Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Ο εορτασμός της επετείου των 65 χρόνων από την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων με την Μητέρα Ελλάδα από την Ι.Μ.Λέρου,Καλύμνου και Αστυπαλαίας

Δημοσιεύτηκε στις

Επιμέλεια-Φωτογραφίες: Γεώργιος Ι. Χρυσούλης, Γραμματεύς Ιεράς Μητροπόλεως

Ο εορτασμός της επετείου των 65 χρόνων από την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων με την Μητέρα Ελλάδα
Με πατριωτικό ενθουσιασμό και θρησκευτική λαμπρότητα εορτάστηκε την Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013, η 65η επέτειος της ενσωματώσεως της Δωδεκανήσου με την Μητέρα Ελλάδα.
Βάσει του προγράμματος που εκδόθηκε υπό του Δήμου Λέρου, σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη,  τις Αρχές και τους φορείς του νησιού, οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν από την Τρίτη 5 Μαρτίου, με γενικό σημαιοστολισμό και φωταγώγηση των δημοσίων κτιρίων, καταστημάτων, οικιών, ναυλοχούντων πλοίων, κλπ.
Την Τετάρτη 6 Μαρτίου, σε όλα τα σχολεία της Λέρου πραγματοποιήθηκαν σχετικές ομιλίες από τους εκπαιδευτικούς για την ιστορική σημασία του μεγάλου γεγονότος της Ενσωματώσεως της Δωδεκανήσου με την Μητέρα Ελλάδα. Μετά τις ομιλίες, οι μαθητές των σχολείων κατέθεσαν στεφάνια στις προτομές του Π.Ρούσσου στο Λακκί και Απ.Ευαγγέλου στον Πλάτανο.
Την Πέμπτη 7 Μαρτίου, στις 10:30΄ το πρωί, στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Λακκίου Λέρου, τελέσθηκε επίσημος Δοξολογία υπό του Ιερού Κλήρου της Νήσου, παρουσία του Δημάρχου Λέρου κ.Μιχ.Κόλλια, των μελών του Δημ. Συμβουλίου, των εκπροσώπων πολιτικών και στρατιωτικών Αρχών, Σωμάτων Ασφαλείας, φορέων και συλλόγων, της μαθητιώσας νεολαίας με τις σημαίες των σχολείων τους, των εκπαιδευτικών και πολλών πολιτών.
Μετά το πέρας της Δοξολογίας όλοι μετέβησαν στην σημαιοστολισμένη πλατεία «Π.Ρούσσου», όπου τελέσθηκε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων, ενώ τιμές απέδωσαν άγημα του 588ΤΕ και η φιλαρμονική του Δήμου Λέρου. Ο εκπαιδευτικός του Δημοτικού Σχολείου Αλίντων κ. Αντώνιος Πατενιώτης εκφώνησε τον πανηγυρικό της ημέρας, ο οποίος με πατριωτικό παλμό κατέγραψε τους αγώνες των Δωδεκανησίων στους δύσκολους καιρούς της ιταλοκρατίας και των δύο παγκοσμίων πολέμων.
Οι καλές καιρικές συνθήκες βοήθησαν ώστε πλήθος κόσμου να συρρεύσει και να παρακολουθήσει την καθιερωμένη παρέλαση, όπου τα τμήματα της μαθητιώσας νεολαίας έκαναν μία ωραιότατη παρουσία. Εντυπωσιακή για ακόμη μία φορά ήταν η παρέλαση των δύο αγημάτων του στρατού που καταχειροκροτήθηκαν!
Ο Μητροπολίτης κ.κ.Παΐσιος ετέλεσε την εορταστική Δοξολογία στον ι. μητροπολιτικό ναό του Χριστού Καλύμνου. Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο εκπαιδευτικός κ. Αντώνιος Αλαχούζος, με μία εξαιρετική ομιλία. Το παρόν έδωσαν οι τοπικές πολιτικές, αστυνομικές και στρατιωτικές αρχές, και εκ μέρους της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου παρέστη ο αντιπεριφερειάρχης κ. Φώτης Χατζηδιάκος. Μετά τη Δοξολογία, έγινε κατάθεση στεφάνων στο Ηρώο και στη συνέχεια η μαθητική παρέλαση, στη νέα παραλιακή από το Δημαρχείο προς τον Αγ. Στέφανο.
Με τον ίδιο πατριωτικό παλμό εορτάσθηκε η 7η Μαρτίου και στα υπόλοιπα νησιά της Δωδεκανήσου.
Το ιστορικό της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου
Χρονολόγιο των πιο σημαντικών γεγονότων στην πορεία προς την Ενσωμάτωση.
5 Μαϊου 1912: Οι Ιταλοί, με επικεφαλής τον αντιστράτηγο Giovanni Ameglio, καταλαμβάνουν την πόλη της Ρόδου, λίγες μέρες μετά, ολόκληρο το νησί της Ρόδου και μέχρι τις 20 Μαΐου και τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα, εκτός του ακριτικού Καστελλορίζου. Αρχίζει έτσι η πρώτη περίοδος της Ιταλοκρατίας, η περίοδος της πολεμικής κατοχής των νησιών.
4 Ιουνίου 1912: Οι αντιπρόσωποι των νησιών, οργανώνουν το πανδωδεκανησιακό Συνέδριο της Πάτμου, και κηρύσσουν τα νησιά αυτόνομη “Πολιτεία του Αιγαίου”. Το ψήφισμα του Συνεδρίου και οι διαμαρτυρίες για τη μη τήρηση των υπεσχημένων από τους Ιταλούς, έφτασαν στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, πήραν πλατειά δημοσιότητα και αφύπνισαν συνειδήσεις. Το “Δωδεκανησιακό” είχε ήδη γίνει διεθνές ζήτημα. Ο ιατρός και αγωνιστής από την Κάλυμνο Σκεύος Ζερβός, ο Ιωάννης Καζούλλης από τη Ρόδο και ο ιατρός Νικόλαος Μαυρής από την Κάσο, θα αφιερώσουν τη ζωή τους όλη για την προώθηση του Δωδεκανησιακού Ζητήματος στην Ελλάδα, στην Αίγυπτο και στην Αμερική.
Οκτώβρης 1912 – Μάιος 1913: Ξεσπά ο Α΄ Βαλκανοτουρκικός πόλεμος. Πανικόβλητη η Τουρκία από την επίθεση εναντίον της των συνασπισμένων βαλκανικών κρατών, σπεύδει σε διαπραγματεύσεις για τη σύναψη ειρήνης με την Ιταλία. Ο μεγάλος Ρόδιος ευεργέτης και αγωνιστής Ιωάννης Καζούλλης, προσφέρει μεγάλα ποσά σε χρυσές λίρες για τον εξοπλισμό της ελληνικής αεροπορίας και του ελληνικού στρατού.
18 Οκτωβρίου 1912: Υπογράφεται σύμφωνο ειρήνης μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας στο Ouchy της Λοζάνης, σύμφωνα με την οποία η Τουρκία αναγνωρίζει την ιταλική κυριαρχία στη Λιβύη ενώ η Ιταλία δεσμεύεται να επιστρέψει στην Τουρκία τα Δωδεκάνησα.


Μάιος-Οκτώβρης 1913: Αρχίζει ο Β! Βαλκανικός πόλεμος. Η Ελλάδα, μετά τη νικηφόρα έκβαση των βαλκανικών πολέμων, διπλασιάζεται σε έκταση και σε πληθυσμό. Στην Ελλάδα ενσωματώνονται και όλα τα νησιά του Αιγαίου, εκτός από τα Δωδεκάνησα, που εξακολουθεί να τα κατέχει “προσωρινά”, η Ιταλία. Κι έτσι, από μια τραγική συγκυρία, για λίγους μήνες ιταλικής κατοχής, τα Δωδεκάνησα χάνουν τη μεγάλη ευκαιρία να απελευθερωθούν οριστικά!


Ιούλιος 1914:  Αρχίζει ο Α! παγκόσμιος πόλεμος, μεταξύ των δυνάμεων της Αντάντ (Αγγλία, Ρωσία, Γαλλία) και των Κεντρικών Δυνάμεων (Γερμανία, Αυστροουγγαρία). Η Ελλάδα σπαράσσεται από τον Εθνικό Διχασμό, αλλά τελικά τάσσεται στο πλευρό των δυνάμεων της Αντάντ. Η Τουρκία είναι στο αντίπαλο στρατόπεδο.
26 Απριλίου 1915: Η Ιταλία υπογράφει στο Λονδίνο στις 22 Αυγούστου 1915, μυστική συνθήκη με τις δυνάμεις της Αντάντ, με στόχο να θεμελιώσει δικαιώματα για προσάρτηση της Δωδεκανήσου, ως “αντάλλαγμα” της συμμετοχής της στο πλευρό της συμμαχίας.
7 Απριλίου 1919: Οι ιταλικές αρχές επιχειρούν να παρεμποδίσουν τη διενέργεια πανδωδεκανησιακού συλλαλητηρίου για την ένωση των Δωδεκανήσων με την Ελλάδα και στην ειρηνική εκδήλωση των κατοίκων, αντέταξαν ένοπλη βία με αποτέλεσμα να φονευθούν στο χωριό Παραδείσι ο ιερέας Παπαλουκάς και η Ανθούλα Ζερβού. Τα γεγονότα, που έμειναν στην ιστορία ως “Αιματηρόν Πάσχα”, πήραν μεγάλη δημοσιότητα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, που άρχισε να βλέπει πλέον με συμπάθεια τον δωδεκανησιακό αγώνα.
28 Ιουνίου 1919: Υπογράφεται η συνθήκη των Βερσαλλιών, με την οποία σφραγίζεται το τέλος του Α! παγκοσμίου πολέμου. Η Ελλάδα είναι με τους νικητές.
16 Ιουλίου 1919: Υπογράφεται στο Παρίσι η συμφωνία Τιττόνι-Βενιζέλου που ικανοποιεί σε μεγάλο βαθμό τα δωδεκανησιακά αιτήματα. Η Ιταλία, με βάση την παραπάνω συμφωνία, παραχωρεί στην Ελλάδα τα Δωδεκάνησα, εκτός της Ρόδου, που θα παραμείνει για 5 χρόνια ακόμα υπό ιταλική κυριαρχία, μέχρι να αποφασίσουν, με δημοψήφισμα, οι κάτοικοί της.
28 Ιουλίου – 10 Αυγούστου 1920: Υπογράφεται από τον κορυφαίο Έλληνα πολιτικό και πρωθυπουργό, Ελευθέριο Βενιζέλο, η θριαμβευτική, για τις ελληνικές θέσεις, συνθήκη των Σεβρών, σύμφωνα με την οποία η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας κάθε δικαιώματος και τίτλου επί των νήσων του Αιγαίου, (Δωδεκάνησα) ενώ, με άλλη συνθήκη, την ίδια ημέρα, η Ιταλία παραιτείται, υπέρ της Ελλάδας, όλων των δικαιωμάτων και των τίτλων της επί των κατεχομένων υπ’ αυτής νήσων του Αιγαίου. 
Αύγουστος 1922: Ολοκληρώνεται η Μικρασιατική Καταστροφή με την πυρπόληση και τη σφαγή της Σμύρνης. Η μικρασιατική καταστροφή, που προκάλεσε το ξεριζωμό του μικρασιατικού ελληνισμού, ήταν μοιραία και για τα Δωδεκάνησα.
8 Σεπτεμβρίου 1922: Η Ιταλία, επωφελούμενη από την αρνητική εξέλιξη των γεγονότων για την Ελλάδα κηρύσσει δια του υπουργού των Εξωτερικών της, Carlo Sforza, έκπτωτες τις ειδικές συμφωνίες με την Ελλάδα για τα Δωδεκάνησα.
24 Ιουλίου 1923: Η Ελλάδα, αιμόφυρτη κι εξουθενωμένη, υπογράφει τη συνθήκη της Λοζάννης. Η Ιταλία, αφού έχει αθετήσει δυο φορές την υπογραφή της, αποκτά αυτή τη φορά διεθνές νομικό έρεισμα για την παρουσία της στα Δωδεκάνησα.
6 Αυγούστου 1923: Η Ιταλία, προσαρτά, επίσημα πλέον, τα Δωδεκάνησα. Αρχίζει η δεύτερη περίοδος της ιταλοκρατίας στα Δωδεκάνησα, με κυβερνήτη, τον Ιταλό γερουσιαστή και πληρεξούσιο υπουργό, Mario Lago.
22 Νοεμβρίου 1936: Στρατιωτικός και πολιτικός κυβερνήτης των νησιών, στη θέση του Mario Lago, αναλαμβάνει ο Cesare Maria De Vecchi, υπουργός παιδείας, ένας από τους τετράρχες του φασισμού και πρώην κυβερνήτης της Σομαλίας.
3 Σεπτεμβρίου 1939: Μετά και τη γερμανική εισβολή στην Πολωνία, η Αγγλία και η Γαλλία κηρύσσουν τον πόλεμο στη Γερμανία. Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος έχει ήδη αρχίσει.
28 Οκτωβρίου 1940: Η Ιταλία κηρύσσει τον πόλεμο στην Ελλάδα που απαντά με το υπερήφανο “ΟΧΙ”. Οι Έλληνες γράφουν σελίδες δόξας στο αλβανικό μέτωπο. Δωδεκανήσιος είναι και ο πρώτος νεκρός αξιωματικός του πολέμου, ο υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος από τη Χάλκη, που έπεσε ηρωικά στα υψώματα της Τσούκας την 1η Νοεμβρίου 1940. Την ίδια ημέρα, οι Ιταλοί συγκεντρώνουν σε στρατόπεδο (Concentramento), στην τάφρο του φρουρίου όλους τους άρρενες Δωδεκανήσιους Έλληνες υπηκόους.
9 Νοεμβρίου 1940: Ιδρύεται από Δωδεκανήσιους, που ζουν στην Ελλάδα, καθώς και απ’ όσους κατορθώνουν να αποδράσουν από τα νησιά, το Σύνταγμα Εθελοντών Δωδεκανησίων, με πρωτεργάτη τον Ιωάννη Καζούλη και πρώτο προσωρινό διοικητή τον ταγματάρχη Μάρκο Κλαδάκη, από τη Σύμη.
24 Απριλίου 1941: Η Ελλάδα, ύστερα από ηρωική αντίσταση, αναγκάζεται να συνθηκολογήσει και να υποκύψει στους Γερμανούς.
8 Σεπτεμβρίου 1943: Η πτώση του Mussolini στις 25 Ιουλίου 1943 κι η συνθηκολόγηση του νέου πρωθυπουργού Pietro Badoglio στις 8 Σεπτεμβρίου 1943, γνωστή και ως Armistizio, σηματοδοτεί δραματικές εξελίξεις στα Δωδεκάνησα. Τη διοίκηση της Δωδεκανήσου αναλαμβάνει ο Γερμανός στρατηγός Ulrich Kleeman. Αρχίζει η περίοδος της γερμανοκρατίας στα Δωδεκάνησα.
8 Μαϊου 1945: Ο νέος αρχηγός των γερμανικών Δυνάμεων κατοχής στρατηγός Wagener υπογράφει στη Σύμη το πρωτόκολλο της χωρίς όρους παράδοσης της Δωδεκανήσου στους Βρετανούς συμμάχους και στο διοικητή του Ιερού Λόχου, συνταγματάρχη Χριστόδουλο Τσιγάντε.
9 Μαϊου 1945: Αγγλικές δυνάμεις με τμήματα ινδικών ταγμάτων και άνδρες του Ιερού Λόχου αποβιβάζονται στη Ρόδο. Ο λαός της πόλης και των χωριών, κρατώντας ελληνικές σημαίες, τους επιφυλάσσει αποθεωτική υποδοχή. Γίνεται αμέσως η εγκατάσταση των νέων αρχών. Αρχίζει η περίοδος της αγγλοκρατίας στα Δωδεκάνησα.
15 Μαϊου 1945: Φτάνει στη Ρόδο το θρυλικό καταδρομικό “Αβέρωφ” και μαζί του ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Δαμασκηνός, με την ιδιότητα του Αντιβασιλέως, πρώτος Έλληνας αρχηγός που επισκέπτεται τα ελεύθερα πια Δωδεκάνησα.
27 Ιουνίου 1946: Στο Παρίσι και στο Συμβούλιο των Υπουργών των Εξωτερικών των τεσσάρων Δυνάμεων, αποφασίζεται να περιέλθουν τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα. Πρόκειται για απόφαση-σταθμό στην πορεία του δωδεκανησιακού λαού προς την ένωσή του με τη μητέρα Ελλάδα
10 Φεβρουαρίου 1947: Υπογράφεται στο Παρίσι συνθήκη ειρήνης μεταξύ των συμμάχων και των συνασπισμένων Δυνάμεων (και Ελλάδας) και της Ιταλίας, σύμφωνα με την οποία η Ιταλία εκχωρεί στην Ελλάδα με πλήρη κυριαρχία τα νησιά της Δωδεκανήσου και τις παρακείμενες νησίδες.
31 Μαρτίου 1947:  Ο Βρετανός διοικητής των συμμαχικών Δυνάμεων Κατοχής Δωδεκανήσου ταξίαρχος Α.Σ. Πάρκερ, παραδίδει τη Στρατιωτική Βρετανική Διοίκηση στον αντιναύαρχο Περικλή Ιωαννίδη. Αρχίζει η μεταβατική περίοδος της Ελληνικής Στρατιωτικής Διοίκησης Δωδεκανήσου.
9 Ιανουαρίου 1948: Με τον υπ’ αριθμ. 518 νόμο της Δ΄ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων ορίζεται: “Αι νήσοι της Δωδεκανήσου Ρόδος, Κάλυμνος, Κάρπαθος, Αστυπάλαια, Νίσυρος, Πάτμος, Χάλκη, Κάσος, Σύμη, Κως, Λέρος, Τήλος και Καστελλόριζον, ως και αι παρακείμεναι νησίδες, προσαρτώνται εις το Ελληνικόν Κράτος από της 28ης Οκτωβρίου 1947″. Με το νόμο αυτό, που αποτελεί τη ληξιαρχική πράξη της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου στη μητέρα Ελλάδα, τερματίζεται το μεταβατικό στάδιο της ελληνικής στρατιωτικής διοίκησης. Η 7η Μαρτίου 1948, ορίζεται ως ημέρα της πανηγυρικής τυπικής ενσωμάτωσης.
7 Μαρτίου 1948: Ο βασιλιάς των Ελλήνων Παύλος και η βασίλισσα Φρειδερίκη, μέσα σε φρενίτιδα ενθουσιασμού, φτάνουν στη Ρόδο συνοδευόμενοι από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Κωνσταντίνο Τσαλδάρη, υπουργούς, στρατιωτικούς και άλλους επισήμους. Επικεφαλής της Κεντρικής Δωδεκανησιακής Επιτροπής, οι πρωτεργάτες του δωδεκανησιακού αγώνα, ο ιατρός από την Κάλυμνο Σκεύος Ζερβός και ο πανεπιστημιακός καθηγητής Μιχαήλ Βολονάκης από τη Σύμη. Μετά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου, ο υπουργός Εσωτερικών Πέτρος Μαυρομιχάλης διαβάζει από τον εξώστη του διοικητηρίου το βασιλικό διάταγμα:
«Περί προσαρτήσεως της Δωδεκανήσου εις την Ελλάδα
Παύλος Α! Βασιλεύς των Ελλήνων
Απεφασίσαμεν και διατάσσομεν:
Άρθρον 1ον:  Αι νήσοι της Δωδεκανήσου, Ρόδος, Κάλυμνος, Κάρπαθος, Αστυπάλαια, Νίσυρος, Πάτμος, Χάλκη, Κάσος, Τήλος, Σύμη, Κως, Λέρος και Καστελλόριζο, ως και αι παρακείμεναι νησίδες, είναι προσηρτημέναι εις το ελληνικόν κράτος από της 28ης Οκτωβρίου 1947.
Ο παρών νόμος, ψηφισθείς υπό της Δ! Αναθεωρητικής Βουλής και παρ’ ημών σήμερα κυρωθείς, δημοσιευθήτω δια της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ως νόμος του κράτους.
Εν Αθήναις τη 3η Ιανουαρίου 1948
Παύλος Α!»
Η Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα έχει και τυπικά πλέον τελεσθεί.
Επιμέλεια-Φωτογραφίες:  Γεώργιος Ι.Χρυσούλης, Γραμματεύς Ιεράς Μητροπόλεως
Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Ρόδου.
Πηγή: Αμήν

Γενικά θέματα

Ήξεις-αφήξεις ο Γεραπετρίτης από την Αίγυπτο για Σινά! “Εργαζόμαστε για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων της Μονής” – Καμία αναφορά σε “κυριότητα”

Στο ελληνικό κλιμάκιο που επισκέφθηκε το Κάιρο συμμετέχουν στελέχη και εμπειρογνώμονες των υπουργείων Εξωτερικών, Πολιτισμού και Παιδείας.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ήξεις αφίξεις ήταν οι τοποθετήσεις από την Αίγυπτο του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας Γιώργου Γεραπετρίτη για το θέμα της Μονής Σινά.

«Η σχέση μας με την Αίγυπτο είναι βαθιά και έχει αναπτύξει στρατηγικά», δήλωσε ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας μετά το πέρας της συνάντησής του με τον υπουργό Εξωτερικών της Αιγύπτου, Μπαντρ Αμπντελάτι.

«Συζητήσαμε σήμερα με τον Αιγύπτιο υπουργό Εξωτερικών τα θέματα που αφορούν τη Μονή της Αγίας Αικατερίνης του Ορους Σινά. Συμφωνήσαμε το αμέσως επόμενο διάστημα να εργαστούμε προς την κατεύθυνση της κατοχύρωσης των δικαιωμάτων της Μονής, καθώς επίσης και της νομικής της μορφής και προσωπικότητας», ανέφερε ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών.

«Η πρόθεση της Αιγύπτου και της Ελλάδας είναι να προχωρήσουμε με βάση τη μακραίωνη παράδοση και το ήδη διαμορφωμένο status μίας εμβληματικής Μονής για τον ελληνορθόδοξο λατρευτικό χαρακτήρα της», πρόσθεσε.

Στο ελληνικό κλιμάκιο που επισκέφθηκε το Κάιρο συμμετέχουν στελέχη και εμπειρογνώμονες των υπουργείων Εξωτερικών, Πολιτισμού και Παιδείας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, συνεχίζονται οι διευρυμένες συνομιλίες μεταξύ της ελληνικής και της αιγυπτιακής αντιπροσωπείας για τη Μονή Σινά, με στόχο την εξεύρεση μιας αμοιβαίας αποδεκτής και επωφελούς λύσης.

Η επίσκεψη του Γ. Γεραπετρίτη στο Κάιρο έρχεται μετά την απόφαση αιγυπτιακού δικαστηρίου για την αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των εγκαταστάσεων της Ιεράς Μονής Αγίας Αικατερίνης Σινά και κτισμάτων και εκτάσεων που την περιβάλλουν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Ανάξιοι απόγονοι ενδόξων προγόνων

Ο δρόμος της απαλλαγής από τους ανικάνους ,είναι μονόδρομος πλέον.

Δημοσιεύτηκε

στις

Γράφει η Μαρία Γιαλαμά

Ι. Μ. Αγίας Αικατερίνης του Σινά, στην μεγάλη έρημο. Ένα μοναστήρι που κλείνει 1500 χρόνια, ενεργού λειτουργικής παρουσίας, από τότε που ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Ιουστινιανός και η Θεοδώρα, το ίδρυσαν ως θεματοφύλακα της Ορθοδοξίας και του Βυζαντίου. Μία συνέχεια του Βυζαντίου ανά τις χιλιετίες. Ακόμη μνημονεύονται στο μοναστήρι αυτό οι κτήτορές του, κάνοντας το Βυζάντιο να ζη στους αιώνες των αιώνων αδούλωτο. Μία γωνιά της γής, που ξαφνικά έγινε λεία χάριν της τουριστικής αναπτύξεως, ενός κράτους που δεν υπήρχε καν όταν ιδρύθηκε η μονή. Ένα κουκούλι ιερών κειμηλίων, που κρατά άσβεστο και αδούλωτο το Βυζάντιο μπήκε στο στόχαστρο των κερδοσκόπων, αλλά και των γεωπολιτικών βιαίων αλλαγών.Η επικινδυνότητα αμφοτέρων αδήριτη για τον εν λόγω πολύτιμο θρησκευτικό χώρο. Ένας τόπος επικοινωνίας με τον Θεό αλώθηκε από τον θεό του χρήματος και τον μουσουλμανικό επεκτατισμό.

Η είδηση ότι δημεύθηκε η περιουσία της Ι.Μ. Αγίας Αικατερίνης του Σινά, που έγινε γνωστή την ημέρα μνήμης της αποφράδας 29/5/1453,κινητοποίησε τον Ελληνισμό. Κινητοποίησε όμως και τα έμμισθα κυβερνητικά παπαγαλάκια ,που προσπαθούν να καλύψουν την ανικανότητα της κυβερνήσεως να κρατήσει τον φάρο αυτό της Ορθοδοξίας, μακριά από τα αρπακτικά της ανάπτυξης του κοσμικού τουρισμού της Αιγύπτου. Όλα αυτά, επειδή το ΧΡΕΟΣ, αυτό του Έλληνος προς τις ιερές παρακαταθήκες του, έπαψε να υπάρχει. Αυτό το αίσθημα του μεγίστου χρέους προς το μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης, που αισθανόταν η μεγάλη Ελληνίδα, Ιωάννα Τσάτσου να την βασανίζει..Αυτό που την έκανε, αμέσως μετά την απελευθέρωση της χερσονήσου του Σινά, το 1979,να προγραμματίσει το ταξείδι –προσκύνημα, στις αρχές του 1980 στην «αδούλωτη Βυζαντινή γωνιά», όπως χαρακτηρίζει το μοναστήρι, διότι το θεωρεί «βυζαντινό κρίκο της μεγάλης αλυσσίδας του Ελληνισμού». Άλλωστε η ίδια λέει, «ότι λαοί όπως ο Ελληνικός με συνέχεια την υποχρέωσή τους προς την ιστορία, αυξάνουν και επιβάλλονται».

Εμείς ως λαός όμως, αφήσαμε ακουσίως μέχρι κάποιου βαθμού, ανάξιους να προστατεύουν την ιστορία του και κατέστησαν την χώρα ανυπόληπτη, όπως ανέφερε και ο Α.Σαμαράς σε δήλωσή του για το τραγικό της εκβάσεως του όλου θέματος. Το δυσάρεστο είναι, ότι πολιτικοί και πολιτικολογούντες, μη γνωρίζοντες την Ελληνική γλώσσα, επιμένουν στο ότι θα ιερουργούν οι μοναχοί της Μονής, ως δήλωση της μη αλλαγής του ιδιοκτησιακού της χαρακτήρος, προσπαθώντας να καλύψουν την αυθαίρετη μεταβολή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της μονής, που φέρεται δημευμένη, μετά την δικαστική απόφαση της 28/5/2025. Οι ίδιοι δεν αναφέρουν, ότι οι μοναχοί εγκαταβιούν στην μονή ,με ετήσια βίζα, η οποία χορηγείται ή όχι ,δεδομένου ότι είναι ατομική. Επί πλέον αποκρύπτουν ,ότι ο στόχος είναι τα σπουδαία χειρόγραφα που φυλάσσονται στην Ι.Μ μαζί με τις περίφημες μεμβράνες του σιναϊκού κώδικος και φυσικά η μεγαλύτερη πινακοθήκη ιερών εικόνων του κόσμου που συντηρούνται, κοσμούν και κρύπτονται στο μοναστήρι. Αποφεύγουν να προσεγγίζουν την αθέτηση επί της ουσίας των συμπεφωνημένων από τον Δεκέμβριο του 2024,μεταξύ αντιπροσωπείας Ελλήνων και Αιγυπτίων, από Αιγυπτίους υπουργούς χρονοτριβούντες και μη υπογράψαντες την συμφωνία, αφήνοντας το δικαστήριο να αποφασίσει για ήδη συμπεφωνημένα. Άλλη μία «γεραπετρίτιος φιλία», όπως αυτή με την Τουρκία γεννήθηκε, άνευ της συναινέσεως των Ελλήνων, μία Εθνική μειοδοσία δύσκολα αναστρέψιμος ανέτειλε.

Οι προσπάθειες της Ιωάννας Τσάτσου και του Ευαγγέλου Αβέρωφ να ενισχυθεί η μονή με εθελοντές για πενταετή παραμονή στην μονή με σύγχρονη απαλλαγή των στρατιωτικών τους υποχρεώσεων, προκειμένου να εργασθούν στην συντήρηση των χειρογράφων των μεμβρανών και των αγίων εικόνων, βάλλεται 45 χρόνια μετά, από την ύποπτη αδιαφορία ή αφέλεια της Ελληνικής κυβερνήσεως. Οι σκέψεις πολλές για τους ενδοτικούς του ΥΠΕΞ, η Μονή εάν ισχύσει η απόφαση του δικαστηρίου, θα χαθεί. Ότι τροφοδοτεί και συντηρεί την μονή και τους μοναχούς, δημεύεται, όπως οι κήποι και η ύδρευση, αλλά και πάνω από 20 μνημεία μεγάλης θρησκευτικής αξίας.…αφήνοντάς την έρμαιο στα χέρια επικινδύνων αλλοθρήσκων. «Η Ελληνική σημαία απέραντη ένα με τον ουρανό» που υποδέχθηκε την Ιωάννα Τσάτσου την 1/3/1980 όπως γράφει, θα υποσταλεί μονίμως. Οι μοναχοί της Μονής ήδη πενθούν έχοντας κλείσει την Μονή μέχρι την 5η Ιουνίου και παρακαλούν για συνδρομή όλου του πολιτισμένου κόσμου ,για την σωτηρία ενός μνημείου της παγκοσμίου πολιτιστικής κληρονομιάς, ενός μνημείου Χριστιανικού ανεκτίμητης αξίας. Το προκύπτον ερώτημα ,αν θα σωθεί ή όχι, είναι δύσκολο να απαντηθεί. Η φερεγγυότητα των συνομιλητών έχει τρωθεί, όσον αφορά τους Αιγυπτίους. Ο ζών κρίκος του βυζαντίου με το παρόν, τείνει να ραγεί και η ρήξη αυτή θα είναι εάν πραγματοποιηθεί εθνικό ,θρησκευτικό έγκλημα διαρκείας, το οποίο θα χρεωθεί αποκλειστικώς στην ανύπαρκτη, ανυπόληπτη εξωτερική πολιτική των οσφυοκαμπτών, μπροστά στην μουσουλμανική επεκτατικότητα, την οποία παρακολουθούν ή ακόμη και συνδράμουν με την απραξία τους.

Ο δρόμος της απαλλαγής από τους ανικάνους ,είναι μονόδρομος πλέον.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Reuters: Σύμφωνη με την πρόταση των ΗΠΑ η Χαμάς για κατάπαυση του πυρός

Η νέα πρόταση, η οποία προβλέπει την απελευθέρωση δέκα ομήρων και 70 ημέρες εκεχειρίας, ελήφθη από τη Χαμάς μέσω διαμεσολαβητών.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Η Χαμάς συμφώνησε με την πρόταση του ειδικού απεσταλμένου των ΗΠΑ, Στιβ Γουίτκοφ, για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, δήλωσε στο Reuters τη Δευτέρα Παλαιστίνιος αξιωματούχος της οργάνωσης, ανοίγοντας το δρόμο για ένα πιθανό τέλος του πολέμου.

Τι προβλέπει η πρόταση Γουίτκοφ

Η νέα πρόταση, η οποία προβλέπει την απελευθέρωση δέκα ομήρων και 70 ημέρες εκεχειρίας, ελήφθη από τη Χαμάς μέσω διαμεσολαβητών.

«Η πρόταση περιλαμβάνει την απελευθέρωση δέκα ζωντανών Ισραηλινών ομήρων που κρατούνται από τη Χαμάς σε δύο ομάδες με αντάλλαγμα μια εκεχειρία 70 ημερών και μια μερική απόσυρση από τη Λωρίδα της Γάζας», είπε η πηγή.

Η πρόταση προβλέπει επίσης την απελευθέρωση ορισμένων Παλαιστινίων κρατουμένων από το Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένων εκατοντάδων εκείνων που εκτίουν μακροχρόνιες ποινές φυλάκισης.

Δεν υπήρξε κανένα άμεσο σχόλιο από το Ισραήλ.

Πηγή: Reuters

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πολιτική28 λεπτά πριν

Πώς ξέσπασε η καταιγίδα μεταξύ Τραμπ και Μασκ! Η αναφορά στον Επστάιν – Θα μιλήσουν στο τηλέφωνο μετά τον δημόσιο καβγά τους λέει το Politico

Μια πρωτοφανής σύγκρουση μεταξύ δύο πρώην συμμάχων που εκτυλίσσεται σχεδόν σε πραγματικό χρόνο στα social media έχει αιχμαλωτίσει το ενδιαφέρον...

Άμυνα50 λεπτά πριν

Τις εγκαταστάσεις της METLEN στο Βόλο επισκέφτηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης

ι εγκαταστάσεις αυτές εξελίσσονται πλέον σε ένα μοναδικό για την Ελλάδα και την Ευρώπη αμυντικό hub, στο πλαίσιο της μεγάλης επενδυτικής επέκτασης...

Αναλύσεις2 ώρες πριν

Τελειώνει η Ουκρανία!

Κλιμάκωση του πολέμου βλέπει ο απεσταλμένος του Τραμπ στην Ουκρανία

Πολιτική2 ώρες πριν

H μάχη για την ψήφο του Αγίου Όρους, το «ιερό» δείπνο Μητσοτάκη και τα κρίσιμα placements

Ποικίλες συζητήσεις έχει πυροδοτήσει και η πρόσφατη επίσκεψη του Αντώνη Σαμαρά στο Άγιον Όρος. Υποδοχή με τιμές, χαιρετισμοί, συγκίνηση, πνευματικότητα...

Διεθνή3 ώρες πριν

Μαζική ρωσική επίθεση στο Κίεβο με βαλλιστικούς πυραύλους και drone μετά την απειλή Πούτιν ότι θα απαντήσει στον «ιστό της αράχνης» – Τουλάχιστον 4 νεκροί

«Η επίθεση στην πρωτεύουσα συνεχίζεται. Μείνετε στα καταφύγια!», δήλωσε ο δήμαρχος.

Δημοφιλή