Προφυλακιστέος κρίθηκε, έπειτα από την απολογία του, ο 49χρονος Τούρκος υπήκοος, ο οποίος κατηγορείται για την υπόθεση των πυροβολισμών κατά στελεχών της ΕΥΠ στη Θέρμη Θεσσαλονίκης την περασμένη εβδομάδα.

Ο 49χρονος κατηγορείται για απόπειρα ανθρωποκτονίας, κατά συναυτουργία, όπως επίσης για παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία.

Απολογούμενος, φέρεται να υποστήριξε ότι ενήργησε υπό το βάρος φόβου και πανικού, θεωρώντας ότι απειλείται – όπως είπε – από ανθρώπους που συνδέονται με τις μυστικές υπηρεσίες της πατρίδας του.

«Σε καμία περίπτωση δεν θα ενεργούσε έτσι εάν γνώριζε ότι ήταν άνθρωποι της ΕΥΠ» είπε, σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΠΕ-ΜΠΕ, ζητώντας συγγνώμη για την πράξη του.

Πρόσθεσε δε, ότι πυροβόλησε χαμηλά προς τη θέση του συνοδηγού όπου δεν καθόταν κανένας. Όπως φέρεται να απολογήθηκε, ζει από το 2018 στην Ελλάδα έχοντας λάβει άσυλο λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων.

Οι ισχυρισμοί του δεν έπεισαν ανακριτή και εισαγγελέα που του «έδειξαν» τον δρόμο για τις φυλακές.

Υπενθυμίζεται ότι ο κατηγορούμενος είχε συλληφθεί τα ξημερώματα τού περασμένου Σαββάτου στο χωριό Κάτω Βυρσίνη, στην ορεινή Ροδόπη, ενώ φέρεται να σχεδίαζε να διαφύγει στη Βουλγαρία.

Ξεκίνησαν οι διαδικασίες έκδοσης άλλων 2 κατηγορουμένων

Στο μεταξύ, το προηγούμενο 24ωρο συνελήφθησαν στην πόλη Σβίλενγκραντ της Βουλγαρίας, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία, δύο ακόμη Τούρκοι υπήκοοι, οι οποίοι καταζητούνταν για το ίδιο επεισόδιο.

Πρόκειται για 23χρονο και 43χρονο, οι οποίοι αντιμετωπίζουν επίσης κακουργηματικές πράξεις, ενώ ξεκίνησαν οι διαδικασίες προκειμένου να εκδοθούν στην Ελλάδα.

Σε κρίσιμη φάση βρίσκονται οι συζητήσεις εντός του ΝΑΤΟ για την αναθεώρηση των στόχων αμυντικών δαπανών, με τα κράτη-μέλη να εξετάζουν σοβαρά το ενδεχόμενο να συμπεριληφθούν οι νέες στρατιωτικές δαπάνες υπέρ της Ουκρανίας στο πλαίσιο του νέου στόχου για «αμυντικές συνεισφορές» που θα ανέλθει στο 5% του ΑΕΠ.

Όπως αποκαλύπτουν στο Euractiv πέντε διαφορετικές πηγές με γνώση των εσωτερικών διαπραγματεύσεων, το σχέδιο αυτό αναμένεται να τεθεί επί τάπητος στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ που θα πραγματοποιηθεί στη Χάγη στις 24 και 25 Ιουνίου παρουσία και του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.

Νέος διαχωρισμός δαπανών: 3,5% για άμυνα – 1,5% για συναφείς δράσεις

Σύμφωνα με την πρόταση που εξετάζεται, κάθε κράτος-μέλος θα καλείται να δαπανά ετησίως τουλάχιστον 5% του ΑΕΠ του για την άμυνα, με διαχωρισμό σε δύο σκέλη: 3,5% για τον σκληρό πυρήνα της άμυνας (εξοπλισμοί, μισθοί στρατιωτικών, εκπαίδευση) και 1,5% για ευρύτερες «συναφείς με την άμυνα» δαπάνες, όπως κυβερνοασφάλεια, υποδομές και ενίσχυση ανθεκτικότητας. Σε αυτό το δεύτερο σκέλος τοποθετείται και η νέα στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία, εφόσον χρηματοδοτείται εκ νέου και δεν προέρχεται από υπάρχοντα αποθέματα.

Οι πηγές τονίζουν ότι η συμφωνία αφορά μόνο νέες αγορές στρατιωτικού υλικού για το Κίεβο και επενδύσεις στην ουκρανική αμυντική βιομηχανία. Αντίθετα, η παροχή μη στρατιωτικής βοήθειας – όπως η συνδρομή στο ενεργειακό δίκτυο της Ουκρανίας ή η ανθρωπιστική βοήθεια – δεν θα περιλαμβάνεται στον στόχο.

Επενδύσεις στην ουκρανική αμυντική βιομηχανία με το «μοντέλο Δανίας»

Το ενδιαφέρον των συμμάχων στρέφεται πλέον περισσότερο στην απευθείας ενίσχυση της ουκρανικής πολεμικής βιομηχανίας αντί για την εξάντληση των εθνικών τους αποθεμάτων. Όπως επιβεβαιώνει και η πρόσφατη απόφαση της Σουηδίας να χρηματοδοτήσει ουκρανικές βιομηχανίες αντί να δωρίσει νέο σουηδικό εξοπλισμό, η τάση ενίσχυσης της τοπικής παραγωγής ενισχύεται. Το μοντέλο αυτό – γνωστό πλέον ως «μοντέλο της Δανίας» – ξεκίνησε από την Κοπεγχάγη και φαίνεται να υιοθετείται από ολοένα και περισσότερες χώρες.

Το 2023, οι συνολικές στρατιωτικές δαπάνες του ΝΑΤΟ για βοήθεια στην Ουκρανία ανήλθαν σε περίπου 40 δισ. ευρώ, ενώ το 2024 το ποσό αυτό ξεπέρασε ήδη τα 50 δισ., σύμφωνα με στοιχεία της Συμμαχίας.

Εν αναμονή της τελικής συμφωνίας

Αν και η αρχή πολιτικής συμφωνίας για αύξηση του στόχου αναμένεται να επιτευχθεί στη Σύνοδο της Χάγης, οι τεχνικές λεπτομέρειες και η ακριβής κατανομή των δαπανών ενδέχεται να οριστικοποιηθούν αργότερα. Οι συζητήσεις εντός ΝΑΤΟ παραμένουν έντονες, με διαφωνίες για το τι ακριβώς θα πρέπει να θεωρείται «συναφές με την άμυνα», ενώ υπογραμμίζεται η ανάγκη να αποφευχθεί η διπλή καταμέτρηση των ίδιων κονδυλίων. Ο εξοπλισμός που έχει ήδη αγοραστεί και μεταφερθεί στην Ουκρανία δεν θα προσμετρηθεί ξανά, αλλά οι νέες παραγγελίες για την αναπλήρωσή του θα υπολογίζονται στο 3,5%.

Σύμφωνα με δύο από τις πηγές, η λογική πίσω από την ένταξη της στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία στους στόχους του ΝΑΤΟ είναι απλή: η ενίσχυση των αμυντικών δυνατοτήτων του Κιέβου λειτουργεί υπέρ της ασφάλειας ολόκληρης της Συμμαχίας.

ΠΗΓΗ: Πρώτο Θέμα

Η φρεγάτα FDI HN «Φορμίων» που καθελκύεται σήμερα στην Lorian της Γαλλίας, στα ναυπηγεία του Ομίλου Naval, έχει φτιαχτεί και από ελληνικά χέρια. Όπως αντίστοιχα κατασκευάζονται από ελληνικά χέρια και τμήματα για ακόμη δυο φρεγάτες FDI, αυτή τη φορά για λογαριασμό του γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού.

Κατά τρόπο απολύτως αντίστοιχο ποιοτικά εκείνου κορυφαίων γαλλικών και γερμανικών ναυπηγείων αλλά και εντελώς πρωτοποριακού για την ελληνική αγορά, καθώς για πρώτη φορά η χώρα μας καθίσταται, μέσω των Ναυπηγείων Σαλαμίνας, όπου κατασκευάστηκε τμήμα του συγκεκριμένου πλοίου και των δυο γαλλικών FDI, εξαγωγός πολεμικού ναυπηγικού υλικού.

Φρεγάτα FDI HN «Φορμίων»: Φτιαγμένη και από Ελληνικά χέρια

Στα Ναυπηγεία Σαλαμίνας, όπως εξηγεί απαντώντας σε ερωτήματα του ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διευθύνων σύμβουλός τους, Δρ. Γιώργος Κόρος, κατασκευάστηκαν συνολικά πέντε blocks της FDI HN “Φορμίων”, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων εκ των πλέον απαιτητικών από πλευράς προδιαγραφών, όπως το δεύτερο τμήμα της πλώρης, το οποίο φέρει και την βάση του πυροβόλου της φρεγάτας και στεγάζει και το bow thruster του πλοίου, καθώς και το hangar του ελικοπτέρου.

Όπως εξηγεί ο κ. Κόρος, «τα υπόλοιπα blocks του πλοίου (που κατασκευάστηκαν στην Γαλλία) δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη δυσκολία σε σχέση με αυτά που κάναμε. Δηλαδή, θα μπορούσαμε να τα κάνουμε χωρίς να αλλάξει απολύτως τίποτε (σ.σ. από πλευράς ποιότητας) και σίγουρα είμαστε φθηνότεροι από Γάλλους κατασκευαστές, παρά το κόστος μεταφοράς από την Ελλάδα στην Γαλλία. Και αυτός είναι ένας βασικός λόγος που μας έχουν προσεγγίσει και άλλοι ναυπηγικοί κολοσσοί, παγκόσμιοι», σημειώνει.

«Η καθέλκυση της φρεγάτας FDI HN Formion στα ναυπηγεία της Naval Group μάς γεμίζει περηφάνια, καθώς ένα μέρος αυτής της φρεγάτας χτίστηκε στα Ναυπηγεία Σαλαμίνας. Ανυπομονούμε να δούμε τη Formion να επιστρέφει, στο Πολεμικό μας Ναυτικό», σημείωσαν χθες με ανάρτησή τους στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης “Χ”, τα Ναυπηγεία Σαλαμίνας.

Ως απότοκο της τεχνογνωσίας και των υψηλών πιστοποιήσεων ποιότητας που έλαβαν, τα Ναυπηγεία Σαλαμίνας, τα οποία προωθούν πενταετές επενδυτικό πλάνο έως 15 εκατ. ευρώ, βρίσκονται ενόψει και νέων εξαγωγικών συμφωνιών με διεθνείς οίκους, πέραν της Naval Group, για την κατασκευή πολεμικών πλοίων, «όχι απαραίτητα για την Ελλάδα”, όπως σημειώνει ο ίδιος.

Όπως δηλώνει, με πρόδηλη υπερηφάνια, «εμείς ανοίξαμε τον δρόμο, γίναμε εξαγωγείς για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Δεν έχει εξαχθεί ποτέ πολεμικό ναυπηγικό υλικό από την Ελλάδα. Εμείς το κάναμε πρώτη φορά. Ήταν πρωτοπορία αυτό.»

Πρόκειται για συμφωνίες οι οποίες σημειώνονται και στον απόηχο της μετασκευής και παράδοσης στο Πολεμικό Ναυτικό, στις 20 Ιανουαρίου 2025, των 4 περιπολικών τύπου ISLAND, που αποκτήθηκαν από τις Η.Π.Α . Όπως προσθέτει, ήταν ένα σημαντικό και απαιτητικό έργο το οποίο απαίτησε συνδυασμό γνώσεων, καθώς από φύση του είναι πολυσκελές, αφού εμπεριέχει εργασίες επισκευής, επανεκκίνησης (reactivation) και αναβάθμισης (upgrade).

Όπως δηλώνει, «όσον αφορά τα Island, εκεί χρησιμοποιήσαμε τεχνογνωσία που ήδη είχαμε, δηλαδή από επανενεργοποίηση πλοίων, το έχουμε κάνει πάρα πολλές φορές αυτό. Επίσης ιδιαίτερα πλοία τα Island, χτισμένα με πολύ υψηλά στάνταρτ, 36 μέτρα το καθένα. Αλλά πολύ “πυκνά” πλοία, δηλαδή έξυπνα σχεδιασμένα. Προσωπικά τα θεωρώ καλή αγορά».

Στρατηγικός στόχος, ωστόσο, των Ναυπηγείων Σαλαμίνας είναι, δηλώνει ο κ. Κόρος, το λεγόμενο «εθνικό πλοίο”, το οποίο αναμένεται να προκηρυχθεί περί τα τέλη του έτους και θα αφορά πιθανότατα μία «μίνι κορβέτα, OPV 80 μέτρων (Offshore Patrol Vessel), δηλαδή ένα περιπολικό ανοικτής θαλάσσης».

Όπως εξηγεί, «με τη Naval έχουμε αποκτήσει μία πολύτιμη τεχνογνωσία, η οποία είναι δυσεύρετη θα έλεγα, γιατί είναι ιδιαίτερα δύσκολο να κτίσεις πολεμικό πλοίο. Άρα, σε ό,τι αφορά σε αυτήν την κατεύθυνση θέλουμε να πάμε ένα βήμα παραπέρα και να κτίσουμε ολόκληρο πλοίο εδώ, για την άμυνα», της χώρας.

Ακόμη τα ναυπηγεία Σαλαμίνας δραστηριοποιούνται στην σχεδίαση και κατασκευή Unmanned Surface Vessel (USV) και υποβρυχίων drones, μέσω του τμήματος έρευνας και ανάπτυξης που έχουν συγκροτήσει ειδικά για πολεμικά σκάφη, επανδρωμένα ή μη. Πρόκειται, όπως εξηγεί ο κ.Κόρος για τα πολεμικά «εργαλεία του μέλλοντος ή ακριβέστερα του παρόντος, βάσει των εμπειριών που μας κληροδότησε η πολεμική σύρραξη στην Ουκρανία».

Ωστόσο, το έτερο σκέλος των δραστηριοτήτων των Ναυπηγείων Σαλαμίνας αφορά σε εμπορικά πλοία, τα οποία όπως σημειώνει «δεν κτίζονται στην Ελλάδα» και σε αυτό το πλαίσιο υλοποιείται και σημαντικό τμήμα του επενδυτικού τους πλάνου. «Αυτό είναι κάτι το οποίο είναι όνειρό μας εδώ και πάρα πολύ καιρό. Άρα ανεξάρτητα από οτιδήποτε άλλο προχωράει. Δεν κτίζονται εμπορικά πλοία στην Ελλάδα, εδώ και πάρα πολλά χρόνια και δεν κτίζονται και στην Ευρώπη εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Κτίζονται κάτι Ferry, κάτι τέτοια. Ότι κάνουμε και εδώ εμείς, στην Ελλάδα. Άρα, εμείς την επένδυση συνεχίζουμε και την κάνουμε. Προχωράει η επένδυση, άσχετα με οτιδήποτε.», δηλώνει κατηγορηματικά.

Ωστόσο, θίγει και ένα κεφαλαιώδες, όπως το χαρακτηρίζει, ζήτημα για την ελληνική ναυπηγική βιομηχανία. Το ζήτημα των εγγυήσεων, το λεγόμενο “refundment guarantee”, στο κτίσιμο πλοίων.

Όπως εξηγεί, «η Κίνα, η Κορέα, η Ιαπωνία, όλοι οι major shipbuilders δηλαδή, του κόσμου, έχουν από πίσω έναν κρατικό μηχανισμό στήριξης ο οποίος τους βγάζει, σχεδόν εν λευκώ εγγυητικές επιστολές για να δώσουν στον πελάτη τους. Ο πελάτης για να κτίσει ένα πλοίο θα πάει να πάρει ένα δάνειο από μία ναυτιλιακή τράπεζα και θα βάλει και κάποιο δικό του κεφάλαιο. Και σου λέει πώς ξέρω εγώ ότι θα μου παραδώσεις το πλοίο; Μπορεί να υπάρχουν απεργίες για 6 μήνες και να χάσει το ναύλο του μετά ο άνθρωπος ή χιλια-δυο πράγματα μπορεί να συμβούν. Χρειάζεται λοιπόν, μία εγγύηση ότι θα πάρει τα λεφτά του πίσω. Αυτό είναι το refundment guarantee. »

Για αυτό υπάρχουν κρατικοί μηχανισμοί στις ασιατικές χώρες και στην Τουρκία, που το εκδίδουν και οι άνθρωποι κάνουν τη δουλειά τους. Είναι ένα όργανο για να ενισχύσει η χώρα την ναυπηγική της βιομηχανία. Αυτός ο μηχανισμός δεν υπάρχει στην Ελλάδα.»

Όπως σημειώνει, «εάν η κυβέρνηση έβρισκε έναν τρόπο να φτιάξει αυτόν τον μηχανισμό το ΑΕΠ θα ανέβαινε πολύ σημαντικά. Η Ελλάδα, ξέρετε, σαν χώρα για να κτίσεις πλοία έχει φτηνύνει πάρα πολύ και αν μιλήσω για τα Ναυπηγεία Σαλαμίνας, η ποιότητά μας είναι εφάμμιλη της γερμανικής, της γαλλικής. Τέτοια επίπεδα πλέον. Αυτά χρειάζονται και για εμπορικά πλοία και για πολεμικά πλοία.».

ΠΗΓΗ: Newpost.gr