Γενικά θέματα
Κυπριακό: Θέλουν να θάψουν το δημοψήφισμα για λύση, για να αποφύγουν τη λαϊκή βούληση

Ο κίνδυνος να μπει το δημοψήφισμα για λύση του Κυπριακού στο ράφι
Ο Γιάννος Χαραλαμπίδης αναλύει τις βρετανικές ιδέες για να παρακαμφθεί το δημοψήφισμα και να περάσει συνομοσπονδιακή λύση χωρίς την δημοκρατική έγκριση του λαού. Διαφωνία Αναστασιάδη-Αβέρωφ για «πολιτική ισότητα». Τοποθετήσεις Ελένης Θεοχάρους και Γιώργου Λιλλήκα για δημοψήφισμα και «κυριαρχική ισότητα». Από το 2006 δεν θέλει δημοψήφισμα ο Αβέρωφ.
Σοβαρές ενδείξεις πως ξεκίνησε η διάχυση βρετανικών ιδεών στην κυπριακή πολιτική και δημοσιογραφική σκηνή με στόχο να πιεσθεί η κοινή γνώμη να αποδεχθεί την πολιτική ισότητα και τη λύση δύο κρατών χωρίς να περάσει καν από δημοψήφισμα. Μια τέτοια εξέλιξη θα είναι χειρότερη και από το Σχέδιο Ανάν του 2004.
Με σημερινή παρέμβαση του την «Πρώτη Εκπομπή» του «Ράδιο Πρώτο», ο πολιτικός αναλυτής Δρ Γιάννος Χαραλαμπίδης εξήγησε τον τρόπο που θα συμβεί αυτό.
Μετά την επίσκεψή του στην Υπάτη Αρμοστεία της Βρετανίας στις 22 Φεβρουαρίου, ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου μίλησε για την ανάγκη παραχώρηση στην Τουρκία και στην ηγεσία των Τουρκοκυπρίων της ιδέας της «πολιτικής ισότητας». Προς τούτο προετοιμάζεται και συνάντηση μεταξύ ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ.
Να σημειωθεί πως η ιδέα της «πολιτικής ισότητας», πάγιο αίτημα των Τούρκων πολύ πριν από την εισβολή, την είχε αποδεχθεί πρώτος ο εκλελεγμένος με το ΑΚΕΛ Πρόεδρος Γιώργος Βασιλείου το 1989. Η ουρά που είχε μπει τότε ήταν πως αυτή έπρεπε να συμφωνεί με τον τρόπο που τις καθορίζει το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Νέο δεσμευτικό κείμενο
Για τη κρισιμότητα της άτυπης Πενταμερούς για το Κυπριακό, ο κ. Χαραλαμπίδης ανέφερε πως η Πενταμερής, από τη στιγμή που συμμετέχουν οι Εγγυήτριες Δυνάμεις και οι δύο κοινότητες, μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση, «κάθε άλλο παρά “άτυπη” μπορεί να θεωρηθεί» αφού αν την ακολουθήσει ένα Κοινό Ανακοινωθέν κάθε άλλο παρά «άτυπη» θα είναι. Και αυτό διότι ένα Κοινό Ανακοινωθέν «δεν είναι τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από ένα, πολιτικά τουλάχιστον, δεσμευτικό κείμενο το οποίο θα αποτελεί μια νέα συμφωνία κορυφής μεταξύ των δύο ηγετών που θα τους δεσμεύει πολιτικά αλλά και σε αρκετά μεγάλο βαθμό νομικό επίπεδο για το τι θα πράξουν παρακάτω».
Συνεπώς, εξηγεί ο κ. Χαραλαμπίδης, «η Πενταμερής είναι η πύλη η οποία ανοίγει σε μια νέα φάση του Κυπριακού το οποίο θέτει καθαρά πάνω σε συνομοσπονδιακές βάσεις».
Διαφωνία Αβέρωφ-Αναστασιάδη για «πολιτική ισότητα»
Για το πραγματικό περιεχόμενο της «πολιτικής ισότητας» που ζητούν οι Τούρκοι, ο κ. Χαραλαμπίδης ανέφερε πως η έρευνα δείχνει πως «υπάρχουν τα έγγραφα των Βρετανών, τον Ιούλιο του 1996, που ζητούν την πολιτική ισότητα όπως είχε καθοριστεί με τον κ. Βασιλείου. Εξελέγη μεν ως Πρόεδρος το 1993 ο Γλαύκος Κληρίδης με σημαία και την πολιτική εναντίον της Δέσμης Ιδεών Γκάλι του 1992 αλλά ξεκίνησαν και στο παρασκήνιο και μέσα από την Δέσμη για πολιτική ισότητα. Με την πάροδο του χρόνου η πολιτική ισότητα έχει λάβει την μορφή που την εννοούν οι Τούρκοι. Δηλαδή μια συνομοσπονδία και στον διαμελισμό της εξουσίας μεταξύ των δύο πλευρών, είτε μέσα από κρυφά βέτο είτε μέσα από φανερά βέτο είτε μέσα από αριθμητικό διαχωρισμό της κυριαρχίας.»
Υπογράμμισε πως «δεν το λέω εγώ αυτό. Σε ένα από τα τελευταία Εθνικά Συμβούλια, όταν ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, ο Αβέρωφ Νεοφύτου, προσπάθησε να ισχυριστεί ότι η τουρκική πλευρά δεν θα θέσει θέμα συνομοσπονδίας αλλά θέμα πολιτικής ισότητας και ισότιμης κυριαρχίας ο Πρόεδρος Αναστασιάδης τον διέκοψε και του επέστησε την προσοχή τονίζοντας ότι όταν οι Τούρκοι μιλούν για πολιτική ισότητα εννοούν συνομοσπονδία. Συνεπώς, το πρώτο που θα πρέπει να γίνει είναι να τα βρει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μαζί με τον Πρόεδρο του ΔΗΣΥ. Εάν έχει αλλάξει κάτι τότε ο κόσμος και η κοινή γνώμη είναι υποχρεωμένοι να μάθουν. Όταν λέμε πολιτική ισότητα ή ισότιμη κυριαρχία ή ο,τιδήποτε άλλο συναφές οι Τούρκοι το εννοούν ως συνομοσπονδία. Αυτό τουλάχιστον αντιλαμβάνεται και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.»
«Δύο Κράτη» & Κοινές Δηλώσεις 2008 και 2014
Η «πολιτική ισότητα» και το «ισότιμο καθεστώς» δύο πολιτειών ή κρατών είχαν ήδη καταγραφεί σε προηγούμενες Κοινές Δηλώσεις μεταξύ «των ηγετών των δύο κοινοτήτων».
Στην Κοινή Δήλωση Χριστόφια-Ταλάτ του 2008 έλεγε ότι αυτός ο συνεταιρισμός θα έχει μια ομοσπονδιακή κυβέρνηση με μια και μόνη διεθνή προσωπικότητα καθώς και μια τουρκοκυπριακή συνιστώσα πολιτεία και μια ελληνοκυπριακή συνιστώσα πολιτεία οι οποίες θα έχουν ισότιμο καθεστώς.
Το ίδιο επαναλαμβάνεται και στην Κοινή Δήλωση Αναστασιάδη-Έρογλου το 2014, προσθέτοντας μάλιστα ότι η κυριαρχία θα προέρχεται εξίσου από Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, εννοώντας τις πολιτείες, δηλαδή τα δύο κράτη.
Η αναφορά σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους χωρίς την αναφορά της έννοιας «λαός» πουθενά, με βάση το Διεθνές Δίκαιο, επιτρέπει προς την τουρκική πλευρά αντί να αναφέρεται σε κοινότητες να αναφέρεται σε λαούς, εξήγησε ο κ. Χαραλαμπίδης. «Συνεπώς, λαοί έχουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης ή χωριστή πηγή εξουσίας. Επίσης, έχει δοθεί το λεγόμενο “κατάλοιπο εξουσίας”. Για τους πιο παλιούς, θα ενθυμούνται ότι ήταν ανάθεμα εάν το κατάλοιπο εξουσίας ανήκε στα κρατίδια αντί στην κεντρική κυβέρνηση», ανέφερε.
Εξήγησε ότι το κατάλοιπο εξουσίας σημαίνει ότι όσες εξουσίες δεν ανήκουν στην κεντρική αλλά στα κρατίδια, πράγμα που σημαίνει ότι θα έχουν περισσότερες εξουσίες από αυτή. Με αυτό τον τρόπο θα παράγουν πρωτογενές δίκαιο εφ’ όσον δεν θα ελέγχονται από την κεντρική κυβέρνηση.
Αυτό ήταν κάτι που δόθηκε ήδη από το Σχέδιο Ανάν και είναι κάτι ανάλογο με την «αρχή της επικουρικότητας» της ΕΕ, δηλαδή όσες εξουσίες δεν έχουν μεταβιβαστεί από τα κράτη-μέλη προς τις Βρυξέλλες, διότι αυτά παράγουν εξουσία και κυριαρχία, τότε παραμένουν σε αυτά αφού ασκούν και το πρωτογενές δίκαιο.
«Άρα κατ’ αναλογία, ευφυώς οι Τούρκοι χρησιμοποιούν και τις αρχές τις ΕΕ προκειμένου να τεκμηριώσουν ότι αυτό το οποίο προσπαθούν να οικοδομήσουν δεν είναι τίποτε άλλο εκτός από δύο κράτη», υπογράμμισε.
Αβέρωφ & δικαίωμα ψήφου στο βορρά
Ο κ. Χαραλαμπίδης χαρακτήρισε «εύτολμο» τον Αβέρωφ Νεοφύτου καθώς με τα όσα λέει και κάνει που προωθεί αυτές τις αντιλήψεις γιατί ενημερώνει την κοινή γνώμη και μαθαίνει τι πραγματικά συμβαίνει στο Κυπριακό, «ενώ άλλοι ενδεχομένως προσπαθούν να τα κρύψουν».
«Δηλαδή», εξήγησε, «έχουμε δύο κράτη ήδη μέσα από το λεγόμενο κεκτημένο των συνομιλιών. Γιατί; Διότι οι Ελληνοκύπριοι οι οποίοι θα επιστρέψουν, έχουμε δεσμευτεί με το κεκτημένο των συνομιλιών, δεν θα έχουν δικαίωμα ψήφου στο βορρά, στο “τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος”. Το δικαίωμα της ψήφου είναι συμφυές, αυθύπαρκτο, μαζί με την έννοια του κράτους, του εδάφους και του προσώπου. Όταν δηλαδή οι Ελληνοκύπριοι οι οποίοι θα έχουν μόνιμη κατοικία στο “τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος” δεν θα έχουν δικαίωμα ψήφου, τι σημαίνει αυτό; Ότι στο βορρά θα έχουμε ένα άλλο κράτος και όταν θα υπάρχουν εθνικές εκλογές οι Ελληνοκύπριοι θα εξαναγκάζονται να φεύγουν από το βόρειο κράτος για να έρχονται στο νότιο να ψηφίσουν. Εφόσον είναι η πατρίδα τους το βόρειο κράτος, ποιος τους απαγορεύει να ψηφίσουν εφόσον μάλιστα είναι μόνιμοι κάτοικοι;»
«Αυτή η δέσμευση», συνέχισε, «αποτελεί τμήμα του λεγόμενου κεκτημένου των συνομιλιών διότι ο βορράς θα είναι εσαεί τουρκικός, δηλαδή έχουμε ήδη νομιμοποιήσει μέσα από το κεκτημένο των συνομιλιών ότι ο βορράς θα είναι τουρκικός.»
Επιστροφή ως «τουρίστες» & εκ των προτέρων αποτυχία Πενταμερούς
Στο σχόλιο ότι ο Αβέρωφ Νεοφύτου αποδέχεται την πολιτική ισότητα με αντάλλαγμα την Μόρφου και την Αμμόχωστο (δεν αναφέρθηκε στην Κερύνεια), ο κ. Χαραλαμπίδης είπε «τουρίστες! Το να πας τουρίστας είναι ένα πράγμα. Το να πας κύριος και αφέντης με δικαιώματα στην πατρίδα σου είναι άλλο πράγμα. Συνεπώς οποιοδήποτε και εάν είναι το αποτέλεσμα της Πενταμερούς εκ των προτέρων λόγω του κεκτημένου των συνομιλιών είναι αποτυχημένο. Δηλαδή εάν προχωρήσει αυτή η διαδικασία θα οδηγήσει στην απώλεια εδαφών και θεμελιωδών δικαιωμάτων όπως το αναφέρει η ΕΕ για τους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεύτερο, αν πάλι δεν καταφέρουν να εκδώσουν κοινό ανακοινωθέν, πάλι θα είναι αποτυχία. Δηλαδή έχουν οδηγήσει, λόγω της έλλειψης σχεδίου β’, την κατάσταση σε αποτυχία οτιδήποτε και αν γίνει.»
«Νενικήκαμεν» & βρετανική ιδέα για λύση χωρίς δημοψήφισμα
«Και το τονίζουμε αυτό διότι αντιλαμβανόμαστε ότι θα βρεθούμε ενδεχομένως μπροστά σε ένα νέο “νενικήκαμεν”. Διότι είναι πλέον ηλίου φαεινότερο ότι κάθε φορά που τα κάνουν θάλασσα έρχονται και ισχυρίζονται ότι κέρδισαν τους Τούρκους. Και το χειρότερο; Η δική μου η πληροφόρηση είναι ότι οι Βρετανοί προωθούν τη λύση χωρίς δημοψήφισμα. Και έχουν ήδη προσεγγίσει πολιτικούς δικούς μας για να μπορέσουν να βγουν μπροστά προκειμένου να πείσουν ότι δεν χρειάζεται δημοψήφισμα διότι υπάρχουν κάποιοι επιτήδειοι οι οποίοι θα παρασύρουν τον κόσμο που δεν γνωρίζουν όσα γνωρίζει η σοφία των πολιτικών μας τι σημαίνει αυτή η λύση διότι δεν έχουν τις γνώσεις και άρα θα γίνει το ένα και το άλλο», είπε.
Ο κ. Χαραλαμπίδης πιστεύει ότι η κλήση Αβέρωφ προς ΑΚΕΛ είναι μια ειλικρινής προσπάθεια «προκειμένου να συμπήξει συμμαχία μαζί με τις όμορες δυνάμεις της ηγεσίας του ΑΚΕΛ. Δηλαδή, εγώ δεν βλέπω γιατί είναι κάτι καχύποπτο ή κάτι κακό. Εφόσον συμφωνούν στο Κυπριακό, ο κ. Νεοφύτου αυτό προσπαθεί να κάνει. Δηλαδή να συμπήξει μια συμμαχία η οποία θα καλύπτει πέραν του 60% για να μπορεί να ισχυρίζεται ότι νομιμοποιείται η οποιαδήποτε απόφαση λαμβάνεται.»
Βρετανικές ομάδες μελετούν το 2004
Υπενθύμισε το τι γινόταν το 2004 σε Κύπρο και Ελλάδα με τις εφημερίδες που υποστήριζαν το ΝΑΙ. «Υποστήριζαν γράφοντας ότι “σχηματίζεται συμμαχία της τάξη του 70%+”. Δηλαδή οι ψηφοφόροι του ΑΚΕΛ με τους ψηφοφόρους του ΔΗΣΥ. Αυτό που έχουν πάθει οι Βρετανοί το 2004, όπως πληροφορούμαι, το μελετούν επισταμένα με ομάδες τους. Δηλαδή, ποιοι ήταν οι λόγοι για τους οποίους έχασαν; Ένας από τους λόγους τους κύριους ήταν το δημοψήφισμα», είπε ο κ. Χαραλαμπίδης.
Αναφέρθηκε επίσης και σε ένα δεύτερο λόγο που σχετίζεται με το Κραν Μοντάνα «έτσι ώστε να είναι ευάλωτος ως προς τη λύση του Κυπριακού ο Πρόεδρος Αναστασιάδης». Το πρώτο σημείο ήταν οι εκλογές, με τον Πρόεδρος να προτιμά τη θέση αυτή παρά αυτή του “συμπροέδρου” σε περίπτωση λύσης και το δεύτερο σημείο είναι ότι οι δημοσκοπήσεις σε περίπτωση δημοψηφίσματος, ακόμα και πριν το Κραν Μοντανά, δεν ξεπερνούσαν το 23% με 25%.
Να δεσμευτούν για δημοψήφισμα οι πολιτικές ηγεσίες
«Άρα, για να περάσει η λύση, πρέπει να αφαιρεθεί από το κάδρο ο λαός», τόνισε ο κ. Χαραλαμπίδης.
Πηγαίνοντας πιο πέρα, αναρωτήθηκε: «Και παρακαλώ, έχετε ακούσει το τελευταίο διάστημα να γίνεται αναφορά σε δημοψήφισμα; Ας δεσμευτούν, αφού δεν είναι έτσι τα πράγματα, οι ηγεσίες, δηλαδή των μεγάλων κομμάτων, ότι θα έχουμε δημοψήφισμα.»
Διαπραγματευτικά λάθη & συνταγολόγιο επίλυσης συγκρούσεων
Σε άλλη τοποθέτηση του χθες βράδυ στις «Τομές στα Γεγονότα» του «Σίγμα», ο κ. Χαραλαμπίδης ανέφερε πως «η Πενταμερής έχει λόγο μόνο εάν τεθεί επί τάπητος ότι θα επιβιώσει η Κυπριακή Δημοκρατία». Κάλεσε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη να τα βρει με τον κ. Αβέρωφ Νεοφύτου και με την υπόλοιπη πολιτική ηγεσία για να μην μπει η ελληνοκυπριακή πλευρά πολυτεμαχισμένη σε μια διαπραγμάτευση, πράγμα που θα εκληφθεί ως αδυναμία από τους Τούρκους.
Προειδοποίησε επίσης πως η αποδοχή από τώρα της πολιτικής ισότητας είναι και διαπραγματευτικό λάθος, αφού οι Τούρκοι θα το θεωρήσουν δεδομένο και θα ζητήσουν ακόμη περισσότερα στην τράπεζα των συνομιλιών.
Άλλωστε, όπως υπενθύμισε, αυτή την πρακτική την εφαρμόζουν οι Τούρκοι και έχουν πετύχει όλες τις έως τώρα διαπραγματευτικές επιτυχίες τους εις βάρος μας. «Είναι το λεγόμενο συνταγολόγιο της επίλυσης συγκρούσεων, έτσι το λέμε στην διαδικασία επίλυσης συγκρούσεων. Δηλαδή μελετάς τον αντίπαλό σου πώς αντιδρά και εμείς δυστυχώς δίνουμε, δίνουμε, δίνουμε προτού κάτσουμε στο τραπέζι. Είναι λάθος τακτική δηλαδή. Και να είχες πρόθεση να το δώσεις, δεν το δίνεις εκ των προτέρων.»
«Community States» – Τοποθετήσεις Ελ. Θεοχάρους & Γ. Λιλλήκα
Στο ίδιο πλαίσιο μίλησαν στην ίδια εκπομπή και η Ελένη Θεοχάρους και ο Γιώργος Λιλλήκας που ήδη εξέφρασαν ανησυχίες για τα όσα ακούγονται για την προοπτική μη τέλεσης δημοψηφίσματος και την προοπτική να υπάρξει “ενδιάμεση συμφωνία” που να περάσει από την βουλή και όχι από τον λαό.
Η κ. Θεοχάρους χαρακτήρισε ως «παραληρηματική» τη δήλωσή του Αβέρωφ Νεοφύτου και πως η πολιτική ισότητα έχει παραχωρηθεί με το ψήφισμα 716 του 1991 όπου και καταγράφεται για πρώτη φορά. Θεωρεί πως είναι ήδη κεκτημένο για τους Τούρκους οπότε απορεί τι άλλο μένει να δώσει ο κ. Νεοφύτου σε αυτούς και εικάζει πως αυτό είναι η «κυριαρχική ισότητα» των «community states».
Αυτά, αναφέρει, υπήρξαν μόνο σε τρεις περιπτώσεις στον κόσμο. Στο ρατσιστικό άπαρτχαϊντ της Νοτίου Αφρικής, στη Βόρειο Ιρλανδία όπου υπάρχει διαχωρισμός Καθολικών και Διαμαρτυρομένων και στην πρόταση του Τραμπ για επίλυση του Παλαιστινιακού. Πιστεύει πως είναι αυτή την «κυριαρχική ισότητα» που θα ζητήσουν να κερδίσουν στην Πενταμερή.
Υπάρχει επίσης ανησυχία πως θα επιδιωχθεί μια «ενδιάμεση στρατηγική συμφωνία» διότι η Πενταμερής δεν είναι στην ουσία άτυπη και πως προωθείται το τουρκο-βρετανικό σχέδιο της συνομοσπονδίας δύο κρατών. Η ίδια δήλωσε πως δεν θα δεχθούν να περάσει τέτοια λύση χωρίς δημοψήφισμα και έκφραση της βούλησης του κυπριακού λαού. Είπε χαρακτηριστικά πως «κανενός οι ώμοι δεν είναι τόσο ισχυροί για να αντέξουν αυτό το βάρος το οποίο για τα δικά μας δεδομένα σημαίνει τον πλήρη εκτουρκισμό και εξισλαμισμό της πατρίδα μας». Αυτό δεν μπορεί να γίνει ούτε από τη Βουλή ούτε από πρόσκαιρες συμμαχίες ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ, όπως έκαναν με τον «Νόμο Ακιντζί».
Ο κ. Λιλλήκας ανάφερε πως η τουρκική πλευρά ακολουθεί τη στρατηγική της με ευλάβεια και κάθε φορά που υπάρχει αδιέξοδο εμείς αφήνουμε τις υποχωρήσεις και τους συμβιβασμούς μας στο τραπέζι και η Τουρκία να επανέρχεται στον επόμενο γύρο με ακόμα πιο ακραίες απαιτήσεις.
Αναρωτήθηκε τι χρειάζεται σύγκληση της άτυπης Πενταμερούς, δεδομένων των θέσεων Ερντογάν και Τατάρ για δύο κράτη, πέραν από τη «νομιμοποίησει» την Τουρκία στο να θέσει στο τραπέζι την συνομοσπονδία και τα δύο κράτη.
Με βάση και τα όσα γράφτηκαν στα τουρκικά ΜΜΕ για το ρόλο της Βρετανίας, ο κ. Λιλλήκας ανησυχεί πως από «μια διαδικαστική άτυπη διάσκεψη πολύ φοβάμαι ότι θα εξελιχτεί σε μια ουσιαστική διάσκεψη για να συζητούμε πάνω στο βρετανικό σχέδιο».
Για την ΕΕ ανέφερε πως τον ενδιαφέρουν οι πράξεις και όχι τα λόγια και πως ίσως να μην διαφωνούσε κιόλας με μια λύση δύο κρατών που θα της επέτρεπε να προχωρήσει στις εμπορικές και οικονομικές σχέσεις της με την Τουρκία.
Αβέρωφ: Από το 2006 κατά του δημοψηφίσματος
Σύμφωνα με τα αμερικανικά έγγραφα που διέρρευσαν στο Wikileaks, ο Αβέρωφ Νεοφύτου είναι τουλάχιστον από τον Μάιο του 2006 που θεωρεί πως η όποια λύση του Κυπριακού πρέπει να επιβληθεί χωρίς δημοψήφισμα.
Όπως ανέφερε το «SigmaLive» τον Απρίλιο του 2019, έγγραφο με κωδικό 06NICOSIA766, ημερομηνίας 23ης Μαΐου 2006, σύμφωνα με το οποίο ο Αναπληρωτής Πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου ανέφερε ότι το κόμμα του έχει υποφέρει τα μάλα για την επιλογή του “ΝΑΙ” στο σχέδιο Ανάν για το δημοψήφισμα και για αυτό τον λόγο το κόμμα του δεν μπορεί δημόσια να υποστηρίξει το σχέδιο. Ο Α. Νεοφύτου, σύμφωνα πάντα με το έγγραφο, πρόσθεσε ότι κατ` ιδίαν είναι διατεθειμένος να ομολογήσει ότι το σχέδιο Ανάν παραμένει η μόνη βιώσιμη βάση για επανένωση.
«Ο Αβέρωφ Νεοφύτου πρότεινε όπως: (1) το όνομα «Ανάν» θα πρέπει να αφαιρεθεί από οποιοδήποτε σχέδιο, (2) δεν θα πρέπει να υπάρξουν στο µέλλον δημοψηφίσματα για Ναι και Όχι και (3) Οι Ελληνοκύπριοι θα πρέπει να καθησυχαστούν ότι η ΕΕ παίζει κεντρικό ρόλο, ακόμα και αν αυτό δεν ίσχυε.
«Εξήγησε (ο Αβέρωφ) ότι οι Ελληνοκύπριοι έχουν μια τάση να δείχνουν περιφρόνηση στη διεθνή κοινότητα σαν σύμβολο πατριωτισμού, και τα πλειοψηφικά “Όχι” σε τέτοια σενάρια αντιμετωπίζoνται γενικά ως εθνικός θρίαμβος. Η δύναμη του “Όχι” είναι βαθιά ριζωμένη στην ελληνική ψυχή και μαρτυρεί την εθνική γιορτή κάθε 28η Οκτωβρίου, όταν ο Μεταξάς απέρριψε το τελεσίγραφο Musolini την ημέρα του ΟΧΙ», αναφέρει.
Κατεχόμενα: Οι Βρετανοί παρακολουθούν «με ενδιαφέρον» την πρόταση λύσης δύο κρατών
Σύμφωνα με το Γραφείο Τύπου & Πληροφοριών, η «Güneş» σε σημερινό της δημοσίευμα γράφει ότι Βρετανοί Βουλευτές απέστειλαν συγχαρητήρια επιστολή στον Τουρκοκύπριο ηγέτη Ερσίν Τατάρ για την νίκη τους στις παράνομες «προεδρικές εκλογές». Στην επιστολή, η οποία υπογράφεται από τον Λόρδο Northbrook, συμπρόεδρο της ομάδας φιλίας με το κατοχικό καθεστώς της «ΤΔΒΚ» (APPG-KKTC) που αποτελείται από όλα τα κόμματα, γίνεται αναφορά στην επίσκεψη Τατάτ στο Λονδίνο όταν ήταν «πρωθυπουργός» και στην πολιτική που εξήγησε σε ομιλία του στο Κοινοβούλιο περί δύο κρατών στη βάση της κυριαρχικής ισότητας. Επισημαίνοντας ότι τον περιμένουν ξανά στο Λονδίνο, οι βρετανοί βουλευτές σημειώνουν ότι «θα παρακολουθούμε με ενδιαφέρον την λύση δύο κρατών που προτείνατε».
Απαντώντας στην επιστολή, ο Τατάρ εξέφρασε ικανοποίηση για τις προσπάθειες της εν λόγω ομάδας κατά «της απάνθρωπης απομόνωσης που εφαρμόζεται στον τουρκοκυπριακό λαό και των αδικιών». Ο Τατάρ ανέφερε και τα εξής:
«Αποδίδω μεγάλη σημασία στη συνέχιση συντονισμένων εργασιών λόμπι στο Ηνωμένο Βασίλειο και στη διερεύνηση νέων ευκαιριών σε θέματα όπως το εμπόδιο και οι απευθείας πτήσεις μετά το BREXIT. Με τον Βρετανό Υπουργό Εξωτερικών Dominic Raab συζητήσαμε και αυτά τα θέματα μαζί με άλλα κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στο νησί. Ως τουρκοκυπριακή πλευρά που υποστηριζόμαστε πλήρως από την Τουρκία θέτουμε επί τάπητος τη θέση ότι οποιαδήποτε βιώσιμη και ρεαλιστική λύση στην Κύπρο πρέπει να βασίζεται στην κυριαρχική ισότητα δύο κρατών που ζουν πλάι-πλάι σε συνεργασία».
Υπενθυμίζοντας ότι δεν κατέστη δυνατή η εξεύρεση λύσης με το Σχέδιο Ανάν το 2004 και στο Κραν Μοντά να το 2017, ο Τατάρ ισχυρίστηκε ότι δεν έχει διαπράξει κανένα λάθος η τουρκοκυπριακή πλευρά στις διαπραγματεύσεις για εξεύρεση ομοσπονδιακής λύσης, οι οποίες τελείωσαν λόγω του γεγονότος ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά απορρίπτει τον διαμοιρασμό της εξουσίας και της ευημερίας με την «αδιάλλακτη και ηγεμονική της επιθυμία».
Σημερινή

Γενικά θέματα
Η επανατοποθέτηση της χώρας, οι διαφοροποιήσεις Δένδια και οι κινήσεις Σαμαρά
Αν και οι τεκτονικές αλλαγές της ηγεσία Τραμπ διαμορφώνουν ένα διαφορετικό διεθνές περιβάλλον, το ελληνικό πολιτικό σύστημα παρακολουθεί με αμηχανία και αναλώνεται σε μικροκομματικές αντιπαραθέσεις, αδυνατώντας να συλλάβει τόσο την μεγάλη διεθνή εικόνα όσο και την μικρότερη εικόνα της χώρας.

Αν και οι τεκτονικές αλλαγές της ηγεσία Τραμπ διαμορφώνουν ένα διαφορετικό διεθνές περιβάλλον, το ελληνικό πολιτικό σύστημα παρακολουθεί με αμηχανία και αναλώνεται σε μικροκομματικές αντιπαραθέσεις, αδυνατώντας να συλλάβει τόσο την μεγάλη διεθνή εικόνα όσο και την μικρότερη εικόνα της χώρας.
Γράφει ο Σπύρος Γκουτζάνης, Ναυτεμπορική
Η ήττα της συλλογικής Δύσης στην Ουκρανία που επισφράγισε η ηγεσία Τραμπ, η αποκήρυξη του δικαιωματισμού και της woke ατζέντας, η επιστροφή σε εθνικές πολιτικές στο μεταναστευτικό, η εγκατάλειψη της κλιματικής αλλαγής που επιφέρει συνολικότερη αλλαγή στην ενεργειακή πολιτική με επιστροφή στους υδρογονάνθρακες, διαμορφώνουν ένα νέο διεθνές περιβάλλον που οι απολήξεις του φθάνουν στην εσωτερική πολιτική και επιβάλλουν επανατοποθέτηση της χώρας. Ιδιαίτερη πρόκληση για την Ελλάδα αποτελεί η ενδυνάμωση της Τουρκίας και η ενίσχυση του περιφερειακού της ρόλου που δεν αντιμετωπίζεται με την «υποχωρητική πολιτική» των ήρεμων νερών και επιφέρει την ανάγκη για αλλαγή δόγματος στα ελληνοτουρκικά.
Κατά την διάρκεια της τριήμερης συζήτησης στην Βουλή ο μόνος που άνοιξε την βεντάλια των θεμάτων ήταν ο Αντώνης Σαμαράς -ανεξάρτητα από την συμφωνία ή διαφωνία με τις θέσεις του. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης περιορίστηκε να μιλήσει για την ανάγκη να διατηρηθεί η εσωτερική σταθερότητα σε μία συγκυρία διεθνούς αναταραχής, δίχως να δίνει κατεύθυνση για την χώρα. Η αντιπολίτευση δεν έθεσε καθόλου τα ζητήματα, πέρα από το δυστύχημα των Τεμπών σε όλες τις διαστάσεις του.
Είναι ιδιαίτερα δυσχερής η θέση στην οποία έχει περιέλθει ο πρωθυπουργός. Η ταύτιση με την προηγούμενη ηγεσία των ΗΠΑ και οι δημόσιες καταγγελίες περί «τραμπισμού» τον έχουν απομακρύνει από τη νέα ηγεσία. Η προθυμία του να ανακηρύξει ότι είμαστε σε «εμπόλεμη κατάσταση με την Ρωσία», τον έχει κάνει εχθρό της χώρας που τώρα κερδίζει τον πόλεμο. Αλλά ούτε και στην Ευρώπη είναι ανεβασμένες οι μετοχές του. Ο πρωθυπουργός αποκλείστηκε από από τρεις διεθνείς διασκέψεις -Παρίσι, Βερολίνο, Λονδίνο- για το Ουκρανικό παρότι η Ελλάδα είναι μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας και ήταν από τους πιο θερμούς υποστηρικτές της Ουκρανίας. Παρόλα αυτά εξακολουθεί να προβάλλει τις καλές του σχέσεις με τον Ζελένσκι, την ώρα που ο υπουργός των Εξωτερικών του συμφωνεί με την στάση της Ουάσιγκτον για την ειρήνευση στην Ουκρανία.
Η Αριστερά που θεωρητικά θα έπρεπε να είναι άνευ όρων υπέρ της ειρήνης αναζητά προσχήματα για να στηρίζει την επικίνδυνη πολιτική του Ζελένσκι καταδικάζοντας τον Τραμπ για «φραστικές υπερβολές», παρότι ο Αμερικανός πρόεδρος έθεσε καθαρά τον κίνδυνο να εκτραπούν τα πράγματα σε μία πυρηνική αναμέτρηση. Την ίδια ώρα τάσσεται υπέρ της ανάπτυξης της αμυντικής ανεξαρτησίας της Ευρώπης ενώ καταδικάζει την αύξηση των αμυντικών δαπανών που θα επιφέρει περαιτέρω μείωση του κοινωνικού κράτους – λες και μπορεί να υπάρξει το ένα δίχως το άλλο.
Αποστάσεις Δένδια
Στα δυο θέματα που αποκτούν εμβληματική σημασία, στο Ουκρανικό και στο Συριακό, η ελληνική κυβέρνηση παρακολουθεί αμήχανη και ταλαντευόμενη ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες. Οι χθεσινές διαφορετικές τοποθετήσεις από τον υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη και τον Νίκο Δένδια για τις εξελίξεις στην Συρία και τις σφαγές που διαπράττει το νέο ισλαμικό καθεστώτος, δείχνουν ασάφεια της κυβερνητικής γραμμής. Το υπουργείο Εξωτερικών που είχε σπεύσει να χαιρετίσει την πτώση του καθεστώτος Άσαντ δείχνει να είναι πιο κοντά στις Βρυξέλλες που ακόμη και τις σφαγές υποκριτικά τις αποδίδουν στα υπολείμματα του καθεστώτος Άσαντ και όχι στους Ισλαμιστές που καθοδηγούνται από την Τουρκία. Ο Νίκος Δένδιας πάλι ταυτίστηκε με την δήλωση του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάρκο Ρούμπιο σε απόσταση από την αρχική δήλωση Γεραπετρίτη, ο οποίος ακολούθως έσπευσε να υπαναχωρήσει μετά από επικοινωνία με τον Πατριάρχη Αντιοχείας.
Η διάσταση έρχεται σε μία συγκυρία που έχουν ανοίξει όλα τα σενάρια στο κυβερνητικό στρατόπεδο, από την αλλαγή πρωθυπουργού εν πλω – σενάριο στο οποίο παίζει το όνομα του Νίκου Δένδια ως βασικού δελφίνου- μέχρι τις πρόωρες εκλογές, όταν θα εξαντληθεί το επικοινωνιακό αποτύπωμα του ανασχηματισμού.
Ενώ το νέο διεθνές περιβάλλον επιβάλλει την επανατοποθέτηση της χώρας και αναγκαίες διορθώσεις, το ελληνικό πολιτικό σύστημα δίνει μάχες οπισθοφυλακών μένοντας στην προηγούμενη κατάσταση, που όμως αποδοκιμάζεται από τους λαούς των ΗΠΑ και της Ευρώπης.
Τα συλλαλητήρια αλλά και οι μετρήσεις της κοινής γνώμης δείχνουν μεν κατακόρυφη πτώση της κυβέρνησης αλλά και συνολική δυσαρμονία του πολιτικού συστήματος με το εκλογικό σώμα διαμορφώνοντας συνθήκες πολιτικού αδιεξόδου.
Μέσα σε αυτό το ευρύτερο πλαίσιο αποκτά σημασία, η κινητικότητα του Αντώνη Σαμαρά ο οποίος μετά την ομιλία του στην Βουλή πήρε σαφή θέση κατά των σφαγών στην Σύρια συνδέοντας τες με την Άγκυρα και χαρακτηρίζοντάς τες «νεο οθωμανικής έμπνευσης». Φήμες και πληροφορίες στα δημοσιογραφικά και πολιτικά παρασκήνια αναφέρουν ότι ο Μεσσήνιος πολιτικός κινείται προς την δημιουργία νέου κόμματος που θα εκφράσει την «όλη Δεξιά παράταξη» την οποία σταδιακά αφήνει εκτός πολιτικής ομπρέλας η ηγεσία Μητσοτάκη. Ο Αντώνης Σαμαράς είναι εναρμονισμένος με τις αλλαγές που επιφέρει διεθνώς αλλά και στο εσωτερικό της χώρας η αλλαγή υποδείγματος από τον Ντόναλντ Τραμπ. Το εάν αυτό είναι αρκετό ή αποτιμηθεί θετικά από την ελληνική κοινωνία είναι άλλης τάξης ζήτημα.
Πηγή: Naftemporiki
Γενικά θέματα
Η UNICEF είναι βαθιά ανήσυχη από την πρόσφατη αύξηση της βίας στις παράκτιες περιοχές της Συρίας

Επιμέλεια: Γιάννης Πεγειώτης
«Η UNICEF είναι βαθιά ανήσυχη από την πρόσφατη αύξηση της βίας στις παράκτιες περιοχές της Συρίας, η οποία φέρεται να στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 13 παιδιά, συμπεριλαμβανομένου ενός μωρού έξι μηνών. Σύμφωνα με πληροφορίες, η κλιμάκωση προκάλεσε επιπλέον θύματα και τραυματισμούς αμάχων, εκτοπισμό χιλιάδων οικογενειών και ζημιές σε υποδομές ζωτικής σημασίας.
«Η UNICEF απηχεί την έκκληση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για αυτοσυγκράτηση προκειμένου να αποφευχθούν περαιτέρω απώλειες ζωών. Προτρέπουμε όλα τα μέρη να σταματήσουν αμέσως τις εχθροπραξίες και να συμμορφωθούν πλήρως με τις υποχρεώσεις τους βάσει του Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου και του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
«Είναι επιτακτική ανάγκη να ληφθούν όλα τα εφικτά μέτρα για την προστασία των αμάχων, ιδιαίτερα των παιδιών, και τη διασφάλιση ζωτικής σημασίας μη στρατιωτικών υποδομών, όπως τα νοσοκομεία. Η συνεχιζόμενη βία υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη τήρησης αυτών των νόμων και διασφάλισης ταχείας, ασφαλούς και ανεμπόδιστης πρόσβασης των εργαζομένων στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας για την παροχή υπηρεσιών σωτηρίας σε όσους πλήττονται από τις μάχες.
«Η UNICEF καλεί όλα τα μέρη να δώσουν προτεραιότητα στη συμφιλίωση και να δεσμευτούν για μια ειρηνική πολιτική μετάβαση, διασφαλίζοντας ότι τα παιδιά της Συρίας μπορούν να επιβιώσουν, να ευδοκιμήσουν και να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους. Τα παιδιά της Συρίας έχουν υποφέρει αρκετά. Έχουν το δικαίωμα να ζουν ειρηνικά και να ελπίζουν για ένα καλύτερο μέλλον».
Γενικά θέματα
Χαιρετίζει το μήνυμα του Οτσαλάν για αφοπλισμό και διάλυση του PKK το ιρακινό Κουρδιστάν
Τί ανέφερε ο πρόεδρος της ημιαυτόνομης περιφέρειας του Ιρακινού Κουρδιστάν Νετσιρβάν Μπαρζανί χ

Ο πρόεδρος της ημιαυτόνομης περιφέρειας του Ιρακινού Κουρδιστάν Νετσιρβάν Μπαρζανί χαιρέτισε το κάλεσμα του ιστορικού ηγέτη του PKK Αμπντουλάχ Οτσαλάν για αφοπλισμό και διάλυση του κινήματος. «Χαιρετίζουμε το μήνυμα του Οτσαλάν (…) και καλούμε το PKK να συμμορφωθεί και να το εφαρμόσει», έγραψε ο Μπαρζανί σε ανάρτησή του στην πλατφόρμα Χ (πρώην Twitter), εκφράζοντας παράλληλα την υποστήριξή του στην ειρηνευτική διαδικασία.
Από την πλευρά του, ο ηγέτης της Πατριωτικής Ένωσης του Κουρδιστάν (PUK) Μπαφέλ Ταλαμπανί προέτρεψε όλες τις πλευρές να εκμεταλλευτούν αυτή την «ιστορική ευκαιρία» για την επίλυση των προβλημάτων μέσω ειρηνικού διαλόγου.
Ο ηγέτης του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) Αμπντουλάχ Οτσαλάν κάλεσε την οργάνωση που ο ίδιος δημιούργησε το 1978 να καταθέσει τα όπλα και απηύθυνε έκκληση για επίλυση του κουρδικού ζητήματος στην Τουρκία με ειρηνικά μέσα. Το μήνυμα του Οτσαλάν μετέφερε αντιπροσωπεία του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών και Ισότητας (DEM) που τον επισκέφθηκε νωρίτερα στο νησί-φυλακή Ιμραλί της Προποντίδας, όπου κρατείται τα τελευταία 26 χρόνια.
Το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) – το οποίο έχει χαρακτηριστεί «τρομοκρατική» οργάνωση από την Τουρκία, τις ΗΠΑ, την ΕΕ και τη Βρετανία – διεξάγει ένοπλο αγώνα κατά του τουρκικού κράτους, ο οποίος έχει στοιχίσει τη ζωή σε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους από το 1984.
-
Άμυνα1 εβδομάδα πριν
Ισραηλινή δημοσιογράφος: “Με τη διάλυση του NATO η Τουρκία θα βρεθεί σε μεγάλο κίνδυνο! Θα χωριστεί στα δύο”
-
Πολιτική1 μήνα πριν
Έρχεται «τσουνάμι» αποκαλύψεων και στην Ελλάδα για USAID! Οι ΜΚΟ του Soros και οι Πρέσπες του Τσίπρα
-
Πολιτική1 εβδομάδα πριν
Έλληνας από τον Δομοκό αιχμάλωτος των Ουκρανών
-
Πολιτική2 μήνες πριν
Αποκάλυψη Στρος Καν! Με έφαγαν οι ΗΠΑ όπως και τον Καραμανλή!
-
Απόψεις2 μήνες πριν
Διαβεβαιώνω τον κ. Μητσοτάκη ότι η κυβέρνησή του δεν έχει μέλλον
-
Πολιτική2 εβδομάδες πριν
Συναγερμός από τον δήμαρχο Αλεξανδρούπολης! “Αθόρυβος εποικισμός – Βούλγαροι και Τούρκοι αγοράζουν σπίτια στην περιοχή”
-
Αναλύσεις1 μήνα πριν
Ο Τραμπ δεν ξεχνά τί έκανε η Ελλάδα!
-
Πολιτική2 εβδομάδες πριν
Άγριος τσακωμός Τραμπ-Ζελένσκι! Τινάχτηκε στον αέρα η συμφωνία – «Παίζεις με τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Παίζεις με τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο (…) και αυτό που κάνεις είναι πολύ ασεβές προς τη χώρα, αυτή τη χώρα», είπε ο πολύ θυμωμένος ο Ντόναλντ Τραμπ