, pp. 165-166.
6 Η Σύμβαση της Χάγης του 1899 κυρώθηκε από την Τουρκία στις 12 Ιουλίου 1907.. (The Hague Court Reports, op. cit., p. cii).
7 Cette notion est contenue dans l’article n° 54 de la Convention de 1899 sous une forme légèrement modifiée : «La sentence, dûment prononcée et notifiée et signifiée aux représentants des parties [contrairement à, met fin au] litige définitivement et sans appel». (The Hague Court Reports, op. cit., p. lxxxix).
8 Ibid.
9 Manual of the Terminology of Public International Law, op.cit., § 508, pp. 588‐590. 10 Ibid., p. 27.
Οι οδοί εκτοπίσεων των Αρμενίων 
Συνθήκη των Σεβρών (1920)

 
Πηγή: times.am

var _wau = _wau || []; _wau.push([“small”, “wvg1ie6mi5ta”, “m3y”]);
(function() {var s=document.createElement(“script”); s.async=true;
s.src=”http://widgets.amung.us/small.js”;
document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(s);
})();

Άμυνα

South China Morning Post: Η απάντηση της Ινδίας στα κινεζικά μαχητικά του Πακιστάν – Το 5ης γενιάς stealth AMCA

H αμυντική βιομηχανία της Ινδίας βρίσκεται στο κατώφλι μιας εποχής-ορόσημου μετασχηματισμού.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Για δεκαετίες, τα πιο προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη της Ινδίας έφεραν τη σφραγίδα ξένης προέλευσης. Ωστόσο, η αναζήτηση της χώρας για στρατιωτική αυτοδυναμία έκανε ένα σημαντικό βήμα προόδου την περασμένη εβδομάδα με την πολυαναμενόμενη έγκριση για το δικό της μαχητικό αεροσκάφος τεχνολογίας stealth.

Η έγκριση από την ινδική κυβέρνηση για το Προηγμένο Μεσαίο Μαχητικό Αεροσκάφος (AMCA) επαινείται από αναλυτές ως μια καθοριστική στιγμή για την εθνική ασφάλεια, καθώς η χώρα αντιμετωπίζει αυξανόμενες στρατιωτικές πιέσεις τόσο από το Πακιστάν όσο και από την Κίνα.

Το Υπουργείο Άμυνας του Νέου Δελχί ανακοίνωσε την Τρίτη ότι ενέκρινε το «μοντέλο εκτέλεσης» για το AMCA – ένα πρόγραμμα μαχητικού αεροσκάφους πέμπτης γενιάς που αποσκοπεί στην ενίσχυση των δυνατοτήτων βαθιάς κρούσης της Ινδικής Αεροπορίας – ανοίγοντας τον δρόμο για την ανάπτυξη πρωτοτύπων και την τελική παραγωγή.

«Αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα προς την αξιοποίηση της εγχώριας τεχνογνωσίας, ικανότητας και δυναμικότητας για την ανάπτυξη του πρωτοτύπου AMCA, το οποίο θα αποτελέσει σημαντικό ορόσημο για την Aatmanirbharta (αυτοδύναμη Ινδία) στον αεροδιαστημικό τομέα», δήλωσε το υπουργείο άμυνας, αναφερόμενο στην κεντρική πρωτοβουλία της κυβέρνησης για την ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής και τη μείωση της εξάρτησης από τις εισαγωγές.

Το πρόγραμμα AMCA εισέρχεται τώρα σε μια κρίσιμη, δράση-προσανατολισμένη φάση ανάπτυξης, δήλωσε ο Antoine Levesques, ανώτερος ερευνητής για την άμυνα, τη στρατηγική και τη διπλωματία της Νότιας και Κεντρικής Ασίας στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών.

Η έγκριση ενός μοντέλου εκτέλεσης για το μαχητικό «είναι μια χρυσή ευκαιρία για την Ινδία να δημιουργήσει ένα νέο πρότυπο αμυντικής βιομηχανίας τόσο για τις καθιερωμένες δημόσιες όσο και για τις αναδυόμενες ιδιωτικές βιομηχανίες, ώστε να συνεργάζονται βιώσιμα σε πολύ πιο ισότιμη και αποτελεσματική βάση από οποιαδήποτε προηγούμενα μεγάλα, πολυετή αμυντικά προγράμματα της Ινδίας», δήλωσε ο Levesques στο This Week in Asia.

«Ήδη, η ελαχιστοποίηση της μακροχρόνιας απόστασης μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα της Ινδίας αποτελεί συμβολική αλλά πραγματική επιτυχία του προγράμματος AMCA και απόδειξη ότι το 2025 είναι η διακηρυγμένη «χρονιά των μεταρρυθμίσεων» της Ινδίας».

Καθώς εγχώρια συστήματα όπως το Σύστημα Αεράμυνας Πολύ Μικρού Βεληνεκούς (VSHORADS), ο ανθρωποκίνητος αντιαρματικός κατευθυνόμενος πύραυλος (MPATGM) και το ελαφρύ μαχητικό αεροσκάφος HAL Tejas Mark 2 πλησιάζουν στην ένταξη, η αμυντική βιομηχανία της Ινδίας βρίσκεται στο κατώφλι μιας εποχής-ορόσημου μετασχηματισμού.

Αυτή η μετατόπιση έχει επιταχυνθεί από τις πραγματικότητες του πεδίου μάχης. Κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Sindoor – της πρόσφατης στρατιωτικής ανταπόκρισης της Ινδίας σε μια μαχητική επίθεση εναντίον αμάχων στο Ινδικό Κασμίρ – οι ινδικές δυνάμεις ανέπτυξαν τα εγχώρια συστήματα αεράμυνας Akash και Akashteer για να αναχαιτίσουν πακιστανικά drones και πυραύλους.

Η επιχείρηση αποκάλυψε την ανάγκη της Ινδίας όχι μόνο να αντιμετωπίσει το Πακιστάν αλλά και να αντιμετωπίσει την έμμεση εμπλοκή της Κίνας, σύμφωνα με τον συνταξιούχο Αντιπτέραρχο της Αεροπορίας Kapil Kak, καθιστώντας τα εγχώρια ανεπτυγμένα αμυντικά συστήματα κρίσιμο μέρος της επιχειρησιακής ετοιμότητας.

«Η εγχώρια ικανότητα έχει έρθει στο προσκήνιο στη σκέψη μας για τον σχεδιασμό του μέλλοντος ως αποτέλεσμα της εμπειρίας μας στην Επιχείρηση Sindoor», δήλωσε ο Kak στο This Week in Asia.

Στις πρόσφατες συγκρούσεις Ινδίας-Πακιστάν, η εμπλοκή της Κίνας επεκτάθηκε στην προηγούμενη παροχή στρατιωτικής τεχνολογίας στο Ισλαμαμπάντ, όπως πυραύλων PL-15 και μαχητικών J-10C.

Η Ινδία δεν είχε αρχικά σχεδιάσει να αναπτύξει μαχητικό πέμπτης γενιάς όπως το AMCA, είπε ο Kak, και αντίθετα επικεντρωνόταν στο Tejas Mark 1A – ένα πολυρόλο μαχητικό αεροσκάφος 4,5 γενιάς – και το Mark 2 «που είναι μια πιο βελτιωμένη παραλλαγή».

Το Mark 2 «θα ακολουθούσε το AMCA, κυρίως 4,5 γενιάς, χωρίς σχέδια να κατασκευαστεί πέμπτης γενιάς», είπε.

Όμως, η εμπειρία και οι πληροφορίες από τις Ηνωμένες Πολιτείες – και η μελέτη των κινεζικών συστημάτων – έδειξαν στην Ινδία ότι ο χρόνος ανάπτυξης, δοκιμής και παραγωγής για ένα μαχητικό πέμπτης γενιάς θα μπορούσε, στην πραγματικότητα, να είναι μικρότερος από αυτόν για ένα μαχητικό τέταρτης γενιάς, είπε ο Kak.

«Τα κινεζικά προγράμματα είναι γνωστά», είπε. «Υπάρχουν αναφορές ότι η Κίνα μπορεί να παρέχει στο Πακιστάν το J-35, κάτι που θα μας έθετε [την Ινδία] σε μειονεκτική θέση αν υπάρξει ανάγκη για άλλη επιχείρηση όπως η Sindoor».

Με την κυκλοφορία του AMCA, η Ινδία θα ενταχθεί σε μια επιλεγμένη ομάδα εθνών που διαθέτουν μαχητικά stealth πέμπτης γενιάς: τα F-22 Raptor και F-35 των ΗΠΑ, το J-20 της Κίνας και το Sukhoi Su-57 της Ρωσίας.

Τον Μάρτιο του περασμένου έτους, η Επιτροπή Ασφάλειας του Υπουργικού Συμβουλίου υπό την προεδρία του Ινδού Πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι ενέκρινε τον πλήρη σχεδιασμό και ανάπτυξη πέντε πρωτοτύπων AMCA με αρχικό προϋπολογισμό που ξεπερνά τα 150 δισεκατομμύρια ρουπίες (1,8 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ).

Το AMCA προβλέπεται ως ένα δικινητήριο, μεσαίου βάρους πολυρόλο μαχητικό με προηγμένα χαρακτηριστικά stealth, συμπεριλαμβανομένων εσωτερικών θαλάμων όπλων και συνεχούς υπερηχητικής πτήσης.

Η πρόκληση για την Ινδία θα είναι η γρήγορη επίτευξη αξιόπιστης σειριακής παραγωγής ενός ολοκληρωμένου συστήματος που περιλαμβάνει βοηθητικά συστήματα, επεξεργασία δεδομένων και προηγμένο λογισμικό – ένα επίπεδο πολυπλοκότητας που η αμυντική βιομηχανία της Ινδίας δεν έχει ακόμη επιτύχει σε ένα μόνο προϊόν, σύμφωνα με τον Levesques.

«Ο ανταγωνισμός για αξιόπιστους κινητήρες ξένης προέλευσης είναι προηγμένος και θα βοηθήσει στην επιτάχυνση του προγράμματος», είπε. «Αλλά η συνέπεια της πολιτικής υποστήριξης, η ικανότητα της βιομηχανίας να προμηθεύει έγκαιρα και σύμφωνα με τις απαιτήσεις, θα είναι κρίσιμες πτυχές της φάσης υλοποίησης, μόλις οριστικοποιηθούν τα τελικά σχέδια εκτέλεσης».

Η Ινδία διαθέτει σήμερα μαχητικά Rafale γαλλικής προέλευσης και MiG-29 σοβιετικής εποχής, μαζί με άλλα αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένων των παλαιών MiG-21, Jaguar και Mirage 2000, καθώς και το εγχώρια ανεπτυγμένο HAL Tejas.

«Η Ινδία βρίσκεται ήδη στη διαδικασία ανάπτυξης συστημάτων μαχητικών αεροσκαφών, και έχουμε επιτύχει λογική επιτυχία με το πρόγραμμα Tejas», δήλωσε ο Ajey Lele, αναπληρωτής γενικός διευθυντής στο Ινστιτούτο Αμυντικών Μελετών και Αναλύσεων Manohar Parrikar στο Δελχί.

«Τώρα, από την τέταρτη και 4,5η γενιά, είναι λογικό να προχωρήσεις στην πέμπτη γενιά».

Το Δελχί επιθυμεί να μειώσει την εξάρτησή του από άλλες χώρες, ιδιαίτερα για μαχητικά αεροσκάφη, είπε ο Lele. «Άρα, είναι μια τεχνολογική πρόοδος που ήδη συμβαίνει στην Ινδία».

Ινδοί αμυντικοί αξιωματούχοι έχουν δηλώσει προηγουμένως ότι αναμένουν το AMCA να παραδοθεί εντός της επόμενης δεκαετίας, αλλά ο Lele προειδοποίησε ότι είναι πολύ νωρίς για να προβλεφθεί ο ακριβής χρονοδιάγραμμα.

«Εξαρτάται από το πόσο γρήγορα το έργο παίρνει μορφή και τα συστήματα τίθενται σε εφαρμογή», είπε, σημειώνοντας ότι μόλις μια τεχνολογία ωριμάσει, η πρόοδος μπορεί να είναι γρήγορη, όπως φάνηκε με την ανάπτυξη του πυραύλου BrahMos.

Τόσο το Υπουργείο Άμυνας της Ινδίας όσο και ο στρατός θα επιδιώξουν να κρατήσουν την ανάπτυξη του AMCA σε τροχιά, είπε ο Levesques, για να αντισταθμίσουν την απόσυρση παλαιότερων αεροσκαφών και να αυξήσουν τον συνολικό αριθμό αεροσκαφών σε ενεργό υπηρεσία.

Η διασφάλιση της τεχνολογικής συνάφειας των νέων αεροσκαφών «είναι μια κοινή ανησυχία των στρατιωτικών δυνάμεων», είπε, προσθέτοντας ότι αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την Ινδία, δεδομένου ότι η Κίνα πιθανώς εργάζεται ήδη σε αεροσκάφη που είναι μια ολόκληρη γενιά μπροστά από το AMCA.

«Με το AMCA, τα επίπεδα επίτευξης εγχώριας τεχνολογίας της Ινδίας και η συνολική ευρύτερη ικανότητα της αμυντικής βιομηχανίας δεν μπορούν να υπερτονιστούν», είπε ο Levesques.

ΠΗΓΗ: South China Morning Post

Συνέχεια ανάγνωσης

Διεθνή

O Αμερικανός πρέσβης στην Αγκυρα αποθεώνει την Τουρκία! Χώρα υπόδειγμα – Καλύτερα drones στον κόσμο τα Bayraktar

O Τομ Μπάρακ εξήρε το ρόλο της Τουρκίας

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τον «μοναδικό» ρόλο της Τουρκίας ως διαμεσολαβητή ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία επαίνεσε ο Πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών στην Άγκυρα, Tom Barrack, τονίζοντας ότι η χώρα αξιοποιεί την παραδοσιακή της σχέση με τις δύο πλευρές για να διατηρεί «σημαντικό διάλογο» εν μέσω της συνεχιζόμενης σύρραξης.

Μιλώντας τη Δευτέρα στο τουρκικό τηλεοπτικό δίκτυο NTV, ο Barrack υπογράμμισε ότι «η Τουρκία έχει παραδοσιακή συνεργασία τόσο με τη Ρωσία όσο και με την Ουκρανία, γεγονός που της επιτρέπει να οικοδομεί ουσιαστικούς διαύλους επικοινωνίας». Παρότι –όπως είπε– η Τουρκία αναγνωρίζεται ευρέως ως βασικός σύμμαχος του ΝΑΤΟ, «έχει επιδείξει ακόμη μεγαλύτερη περιφερειακή επιρροή», όπως φάνηκε τόσο στη Συρία όσο και στη διαχείριση της κρίσης στην Ουκρανία.

Ο ίδιος αναφέρθηκε και στις προσωπικές σχέσεις των ηγετών των δύο χωρών, σημειώνοντας ότι «ο Πρόεδρος Ερντογάν διατηρεί στενή σχέση με τον Πρόεδρο Τραμπ», ενώ εξέφρασε την πρόθεσή του να συμβάλει στην περαιτέρω ενίσχυση αυτής της συνεργασίας. Παράλληλα, προειδοποίησε ότι «η υπομονή του Τραμπ για τον πόλεμο στην Ουκρανία εξαντλείται».

«Τα τουρκικά Bayraktar TB2 είναι τα καλύτερα drones στον κόσμο και παράγονται εδώ», δήλωσε ο Αμερικανός πρέσβης, ο οποίος επιχείρησε παράλληλα να δικαιολογήσει την κίνηση της Τουρκίας να αποκτήσει τους ρωσικούς S-400 επικαλούμενος τα «προβλήματα» που είχε προκαλέσει το αμερικανικό Κογκρέσο αναφορικά με το θέμα των Patriot στην Τουρκία – και το ότι η τουρκική πλευρά «δεν χρησιμοποίησε ποτέ τους S-400, ούτε καν τους έβγαλε από τη συσκευασία τους».

Πιο συγκεκριμένα, ο Τομ Μπάρακ δήλωσε, μεταξύ άλλων, τα εξής: «…To αμερικανικό Koγκρέσο προκάλεσε προβλήματα με τους πυραύλους Patriot. Τότε η Τουρκία στράφηκε στη Ρωσία για τη δική της αεράμυνα. Αυτό φυσικά προκάλεσε σύγχυση σε όλους […] αλλά δεν χρησιμοποίησε ποτέ τους S-400, ούτε καν τους έβγαλε από τη συσκευασία τους. Η Τουρκία όμως τώρα λέει, εντάξει, θα έχω τη δική μου βιομηχανία αεράμυνας. Τα drones TB2 είναι τα καλύτερα drones στον κόσμο και παράγονται εδώ. Τα F-35 είναι 5ης γενιάς και η Τουρκία παρήγαγε μαχητικά Kaan […] Η σχέση που θέλει να δημιουργήσει αυτός ο πρόεδρος (σ.σ. ο Ντόναλντ Τραμπ) με την Τουρκία, με τον πρόεδρό σας, είναι μια διαφορετική σχέση […] σε ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο […] Εχετε ήπια ισχύ στον Κόλπο, έχετε σκληρή ισχύ εδώ, έχετε τους πιο εργατικούς ανθρώπους. Εχετε έναν υποδειγματικό συνδυασμό ήπιου Ισλάμ και κοσμικότητας. Δεν αναφέρομαι στην εσωτερική πολιτική, δεν έχουμε καμία ανάμειξη στην εσωτερική πολιτική […] Εχουμε αυτούς τους δυο ηγέτες (σ.σ. Τραμπ και Ερντογάν) που ήδη συνομίλησαν τηλεφωνικά δυο φορές και λένε ας φέρουμε τις σχέσεις σε ίσο επίπεδο. Και λέμε στον τουρκικό λαό πέραν της οικονομίας, πέραν της στρατηγικής σχέσης ως σύμμαχοι του ΝΑΤΟ, να δούμε πως μπορούμε να βοηθήσουμε να γίνουν ισότιμοι εταίροι.»

Επανεκτίμηση της αμερικανικής πολιτικής στη Συρία

Ο Barrack προχώρησε και σε ευρύτερη τοποθέτηση για τη Μέση Ανατολή, κάνοντας λόγο για αποτυχία των πολιτικών της Δύσης στη Συρία και σε ολόκληρη την περιοχή. Όπως είπε, η Ουάσιγκτον επανεξετάζει πλέον ριζικά την παρουσία της στη Συρία, παραδεχόμενος ότι οι πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών έχουν αποδειχθεί αναποτελεσματικές.

Αναφερόμενος στις ιστορικές παρεμβάσεις των δυτικών δυνάμεων, σημείωσε χαρακτηριστικά: «Δεν λέω αν ήταν σωστό ή λάθος. Αλλά αρκεί να δούμε τη Διακήρυξη Μπάλφουρ — μία απόπειρα να δημιουργηθεί μια ελεύθερη πατρίδα για τον εβραϊκό πληθυσμό. Και αμέσως μετά, τη συμφωνία Σάικς-Πικό, όπου Βρετανοί και Γάλλοι αξιωματούχοι σχεδίασαν τεχνητά σύνορα σε μια περιοχή γεμάτη φυλές και θρησκευτικές ομάδες».

Ο ίδιος αναγνώρισε ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία διέθετε λειτουργική διοικητική δομή, αλλά «ήταν αδύνατο να οριστούν τεχνητά σύνορα εκεί που επικρατούσε τέτοια εθνοτική και θρησκευτική ποικιλομορφία — κι όμως αυτό ακριβώς έγινε».

Συνέδεσε μάλιστα τις σημερινές συγκρούσεις με τη διαχρονική προσπάθεια της Δύσης να διαμορφώσει το μέλλον της Ανατολής «με βασικό στόχο τον έλεγχο των ορυκτών πόρων».

Συνέχεια ανάγνωσης

Διεθνή

Gigachat: Το ρωσικό μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης (ΤΝ) στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS)

Αναπτύχθηκε από την μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας την Sberbank, και είναι μία από τις δύο ναυαρχίδες των μεγάλων γλωσσικών μοντέλων (LLM) της Ρωσίας, η οποία προσπαθεί να καλύψει τη διαφορά από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα στον παγκόσμιο αγώνα της τεχνητής νοημοσύνης.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Η Ρωσία σχεδιάζει να ενσωματώσει το δικής της κατασκευής μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης Gigachat στα συστήματα πληροφορικής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) δήλωσε σήμερα ο επικεφαλής της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας Roscosmos.

Το Gigachat, αναπτύχθηκε από την μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας την Sberbank, και είναι μία από τις δύο ναυαρχίδες των μεγάλων γλωσσικών μοντέλων (LLM) της Ρωσίας, η οποία προσπαθεί να καλύψει τη διαφορά από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα στον παγκόσμιο αγώνα της τεχνητής νοημοσύνης.

Ο επικεφαλής της Roscosmos Ντίμιτρι Μπακάνοφ είπε ότι η επόμενη αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, που θα πραγματοποιηθεί το φθινόπωρο, θα μεταφέρει ό,τι χρειάζεται για την λειτουργία του μοντέλου. Το Gigachat θα βοηθήσει το πλήρωμα στην επεξεργασία των δορυφορικών εικόνων, αυξάνοντας τη μέγιστη ανάλυση από ένα μέτρο ανά pixel (εικονοστοιχείο) σε 0,5 μέτρα.

«Πρόκειται για άμεση βοήθεια για τους κοσμοναύτες» δήλωσε Μπακάνοφ μιλώντας σε συνέδριο τεχνολογίας στην Μόσχα.

Συμμετοχή στον ISS μέχρι το 2028

Τον Απρίλιο, ρωσικό διαστημόπλοιο μετέφερε τον Αμερικανό αστροναύτη Τζόναθαν Κιμ και τους Ρώσους κοσμοναύτες Σεργκέι Ρίζνικοφ και Αλεξέι Ζουμπρίτσκι στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η επόμενη ρωσική διαστημική αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) έχει προγραμματισθεί για τις 27 Νοέμβριου.

Η Ρωσία ανακοίνωσε ότι θα συμμετέχει στον ISS μέχρι το 2028 και σχεδιάζει να εκτοξεύσει τις δύο πρώτες μονάδες του δικού της νέου διαστημικού σταθμού το 2027.

Η Sberbank επικεντρώνεται στην ανάπτυξη πρακτόρων Τεχνητής Νοημοσύνης , δηλαδή δημιουργικών συστημάτων ΤΝ, τα οποία έχουν σχεδιαστεί για να επεξεργάζονται πληροφορίες, να λαμβάνουν αποφάσεις και να αναλαμβάνουν δράσεις χωρίς άμεση και συνεχή ανθρώπινη συμβολή.

Πηγή: ΑΜΠΕ

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Αναλύσεις8 λεπτά πριν

Καμπουρίδης: Το πιθανότερο σενάριο πίσω από τη Μονή στο Σινά

Ο Αιγύπτιος πρόεδρος δεν μπορεί να ελέγξει όλους τους μηχανισμούς του κράτους, καθώς έχουν αλωθεί από τους μουσουλμάνους, που υποστηρίζει...

Άμυνα37 λεπτά πριν

South China Morning Post: Η απάντηση της Ινδίας στα κινεζικά μαχητικά του Πακιστάν – Το 5ης γενιάς stealth AMCA

H αμυντική βιομηχανία της Ινδίας βρίσκεται στο κατώφλι μιας εποχής-ορόσημου μετασχηματισμού.

Διεθνή7 ώρες πριν

O Αμερικανός πρέσβης στην Αγκυρα αποθεώνει την Τουρκία! Χώρα υπόδειγμα – Καλύτερα drones στον κόσμο τα Bayraktar

O Τομ Μπάρακ εξήρε το ρόλο της Τουρκίας

Διεθνή8 ώρες πριν

Gigachat: Το ρωσικό μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης (ΤΝ) στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS)

Αναπτύχθηκε από την μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας την Sberbank, και είναι μία από τις δύο ναυαρχίδες των μεγάλων γλωσσικών μοντέλων...

Διεθνή9 ώρες πριν

Πέντε νέα μη μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας εξελέγησαν για το 2026-2027

Το Μπαχρέιν, η Κολομβία, η ΛΔ Κονγκό, η Λετονία και η Λιβερία θα αντικαταστήσουν την Αλγερία, τη Σιέρα Λεόνε, τη...

Δημοφιλή