Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Ο πιο ασφαλής δείκτης προσέγγισης μεγάλων καταστροφών είναι η «τρικυμία εν κρανίω», η μεγάλη σύγχυση που χαρακτηρίζει τις διάφορες ελίτ και την κοινωνία στο αμέσως προηγούμενο διάστημα. Αν αυτό είναι σωστό, τότε οι μεγάλες, ιστορικές καταστροφές που συνέβησαν σε Ελλάδα και Κύπρο τα τελευταία χρόνια, δεν ήταν παρά η αρχή του παιχνιδιού – τα χειρότερα έπονται! Αν, τουλάχιστον, δεν κάνουμε κάτι για να τα σταματήσουμε! Γνωρίζω ότι πολλοί φίλοι ή «φίλοι», ιδίως της αριστεράς, μου προσάπτουν «καταστροφισμό». Εν ιλίγγω εισέτι, μετά τη μετεωρική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ το 2012, αλλά και με ενδόμυχο, ανομολόγητο αλλά μέγα φόβο για τις δυσκολίες μπροστά τους, δεν θέλουν να τους χαλάμε τη «ζαχαρένια», μιαν ανυπόστατη δηλαδή αισιοδοξία, που δεν στηρίζεται πουθενά, έχει το προσόν να είναι ευχάριστη, αλλά και το μεγάλο μειονέκτημα να μην επιτρέπει τη σωστή προετοιμασία και δράση για αντιμετώπιση μιας τραγικής εθνικής και διεθνούς πραγματικότητας. Δεν σκέφτονται ότι αυτοί που τους γεμίζουν αισιόδοξα σενάρια, δεν είναι στην πραγματικότητα παρά αυτοί που προγραμματίζουν τον χαμό τους.
Σε μια κατάσταση εξάλλου που θυμίζει «εθνική άνοια», πλήρη εξαφάνιση δηλαδή της ήδη εξαιρετικά περιορισμένης ικανότητας διεύθυνσης της Ελλάδας και της Κύπρου από τις άρχουσες τάξεις και το πολιτικό προσωπικό, είναι πολύ εύκολο στους φορείς επιρροής του Χρήματος, των ΗΠΑ και της Βρετανίας να διεισδύουν στο πολιτικό και κρατικό προσωπικό, ενσταλάσοντάς του ιδέες, δημιουργώντας του «εικονικές πραγματικότητες», εξαρτώντας το ψυχολογικά και χειραγωγώντας το προς τις κατευθύνσεις που θέλουν. ‘Ετσι μπήκαμε στα Μνημόνια, έτσι κατεστράφη η κυπριακή οικονομία και έτσι ετοιμάζεται ο «Αναστασιάδης-‘Αδης» να διαλύσει το κυπριακό κράτος, κάνοντας αυτό που δεν κατάφερε το 2004!
Λονδίνο, Κύπρος και ευρώ
Εκμεταλλευόμενο τις συνθήκες αυτές και την οικονομική κατάσταση της Κύπρου, το Λονδίνο, σύμφωνα με εξαιρετικά αξιόπιστες πληροφορίες, έχει επιδιώξει να σπρώξει σημαντικούς παράγοντες του νησιού στην κατεύθυνση εξόδου της Κυπριακής Δημοκρατίας από την ευρωζώνη (ΟΝΕ).
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, οι παράγοντες αυτές ετοιμάζονται να εκδηλωθούν δημόσια στο άμεσο μέλλον.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το ζήτημα μιας πιθανής εξόδου από το ευρώ παίχτηκε και κατά τις ημέρες της επίθεσης κατά των κυπριακών τραπεζών. Γρήγορα όμως, οι περισσότεροι πολιτικοί που φλέρταραν με την ιδέα την εγκατέλειψαν. Το ΑΚΕΛ, που αυτοπαρουσιάζεται ως ‘αριστερό΄ και «αντιιμπεριαλιστικό» κόμμα, στην πράξη όμως είναι βαθιά συντηρητικό και συχνότατα φιλοαγγλικό, επέμεινε κάπως περισσότερο. Παρήγγειλε μάλιστα και μία «μελέτη» για να «αποδείξει» την αξία μιας εξόδου από το ευρώ. Η μελέτη έγινε, ήταν κάτω του μετρίου και η ιδέα σταδιακά εγκαταλείφθηκε. Τώρα όμως φαίνεται να ανανεώνεται το ενδιαφέρον, τη ευγενή φροντίδει της παλαιάς αποικιακής δύναμης.
Είναι συζητήσιμο το αν Ελλάδα και Κύπρος έπρεπε να έχουν ενταχθεί στην ευρωζώνη. Ούτε η Ελλάδα, ούτε η Κύπρος πρέπει να παραμείνουν στην ΟΝΕ μεσοπρόθεσμα, αν η ΟΝΕ δεν μεταρρυθμιστεί βαθιά. Αυτή η ευρωζώνη είναι μια απόλυτη καταστροφή για τις μισές τουλάχιστον ευρωπαϊκές χώρες.
Αλλά το πραγματικό ερώτημα που αντιμετωπίζουν οι χρεωκοπημένες, αν και δε το λένε, Ελλάδα και Κύπρος είναι άλλο: είναι το χρέος. Αυτό που καταστρέφει τις δύο χώρες είναι η προσπάθεια αποπληρωμής ενός μη βιώσιμου χρέους. Αυτό που τις υποδουλώνει είναι οι δανειακές συμβάσεις που έχουν υπογράψει. Χρειάζεται λοιπόν η Ελλάδα και η Κύπρος, πιθανώς εν συμμαχία και με άλλες δυνάμεις στο εσωτερικό της ΕΕ, να ζητήσουν διαγραφή χρέους, έκτακτη ανθρωπιστική-αναπτυξιακή βοήθεια, ριζική τροποποίηση των αποικιακών και καταστρεπτικών όρων των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων, σύσταση ανεξάρτητης επιτροπής για να εξετάσει το όλο ζήτημα του χρέους.
Αυτοί που υποστηρίζουν την έξοδο από την ευρωζώνη ως πανάκεια, δεν εξηγούν πως η Ελλάδα ή η Κύπρος θα διευκολυνθούν στις παραπάνω τελείως ζωτικές επιδιώξεις τους φεύγοντας από την ΟΝΕ, κατ’ ουσίαν και από την ΕΕ. Γιατί η Ελλάδα και η Κύπρος θα ήταν, εκτός ΟΝΕ ή και ΕΕ, σε καλύτερη κατάσταση να ζητήσουν διαγραφή χρέους και αναπτυξιακή βοήθεια ή να επιβάλλουν κόστος στη Μέρκελ αν δεν ικανοποιούσε τα αιτήματά τους; Δεν εξηγούν επίσης πως αυτές οι δύο χώρες θα μπορέσουν μόνες τους να αντισταθούν στη συνδυασμένη «τιμωρητική» επίθεση των παγκόσμων αγορών και της Γερμανίας, ούτε σε ποιες γεωπολιτικές συμμαχίες σκέφτονται να στηριχτούν για να το πράξουν.
Στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν ψευτοεπαναστατικό τυχοδιωκτισμό. Η πλειοψηφία όσων τον υποστηρίζουν, το κάνει είτε γιατί δεν πιστεύουν ότι θα κληθούν να διαχειριστούν το ενδεχόμενο, είτε γιατί στηρίζονται ή έτσι νομίζουν από εξωτερικές δυνάμεις. Δεν μας λένε όμως αν οι φίλοι που τους τα λένε αυτά έχουν και μερικές δεκάδες δις να χρηματοδοτήσουν τις περιπέτειες της εξόδου ή θα παράξουν εγγυήσεις απέναντι στην Τουρκία.
Η πραγματικά «επαναστατική» πολιτική και αυτή που χρειαζόμαστε είναι άλλη. Να χρησιμοποιήσουμε τα υπάρχοντα ακόμα πολύ μεγάλα θεσμικά και πολιτικά εργαλεία που διαθέτουν Ελλάδα και Κύπρος όντας μέλη της ΕΕ και της ΟΝΕ για να τους το κάνουμε μπάχαλο ζητώντας διαφορετική μεταχείριση, όχι να φύγουμε για να τους εξυπηρετήσουμε.
(Φυσικά, για να γίνει αυτό, θα πρέπει να έχει προηγηθεί μια τεράστια διεθνής καμπάνια υπεράσπισης της Ελλάδας και της Κύπρου διεθνώς και στιγματισμού της ακολουθούμενης πολιτικής. Συνιστά έγκλημα των «αντιμνημονιακών» δυνάμεων ότι δεν έχουν κάνει σχεδόν τίποτα σε αυτή την κατεύθυνση, ένα έγκλημα που κινδυνεύουν και οι ίδιες και ο ελληνικός λαός να πληρώσουν πάρα πολύ ακριβά.)
Βεβαίως μπαίνοντας σε μια σύγκρουση με τους Πιστωτές, Ελλάδα και Κύπρος θα κινδυνεύσουν να δεχτούν πολύ ισχυρές πιέσεις και διακοπή χρηματοδότησης και ίσως τελικά να αναγκαστύν να φύγουν από την ΟΝΕ, κάτι για το οποίο οφείλουν να είναι έτοιμες – άλλο όμως να το προκαλέσουν οι ίδιες. Η άποψη που ευδοκιμεί για παράδειγμα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ότι όλα αυτά δεν πρέπει, επ’ ουδενί, να οδηγήσουν σε αμφισβήτηση της ελληνικής συμμετοχής στην ΟΝΕ, είναι μια άποψη εξίσου τυχοδιωκτική με την άποψη ότι πρέπει να ξεκινήσουμε τη σύγκρουση φεύγοντας από την ΟΝΕ! Οποιαδήποτε διαπραγμάτευση προυποθέτει plan B. O ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται και Plan A και Plan B. Προς το παρόν έχει δύο τάσεις, μία με A χωρίς Β και μία με Β χωρίς Α!
Στην Κύπρο βέβαια το ΑΚΕΛ μας λέει ότι θα φύγει το νησί από την ΟΝΕ σε συμφωνία με τη Μέρκελ και όχι σε συνθήκες σύγκρουσης. Για κάποιο λόγο που διαφεύγει από το φτωχό μας μυαλό, οι ηγέτες της «κυπριακής αριστεράς» πιστεύουν φαίνεται ότι μια Γερμανία που δεν θέλει να χρηματοδοτήσει την οικοδόμηση της ΟΝΕ, θα χρηματοδοτήσει τη διάλυσή της!
Στην πραγματικότητα, το κοινό ψυχολογικό υπόβαθρο και των οπαδών της παραμονής πάση θυσία στο ευρώ και των οπαδών της εξόδου είναι ένα: ο τρόμος και η απροθυμία απέναντι στην αναγκαία για την επιβίωση του ελληνισμού ορθολογική οργάνωση της αναγκαίας σύγκρουσης με τους Πιστωτές.
Γεωπολιτικές συνέπειες
Το θέμα του ευρώ όμως δεν περιορίζεται στην οικονομία. Είναι και σπουδαίο γεωπολιτικό ζήτημα. Η Κύπρος, φεύγοντας από την ΟΝΕ και ουσιαστικά την ΕΕ, χάνει ένα παράγοντα εθνικής ισχύος (συμμετοχή σε ένα ισχυρό διεθνές κλαμπ) και απομακρύνεται περαιτέρω και από την Ελλάδα. Αλλά η Κύπρος είναι ένα νησί μικρό και υπό διαρκή απειλή, άμεσα από την Τουρκία, έμμεσα και πιο σοβαρά από τις μεγάλες δυνάμεις που θέλουν απόλυτο έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου. Χωρίς την ΕΕ, με την Ελλάδα στην κατάσταση που είναι, απομακρυνόμενο έτι περαιτέρω από την Αθήνα, με τις σχέσεις με τη Ρωσία σε ιστορικό ναδίρ (και με ένα πολιτικό προσωπικό που ρέπει παθολογικά προς την προδοσία) τι προοπτικές έχει η Κύπρος; Μία και μοναδική: να παραδοθεί στις ΗΠΑ, τη Βρετανία και το Ισραήλ (αν όχι ΚΑΙ την Τουρκία), αποδεχόμενη τη διάλυση του κυπριακού κράτους, ελπίζοντας ότι αυτές οι δυνάμεις θα επιτρέψουν στους ‘Ελληνες να συνεχίσουν να ζουν στο νησί. Σπουδαία προοπτική!
Τυχόν έξοδος της Κύπρου από την ΟΝΕ, ως δήθεν απάντηση στο οικονομικό πρόβλημα, θα εντείνει τις τάσεις αποχώρησης και της Ελλάδας και θα ισχυροποιήσει τον εκβιασμό προς την Αθηνα «ή μένετε και κάνετε ότι σας ζητάμε, ή φύγετε!». Τα προβλήματα εξωτερικής-αμυντικής πολιτικής της Ελλάδας θα οξυνθούν πολύ περισσότερο και η δυσκολία αμυντικής κάλυψης της Κύπρου. Η Τουρκία θα απαλλαγεί των «κυπρογενών» υποχρεώσεών της, που είναι οι μόνες που της τέθηκαν στο δρόμο για την πλήρη ένταξη.
Είναι φανερό από όλα όσα κάνει ο Κάμερον ότι η Βρετανία επιθυμεί να πλήξει το Βερολίνο και την ΕΕ που φοβάται πως, παρά τον φιλελεύθερο χαρακτήρα των οικονομικών της πολιτικών, μπορεί δυνητικά να εξελιχθεί σε γερμανική Ευρώπη, αποκτώντας ανεξαρτησία από τον αγγλοσαξωνικό ατλαντικό άξονα Ουάσιγκτων-Λονδίνο.
Ουδέποτε άλλωστε Βρετανοί και Αμερικανοί είδαν με πολύ καλό μάτι την ανάμειξη των ηπειρωτικών ευρωπαϊκών δυνάμεων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Το ζήτημα όμως για μας τους ‘Ελληνες δεν είναι να κάνουμε τη βρωμοδουλειά των Αγγλοαμερικάνων για να βρεθούμε τελικά στο πουθενά. Οι λόγοι που εμεις έχουμε εναντίον της ΕΕ με τη σημερινή δομη της είναι ακριβώς οι αντίθετοι από αυτούς των Αγγλοαμερικανών, Και όλοι οι Κύπριοι θα όφειλαν να γνωρίζουν ότι το Λονδίνο είναι αδύνατο να σκεφτεί κάτι καλό για αυτούς!
Οι φυσιολογικοί σύμμαχοι του ελληνικου λαού δεν βρίσκονται στον αγγλοσαξωνικό ατλαντικό άξονα. Είναι αφενός οι λαοί της Ευρώπης που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα με μας, αφετέρου οι δυνάμεις που επιχειρούν να αντισταθούν στην παγκοσμιοποίηση έστω και αν το κάνουν ασυνεπώς (Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Ιράν, Νότιος Αφρικής, Λατινική Αμερική).
Τα κυπριακά οικονομικά μεγέθη είναι πολύ μικρά και η γεωπολιτική αξία της Κύπρου τεράστια. Αν υπήρχαν ηγέτες με τη στόφα ενός Μακαρίου ή ενός Γρίβα, ενός Λυσσαρίδη ή ενός Παπαδόπουλου, κι αν είχαν πίσω τους μια κοινωνία που πολεμάει για την ελευθερία της, με το θάρρος που επέδειξε στη δεκαετία του 1950, θα είχαν ήδη πάει προ πολλού να βρουν τον Πούτιν κι όποιους άλλους μπορούν να βοηθήσουν για να σωθεί η πατρίδα τους από την φοβερή απειλή.
ΥΓ. Βεβαίως, ακόμα μια φορά, τα συμβαίνοντα στην Κύπρο επιβεβαιώνουν τη στρατηγική τύφλωση της παρούσας γερμανικής ηγεσίας που, παραδίδοντας την Ευρώπη στη δικτατορία των αγορών, σκάβει τον δικό της λάκκο, σπρώχνοντας ευρωπαϊκούς λαούς που απέβλεψαν εδώ και αιώνες στην Ευρώπη, στην αγκαλιά των Αγγλοαμερικανών! Η στρατηγική μωρία της Μέρκελ και του Σόιμπλε δεν έχουν προηγούμενο παρά στη στρατηγική μωρία που χαρακτήρισε το Βερολίνο πριν από τον Α’ και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
3 Αυγούστου 2014
Konstantakopoulos.blogspot.com
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ο Τζόνσον αναφέρει στα απομνημονεύματά του «Unleashed», που θα δημοσιευθούν στις 10 Οκτωβρίου: «Ο Μπίμπι (Νετανιάχου) πήγε εκεί για λίγο. Αυτό μπορεί να είναι τυχαίο, αλλά μου είπαν αργότερα ότι όταν σαρώθηκε για ασφάλεια, βρήκαν μια συσκευή ακρόασης στην τουαλέτα»
Ο πρώην πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, Μπόρις Τζόνσον, έγραψε ότι εντοπίστηκε μια κατασκοπευτική συσκευή υποκλοπής στην τουαλέτα του, αφού ο Μπενιαμίν Νετανιάχου χρησιμοποίησε το ιδιωτικό μπάνιο στο βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών το 2017.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας The Telegraph, ο Τζόνσον, ο οποίος διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών το 2017, δήλωσε ότι ο Νετανιάχου ζήτησε να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα κατά τη συνάντησή του στο γραφείο του στο υπουργείο.
Ο Τζόνσον δήλωσε ότι αφού ο Νετανιάχου χρησιμοποίησε την τουαλέτα στο «μυστικό κτίριο του παραρτήματος», η ομάδα ασφαλείας έψαξε και βρήκε έναν ‘κοριό’- συσκευή ακρόασης.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο Τζόνσον αναφέρει στα απομνημονεύματά του «Unleashed», που θα δημοσιευθούν στις 10 Οκτωβρίου: «Ο Μπίμπι (Νετανιάχου) πήγε εκεί για λίγο. Αυτό μπορεί να είναι τυχαίο, αλλά μου είπαν αργότερα ότι όταν σαρώθηκε για ασφάλεια, βρήκαν μια συσκευή ακρόασης στην τουαλέτα», είπε.
Όταν ρωτήθηκε αν θα μπορούσε να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με αυτόν τον ισχυρισμό, ο Τζόνσον είπε: «Νομίζω ότι όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζετε για αυτό το περιστατικό βρίσκονται στο βιβλίο», δήλωσε χαρακτηριστικά
Το βιβλίο του πρώην πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον «Unleashed», το οποίο περιλαμβάνει τις αναμνήσεις του για το Brexit, τον χειρισμό της επιδημίας Covid-19 από την κυβέρνησή του και το κομματικό σκάνδαλο κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του, θα κυκλοφορήσει στις 10 Οκτωβρίου.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Δεν συνεπλάκησαν με οιουσδήποτε στόχους τα βρετανικά αεροσκάφη
Η Βρετανία δήλωσε πως δύο μαχητικά αεροσκάφη της και ένα αεροσκάφος εναέριου ανεφοδιασμού έπαιξαν ρόλο χθες, Τρίτη, στις προσπάθειες να αποφευχθεί περαιτέρω κλιμάκωση στη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, όμως τα μαχητικά δεν συνεπλάκησαν με οιουσδήποτε στόχους.
«Δύο μαχητικά Typhoon της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας και ένα αεροσκάφος εναέριου ανεφοδιασμού Voyager έπαιξαν τον ρόλο τους στις προσπάθειες να αποφευχθεί περαιτέρω κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή, καταδεικνύοντας την ακλόνητη υποστήριξη του Ηνωμένου Βασιλείου στην ασφάλεια του Ισραήλ», ανέφερε το βρετανικό υπουργείο Άμυνας στο X.
«Λόγω της φύσης αυτής της επίθεσης, δεν συνεπλάκησαν με οιουσδήποτε στόχους, αλλά έπαιξαν έναν σημαντικό ρόλο στην ευρύτερη αποτροπή και στις προσπάθειες να αποφευχθεί περαιτέρω κλιμάκωση».
Το Ιράν εξαπέλυσε την Τρίτη ομοβρονία βαλλιστικών πυραύλων εναντίον του Ισραήλ σε αντίποινα για την εκστρατεία του Ισραήλ εναντίον της Χεζμπολάχ, συμμάχου της Τεχεράνης στον Λίβανο. Το Ισραήλ δεσμεύθηκε να δώσει μια «οδυνηρή απάντηση» στον εχθρό του.
Απαντώντας σε ερώτηση αν η Βρετανία είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει τον στρατό της προκειμένου να βοηθήσει το Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του, ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ δήλωσε την Τρίτη πως το Ισραήλ έχει δικαίωμα στην αυτοάμυνα.
Στο μεταξύ, ναυλωμένη πτήση που μεταφέρει Βρετανούς πολίτες από τον Λίβανο αναχώρησε από τη χώρα, όπως δήλωσε σήμερα ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ντέιβιντ Λάμι, ο οποίος πρόσθεσε πως και άλλες πτήσεις προγραμματίζεται να αναχωρήσουν τις ερχόμενες ημέρες.
«Η πρώτη ναυλωμένη πτήση που μεταφέρει Βρετανούς πολίτες από τον Λίβανο έχει τώρα αναχωρήσει», ανέφερε ο Λάμι στο Χ.
«Έχουμε κάνει διευθετήσεις για άλλη μία πτήση αύριο, και για επιπλέον πτήσεις τις ερχόμενες ημέρες όσο υπάρχει ζήτηση και είναι ασφαλές να το κάνουμε», είπε.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Σχιζοφρένεια ομαδική και αθεράπευτη που βηματίζει την Κύπρο στην πλήρη τουρκοποίηση.
Γράφει η Φανούλα Αργυρού
Πρόεδρος φάσκει και αντιφάσκει όταν ισχυρίζεται από τη μια ότι δεν θα δεχθεί τη διχοτόμηση και ότι η εισβολή δεν μπορεί να παράγει δίκαιο. Το γεγονός ότι η Τουρκία αξιώνει σήμερα τα δύο κράτη, δεν σημαίνει πως η τουρκική λύση της ομοσπονδίας μπορεί να καθαγιαστεί. Από την άλλη, ο Πρόεδρος όταν αναφέρεται σε «μη δίκαιη λύση» λέει αλήθεια, που εκθέτει και τον ίδιο και τους προκατόχους του. Ποια είναι η αλήθεια; Ότι εφόσον η λύση δεν θα είναι δίκαιη, δεν θα είναι βιώσιμη και, ως εκ τούτου, για να είναι βιώσιμη θα είναι αυτή την οποία θα επιβάλει η Τουρκία. Είτε αυτή είναι η ομοσπονδία είτε είναι η συνομοσπονδία…»,έγραψε η «Σημερινή» στις 29.9.2024 «Βήματα στο κενό».
Και όπως ορθά πρόσθεσε: «…Σε αυτό το οποίο συζητά ο Πρόεδρος ως λύση, λαμβάνοντας τη σκυτάλη από τους προκατόχους του. Στη διζωνική, όπως τονίζει, δικοινοτική ομοσπονδία, η οποία αποτελεί τον γεωγραφικό, πληθυσμιακό και διοικητικό διαχωρισμό της Κύπρου. Είναι η τουρκική λύση όπως καθορίστηκε από το 1956 και τέθηκε επί τάπητος από τον Μπουλέντ Ετζεβίτ, στις 18 Ιουλίου του 1974, στο Λονδίνο, πριν από την εισβολή. Ήταν ο στόχος της εισβολής. Και κατοχυρώθηκε στο Κραν Μοντανά, προσφέροντας στην Τουρκία την ευκαιρία να προχωρήσει στην αξίωση των δύο κρατών..»
Ιδού λοιπόν για ακόμα μια φορά το ιστορικό της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ κύριε Νίκο Χριστοδουλίδη.
Η τουρκική λύση καθορίστηκε από τις 19 Δεκεμβρίου 1956 με τη δήλωση του Υπ. Αποικιών Λένοξ Μπόιτ από το βήμα της Βουλής των Κοινοτήτων, αφού τα συμφώνησε στις 16 Δεκεμβρίου 1956 με τον Τούρκο πρωθυπουργό Α. Μεντερές στην Κωνσταντινούπολη. Ότι η διχοτόμηση δεν θα αποκλείεται σε τελική λύση του Κυπριακού προσφέροντας ξεχωριστή αυτοδιάθεση στην τουρκική μειονότητα στην Κύπρο του 18% και επισημοποιώντας τον διαιρετικό δικοινοτισμό. Αφού το εξασφάλισαν αυτό, οι Τούρκοι ενωρίς το 1957 απαίτησαν ΔΙΖΩΝΙΚΗ λύση, που οι Βρετανοί αναγνώρισαν ως ομοσπονδιακή/συνομοσπονδιακή λύση.
Και έτσι ξεκίνησαν στο Λονδίνο τη μελέτη ομοσπονδιακής λύσεως βάση των όσων απαιτούσε ο Δρ Νιχάτ Ερίμ. Και εφόσον δεν μπορούσαν να του δώσουν τη διχοτόμηση, λόγω της αμερικανικής και του ΝΑΤΟ απόρριψής της, μας έδωσαν το κατασκεύασμα Ζυρίχης και Λονδίνου ως αφετηρία για όσα ζητούσε ο Δρ Ερίμ…
Ο λόρδος Ράτκλιφ είχε απορρίψει τις διάφορες λύσεις «ομοσπονδιακής αυτό-κυβέρνησης» που του είχαν προτείνει η αποικιακή κυβέρνηση στην Κύπρο, και είχε πει ότι δεν πίστευε η Κύπρος μπορούσε να διοργανωθεί σε μια Ομοσπονδία. Δεν υπήρχαν δομές εδαφικού διαχωρισμού…Όταν καλέστηκε η αποικιακή διοίκηση να απαντήσει (εννοείται για τα δεύτερα σχέδια διχοτόμησης που της είχε ζητηθεί), έθεσε διστακτικά και πρόταση για «ομόσπονδη αυτό-κυβέρνηση» ως μια εναλλακτική «μέση λύση» μεταξύ διαρχικής διευθέτησης κάτω από βρετανική κυριαρχία και διχοτόμηση. Θεωρούσαν μια ομόσπονδη διευθέτηση θα βοηθούσε στη διαδικασία μετακίνησης πληθυσμού μεταξύ ελληνικής και τουρκικής περιοχής «πιο φθηνά και ανθρώπινα» από μια γρήγορη διχοτόμηση…
Αυτό το ξεκίνησαν οι Τούρκοι με το πρώτο πραξικόπημα το 1963/64 και το ολοκλήρωσαν με τις δύο τουρκικές βάρβαρες εισβολές το 1974…Και τώρα αναμένουν τον Χριστοδουλίδη να τα νομιμοποιήσει με «γενναίες» προσφορές…
Ιανουάριος 1964: Ο Ραούφ Ντενκτάς στη σύσκεψη στο Λονδίνο απαιτεί γεωγραφική ομοσπονδία με ανταλλαγή πληθυσμών.
9 Ιουνίου 1965: O κ. C.H.D. Everett από την βρετανική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον, έγραψε στο Φόρεϊν Όφις : «…Εξάλλου, οι Τούρκοι πάντοτε το έκαναν ξεκάθαρο ότι η ομοσπονδία ήταν η λύση που προτιμούσαν…».
12 Ιανουαρίου 1965: O Τούρκος πρωθυπουργός Ισμέτ Ινονού σε μια τετρασέλιδη επιστολή του προς τον βρετανό πρωθυπουργό έλεγε:
«…Σε αυτή την κατάσταση, η υποστήριξη του Ηνωμένου Βασιλείου, των Ηνωμένων Πολιτειών και άλλων συμμάχων στις προτάσεις μας να κατορθώσουμε μια ομοσπονδία στην Κύπρου θα βοηθήσει πολύ τις πιθανότητες σύντομης λύσης…».
21 Ιανουαρίου 1965: Μήνυμα από τη βρετανική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον προς το Φόρεϊν Όφις έλεγε: «…Θα είναι εν πάση περίπτωση καλύτερα να αποφεύγεται συζήτηση με τους Τούρκους για τη θεωρητική αρχή ομοσπονδίας, την υλοποίηση της οποίας ακόμα δεν αποπειράθηκαν να καθορίσουν. ΄Ισως σταδιακά να γίνει κατορθωτός κάποιος τρόπος συμβιβαστικής διευθέτησης τον οποίο οι μεν Τούρκοι να ερμηνεύουν ως ομοσπονδία οι δε Έλληνες ως ενωμένο κράτος…»
Καταπληκτική εισήγηση. Την εισηγήθηκε στο Φόρεϊν Όφις μετά τις τουρκικές εισβολές και ο μ. Μιχαλάκης Τριανταφυλλίδης(15.10.1974) που διετέλεσε τόσο ως Γενικός Εισαγγελέας της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο και πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Κύπρου. Ακριβώς αυτό είναι που εμπεδώθηκε. Με Ελληνοκύπριους ηγέτες να ζουν στη ψευδαίσθηση ότι η αντιδημοκρατική, διαιρετική, ρατσιστική βρετανο-τουρκική δι-κοινοτική, δι-ζωνική ομοσπονδία προσφέρει … ενωμένο κράτος ενώ οι Τουρκοκύπριοι να την ερμηνεύουν με τη σωστή της ερμηνεία!
1965: Ο Γκάλο Πλάζα απορρίπτει την Ομοσπονδία
Στην έκθεση του το 1965 ο μεσολαβητής των Ηνωμένων Εθνών, κ. Galo Plaza έγραψε μεταξύ άλλων:
«… Συγκεκριμένα οι συζητήσεις για γεωγραφικό διαχωρισμό των δύο κοινοτήτων κάτω από ένα ομοσπονδιακό σύστημα κυβέρνησης δεν με έχουν πείσει πως αναπόφευκτα δεν θα οδηγούν στη διχοτόμηση…».
2 Φεβρουαρίου 1965: Σε μνημόνιο που ετοίμασε για τον βρετανό πρωθυπουργό το τμήμα Σχεδιασμού του Φόρεϊν Όφις τόνιζε: «Εκείνο που οι Τούρκοι ζητούν με την Ομοσπονδία είναι στην κυριολεξία ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ… Η επιθυμία της τουρκικής κυβέρνησης για μια ομόσπονδη λύση (δηλαδή κυριολεκτικά διχοτόμηση) αναμένεται να συνεχιστεί…».
Μάρτιος 1965: «Η τουρκική κυβέρνηση ακόμα συνεχίζει να σκέφτεται για «ομοσπονδία» με γεωγραφικό διαχωρισμό των δύο κοινοτήτων…».
Βρετανικά δημιουργήματα! 14 Σεπτεμβρίου 1965: Το Φόρεϊν Όφις απάντησε ως εξής στον τότε ΄Υπ. Αρμοστή Sir David Hunt ο οποίος ζήτησε από το Λονδίνο να προβεί σε αντιρρήσεις για λύση ομοσπονδίας εξηγώντας τις επιπτώσεις. «Η δυσκολία είναι πως ομοσπονδία είναι μια λέξη με πολλές ερμηνείες, και έχοντας υπόψη ότι η τουρκική κυβέρνηση συνεχίζει να τη θεωρεί ως την ιδανικότερη λύση για το κυπριακό πρόβλημα, οι κίνδυνοι να αμαυρώσουμε εμείς την ιδέα, όσο επιδέξια και να το κάνουμε, θα υπερτερεί των πλεονεκτημάτων.. Εκτός τούτου, οι περισσότερες ομοσπονδίες ανά τον κόσμο οι οποίες σήμερα ή στο πρόσφατο παρελθόν αντιμετωπίζουν προβλήματα είναι δικά μας δημιουργήματα…».
Το 1966: Oι Τουρκοκύπριοι προωθώντας ξεχωριστό κράτος, ξεκίνησαν να εκδίδουν τα δικά τους ξεχωριστά «κυβερνητικά λαχεία». Παράλληλα απαγορευόταν στους Τουρκοκύπριους να αγοράζουν λαχεία της Κυπριακής Δημοκρατίας. (Εφημερίδα «Μάχη» 7 Απριλίου, 1966 με φωτοαντίγραφο.
Ο χάρτης αυτός δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Σημερινή» 4.12.1983, βρέθηκε το 1967 σε εγκαταλελειμμένο τουρκικό σπίτι του χωριού Στρογγυλός της επαρχίας Αμμοχώστου και παραδόθηκε στις αρμόδιες αρχές της Δημοκρατίας. Αυτός που δημοσιεύθηκε ήταν φωτοτυπία.
4 Ιανουαρίου 1972: Ο Βρετανός ΄Υπ. Αρμοστής στη Λευκωσία Robert Edmonds , = ζητούσε δράση από το Λονδίνο γιατί ανησυχούσε, αλλά απορρίφθηκαν οι υποδείξεις και εκκλήσεις του. Αποκαλυπτικό το απόσπασμα που ακολουθεί. Δηλαδή την προειλημμένη απόφασή τους να ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΥΧΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ! Που είχε παρθεί τον Δεκέμβριο του 1963 και εκτελέστηκε το 1974…
«… To Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας το έχει κάνει ξεκάθαρο στον ΄Υπ. Αρμοστή ότι έχει πολύ σοβαρές επιφυλάξεις για τις ιδέες του (Υπ. Αρμοστού). Πιστεύουν ότι τα συμφέροντά μας στην Κύπρο εξυπηρετούνται καλύτερα με το να συνεχίζουμε όσο πιο πολύ μπορούμε με τη σημερινή πολιτική, έχοντας κατά νουν πως ενόσω οι Κύπριοι είναι απασχολημένοι με τα ενδοκοινοτικά τους προβλήματα, μάλλον είναι απίθανο να γυρίσουν την προσοχή τους εναντίον των Κυρίαρχων Περιοχών των Βάσεων μας…Έστω και αν επέλθει κάποια κρίση, οποιαδήποτε επέμβαση από μέρους μας «να σταματήσουμε τους Τούρκους» (όπως το θέτει ο ΄Υπ. Αρμοστής) θα συνεπάγεται πολλούς θανάσιμους κινδύνους και μάλλον θα θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τη δική μας θέση στην Κύπρο αλλά επίσης τα ευρύτερα συμφέροντα του ΝΑΤΟ…».
11 Φεβρουαρίου 1974: Το Φόρεϊν Όφις πληροφόρησε όλες τις διπλωματικές του αποστολές στο εξωτερικό ότι η ελληνική πρεσβεία ανησυχούσε ότι οι Τούρκοι επίσημα απαίτησαν «ομοσπονδία» επομένως οι συνομιλίες διακόπηκαν. Μετά την ελληνική πρεσβεία και η αμερικανική πρεσβεία στο Λονδίνο πληροφόρησε το Φόρεϊν Όφις ότι η κυπριακή κυβέρνηση είχε επίσης διαμαρτυρηθεί στους Αμερικανούς για το τουρκικό αίτημα. Ο Αμερικανός πρέσβης στην Άγκυρα με οδηγίες ρώτησε την τουρκική κυβέρνηση και πήρε την εξής απάντηση: ο τουρκικός στόχος πάντα ήταν μια «ομόσπονδη λύση». Η τουρκική κυβέρνηση θεωρούσε ότι η όποια λύση πρέπει να αντανακλά στον δικοινοτικό χαρακτήρα της Κύπρου.
13 Φεβρουαρίου 1974: Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Τουράν Γκιουνές εξήγησε στον βρετανό πρέσβη στην Άγκυρα ότι ένα «ομόσπονδο σύστημα» στην Κύπρο θεωρείτο από την Άγκυρα όχι ως μια συνταγματική διευθέτηση αλλά ως μια κατάσταση στην οποία η τουρκική κοινότητα ποτέ ξανά δεν θα θεωρηθεί ως μειονότητα αλλά ισότιμη με τους Έλληνες.
27 Φεβρουαρίου 1974: Η βρετανική Υπάτη Αρμοστεία στην Λευκωσία ανέφερε στο Λονδίνο ότι τα πράγματα στην Κύπρο χειροτέρευσαν λόγω της διαμάχης για την «ομοσπονδία» και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος σε τελευταία δήλωσή του σε Βέλγο δημοσιογράφο στις 20 Φεβρουαρίου είπε: « Οι τουρκικές απαιτήσεις θα οδηγήσουν αναπόφευκτα σε πολιτική και γεωγραφική διχοτόμηση». Ο βρετανός Ύπατος Αρμοστής πρόσθεσε, πως σε συζήτηση με τον Τούρκο συνταγματολόγο κ Ινχάν ο τελευταίος παραδέχθηκε ξεκάθαρα τον τουρκικό στόχο: ένα δικοινοτικό κράτος. Όμως δεν έχουν εμπιστοσύνη στις Συνθήκες του 1960.Επομένως ένα ομοσπονδιακό σύστημα, παραμένει η μόνη πρακτική λύση και παραδέχονται ότι μια ομοσπονδία δεν μπορεί να δουλέψει δίχως μια γεωγραφική βάση.
8 Απριλίου 1974: Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ετζεβίτ δήλωσε ότι η τουρκική κυβέρνηση θα κάνει ό,τι μπορεί να βρει μια ειρηνική και διαρκή λύση στα πλαίσια ενός ανεξάρτητου ομόσπονδου κράτους.
19 Ιουνίου 1974: Ο βρετανός Ύπατος Αρμοστής στη Λευκωσία Στίβεν Όλβερ έγραψε στο Λονδίνο ότι ο Ραούφ Ντενκτάς πάντα είχε βλέψεις για μια ανεξάρτητη αυτόνομη διοίκηση και δούλεψε σκληρά τα τελευταία έξι χρόνια για να το κατορθώσει.
4 Ιουλίου 1974: Ο Ντενκτάς διαβεβαίωσε τον βρετανό Ύπατο Αρμοστή ότι οι δύο συνταγματολόγοι είχαν κατορθώσει αρκετή πρόοδο. Η ελληνική πλευρά δέχθηκε την αρχή των ξεχωριστών δήμων. Το θέμα βρισκόταν υπό συζήτηση κάτω από τον τίτλο «περιοχή αυτονομίας».
10 Ιουλίου 1974: Η κυπριακή Υπάτη Αρμοστεία στο Λονδίνο παραδίδει στο Φόρεϊν Όφις Υπόμνημα με τίτλο «Ανεφάρμοστη η ομοσπονδία»…
17 Ιουλίου 1974: Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ετζεβίτ εξήγησε στους Βρετανούς το σχέδιό του και τις απαιτήσεις του για ομοσπονδιακή γεωγραφική λύση με δύο κοινότητες …
18 Ιουλίου 1974: Ο Ετζεβίτ επανέλαβε τα ίδια και στον Αμερικανό απεσταλμένο Τζ. Σίσκο που είχε φθάσει στο Λονδίνο, και του ζήτησε να μην κάνουν ότι και το 1964. Εξάλλου τα είχε συμφωνήσει όλα με τους Βρετανούς το προηγούμενο βράδυ.
Ακολούθησαν οι δύο τουρκικές εισβολές, και πριν ακόμα ολοκληρωθούν τα τουρκικά εγκλήματα (πριν ο αλέκτωρ κράξει τρεις) «ηγέτες» της Κύπρου είχαν προβεί σε απαράδεκτες παραχωρήσεις… Με το «παράδειγμά» τους να ακολούθησαν όλοι μέχρι σήμερα αντί να το ποδοπατήσουν απαιτώντας ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ…
Η τελευταία παράγραφος του άρθρου της «Σημερινής» συνοψίζει εύστοχα την κατάσταση.
«Οι ρητορείες του Προέδρου δεν αρκούν και δεν του προσφέρουν άλλοθι. Διότι, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, με ή χωρίς λύση, η Κύπρος οδηγείται προς τη διχοτόμηση. Και ο Πρόεδρος δεν θα αποφύγει αυτό που επιδιώκει να αποφύγει. Δηλαδή, να μείνει στην Ιστορία ως Πρόεδρος της διχοτόμησης, κουβαλώντας στις πλάτες τους τις αμαρτίες των προκατόχων του αλλά και του ίδιου. Αντί να υιοθετήσει μια αποτρεπτική πολιτική απαλλαγής από τα τετελεσμένα της εισβολής και διάσωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, κινείται μεταξύ επικοινωνιακών τρικ και ακροβατισμών. Αυτοπαγιδεύεται. Κάνει βήματα στο κενό…».
Εν κατακλείδι, οι Βρετανοί ξεκίνησαν να μελετούν την ομοσπονδιακή λύση εντός του 1957. Για να την υιοθετήσουν όλες οι κυπριακές κυβερνήσεις από τον Μακάριο μέχρι το σημερινό Χριστοδουλίδη (με κάποια διαφοροποίηση από Σπ. Κυπριανού) προσπαθώντας με το έτσι θέλω να τη νομιμοποιήσουν!!!
Σχιζοφρένεια ομαδική και αθεράπευτη που βηματίζει την Κύπρο στην πλήρη τουρκοποίηση.
(Πηγές, Βρετανικό Εθνικό Αρχείο βιβλίο «Διζωνική vs Δημοκρατία 1955-2019» Λεμεσός).
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
Το ξεκίνημα μελέτης ομοσπονδιακής λύσης στο Λονδίνο από το 1957
Οι εισηγήσεις της αποικιακής κυβέρνησης στη Κύπρο για ομοσπονδιακή αυτο-κυβέρνηση…
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Για να σας προσφέρουμε την καλύτερη εμπειρία, χρησιμοποιούμε τεχνολογίες όπως τα cookies για να αποθηκεύουμε και/ή να έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες της συσκευής. Η συγκατάθεση για αυτές τις τεχνολογίες θα μας επιτρέψει να επεξεργαστούμε δεδομένα, όπως η συμπεριφορά περιήγησης ή μοναδικά αναγνωριστικά σε αυτόν τον ιστότοπο. Η μη συγκατάθεση ή η ανάκληση της συγκατάθεσης μπορεί να επηρεάσει αρνητικά ορισμένες λειτουργίες και δυνατότητες.
Λειτουργικά
Πάντα ενεργό
Η τεχνική αποθήκευση ή η πρόσβαση είναι απολύτως απαραίτητη για τον νόμιμο σκοπό να καταστεί δυνατή η χρήση μιας συγκεκριμένης υπηρεσίας που ζητείται ρητά από τον συνδρομητή ή χρήστη ή για τον αποκλειστικό σκοπό της μετάδοσης μιας επικοινωνίας μέσω δικτύου ηλεκτρονικών επικοινωνιών.
Προτιμήσεις
Η τεχνική αποθήκευση ή η πρόσβαση είναι απαραίτητη για τον νόμιμο σκοπό αποθήκευσης προτιμήσεων που δεν ζητούνται από τον συνδρομητή ή τον χρήστη.
Στατιστικά
Η τεχνική αποθήκευση ή πρόσβαση που χρησιμοποιείται αποκλειστικά για στατιστικούς σκοπούς.The technical storage or access that is used exclusively for anonymous statistical purposes. Without a subpoena, voluntary compliance on the part of your Internet Service Provider, or additional records from a third party, information stored or retrieved for this purpose alone cannot usually be used to identify you.
Διαφημιστικά
Ο τεχνικός χώρος αποθήκευσης ή η πρόσβαση απαιτείται για τη δημιουργία προφίλ χρήστη για την αποστολή διαφημίσεων ή για την παρακολούθηση του χρήστη σε έναν ιστότοπο ή σε πολλούς ιστότοπους για παρόμοιους σκοπούς μάρκετινγκ.