Γενικά θέματα

To δημόσιο έθιμο της προστασίας από απολύσεις εργαζομένων

Δημοσιεύτηκε στις

11 Ιουλίου 2013 στις 07:10

από τον

andpik

(ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΝΟΜΙΜΩΣ ΠΡΟΣΕΛΗΦΘΗΣΑΝ Η ΟΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΝ)

του Νέστορα Νικηφορίδη
Υπάρχει στην κορυφή επικίνδυνη έλλειψη αισθήσεως δικαίου. Γενιές νομικών, βέβαια, γαλουχούνται με την διδασκαλία ότι άλλο είναι το “θετικό” δίκαιο (που θέτει ο νομοθέτης) και άλλο το “δίκιο”, γνωστό και ως κοινωνική ηθική. Επίσης, στις νομικές σχολές εμπεδώνεται σχολαστικώς η γερμανοτραφής αντίληψη ότι το έθιμο (παγιωμένη συνήθεια με αίσθηση υποχρεωτικότητας) απλώς συμπληρώνει τον νόμο και δεν τον αποκλείει. Επομένως,φαίνεται ότι ισχύει ό,τι θέλει και αποφασίζει η Κυβέρνηση.
Εξ αιτίας της εξωτερικώς δουλοπρεπούς συμπεριφοράς των “από κάτω”, οφειλόμενης στην εμπειρία της τουρκοκρατίας (για τους εκκοσμικευμένους), αλλά και στην ορθόδοξη αίσθηση σεβασμού των ανωτέρων (για τους πιο συνειδητούς ορθοδόξους χριστιανούς), οι “από πάνω” νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν σχεδόν ό,τι θέλουν. Άλλωστε από αυτούς έχει διορισθεί η ηγεσία της δικαιοσύνης και κάθε άλλη κατώτερη ηγεσία στην χώρα.
Στον λαό μας όμως, κατά το κοινό περί δικαίου αίσθημά του, αλλά ακόμη και κατά το περί δικαίου αίσθημα των νομικών, μια άλλη αντίληψη κυριαρχεί: Ναι μεν θετικό δίκαιο υπάρχει, είναι αυτό που αποφασίζεται από την πολιτική εξουσία και εφαρμόζεται (όπως εφαρμόζεται…) από την Διοίκηση και τα Δικαστήρια, αλλά: Υπάρχει και το δίκαιο που δεν ομολογείται εύκολα, είναι κάπως “άρρητο”. Είναι το κατά τις δικές μας αντιλήψεις εθιμικό δίκαιο το οποίο α) συνδέει το “θετικό δίκαιο” με την κοινωνική ηθική ή “δίκιο” και β) σε περίπτωση συγκρούσεως μεταξύ “θετικού δικαίου” και “δίκιου”, επικρατεί εν τέλει επί του θετικού δικαίου.Το τελευταίο μάλιστα αντλεί εν τέλει νομιμοποίηση από τον σεβασμό που δείχνει ή δεν δείχνει προς αυτό το εθιμικό δίκαιο!
Ποιό όμως εθιμικό δίκαιο; Για να το δούμε πιό προσεκτικά: Για τους Γερμανούς (που έκαναν την θεωρητική επεξεργασία περί εθίμου κατά τον 19ο αιώνα, η οποία θεωρία τους μεταφέρθηκε στις νομικές σχολές μας), υπάρχει έθιμο όταν ο Γερμανός έχει συνδέσει την συνήθεια στην λίγο ή πολύ στρατιωτικοποιημένη κοινωνία του, με την δική του αίσθηση νομικής-κοινωνικής υποχρεωτικότητας (“opinio juris” ). Αίσθηση σκληρή, ατομοκεντρική, χαρακτηριστική ενός ατομικού-ηθικιστικού τρόπου να βλέπει κανείς τον κοινωνικό του περίγυρο, αίσθηση που αγγίζει την αίσθηση στρατιωτικής πειθαρχίας. Αν δεν συμμορφωθεί, η κοινωνία θα τον αποκηρύξει…Πράγματα πλέον σπανιώτατα στον σημερινό κόσμο, περίπου ανύπαρκτα –με εξαίρεση κυρίως τα συναλλλακτικά ήθη του εμπορίου (και αυτά πλέον πιό εξαγριωμένα από ό,τι στο παρελθόν)
Τελείως διαφορετικά, σε μάς τους Έλληνες, έθιμο υπάρχει όταν υπάρχει α) σταθερή συνήθεια, και β) μία εντελώς διαφορετική “αίσθηση” , που δεν είναι αίσθηση δικαίου (“opinio juris”) αλλά αίσθηση ΑΡΜΟΖΟΝΤΟΣ. Αυτή η αίσθηση πηγαίνει πίσω στην αρχαιότητα, στην “έν-νοια” της αρμονίας, του “οσίου και δικαίου”. Διαρρέεται δε από την Ορθοδοξία και είναι γεμάτη επιείκεια.
Ὀταν όμως δεν υπάρχει πραγματικά ορθόδοξη χριστιανική ζωή (πνευματικός αγώνας κατά των παθών κλπ.), τότε, αυτή η αίσθηση του αρμόζοντος λόγω των παθών μετατρέπεται σε ιδιοτέλεια, σε συνδικαλιστική ή εργοδοτική ακρότητα, σε κομματικό ολοκληρωτισμό με αποκλεισμό των ‘ άλλων”, σε απορρύθμιση του κοινωνικού κανονιστικού παραδείγματος που προωθείται από την ατομική ή συλλογική συμπεριφορά. Και εμφανίζεται ο τραγέλαφος της αναξιοκρατίας της Διοικήσεως, η αναποτελεσματική κομματοκρατία κ.ο.κ.
Το έθιμο όμως ως ΑΡΜΟΖΟΝ, κυριαρχεί εν τέλει επί του λεγομένου θετικού δικαίου, ακόμη και όταν αυτό, τό έθιμο ή ΑΡΜΟΖΟΝ, προσλαμβάνει χαρακτηριστικά εμπάθειας. Διότι κελεύεται (κυριαρχείται μαλακά) από την ορθόδοξη χριστιανική επιείκεια, ούτως ώστε, παραδείγματος χάριν, όλη η κοινωνία να αισθάνεται ότι το έθιμο ως ΑΡΜΟΖΟΝ, επιβάλλει την προστασία των εργαζομένων που δεν φταίνε σε τίποτα και χάνουν τη δουλειά τους. Ακόμη και όταν προσλήφθηκαν με το μέχρι πρό τινος κοινωνικο-ηθικώς μη επιλήψιμο “κομματικό μέσον”.
Είναι ανόητο να νομίζει κανείς ότι αυτή η αίσθηση του αρμόζοντος που συνιστά έθιμο σε μας –έθιμο, που συγκροτεί την κοινωνία μας και αποτελεί το πνευματικό θεμέλιο (επί εμπαθείας, το ψυχολογικό έστω θεμέλιο) για οικονομική ανάπτυξη, κοινωνική συνοχή, και δυναμισμό του Ελληνισμού – είναι τάχα η αιτία για τον μη “εκσυγχρονισμό μας” ή για το ότι μένουμε σε συνήθειες ανατολίτικες, ή για το ότι δεν εμπιστευόμαστε τις ιδιωτικές επενδύσεις ξένων, ή για την αναποτελεσματικότητα της διοικητικής δράσεως, κ.ο.κ. Η αιτία για τα όποια πραγματικά δεινά, είναι η έλλειψη πραγματικής ορθόδοξης ζωής που επιτρέπει στις εμπάθειες να παίρνουν το προβάδισμα και να καθορίζουν εσφαλμένα το έθιμο.
Και αν προσπαθήσει κανείς, όπως σήμερα, να πλήξει αυτό το έθιμο που επιτάσσει π.χ. την προστασία όλων των εργαζομένων και των δυναμένων να εργασθούν, ή που επιτάσσει την δημόσια ασφαλιστική κάλυψη κατά το ανθρωπίνως δυνατόν όλων, ή που επιτάσσει την εξασφάλιση της παιδείας ως δημοσίου αγαθού κ.ο.κ., ως τάχα αποτέλεσμα αριστερής ιδεολογίας (έτσι το βλέπουν σίγουρα οι του ΔΝΤ και οι της ΕΕ, από τον γυάλινο κόσμο από τον οποίο μας έρχονται), τότε αποδομεί όλο το δικαιϊκό οικοδόμημα του Έλληνα. Το αποδομεί και στο σκέλος του περί “θετικού δικαίου”, αφού αυτό είναι υποταγμένο στο ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΘΙΜΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ που είναι μακρυγιαννικό, είναι ‘τζιβαερικό”, είναι διαχρονικό, είναι πρωτογενώς και υπερσυνταγματικώς Πολιτειο-συγκροτητικό.
Δεν πρόκειται για αριστερή ή δεξιά ιδεολογία, αλλά πρόκειται για την φύση των πραγμάτων. Την ψάχνουν και δεν την βρίσκουν στην Δύση, και εμείς που την έχουμε, την βιώνουμε, και την εκτιμάμε, θα αφίσουμε τον εν τέλει οποιονδήποτε τροϊκανό να μας διαλύσει;
Και κάτι καίριο που βρίσκεται στον Θεόδωρο Βαλσαμώνα, εξαίρετον λόγιο και νομομαθή της Ρωμανίας (γνωστής και ως “Βυζάντιο”). Λέγει ο Θεόδωρος Βαλσαμών, ότι σχετικά με το έθιμο και τον νόμο, οι Ρωμαίοι νομομαθείς είχαν διατυπώσει δύο αντίθετες γνώμες. Σύμφωνα με την μία, ο νεώτερος νόμος υπερισχύει του εθίμου. Σύμφωνα με την άλλη, το έθιμο υπερισχύει του νόμου. “Εγώ δε”, λέγει ο Βαλσαμών, για την περίπτωση που συγκρούεται το περιεχόμενο του νόμου με αυτό του εθίμου, “νομίζω ότι υπερισχύει ΤΟ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΤΕΡΟΝ”.
Εάν ζούσε σήμερα, θα έλεγε νομίζω, ότι πρέπει να γίνουν με φιλανθρωπία ακόμη και οι δικαιολογημένες απολύσεις παρανόμως προσληφθέντων (με εξαίρεση των δολίως και με πλαστά πιστοποιητικά προσληφθέντων, που δικαιολογημένα πρέπει να υποστούν σχετική τιμωρία). Όχι να συζητάμε για απολύσεις και σπρώξιμο στην ανεργία και στην φτώχεια, ανθρώπων που θέλουν και μπορούν να εργασθούν.
Αφού νομίμως, ή επί πολύ μακρόν ήδη, έχουν προσληφθεί στο Δημόσιο και σε ν.π.δ.δ. ή ΟΤΑ, αν το Δημόσιο δεν αντέχει να τους επιδοτεί ως ανέργους μέχρις ότου βρούν δουλειά, όπως συνταγματικώς υποχρεούται (στο θέμα αυτό θα επανέλθουμε, και φυσικά θα επανέλθουν και τα Δικαστήρια, ό,τι και να πουν οι όποιες πιλοτικές και πιλάτειες δίκες), γιατί να μην τους χρησιμοποιήσει αποσπώντας τους κατά το δυνατόν κοντά στον τόπο των βιωτικών αναγκών τους, σε εργασίες στον ιδιωτικό τομέα με εξαιρετικά μικρή συμμετοχή του ιδιώτη εργοδότη, ούτως ώστε να αυξηθεί η παραγωγή αγαθών ή να βελτιωθούν οι έμμεσα παραγωγικές υπηρεσίες της περιοχής;
Το διοικητικό πρόβλημα της Ελλάδας δεν λύνεται ύστερα από ιδεολογικά και κομματικά προκατειλημμένες αναλύσεις, ρηχές αναλύσεις, ούτε με αψυχολόγητες και αυθαίρετες ρυθμίσεις, oύτε με τις … “συμβουλές” της τρόϊκας για απολύσεις. Άλλωστε, ύστερα από δύο χρόνια θα βγεί η τρόϊκα, ή ό,τι θα έχει περισσέψει από αυτήν, ή το ΔΝΤ, ή η Ε.Ε., και θα πούν ότι “;hταν λάθος οι απολύσεις… μπερδέψαμε την Ελλάδα με τον Τιτανικό… we are so sorry… “.

Σχετικά θέματαΕλλάδα

andpik

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Η «τελική πρόταση» του Τραμπ για την λήξη του πολέμου στην Ουκρανία – Ο Ζελένσκι θέλει να τον συναντήσει στην κηδεία του Πάπα

Δημοσιεύτηκε

3 ημέρες πριν

στις

23 Απριλίου 2025

από τον

ΧΑΚ

Πληθαίνουν τα δημοσιεύματα που παρουσιάζουν λεπτομέρειες της ειρηνευτικής πρότασης που προτείνει η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ για τη λήξη του πολέμου στην Ουκρανία.

Μετά την Washington Post, που αποκάλυψε ότι οι ΗΠΑ προτείνουν να αναγνωριστεί η προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία και να «παγώσουν» οι γραμμές του μετώπου με την Ουκρανία, ο ειδησεογραφικός ιστότοπος Axios, επικαλούμενος πηγές του ενήμερες σχετικά, παρουσίασε αντίστοιχες πληροφορίες για το «τελικό», όπως το χαρακρηρίζει, ειρηνευτικό πλαίσιο, για το οποίο αναμένεται απάντηση από το Κίεβο εντός της ημέρας.

Το ειρηνευτικό πλαίσιο προβλέπει, σύμφωνα πάντα με το Axios, de facto αναγνώριση του ελέγχου της Ρωσίας σε σχεδόν όλες τις περιοχές που έχει καταλάβει από το ξέσπασμα του πολέμου τον Φεβρουάριο του 2022 και de jure αναγνώριση της ρωσικής κυριαρχίας στη χερσόνησο της Κριμαίας, καθώς και τη δέσμευση πως η Ουκρανία δεν θα γίνει κράτος μέλος του NATO.

Κατά το ρεπορτάζ, η πρόταση, που υποβλήθηκε την περασμένη εβδομάδα, προβλέπει επίσης πως οι ΗΠΑ θα προχωρήσουν σε άρση των κυρώσεων που επέβαλαν στη Ρωσία από το 2014, ενώ τμήμα της περιφέρειας του Χαρκόβου που έχει καταληφθεί από τον ρωσικό στρατό θα επιστραφεί στον έλεγχο της Ουκρανίας.

Ακόμη, το ηλεκτροπαραγωγικό πυρηνικό εργοστάσιο στη Ζαπορίζια θα θεωρείται ουκρανικό έδαφος, αλλά θα το διαχειρίζεται εταιρεία των ΗΠΑ, που θα προμηθεύει με ρεύμα την Ουκρανία αλλά και τη Ρωσία.

Πηγή προσκείμενη στην ουκρανική κυβέρνηση χαρακτήρισε την πρόταση προκατειλημμένη υπέρ της Ρωσίας μιλώντας στον Axios.

Τι κερδίζει η κάθε πλευρά

Για τη Ρωσία προβλέπεται:

Επίσημη αναγνώριση των ΗΠΑ για την κυριαρχία της στην Κριμαία.
Άτυπη αναγνώριση της ρωσικής κατοχής σχεδόν ολόκληρης της περιφέρειας Λουχάνσκ, καθώς και των κατεχόμενων περιοχών σε Ντονέτσκ, Χερσώνα και Ζαπορίζια.
Δέσμευση μη ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Η ένταξη στην ΕΕ θα παραμείνει πιθανή.
Άρση των κυρώσεων που επιβλήθηκαν μετά το 2014.
Ενισχυμένη οικονομική συνεργασία με τις ΗΠΑ, κυρίως στους τομείς της ενέργειας και της βιομηχανίας.

Για την Ουκρανία προβλέπεται:

Εγγυήσεις ασφαλείας από ομάδα ευρωπαϊκών (και πιθανώς μη ευρωπαϊκών) χωρών, χωρίς να αποσαφηνίζεται ο ρόλος των ΗΠΑ.
Επιστροφή μικρής περιοχής της περιφέρειας Χάρκοβο που κατέχει η Ρωσία.
Ελεύθερη διέλευση στον ποταμό Δνείπερο, ο οποίος χωρίζει τα μέτωπα στη νότια Ουκρανία.
Αποζημιώσεις και βοήθεια για ανοικοδόμηση, χωρίς να προσδιορίζεται η πηγή χρηματοδότησης.

Σημαντικά θέματα:

Το σχέδιο προβλέπει πως ο πυρηνικός σταθμός της Ζαπορίζια θα θεωρείται ουκρανικός, αλλά θα λειτουργεί από τις ΗΠΑ, με παροχή ρεύματος τόσο στην Ουκρανία όσο και στη Ρωσία.
Αναφέρεται επίσης η συμφωνία ΗΠΑ-Ουκρανίας για ορυκτά, την οποία ο Τραμπ σκοπεύει να υπογράψει την Πέμπτη.

Σύμφωνα με το Axios, το πλαίσιο εκπονήθηκε έπειτα από τετράωρη συνάντηση του ειδικού απεσταλμένου του Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ, με τον Ρώσο πρόεδρο. Μετά την παρουσίαση της πρότασης, ο Πούτιν πρότεινε την αναστολή των στρατιωτικών επιχειρήσεων στα σημερινά σύνορα ως ένδειξη καλής θέλησης για την επίτευξη ειρήνης. Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, ωστόσο, παραμένουν επιφυλακτικοί.

Η πρόταση του Τραμπ απαιτεί σημαντικές παραχωρήσεις από τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο οποίος προηγουμένως έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να αποδεχτεί την κατοχή της Κριμαίας και τμημάτων τεσσάρων περιοχών στην ανατολική Ουκρανία.

Από την άλλη, ενώ ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν φέρεται να έχει προσφερθεί να «παγώσει» τις τρέχουσες γραμμές του μετώπου προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία, έχει προηγουμένως απορρίψει άλλα στοιχεία του ειρηνευτικού πλαισίου των ΗΠΑ, όπως η παρουσία ευρωπαϊκής ειρηνευτικής δύναμης στο ουκρανικό έδαφος.

Ο Ζελένσκι θέλει να τον συναντήσει στην κηδεία του Πάπα

Την ίδια ώρα Ουκρανός πρόεδρος δήλωσε ότι θα ήθελε να συναντήσει τον Ντόναλντ Τραμπ στο Βατικανό το Σάββατο, όπου οι παγκόσμιοι ηγέτες θα παραστούν στην κηδεία του Πάπα Φραγκίσκου.

Η επιθυμία του Ουκρανού ηγέτη για συνάντηση με τον Τραμπ έρχεται λίγες μέρες αφότου ο Αμερικανός πρόεδρος προειδοποίησε ότι θα μπορούσε να εγκαταλείψει τις προσπάθειες για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία εάν δεν επιτευχθεί σύντομα συμφωνία.

Μιλώντας σε δημοσιογράφους στο Κίεβο την Τρίτη, ο Ζελένσκι είπε ότι η ομάδα του θα είναι έτοιμη να συζητήσει μια «άνευ όρων κατάπαυση του πυρός ή μερική κατάπαυση του πυρός» κατά τις συνομιλίες που θα πραγματοποιηθούν σήμερα στο Λονδίνο με τους συμμάχους της Ουκρανίας.

ΠΗΓΗ: Ναυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ζήτησε από δικαστήριο τη διάσπαση της Google με άμεση πώληση της μηχανής αναζήτησης σε άλλη εταιρεία

Δημοσιεύτηκε

3 ημέρες πριν

στις

23 Απριλίου 2025

από τον

ΧΑΚ

Τελειωμό δεν έχουν οι δικαστικές περιπέτειες της Google που έχει πολλά μέτωπα πλέον ανοικτά σε ΗΠΑ και Ευρώπη για τις πρακτικές που ακολουθεί και τον τρόπο που λειτουργεί. Η νέα εξέλιξη έχει να κάνει με την κυβέρνηση των ΗΠΑ να ζητά από το Περιφερειακό Δικαστήριο της Κολούμπια να αποφασίσει τη διάσπαση της Google με προτεινόμενο άμεσο μέτρο προς αυτή την κατεύθυνση την πώληση του Chrome.

Το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ 25 χρόνια χρονιά με την προσφυγή του στα δικαστήρια εναντίον της Microsoft για άσκηση μονοπωλιακών τακτικών ζητώντας και τότε τη διάσπαση του κολοσσού λογισμικού επανέρχεται εναντίον ενός ακόμη γίγαντα της βιομηχανίας της τεχνολογίας με την ίδια κατηγορία και το ίδιο αίτημα.

Οι εκπρόσωποι του Υπουργείου Δικαιοσύνης στην αρχική τους τοποθέτηση στον δικαστή Αμίτ Μέτα ανέφεραν ότι ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπιστεί το μονοπώλιο της Google στην αναζήτηση στο Διαδίκτυο είναι η διάλυση της εταιρείας η χρηματιστηριακή αξία της οποίας αγγίζει τα δύο δισ. δολάρια. Η ακρόαση θα διαρκέσει τρεις εβδομάδες και οι δικηγόροι της αμερικανικής κυβέρνησης ζήτησαν από τον δικαστή να υποχρεώσει την Google να πουλήσει το δημοφιλές πρόγραμμα περιήγησης Chrome, το οποίο οδηγεί τους χρήστες στη μηχανή αναζήτησής της Google.

Οι κυβερνητικοί δικηγόροι είπαν επίσης ότι η εταιρεία θα πρέπει να λάβει μέτρα για να βοηθήσει τους ανταγωνιστές εάν το δικαστήριο θέλει να αποκαταστήσει τον ανταγωνισμό στην αγορά της διαδικτυακής αναζήτησης η οποία στην ουσία δεν υφίσταται αφού η Google έχει καταφέρει να κυριαρχήσει σε σχεδόν απόλυτο βαθμό.

«Είναι η ώρα για το δικαστήριο να πει στην Google και σε όλες τις άλλες εταιρείες που ασκούν μονοπωλιακές τακτικές που είναι εκεί έξω και ακούν ότι υπάρχουν συνέπειες όταν παραβιάσεις τους αντιμονοπωλιακούς νόμους» ανέφεραν οι δικηγόροι της κυβέρνησης. Ο δικαστής Μέτα αποφάσισε τον περασμένο Αύγουστο ότι η Google παραβίασε τους αντιμονοπωλιακούς νόμους για να διατηρήσει την κυριαρχία της στην διαδικτυακή αναζήτηση. Τώρα ακούει επιχειρήματα από την κυβέρνηση και την εταιρεία σχετικά με το πώς θα διορθωθεί η κατάσταση και αναμένεται να εκδώσει την απόφαση του μέχρι το τέλος του καλοκαιριού.

Να σημειωθεί ότι πριν από λίγες μέρες η Αμερικανίδα δικαστής Λεόνι Μπρίνκεμα έκρινε ότι η Google έχει μονοπώλιο στην τεχνολογία διαφήμισης στο Διαδίκτυο. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, μαζί με 17 πολιτείες έχουν μηνύσει τη Google, υποστηρίζοντας ότι η εταιρεία κυριαρχεί παράνομα στην τεχνολογία που καθορίζει ποιες διαφημίσεις προβάλλονται στο Διαδίκτυο και πού.

Πριν από λίγες εβδομάδες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατηγόρησε την Googe για παραβίαση των ευρωπαϊκών κανόνων ανταγωνισμού τόσο για τη μηχανή αναζήτησης όσο και το ηλεκτρονικό κατάστημα εφαρμογών Google Play ανοίγοντας την πόρτα για επιβολή τεράστιων προστίμων στον τεχνολογικό γίγαντα.

Παράλληλα κατατέθηκε πριν λίγες μέρες στη Βρετανία μήνυση εναντίον της Google με χιλιάδες επιχειρήσεις να ζητούν αποζημιώσεις ύψους 6 δισ. ευρώ για καταχρηστικές χρεώσεις. Η ομαδική αγωγή την οποία κατέθεσε η Ορ Μπρουκ ειδική σε νομικά θέματα ανταγωνισμού αναφέρει ότι η Google απέκλεισε τους ανταγωνιστές της στην αγορά αναζήτησης στο Διαδίκτυο και έκανε κατάχρηση αυτής της κυριαρχίας για να χρεώνει υψηλότερες τιμές στις επιχειρήσεις για τις διαφημίσεις τους από αυτές που θα υπήρχαν σε μια αγορά που θα υπήρχε δίκαιος ανταγωνισμός.

Naftemporiki.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Ημερίδα στη Μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Την Τετάρτη 23 Απριλίου, η ιστορική Ένωση Ποντίων Σουρμένων, στα πλαίσια των εκδηλώσεων που πραγματοποιεί για πάνω από εκατό χρόνια, οργανώνει ημερίδα αφιερωμένη στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη.

Δημοσιεύτηκε

4 ημέρες πριν

στις

22 Απριλίου 2025

από τον

ΧΑΚ

“Το Νέο Ανατολικό Ζήτημα. Από το δικαίωμα στη Μνήμη, στην 19η Μαϊου ως διεθνή ημέρα θυμάτων του Κεμαλισμού”.

Όλοι οι λαοί που αγωνίζονται για την επίλυση του Τουρκικού προβλήματος, για την αναγνώριση της Γενοκτονίας, για τη Δικαιοσύνη και την Ελευθερία τιμούν έναν πρωτοπόρο πολιτικό και διανοούμενο, έναν υπέροχο άνθρωπο, έναν σπουδαίο Έλληνα!