Γενικά θέματα
Η Μόσχα ακυρώνει τους σχεδιασμούς του Erdogan
Μέσα δεν πάει καλά.
Η παραίτηση των δύο
υπουργών του φιλοκουρδικού κόμματος HDP από την οικουμενική κυβέρνηση
που ανέλαβε να διεξαγάγει τις νέες πρόωρες εκλογές της 1ης Νοεμβρίου, εν
μέσω καταγγελιών ότι οι κυβερνώντες έχουν προσχωρήσει “σε μια λογική
πολέμου και πραξικοπήματος”, σηματοδοτεί την περαιτέρω επιδείνωση του
κλίματος ανάμεσα στο τουρκικό κράτος και το κουρδικό στοιχείο, ενώ οι
νεκροί από τις συγκρούσεις των δυνάμεων ασφαλείας με τους αυτονομιστές
αντάρτες του ΡΚΚ μετριούνται πλέον σε εκατοντάδες.
Αλλά η διασπάθιση, από τις 20 Ιουλίου και μετά, του κεκτημένου μιας πολυετούς διαδικασίας διαλόγου για τη ρύθμιση του Κουρδικού ζητήματος, δεν φέρεται καν να αποδίδει τα προσδοκώμενα βραχυπρόθεσμα πολιτικά οφέλη. Η τελευταία δημοσκόπηση της εταιρείας Metropol εμφανίζει το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), που ίδρυσε ο Τούρκος πρόεδρος Τayyip Erdogan, να υποχωρεί κατά μιάμιση ποσοστιαία μονάδα από το εκλογικό αποτέλεσμα του Ιουνίου, ενώ το HDP και το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης κερδίζουν από μισή μονάδα και το δεύτερο σε δύναμη Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα πραγματοποιεί άλμα τριών μονάδων. Οι Τούρκοι “ισλαμοδημοκράτες” πήγαν για το μαλλί της ανάκτησης της αυτοδυναμίας και κινδυνεύουν να βγουν κουρεμένοι…
Μια τέτοια εξέλιξη αναμένεται να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου στο ΑΚΡ, το οποίο κατά ορισμένους Τούρκους αναλυτές βρίσκεται στα πρόθυρα της διάσπασης, εφόσον το κομματικό συνέδριο που διεξήχθη ενόψει της εκλογικής μάχης όχι απλώς εξαφάνισε από το προσκήνιο όλα τα “βαριά ονόματα” της παλαιάς ηγετικής ομάδας, προς όφελος αριβιστών ευνοούμενων από το προεδρικό “Παλάτι”, αλλά δεν επέτρεψε καν στον πρωθυπουργό Ahmet Davutoglu να εντάξει κάποια πρόσωπα της εμπιστοσύνης του στη νέα κεντρική επιτροπή.
Απομένει ως παρηγοριά για την Τουρκία, η προεδρία της G20, της οποίας τη φετινή Σύνοδο Κορυφής θα φιλοξενήσει το Νοέμβριο στην Αττάλεια. Οικονομικοί αναλυτές πάντως σχολιάζουν πικρόχολα ότι μάλλον θα πρόκειται για την τελευταία διοργάνωση του είδους στην οποία θα συμμετάσχει η χώρα, εφόσον η πορεία της οικονομίας της, ιδίως σε συνθήκες οιονεί εμφυλίου πολέμου, μάλλον οδηγούν σε έξοδο από την ισχυρότερη εικοσάδα του κόσμου.
Αλλά ούτε και έξω πηγαίνει καλά ο Tayyip Erdogan –αφού η ριψοκίνδυνη μεσανατολική πολιτική του κινδυνεύει να ακυρωθεί στο φόντο της πρωτοφανούς διπλωματικής και στρατιωτικής κινητικότητας της Ρωσίας στη συριακή κρίση. Το όνειρο της δημιουργίας από τον τουρκικό στρατό μιας “ασφαλούς ζώνης” στη βόρεια Συρία, με στόχο υποτίθεται την αποκατάσταση των Σύρων προσφύγων, αλλά πραγματική πρόθεση την αποτροπή της ενοποίησης των αυτόνομων κουρδικών καντονιών νοτίως των τουρκο-συριακών συνόρων προσκρούει πλέον σε προβλήματα τόσο επιχειρησιακά όσο και πολιτικά.
Δια της συνεχιζόμενης αποστολής στρατιωτικού υλικού στο καθεστώς του Assad, η Μόσχα φρενάρισε τα σενάρια “αλλαγής καθεστώτος” στη Δαμασκό, τα οποία αναζωπύρωσε μια ορισμένη επικοινωνιακή διαχείριση της προσφυγικής κρίσης στην Ευρώπη, και εκμαίευσε την έναρξη διαλόγου με τις ΗΠΑ σε επίπεδο υπουργών Άμυνας, για την από κοινού αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους. Τυχόν συνεννόηση ΗΠΑ-Ρωσίας για τη συριακή κρίση, αφήνει τους όποιους σχεδιασμούς του Erdogan μετέωρους –ενώ, διόλου τυχαία, οι Κούρδοι της Συρίας διαμηνύουν ότι είναι έτοιμοι να καταλάβουν την Τζαράμπουλους μόνο μεθοριακό πέρασμα μεταξύ Τουρκίας και Συρίας το οποίο βρίσκεται ακόμη στα χέρια του Ισλαμικού Κράτους.
Η Συρία αποτελεί πλέον, σύμφωνα με ανάλυση του Stratfor, έναν μοχλό με τον οποίο η Ρωσία επαναπροσδιορίζει τις σχέσεις της με σειρά κρατών που την ενδιαφέρουν. Εξ ού και η Μόσχα αποτελεί πλέον απαραίτητο προορισμό για κάθε πρωταγωνιστή της περιοχής: από τον Ιρανό υφυπουργό Εξωτερικών, που βρέθηκε στη ρωσική πρωτεύουσα τη Δευτέρα, μέχρι τον ισραηλινό πρωθυπουργό, ο οποίος πέτυχε μέσα σε λίγες μέρες να προγραμματίσει επείγουσα συνάντηση με τον Putin, συνοδευόμενος από τους επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου και της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών, ώστε να εξασφαλίσει (με αντίτιμο άραγε την απομάκρυνση των ισραηλινών “υπεργολάβων” ασφαλείας από την Ουκρανία;) ότι δεν θα υπάρξει εμπλοκή με τις ρωσικές δυνάμεις στα Υψώματα του Γκολάν ή διαρροή του παρεχόμενου ρωσικού οπλισμού προς τη λιβανική οργάνωση Χεζμπολλάχ. Δήλωσε πάντως στον συνομιλητή του ότι δεν είναι “ούτε υπέρ, ούτε κατά” της πτώσης του Assad.
Ο Tayyip Erdogan ακολουθεί την ίδια διαδρομή. Η δική του βέβαια επίσκεψη στη ρωσική πρωτεύουσα είναι προ πολλού προγραμματισμένη και έχει ως αφορμή τα εγκαίνια ενός μοσχοβίτικου τεμένους, του μεγαλύτερου στην Ευρώπη, το οποίο είχε ανεγερθεί στις αρχές του 20ού αιώνα και ανακαινίσθηκε πλήρως. Όμως η συγκυρία αναδεικνύει τις δυσκολίες της ρωσο-τουρκικής σχέσης, όσο και αν η λογική της “διαμερισματοποίησης” της διμερούς ατζέντας, αφήνει πάντα περιθώριο επικερδών οικονομικών συμφωνιών, παρά τις διαφωνίες σε γεωπολιτικά ζητήματα. Ο πρωθυπουργός Davutoglu προεξόφλησε ότι στις επαφές του Erdogan θα συζητηθεί η συριακή κρίση και εξέφρασε την ανησυχία του για τις ρωσικές ενέργειες που “προσθέτουν ένταση στην περιοχή”.
Ωστόσο, από την άλλη πλάστιγγα της ζυγαριάς, ο Putin θα κρατά το δέλεαρ της μείωσης της τιμής του ρωσικού φυσικού αερίου που πωλείται στην Τουρκία καθώς και την προοπτική αναθέρμανσης του σχεδίου του αγωγού Turkish Stream. Θα κρατά επίσης και την απειλή παραγκωνισμού της Άγκυρας από τα αζερικά πράγματα, καθώς ο ηγέτης του Αζερμπαϊτζάν στρέφεται όλο και περισσότερο προς τη Μόσχα, αναζητώντας έναν αποτελεσματικό μεσολαβητή στην διαμάχη με την Αρμενία για το Ναγκόρνο Καραμπάχ, αλλά και φοβούμενος υποκινούμενη από τη Δύση “έγχρωμη επανάσταση” κατά της αυταρχικής εξουσίας του.
Από τη Μόσχα δύσκολα θα φύγει “θριαμβευτής” ο Erdogan: του προσφέρεται όμως η δυνατότητα για μιαν έντιμη αναδίπλωση.
Γενικά θέματα
H κατάσταση στο ουκρανικό μέτωπο
- Τα ρωσικά πλήγματα κατέστρεψαν στόχους στο Κίεβο.
- Τα ρωσικά πλήγματα κατέστρεψαν στόχους στην περιοχή της Πολτάβα.
- Τα ρωσικά πλήγματα κατέστρεψαν στόχους στην περιοχή του Ντνεπροπετρόφσκ.
- Ρωσικά drones στόχευσαν το αεροδρόμιο του Bolgrad στην περιοχή της Οδησσού.
- Οι ρωσικές δυνάμεις προχώρησαν προς την κατεύθυνση Ugledar.
- Οι ρωσικές δυνάμεις προέλασαν δυτικά του Σελίδοβο.
- Οι ρωσικές δυνάμεις προχώρησαν κοντά στο Κουράχοβο.
- Οι ρωσικές δυνάμεις προχώρησαν κοντά στο Chasov Yar.
- Το ρωσικό MOD επιβεβαίωσε τον έλεγχο της περιοχής Ivano-Daryevka.
- Οι ρωσικές δυνάμεις εξάλειψαν 70 στρατιωτικούς, δύο μηχανοκίνητα οχήματα και ένα οβιδοβόλο D-30 των 122 mm στην περιοχή του Χάρκοβο.
- Οι ρωσικές δυνάμεις εξάλειψαν 510 στρατιώτες, ένα όχημα πεζικού, τρία M113, ένα MaxxPro, τέσσερα pickup, ένα Msta-B στην περιοχή Stelmakhovka.
- Οι ρωσικές δυνάμεις εξάλειψαν 580 στρατιώτες, ένα όχημα πεζικού, πέντε μηχανοκίνητα οχήματα, ένα σύστημα Gvozdika, δύο D-30 στην περιοχή Chasov Yar.
- Οι ρωσικές δυνάμεις εξάλειψαν 560 στρατιωτικούς, δύο M113, τρία τεθωρακισμένα οχήματα, τρία μηχανοκίνητα οχήματα, ένα Gvozdika στην περιοχή του Ντόνετσκ.
- Οι ρωσικές δυνάμεις εξάλειψαν έως και 120 στρατιωτικούς, ένα άρμα μάχης, δύο τεθωρακισμένα οχήματα, τέσσερα μηχανοκίνητα οχήματα, ένα Paladin στην περιοχή του Νότιου Ντόνετσκ.
- Οι ρωσικές δυνάμεις εξάλειψαν έως και 60 στρατιωτικούς, δύο μηχανοκίνητα οχήματα και ένα οβιδοβόλο D-30 στην περιοχή Χερσώνα.
- Οι ρωσικές δυνάμεις αεράμυνας αναχαίτησαν 17 ουκρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη την περασμένη ημέρα.
- Οι ρωσικές δυνάμεις αεράμυνας κατέρριψαν μια κατευθυνόμενη αεροπορική βόμβα γαλλικής κατασκευής Hammer την περασμένη ημέρα.
- Οι ρωσικές δυνάμεις ανέλαβαν τον έλεγχο της Στεπανόβκα.
- Οι ρωσικές δυνάμεις προχώρησαν στη Novoselidovka.
- Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν στο ανατολικό τμήμα του Κουράχοβο.
- Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν στην Grigorovka.
- Στην περιοχή καταστράφηκαν έως και 560 στρατιωτικοί, δύο M113, τρία τεθωρακισμένα οχήματα, τρία μηχανοκίνητα οχήματα, ένα Gvozdika.
- Οι ρωσικές δυνάμεις επέκτειναν τη ζώνη ελέγχου τους δυτικά των Shakhtarske, Zolota Nyva και Novodonetske.
- Οι συγκρούσεις συνεχίζονται στην Elizavetovka.
- Οι ρωσικές δυνάμεις προχώρησαν κοντά στην Μπογκογιαβλένκα.
- Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν στα νότια προάστια του Τρουντόβοε.
- Στην περιοχή καταστράφηκαν έως και 120 στρατιώτες, ένα τανκ, δύο τεθωρακισμένα οχήματα, τέσσερα μηχανοκίνητα οχήματα, ένα Paladin.
- Οι ρωσικές δυνάμεις προχώρησαν στη Novodmytrivka.
- Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν στη Novooleksiivka.
- Οι ρωσικές δυνάμεις προέλασαν νότια της Grigorovka.
- Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν στη Lysivka.
- Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν κοντά στη Vozdvyzhenka.
- Στην περιοχή καταστράφηκαν έως και 560 στρατιωτικοί, δύο M113, τρία τεθωρακισμένα οχήματα, τρία μηχανοκίνητα οχήματα, ένα Gvozdika.
ΠΗΓΗ: SouthFront
Γενικά θέματα
Από ποιούς ζήτησε βοήθεια ο Τραμπ;
Ελληνόφωνο δελτίο ειδήσεων με την υποστήριξη της Δημόσιας Ραδιοφωνίας της Αρμενίας
Η φωνή της Αρμενίας – Παρουσιάζει η Λιάνα Μανουκιάν
Ελληνόφωνο δελτίο ειδήσεων με την υποστήριξη της Δημόσιας Ραδιοφωνίας της Αρμενίας
Ενημέρωση στις 4 Νοεμβρίου 2024
Γενικά θέματα
Οι αμερικανικές εκλογές και το μέλλον μας
Μετά τις εκλογές θα αρχίσουμε να βλέπουμε τα αποτελέσματα σε έναν κόσμο που αλλάζει δραματικά.
Για την Ελλάδα η αμερικανική έκλειψη θα αφήσει σοβαρά κενά ασφαλείας.
Μετά τις εκλογές θα αρχίσουμε να βλέπουμε τα αποτελέσματα σε έναν κόσμο που αλλάζει δραματικά.
Γράφει ο Παντελής Σαββίδης
Από όλα όσα διάβασα για τις αμερικανικές εκλογές, εκείνο που με εντυπωσίασε ήταν η απάντηση που έδωσε ο Ντόναλντ Τραμπ σε έναν Ιρανοαμερικανό δημοσιογράφο όταν τον ρώτησε αν οι ΗΠΑ θα βοηθήσουν στην πτώση του σημερινού ιρανικού καθεστώτος σε περίπτωση που εκείνος εκλεγεί.
Η απάντηση ήταν: «δεν θα εμπλακούμε τόσο βαθιά, εδώ δεν μπορούμε να κυβερνήσουμε τη χώρα μας».
Αυτό που διαισθανόμαστε, ότι η διαχείριση της υπερδύναμης έχει ξεφύγει από τα χέρια των πολιτικών και πλέον έχει αφεθεί στον αυτόματο πιλότο, ο Τραμπ το επιβεβαίωσε.
Υπάρχει πρόβλημα εσωτερικής διακυβέρνησης των ΗΠΑ και διατήρησης της παγκόσμιας ηγεμονίας.
Στο εσωτερικό πεδίο οι δύο υποψήφιοι έχουν πολύ διαφορετικούς προσανατολισμούς. Η πολιτική του Τραμπ διακρίνεται από έντονη εσωστρέφεια, αλλά και η Χάρις θα κρατήσει, απλώς, τα προσχήματα. Δεν θα εγκαταλείψει τον παγκόσμιο ηγετικό ρόλο των ΗΠΑ, αλλά ορισμένες διαστάσεις και της δικής της πολιτικής δεν θα έχουν την εικόνα που γνωρίζαμε. Και σε ό,τι μας αφορά περισσότερο άμεσα, η σχέση Ουάσινγκτον-Βρυξελλών δεν θα είναι όπως παραδοσιακά την γνωρίζαμε.
Οι Αμερικανοί με κάθε τρόπο εξωθούν την Ευρώπη να αντιληφθεί πως τα πράγματα έχουν αλλάξει και η γηραιά ήπειρος θα πρέπει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα αλλά οι ευρωπαϊκές χώρες δεν θέλουν να αποκλίνουν από την αγκαλιά των ΗΠΑ. Νιώθουν ασφαλείς ως προς την άμυνα που τους προσφέρει η Ουάσινγκτον, αλλά οι Αμερικανοί έχουν άλλες προτεραιότητες. Βλέπουν την Ευρώπη ως τουριστικό προορισμό και ως χώρο ανάπτυξης οικονομικών σχέσεων και τίποτε άλλο. Ο παλιός έρωτας τελείωσε.
Οι Γερμανοί δεν θέλουν να το πιστέψουν, οι Γάλλοι είναι περισσότερο ευέλικτοι και αρχίζουν να μιλούν για αυτονομία της Ευρώπης στην άμυνα, την τεχνολογία, την αναζήτηση κρίσιμων υλικών και άλλα παρόμοια.
Κι αυτό ανεξαρτήτως αν εκλεγεί ο Τραμπ ή η Χάρις. Η διαφορά έγκειται στο θόρυβο με τον οποίο θα φανεί η αλλαγή πολιτικής.
Θα αναγκαστεί, έτσι, η Ευρώπη να αναπτύξει δική της πολιτική; Τι θα κάνει η γερμανική ατμομηχανή της ή η γαλλική παραγωγή ιδεών και προσανατολισμού;
Σε μια εποχή όπου η διεθνής κοινή γνώμη εξοικειώνεται καθημερινά με τη χρήση πυρηνικών όπλων, μια Ευρώπη που αρνείται ακόμη και να δημιουργήσει δικό της στρατό, σε ποια πυρηνική ομπρέλα θα βασιστεί; Θα δεχθεί η Γαλλία να την καλύψει με τη δική της;
Απαντήσεις της Ευρώπης στα ερωτήματα αυτά, απλώς δεν υπάρχουν. Προς το παρόν στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες θα σκέφτονται ποια Ρωσία θα αναδυθεί από τον πόλεμο, πόσο ισχυρή θα είναι η σχέση της με την Κίνα και πόσο απειλητική για την Ευρώπη. Ακόμη, πώς θα αντιμετωπίσουν νέα μεταναστευτικά κύματα από τον Λίβανο και τη Μέση Ανατολή με τις συνεχιζόμενες διαμάχες και την καταστρεπτική, εγκληματική πολιτική του Ισραήλ. Όταν δεν έχεις το γεωπολιτικό βάρος να επέμβεις στις εξελίξεις που θα σε επηρεάσουν, απλώς παρακολουθείς και υφίστασαι τις συνέπειες.
Η Γερμανία είχε την εντύπωση ότι πάντα θα της παρείχετο η δυνατότητα να αγοράζει φθηνό φυσικό αέριο από τη Ρωσία, θα απολάμβανε την ασφάλεια που της παρείχαν οι Αμερικανοί μέσω του ΝΑΤΟ και θα ωφελούνταν από την εσωτερική ευρωπαϊκή αγορά και το άνοιγμα στην Κίνα. Ο αμερικανικός παράγων, όμως, που τα επηρεάζει όλα αυτά, αλλάζει πολιτική. Και η Ευρώπη αδυνατεί να προσαρμοστεί διότι δεν έχει ηγεσία και διότι οικοδομήθηκε με βάση το γερμανικό συμφέρον που ήθελε διεύρυνση και όχι εμβάθυνση.
Η Ευρώπη είναι ένα παλάτι στην άμμο μετά τις αλλεπάλληλες διευρύνσεις.
Και θα γίνει ακόμη πιο χαλαρή με τις νέες εισόδους των χωρών που άρχισαν ενταξιακό διάλογο. Γνωρίζει η Ευρώπη που θέλει να πάει; Μάλλον όχι. Της λείπει η ηγεσία. Με υπαλλήλους στην νοοτροπία δεν οικοδομείς νέες ομοσπονδιακές δομές με παγκόσμιο βάρος.
Αλλά και για την Ελλάδα η αμερικανική έκλειψη θα αφήσει σοβαρά κενά ασφαλείας. Η χώρα –ορθώς– έχει Δυτικό προσανατολισμό, αλλά η Δύση θα στερηθεί ηγεσίας, αν εκδηλωθεί έντονος ο αμερικανικός απομονωτισμός. Ποιος θα καλύψει την αμερικανική ηγεσία; Η λογική απάντηση είναι η Ευρώπη, αλλά αυτήν τη στιγμή η Ευρώπη υπάρχει μόνο σε ήπιες μορφές ισχύος. Στην οικονομία, την επιστήμη, την τεχνολογία. Και η ήπια ισχύς είναι ισχύς αλλά δεν επηρεάζει τις εξελίξεις σε έναν κόσμο που βρίσκεται σε αναβρασμό και μετέρχεται μεθόδους σκληρής βίας, όπως βλέπουμε στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή. Η Ευρώπη ουσιαστικά είναι απούσα και από τα δύο πεδία, και υφίσταται μόνο ως παράμετρος της αμερικανικής παρουσίας.
Ένα άλλο ζήτημα που αναδύεται και θα απαιτήσει απαντήσεις είναι οι παγκόσμιες προκλήσεις, όπως περιγράφηκαν σε μελέτη της RAND Corporation.
Επιγραμματικά, οι προκλήσεις αυτές που οδηγούν στην αλλαγή του ανθρωπολογικού είδους –ή ακόμη και στην εξαφάνιση του ανθρώπου– είναι οι επιπτώσεις της άκριτης χρήσης της τεχνητής νοημοσύνης, οι πιθανές συγκρούσεις με αστεροειδείς και κομήτες, η ξαφνική αλλαγή του κλίματος, ο πυρηνικός πόλεμος, οι σοβαρές επιπτώσεις από τα υπερηφαίστεια κ.ά.
Για τον καθημερινό άνθρωπο αυτά φαίνονται επιστημονική φαντασία, αλλά δεν είναι. Αποτελούν πραγματικές απειλές των επόμενων δεκαετιών και θα πρέπει να απαντηθούν τα ερωτήματα για την αντιμετώπισή τους.
Στα στενά ελληνοτουρκικά, η πολιτική της κυβέρνησης –και από ό,τι φαίνεται, ολόκληρου του πολιτικού συστήματος– είναι μια συμφωνία με την Τουρκία με τους όρους τής απέναντι πλευράς, που με τις γνωστές ελληνικές πολιτικές αλχημείες θα περάσουν ως βαθυστόχαστη αθηναϊκή πολιτική.
Χωρίς ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική και με τη σταδιακή έκλειψη της αμερικανικής παρουσίας από την περιοχή, που κρατούσε κάποιες ισορροπίες, η Αθήνα αισθάνεται ότι πρέπει να συνδιαλλαγεί με την Άγκυρα με το μικρότερο δυνατό κόστος. Μόνο που αυτή η προσέγγιση είναι ξένη για την τουρκική νοοτροπία. Έτσι και αρχίσουν οι υποχωρήσεις, σταματημός δεν θα υπάρξει.
Η ελληνική προσπάθεια διαμόρφωσης πειστικής αποτροπής δεν απέδωσε, έως σήμερα, όσα θα ήθελε η Αθήνα, αλλά με διακηρύξεις του είδους «δεν πρόκειται να προσφύγουμε με τίποτε σε πόλεμο με την Τουρκία» αποδυναμώνεται εξαρχής η αποτροπή.
Η εμφανής αδυναμία της Ελλάδας να μην μπορεί να ακολουθήσει μια κούρσα εξοπλισμών μπορεί να αναζητήσει την εναλλακτική της στην ανάπτυξη σε ανώτατο βαθμό του ψηφιακού πολέμου. Χωρίς να εγκαταλειφθούν οι παραδοσιακές δυνάμεις, η νέα αντίληψη αντιμετώπισης της Τουρκίας θα μπορούσε να εστιαστεί στο ψηφιακό πεδίο σαν να παίζεται παιχνίδι στο διαδίκτυο.
Δημοσιεύματα, εξάλλου, έμπειρων στρατιωτικών όπως ο υποναύαρχος ε.α. Δημήτρης Τσαϊλάς δίνουν τις κατευθύνσεις για την αξιοποίηση ελληνικών πλεονεκτημάτων, όπως τα νησιά, που μέχρι τώρα παραμένουν αναξιοποίητα. Υπάρχουν επιλογές, αρκεί να αποφασίσει το πολιτικό σύστημα να αλλάξει γραμμή προσέγγισης προς την Τουρκία.
Οι θέσεις των δύο Αμερικανών υποψηφίων σε όλα τα θέματα που θίχτηκαν παραπάνω είναι αρκετά διαφορετικές. Μέχρι απολύτως αντίθετες.
Ο Τραμπ θέλει να διώξει τους μετανάστες, να βάλει δασμούς, να μειώσει τους φόρους, να ρίξει τις τιμές, αλλά από τις επιθυμίες του αυτές προκύπτουν αντιτιθέμενα αποτελέσματα. Επιμένει στην παραδοσιακή αντιμετώπιση σύνθετων, σύγχρονων προβλημάτων.
Η Χάρις εστιάζει στην ελευθερία, κι εδώ είναι που έχει ξεπεράσει την κόκκινη γραμμή των Αμερικανών συντηρητικών στο θέμα του φύλου και των συμπαρομαρτούντων του.
Παίζεται κι ένα ακόμη παιχνίδι στις αμερικανικές εκλογές. Ποιος θα τεθεί επικεφαλής της αμερικανικής κοινωνικής ιεραρχίας; Ο λευκός ή ο μαύρος θα είναι η πλειοψηφία που θα καθορίσει τις επιλογές.
Μετά τις εκλογές θα αρχίσουμε να βλέπουμε τα αποτελέσματα σε έναν κόσμο που αλλάζει δραματικά.
-
Γενικά θέματα3 εβδομάδες πριν
Τί είναι αυτά τα μυστηριώδη φωτεινά στίγμα στον ουρανό της Κύπρου;
-
Διεθνή3 εβδομάδες πριν
Ανατριχιαστικές εικόνες με τον νεκρό ηγέτη της Χαμάς (ΦΩΤΟ)
-
Αναλύσεις2 εβδομάδες πριν
Η Αθήνα παραδίδει τη Θράκη
-
Video1 μήνα πριν
Ισραήλ: Αν χτυπήσει πυρηνικά, αρχίζει η καταστροφή
-
Άμυνα4 εβδομάδες πριν
Έτοιμος σε 3 χρόνια ο ελληνικός Σιδερένιος Θόλος! Πόσο θα κοστίσει;
-
Άμυνα4 εβδομάδες πριν
Έτοιμη η «πρώτη» Belharra
-
Αθλητικά14 ώρες πριν
Δεν πούλησε οπαδισμό! Δεν έπαιξε σε τουρκική ομάδα που θα τον απογείωνε οικονομικά – Αντώνης Φώτσης: Ο καλύτερος Έλληνας καλαθοσφαιριστής… ever
-
Αναλύσεις4 εβδομάδες πριν
Πιέσεις στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση να ανοικτούν τα πρακτικά της Δίκης των Ελλήνων που εκτελέστηκαν στην Αμάσεια το 1921