Γράφει ο Ανδρέας Λιούμπας

Για τους “ρωσοφάγους” και “πουτινοφάγους” που όταν ορισμένοι εξ΄ημων των μη συναισθηματικών αναλυτών τους εξηγούσαμε ότι μετά τον πόλεμο (ο οποίος κάποια στιγμή θα τελείωνε δεν υπήρχε ποτέ αμφιβολία για αυτό) η Ρωσία – γεωγραφικά – θα εξακολουθεί να βρίσκεται στη θέση της και ο Πούτιν – λογικά – στην εξουσία μέχρι νεωτέρας.

Και τονίζαμε ότι μετά τον πόλεμο έρχονται οι διαπραγματεύσεις στις οποίες από την μια μεριά του τραπεζιού θα είναι η Ρωσία την οποία όλοι θα ακούνε με προσήλωση και με την οποία τελικά, λόγω των συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί, θα αναγκαστούν να έρθουν σε συμβιβασμό.

Γεωγραφικά και πάλι μιλώντας η ΕΕ δεν μπορεί να απομακρυνθεί από την Ρωσία – πάντα θα έχουμε σύνορα με τη Ρωσία ακόμη και αν “φτιάξουμε” μια φανταστική buffer zone μεταξύ Ανατολικής Ευρώπης και Ρωσίας.

Ξεκαθαρίστε λίγο στο κεφάλι σας ότι πρακτικά μιλάμε για ένα ενιαίο γεωγραφικό χωρο που ξεκινά από τις ακτές τις Πορτογαλίας και φτάνει στον Ειρηνικό χωρίς διακριτά γεωγραφικά όρια (μην αναφέρετε τα Ουράλια…ούτε καν λόφοι)

Ενώ επιπρόσθετα πρέπει να θυμίσουμε πως οι οικονομίες τους είναι συμπληρωματικές (θυμάστε τι σημαίνει αυτό) όπως άλλωστε ισχύει και με την Κίνα.

Τέλος να πούμε ότι η Ρωσία είναι μια μοναδική σε μέγεθος αποθήκη πόρων παγκόσμιου ενδιαφέρον (πχ οι ΗΠΑ καθόλη τη διάρκεια του πολέμου συνέχιζαν να προμηθεύονται ουράνιο για τους αντιδραστήρες τους από τη Ρωσία).

Ε λοιπόν μαντέψτε, σήμερα είμαστε στο πάρα πέντε των τελικών διαπραγματεύσεων.

Συγκεντρωτικά:

1) Η Ρωσία νίκησε (υπό την έννοια ότι κατέκτησε εδάφη ίσα με το 20% της Ουκρανίας και κατόρθωσε να τα κρατήσει μέχρι τέλους) – η Δύση έχασε (υπό την έννοια ότι δεν κατόρθωσε να εκδιώξει την Ρωσία από τα εδάφη που κατέκτησε και δεν μπόρεσε να την εξαναγκάσει να τερματίσει το πόλεμο με οικονομικές κυρώσεις) – η Ευρώπη την πάτησε κυριολεκτικά (γιατί έμεινε κρεμασμένη από τις ΗΠΑ, θυσίασε κάθε πλεονέκτημα που είχε υπονομεύοντας το μέλλον της βιομηχανίας της, έκαψε όλες τις γέφυρες με τη Ρωσία και οι πολίτες της πλήρωσαν και πληρώνουν το.τιμημα του πολέμου).

2) Η Ουκρανία πρώτα σταυρώθηκε και τώρα αφήνεται σαν τον ληστή, των εξ΄ αριστερών του Κυρίου επάνω στο σταυρό. Χωρίς επιστροφές εδαφών, χωρίς εγγυήσεις ασφαλείας, εκτός ΝΑΤΟ (ούτε συζήτηση λέει ο ΓΓ της συμμαχίας), εκτός ΕΕ, με κατεστραμμένες υποδομές και τρομακτικές απώλειες σε ανθρώπινο πληθυσμό. Και χωρίς το Κούρσκ για ύστατο διαπραγματευτικό χαρτί.

3) Η ΕΕ σέρνεται πίσω από τα γεγονότα. Τώρα θα φτιάξει ευρωστρατό – κανονικό ισχυρίζεται – για να προστατεύει η ίδια τα σύνορα της και να μπορεί να προβάλλει ισχύ.
Είναι 30 χρόνια πίσω από το πρόγραμμα αλλά ΟΚ, δεν χάνει να προσπαθήσει.

4) Οι μόνοι που έχουν δικαίωμα να πανηγυρίζουν σε τέτοιες περιπτώσεις είναι οι γνωστοί: εργολάβοι για τις υποδομές και στρατιωτική βιομηχανία για τις αναπληρώσεις αποθεμάτων και τον εξοπλισμό νέων δυνάμεων

5) Μαντέψτε ποιοί πληρώνουν το λογαριασμό.

Υ.Γ Για ρωσοφοβικούς. Η Ρωσία ούτε μπορεί,.ούτε θέλει να.επεκταθεί γεωγραφικά προς δυτικά.
Αυτά είναι λογική 1700.
Ωστόσο θέλει να αποκτήσει επιρροή στην ΕΕ και μέχρι ενός σημείου τα καταφέρνει
Δεν εκλεγεί κυβερνήσεις, ούτε καθορίζει τις σημαντικές αποφάσεις αλλά έχει δυνατότητες να επηρεάζει την διαδικασία.
Αυτό είναι που πρέπει να αναχαιτιστεί – όχι οι ανύπαρκτες φάλαγγες ρωσικών τεθωρακισμένων.

Γράφει η Φανούλα Αργυρού

Με δύο άρθρα του ο συνάδελφος Κώστας Βενιζέλος («Φιλελεύθερος» 9.3.25 και 11.3.25), μας ενημέρωσε ότι ήταν ο ίδιος ο Ουκρανός Πρόεδρος Β. Ζελένσκι που απαίτησε την τουρκική παρουσία στις ευρωπαϊκές συνόδους. Εξού και ο Τούρκος ΥΠΕΞ Φιτάν συμμετείχε στη συνάθροιση του Βρετανού Πρωθυπουργού Στάρμερ στο Λονδίνο στις 2.3.25. Και επιμένει να θέλει την Τουρκία εγγυήτρια δύναμη για τη χώρα του!

«Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, θέλει «να βάλουν τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα», «την αλεπού να φυλάει τις κότες». Ο Ουκρανός Πρόεδρος, που έμαθε πρώτα το θέατρο και μετά την πολιτική, από τις αρχές του πολέμου, της εισβολής της Ρωσίας στη χώρα του, ζήτησε να έχει ρόλο η κατοχική Τουρκία.

Θέλει την κατοχική δύναμη να έχει στρατιωτική παρουσία και να εγγυάται την ασφάλεια και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας! Το απόλυτο άλλοθι, το συγχωροχάρτι σε μια χώρα, που έχει εισβάλει και κατέχει εδάφη της Κύπρου. Το ζητά τούτο το Κίεβο και ήταν θέση του από την αρχή…»

https://www.philenews.com/politiki/article/1563863/o-zelenski-zitise-tourkiki-parousia-stis-evropaikes-sinodous/

https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1564504/theloun-ton-kako-liko-na-tous-filai/

Ορθώς έγραψε ο Κ.Β, ο Ζελένσκι από το 2022 ήθελε τη Τουρκία ως εγγυήτριά του δύναμη(!)

Δεν ξεχνιέται η ομιλία του προς τη Βουλή των Αντιπροσώπων που έγινε με ηλεκτρονική σύνδεση στις 7.4.2022. Αφού αναφέρθηκε σε ένα σορό απαιτήσεις από την Κυπριακή Κυβέρνηση ούτε μια αναφορά δεν έκανε στη συνεχιζόμενη ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΗ στη χώρα που απευθυνόταν και από την οποία… απαιτούσε!

Και μόλις αναφέρθηκε η Πρόεδρος της ΚΔ Αννίτα Δημητρίου στην Τουρκία, αίφνης έκλεισε (κόπηκε) η σύνδεση!

https://defencereview.gr/choris-kamia-anafora-gia-tin-toyrkiki-e/#google_vignette

Ακολούθησε ένα καυτό παραπολιτικό στη «Σημερινή» 10.4.22, σελ. 24 του «ΚΥΠΡΟΦΡΕΝΗ».

«Θυμήθηκε τα διαβατήρια αλλά όχι τον Αττίλα

Η εμφάνιση του Προέδρου της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ενώπιον της κυπριακής Βουλής χάλασε την όλη θετική εικόνα που είχαμε για τον ίδιο. Την εικόνα ενός ηγέτη που αγωνίζεται θαρραλέα για την υπεράσπιση της χώρας του, η οποία δέχεται μιαν αδικαιολόγητη εισβολή από έναν πανίσχυρο γείτονα. Ο Ζελένσκι, που μέχρι τώρα έδειχνε ότι δεν κωλώνει μπροστά στους κινδύνους, τις πολιορκίες και την πρωτοφανή επιθετικότητα των εισβολέων, κώλωσε μπροστά στο ενδεχόμενο να δυσαρεστήσει τον φίλο του τον Ερντογάν με κάποιαν αναφορά και στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Δεν χρειαζόταν να πει πολλά. Θα μπορούσε να πει κάτι απλό και ανθρώπινο: «Γνωρίζω ότι έχετε κι εσείς οδυνηρές εμπειρίες από την εισβολή μιας μεγαλύτερης γειτονικής χώρας. Η Ουκρανία βρίσκεται στο πλευρό σας, όπως βρίσκεστε κι εσείς στο δικό μας». Ακόμα και εάν δεν κατονόμαζε την Τουρκία, θα κατανοούσαμε ότι το κάνει γιατί πιστεύει πως η χώρα αυτή είναι ένα από τα κύρια στηρίγματά του. Αλλά αυτός δεν βρήκε ούτε λέξη να πει. Θυμήθηκε μέχρι και τα κυπριακά χρυσά διαβατήρια των Ρώσων, αλλά δεν θυμήθηκε ότι οι Τούρκοι ήρθαν… χωρίς διαβατήριο και κατέκτησαν το μισό κομμάτι αυτής της χώρας.

Ως Πρόεδρος ο Ζελένσκι δεν είναι δυνατό να μην είχε ακούσει ποτέ κάτι για την τουρκική κατοχή στην Κύπρο. Αλλά και να μην είχε ακούσει, όφειλε ο εδώ πρέσβης της Ουκρανίας, ο οποίος γνωρίζει τις ιδιαίτερες ευαισθησίες αυτού του λαού, να τον είχε συμβουλεύσει να κάνει κάποιαν αναφορά για την τουρκική εισβολή στην ομιλία του. Ίσως και το δικό μας Υπουργείο Εξωτερικών θα μπορούσε να είχε ζητήσει διακριτικά από τον Ουκρανό διπλωμάτη να διαβιβάσει στον Ζελένσκι αυτήν την υπόδειξη. Δεν ξέρουμε αν η υπόδειξη έγινε και αν ο Ζελένσκι την αγνόησε. Η ουσία είναι ότι μας «έγραψε» κανονικά στις αρβύλες που του πούλησε ο Ερντογάν. Εν πάση περιπτώσει, δεν πρέπει ν’ αφήσουμε την οποιαδήποτε πικρία και ενόχληση από την παράλειψη του Ζελένσκι να σκιάσει την ξεκάθαρη θέση μας εναντίον της βάρβαρης ρωσικής εισβολής και των ωμοτήτων στις ουκρανικές πόλεις».

https://simerini.sigmalive.com/media/documents/SHMERINH_15139_10.04.2022.pdf

Και «Ανοικτή επιστολή προς τον Πρόεδρο της Ουκρανίας» («Σημερινή» 17.4.2022 σελ.9) του κ. Γιαννάκη Ομήρου, πρώην Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων. Έγραψε μεταξύ άλλων προς Ζελένσκι:

«…Κύριε Πρόεδρε,

Με βάση αυτήν την έκνομη συμπεριφορά της Τουρκίας εις βάρος της χώρας μου, η οποία προσομοιάζει με την επίθεση που δέχεται σήμερα η δική σας χώρα από τη Ρωσία, με ξενίζει το γεγονός ότι έχετε αποδεχθεί την Τουρκία, χώρα παραβάτη του Διεθνούς Δικαίου που βαρύνεται με τα ίδια εγκλήματα που υφίσταται σήμερα η χώρα σας, να ενεργεί ως μεσολαβητής για να τερματιστεί η αιματοχυσία στην Ουκρανία και για να σταματήσει η παράνομη στρατιωτική επίθεση εναντίον της.

Πολύ περισσότερο, μας ξενίζει το γεγονός ότι αποδέχεστε αυτόν τον μεσολαβητικό ρόλο της Τουρκίας, όταν αυτή η χώρα τηρεί στάση «Ποντίου Πιλάτου» στη ρωσική εισβολή, αρνούμενη μάλιστα να επιβάλει τις κυρώσεις που υιοθέτησαν η διεθνής κοινότητα και η Ε.Ε., της οποίας είναι χώρα – υποψήφια προς ένταξη. Αλλά, ακόμα πιο πολύ, μας ξενίζει και μας εκπλήσσει η δηλωθείσα επιθυμία σας να καταστήσετε την Τουρκία ως μία των εγγυητριών δυνάμεων, προκειμένου να εγγυάται την ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας σας. Αυτήν τη χώρα που εδώ και μισό αιώνα παραβιάζει, κατά συρροήν και κατ’ εξακολούθησιν, την ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της δικής μου χώρας.

Κύριε Πρόεδρε… αναμένουμε να εγκαταλείψετε τις πιο πάνω σχέσεις και να αποσύρετε το αίτημά σας να καταστήσετε εγγυήτρια δύναμη την Τουρκία, μια χώρα ένοχη για εγκλήματα εις βάρος της Κύπρου, παρόμοια με αυτά που υφίσταται σήμερα η χώρα σας.

Y.Γ.: Δυστυχώς μας απογοητεύσατε με την ομιλία σας στην Κυπριακή Βουλή. Δεν βρήκατε να πείτε μια λέξη για το δράμα που βιώνει ο λαός μας τα τελευταία 48 χρόνια. Ξεχνώντας ότι η αλληλεγγύη πρέπει να είναι αμφίδρομη…»

https://simerini.sigmalive.com/media/documents/SHMERINH_15140_17.04.2022.pdf

Τελικά, δεν ήταν και τόσο αδικαιολόγητη η κατηγορία του «αχάριστου» που του απέμεναν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump και ο Αντι-Πρόεδρος J. D. Vance στην πολύκροτη συνάντησή τους στο Οβάλ Γραφείου του Λευκού Οίκου στις 28 Φεβρουαρίου 2025…

*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος

Γράφει ο Λάζαρος Καμπουρίδης

Και ενώ όλοι θα περίμεναν, ότι η συμφωνία Τζολάνι με τον Μ. Αμπντί (Κούρδοι Συρίας) για την ενσωμάτωση των Κούρδων στον συριακό κρατικό κορμό θα ήταν το πρωτοσέλιδο στα τουρκικά ΜΜΕ, βλέπω σήμερα ότι κύριο θέμα αποτελεί το θέμα της ασφάλειας της Τουρκίας με αφορμή τα γεγονότα στη Συρία με τους Αλαουιτες. Το θέμα απασχόλησε την χθεσινή συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου στην Τουρκία.

Γιατί αφορά άμεσα την ασφάλεια της Τουρκίας; Το είχα περιγράψει σε ανάρτηση μου, όπου οι Τούρκοι Αλεβίτες του Χατάι ζητούσαν βοήθεια από το Ισραήλ για την παύση των εκκαθαρίσεων των συγγενών τους Αλαουιτων στη δυτική Συρία από τους τρομοκράτες του Τζολάνι.

Δηλαδή η Τουρκία φοβήθηκε ότι οι εξελίξεις στη Συρία θα συμπαρασύρουν και την Τουρκία προκαλώντας δογματικό ξεσηκωμό και στο εσωτερικό της με επίκεντρο τους Αλεβίτες.

Γιατί άραγε τέτοια υπερευαισθησία της Τουρκίας;

Η εθνική ασφάλεια στην Τουρκία πρυτανεύει κάθε πολιτικής απόφασης. Εάν ανοίξει ο “ασκός του Αιόλου” δύσκολο να κλείσει…

Η Τουρκία είναι ένας γρίφος. Εκεί που βλέπεις ηλιοφάνεια εμφανίζεται καταιγίδα…..
(Μεταφορική η παρομοίωση).