Γράφει η Φανούλα Αργυρού, Σημερινή

Διαβάσαμε μια πολύ ανησυχητική είδηση στην αγγλόφωνη «Cyprus Mail» της 12ης Μαρτίου 2025. Στην οποία συνοψίζονται ξαφνικά τα αποτελέσματα μιας περίεργης το ελάχιστον, «έρευνας» του Πανεπιστημίου της Κύπρου. Που ούτε λίγο ούτε πολύ αποφαίνεται (όπως προβάλει και ο τίτλος της είδησης) ότι «Οι Κύπριοι δεν είναι και τόσο Έλληνες τελικά»!

Μεγάλη σύμπτωση θα έλεγε ένας, παραμονές της περιβόητης Πενταμερούς στις 17 Μαρτίου 2025, να τίθεται σε διάλογο το πόσο «Έλληνες» είναι οι «Ελληνοκύπριοι» από την “Cyprus Mail”, με ένα χρηματοδοτούμενο project εκατομμυρίων από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Κυπριακή Κυβέρνηση!

Ακόμα πιο περίεργο το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι η επιχορήγηση έχει ημερομηνία ξεκινήματος την 1.10.2019 και ολοκλήρωσης την 30.9.2027. Γιατί λοιπόν, η δημοσιότητα της «έρευνας» αυτή την εβδομάδα, από τόσες άλλες πριν ή μετά;

‘CY-BIOBANK Grant agreement ID: 857122’ has a ‘Start date’ of 1 October 2019 and an ‘End date’ of 30 September 2027.

https://cordis.europa.eu/project/id/857122/results

https://www.nature.com/articles/s41598-024-78644-4

https://cyprus-mail.com/2025/03/11/cypriots-not-so-greek-after-all-new-study-shows

Είχαμε την εντύπωση ότι τέτοιου είδους «έρευνες», για τις φυλετικές (racial) και τις γενετικές καταβολές (genetic origins) ανθρώπων είχαν εγκαταλειφθεί με την ήττα του καθεστώτος του Χίτλερ στη Γερμανία.

Η «έρευνα» του Πανεπιστημίου της Κύπρου σύμφωνα με τον σύνδεσμο πιο κάτω, αναφέρεται σε πηγές χρηματοδότησής της, ως από την Κυπριακή Κυβέρνηση, από τους πολίτες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και της ΚΔ) μέσω του «EU Horizon project» και το Πανεπιστήμιο Κύπρου.

https://cordis.europa.eu/project/id/857122/results

https://biobank.cy/academic-council/

CY-Biobank

H επιχορήγηση από την ΕΕ φθάνει σχεδόν τα €15 εκ. ευρώ. ( €14.999. 976,25).

Προστίθενται και από την Κυπριακή Δημοκρατία άλλα €15 εκ. και €8 εκ. από το Πανεπιστήμιο Κύπρου. Δηλαδή σύνολο €38 εκατομμύρια ευρώ για να μας πουν ότι …«Οι Κύπριοι δεν είναι τόσο Έλληνες τελικά»…

Αυτό που προβάλει αυτή η «έρευνα» ενσυνείδητα ή ασυνείδητα και συνοπτικά είναι ένα δώρο στην κατοχική Τουρκία και το σχέδιο δρα Νιχάτ Ερίμ Νοεμβρίου 1956 για επανάκτηση της Κύπρου.

(Ολόκληρη η έκθεση Ερίμ σε ελληνική μετάφραση από τον κ. Χρ. Ιακώβου βρίσκεται στα βιβλία Κώστα Ν. Χατζηκωστή «Επτά Προεδρικά Πορτραίτα» 2023 και «ΞΥΠΝΑΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ – ΚΡΙΤΕΣ σας οι ΝΕΚΡΟΙ και οι ΑΓΕΝΝΗΤΟΙ» 2025).

Η ακαδημαϊκή ελευθερία και η ελευθερία έκφρασης είναι σεβαστές αλλά όλα έχουν τα ηθικά όριά τους. Ειδικά σε μια ημικατεχόμενη πατρίδα από μια Τουρκία που από το 1956 έχει σχέδιο για επανάκτηση της Κύπρου με χίλιους δύο τρόπους εξού και οι δύο τουρκικές εισβολές του 1974. Που περιλάμβαναν και τον σκόπιμο εποικισμό με κουβαλητούς από τα βάθη της Ανατολίας.

Ο οποίος (σκόπιμος εποικισμός βάση σχεδίου Ερίμ 1956) ξεκίνησε ευθύς μετά τις δύο εισβολές και εντατικοποιήθηκε το 1975… Μεταφέροντας καραβάνια εποίκων από τα βάθη της Ανατολίας μαζί με τους μουχτάρηδές τους, όπως αναλυτικά αναφέρουν βρετανικές εκθέσεις της Βρετ. Ύπατης Αρμοστείας στη Λευκωσία προς το Λονδίνο. Ακριβώς για να αυξήσουν τον αριθμό των Τούρκων της Κύπρου από το μειονοτικό του 18% που ήταν το 1960.

Σημειώνω εδώ, ότι ο ανώτερος αξιωματούχος στο Φόρεϊν Όφις Sir John Killick, στη συνεδρία στην Ουάσιγκτον με τον Αμερικανό Υπ. Εξωτερικών Dr. Henry Kissinger στις 27 Αυγούστου 1974, είχε αναφέρει ότι η Τουρκία θα ξεκινούσε ενίσχυση του τουρκικού πληθυσμού κουβαλώντας εποίκους από την Τουρκία.

(Ο Sir John Killick είχε ηγηθεί της ομάδας που εστάλη από τον Βρετ. Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας James Callaghan για να εξασφάλιζαν πρόσωπο με πρόσωπο την υποστήριξη του Kissinger στην ΛΥΣΗ ΤΟΥΣ, τη Δικοινοτική Διζωνική Ομοσπονδία όπως ήθελαν οι Τούρκοι, που είχαν ήδη αποφασίσει στο Φόρεϊν Όφις στις 16.8.1974).

(Βιβλίο Φ.Α. «Διζωνική vs Δημοκρατία – 1955-2019»).

Γι’ αυτό τέτοιες έρευνες επηρεάζουν προς τον διαχωρισμό, την πόλωση και τις άμεσες αλλά και έμμεσες διακρίσεις που είναι ικανές να προκύψουν τονίζοντας εθνικές διαφορές. (Κοιτάξτε τι συμβαίνει στο Ηνωμένο Βασίλειο).

Εκείνο που το Πανεπιστήμιο Κύπρου όφειλε και οφείλει είναι να διεξάγει έρευνες, με τις χορηγίες ή μη της ΕΕ, για να καταγράψει τον σκόπιμο εποικισμό και την έκτασή του πάνω στις κλεμμένες περιουσίες των Ελλήνων (όχι τον Ελληνόφωνων) της Κύπρου. Να ενισχύσει τα όσα καταγράφονται στις ετήσιες εκθέσεις του Αμερικανικού Στέιτ Ντιπάρτμεντ για το δουλεμπόριο που διεξάγεται εκεί, την πορνεία, την εκμετάλλευση και κακομεταχείριση γυναικών και παιδιών και πάσης φύσεως διαφθορά, καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διεθνών συμβάσεων…

Τελικά, το τελευταίο βιβλίο του κ. Κώστα Ν. Χατζηκωστή του συγκροτήματος ΔΙΑΣ, « ΞΥΠΝΑΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ» δεν μπορούσε να εκδοθεί σε καλύτερο χρόνο…

Ερευνήτρια/δημοσιογράφος

Υ.Γ.: Ήδη βρήκαμε τρεις αναρτήσεις που άρχισαν να κεφαλαιοποιούν την «έρευνα» αυτή εις βάρος των ελληνικών μας συμφερόντων στην Κύπρο και της καταγωγής μας. Η πρώτη μάλιστα είναι τουρκική με έδρα το Λονδίνο, η οποία ανοικτά υποστηρίζει τον διαχωρισμό και το παράνομο καθεστώς στα κατεχόμενα.

Η τουρκική ιστοσελίδα www.tcexist.com φέρει τον χαρακτηριστικό τίτλο «Cyprus’s Genetic Truth: Debunking the Myth of Greek Cypriot DNA» με την πρώτη παράγραφο:

«A recent genetic study published in Cyprus Mail has unveiled that Cypriot men possess, only 10% and rarely at most, 30% Greek ancestry, debunking the long-held belief that Cyprus is an inherently Greek island.»

https://www.tcexist.com/tce-articles/cypruss-genetic-truth-debunking-the-myth-of-greek-cypriot-dna

«Cypriot DNA Study Reveals Limited Greek Ancestry, Diverse Origins»

https://greekcitytimes.com/2025/03/12/cypriot-dna-study-reveals-limited-greek-ancestry-diverse-origins/

«Most Cypriots Don’t Have Greek Descent – Nor Turkish – Study Finds»

https://www.thenationalherald.com/most-cypriots-dont-have-greek-descent-nor-turkish-study-finds/

Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ – Ανάρτηση του Βρετανικού Υπουργείου Άμυνας σε ιστοσελίδα των βρετανικών βάσεων για δεκαετίες και που μεταφέρθηκε στο Βρετανικό Εθνικό Αρχείο.

Few countries can trace the course of their history over 10,000 years, but in approximately 8,000 BC the island of Cyprus was already inhabited and going through its Neolithic Age. Of all the momentous events that were to sweep the country through the next few thousand years, one of the most crucial was the discovery of copper – or Kuprum in Latin – the mineral which took its name from “Kypros”, the Greek name of Cyprus, and generated untold wealth.

The island’s strategic position, its copper deposits and its timber attracted the first Greeks who came to the island over 3,000 years ago at the end of the Trojan wars. They settled down, bringing in with them and establishing the Greek identity.

Over the centuries Cyprus came under the sway of various rulers including the Egyptians. Assyrians, Persians, the successors to Alexander the Great and the Romans, before Cyprus became part of the Byzantine Empire. Later came the Crusaders, the Frankish Lusignans and Venetians, Ottomans and British.

Cyprus gained its independence in 1960, for the first time in 3,500 years, but the Greek identity of language and culture has been retained.

http://webarchive.nationalarchives.gov.uk/+/http:/www.mod.uk:80/DefenceInternet/DefenceFor/ServiceCommunity/ACyprusPosting/Background/

Γράφει ο Γιάννης Πεγειώτης

Ας ιχνογραφήσομε τον Γολγοθά του Ευαγόρα από το βράδυ της συλλήψεώς του μέχρι την προσαγωγή του στο δικαστήριο. Μια απίστευτης σκληρότητας διαδικασία «ανακρίσεων» που είχε μεγάλη διάρκεια και πολυάριθμους σταθμούς.

Έσερναν κυριολεκτικά ένα δεκαοκτάχρονο παιδί, ανδρείο και πρόωρα ώριμο από στρατόπεδο σε στρατόπεδο και από θάλαμο βασανισμού σε λοιπά παραπήγματα κολαστήρια.

Μέχρι να φτάσει στην Ομορφίτα και στους επαγγελματίες βασανιστές είχε υποστεί τα πάνδεινα χωρίς να λυγίσει.

Στην Ομορφίτα τον μεγάλο αστυνομικό σταθμό, το κεντρικό κέντρο βασανιστηρίων και ανακρίσεων που λειτούργησε με ειδικά καταρτισμένους ανακριτές και βασανιστές. Εκεί έφτασε ο Ευαγόρας με τσακισμένα τα μάτια και κακοποιημένη τη σπονδυλική στήλη, όπου έδωσε μαθήματα ήθους και αντοχής.

Αφού βασανίστηκε με ακρότητα με τους ηλεκτρικούς δυνατούς λαμπτήρες προσώπου, στην απάνθρωπη ακολουθία των πέντε τεχνικών βασανισμού τους οποίους έφεραν οι ανακριτές από την Κένυα για να την «εξελίξουν» στα σώματα των παιδιών και των νέων μας, ο Ευαγόρας άντεξε και τη γεμάτη σωματικούς πόνους μοναξιά κατά τον εγκλεισμό στο δωμάτιο «ανάρρωσης», σκοτεινή επούλωση πληγών για περίπου επτά μερόνυχτα.

Αυτή ήταν η τακτική των πεπολιτισμένων…

Ένας μήνας απάνθρωπων βασανισμών μπορεί και περισσότερο. Ίσως, σχεδόν, δυο μήνες. Δεν ερευνήθηκε σε βάθος για να προβληθεί το μεγαλείο του ποιητή, του δισκοβόλου, του επαναστάτη, του συνειδητά ανυπότακτου στην αποικιοκρατία, του αντάρτη δασών. Του Έλληνα νησιώτη ακόλουθου του Διονυσίου Σολωμού. Του Ορθόδοξου Χριστιανού που ‘χε στο σακάκι του μια εικόνα του Χριστού και μια μικρή Καινή Διαθήκη.

Μετά από όλους τους βασανισμούς είχε το κουράγιο να σταθεί στο δικαστήριο των Βρετανών και να εξηγηθεί ωσάν Μακρυγιάννης, ωσάν Διονύσης Καρδιανός.

Ως Έλληνας Κύπριος που ηγάπα και ποθούσε την Ελευθερίαν έπραξε ως αντάρτης.

Δεν τους άφησε να δώσουν τας δικαστικάς τους παραστάσεις. Μετά από όλη αυτή τη σταύρωση είχε το κουράγιο να τραγουδά και να ψέλνει τις τελευταίες οκτώ ώρες του βίου του μέχρι να τον κοινωνήσει ο παπα-Αντώνης, να πει τους τελευταίους του πόνους και να κρατήσει τον σταυρό του στο στήθος του.

Ο Ευαγόρας ο εσταυρωμένος
ο της αγάπης και του αγνού έρωτος
ρωμαλέος έφηβος
περπάτησε μετά την εντεκάτην νυχτερινή
στο ικρίωμα χωρίς να δειλιάσει μπρος στους
δήμιους
με τον Διονύσιο Σολωμό σύντροφο τραγουδώντας
με την ευχή να είναι ο τελευταίος της αγχόνης.
Ευαγόρα…
Μεσάνυχτα και λιγοστοί μείναμε
Να δανειστούμε λίγη απ’ την καρδιά σου,
το πύρωμα εννοώ,
το Φως σου,
για τους δύσκολους χειμώνες.

Α ρε αδέρφι μας λεβέντικο.
Επλούμισές μας
ΑΓΑΠΗΝ, ΕΡΩΤΑΝ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ…

Υστερόγραφο θείου φωτός
Οι τελευταίες ώρες του Ευαγόρα διά χειρός Τεύκρου Λοΐζου
Κατά τα τελευταία έτη προνοία Κυρίου ο αγωνιστής Τεύκρος Λοΐζου που όντας κατάδικος στις Κεντρικές Φύλακες κοντά στο κελλί του μελλοθάνατου Ευαγόρα Παλληκαρίδη, κατέγραψε τις τελευταίες ώρες του ήρωα, όπως τις άκουσε και τις έζησε εκείνη την λαμπρή μέρα της θυσίας.

«Η οπτική μου επαφή περιοριζόταν μόνο στο παράθυρο του δωματίου της αγχόνης και καθόλου στο εσωτερικό. Άκουγα όμως τα πάντα καθαρότατα, μιας και απείχε μόνο μερικά μέτρα.

Γύρω στις τρεις το απόγευμα της ίδιας ημέρας, ενώ ήμουν κρεμασμένος απ’ τα σίδερα του παραθύρου κατοπτεύοντας εναγωνίως, άκουσα ένα δυνατό υπόκωφο γδούπο.

Τουκ! Πάγωσα! Σε μερικά λεπτά επαναλήφθηκε ο ίδιος γδούπος άλλες δυο φορές. Τουκ!
Τουκ! Ο θόρυβος από την πόρτα της καταπακτής ήταν καθαρός.

Έβαλα μια φωνή: ‘Δοκιμάζουν την αγχόνη’.

Ακολούθησαν ψίθυροι κι απόλυτη σιωπή. Αμέσως μετά τον τρίτο γδούπο ακούστηκε απόκοσμη, αγγελική λες, η φωνή του Παλληκαρίδη να ψάλλει: ‘Τον Νυμφώνα Σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον και ένδυμα ουκ έχω ίνα εισέλθω εν αυτώ. Λάμπρυνόν μου την στολήν της ψυχής, φωτοδότα και σώσον με…’. Ακολούθησε το ‘Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια…’, μετά, το ‘Μαύρ’ είν’ η νύκτα στα βουνά…’.

Τους θρησκευτικούς ύμνους διαδέχονταν πατριωτικά τραγούδια. Δε σταματούσε ούτε στιγμή. Για οχτώ ολόκληρες ώρες έψελνε και τραγουδούσε. Σταμάτησε γύρω στις έντεκα και μισή το βράδυ. Ακούστηκαν βαριά βήματα, αγγλικές ομιλίες, σύρτες στις πόρτες, ενώ φώτα άναβαν κι έσβηναν.

Έβαλα ξανά τη φωνή: ‘Παίρνουν τον στην κρεμάλα’!

Επικράτησε μια απέραντη βουβαμάρα. Άκρα σιωπή στης φυλακής τους τοίχους. Αγγελική ακούστηκε ξανά η φωνή του να ψάλλει τον εθνικό μας ύμνο. ‘Σε γνωρίζω από την κόψην του σπαθιού την τρομερήν… και σαν πρώτα αντρειω…’.

Κόπηκε η λέξη στη μέση από τον ήχο της καταπακτής κι έμεινε να αιωρείται, όπως ακριβώς και το αιωρούμενο σώμα του Ευαγόρα Παλληκαρίδη…

‘Ετέλειωσεν’, ακούστηκε η φωνή μου δυνατή όσο ποτές άλλοτε.

Δεν ήταν φωνή, ήταν κραυγή, ήταν ουρλιαχτό.

Αυτό που ακολούθησε ήταν πράγματι εξέγερση. Φωνές, σπασίματα, φωτιές, κραυγές.

Θέλω να σταματήσω εδώ. Είπα πολύ περισσότερα απ’ όσα σκόπευα να πω».

Αυτή η μαρτυρία φωτίζει πιότερο το μεγαλείο του Παλληκαρίδη και το πώς βίωσε τη θεία Χάρη αφού κοινώνησε λίγες ώρες προ του απαγχονισμού.