Ακολουθήστε μας

Διεθνή

ΠτΔ Νίκος Αναστασιάδης: Με καθαρότητα οι θέσεις μας στην Πενταμερή

Δημοσιεύτηκε στις

Συνέντευξη του Προέδρου Αναστασιάδη στον «Φιλελεύθερο»
Aνδρέας Πιμπίσιης, Ανδρούλλα Ταραμουντά, Φρίξος Δαλίτης

«Είμαι αρκούντως πραγματιστής για να ξέρω ότι η λύση δύο κρατών δεν θα γίνει αποδεκτή. Συνεπώς θα ήταν αδύνατο ποτέ να εισηγηθώ λύση των δύο κρατών.» Αυτά τονίζει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης ως απάντηση σε όσους τον επικρίνουν για φλερτ με αυτό το μοντέλο λύσης, σε μια φάση που έχει ξανανοίξει το θέμα προς συζήτηση. Στη συνέντευξή του στον «Φ», ο Πρόεδρος διαμηνύει προς κάθε κατεύθυνση πως απορρίπτει την όποιας μορφής αναγνώριση του παράνομου αεροδρομίου της Τύμπου και αναφέρεται σε επιστολή προς τον ΓΓ του ΟΗΕ, με συγκεκριμένες εισηγήσεις που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν θετικό κλίμα για έναν ουσιαστικό διάλογο και να αποτρέψουν τετελεσμένα μέσα από μονομερείς ενέργειες.

-H ιδέα για λύση δύο κρατών σας στοιχειώνει… πολλοί σας επικρίνουν ότι δεν λέτε την αλήθεια και ότι φλερτάρατε με αυτή τη λύση… Ουσιαστικά δεν  πείθετε… 

Η όλη εικόνα πως τάχα υποστήριζα κάτι άλλο από τη  διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία δημιουργήθηκε από τα αφηγήματα που κατά κύριο λόγο, διέρρεε ο κ. Άιντε μετά το ναυάγιο στο Κραν Μοντάνα, ο οποίος διαχρονικά έδινε  σε συνομιλητές μία ωραιοποιημένη εικόνα των τουρκικών θέσεων. Ταυτόχρονα προκειμένου να δικαιώσει τις εκτιμήσεις του έδινε μία αρνητική εικόνα για τις προθέσεις μου.

-Εννοείτε ότι ο κ. Άιντε είχε ισχυριστεί πως εσείς υποστηρίξατε λύση δύο κρατών; 

Όχι δεν λέω αυτό. Απλώς εξηγώ πώς δημιουργήθηκε η μυθολογία που οδήγησε στον ισχυρισμό περί δύο κρατών. Θα θυμάστε πως απέδιδα εκεί και όπως έπρεπε τις ευθύνες για το ναυάγιο ως αποτέλεσμα των αξιώσεων που προέβαλλε η Τουρκία. 

-Αναφέρεστε στις θέσεις που αναπτύχθηκαν στο δείπνο από την τουρκική πλευρά

Ακριβώς και ιδιαίτερα όσον αφορά τα θέματα ασφάλειας αλλά και την επίκληση της πολιτικής ισότητας που στην ουσία με όσα ζητούσαν θα είχαμε πολιτική ανισότητα σε βάρος της δικής μας πλευράς. 

-Η συζήτηση αυτή όμως τραβάει πολύ πέραν όλων όσων συνέβησαν στο Κραν Μοντανά

Η όλη επιχειρηματολογία όσων ήθελαν να μου φορτώσουν τις ευθύνες επεκτάθηκε, όταν είχα εισηγηθεί την αποκεντρωμένη ομοσπονδία, ώστε να ξεπεράσουμε το αδιέξοδο που δημιούργησε η επιμονή της Τουρκίας στη δική της ερμηνεία για την πολιτική ισότητα. Μου απέδωσαν ότι αυτό που επιδίωκα ήταν η συνομοσπονδία ή τα δύο κράτη. Να σας υπενθυμίσω πως η αποκεντρωμένη ομοσπονδία, ήταν σκέψη που είχα καταθέσει και σε ανύποπτο χρόνο… πολύ πριν εκλεγώ Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

-Περιλαμβάνετε και τον Αρχιεπίσκοπο σε αυτούς που ήθελαν να σας φορτώσουν ευθύνες; 

Θεωρώ πως η δήλωση του Αρχιεπισκόπου η οποία έγινε καλόπιστα, οφειλόταν σε μία εσφαλμένη αντίληψη ως προς τις θέσεις που υποστήριξα. Όπως δήλωσα ήδη, παρέμεινα και παραμένω πιστός και συνεπής σε αυτά που υποστήριξα στο Κραν Μοντάνα. Αυτό άλλωστε μαρτυρείται και από την επιστολή που παρέδωσα στον ΓΓ του ΟΗΕ κατά τη συνάντησή μας στις 22 Σεπτεμβρίου του 2017. Εκεί θα δείτε με σαφήνεια τις θέσεις για τη διαδικασία επανέναρξης των συνομιλιών που προτείνω, αλλά και το πλαίσιο λύσης που δεν είναι άλλο από τις έξι παραμέτρους που ο ίδιος ο ΓΓ του ΟΗΕ είχε θέσει κατά τη σύνοδο στο Κραν Μοντανά το 2017

-Δεν έχει περάσει ποτέ από το μυαλό σας η ιδέα δύο κρατών; 

Φαίνεται ότι πολλοί αγνοούν πως η όποια λύση δεν είναι θέμα του Προέδρου. Είναι θέμα που θα τεθεί σε δημοψήφισμα και είναι ο λαός τελικά που θα αποφασίσει αν θα αποδεχθεί ή θα απορρίψει την οποιαδήποτε λύση. Μελετώντας τη διεθνή πολιτική σκηνή αλλά και τις πολλές αποσχιστικές τάσεις που αντιμετωπίζουν σωρεία κρατών και γνωρίζοντας τις θέσεις της ΕΕ, είμαι αρκούντως πραγματιστής για να ξέρω ότι η λύση δύο κρατών δεν θα γίνει αποδεκτή. Συνεπώς θα ήταν αδύνατο ποτέ να εισηγηθώ λύση των δύο κρατών.

-Όμως κ. Πρόεδρε η τουρκική πλευρά υιοθετεί πλέον επίσημα τη θέση των δύο κρατών… 

Η τουρκική πλευρά έχει χαράξει την πολιτική της από το 1956 και όπως καταγράφεται και στον πρώτο τόμο της «Κατάθεσης» του Γλαύκου Κληρίδη, αποκαλύφθηκε λεπτομερές σχέδιο που είχε καταρτιστεί από πλευράς Τουρκίας στο οποίο μεταξύ άλλο αναφερόταν ότι στόχος και σκοπός τους ήταν να κάνουν δύσκολη την εφαρμογή του συντάγματος σε κάθε τομέα. Και ότι για την Τουρκία οι συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένας ενδιάμεσος σταθμός. Ο ίδιος ο Ραούφ Ντενκτάς σε έναν από τους ελιγμούς του στο Κυπριακό, είχε εισηγηθεί τη Συνομοσπονδία πριν καταλήξει να συζητά το σχέδιο Ανάν. 

-Εξήντα χρόνια μετά η τουρκική πλευρά συνεχίζει να επιδιώκει αυτόν το στόχο και εμείς δεν καταφέρνουμε να την αποτρέψουμε… 

Έχουμε μέχρι σήμερα -και δεν πρέπει να παραγνωρίζεται αυτό- επιτύχει παρά τις προσπάθειες των Τούρκων με το ψήφισμα 164 να διασώσουμε την Κυπριακή Δημοκρατία και να επιτύχουμε επίσης και σημαντικές καταδίκες εις βάρος της Τουρκίας. Παρά τις τουρκικές προσπάθειες δεν έχουν καταφέρει αναβάθμιση ή και αναγνώριση του status quo που δημιούργησε η τουρκική κατοχή. Καταφέραμε επίσης, μην ξεχνάτε ίσως το πιο σημαντικό: Να γίνουμε κράτος μέλος της ΕΕ παρά τις απειλές της Τουρκίας. Έχουμε πετύχει πολλά, απέναντι στην  ισχυρή σε κάθε επίπεδο Τουρκία.

-Πότε αναμένεται η κ. Λουτ στην Κύπρο;

-Υπολογίζεται ότι θα βρίσκεται στην Κύπρο το πρώτο δεκαπενθήμερο Ιανουαρίου.

-Και το ζητούμενο από αυτήν τη νέα περιοδεία της κ. Λουτ είναι η πενταμερής;

-Αντιλαμβάνομαι ότι προ της οποιασδήποτε συνόδου ακόμα και άτυπης χρειάζεται μία προεργασία. Και αυτό προκειμένου ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ να αισθάνεται ότι υπάρχει κατάλληλο έδαφος  προκειμένου να την συγκαλέσει.

-Η άτυπη Πενταμερής, όπως όλα δείχνουν, θα πραγματοποιηθεί στις αρχές του 2021. Το ερώτημα δεν είναι κατά πόσο θα πραγματοποιηθεί αλλά το τι θα ακολουθήσει και ποιες οι προοπτικές μιας ουσιαστικής διαπραγμάτευσης;

-Για να ακολουθήσει μια νέα ουσιαστική σύνοδος για την Κύπρο, θα πρέπει να γίνει πολλή προεργασία μεταξύ Ηνωμένων Εθνών και εμπλεκομένων μερών ώστε να διαπιστώσει ο ΓΓ αν υπάρχει κοινό έδαφος ή προοπτικές επιτυχίας. Πιστεύω πως ο  ΓΓ δεν θα αναλάβει μια νέα πρωτοβουλία που δεν θα είναι καλά προετοιμασμένη και με σοβαρή προοπτική επιτυχίας. 

-Είναι όμως και το κλίμα που δημιουργεί η Τουρκία στην Κύπρο και την περιοχή…

-Έχετε απόλυτο δίκαιο. Θα πρέπει να υπάρξει και το κατάλληλο, θετικό κλίμα. 

-Τι θεωρείτε ότι συμβάλλει προς αυτή την κατεύθυνση;

-Οι συνομιλίες πρέπει να πραγματοποιούνται επί ίσοις όροις και όχι υπό καθεστώς τουρκικών απειλών. Είναι αίτημα και όλων όσοι εμπλέκονται –της Ευρωπαικής Ένωσης ιδιαίτερα- να παύσουν οι μονομερείς και έκνομες ενέργειες της Τουρκίας είτε στην Α.Ο.Ζ. , είτε στα Βαρώσια, είτε με τη δημιουργία άλλων τελεσμένων στην ήδη απαράδεχτη κρατούσα κατάσταση.

-Αυτά θα τεθούν, ως προϋποθέσεις για να προχωρήσετε; Και ποια θα είναι η θέση σας σε περίπτωση που η τουρκική πλευρά εγείρει ζητήματα εκτός του γνωστού πλαισίου λύσης;

-Θα επαναλάβω ότι η άτυπη Πενταμερής θα πραγματοποιηθεί ύστερα από πρόσκληση του ΓΓ του ΟΗΕ και αντιλαμβάνεστε ότι εκείνος που θα αρνηθεί την πρόσκληση θα του αποδοθούν ευθύνες. Ένα δεύτερο σημαντικό στοιχείο είναι ότι ο ΓΓ ενεργεί με βάση τις εντολές που έχει πάρει από το Συμβούλιο Ασφαλείας και τα σχετικά ψηφίσματα τα οποία καθορίζουν και ποια είναι η βάση λύσης του Κυπριακού. Συνεπώς μία άτυπη Σύνοδος θα συγκληθεί τότε και μόνο τότε, εάν ο ΓΓ κρίνει ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να απευθύνει πρόσκληση. Από την ώρα που θα απευθύνει πρόσκληση θεωρώ ότι θα ήταν μέγιστο λάθος η άρνηση ή η υποβολή όρων ή προϋποθέσεων από οποιονδήποτε. 

-Προδιαγράφετε αποδοχή τυχόν πρόσκλησης από τον ΓΓ…

-Εκείνο που εκ καθήκοντος θα πράξουμε είναι να καταθέσουμε με καθαρότητα τις θέσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς,  οι οποίες συμπίπτουν με τις εντολές  που έχει και ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών.

-Η τουρκική πλευρά θα πάει στην άτυπη συνάντηση 5+1 με στόχο να παρουσιάσει τη θέση της περί λύσης δύο κρατών στην Κύπρο. Τι θα κάνετε σε μια τέτοια εξέλιξη; Θα σηκωθείτε και θα φύγετε καταγγέλλοντας την τουρκική πλευρά ή θα μείνετε για να το συζητήσετε;

-Πρώτα να επαναλάβω, ότι μια άτυπη πενταμερής θα συγκληθεί ύστερα από μια πρόσκληση του ΓΓ των ΗΕ. Σε μια τέτοια περίπτωση άρνηση συμμετοχής, έστω και αν γνωρίζεις τις απαράδεκτες θέσεις της άλλης πλευράς, θα είχε ως αποτέλεσμα την απόδοση ευθυνών στην πλευρά που αρνείται τη συμμετοχή. Ερωτάτε τι θα πράξουμε αν η τουρκική πλευρά υποβάλει θέσεις που στην ουσία θα είναι εκτός των όρων εντολής του ΓΓ ή εκτός του πλαισίου λύσης που καθορίζουν τα ψηφίσματα και αποφάσεις του Ο.Η.Ε. Η δική μας θέση θα πρέπει να είναι η εμμονή στην εξεύρεση λύσης όπως προδιαγράφεται στα ψηφίσματα και τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών. 

«Απορρίπτω κάθε μορφής αναγνώριση του παράνομου αεροδρομίου Τύμπου»

-Κάθε φορά που παρατηρείται παρατεταμένο αδιέξοδο πέφτουν προτάσεις για ΜΟΕ. Είναι αλήθεια ότι σε αυτό το πλαίσιο συζητάτε πρόταση για αναγνώριση του παράνομου αεροδρομίου της Τύμπου με αντάλλαγμα τη λειτουργία του λιμανιού της Αμμοχώστου;

-Απορρίπτω την οποιαδήποτε μορφή αναγνώρισης του αεροδρομίου της Τύμπου, που θα σήμαινε αναγνώριση κυριαρχικών δικαιωμάτων στο παράνομο καθεστώς.

Αυτό το οποίο μπορώ να πω στην παρούσα φάση είναι ότι αποστέλλω επιστολή στον ΓΓ του ΟΗΕ, με συγκεκριμένες εισηγήσεις που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν θετικό κλίμα, προκειμένου να καταδείξουμε τις ειλικρινείς προθέσεις της ε/κ πλευράς για ένα ουσιαστικό διάλογο, και να αποτρέψουμε τετελεσμένα μέσα από μονομερείς ενέργειες.

-Εννοείτε νέα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης;

-Εννοώ συγκεκριμένες προτάσεις που εάν γίνουν δεκτές και υλοποιηθούν, θα συμβάλουν καθοριστικά όχι μόνο στη βελτίωση του κλίματος αλλά και την πρόοδο στην προσπάθεια για επίτευξη λύσης.

«Στήριξη στον υπουργό Εξωτερικών»

– Δεν τα λέει μόνο η αντιπολίτευση. Σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και ο αρχηγός της συμπολίτευσης αφήνει αιχμές για την εξωτερική πολιτική και αυτό γεννά το ερώτημα, εάν η εξωτερική πολιτική της Κυβέρνησης σας ασκείται συλλογικά ή είναι προσωπικές επιλογές του υπουργού Εξωτερικών;

– Πρώτον, θέλω να κάνω ξεκάθαρο ότι από τις συχνές συναντήσεις μου με τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ, τον φίλο Αβέρωφ Νεοφύτου, δεν έχω αντιληφθεί να έχει διαφορετική προσέγγιση ως προς την εξωτερική πολιτική. Αφού όμως εγείρετε το ζήτημα να ξεκαθαρίσω πως όπως και για όλα τα ζητήματα, όπως για όλα τα υπουργεία, αυτό που εκφράζεται είναι οι θέσεις της Κυβέρνησης και οι επιλογές του Προέδρου της Δημοκρατίας

Και ο υπουργός Εξωτερικών είτε πρόκειται για τον κ. Κασουλίδη, είτε πρόκειται για τον κ. Χριστοδουλίδη, υλοποιούν αυτά που καθορίζονται στις προγραμματικές δηλώσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας. Να υπενθυμίσω όλα αυτά που απέδωσαν σημαντικά αποτελέσματα στην εξωτερική πολιτική: οι σημαντικές συνεργασίες, οι τριμερείς –πολυμερείς σύνοδοι με όλες τις χώρες της περιοχής, η αναβάθμιση των σχέσεων με τις ΗΠΑ η οποία μάλιστα επιτυγχάνεται χωρίς να πλήττουμε τις άριστες μας σχέσεις με τη Ρωσία.

Συνεπώς αυτό που θέλω να πω είναι ότι την εξωτερική πολιτική δεν τη χαράζει ο υπουργός Εξωτερικών, ο οποίος τυγχάνει της απολύτου εμπιστοσύνης μου, αλλά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος δεν παραλείπει να διαβουλεύεται και με τον πρόεδρο του Δημοκρατικού Συναγερμού αλλά και με το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων, στο πλαίσιο του Εθνικού Συμβουλίου. 

«Δεν μετέχεις σε διαπραγμάτευση υπό την απειλή των κανονιοφόρων»

-Για την άτυπη συνάντηση 5+1 δεν βάζετε όρους ή προϋποθέσεις γι’ αυτό και πάτε χωρίς να ζητάτε να φύγουν πρώτα τα τουρκικά πλοία από την κυπριακή ΑΟΖ. Θα πράξετε κάτι ανάλογο και όταν κληθείτε σε ουσιαστικές διαπραγματεύσεις ή εκεί θα θέσετε όρους;

-Άλλο η άτυπη, άλλο οι ουσιαστικές διαπραγματεύσεις. Στην άτυπη ανταποκρίνεσαι στην πρόσκληση του ΓΓ. Στην σύνοδο για την Κύπρο, που θα ασχοληθεί με την ουσία του προβλήματος, δεν είναι θέμα όρων, αλλά συνθηκών κάτω από τις οποίες διαπραγματεύεσαι. Δεν μπορεί κάτω από την απειλή των κανονιοφόρων, τη συνέχιση δημιουργίας νέων τετελεσμένων, να συμμετέχεις υπό καθεστώς υποτελούς σε μια διαπραγμάτευση.

-Κόμματα και μερίδα των πολιτών, σας φορτώνουν την ευθύνη για το αδιέξοδο στο Κυπριακό, τις ευθύνες για την Αμμόχωστο αλλά και το ενδεχόμενο διχοτόμησης. Τι απαντάτε; Σας αποδίδονται  επίσης ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση, επειδή επιδείξατε ολιγωρία σε κάποιες στιγμές ή και αμφιταλαντεύσεις όπως λέει η αντιπολίτευση.

-Το Κυπριακό με τη σημερινή του μορφή, υφίσταται εδώ και 46 χρόνια. Μια σωστή αποτίμηση της πορείας και των τυχόν ευθυνών, νομίζω είναι αυτό που θα καταγράψει η ιστορία και όχι, τι η αντιπολίτευση αποδίδει στην εκάστοτε ηγεσία που κλήθηκε να διαχειριστεί το κυπριακό πρόβλημα. Κάποιοι επιφανειακά αντιμετωπίζουν την τουρκική στρατηγική και τους διαχρονικούς στόχους της εκάστοτε τουρκικής ηγεσίας. Είναι λυπηρό γιατί κάποιοι αγνοούν τις πολιτικές της Τουρκίας για τη Γαλάζια Πατρίδα, που οδήγησαν σε μία αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας με την εμπλοκή της όχι μόνο στα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, στις προκλήσεις κατά των ελληνικών δικαιωμάτων, αλλά στη Συρία, στη Λιβύη, στο Ιράκ, στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Στις επιθέσεις κατά Ευρωπαίων ηγετών και της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όλα αυτά οφείλονται στην ολιγωρία, αδιαλλαξία ή αμφιταλαντεύσεις του Νίκου Αναστασιάδη; 

«Δεν είναι δυνατόν χάριν αντιπολιτεύσεως να παραγνωρίζουμε τις πραγματικές ευθύνες»

-Δεν μπορούσε δηλαδή να γίνει κάτι άλλο όπως σας αποδίδει ευθύνες η αντιπολίτευση;

-Όσο αφορά τους ισχυρισμούς της αντιπολίτευσης για ευθύνες και  ολιγωρία θα ήθελα να θυμίσω πως μέχρι το Κραν Μοντανά είναι καλά γνωστό ότι είχαμε πετύχει αρκετές και σημαντικές συγκλίσεις με τον κ. Ακιντζί. Την ίδια ώρα στο Κραν Μοντανά, η μόνη πλευρά που απάντησε όλα τα σημεία που ετέθησαν ήταν η ελληνοκυπριακή. Η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι παρέμειναν προσκολλημένοι στα θέματα που ενδιέφεραν τους ιδίους, χωρίς να δίνουν απαντήσεις στα υπόλοιπα. Αυτά ήταν η διατήρηση των εγγυήσεων η μόνιμη παρουσία τουρκικού στρατού  που στην ουσία ήθελαν μόνιμη στρατιωτική βάση στο βορρά- η πολιτική ισότητα όπως αυτοί την εννοούσαν και το καθεστώς των τούρκων πολιτών σε σχέση με τους Ελλαδίτες, ευρωπαίους πολίτες.

-Μετά το Κραν Μοντανά, όμως, θα αναγνωρίσετε πως πολύ λίγα πράγματα έγιναν.

-Σωστά, αλλά η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά την τουρκική πλευρά για αυτό. Να σας θυμίσω ότι  τη μέρα κατάρρευσης των διαπραγματεύσεων ο ΓΓ κάλεσε τα μέρη για μία περίοδο περίσκεψης. Την ίδια εκείνη μέρα, είχα εισηγηθεί την επανέναρξη σε κάποιο σύντομο χρονικό διάστημα, με την ίδια βάση διαπραγματεύσεων. Τον Σεπτέμβριο του 2017, δύο μόλις μήνες μετά, κατά την συνάντηση μου με τον ΓΓ του ΟΗΕ, παρέδωσα εκτεταμένο γραπτό σημείωμα. Την 1η Μαρτίου του 2018 ο ΓΓ του ΟΗΕ για πρώτη φορά εισηγείτο  τον διορισμό Γάλλου ειδικού αντιπροσώπου για βολιδοσκοπήσεις. Ενώ η δική μας πλευρά απεδέχθη η Τουρκία απέρριψε την πρόταση του ΓΓ. Ως λόγους άρνησης επικαλούνταν τις  τουρκικές εκλογές του Ιουνίου του 2018. Ο ΓΓ επανήλθε και διόρισε  την κ. Λουτ, η οποία  για πρώτη φορά επισκέφθηκε στην Κύπρο στις 24 Ιουλίου του 2018. Όταν η κ. Λουτ επισκέφθηκε στη συνέχεια την Τουρκία  στις 27 Ιουλίου, η τουρκική κυβέρνηση της δήλωσε ότι πριν τον Μάιο του 2019 δεν ήταν δυνατό να εμπλακεί σε διάλογο επικαλούμενη το Brexit και τις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2019. Τον Αύγουστο του 2019, παρά την ατυχή στιγμή με το κάταγμα του ισχίου μου, είχα συνάντηση με τον κ. Ακιντζί. Κατά τη συνάντηση εκείνη, υπήρξε συναντίληψη σε όρους αναφοράς που θα μας οδηγούσαν σε μία νέα σύνοδο για την Κύπρο. Υπενθυμίζω ακόμη  ότι ως αποτέλεσμα εκείνης της συναντίληψης, πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβρη η επίσκεψη της κ. Λουτ  οποία επί έξι ημέρες προσπαθούσε να επιτύχει συμφωνία ως προς τους όρους αναφοράς. Η αδυναμία επίτευξης συμφωνίας – παρά την συναντίληψη με τον ΤΚ ηγέτη- οφειλόταν στους όρους που έθετε η Τουρκία προκειμένου να γίνουν εκ των προτέρων αποδεκτά θέματα που περιέχονταν ως σημεία διαπραγμάτευσης, στο πλαίσιο των έξι σημείων του ΓΓ. Να υπενθυμίσω, ύστερα από πρόσκληση του ΓΓ, πραγματοποιήθηκε στις 25 Νοεμβρίου συνάντηση στο Βερολίνο που κατέληξε σε ανακοινωθέν των Ηνωμένων Εθνών στο οποίο καθορίζονταν οι όροι αναφοράς. Και πάλι όμως η τουρκική πλευρά με επίκληση τις διαδικασίες ανάδειξης  Τουρκοκυπρίου ηγέτη τον Απρίλη του 2020, ζήτησε την  πραγματοποίηση της όποιας διάσκεψης για το κυπριακό μετά την ανάδειξη του νέου Τουρκοκυπρίου ηγέτη.

-Όλα αυτά άφησαν κάποιο χειροπιαστό αποτέλεσμα;

-Θα ήθελα να σας επισημάνω, ότι επί της προεδρίας μου ακόμα και με τον κ. Έρογλου είχαμε επιτύχει το κοινό ανακοινωθέν του Φεβρουαρίου του ‘14 και εν συνεχεία με τον κ. Ακιντζί είχαμε επιτύχει μία σειρά από συγκλίσεις αλλά και σημαντική πρόοδο όσον αφορά τις ανησυχίες των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων εμπλέκοντας μάλιστα για πρώτη φορά την Ευρωπαϊκή Ένωση. Να υπενθυμίσω τη δήλωση του ΓΓ στις 4 Ιουνίου ότι το θέμα ασφάλειας ήταν εκ των σημαντικοτέρων πού θα έπρεπε να είχε επιλυθεί και ότι χρησιμοποίησε τον χαρακτηρισμό αναχρονιστικές για τις εγγυήσεις. Οδηγηθήκαμε σε σύνοδο, στη Γενεύη με την Τουρκία απέναντι μας και την παρουσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πετύχαμε να κατατεθούν χάρτες! Κατατέθηκαν για πρώτη φορά χάρτες. Δεν είναι δυνατόν χάριν αντιπολιτεύσεως να παραγνωρίζουμε τις πραγματικές ευθύνες και να απενοχοποιούμε εκείνους που φέρουν την ευθύνη για τη μη επίτευξη προόδου…

Φιλελεύθερος

Ο Σταύρος Καλεντερίδης, ξεκίνησε τις σπουδές του στην Αθήνα, σπουδάζοντας Πολιτική Επιστήμη στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έπειτα από τέσσερα χρόνια συμμετοχής στα φοιτητικά όργανα συνδιοίκησης της σχολής του και σε διάφορες οργανώσεις νέων, αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό. Στη Βοστόνη των Η.Π.Α. ολοκλήρωσε δύο μεταπτυχιακά προγράμματα, στις Διεθνείς Σχέσεις (Αμερικανική εξωτερική πολιτική) και στην Επικοινωνία (Πολιτική Επικοινωνία), ενώ παράλληλα εργάστηκε στο Ελληνικό Προξενείο της Βοστόνης, στη σχολή του ως βοηθός έρευνας και σε δύο πολιτικές καμπάνιες Αμερικανών πολιτικών (Δημοκρατικών – Ρεπουμπλικάνων). Μετά από τρία χρόνια στις Η.Π.Α., άκουσε το κάλεσμα της πατρίδας του και επέστρεψε πίσω με μεγάλο πόθο για προσφορά στην Ελλάδα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος δύο κοινωφελών οργανισμών, του δέλτα – πολιτική επανάσταση (πολιτικός οργανισμός) και της Λεοντίδας (ίδρυμα προώθησης θεμάτων ιστορίας, πολιτισμού και δημοκρατίας). Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ασχολείται με διάφορα εγχειρήματα πολιτικής διπλωματίας και δημοκρατίας, γράφει πολιτικά άρθρα, σχολιάζει την επικαιρότητα και συνεχίζει την προσωπική του μελέτη στην ιστορία και την πολιτική φιλοσοφία.

Συνέχεια ανάγνωσης

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΣΗΜΑΣΙΑ

Ρωσικό χτύπημα σε τουρκικό πλοίο στην Ουκρανία με 4.000 τόνους υγραερίου

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ρωσικές δυνάμεις στόχευσαν σήμερα το τουρκικής ιδιοκτησίας πλοίο ORINDA, ενώ ήταν αγκυροβολημένο στο λιμάνι Izmail της Ουκρανίας στην περιοχή της Οδησσού, με αποτέλεσμα να προκληθεί πυρκαγιά στο πλοίο και να γίνουν εκκενώσεις σε κοντινές περιοχές λόγω κινδύνου έκρηξης.

Το Ορίντα, μεταφέροντας περίπου 4.000 τόνους υγροποιημένου αερίου πετρελαίου (LPG), βρέθηκε στο επίκεντρο των συνεχιζόμενων ρωσικών επιχειρήσεων κατά ουκρανικών υποδομών. Η φωτιά που ξέσπασε οδήγησε ακόμη και σε εκκενώσεις στο ρουμανικό χωριό Πλάουρου, ακριβώς απέναντι από το Ισμαΐλ.

Από σχετικό χάρτη στο φιλο-κυβερνητικό κανάλι AHaber προκύπτει ότι το πλοίο ήταν αρκετά μακριά από την Οδησσό, στα σύνορα Ρουμανίας / Μολδαβίας.

Δείτε τον χάρτη ΕΔΩ

Η Γενική Διεύθυνση Ναυτιλιακών Υποθέσεων της Τουρκίας επιβεβαίωσε ότι και τα 16 μέλη του τουρκικού πληρώματος απομακρύνθηκαν με ασφάλεια.

«Κανένας από αυτούς δεν τραυματίστηκε και έχουν μεταφερθεί σε ασφαλή τοποθεσία», ανέφερε η ανακοίνωση.

Ουκρανικά πυροσβεστικά συνεργεία επιχειρούν στην περιοχή, ενώ οι αρχές θα διεξάγουν λεπτομερή εκτίμηση των ζημιών μόλις η πυρκαγιά τεθεί υπό πλήρη έλεγχο. Τούρκοι αξιωματούχοι δηλώνουν ότι παρακολουθούν στενά την κατάσταση σε συνεργασία με τις ουκρανικές αρμόδιες υπηρεσίες.

Από την έναρξη του πολέμου, αρκετά τουρκικά ή τουρκικής σημαίας πλοία έχουν υποστεί ζημιές σε αντίστοιχες επιθέσεις, κυρίως όταν ήταν αγκυροβολημένα κοντά σε ουκρανικές εγκαταστάσεις, χωρίς όμως να υπάρχουν τραυματισμοί πληρωμάτων.

Ρωσική επίθεση σε ενεργειακή υποδομή – δεκάδες χιλιάδες χωρίς ρεύμα

Σε παράλληλο περιστατικό, ρωσικός πύραυλος έπληξε ενεργειακή εγκατάσταση της μεγαλύτερης ιδιωτικής εταιρείας της Ουκρανίας, Ντετέκ, στην Οδησσό, αφήνοντας 36.500 νοικοκυριά χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Οι αρμόδιες αρχές ανέφεραν ότι μέσω εφεδρικών γραμμών επανηλεκτρίστηκαν περίπου 4.000 σπίτια, ενώ για τα υπόλοιπα 32.500 θα απαιτηθεί σημαντικός χρόνος εργασιών.

ΠΗΓΗ: SigmaLive

Συνέχεια ανάγνωσης

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΣΗΜΑΣΙΑ

Le Monde: «Το ζήτημα των Αρμενίων του Ναγκόρνο-Καραμπάχ δεν είναι ζήτημα συνόρων ή εθνότητας, αλλά της οικουμενικότητας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»

Η δικαιοσύνη αρχίζει εκεί όπου οι συνειδήσεις αρνούνται να αποστρέψουν το βλέμμα. Καμία ειρήνη δεν μπορεί να γεννηθεί από τη λήθη.»

Δημοσιεύτηκε

στις

«Το ζήτημα των Αρμενίων του Ναγκόρνο-Καραμπάχ δεν είναι ζήτημα συνόρων ή εθνότητας, αλλά της οικουμενικότητας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», δηλώνουν 23 διεθνείς κοινοβουλευτικοί. – Le Monde

Μετάφραση από Armenian Weekly

Με την ευκαιρία της 2ης επετείου της απόφασης της 17ης Νοεμβρίου 2023 του Διεθνούς Δικαστηρίου, σε άρθρο της κορυφαίας γαλλικής εφημερίδας Le Monde, 23 κοινοβουλευτικοί από πολλές χώρες καλούν σε σεβασμό του διεθνούς δικαίου και στην επιστροφή των Αρμενίων του Ναγκόρνο-Καραμπάχ — κάτι που δεν έχει ακόμη γίνει, παρά τις σχετικές διεθνείς αποφάσεις. Ακολουθεί η πλήρης μετάφραση του άρθρου:


«Στις 17 Νοεμβρίου 2023, το Διεθνές Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση με την οποία διέταξε το Αζερμπαϊτζάν να διασφαλίσει άμεσα την ασφαλή, αξιοπρεπή και ανεμπόδιστη επιστροφή των εκτοπισμένων Αρμενίων του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, την προστασία της περιουσίας τους και τη διατήρηση της κληρονομιάς τους. Η απόφαση αυτή, ληφθείσα στο όνομα του διεθνούς δικαίου, υπερισχύει κάθε πολιτικής σκοπιμότητας, συνθήκης ή διμερούς συμφωνίας. Κι όμως, δύο χρόνια αργότερα, παραμένει γράμμα κενό.

Καμία ενέργεια δεν έχει αναληφθεί για να επιτραπεί η επιστροφή των εκτοπισμένων στα σπίτια τους, η προστασία των δικαιωμάτων τους ή η καταγραφή της κατάστασης των πόλεων και των χωριών που εγκατέλειψαν. Η περιουσία και η πολιτιστική κληρονομιά των Αρμενίων συνεχίζουν να καταστρέφονται, να αλλοιώνονται ή να επαναχρησιμοποιούνται στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, με στόχο την εξάλειψη κάθε ίχνους της παρουσίας και της μνήμης τους. Η παθητικότητα των διεθνών οργανισμών και κρατών είναι ανησυχητική — ιδίως σε μια εποχή όπου και άλλοι πληθυσμοί ανά τον κόσμο αντιμετωπίζουν παρόμοιες απειλές. Θα επιτρέψει άραγε η αδράνεια να θεωρηθεί ανεκτό αυτό που το διεθνές δίκαιο έχει ορίσει ξεκάθαρα ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και εθνοκάθαρση;

Ας υπενθυμίσουμε τα γεγονότα. Στις 19 Σεπτεμβρίου 2023, μετά από εννέα μήνες ολοκληρωτικού αποκλεισμού που αποσκοπούσε στην εκκένωση της περιοχής από τους κατοίκους της, το Αζερμπαϊτζάν εξαπέλυσε αποφασιστική στρατιωτική επίθεση στον θύλακα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Μέσα σε λίγες μέρες, οι τελευταίοι 120.000 Αρμένιοι της περιοχής — εξαντλημένοι από την πείνα, τις στερήσεις, την έλλειψη περίθαλψης και τρομοκρατημένοι από πράξεις βίας κατά αμάχων — αναγκάστηκαν να πάρουν τον δρόμο της εξορίας.

Μέχρι σήμερα, δεν έχει δοθεί καμία πολιτική απάντηση ανάλογη με τη σοβαρότητα του εγκλήματος. Η πραγματικότητα των συσχετισμών ισχύος δεν μπορεί να αναστέλλει την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου: το δικαίωμα των κατοίκων του Ναγκόρνο-Καραμπάχ να επιστρέψουν υπερβαίνει τις γεωπολιτικές σκοπιμότητες και παραμένει συλλογική ευθύνη που αναγνωρίζεται από διεθνείς συμβάσεις.


Σύγχυση μεταξύ ειρήνης και αδικίας

Το διεθνές δίκαιο είναι σαφές: το Άρθρο 12 του Διεθνούς Συμφώνου Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων αναγνωρίζει σε κάθε άνθρωπο το δικαίωμα να εισέλθει στη δική του χώρα. Το δικαίωμα αυτό δεν εξαρτάται από την επίσημη ιθαγένεια, αλλά από έναν βαθύ και διαρκή δεσμό με μια γη, έναν πολιτισμό, μια μνήμη. Το δικαίωμα αυτό δεν ανήκει στα κράτη, αλλά στα άτομα. Καμία αρχή — μέσω αδράνειας ή παραίτησης — δεν μπορεί να στερήσει τους δικαιούχους από αυτό.

Η σύγχυση μεταξύ ειρήνης και αδικίας βρίσκεται στον πυρήνα της ειρηνευτικής συμφωνίας μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, που υπογράφηκε στις 8 Αυγούστου στην Ουάσιγκτον. Παρουσιάστηκε ως ιστορικό κείμενο. Ωστόσο, η συμφωνία αυτή δεν περιλαμβάνει ούτε την επιστροφή των βίαια εκτοπισμένων, ούτε την απελευθέρωση των αιχμαλώτων πολέμου, ούτε την προστασία της αρμενικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Στην πράξη, επικυρώνει τα αποτελέσματα της εθνοκάθαρσης, ενώ ενισχύει τη στρατηγική θέση του Μπακού και των συμμάχων του. Τι είδους ειρήνη μπορεί να οικοδομηθεί πάνω σε παζάρια και στη διαγραφή του δικαίου;

Και πάνω απ’ όλα, ποιο κουτί της Πανδώρας ανοίγουν οι δημοκρατίες όταν σιωπούν μπροστά σε ένα έγκλημα τέτοιας κλίμακας; Τι αξία έχει το διεθνές δίκαιο, όταν είναι οι ίδιες που παραμερίζουν μια τόσο προφανή παραβίασή του; Το ζήτημα των Αρμενίων του Ναγκόρνο-Καραμπάχ δεν είναι ζήτημα συνόρων ή εθνότητας, αλλά της οικουμενικότητας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπιστίας όσων ισχυρίζονται ότι τα υπερασπίζονται.

Η άρνηση των δικαιωμάτων των βίαια εκτοπισμένων απλώς και μόνο επειδή είναι Αρμένιοι, ή η μεταβίβαση της ευθύνης αποκλειστικά στη Δημοκρατία της Αρμενίας, θα σήμαινε την απόρριψη της ίδιας της ιδέας της οικουμενικότητας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι πολιτικές θέσεις· είναι υποχρεώσεις που ισχύουν για όλα τα κράτη και υπερισχύουν κάθε συμμαχίας. Γι’ αυτό εμείς, κοινοβουλευτικοί από διάφορες χώρες, διακηρύσσουμε ότι η υπεράσπιση του δικαιώματος επιστροφής των Αρμενίων του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, η προστασία της κληρονομιάς τους και η εξασφάλιση δικαιοσύνης για τα θύματα αποτελούν κοινή ευθύνη — θεμελιωμένη στις αξίες μας και απαραίτητη για τη διαφύλαξη της ειρήνης και της δικαιοσύνης στον κόσμο.

Στα εθνικά κοινοβούλια, καθώς και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αναδύονται συγκλίνουσες πρωτοβουλίες ώστε οι δεσμεύσεις των διεθνών συμβάσεων να αποκτήσουν επιτέλους απτή μορφή: εξασφάλιση του δικαιώματος επιστροφής των εκτοπισμένων, προστασία της απειλούμενης πολιτιστικής κληρονομιάς και δίωξη όσων ευθύνονται για τις παραβιάσεις. Πρωτοβουλίες οργανώνονται ώστε να υπερασπιστούμε αυτή την κοινή ευθύνη και να επανέλθει ο σεβασμός του δικαίου στο επίκεντρο της πολιτικής δράσης.

Η δικαιοσύνη αρχίζει εκεί όπου οι συνειδήσεις αρνούνται να αποστρέψουν το βλέμμα. Καμία ειρήνη δεν μπορεί να γεννηθεί από τη λήθη.»


Οι υπογράφοντες

European Parliament

François-Xavier Bellamy, Member of the European Parliament (France), LR;
Nathalie Loiseau, Member of the European Parliament (France), Horizons;
Murielle Laurent, Member of the European Parliament (France), PS;
Loucas Fourlas – Member of the European Parliament (Cyprus), Christian Democrat;
Geadis Geadi, Member of the European Parliament (Cyprus), European Conservatives and Reformists;
Costas Mavrides, Member of the European Parliament (Cyprus), Democratic Party;


France

Étienne Blanc, French Senator for the Rhône, LR;
Gilbert-Luc Devinaz, French Senator for the Rhône, PS;
Emmanuel Mandon, French Deputy for the Loire, Les Démocrates;
Alexandra Martin, French Deputy for Alpes-Maritimes, LR;
Isabelle Santiago, French Deputy for Val-de-Marne, PS;


Switzerland

Erich Vontobel, Swiss National Councillor, Federal Democratic Union;
Alex Farinelli, Swiss National Councillor, Liberal-Radical Party;
Stefan Müller-Altermatt, Swiss National Councillor, The Centre;
Nicolas Walder, Swiss National Councillor, The Greens;
Carlo Sommaruga, Member of the Swiss Council of States, Swiss Socialist Party;


Denmark

Sjúrður Skaale, Denmark’s Parliament Member, Social Democratic Party;
Anders Vistisen, Denmark’s Parliament Member, Danish People’s Party;


Cyprus

Marios Mavridis, Member of the House of Representatives of Cyprus, Democratic Party;


Belgium

Karl Vanlouwe, Member of the Belgian Senate;


Argentina

Mónica Fein, Deputy of Argentina, Socialist Party;
Esteban Paulón, Deputy of Argentina, Socialist Party;


Uruguay

Gerardo Sotelo, Deputy of Uruguay, Independent Party;

Συνέχεια ανάγνωσης

Διεθνή

Al Jazeera: Θα ενισχύσει ή θα αποσταθεροποιήσει η αναμόρφωση της άμυνας του Πακιστάν την ισορροπία ισχύος των ενόπλων δυνάμεών του;

Η τροπολογία αναδιαμορφώνει τη στρατιωτική διοίκηση, εντείνοντας τους φόβους για αποδυνάμωση του πολιτικού ελέγχου και περιορισμό της αυτονομίας του ναυτικού και της αεροπορίας.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο στρατάρχης Asim Munir (στο κέντρο) περιστοιχίζεται από τον αρχηγό της αεροπορίας Air Chief Marshal Zaheer Ahmad Baber Sidhu (αριστερά) και τον αρχηγό του ναυτικού Admiral Naveed Ashraf (δεξιά) στις 19 Μαΐου, μία ημέρα πριν λάβει τον πεντάστερο βαθμό από την κυβέρνηση.

Του Abid Hussain, Al Jazeera


Ισλαμαμπάντ, Πακιστάν – Το Πακιστάν κωδικοποίησε τη φιλόδοξη αναδιάρθρωση των ενόπλων δυνάμεών του και της δικαιοσύνης μετά την υπογραφή, την Πέμπτη, της 27ης Συνταγματικής Τροπολογίας από τον πρόεδρο Asif Ali Zardari.

Η τροπολογία, η οποία πέρασε από τα δύο νομοθετικά σώματα νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα εν μέσω διαμαρτυριών της αντιπολίτευσης και κριτικής από ακτιβιστές και εν ενεργεία δικαστές, επιφέρει μεγάλες αλλαγές στην ανώτατη δικαστική εξουσία της χώρας.

Όμως, πολλοί αναλυτές θεωρούν πως το πλέον καθοριστικό στοιχείο της είναι η σαρωτική αναθεώρηση του Άρθρου 243, της συνταγματικής διάταξης που ορίζει τη σχέση μεταξύ πολιτικής εξουσίας και στρατού.

Οι αλλαγές παρέχουν ισόβια ασυλία από ποινική δίωξη στα κορυφαία στρατιωτικά στελέχη, αναμορφώνουν σημαντικά την αρχιτεκτονική διοίκησης των ενόπλων δυνάμεων και γέρνουν περαιτέρω την εσωτερική ισορροπία υπέρ του στρατού.

Αναλυτές προειδοποιούν ότι αυτή η αμφιλεγόμενη μεταρρύθμιση κινδυνεύει να συγκρουστεί με βαθιά ριζωμένες θεσμικές κουλτούρες και να ταράξει τη λεπτή ισορροπία μεταξύ πολιτικής και στρατιωτικής εξουσίας.

Το Al Jazeera ζήτησε σχόλιο από το τμήμα δημοσίων σχέσεων των ενόπλων δυνάμεων, χωρίς να λάβει απάντηση.


Νέα δομή διοίκησης

Το αναθεωρημένο Άρθρο 243 θεσμοθετεί νέο αξίωμα, αυτό του Αρχηγού Αμυντικών Δυνάμεων (CDF), το οποίο θα κατέχεται ταυτόχρονα από τον Αρχηγό του Στρατού (COAS). Αυτό ουσιαστικά παρέχει στον αρχηγό του στρατού εξουσία διοίκησης πάνω στην Πολεμική Αεροπορία (PAF) και το Πολεμικό Ναυτικό (PN).

Ο εν ενεργεία COAS είναι ο στρατάρχης Asim Munir, ο οποίος ανέλαβε διοίκηση τον Νοέμβριο 2022 και προάχθηκε σε πεντάστερο αξιωματικό στις 20 Μαΐου φέτος, μόλις 10 ημέρες μετά τον τετραήμερο πόλεμο με την Ινδία.

Ο Munir έγινε μόλις ο δεύτερος Πακιστανός στρατιωτικός που λαμβάνει αυτόν τον βαθμό – μετά τον στρατάρχη Ayub Khan τη δεκαετία του 1960. Η αεροπορία και το ναυτικό ουδέποτε είχαν πεντάστερο αξιωματικό.

Η τροπολογία καταργεί επίσης τη θέση του Προέδρου της Μικτής Επιτροπής Αρχηγών Επιτελείων (CJCSC) στο τέλος του μήνα. Τη θέση κατέχει σήμερα ο στρατηγός Sahir Shamshad Mirza, ο οποίος αποστρατεύεται στις 27 Νοεμβρίου.

Επιπλέον, δημιουργείται το νέο αξίωμα Διοικητή της Εθνικής Στρατηγικής Διοίκησης (CNSC), επικεφαλής του πυρηνικού οπλοστασίου. Το αξίωμα θα κατέχεται αποκλειστικά από αξιωματικό του στρατού, κατόπιν διαβούλευσης με τον CDF, με θητεία 3 ετών και δυνατότητα ανανέωσης.

Τα πεντάστερα αξιώματα μετατρέπονται πλέον από τιμητικές αναφορές σε συνταγματικά αναγνωρισμένες θέσεις με ευρείες εξουσίες και προνόμια.

Οι πεντάστεροι αξιωματικοί αποκτούν ισόβια ασυλία από ποινική δίωξη και «διατηρούν βαθμό, προνόμια και στολή δια βίου».

Για την απομάκρυνσή τους απαιτείται πλειοψηφία 2/3 στο κοινοβούλιο, ενώ μια εκλεγμένη κυβέρνηση μπορεί να αποπεμφθεί με απλή πλειοψηφία.

Η ειδικός στο συνταγματικό δίκαιο Reema Omer σημείωσε ότι οι τίτλοι αυτοί «υπονοούν πραγματική εξουσία, όχι απλώς τιμητική». Η ισόβια ασυλία, είπε, είναι «ανησυχητική από την άποψη του κράτους δικαίου».

Ένας πρώην αντιστράτηγος δήλωσε ανώνυμα ότι οι αλλαγές φαίνεται να στοχεύουν στη «συγκέντρωση εξουσίας» στα χέρια του αρχηγού του στρατού.

Λίγες ώρες μετά την επικύρωση, η κυβέρνηση εισήγαγε τροποποιήσεις στους κανονισμούς των τριών κλάδων.

Με βάση τον νέο Στρατιωτικό Νόμο, η θητεία του αρχηγού του στρατού επανεκκινεί από την ημερομηνία ανάληψης του ρόλου του ως CDF.

Πριν από την τροποποίηση, η θητεία του είχε οριστεί ως πενταετής – έως το 2027. Με τις νέες ρυθμίσεις, παρατείνεται τουλάχιστον έως τον Νοέμβριο του 2030.


Στρατιωτική κυριαρχία – και ο ρόλος της σύγκρουσης με την Ινδία

Από το 1947, ο στρατός του Πακιστάν υπήρξε ο ισχυρότερος θεσμός της χώρας. Τέσσερα πραξικοπήματα και δεκαετίες άμεσης στρατιωτικής διακυβέρνησης συνοδεύτηκαν από σοβαρή επιρροή ακόμη και επί πολιτικών κυβερνήσεων.

Κανένας πρωθυπουργός δεν ολοκλήρωσε πλήρη πενταετή θητεία. Οι τρεις από τους τέσσερις στρατιωτικούς ηγέτες κυβέρνησαν πάνω από εννέα χρόνια.

Ο πρώην αρχηγός Bajwa παραδέχθηκε το 2022 ότι ο στρατός παρενέβαινε στην πολιτική για δεκαετίες, υποσχόμενος αλλαγή πορείας.

Αλλά δικαιωματικές οργανώσεις και κόμματα της αντιπολίτευσης υποστηρίζουν ότι η επιρροή του στρατού έχει ενισχυθεί ακόμη περισσότερο.

Η αναδιάρθρωση έρχεται έξι μήνες μετά τον σύντομο πόλεμο με την Ινδία, γεγονός που πολλοί συνδέουν με τα νέα μέτρα.

Ο καθηγητής Aqil Shah (Georgetown University) σημείωσε ότι η σύγκρουση δημιούργησε «το παράθυρο ευκαιρίας» για αυτή την «άνευ προηγουμένου διεύρυνση εξουσιών» του αρχηγού του στρατού.

Οι υποστηρικτές της τροπολογίας, ωστόσο, ισχυρίζονται ότι ενισχύει την ασφάλεια της χώρας και τη διακλαδική συνεργασία.


Φόβοι ανισορροπίας

Πρώην αξιωματικοί και αναλυτές δηλώνουν ότι η τροπολογία απειλεί να ενισχύσει ακόμη περισσότερο την κυριαρχία του στρατού εις βάρος ναυτικού και αεροπορίας.

Η κατάργηση της CJCSC αφαιρεί έναν από τους ελάχιστους θεσμούς που μπορούσε να λειτουργήσει ως μηχανισμός εξισορρόπησης.

Αναλυτές προειδοποιούν ότι η αεροπορία και το ναυτικό ενδέχεται να χάσουν αυτονομία στον στρατηγικό σχεδιασμό και πιθανότατα και στις προαγωγές.

Ο Majid Nizami σημειώνει ότι η θέση CDF είναι ασαφής και ότι ο διπλός ρόλος του αρχηγού του στρατού μπορεί να δημιουργήσει τριβές.


Έλεγχος του πυρηνικού οπλοστασίου

Η τροπολογία ενισχύει επίσης τον στρατιωτικό έλεγχο στο πυρηνικό πρόγραμμα του Πακιστάν, αν και οι λεπτομέρειες παραμένουν θολές.

Το Strategic Plans Division (SPD), που διαχειρίζεται τους πυραύλους και τα πυρηνικά όπλα, λειτουργούσε ήδη στην πράξη υπό τον στρατό.


Πολιτικές συνέπειες

Οι επικριτές χαρακτηρίζουν την τροπολογία ως «συνταγματική παράδοση» της πολιτικής τάξης προς τον στρατό.

Η δημόσια προβολή του στρατάρχη Munir έχει αυξηθεί, ιδίως μετά τις επανειλημμένες επισκέψεις του στις ΗΠΑ, όπου ο Ντόναλντ Τραμπ τον αποκάλεσε «αγαπημένο μου στρατάρχη».

Ο πρώην πρωθυπουργός Imran Khan, φυλακισμένος για δύο χρόνια, κατηγορεί τον Munir ότι οργάνωσε το πραξικοπηματικού τύπου χτύπημα εναντίον του — κατηγορία που ο στρατός αρνείται.

Στις εκλογές του 2024, το PTI αποκλείστηκε ως κόμμα, αλλά ανεξάρτητοι υποψήφιοί του κέρδισαν τις περισσότερες έδρες.

Ο καθηγητής Shah υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση Sharif στηρίζει την τροπολογία επειδή θεωρεί τον Munir εγγυητή της εξουσίας της.

Ο αναλυτής Nizami προειδοποιεί ότι, αντί για συνεργασία μεταξύ των κλάδων, υπάρχει κίνδυνος δημιουργίας θεσμικής ανισορροπίας.

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Άμυνα10 λεπτά πριν

Για πιθανότητες σύγκρουσης NATO-Ρωσίας μιλάει ο Πιστόριους

Οι τοποθετήσεις Πιστόριους εντάσσονται σε μια περίοδο αυξημένης έντασης, με τον Γερμανό υπουργό να υπογραμμίζει ότι ο κίνδυνος πολέμου δεν...

Αναλύσεις40 λεπτά πριν

Θα επαληθευτεί η προφητεία για Τουρκία;

Κόκκαλο σφηνωμένο στον λαιμό της Τουρκίας το Ισραήλ

Άμυνα1 ώρα πριν

Η Γερμανία ήρε την απαγόρευση όπλων στο Ισραήλ

Την σημερινή απόφαση χαιρέτισε ήδη ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών Γκίντεον Σάαρ και κάλεσε και άλλες κυβερνήσεις «να ακολουθήσουν το παράδειγμα...

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΣΗΜΑΣΙΑ2 ώρες πριν

Ρωσικό χτύπημα σε τουρκικό πλοίο στην Ουκρανία με 4.000 τόνους υγραερίου

Ρωσικές δυνάμεις στόχευσαν σήμερα το τουρκικής ιδιοκτησίας πλοίο ORINDA, ενώ ήταν αγκυροβολημένο στο λιμάνι Izmail της Ουκρανίας στην περιοχή της...

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΣΗΜΑΣΙΑ2 ώρες πριν

Le Monde: «Το ζήτημα των Αρμενίων του Ναγκόρνο-Καραμπάχ δεν είναι ζήτημα συνόρων ή εθνότητας, αλλά της οικουμενικότητας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»

Η δικαιοσύνη αρχίζει εκεί όπου οι συνειδήσεις αρνούνται να αποστρέψουν το βλέμμα. Καμία ειρήνη δεν μπορεί να γεννηθεί από τη...

Δημοφιλή