Γενικά θέματα
Η αξιότιμη κυρία Lagarde
Η Τρόικα, ακολουθώντας τις συμβουλές
του ΔΝΤ, μείωσε οριζόντια τις δημόσιες δαπάνες, τους μισθούς και τα
εισοδήματα των Ελλήνων, αυξάνοντας παράλληλα τους φόρους – με εύλογο
αποτέλεσμα να οδηγηθεί το ελληνικό πλοίο απευθείας στα βράχια
«Αρκετοί θυμούνται ασφαλώς πως, όταν
ρωτήθηκε η διευθύντρια του ΔΝΤ για τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν τα
ελληνικά νοσοκομεία (σαν αποτέλεσμα των μέτρων που επιβλήθηκαν στη
χώρα), εάν ένοιωθε άσχημα για τις γυναίκες που δεν είχαν τη δυνατότητα
να γεννήσουν τα παιδιά τους με την απαιτούμενη ιατρική βοήθεια, καθώς επίσης για τους αρρώστους που δεν μπορούσαν να αγοράσουν εκείνα τα φάρμακα που θα τους έσωζαν από το θάνατο, είχε πει τα εξής (πηγή):
«Με στενοχωρούν περισσότερο τα παιδιά
στα μικρά χωριά του Νίγηρα, τα οποία πηγαίνουν στο σχολείο μόνο δύο ώρες
την ημέρα, ενώ μοιράζονται ανά τρία την καρέκλα τους. Αυτά τα παιδιά σκέφτομαι συνεχώς, ενώ πιστεύω ότι χρειάζονται περισσότερο τη βοήθεια μας, από τους ανθρώπους στην Αθήνα«.
Η ίδια ενάρετη κυρία τώρα, η οποία τον
Οκτώβρη του 2014 πίεζε την τότε κυβέρνηση να ζητήσει διαγραφή του
δημοσίου χρέους της Ελλάδας, εκ μέρους της Ευρώπης όμως και χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ, με αποτέλεσμα να την οδηγήσει σε σύγκρουση με τη Γερμανία,
στέκεται σήμερα εχθρικά απέναντι στη νέα ελληνική ηγεσία – παρά το ότι
το Ταμείο είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για την αποτυχία της χώρας μας να
εξέλθει από την κρίση, μετά από πέντε ολόκληρα χρόνια συνεχών
προσπαθειών».
Η κυρία Lagarde, ως υπουργός οικονομικών της Γαλλίας, ήταν οπαδός της
θεωρίας της «επεκτατικής δημοσιονομικής συστολής» (expansionary fiscal
contraction). Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη θεωρία όταν κανείς, υπό
ορισμένες περιστάσεις, μειώνει σημαντικά τις δημόσιες δαπάνες,
εφαρμόζοντας τη γνωστή πολιτική λιτότητας, αλλάζει τις μελλοντικές προσδοκίες σε σχέση με τους φόρους – οπότε διευρύνεται η ιδιωτική κατανάλωση, με αποτέλεσμα να ακολουθεί η ανάπτυξη.
Όπως έλεγε εκείνη την εποχή, «Εάν δεν περιορίσουμε τα δημόσια ελλείμματα στη Γαλλία, τότε δεν θα έχουμε ανάπτυξη – επειδή
οι άνθρωποι θα ανησυχούν για την οικονομική κατάσταση της χώρας τους,
αποταμιεύοντας περισσότερο και καταναλώνοντας λιγότερο.
Εάν όμως δεν καταναλώνουν, τότε αυξάνεται η ανεργία, ενώ μειώνονται
τόσο οι επενδύσεις, όσο και η παραγωγή. Επομένως, θα πρέπει να
καταπολεμήσουμε αυτόν τον επικίνδυνο κύκλο, με τη μέθοδο της μείωσης των
ελλειμμάτων του δημοσίου» (πηγή).
Αυτού του είδους οι απόψεις, τις οποίες βέβαια δεν εφαρμόζουν οι
Η.Π.Α., στηρίζονται στο θεώρημα της «ρικαρδιανής ισοδυναμίας», το οποίο
αποδίδεται στον D. Ricardo (1821). Σύμφωνα με αυτό, η οποιαδήποτε αύξηση των κρατικών εξόδων με δανεικά χρήματα, οδηγεί στη μείωση των δαπανών του ιδιωτικού τομέα.
Η αιτία είναι το ότι τόσο οι καταναλωτές, όσο και οι επιχειρήσεις, φοβούνται την αύξηση των φόρων στο μέλλον – λόγω του ότι θα πρέπει να πληρωθούν τα χρέη που συσσωρεύει το δημόσιο, παράγοντας ελλείμματα και παίρνοντας δανεικά. Επομένως, αποταμιεύουν περισσότερο, για να είναι προετοιμασμένοι για ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Αντίθετα, όταν μία κυβέρνηση
ανακοινώνει την υιοθέτηση μίας πολιτικής λιτότητας, τότε αυξάνονται οι
ιδιωτικές δαπάνες, επειδή προσδοκούνται χαμηλότεροι φόροι στο μέλλον – με αποτέλεσμα να κλιμακώνεται η κατανάλωση, οπότε οι επενδύσεις, η παραγωγή και το ΑΕΠ.
Φυσικά το συμπέρασμα αυτό δεν είναι του Ricardo, αν και το θεώρημα του έχει σφάλματα που θα αναδείξουνε σε μελλοντικό κείμενο μας
– αφού το υιοθετεί υπό προϋποθέσεις, στις οποίες ασφαλώς δεν
συμπεριλαμβάνεται ούτε ένα υπερχρεωμένο δημόσιο, ούτε η υπερβολική
αύξηση των φόρων.
Αντίθετα, κρίνοντας από την πολιτική που εφαρμόσθηκε στην Ελλάδα,
είναι το συμπέρασμα της αξιότιμης «κυρίας ΔΝΤ» και των συνεργατών της – οι οποίοι, επικεντρωνόμενοι στο μέλλον, ξέχασαν το παρόν,
αφού μειώνοντας οριζόντια τις δημόσιες δαπάνες και τους μισθούς,
αύξησαν παράλληλα τους φόρους, οδηγώντας το δύστυχο ελληνικό πλοίο κατ’
ευθείαν στα βράχια.
Εδώ πάντως φαίνεται να οφείλονται οι συνεχείς λανθασμένες προβλέψεις του ΔΝΤ, όσον αφορά το ρυθμό ανάπτυξης στην Ελλάδα – καθώς επίσης την ανεργία, η οποία δεν θα ξεπερνούσε το 15%, ενώ θα άρχιζε να μειώνεται από το 2013 (πίνακας – πηγή: Mitchell 2015, IMF 2010, Eurostat )
.
Ελλάδα, οικονομία –
οι προβλέψεις του ΔΝΤ (IMF Forecast) και τα πραγματικά αποτελέσματα
(Actual Outcome), όσων αφορά την εξέλιξη του πραγματικού ΑΕΠ της Ελλάδας
(Real GDP Growth), καθώς και του δείκτη ανεργίας (Unemployment Rate).
.
Όπως διαπιστώνεται από τον πίνακα, οι προβλέψεις του ΔΝΤ ήταν κάτι περισσότερο από άχρηστες
– για παράδειγμα, τα στοιχεία του 2013, όπου προβλεπόταν ανάπτυξη 2,1%
ενώ η Ελλάδα είχε ύφεση -4,2% (διαφορά 6,3% του ΑΕΠ!), με την ανεργία να
τοποθετείται στο 14,3% όταν στην πραγματικότητα έφτασε στο 27,3%!
Καμία απολύτως πρόβλεψη λοιπόν δεν ήταν σωστή από τους «αστέρες» του Ταμείου, οι οποίοι έχουν σήμερα το θράσος να κατηγορούν τις κυβερνήσεις της Ελλάδας – όταν οι ίδιοι οδηγούσαν το καράβι, χωρίς καμία πυξίδα μέσα στη σκοτεινή νύχτα, στέλνοντας το απευθείας στα βράχια.
Τα αποτελέσματα αυτά ήταν φυσικά αναμενόμενα, ενώ δεν εξέπληξαν κανέναν οικονομολόγο στον πλανήτη – αφού ήταν ολοφάνερο πως μία τέτοια «αιμοχαρής» πολιτική λιτότητας και αυξημένης φορολογίας που επιβλήθηκε στην Ελλάδα, θα οδηγούσε σε μία δραματική πτώση τόσο τις δημόσιες, όσο και τις ιδιωτικές δαπάνες.
Επομένως, θα καταδίκαζε την Ελλάδα σε μία ύφεση με υψηλή ανεργία, η οποία θα εξελισσόταν σε έναν καταστροφικό αποπληθωρισμό
– σε απολύτως προβλεπόμενα μεγέθη δηλαδή, τα οποία ασφαλώς γνώριζε το
ΔΝΤ, έχοντας εντελώς διαφορετικούς στόχους (τη λεηλασία της δημόσιας και
ιδιωτικής περιουσίας, όπως συνήθως κάνει στις χώρες που εισβάλλει).
Τελικά, τον Οκτώβριο του 2012, το ΔΝΤ δήλωσε δημόσια ότι έκανε λάθος,
όσον αφορά τα μέτρα που επέβαλλε στη δύστυχη Ελλάδα. Ειδικότερα,
παραδέχθηκε πως ο «δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής» ήταν πολύ υψηλότερος
από τις προβλέψεις που είχε κάνει – ότι δηλαδή η μείωση του ΑΕΠ ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη, σε σχέση με αυτήν που υπολόγιζε, ως επακόλουθο των μέτρων μείωσης των δημοσίων δαπανών.
Κατά το ΔΝΤ και το θεώρημα του Ricardo, έτσι όπως το μετέφραζε, τα
μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν από την Τρόικα στην Ελλάδα, ήταν
αιτιολογημένα με βάση τα μοντέλα που είχε υιοθετήσει – σύμφωνα με τα
οποία η ραγδαία μείωση των κρατικών ελλειμμάτων θα εξισορροπούταν από μία αντίστοιχη αύξηση των ιδιωτικών δαπανών, με αποτέλεσμα να επανέλθει σύντομα ο ρυθμός ανάπτυξης
Εν τούτοις, τα μοντέλα αποδείχθηκαν
εντελώς λανθασμένα, καταστροφικά, αφού στην πραγματικότητα οδήγησαν στην
κατάρρευση της ιδιωτικής κατανάλωσης – οπότε της ζήτησης και των επενδύσεων, βυθίζοντας την Ελλάδα σε μία τρομακτική ύφεση.
Αναλυτικότερα, το ΔΝΤ είχε υπολογίσει εσφαλμένα πως η μείωση των κρατικών δαπανών θα οδηγούσε στην αύξηση των συνολικών δαπανών της οικονομίας, οπότε ο συντελεστής θα ήταν χαμηλότερος από το 1 – λόγω της ανόδου των ιδιωτικών δαπανών και επενδύσεων.
Με απλά λόγια, ισχυριζόταν πως εάν το κράτος μείωνε τις δαπάνες του
κατά 1 €, τότε το ΑΕΠ θα περιοριζόταν, για παράδειγμα, μόλις κατά 0,80 €
(κάτω του 1 €). Εν τούτοις, σύμφωνα με μελέτες που διεξήχθηκαν
(Παπαδημητρίου, 2013), ο πολλαπλασιαστής όχι μόνο δεν ήταν χαμηλότερος από το 1 αλλά, αντίθετα, πολύ υψηλότερος – άνω του 2,5.
Αυτό σημαίνει πως όταν το κράτος μείωνε τις δαπάνες του κατά 1 €, το ΑΕΠ περιοριζόταν τουλάχιστον κατά 2,5 €
– οπότε η Ελλάδα οδηγούταν στο ικρίωμα. Η αιτία ήταν προφανώς η
ταυτόχρονη μείωση των κρατικών δαπανών και των μισθών, παράλληλα με την
αύξηση των φόρων – τα μέτρα δηλαδή που επέβαλλε το ΔΝΤ στην Ελλάδα,
βυθίζοντας την στον καθοδικό σπειροειδή κύκλο της ύφεσης, της ανεργίας,
των χρεοκοπιών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, της καταστροφής του
παραγωγικού της ιστού κοκ.
Στο γράφημα που ακολουθεί φαίνεται η εξέλιξη του ελληνικού ΑΕΠ
(αριστερή κάθετος, γαλάζια γραμμή) με το ιταλικό (δεξιά κάθετος,
διακεκομμένη γραμμή) – από την οποία συμπεραίνεται το καταστροφικό αποτέλεσμα των μέτρων που επιβλήθηκαν, μετά το 2010, στο ακαθάριστο προϊόν της χώρας μας.
.
.
Με κριτήριο το γράφημα, ενώ το ΑΕΠ της Ελλάδας συνέχισε τη σταθερή πτωτική του πορεία μετά το 2010, το αντίστοιχο της Ιταλίας, η οποία είχε ένα ανάλογο δημόσιο χρέος ως προς το ΑΕΠ της, ανέκαμψε και στη συνέχεια σταθεροποιήθηκε.
Στα πλαίσια αυτά, η αξιότιμη κυρία Lagarde θα έπρεπε να είναι πολύ πιο προσεκτική με τις δημόσιες δηλώσεις της – ενώ ασφαλώς το Ταμείο θα έπρεπε να αποζημιώσει την Ελλάδα για τις ζημίες που της προκάλεσε, οι οποίες δεν αφορούν μόνο το ΑΕΠ της, αλλά πολλά άλλα.
Για παράδειγμα, η ιδιωτική ακίνητη περιουσία των Ελλήνων έχασε πάνω
από το 50% της αξίας της (ενδεχομένως έως και 500 δις €), η
χρηματιστηριακή αξία των εισηγμένων επιχειρήσεων μειώθηκε πάνω από 150
δις €, τα χρέη του δημοσίου εκτοξεύθηκαν στα ύψη, ο κάποτε υγιέστατος
ιδιωτικός τομέας βυθίστηκε στα χρέη κοκ. Κατά την άποψη δε πολλών
αναλυτών η Τρόικα, υπό την ηγεσία της Γερμανίας και του ΔΝΤ, ζημίωσε την Ελλάδα με ένα ποσόν που ίσως υπερβαίνει το 1 τρις € – ενώ οι προοπτικές της παραμένουν σκοτεινές.
.
Συνεχίζοντας, από το γράφημα που ακολουθεί μπορεί να διαπιστώσει κανείς πόσο επιτυχημένη ήταν η πορεία της Ελλάδας, σε σχέση με τη Γερμανία, από το 2001 και μετά – έως το 2010, όπου έχασε το 30% του ΑΕΠ της, όσο περίπου οι Η.Π.Α. κατά τη διάρκεια της μεγάλης ύφεσης του 1929.
.
.
συγκριτικά με όλες τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου – αφού η αμέσως
επόμενη, η Ισπανία, έχασε «μόλις» το 10%. Είναι λοιπόν θράσος να αναφέρεται κανείς στη διάσωση της
– πόσο μάλλον όταν ο ιδιωτικός της τομέας ήταν ελάχιστα χρεωμένος,
συγκριτικά με πολλές άλλες χώρες. Ακόμη και σήμερα δε οφείλει λιγότερο
από το 100% του ΑΕΠ – όταν ο αντίστοιχος της Σουηδίας έχει χρέη της
τάξης του 300% του ΑΕΠ (άρθρο).
Το ίδιο ισχύει επίσης για όλες εκείνες τις θεωρίες, σύμφωνα με τις
οποίες η κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας οφείλεται στο σοκ της
χρηματοπιστωτικής κρίσης ή στην προηγούμενη περίοδο – αφού
οι ελληνικές τράπεζες δεν ήταν εκτεθειμένες σε τοξικά προϊόντα, δεν
υπήρχε φούσκα ακινήτων, όπως στην Ιρλανδία και στην Ισπανία, ενώ το
δημόσιο χρέος ήταν απόλυτα διαχειρίσημο (στο 110% περίπου του ΑΕΠ το 2008).
Η Ελλάδα κατέρρευσε αποκλειστικά και μόνο από τα προγράμματα που της
επιβλήθηκαν από την Τρόικα, όταν οδηγήθηκε σκόπιμα το 2010 σε μία κρίση
ρευστότητας, μετά από μία σειρά «μεθοδεύσεων» που ξεκίνησαν στα τέλη του
2009 – όπου δυστυχώς δεν μπορεί να αποκλεισθεί η ενδοτικότητα ορισμένων Ελλήνων.
.
Όσον αφορά τις κατηγορίες, σύμφωνα με τις οποίες η αιτία της σημερινής της κατάστασης είναι η διαφθορά, η φοροδιαφυγή, καθώς επίσης το ότι οι Έλληνες ζούσαν πάνω από τις δυνάμεις τους, τα εξής:
.
(α) Διαφθορά:
Υπάρχουν πάρα πολλές χώρες, οι οποίες υποφέρουν από τη καταστροφική αυτή
ασθένεια, χωρίς όμως να έχουν πρόβλημα χρηματοδότησης τους – όπως η Γερμανία, η πρωταθλήτρια των διαφθορέων, στην οποία η διαφθορά είναι επίσης τεράστια, καθώς επίσης η Κίνα.
Παρά το ότι όμως στις περισσότερες χώρες του πλανήτη η διαφθορά είναι μεγάλη, καμία δεν οδηγήθηκε εξ αιτίας της στην κατάρρευση, μέσα σε τρία μόλις χρόνια
– γεγονός αυτονόητο, αφού η διαφθορά στην Ελλάδα δεν αυξήθηκε μετά το
2010. Υπήρχε πολύ πριν το 2010, όπου η οικονομία της χώρας ήταν αρκετά
καλή, χωρίς τότε να εμποδίζει την ανάπτυξη της – οπότε δεν αποτελεί σε
καμία περίπτωση την αιτία της σημερινής καταστροφής.
(β) Φοροδιαφυγή:
Πρόκειται για μία ακόμη σοβαρή ασθένεια, η οποία επηρεάζει τα έσοδα του
κράτους, οπότε τον προϋπολογισμό. Εν τούτοις, δεν αιτιολογεί σε καμία
περίπτωση την κατάρρευση του ΑΕΠ – αφού προϋπήρχε του 2010, όπως επίσης το μη λειτουργικό φορολογικό σύστημα, χωρίς να εμποδίζει την τότε ανάπτυξη.
Συγκρινόμενη δε με την τεράστια νόμιμη φοροδιαφυγή πολλών άλλων κρατών (Γερμανία, Ολλανδία
κοκ.), σε συνδυασμό με την παράνομη φοροδιαφυγή των ίδιων χωρών, είναι
κατά πολύ μικρότερη – οπότε δεν αποτελεί την αιτία της κρίσης. Με απλά
λόγια, πρόκειται αναμφίβολα για ένα
φαινόμενο που θα πρέπει να καταπολεμηθεί, αλλά δεν είναι αυτό που
προκάλεσε την κατάρρευση της Ελλάδας.
(γ) Υψηλότερο βιοτικό επίπεδο, από αυτό που θα έπρεπε:
Εδώ υπάρχει μία αλήθεια που όμως δεν είναι το αποτέλεσμα του άκρατου
δανεισμού των Ελλήνων – ο οποίος είναι πολύ χαμηλότερος από αυτόν άλλων
χωρών. Πρόκειται για το τεράστιο
έλλειμμα παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας, το οποίο οφείλεται
κυρίως στην έλλειψη σταθερού επιχειρηματικού και φορολογικού πλαισίου – λόγω της καταστροφικής λειτουργίας του δημοσίου.
Το παραπάνω γεγονός είναι ασφαλώς μία από τις βασικές αιτίες της
κατάρρευσης η οποία όμως, αντί να καταπολεμηθεί εκεί που έπρεπε, στον
εξορθολογισμό δηλαδή της λειτουργίας του δημοσίου (καθυστερήσεις
εγκρίσεων επενδύσεων, εμπόδια στους επιχειρηματίες, φακελάκια, αργή
απονομή δικαιοσύνης κοκ.), επιλέχθηκε η οριζόντια μείωση των μισθών (ανάλυση) – με αποτέλεσμα να δοθεί η χαριστική βολή στην οικονομία.
Οι μισθοί βέβαια ήταν κατά πολύ υψηλότεροι από την παραγωγικότητα των
εργαζόμενων – γεγονός που συμπεραίνεται από τα συνεχή, μεγάλα
ελλείμματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Αντί όμως να μειωθούν,
πόσο μάλλον οριζόντια, έπρεπε αφενός μεν
να εξορθολογιστούν (μείωση των αδικαιολόγητα πολύ υψηλών), αφετέρου να
αυξηθεί η παραγωγικότητα μέσω των επενδύσεων – κάτι που όμως προϋπέθετε την εξυγίανση του δημοσίου τομέα, η οποία δεν επιδιώχθηκε καθόλου, ούτε από την Τρόικα.
Η αιτία είναι ασφαλώς το ότι, η αύξηση της
παραγωγικότητας/ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας θα περιόριζε τα εμπορικά
της ελλείμματα – οπότε τα πλεονάσματα της Γερμανίας (τα ελλείμματα του ενός είναι πλεονάσματα του άλλου), πόσο μάλλον εάν κάτι τέτοιο δρομολογούσε η Τρόικα σε πολλές άλλες χώρες. Επομένως, δεν ήταν προς το συμφέρον της εντίμου «εταίρου» μας – οπότε δεν υπήρχε λόγος να διορθωθεί, αφού θα μπορούσε να εξισορροπηθεί από την πτώση των μισθών και την φτωχοποίηση των Ελλήνων (εσωτερική υποτίμηση).
.
Η νέα ελληνική κυβέρνηση έχει εκλεγεί για να σταματήσει η πολιτική
που επιβλήθηκε στην πατρίδα μας από την Τρόικα, με τα παραπάνω
καταστροφικά αποτελέσματα. Οφείλει λοιπόν να εφαρμόσει όλα όσα έχει προεκλογικά αναγγείλει, διορθώνοντας φυσικά τις υπερβολές, εάν δεν θέλουμε να παραμείνει η Ελλάδα αποικία της Γερμανίας και του ΔΝΤ, για τα επόμενα εκατό χρόνια.
Κάτι ανάλογο πρέπει ασφαλώς να επιδιώξουν και οι υπόλοιπες χώρες, οι
οποίες στενάζουν κάτω από τη «μπότα της λιτότητας», χωρίς καμία
αναπτυξιακή προοπτική – να αμυνθούν δηλαδή απέναντι στις ακραίες νεοφιλελεύθερες τακτικές,
οι οποίες τις οδηγούν στην υποδούλωση, στη φτωχοποίηση, στην απώλεια
της εθνικής τους κυριαρχίας, στην λεηλασία και στην εξαθλίωση. Σε κάθε
περίπτωση, η ελληνική κυβέρνηση
.
(α) είτε πρέπει να πάρει το ρίσκο της στάσης πληρωμών εντός της Ευρωζώνης (ανάλυση),
το οποίο θα αποτελούσε ενδεχομένως ένα πολύ μεγάλο σοκ για την Ευρώπη,
βυθίζοντας την στο χάος – εάν πιστεύει σε αυτά που ανακοίνωσε
προεκλογικά, εάν θέλει και εάν έχει την ικανότητα να τα διεκδικήσει,
(β) είτε να υποταχθεί αμέσως στις εντολές της Γερμανίας και του ΔΝΤ, σκύβοντας δουλικά το κεφάλι – υπογράφοντας όλα όσα απαιτήσει η πρωσική κυβέρνηση και εφαρμόζοντας τα «βασιλικότερα του βασιλιά».
.
Μέσος δρόμος δυστυχώς δεν υπάρχει – ενώ όσο καθυστερεί η κυβέρνηση να πάρει τις αποφάσεις της, τόσο πιο πολύ θα βυθίζεται η Ελλάδα στο χάος, κινδυνεύοντας να οδηγηθεί ανεξέλεγκτα εκτός της Ευρωζώνης.
Η απόφαση είναι φυσικά δική της, ενώ πρέπει να μπορεί να φέρει εις
πέρας την αποστολή της – αφού αυτή επέλεξε να κυβερνήσει την Ελλάδα,
χωρίς να υποχρεωθεί από κανέναν.
Ολοκληρώνοντας, η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας είναι πολύ χειρότερη, από αυτήν πριν τις εκλογές – με κριτήριο τις μαζικές εκροές χρημάτων από τις τράπεζες, οι οποίες υπερβαίνουν τα 20 δις €, τις επιθετικές ενέργειες της ΕΚΤ,
τη μηδενική ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος, τα άδεια ταμεία του
δημοσίου, την πτώση του τζίρου των επιχειρήσεων κοκ. Επομένως, η
αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη ξεκινήσει – ενώ δεν πρέπει να χαθεί άλλος
πολύτιμος χρόνος.
.
Βιβλιογραφία: Παπαδημητρίου, Dr. Grunert, Pr. Flassbeck, IMF Economic Review, Mitchell
.
Ο κ. Βασίλης Βιλιάρδος είναι ένας σύγχρονος οικονομολόγος,
πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο
του Αμβούργου – όπου και δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά για αρκετά
χρόνια, με ιδιόκτητες επιχειρήσεις σε όλες τις πόλεις της Γερμανίας.
Έχει εκδώσει τρία βιβλία αναφορικά με την παγκόσμια χρηματοπιστωτική
κρίση, ενώ έχει δημοσιεύσει πάνω από 5.000 αναλύσεις σε ηλεκτρονικά και
έντυπα μέσα, με κέντρο βάρους την εθνική και διεθνή μακροοικονομία,
καθώς επίσης το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Για το πλήρες βιογραφικό σημείωμα του συγγραφέα, πατήστε εδώ.
( e-mail: viliardos@analyst.gr )
Ειδικότητα: Mάκρο-οικονομικά / Πολιτική Οικονομία
.
© Copyright 2015 — Analyst.gr. Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναδημοσίευση / αναπαραγωγή περιεχομένων του παρόντος website με οποιοδήποτε τρόπο χωρίς προηγούμενη έγγραφη άδεια των εκδοτών.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Γενικά θέματα
Δυσοίωνα μηνύματα για τη λειψυδρία! Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις – Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές
Η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.
Νερό: Έκθεση του ΟΗΕ εκπέμπει SOS για την ξηρασία παγκοσμίως λόγω της κλιματικής αλλαγής αλλά και άλλων σημαντικών παραγόντων.
Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια
Οι έντονες ξηρασίες και οι ακραίες πλημμύρες, που όσο περνάει ο καιρός γίνονται και περισσότερες, αποτελούν μια «πρόγευση» των επερχόμενων εξελίξεων, καθώς η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.
Τα ποτάμια κατέγραψαν πέρυσι ένα επίπεδο ξηρασίας άνευ προηγουμένου εδώ και 33 χρόνια, σύμφωνα με νέα έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (ΠΜΟ, WMO, OMM), μια υπηρεσία του ΟΗΕ.
«Στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, το νερό μας δίνει μια πρόγευση των επερχόμενων εξελίξεων», εκφράζει την ανησυχία της σε ανακοίνωση η γενική γραμματέας του ΠΜΟ Σελέστ Σάουλο. «Τα σημάδια συναγερμού πολλαπλασιάζονται: παρακολουθούμε ένα παροξυσμό ακραίων βροχοπτώσεων, πλημμυρών και ξηρασιών, που επιβαρύνουν πολύ τις ζωές, τα οικοσυστήματα και τις οικονομίες», παρατηρεί.
Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις
Καθώς η χρονιά 2023 ήταν η πιο ζεστή που έχει καταγραφεί ποτέ, οι αυξημένες θερμοκρασίες και η γενικευμένη εξασθένηση των βροχοπτώσεων συνέβαλαν σε παρατεταμένες ξηρασίες.
Οι πλημμύρες ωστόσο πολλαπλασιάστηκαν: τα ακραία υδρολογικά φαινόμενα ευνοήθηκαν όχι μόνο από φυσικούς κλιματικούς παράγοντες, κυρίως τη μετάβαση από τις συνθήκες Λα Νίνια σε ένα επεισόδιο Ελ Νίνιο στα μέσα του 2023, αλλά επίσης από την ανθρώπινης προέλευσης κλιματική αλλαγή, αναφέρει ο ΠΜΟ.
«Η άνοδος της θερμοκρασίας επιτάχυνε τον υδρολογικό κύκλο, ο οποίος έγινε επίσης πιο ακανόνιστος και λιγότερο προβλέψιμος», εξηγεί η Σάουλο.
Οι συνέπειες είναι πολλαπλές: «Μια πιο ζεστή ατμόσφαιρα που μπορεί να περιέχει περισσότερη υγρασία, η άνοδος της θερμοκρασίας του κλίματος αυξάνει τον κίνδυνο ισχυρών βροχοπτώσεων» ενώ «παραλλήλως η επιτάχυνση της εξάτμισης και της ξήρανσης των εδαφών επιδεινώνει τις ξηρασίες».
Κατά συνέπεια, «βρισκόμαστε αντιμέτωποι με όλο και πιο δύσκολες καταστάσεις, όπου το νερό είναι είτε υπερβολικά άφθονο είτε ανεπαρκές».
Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Η έκθεση δείχνει ότι τα ύδατα περίπου του 50% των ποταμών του πλανήτη ήταν πέρυσι λιγότερα από το κανονικό.
Οι παγετώνες βρίσκονται επίσης στη γραμμή του μετώπου της ανόδου της θερμοκρασίας του κλίματος: σύμφωνα με προκαταρκτικά δεδομένα για την περίοδο από το Σεπτέμβριο 2022 ως τον Αύγουστο 2023, έχασαν πάνω από 600 γιγατόνους νερού, απώλεια που είναι η χειρότερη σε 50 χρόνια παρατηρήσεων.
«Το λιώσιμο των πάγων και των παγετώνων απειλεί τη μακροπρόθεσμη υδροδοτική ασφάλεια εκατομμυρίων ανθρώπων. Εντούτοις δεν λαμβάνουμε τα επείγοντα μέτρα που επιβάλλονται», κρούει τον κώδωνα του κινδύνου η γενική γραμματέας του ΠΜΟ.
Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές
Ο οργανισμός ζητάει να κηρυχθεί από νωρίς συναγερμός για όλους ώστε να προστατευθούν οι ζωές και τα μέσα επιβίωσης που συνδέονται με το νερό και καλεί να βελτιωθούν οι γνώσεις και ο διαμοιρασμός των δεδομένων για τις πηγές νερού.
«Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε ένα πρόβλημα, αν δεν μετρήσουμε την έκτασή του», υπογραμμίζει η Σάουλο.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Γενικά θέματα
Γιάννος Χαραλαμπίδης στη Σημερινή: Μήλον της Έριδος η Κύπρος για την ασφάλεια Τουρκίας – Ισραήλ
Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ
Η Μέση Ανατολή είναι στις φλόγες και, μετά την επίθεση των Ιρανών με βαλλιστικούς πυραύλους σε βάρος του Ισραήλ, ξεκίνησε επίθεση των Ισραηλινών στον Βόρειο Λίβανο, ενώ αναμένονται και τα αντίποινα σε βάρος της Τεχεράνης.
Γράφει ο Γιάννος Χαραλαμπίδης
Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ
Τουρκία και Ακρωτήρι
Η Τουρκία επιχαίρει από την κατατριβή του Ισραήλ και του Ιράν. Μπορεί μεν ο Ερντογάν να χαρακτηρίζει τον Νετανιάχου ως εγκληματία πολέμου, αλλά συνεργάζεται με τους Βρετανούς και δη με τα μαχητικά «Ταϊφούν», που επιχειρούν από τις Βάσεις Ακρωτηρίου και:
1) Περιπολούν από τον κόλπο της Αλεξανδρέττας εντός του τουρκικού εναέριου χώρου, με την άδεια της Άγκυρας, προς τη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ, καθώς και προς το Ιράκ. 2) Συμμετέχουν στις αναχαιτίσεις των ιρανικών πυραύλων και drones στις επιθέσεις, που δέχεται το Ισραήλ από το Ιράν και συλλέγουν πληροφορίες. 3) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει για τη συνεργασία των Βάσεων με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις όταν ενεργούν τα «Ταϊφούν» είτε για επιτήρηση είτε για να προστατεύσουν με οποιονδήποτε τρόπο το Ισραήλ. Ή για να στραφούν σε βάρος της Χεζμπολάχ.
Τόσο οι Βάσεις Ακρωτηρίου όσο και του Αγίου Νικολάου είναι στρατηγικής σημασίας, διότι από τις μεν πρώτες, εκτός των άλλων, ενεργούν ακόμη τα θρυλικά κατασκοπευτικά U2 ως συμπληρωματικά των δορυφόρων, στις δε δεύτερες υπάρχει το Έχελον ως κέντρο συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος, λόγω Βάσεων, τελεί υπό καθεστώς απειλής. Χωρίς να διαθέτει αξιόπιστη εναέρια αποτροπή, αφού οι ρωσικοί TOR-M1 και BUK μερικώς μπορούν να επιχειρήσουν. Ακόμη και αν στραφούν για ν’ αποκρούσουν την ιρανική απειλή ή αυτήν της Χεσμπολάχ, δεν θα μπορούν να καλύπτουν την όποια τουρκική επί της οποίας είναι προσαρμοσμένα τα συστήματα αυτά. Λόγω του κενού που υπάρχει στην αεράμυνα είχε κλείσει η αγορά του αντιαεροπορικού συστήματος BARAK με πυραύλους 35, 70 και 150 χιλιομέτρων. Η κυπριακή Κυβέρνηση αγόρασε το BARAK με πυραύλους των 70 χιλιομέτρων. Με τον πόλεμο στη Γάζα και στον Λίβανο, η παράδοση του συστήματος δεν είναι βέβαιο εάν θα καθυστερήσει ή όχι. Ούτως ή άλλως, η Κυπριακή Δημοκρατία μετά την άρση του εμπάργκο στο στρατιωτικό υλικό από τις ΗΠΑ θα ήταν δυνατό να ζητήσει ακόμη και «Πάτριοτ» ή άλλα σχετικά οπλικά συστήματα αεράμυνας από ευρωπαϊκά κράτη. Επί του παρόντος, τόσο η αεράμυνα των Βάσεων όσο και της Κύπρου ολόκληρης στηρίζεται στον πολεμικό στόλο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, που βρίσκονται στ’ ανοιχτά της Κύπρου. Ως εκ τούτου, θα ήταν μέγα πλήγμα εάν επέτρεπαν ή στη Χεζμπολάχ ή στο Ιράν να κτυπήσει τις Βρετανικές Βάσεις. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος λόγω Βάσεων καλύπτεται, όπως είχαμε ήδη γράψει από την αρχή της κρίσης, κάτω από την Ατσάλινη Αεράμυνα των ΗΠΑ.
Το μήλον της Έριδος
Η Τουρκία δεν είναι άμεσα εμπλεκόμενη στις συγκρούσεις στη Γάζα και στον Λίβανο, όμως υπάρχει μια πολεμική ρητορική που εγείρει το εξής ερώτημα: Μπορεί ή όχι η Τουρκία να κτυπήσει το Ισραήλ, όπως αρχικά απειλούσε ο Τούρκος Πρόεδρος, ο οποίος, όμως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, εμφανίζεται ως να τελεί υπό την απειλή του «σιωνιστικού επεκτατισμού», όπως ισχυρίζεται;
Σε αυτό το παιχνίδι, η Κύπρος καθίσταται γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό μήλον της Έριδος, αφού:
1) Αποτελεί το νότιο τμήμα της νήσου, τη μοναδική έξοδο, που διαθέτει το Ισραήλ, λόγω της έλλειψης στρατηγικού βάθους, που είναι περικυκλωμένο από τους Άραβες και την Τουρκία. Άρα ο άξονας προς τη Σούδα μέσω Κύπρου είναι ζωτικός χώρος όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά και για τις ΗΠΑ και τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους τους. Απόδειξη τούτου συνιστά η συγκέντρωση του 6ου στόλου ως αποτέλεσμα της κρίσης στη Μέση Ανατολή.
2) Αποτελεί ασπίδα και εμφανίζεται ως το αβύθιστο για την Τουρκία αεροπλανοφόρο, καθώς και αναπόσπαστο τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».
3) Αποτελεί ασπίδα για την Τουρκία από επιθέσεις που θα ήταν δυνατό να δεχτεί μέσω Κύπρου, εξ ου και η άρνησή της να δεχθεί την παρουσία ελληνικού στρατού και οι διαμαρτυρίες για την όποια στρατιωτική συνεργασία της Κύπρου με το Ισραήλ. Είναι όμως και για το Ισραήλ ασπίδα.
Γιατί;
Διότι, ουδόλως θα ήθελε το Ισραήλ:
Α) Να πέσει η Κύπρος στον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας και δη μέσω μιας ομοσπονδιακής ή συνομοσπονδιακής λύσης, με τον πλήρη γεωπολιτικό έλεγχο του νησιού από την Άγκυρα.
Β) Να εγκατασταθούν στην Κύπρο τουρκικά πυραυλικά συστήματα, που θα στοχεύουν το Ισραήλ.
Τα πλεονεκτήματα του Ισραήλ
Το ερώτημα εάν μπορεί να κτυπήσει και να κάνει πόλεμο η Τουρκία με το Ισραήλ απαντάται ως εξής: Η Άγκυρα έχει τη δυνατότητα: 1) Να διενεργήσει επίθεση με την αεροπορία της ή με τη συσσώρευση στόλου. 2) Να κτυπήσει με πυραύλους και δη «Ταϊφούν» με βεληνεκές της τάξης των 600 χιλιομέτρων, όταν αυτά θα είναι επιχειρησιακά διαθέσιμα (αυτά εισήλθαν ήδη σε γραμμή παραγωγής από τον Μάιο του 2023 ).
Όμως η οποιαδήποτε τουρκική επίθεση: Α) Βρίσκεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, που θέτουν υπό την προστασία τους και τον 6ο Στόλο το Ισραήλ, οπότε δεν θα επιτρέψουν στην Τουρκία μια τέτοια δράση. Β) Οτιδήποτε διενεργηθεί από αέρος, είτε είναι από μαχητικά είτε από πυραυλικά συστήματα, θα ήταν δυνατό να αντιμετωπιστεί επιτυχώς από το Ισραήλ είτε με τους arrow και με το “iron dome” είτε με τα πλοία των συμμαχικών δυνάμεων και δη των ΗΠΑ, καθώς και με την ισραηλινή αεροπορία, η οποία υπερτερεί της τουρκικής.
Πύραυλοι και Τεχνητή Νοημοσύνη
Από την άλλη πλευρά το Ισραήλ υπερέχει στην αεροπορία και στα πυραυλικά συστήματα. Στην αεροπορία, εκτός των F-15 και F-16, διαθέτει και τα F-35, οπότε μπορεί να δράσει αναλόγως και με βάθος πυρός. Συν του ότι: i) Τα ισραηλινά F-35 είναι τα μόνα των οποίων οι υπολογιστές και λοιπά συστήματα δεν βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο των ΗΠΑ. ii) Η Τουρκία έχει πρόβλημα με την αεράμυνά της επί του παρόντος. Εξ ου και η αγορά των S-400, χωρίς όμως να παρέχει πλήρη κάλυψη, καθώς και η απόφαση που λήφθηκε στις 6.8.2024 για την κατασκευή του τουρκικού “iron dome”. iii) Το Ισραήλ διαθέτει αριθμό επιθετικών πυραύλων μέσου και μακρούς βεληνεκούς, από τους LORA με βεληνεκές 280 χιλιόμετρα ώς τους Jericho – 3 (Ιεριχώ) με βεληνεκές μεταξύ των 4,800 χλμ και 6,500 χιλιομέτρων. iv) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει ότι το Ισραήλ υπερέχει στους τομείς του κυβερνοχώρου και της Τεχνητής Νοημοσύνης (πάσης φύσεως drones).
Ζώνες ασφαλείας και περιφερειακές δυνάμεις
Υπό αυτές τις συνθήκες και λαμβανομένου υπόψη ότι οι δυο χώρες δεν έχουν σύνορα, το πλεονέκτημα ανήκει στο Ισραήλ. Και όχι στην Τουρκία, η οποία στηρίζει τόσο τη Χαμάς όσο και τη Χεζμπολάχ, διότι θέλει την κατατριβή του Ισραήλ. Η Άγκυρα βολεύεται από το οπλοστάσιο και δη τους πυραύλους της Χεζμπολάχ, των οποίων το βεληνεκές καλύπτει και την Κύπρο. Εξ ου και οι απειλές του μ. Χασάν Νασράλα, ότι η Κύπρος ήταν εν δυνάμει στόχος λόγω των στρατιωτικών της σχέσεων με το Ισραήλ. Ήταν μια απειλή «made in Turkey», στη λογική του “proxy war”. Η εξουδετέρωση του οπλοστασίου της Χεσμπολάχ από το Ισραήλ είναι προς όφελος της Κύπρου, αλλά όχι προς όφελος του Ιράν και της Τουρκίας, η οποία δεν θέλει την εδραίωση του Ισραήλ στην περιοχή και την εξάλειψη των τρομοκρατικών απειλών. Δεν θα ήθελε να δει ούτε τον τερματισμό της σύγκρουσης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, διότι η κατατριβή των δυο χωρών, που συνιστούν περιφερειακές δυνάμεις, είναι για ευνόητους λόγους προς όφελος της Άγκυρας, η οποία εδραιώνεται και στην περιοχή της Συρίας, χωρίς ταυτοχρόνως να επιθυμεί τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας στον Βόρειο Λίβανο. Πώς όμως θα ασκήσει κριτική στο Ισραήλ, όταν κατέχει την Κύπρο και όταν έχει ήδη υπό κατοχή τμήμα της Συρίας στη λογική της ζώνης ασφαλείας;
Οι θαλάσσιες οδοί…
Η Τουρκία ελέγχει την περιοχή από τη Μαρμαρίδα ώς την Αλεξανδρέττα στην πρακτική της τουρκικής λίμνης ως τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» με μια σειρά από ναυτικές και αεροπορικές Βάσεις στα παράλιά της (Ντάλαμα, Μερσίνα, Άδανα, κ.λπ) και την Κύπρο ως αβύθιστο αεροπλανοφόρο. Η Καρπασία και η Αμμόχωστος έχουν ιδιαίτερη σημασία για τις θαλάσσιες οδούς και δη εκείνες προς την Αλεξανδρέττα, που προτού καταλήξουν εκεί αποκλίνουν προς Ισραήλ, Λίβανο και Συρία. Η Τουρκία θα ήθελε να έχει πρόσβαση στη θάλασσα και μέσω Συρίας, ενώ, ταυτοχρόνως, ουδόλως θα επιθυμούσε τη ζώνη ασφαλείας του Ισραήλ, διότι διευρύνει τον έλεγχο παράλιων περιοχών και ενισχύει τον έλεγχο της θαλάσσιας οδού προς την Αλεξανδρέττα. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο Ερντογάν εμφανίζεται ως να είναι απειλούμενος από το Ισραήλ, λόγω της εισόδου του στον Λίβανο. Η Τουρκία επιδιώκει τον έλεγχο των θαλασσίων οδών από και προς το Σουέζ και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι επεκτείνει τη λεγόμενη ΑΟΖ του ψευδοκράτους προς τις νότιες θάλασσες, καθώς και προς τη γραμμή Κρήτη, Κάρπαθος και Ρόδος, όπου βρίσκονται οι πύλες του Αιγαίου.
Ο χάρτης δείχνει τα θαλάσσια δρομολόγια από το Σουέζ προς διάφορες κατευθύνσεις στην Ανατολική Μεσόγειο είτε προς Κύπρο είτε προς Αιγαίο είτε προς άλλες χώρες της περιοχής και δη προς την Αλεξανδρέττα. Η Τουρκία στοχεύει στον πλήρη έλεγχο των οδών αυτών. Θεωρεί την Κύπρο δεδομένη και σημαντικό τον έλεγχο των πυλών του Αιγαίου, όπως και της Κύπρου καθώς και της Καρπασίας. Πολύ, δε, θα ήθελε η Τουρκία να βγει μέσω Συρίας στη θάλασσα. Καθόλου δεν επιθυμούσε τη δημιουργία κουρδικής περιοχής με πρόσβαση στη θάλασσα. Στην παρούσα φάση η Άγκυρα δεν θα ήθελε να δει την ενίσχυση του Ισραήλ στην περιοχή και δη μέσω της αύξησης ενός παράλιου τμήματος του Λιβάνου, που θα εμπίπτει σε αυτό που ονομάζει ζώνη ασφαλείας με βάθος ώς 50 χιλιόμετρα.
Ο χάρτης αποτυπώνει τη νέα διάταξη των ναυτικών αμερικανικών δυνάμεων και των λοιπών συμμαχικών στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, στα στενά του Ορμούζ, στην Ερυθρά θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο. Εκ των πραγμάτων, οι Βρετανικές Βάσεις είναι εν δυνάμει στόχος για το Ιράν και τη Χεζμπολάχ. Και, λόγω των κενών της κυπριακής αεράμυνας, ο στόλος των ΗΠΑ είναι αυτός που προσφέρει ατσάλινο θόλο για την αναχαίτιση ενδεχόμενης επίθεσης είτε με πυραύλους είτε με drones.
Ο χάρτης αυτός αποτυπώνει τη ζώνη ασφαλείας που επιδιώκει να δημιουργήσει στον Λίβανο για να περιορίσει την απειλή της Χεζμπολάχ. Πρόκειται για τα όρια που τελούν κάτω από τον έλεγχο της UNIFIL, η οποία, όμως, αδυνατεί να βάλει χαλινάρι στη Χεζμπολάχ. Οι εντολές της UNIFIL από το Συμβούλιο Ασφαλείας έχουν, μεταξύ άλλων, ως στόχο να βοηθήσουν: α) στην κατάπαυση του πυρός, στην επιστροφή των Λιβανέζων στα σπίτια τους που είχαν αναγκαστεί να φύγουν λόγω εχθροπραξιών και β) τον νόμιμο στρατό του Λιβάνου να ανακτήσει τον έλεγχο της κατάστασης μετά την αποχώρηση των Ισραηλινών και όχι να επιτρέπει την κυριαρχία της Χεζμπολάχ.
Οι δυο φωτογραφίες, ημερομηνίας 2/10/2024 από το flightradar24, απεικονίζουν πώς ο Ερντογάν, ενώ από τη μια πυροβολεί φραστικά το Ισραήλ, στην πράξη κάνει πλάτες στις Βρετανικές Βάσεις, που βρίσκονται στην Κύπρο, των οποίων τα αεροσκάφη (Eurofighter Typhoon) αναλαμβάνουν την ασφάλεια της περιοχής, επιχειρώντας από τον τουρκικό εναέριο χώρο για την αναχαίτιση ιρανικών πυραύλων. Μάλιστα, η δεύτερη δείχνει πώς βρετανικό αεροσκάφος ανεφοδιασμού (KC2 Voyager) βρίσκεται εντός του τουρκικού εναέριου χώρου. Για ποιο λόγο άραγε;
*Δρ των Διεθνών Σχέσεων
ΠΗΓΗ: Σημερινή
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Γενικά θέματα
Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα
Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.
Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.
Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.
Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.
Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.
«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.
Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.
Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.
Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».
Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.
Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.
Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
-
Ιράν13 ώρες πρινΚόκκινος συναγερμός στο κεντρικό Ισραήλ! Εκτοξεύτηκε βαλλιστικός πύραυλος από την Υεμένη – Αναχαιτίστηκε με επιτυχία λέει ο IDF
-
Video17 ώρες πρινΙσραήλ: Αν χτυπήσει πυρηνικά, αρχίζει η καταστροφή
-
Video19 ώρες πρινΑσταμάτητο το Ισραήλ! Βομβάρδισε Ρωσική βάση στην Συρία
-
Αναλύσεις3 ημέρες πρινQuo vadis κύριε Γεραπετρίτη;
-
Εξωτερική Πολιτική3 ημέρες πρινΣτο επίκεντρο η ελληνοαμερικανική συνεργασία σε συνάντηση του Μητσοτάκη με Αμερικανούς γερουσιαστές στα Χανιά
-
Γενικά θέματα3 ημέρες πρινΜία νέα αρχή για το «Γεωπολιτικό»
-
Ιράν3 ημέρες πρινKίνηση υψηλού ρίσκου του Ισραήλ! Δεν αποκλείει χτύπημα στα πυρηνικά του Ιράν ο Νετανιάχου – Πότε θα χτυπήσει;
-
Video22 ώρες πρινΣάββας Καλεντερίδης: Δείτε ποιοι μας κυβέρνησαν και ποιοι μας κυβερνούν!