Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Η ΚΥΠΡΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΜΕΤΡΩΝ ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΩΝ ΤΟΥ ΕΥΡΩ-ΪΣΜΟΥ

Δημοσιεύτηκε στις

του Νέστορος Νικηφορίδη
Καίτοι δέν εἶμαι οἰκονομολόγος, ἔχω τήν ἐντύπωση ὅτι καί ἡ
Γερμανία ἀντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα ἀπό τήν κατάσταση στίς τράπεζές της καί ὅτι
γι’ αὐτό παρασύρθηκε στην λάθος ἀπόφαση νά χτυπήσει τό τραπεζικό σύστημα τῆς
Κύπρου  τόσο “ἄγαρμπα”  καί κατά τρόπο πού ἔδειχνε ὅτι ἤθελε νά ἑλκύσῃ
κεφάλαια στίς τράπεζες τῆς Γερμανίας. 

Κατ’  οὐσίαν, ὅλες
οἱ μεγάλες χῶρες φαίνεται ὅτι ἀντιμετωπίζουν ἕνα βαθύ και μόνιμο οἰκονομικό
πρόβλημα, σύμπτωμα τοῦ ὁποίου εἶναι τό πρόβλημα 
ρευστότητας πού ἐνδέχεται  κάποιες
χρονικές περιόδους νά ὑπάρχῃ ἤ νά μήν ὑπάρχῃ. Τό τραγικό εἶναι, ὅτι ὅλα τα
κράτη ὅπως γράφεται, χρεωστᾶνε στίς Κεντρικές Τράπεζες.  Εἶναι λοιπόν δευτερεῦον, τό ὅτι κάποιες χῶρες
ὅπως ἡ Ρωσσία, ἡ Κίνα καί ἡ Γερμανία ἔχουν διαθέσιμα πλεονάσματα σε συνάλλαγμα ἤ
σέ χρυσό. Διότι ὅταν ὅλα ἰσορροποῦν πάνω σέ ἕνα τεντωμένο σχοινί, ἑνός τέτοιου
χρηματοπιστωτικοῦ συστήματος,  μπορεῖ μέν
αρχικά νά καλοῦνται νά πληρώσουν τά σπασμένα οἱ μικρότεροι, ἀλλά ἐν τέλει ὅλοι
θά καταρρεύσουν – γιά να σωθοῦν οἱ Τράπεζες, πού κι αυτές μέ τήν σειρά τους θά
καταρρεύσουν, καί δή μέχρι και τίς Κεντρικές, ἀφοῦ γιά τίς τελευταῖες δέν θά ὑπάρχει
κάτι στό ὁποῖο νά μποροῦν νά στηριχθοῦν, πέραν τοῦ ἰδίου τοῦ δημιουργήματός
τους, τοῦ χρήματος.

Το  πρόβλημα αὐτό,
πιστεύουμε ὅτι ἀνάγεται στίς βάσεις ὄχι τοῦ λεγομένου καπιταλισμοῦ μόνο, ἀλλά
στίς ἴδιες τίς ὑπερμεγέθεις ἑνώσεις περιουσιῶν, στό ὄνομα τῆς ἀναπτύξεως καί τῆς
ἰσχύος, ἑνώσεις πού χρειάζονται τεράστια χρηματικά ποσά γιά τήν κερδοφόρο δράση
τους, τά ὁποῖα ἐξασφαλίζουν μέν μέσω τῆς ὑπέρμετρης ἐπιρροῆς πού φυσικά ἀποκτοῦν
ἐπί τῶν πολιτικῶν, ἀλλά δέν μποροῦν  νά
τά ἐξοφλήσουν εἰ μή μόνον πιέζοντας τούς πτωχοτέρους ἤ μέ νέα δάνεια
–θαλασσοδάνεια (ἄν δέν πάει καλά ἡ ἐπιχείρηση, δέν αποδίδονται, καί ἄν πάει
καλά, ἀποδίδονται μέ φειδώ ἤ δέν αποδίδονται καθόλου μέ διάφορα τεχνάσματα
πτωχεύσεων, ὑπερτιμολογήσεων κ.λ.π.).
Ἐπιπροσθέτως, μέ τήν ἀντιχριστιανική καί ἀντιδημοκρατική
πρακτική πού σημειώθηκε μετά τό 1980, να μειώνεται ἡ φορολόγηση  τῶν πλουσιωτέρων,  καί μέ τήν τάση νά φοροαπαλλάσσονται οἱ μεγάλες
ἐπιχειρήσεις χάριν τῆς οἰκονομικῆς ἰσχύος πού παρέχουν στήν χώρα καί τήν
πολιτική τάξη της, εἶναι φυσικό νά ἀντιμετωπίζουν μεγάλες χῶρες, ἀλλά καί
μικρότερες, ὅπως ἡ Γερμανία, πρόβλημα μετακυλίσεως τῆς ἀποφορολογήσεως τῶν
πλουσιωτέρων τους, πάνω στίς πλάτες τῶν πτωχοτέρων τοῦ δικοῦ τους λαοῦ, καί
(πέρα ἀπό ἕνα πολιτκά ὁριζόμενο ὅριο ἀντοχῆς τῶν πτωχοτέρων της) ἐπί τῶν ὤμων ἄλλων,
ἀκόμη πτωχοτέρων, λαῶν.
Εἶναι πολύ ἀμφίβολο, τό κατά πόσο  τά κεφάλαια πού χρειάζονται οἱ πολυεθνικοί
κολοσσοί νά διαθέτουν γιά τήν κερδοφόρο δραστηριότητά τους, εἶναι δυνατόν  νά περιορισθοῦν στά ὅρια πού χαράσσονται ἀπό
τό ὕψος τῶν  πραγματικῶν Α.Ε.Π. τῶν χωρῶν
στίς ὁποῖες δροῦν. Εἶναι βέβαιον ὅτι θεωροῦν ὅτι χρειάζονται καί ἐν τέλει
χρησιμοποιοῦν  πράγματι πολύ περισσότερα.
Ἡ οἰκονομική καί χρηματοπιστωτική φούσκα, λοιπόν,
βρίσκεται στήν ρίζα, στόν  ἴδιο τόν
πλασματικό χαρακτῆρα  τῆς συμβατικῆς ἀξίας
τοῦ χρήματος, πού, κανονικά, πρέπει  νά
προσγειώνεται μέ κριτήριο τήν πραγματική απόδοση τῆς οἰκονομίας,  καί ὄχι νά ἀπογειώνεται σέ φανταστικά ὕψη μέ
κριτήριο τίς ἀνάγκες χρηματοδοτήσεως προγραμμάτων τῶν ἐπιχειρηματικῶν κολοσσῶν,
ἤ τῶν κρατικῶν συμφερόντων ὅπως αὐτά γίνονται ἀντιληπτά ἀπό φιλόδοξα μέλη τῶν
πολιτκῶν τάξεων. 
Τα  τραπεζικά
συστήματα συνεπώς, δέν μποροῦν, ὅπως φαίνεται νά προωθεῖ ἡ ἐντολή πού εἶχε
προδήλως δοθεῖ στόν κ. Σόϊμπλε, νά τεθοῦν ὅλα ὑπό ἔλεγχο ἔτσι ὥστε νά διαθέτουν
χρήματα ἀνάλογα πρός τό Α.Ε.Π. τῆς χώρας στήν ὁποία ἑδρεύουν (μέ ἕνα λόγο τῆς
τάξεως π.χ. 1 προς 1,5 ἤ 1 προς 2 τό πολύ, κ.ο.κ.), εἰ μή μόνον ἐάν ἰσχύσουν
δύο μέτρα καί δύο σταθμά, δηλαδή διατήρηση φορολογικῶν παραδείσων ἀλλοῦ, πρᾶγμα
πού ὁδηγεῖ τήν ἐν λόγῳ ἐντολή σέ ἀδιέξοδο καί παραλογισμούς σάν αὐτούς πού ζοῦμε
στό τεχνητά ὅσο καί ἄτεχνα δημιουργηθέν πρόβλημα τῆς Κύπρου.
Μέ ἄλλα λόγια, ἤ στά πλαίσια τοῦ ὑπάρχοντος συστήματος
πρέπει νά ἀπαγορεύεται ἐν γένει (καί μέ σταδιακή προσαρμογή ὅλων καί
παγκοσμίως) ἡ εὐνοϊκή μεταχείριση τῆς τοποθετήσεως τῶν κεφαλαίων στίς τράπεζες
μιᾶς χώρας νά ὁδηγεῖ  σέ σώρευση
κεφαλαίων πάνω ἀπό συγκεκριμένο ὕψος (π.χ. τό ὕψος τοῦ Α.Ε.Π. ἤ τό Α.Ε.Π. ἐπί
1,5, ἤ τό Α.Ε.Π. ἐπί 2 και τα όμοια), ἤ 
κατά βελτίωση καί νομική άναβάθμιση τοῦ ὑπάρχοντος συστήματος πρέπει νά
τεθεῖ παγκόσμιος περιορισμός στό ὕψος τῶν δανείων πού δύνανται νά χορηγοῦν οἱ
Τράπεζες (ὅπως τό ὕψος τοῦ πραγματικοῦ ἐνεργητικοῦ τους  ἐπί ἕνα εὔλογο μικρό συντελεστή) ἀλλά καί στό
ὕψος τοῦ χρήματος σέ σχέση μέ τό Α.Ε.Π. πού δύναται νά ἐκδίδεται ἀπό τήν
Κεντρική Τράπεζα κάθε χώρας, πού εἶναι καί τό πλέον ἀπαραίτητο ἄν θέλουμε νά
μιλᾶμε πραγματικά γιά δημοσιονομική πειθαρχία. 
Αὐτό ὅμως τό “δύο μέτρα καί δύο σταθμά” πού ἔχει
στόχο τήν Κύπρο καί διασώζει τραπεζικές ὀάσεις σέ ἄλλες μικρές χῶρες τῆς Εὐρώπης
ἤ τοῦ πλανήτη,  δέν χαρακτηρίζει  τόν δικό μας νομικό πολιτισμό. Θυμίζει
γκάνγκστερς και δέν ἔχει κανένα στοιχεῖο δικαίου. Διότι, αὐτοί πού ὠφελήθηκαν ἀπό
τά ὑψηλά τραπεζικά ἐπιτόκια μιᾶς εὐρωπαϊκῆς χώρας δέν εἶναι δίκαιο νά ὑποστοῦν
μείωση σέ ὅσα περιμένουν νά ἀποκομίσουν. Διότι, διαφορετικό εἶναι τό θέμα τῆς
θεμιτῆς κάμψεως τοῦ τραπεζικοῦ ἀπορρήτου γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ ὀργανωμένου ἐκγκλήματος
καί τήν ἀποζημίωση τῶν θυμάτων του (γιά ὅλες τίς Τράπεζες στήν Εὐρώπη), καθώς
καί γιά τήν ἀποτροπή λειτουργίας φορολογικῶν παραδείσων σέ ὅλες τίς χῶρες ἀνεξαιρέτως,
καί διαφορετικό εἶναι τό ὅτι αὐτοί οἱ καταθέτες καθίστανται γιά πρώτη φορά, οἱ
φορολογούμενοι καί δή ἀναδρομικῶς, ὄχι τοῦ Κυπριακοῦ ἤ ἄλλου κράτους, ἀλλά τοῦ ἐν
Εὐρώπῃ βραχίονος τοῦ παγκοσμίου Κονσόρτσιουμ 
τῶν Ὑπερ-Τραπεζῶν.
Ἐάν περάσει ἡ φορολόγηση αὐτή, ἔχουμε τό νέο κράτος τῆς
μή ἐκλεγμένης Παγκόσμιας Τραπεζικῆς Ὀλιγαρχίας, στήν ὁποία ὅλοι τίθενται πλέον ὑπό
τόν ζυγό τῆς πλέον ἐπικίνδυνης καί ὕπουλης δουλείας: Καμία πλέον ἀσφάλεια γιά
τήν περιουσία κανενός, μέ πρόσχημα ὁτιδήποτε, σέ μία “δημοκρατική
κοινωνία” πλήρη τυπικῶν καί νομοθετικά κατασκευασμένων τεκμηρίων ἐνοχῆς.
Πολύ περισσότερο πού ἕπονται μέτρα γιά ποινικοποίηση
τυπικῶς βεβαιωμένων καί μη ἐκκαθαρισμένων δικαστικῶς φορολογικῶν χρεῶν, φόροι
γιά τήν “προστασία τοῦ περιβάλλοντος” και μέτρα γιά τήν “ὑγεία”,
χωρίς ἀναφορά σέ πραγματική φοροδοτική ἱκανότητα καί χωρίς ὅριο τά ἀνθρώπινα
δικαιώματα.
Πλήττεται δε ἡ Κύπρος καί ἐν γένει ὁ εὐρωπαϊκός Νότος,
διότι πέραν τῶν ἄλλων, ἀποτελοῦν τήν κατ’ 
ἐξοχήν κοιτίδα τοῦ ἀληθινοῦ πολιτισμοῦ, αὐτοῦ πού ἔχει ὀρθόδοξο
χριστιανικό ὑπόβαθρο καί ὡς ἐκ τοῦτου α) ἀπορρίπτει τά δύο μέτρα καί δύο
σταθμά, ἀφοῦ θεωρεῖ τούς ἀνθρώπους ἴσους ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, διότι στό βάθος ἀναγνωρίζει
ὀρθόδοξα τήν θεανθρωπότητα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, καί  β) ὀνοματίζει νομικῶς τά πράγματα ὅπως
πράγματι εἶναι κατά τήν φύση τους καί ὄχι ὅπως ἐπιθυμεῖ κάποια μεσσιανική ἡγεσία
μέ τήν “βόρεια”, ἄκαμπτη καί παγερά συγκαταβατική, νομοθεσία της.
Τό ὅτι ἡ κοιτίδα τέτοιου πολιτισμοῦ  συνεχίζεται στό Νότιο τμήμα τῆς Εὐρώπης, ἔχει
δε μεταλαμπαδευθεῖ στήν Ρωσία καί γενικότερα στίς ὀρθόδοξες χῶρες τῆς Εὐρώπης, σπερματικά
στήν λοιπή Εὐρώπη καί στήν Λατινική Ἀμερική, καθώς καί στό ἐπηρεασμένο ἀπό τόν Ἑλληνισμό
Ἰσλάμ, σέ λαούς δηλαδή τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καί τῆς Βορείου Ἀφρικῆς,
δέν εἶναι κάτι πού μπορεῖ νά ἀνεχθεῖ  ἡ ἐπηρμένη
ὀφρύς ὁρισμένων ψευδο-ὑπερανθρώπων πού θέλουν νά βάλουν στόν κόσμο τήν σφραγίδα
τῆς δικῆς τους τάξεως, ἐν εἴδει ἀπαστράπτουσας τεχνολογικῶς ταφόπλακας ἐπί τῆς φυσικῆς
ἁπλότητας καί ἀνθρωπιᾶς.

Γενικά θέματα

Η τεχνητή νοημοσύνη θα μειώσει και τον αριθμό των πιλότων στα αεροσκάφη;

Ποιοι θέλουν να μειώσουν τους πιλότους στα αεροσκάφη, λόγω ΑΙ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Η τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ) θα μειώσει και τον αριθμό των πιλότων στα αεροσκάφη; Ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης υποστηρίζουν ότι έχουν κατατεθεί εισηγήσεις στον Οργανισμό Ασφάλειας της Αεροπορίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EASA) για να μειωθούν από δύο σε έναν οι πιλότοι στο κόκπιτ των  αεροσκαφών, αξιοποιώντας τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης.

Το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής αυτού του μέτρου δεν έχει οριστικοποιηθεί, αλλά φαίνεται ότι τα συμπεράσματα θα μπορούσαν να προκύψουν το 2029 και να γίνουν επίσημα το 2030.

Ήδη πάντως, οι σκέψεις αυτές προκαλούν μεγάλες αντιδράσεις από τις ενώσεις των πιλότων σε όλη την Ευρώπη.

«Αυτό που προτείνεται είναι μια παρέκκλιση που παραβιάζει όλες τις αρχές», λέει ο Ανχελ Γκονδάλεθ, αναπληρωτής διευθυντής του τεχνικού τμήματος στη Sepla. «Η φόρμουλα να υπάρχουν δύο πιλότοι στο κόκπιτ  ανά πάσα στιγμή είναι απολύτως κρίσιμη , καθώς χωρίς αυτήν, η ασφάλεια είναι σαφώς μειωμένη», λέει ο Γκονδάλεθ. « Σε ένα αεροπλάνο, όλοι οι έλεγχοι και οι διαδικασίες πρέπει να εκτελούνται εις διπλούν για να αποφευχθούν προβλήματα και πρέπει πάντα να υπάρχει ένας πιλότος που παρακολουθεί όλα όσα συμβαίνουν και τη δραστηριότητα του συναδέλφου του», τονίζει και εξηγεί: «Η τεχνητή νοημοσύνη δεν θα μπορούσε ποτέ να αντικαταστήσει τους ανθρώπους σε αυτές τις διαδικασίες, δεδομένου ότι δεν μπορεί να διορθώσει λάθη ή να λάβει αποφάσεις κατά περίπτωση· απαιτείται κριτική, ανθρώπινη κρίση, την οποία η τεχνητή νοημοσύνη δεν μπορεί να προσφέρει».

Σύμφωνα, με τον εκπρόσωπο των Ισπανών πιλότων, δύο εταιρείες κατασκευής αεροσκαφών προωθούν αυτό το μέτρο – η Airbus και η Dassault.  «Καμία αεροπορική εταιρεία δεν βρίσκεται πίσω από αυτό· μόνο αυτές οι δύο εταιρείες δοκιμάζουν ήδη πιλοτήρια ενός πιλότου. Δεν θέλουν όλες οι εταιρείες να μειώσουν την ασφάλεια, μόνο αυτές οι δύο», λέει ο Γκονδάλεθ.

Διευκρινίσεις από τον ΕΑSΑ

Ο EASA επιβεβαιώνει ότι είναι οι κατασκευαστές αεροσκαφών που πιέζουν για τη μείωση του αριθμού των πιλότων στο κόκπιτ, αλλά θεωρεί ότι δημιουργείται ένα προπέτασμα καπνού για τις πραγματικές επιπτώσεις της μελέτης.

Αυτό που τίθεται στο τραπέζι είναι ότι σε μεγάλες πτήσεις , που απαιτούν δύο πληρώματα για εναλλαγή και ανάπαυση, θα μπορούσαν να μειωθούν και ότι, για τμήματα της πτήσης, θα μπορούσε ουσιαστικά να υπάρχει μόνο ένας πιλότος.Aλλά θα υπάρχουν πάντα δύο πιλότοι   σε βασικές στιγμές της πτήσης, όπως η προσγείωση ή η απογείωση. «Ένας μόνος πιλότος θα μπορεί να είναι  στο πιλοτήριο κατά τη διάρκεια ορισμένων φάσεων της πτήσης, αλλά αυτό θα απαιτούσε σημαντικές τεχνολογικές αλλαγές που θα μπορούσαν να εγγυηθούν ότι θα διαπιστώνεται από την ΑΙ αν ο πιλότος δεν μπορεί  να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του».

Με αυτή την έννοια, από τον ΕASA μπιστεύουν ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να περιλαμβάνει « συστήματα ανίχνευσης κόπωσης ή ανικανότητας ». Υπό αυτή την έννοια, «θα μάθουμε από αυτή την εμπειρία να συλλέγουμε δεδομένα που θα μας επιτρέψουν όχι μόνο να αξιολογήσουμε την πιθανότητα αυτής της μείωσης του προσωπικού, αλλά και να βελτιώσουμε τη συνολική ασφάλεια όλων των πτήσεων».

Μακροπρόθεσμα, στόχος είναι «η δημιουργία ενός «έξυπνου» πιλοτήριου με καινοτόμα χαρακτηριστικά μείωσης του φόρτου εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης της απόδοσης και της εξεύρεσης λύσεων για την πρόληψη απειλών στην ασφάλεια του αεροσκάφους».

Συνεπώς, τονίζουν από τον ΕASA ότι, σε αντίθεση με όσα λέγονται, «δεν υπάρχει καθορισμένο χρονοδιάγραμμα» και ότι «όλα θα εξαρτηθούν από το αν οι νέες τεχνολογίες θα επιδείξουν τα οφέλη τους για την ασφάλεια.

Έλλειψη πιλότων

Σε κάθε περίπτωση, το συνδικάτο Sepla των πιλότων αναγνωρίζει ότι αυτή η απόφαση είναι μέρος μιας σειράς μέτρων που εφαρμόζονται για την αντιμετώπιση μιας από τις μεγαλύτερες απειλές που διατρέχουν τον κλάδο: η έλλειψη πιλότων τα επόμενα χρόνια. «Είναι αλήθεια ότι υπάρχει πραγματικό πρόβλημα με την έλλειψη επαγγελματιών πιλότων, αλλά αυτό δεν μπορεί να λυθεί με την εγκατάλειψη της ασφάλειας», λέει ο Γκονδάλεθ. «Πρέπει να διευκολύνουμε την αύξηση του αριθμού περισσότερων πιλότων, δεν υπάρχει άλλος τρόπος».

Εκτιμάται ότι το 2026, παγκοσμίως θα υπάρχει έλλειψη 24.000 πιλότων σε πραγματικό χρόνο. Μέχρι το 2030 θα υπάρχει έλλειψη σχεδόν 60.000 πιλότων.

Το «εργατικό κόστος» είναι επίσης μεγάλη δαπάνη για τις αεροπορικές εταιρείες. Για τη Lufthansa ή την American Airlines αυτό είναι περίπου 20% έως 30%. Αυτό είναι πρακτικά το ίδιο με το κόστος των καυσίμων.

Σύμφωνα με την World Aviation, ένας κυβερνήτης αεροσκάφους κερδίζει περίπου 80.000 ευρώ και ο  συγκυβερνήτης 50.000 ευρώ, ετησίως. Ένας νέος πιλότος κερδίζει ήδη περίπου 22.000 ευρώ ετησίως.

Η Διεθνής Ένωση Αεροπορικών Μεταφορών (IATA) προβλέπει ότι περισσότεροι από 350.000 πιλότοι θα χρειαστούν παγκοσμίως μεταξύ 2024 και 2032. Αντιμέτωπες με αυτήν την πραγματικότητα, οι αεροπορικές εταιρείες «μπορεί τώρα να δουν την ανάπτυξή τους να περιορίζεται σαφώς από την έλλειψη πιλότων και αυτοί μπορεί να γίνουν ένα πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο που τους μετατρέπει στο επίκεντρο ενός πολέμου που αυτές οι εταιρείες δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά».

Κατά συνέπεια, “αναζητούνται λύσεις, από την πρόσληψη ξένων πιλότων, όπως κάνουν οι ΗΠΑ με τους Αυστραλούς επαγγελματίες, έως την αύξηση των δαπανών για την  εκπαίδευση πιλότων. Και αυτό είναι το ζητούμενο στην Ευρώπη. Η τεχνητή νοημοσύνη είναι η τελευταία από τις “λύσεις” σε μια από τις μεγαλύτερες υπαρξιακές κρίσεις του κλάδου.

ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Το Χάρβαρντ, ο Τραμπ και η υποκρισία

Τουλάχιστον 60  αμερικανικά πανεπιστήμια έχουν προειδοποιηθεί ότι θα μπορούσαν σύντομα να είναι μεταξύ των επόμενων που θα χάσουν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια από ομοσπονδιακή χρηματοδότηση εάν δεν ευθυγραμμιστούν με το όραμα του προέδρου των ΗΠΑ για τα πολιτικά δικαιώματα.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γράφει ο Μιχάλης Ψύλος, Ναυτεμπορική

Το Χάρβαρντ-το παλαιότερο και πιο διάσημο πανεπιστήμιο της Αμερικής- μονοπωλεί το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης σε όλο τον κόσμο. Ο λόγος; Ο πρόεδρος  Ντόναλντ Τραμπ  αποφάσισε να περικόψει κατά 2,2 δισ. δολάρια την ομοσπονδιακή χρηματοδότηση του πανεπιστημίου, επειδή αρνήθηκε να υποκύψει στις  απαιτήσεις του Λευκού Οίκου να εξαλείψει τα προγράμματα ένταξης και διαφορετικότητας και να αποθαρρύνει τον ακτιβισμό στην πανεπιστημιούπολη.

Τουλάχιστον 60  αμερικανικά πανεπιστήμια έχουν προειδοποιηθεί ότι θα μπορούσαν σύντομα να είναι μεταξύ των επόμενων που θα χάσουν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια από ομοσπονδιακή χρηματοδότηση εάν δεν ευθυγραμμιστούν με το όραμα του προέδρου των ΗΠΑ για τα πολιτικά δικαιώματα.

Το υπόβαθρο αυτής της άνευ προηγουμένου κυβερνητικής παρέμβασης στις υποθέσεις του πανεπιστημίου είναι η υποτιθέμενη άνοδος του αντισημιτισμού στα πανεπιστήμια, που τροφοδοτείται από την αύξηση των διαδηλώσεων υπέρ της Παλαιστίνης.

«Το Χάρβαρντ δεν θα παραιτηθεί από την ανεξαρτησία του ή τα συνταγματικά του δικαιώματα», ήταν η απάντηση του πανεπιστημίου. Μια δήλωση που θα φαινόταν προφανής πριν από μερικούς μήνες. «Το Χάρβαρντ άνοιξε το δρόμο για άλλα ιδρύματα», σχολίασε ο Μπαράκ Ομπάμα, απορρίπτοντας «την παράνομη προσπάθεια καταστολής της ακαδημαϊκής ελευθερίας».

Άλλα δύο πανεπιστήμια, το  Στάνφορντ και το περίφημο MIT φαίνεται να ευθυγραμμίζονται με το Χάρβαρντ.

Όμως, άλλα διάσημα, αμερικανικά πανεπιστήμια, όπως το Κολάμπια, έχουν αποδεχθεί τους όρους που επιβλήθηκαν για την αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών που υπαγορεύει ο Λευκός Οίκος.

Για να μην αναφέρουμε την απέλαση εκατοντάδων αλλοδαπών φοιτητών για εγκλήματα γνώμης –συνήθως για την αντίθεσή τους στην πολιτική του Ισραήλ στη Γάζα. Μέχρι σήμερα, περισσότερες από 600 άδειες παραμονής ξένων φοιτητών στις ΗΠΑ έχουν ανακληθεί χωρίς  δικαίωμα έφεσης. Απευθείας από τον υπουργό Εξωτερικών, Μάρκο Ρούμπιο. Η κυβέρνηση βασίζεται στον Νόμο του 1952 για τη Μετανάστευση και την Εθνικότητα, ο οποίος επιτρέπει στον Υπουργό Εξωτερικών να απελαύνει μη αμερικανούς πολίτες εάν απειλούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι «ένοχοι» φοιτητές συλλαμβάνονταν στα σπίτια τους ή  και στο δρόμο από ομάδες κουκουλοφόρων και «εξαφανίζονταν» σε ομοσπονδιακά σωφρονιστικά καταστήματα ή σε στρατόπεδα συγκέντρωσης υπεράκτιων χωρών.

Η άρνηση του Χάρβαρντ ξεχωρίζει. Όσο και αν πέρυσι, η διοίκηση του πανεπιστημίου είχε απολύσει την πρύτανη Κλοντίν Γκέι, επειδή δεν κατάφερε να καταστείλει επαρκώς το κίνημα των φοιτητών ενάντια στις σφαγές στη Γάζα.

Υποκρισία

Πολλοί από τους καθηγητές και τους φοιτητές που διαμαρτύρονται βέβαια σήμερα κατά του Τραμπ είναι οι ίδιοι που «σφύριζαν αδιάφορα», όταν απομακρύνθηκε η πρύτανης. Όπως και η τότε κυβέρνηση των Δημοκρατικών.

Ποιος μπορεί να καταγγείλει τον Τραμπ για ύποπτη εργαλειακή δράση στην απαίτηση σκληρών προτύπων για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού, όταν δυστυχώς ήταν οι ακαδημαϊκές αρχές που για πρώτη φορά εξαπέλυσαν ένα αντισημιτικό κυνήγι μαγισσών; Ποιος μπορεί να κατηγορήσει σήμερα τον Λευκό Οίκο ότι θέλει να καταπατήσει την πολιτιστική αυτονομία του Χάρβαρντ, όταν πριν από ένα χρόνο ήταν οι μεγάλοι χορηγοί που έδιωξαν την πρύτανη για πολιτικούς λόγους, υπό την πίεση μιας ξένης κυβέρνησης;

Μόλις ενάμισι χρόνο πριν , τον Δεκέμβριο του 2023, οι πρόεδροι μεγάλων αμερικανικών πανεπιστημίων «ανακρίθηκαν» σε ακρόαση στο Κογκρέσο. Εκεί, οι Ρεπουμπλικάνοι τους κατηγόρησαν ότι απέτυχαν να προστατεύσουν τους Εβραίους φοιτητές μετά το ξέσπασμα του πολέμου στη Γάζα.

Κρίσιμο παιγνίδι

Σε κάθε περίπτωση όμως, φαίνεται να παίζεται –με επίκεντρο τα πανεπιστήμια- ένα κρίσιμο παιχνίδι στη συνταγματική κρίση που αρχίζει να μαστίζει τις Ηνωμένες Πολιτείες. Χρησιμοποιείται η δημόσια χρηματοδότηση για να ενσταλάξει στους πρυτάνεις και τις διοικήσεις των πανεπιστημίων τον φόβο. Αν δεν αλλάξουν τη συμπεριφορά τους, δεν θα χρηματοδοτηθούν από τον Ομοσπονδιακό προϋπολογισμό.

Για το Χάρβαρντ ειδικά, δεν φαίνεται βέβαια να υπάρχει πρόβλημα χρηματοδότησης. Είναι το πλουσιότερο πανεπιστήμιο στον πλανήτη. Οι δωρεές στο πανεπιστήμιο ξεπέρασαν πέρυσι τα 53 δισεκατομμύρια δολάρια.

Το πρόβλημα είναι ότι ενώ τα αμερικανικά πανεπιστήμια θεωρούνται ηγετικά σε πολλούς ερευνητικούς τομείς και ελκυστικά για επιστήμονες από όλο τον κόσμο, οι πιέσεις του προέδρου Τραμπ αυξάνουν τους φόβους για «διαρροή εγκεφάλων»  από την Αμερική.  Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο  περιοδικό Nature στα τέλη Μαρτίου, πάνω από το 75% των επιστημόνων στις ΗΠΑ σκέφτονται να μετακομίσουν στο εξωτερικό – για παράδειγμα στην Ευρώπη ή τον Καναδά.

Ίσως η απάντηση του Χάρβαρντ στον πρόεδρο Τραμπ να χρησιμεύσει ως παράδειγμα για άλλους. Η μάχη θα μπορούσε να επεκταθεί πολύ περισσότερο από ό,τι είχαν φανταστεί πολλοί Αμερικανοί…

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Αρμενία – Ιράν: Κοινά στρατιωτικά γυμνάσια των δύο χωρών

Το υπουργείο Άμυνας της Αρμενίας ανακοίνωσε χθες ότι τα γυμνάσια, στα οποία συμμετέχουν ειδικές δυνάμεις των δύο πλευρών, θα γίνονταν και στις δύο πλευρές της απομακρυσμένης συνοριακής γραμμής 44 χιλιομέτρων που μοιράζονται οι δύο χώρες.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Το Ιράν και η Αρμενία αναμένεται να ολοκληρώσουν σήμερα διήμερα κοινά στρατιωτικά γυμνάσια κατά μήκος των κοινών τους συνόρων, εν μέσω εντάσεων για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και με την μακροχρόνια αντιπαλότητα Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν να παραμένει.

Το υπουργείο Άμυνας της Αρμενίας ανακοίνωσε χθες ότι τα γυμνάσια, στα οποία συμμετέχουν ειδικές δυνάμεις των δύο πλευρών, θα γίνονταν και στις δύο πλευρές της απομακρυσμένης συνοριακής γραμμής 44 χιλιομέτρων που μοιράζονται οι δύο χώρες.

Το αρμένικο ΥΠΑΜ παράλληλα τόνισε ότι οι δύο πλευρές θα κάνουν ασκήσεις για να απαντούν σε «επιθέσεις από προσομοιωμένες τρομοκρατικές ομάδες» σε συνοριακά σημεία ελέγχου.

«Στόχος αυτών των γυμνασίων είναι η εδραίωση της ασφάλειας των συνόρων στη βάση των κοινών συμφερόντων των δύο χωρών», ανέφερε αξιωματούχος των Φρουρών της Επανάστασης σε ιρανικά κρατικά μέσα ενημέρωσης.

Η Αρμενία έχει εμβαθύνει τους δεσμούς με τη Δύση τα τελευταία χρόνια, καθώς οι σχέσεις με την παραδοσιακή σύμμαχο Ρωσία έχουν επιδεινωθεί, με ορισμένους Αρμένιους να κατηγορούν τη Μόσχα ότι δεν τους προστατεύει από το Αζερμπαϊτζάν.

Στενές σχέσεις Γερεβάν – Τεχεράνης

Παρά την προσέγγιση με τη Δύση, το Γερεβάν διατηρεί θερμές σχέσεις με το Ιράν, το οποίο βρίσκεται σε αντιπαράθεση με δυτικές χώρες για τις πυρηνικές του φιλοδοξίες.

Τα σύνορα της Αρμενίας με το γειτονικό Αζερμπαϊτζάν και την Τουρκία παραμένουν κλειστά για πάνω από τρεις δεκαετίες, προσδίνοντας έτσι στα ορεινά σύνορα της Αρμενίας με το Ιράν μεγάλη οικονομική βαρύτητα.

Η συνοριακή περιοχή του Ιράν βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των εντάσεων της ίδιας της Αρμενίας με το Αζερμπαϊτζάν. Οι δύο χώρες του Καυκάσου έχουν εμπλακεί σε πολέμους μετά τα τέλη της δεκαετίας του 1980, όταν το Ναγκόρνο Καραμπάχ, ένας θύλακας στο Αζερμπαϊτζάν, στον οποίο κατοικούσαν κυρίως Αρμένιοι, αποσχίστηκε από το Αζερμπαϊτζάν με την υποστήριξη της Αρμενίας. Τον Σεπτέμβριο του 2023, το Αζερμπαϊτζάν ανακατέλαβε στρατιωτικά το Ναγκόρνο Καραμπάχ, εξωθώντας σχεδόν το σύνολο των 100.000 Αρμενίων της περιοχής να καταφύγουν στην Αρμενία.

Ειρηνευτικές συνομιλίες με Αζερμπαϊτζάν

Το Αζερμπαϊτζάν ζητά από την Αρμενία να του παράσχει έναν διάδρομο μέσω της συνοριακής περιοχής, που συνδέει το Μπακού με τον θύλακα του Ναχιτσεβάν και τη σύμμαχό του, την Τουρκία.

Τόσο η Αρμενία όσο και το Αζερμπαϊτζάν δήλωσαν τον περασμένο μήνα ότι συμφώνησαν σε ένα κείμενο μιας ειρηνευτικής συνθήκης για τον τερματισμό της μεταξύ τους σύγκρουσης, αλλά έκτοτε ανταλλάζουν κατηγορίες για πολλά περιστατικά πυροβολισμών κατά μήκος των βαριά στρατιωτικοποιημένων συνόρων τους.

Πηγή: ΑΜΠΕ

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Αναλύσεις1 ώρα πριν

Τα λάθη στον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό

Δύο βασικά λάθη ακόμα και στη νομική και διπλωματική διάσταση του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού που ανακοινώθηκε

Αναλύσεις12 ώρες πριν

Με αρνητές στράτευσης και φοβικά σύνδρομα δεν σώζεται η Ελλάδα!

Σε μια συνέντευξη-σεισμό στον Ραφαήλ Καλυβιώτη, ο αντιστράτηγος ε.α. Λάμπρος Τζούμης δε μάσησε τα λόγια του, σκιαγραφώντας με μελανά χρώματα...

Αναλύσεις14 ώρες πριν

Ξέρετε τι συζήτησε ο Μητσοτάκης με τον Νετανιάχου;

Παρέμβαση του αντιστράτηγου ε.α. Ιωάννη Μπαλτζώη στο Thessalia Tv

Αναλύσεις14 ώρες πριν

Οι Ισραηλινοί νιώθουν ότι ο Τραμπ τους… άδειασε!

Παρέμβαση του Ανδρέα Μουντζουρούλια

Διεθνή15 ώρες πριν

Η Ρωσία αφαιρεί τους Ταλιμπάν από τον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων

Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ρωσίας ανακοίνωσε σήμερα ότι επικύρωσε την απόφαση αφαίρεσης των Ταλιμπάν από τον ρωσικό κατάλογο των τρομοκρατικών...

Δημοφιλή