Διεθνή
Πακιστάν ή Κατάρ; Ποιος θα είναι ο βασικός μέντορας των Ταλιμπάν

Οι περισσότεροι Αφγανοί θα προτιμούσαν τη Ντόχα έναντι του Ισλαμαμπάντ
Των Bobby Ghosh και Hussein Ibish
Καθώς οι Ταλιμπάν εγκαθίστανται για τη δεύτερη θητεία τους ως κυβερνήτες του Αφγανιστάν, η μόνη ελπίδα να αποφευχθεί η επανάληψη της πρώτης περιόδου διακυβέρνησής τους μπορεί να βασίζεται στον ανταγωνισμό για επιρροή στην Καμπούλ μεταξύ Πακιστάν και Κατάρ.
Το αποτέλεσμά του θα καθορίσει τι ρόλο θα μπορέσει να παίξει ο ευρύτερος κόσμος – και κυρίως η Δύση – στη χώρα, μετά την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων.
Οι περισσότεροι Αφγανοί – καθώς και ξένες κυβερνήσεις, οργανισμοί βοήθειας, χορηγοί και επενδυτές – θα προτιμούσαν τη Ντόχα έναντι του Ισλαμαμπάντ. Οι αναμνήσεις για το πώς λειτουργούσε η προηγούμενη κυβέρνηση των Ταλιμπάν υπό την κηδεμονία του Πακιστάν δεν επιτρέπουν καμία αισιοδοξία για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα αυτή τη φορά. Οι Καταριανοί είναι ένα σχετικά άγνωστο μέγεθος για τη Νότια Ασία, ωστόσο δύσκολα θα μπορούσαν να κάνουν τα πράγματα χειρότερα.
Τάσεις
Το ποιος θα επικρατήσει θα καθοριστεί σε μεγάλο βαθμό από μια άλλη “μάχη”, αυτή τη φορά εντός των Ταλιμπάν. Αν και επικεφαλής του ισλαμικού αυτού κινήματος είναι ένας ανώτατος ηγέτης, ο Χαμπιτουλάχ Αχουντζάντα, το ρεύμα που εκπροσωπεί δεν είναι μονολιθικό. Το Κατάρ είναι ευθυγραμμισμένο με την φράξια που έχει ως επικεφαλής τον μουλά Αμπντούλ Γάνι Μπαραντάρ, ενώ το Πακιστάν υποστηρίζει τη στρατιωτική πτέρυγα, που έχει για ηγέτες της τους Μοχάμαντ Γιακούμπ, γιο του πρώην ανώτατου ηγέτη μουλά Ομάρ, και τον Σιρατζουντίν Χακάνι, επικεφαλής του διαβόητου δικτύου Χακάνι, το οποίο είναι επίσημα χαρακτηρισμένο ως τρομοκρατική οργάνωση από τις ΗΠΑ.
Στην “επιφάνεια”, τα πράγματα φαίνονται καλά για τους Καταριανούς. Ο Μπαραντάρ, ο οποίος ζει στη Ντόχα τα τελευταία τρία χρόνια, έφτασε στην Καμπούλ και αναμένεται να ηγηθεί της νέας κυβέρνησης. Η κυβέρνηση Μπάιντεν φαίνεται να έχει αποφασίσει ότι μπορεί να συνεργαστεί μαζί του: ο διευθυντής της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA) των ΗΠΑ Γουίλιαμ Μπερνς πραγματοποίησε μυστικές συνομιλίες με τον Μπαραντάρ τη Δευτέρα.
Αυτό θα ανησυχήσει τους Πακιστανούς, οι οποίοι πιστεύεται ότι έχουν τεταμένες σχέσεις με τον Μπαραντάρ. Εκείνοι του έδωσαν πρώτα καταφύγιο μετά την ήττα των Ταλιμπάν υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, στη συνέχεια ωστόσο τον συνέλαβαν το 2010. Σύμφωνα με πληροφορίες, φέρεται να βασανίστηκε κατά τη διάρκεια της κράτησής του. Οι Καταριανοί, από την άλλη πλευρά, τον αντιμετωπίζουν ως τον ηγέτη εν αναμονή του Αφγανιστάν και έχουν δημιουργήσει ισχυρούς δεσμούς και με άλλα πρόσωπα στην πολιτική του ομάδα εντός των Ταλιμπάν.
Σούρα
Ακόμη όμως και αν ο Μπαραντάρ ηγηθεί της κυβέρνησης, η πραγματική δύναμη εντός των Ταλιμπάν βρίσκεται στη “σούρα” ή “συμβούλιο” του οποίου ηγείται ο Αχουντζάντα, όπου ο Γιακούμπ και ο Χακάνι ασκούν σημαντική επιρροή. Από το 1996 έως το 2001, όταν οι Ταλιμπάν κυβέρνησαν για τελευταία φορά, οι αποφάσεις οι οποίες λαμβάνονταν στην Καμπούλ συναντούσαν συνήθως το βέτο του ανώτατου συμβουλίου στην Κανταχάρ, την πνευματική βάση της ομάδας και έδρα του ανώτατου ηγέτη της.
Εάν οι προστατευόμενοι του Πακιστάν εμφανιστούν ως η κυρίαρχη “κλίκα” εντός του καθεστώτος, το Ισλαμαμπάντ θα είναι πιθανότατα ο κύριος διαμεσολαβητής τους με τον υπόλοιπο κόσμο. Πρόκειται για έργο που το έχουμε ξαναδεί και τελείωσε άσχημα. Την τελευταία φορά, αντί να ενθαρρύνει τους Ταλιμπάν να αναπτύξουν ένα σύγχρονο κράτος χωρίς αποκλεισμούς, το Πακιστάν παραδόθηκε στην σκοταδιστική ιδεολογία τους, υπερασπίστηκε την αντιδραστική κοσμοθεωρία τους και δικαιολόγησε την αταβιστική εσωτερική τους ατζέντα.
Οι δυτικές κυβερνήσεις, ιδιαίτερα οι ΗΠΑ, πλήρωσαν ακριβά για τις υπηρεσίες του Πακιστάν ως “ψιθυριστή” στο αφτί των Ταλιμπάν, αυτό ωστόσο απλώς πλούτισε και ενδυνάμωσε τις ελίτ του στρατού και των μυστικών υπηρεσιών στο Ισλαμαμπάντ και δεν πέτυχε τίποτε ως προς την ανακούφιση της κατάστασης του αφγανικού λαού ή τον περιορισμό της τρομοκρατικής απειλής που προερχόταν από το Αφγανιστάν.
Μετά την πτώση των Ταλιμπάν το 2001, το Πακιστάν παρείχε ασφαλή καταφύγια για την ανασύνταξη, τον επανεξοπλισμό και την επιστροφή τους στη μάχη. Τα τελευταία 20 χρόνια, οι κυβερνήσεις στο Ισλαμαμπάντ έχουν καταβάλει ελάχιστες προσπάθειες για να βελτιώσουν τη συμπεριφορά των “μουσαφήριδών” τους. Τώρα που επέστρεψαν στην εξουσία, είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι το Πακιστάν θα επιχειρήσει να μετριάσει τις έμφυτες τάσεις τους.
Πλεονέκτημα
Μπορεί το Κατάρ να τα πάει καλύτερα; Την τελευταία δεκαετία, το μικροσκοπικό εμιράτο εμφανίστηκε ως ένας αποτελεσματικός μεσολαβητής μεταξύ Δύσης και Ταλιμπάν. Με τη διαμεσολάβηση τους στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στη Ντόχα, οι Καταριανοί άνοιξαν το δρόμο για την αμερικανική αποχώρηση και την επιστροφή των ανταρτών στην εξουσία.
Η προσπάθειά τους για επιρροή στην Καμπούλ θα εξαρτηθεί από το εάν ο Μπαραντάρ θα είναι ευγνώμων για τις υπηρεσίες που του παρείχαν – ή και θα θέλει ακόμη περισσότερες. Εάν οι Ταλιμπάν επιθυμούν τη διεθνή αναγνώριση της κυβέρνησής τους, η αιγίδα του Κατάρ θα είναι πιο αποτελεσματική από εκείνη του Πακιστάν, το οποίο αντιμετωπίζεται, ακόμη και ασχέτως με τους Ταλιμπάν, με καχυποψία από τη Δύση.
Εάν επίσης οι Ταλιμπάν θέλουν χρήματα – βοήθεια ή επενδύσεις – η Ντόχα έχει πολύ βαθύτερες τσέπες από το Ισλαμαμπάντ. Αυτό θα είναι ιδιαίτερα σημαντικό τους πρώτους μήνες της νέας κυβέρνησης, όταν οι δυτικές κυβερνήσεις και οι χορηγοί θα αναστείλουν τη χρηματοδότησή τους και θα επανεξετάζουν τη μελλοντική τους στάση. Ακόμη κι αν παραμένουν καχύποπτοι με τους Ταλιμπάν, όσοι θα τείνουν να συνεχίσουν να βοηθούν τον αφγανικό πληθυσμό θα αισθάνονται πιο άνετα να χρησιμοποιούν ως δίαυλο το Κατάρ παρά να βασίζονται στο Πακιστάν.
Τα παλιά αφεντικά
Κανείς όμως δεν μπορεί να ξεγράψει τους παλιούς πάτρωνες των Ταλιμπάν, τουλάχιστον προσώρας. Πρώτον, οι Πακιστανοί έχουν ένα σημαντικό πλεονέκτημα εγγύτητας. Οι δύο χώρες μοιράζονται χερσαία σύνορα 2.655 χιλιομέτρων, ενώ το Κατάρ και το Αφγανιστάν χωρίζονται από τη στεριά του Ιράν και τον Περσικό Κόλπο. Πακιστανοί και Αφγανοί μοιράζονται επίσης εθνοτικούς και πολιτιστικούς δεσμούς, τους οποίους οι Καταριανοί δεν μπορούν – όσο και να το επιθυμούν – να συναγωνιστούν.
Το πιο σημαντικό, το πακιστανικό κράτος έχει πίσω του μια ιστορία με τους νέους ηγεμόνες στην Καμπούλ, η οποία ανάγεται στη γέννηση των Ταλιμπάν, κηδεμονευμένη από τις υπηρεσίες Πληροφοριών του Ισλαμαμπάντ στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Μέρος αυτών των δεσμών είχε “ξεφτίσει” όταν η κυβέρνηση του στρατάρχη Πέρβεζ Μουσάραφ επέτρεψε την αμερικανική εισβολή στο Αφγανιστάν το 2001, ωστόσο η οργάνωση δεν θα μπορούσε να επιβιώσει χωρίς τη συνεχή, υπόγεια πακιστανική υποστήριξη. Ο Μπαραντάρ μπορεί να υπέφερε στα χέρια των Πακιστανών δεσμοφυλάκων του, ωστόσο πολλοί στη στρατιωτική πτέρυγα των Ταλιμπάν, ηγέτες και μαχητές, θα αισθάνονται σίγουρα ότι οφείλουν στους μέχρι πρότινος οικοδεσπότες τους ένα χρέος ευγνωμοσύνης.
Τέλος, το Πακιστάν διακυβεύει πολύ περισσότερα. Για τη Ντόχα, μια φιλική κυβέρνηση στην Καμπούλ θα ήταν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Για το Ισλαμαμπάντ, είναι μια υπαρξιακή επιταγή, καθώς το πακιστανικό στρατιωτικό δόγμα θεωρεί εδώ και χρόνια ότι το Αφγανιστάν παρέχει στη χώρα “στρατηγικό βάθος” στον ανταγωνισμό της με την Ινδία.
Έτσι, ας είναι όλοι σίγουροι ότι το Πακιστάν θα πολεμήσει πολύ σκληρότερα από το Κατάρ για επιρροή στο Αφγανιστάν. Αυτός ο διαγκωνισμός θα μπορούσε μάλιστα να καταστεί πολύ “βρώμικος”.
capital.gr

Διεθνή
Η Ρωσία αφαιρεί τους Ταλιμπάν από τον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων

Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ρωσίας ανακοίνωσε σήμερα ότι επικύρωσε την απόφαση αφαίρεσης των Ταλιμπάν από τον ρωσικό κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων, ένα συμβολικό μέτρο που αποσκοπεί στην ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ Μόσχας και Καμπούλ.
Αφότου οι Ταλιμπάν επανήλθαν στην εξουσία στο Αφγανιστάν το καλοκαίρι του 2021, η χώρα είναι απομονωμένη από τη διεθνή κοινότητα.
«Η απόφαση τίθεται αμέσως σε ισχύ», τόνισε ο δικαστής που είχε επιφορτιστεί με την υπόθεση, μετέδωσαν ρωσικά πρακτορεία ειδήσεων έπειτα από μια ακροαματική διαδικασία κεκλεισμένων των θυρών.
Η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ωστόσο, δεν ισοδυναμεί με επίσημη αναγνώριση της κυβέρνησης των Ταλιμπάν από τη Μόσχα σε αυτό το στάδιο.
Τον Μάρτιο, η ρωσική εισαγγελία ζήτησε να αφαιρεθούν οι Ταλιμπάν από τον κατάλογο των οργανώσεων που χαρακτηρίζονται «τρομοκρατικές» στη Ρωσία και ως εκ τούτου έχουν τεθεί εκτός νόμου. Οι Ταλιμπάν βρίσκονταν στον κατάλογο από το 2003, μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.
Οι Ταλιμπάν κατέλαβαν την πρωτεύουσα του Αφγανιστάν την Καμπούλ στις 15 Αυγούστου 2021, μετά την κατάρρευση της υποστηριζόμενης από τις ΗΠΑ κυβέρνησης, ενώ λίγες μέρες αργότερα ακολούθησε η πλήρης αποχώρηση του αμερικανικού στρατού.
Έκτοτε, η Μόσχα έχει προχωρήσει στην εξομάλυνση των σχέσεων με τη νέα αφγανική κυβέρνηση των Ταλιμπάν, την οποία βλέπει ως πιθανό οικονομικό εταίρο και εταίρο κατά της τρομοκρατίας.
Εντούτοις, μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση Ταλιμπάν δεν έχει αναγνωριστεί επισήμως από καμία χώρα, ιδίως λόγω της επιδείνωσης της κατάστασης των δικαιωμάτων των γυναικών στο Αφγανιστάν.
Ωστόσο, εκτός από τη Ρωσία, το Πακιστάν, η Κίνα, το Ιράν και οι περισσότερες χώρες της Κεντρικής Ασίας διατηρούν de facto διπλωματικές σχέσεις με τις αφγανικές αρχές.
Προσέγγιση Κρεμλίνου – Καμπούλ
Η Μόσχα έχει δεχθεί απεσταλμένους των Ταλιμπάν στη Ρωσία σε πολλές περιπτώσεις, ακόμη και πριν από την επιστροφή τους στην εξουσία.
Η προσέγγιση μεταξύ του Κρεμλίνου και της Καμπούλ φάνηκε να επιταχύνεται έπειτα από μια επίθεση τον Μάρτιο του 2024 κοντά στη Μόσχα, όταν 145 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε μια αίθουσα συναυλιών από τέσσερις ενόπλους του Ισλαμικού Κράτους στο Χορασάν, παρακλάδι της τζιχαντιστικής οργάνωσης στο Αφγανιστάν.
Τον Ιούλιο του 2024, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε ότι θεωρεί τους Ταλιμπάν «συμμάχους στην μάχη κατά της τρομοκρατίας».
Στη συνέχεια, στα τέλη του 2024, υπέγραψε έναν νόμο που επιτρέπει στις ρωσικές αρχές να αφαιρέσουν μια οργάνωση από τον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων, οι οποίες απαγορεύονται επομένως στη χώρα.
Τον περασμένο Οκτώβριο, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ κάλεσε τη Δύση να άρει τις κυρώσεις κατά του Αφγανιστάν και να αναλάβει «ευθύνη» για την ανοικοδόμηση της χώρας, η οποία έχει καταστραφεί από δεκαετίες πολέμου.
Ο γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας Σεργκέι Σόιγκου επισκέφθηκε την Καμπούλ στα τέλη Δεκεμβρίου, μια σπάνια επίσκεψη υψηλόβαθμου ξένου αξιωματούχου, κατά την οποία δήλωσε την επιθυμία του να ενισχύσει τη «συνεργασία» με το Αφγανιστάν.
Πολλοί ηγέτες των Ταλιμπάν πολέμησαν στον δεκαετή πόλεμο της Σοβιετικής Ένωσης στο Αφγανιστάν τη δεκαετία του 1980.
Πηγή: ΑΜΠΕ
Διεθνή
Reuters: Η Ιταλία θα επιτύχει τον στόχο του ΝΑΤΟ για αμυντικές δαπάνες 2% του ΑΕΠ φέτος
Ο προβλεπόμενος αμυντικός προϋπολογισμός της Ιταλίας για το 2024 ήταν στο 1,49% του ΑΕΠ, σύμφωνα με στοιχεία του ΝΑΤΟ, ένα από τα χαμηλότερα επίπεδα μεταξύ των χωρών της στρατιωτικής συμμαχίας και δέχεται πιέσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες να αυξήσει τις δαπάνες της.

Η Ιταλία θα επιτύχει τον στόχο του ΝΑΤΟ για αμυντικές δαπάνες 2% του ΑΕΠ (ΑΕΠ) φέτος, δήλωσε ο υπουργός Οικονομίας Τζιανκάρλο Τζορτζέτι σε κοινοβουλευτική ακρόαση την Πέμπτη.
Ο προβλεπόμενος αμυντικός προϋπολογισμός της Ιταλίας για το 2024 ήταν στο 1,49% του ΑΕΠ, σύμφωνα με στοιχεία του ΝΑΤΟ, ένα από τα χαμηλότερα επίπεδα μεταξύ των χωρών της στρατιωτικής συμμαχίας και δέχεται πιέσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες να αυξήσει τις δαπάνες της.
«Έχουμε πλήρη επίγνωση της ανάγκης να αυξηθούν αυτές οι δαπάνες τα επόμενα χρόνια», είπε ο Τζορτζέτι, απευθυνόμενος στους νομοθέτες σχετικά με το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο της Ιταλίας.
Πρακτικά, η επίτευξη του στόχου του 2% θα απαιτούσε περίπου 11 δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά η Ιταλία θέλει να προσαρμόσει τα λογιστικά της κριτήρια για να τα ευθυγραμμίσει με τους κανόνες του ΝΑΤΟ και να καταγράψει ως στοιχεία αμυντικών δαπανών που προηγουμένως αποκλείονταν, είπε ο Τζορτζέτι.
Αυτά περιλαμβάνουν χρήματα που δαπανώνται για ορισμένες μη στρατιωτικές τεχνολογίες καθώς και συντάξεις που καταβάλλονται σε συνταξιούχους στρατιώτες.
Πίεση Τραμπ για τις αμυντικές δαπάνες
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ πιέζει τους συμμάχους του ΝΑΤΟ να αυξήσουν τις στρατιωτικές δαπάνες έως και το 5% του ΑΕΠ, κάτι που ο υπουργός Άμυνας της Ιταλίας Γκίντο Κροσέτο δήλωσε αυτή την εβδομάδα «αδιανόητο».
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε να επιτραπεί στα κράτη μέλη να αυξάνουν τις αμυντικές δαπάνες κατά 1,5% του ΑΕΠ κάθε χρόνο για τέσσερα χρόνια, χωρίς πειθαρχικά μέτρα που κανονικά ξεκινούν όταν το δημόσιο έλλειμμα ξεπεράσει το 3% του ΑΕΠ.
Αλλά η υπερχρεωμένη Ιταλία δεν σκοπεύει να χρησιμοποιήσει αυτό το περιθώριο προς το παρόν, είπε ο Τζορτζέτι.
Οι προβλέψεις την ιταλική οικονομία
Η κεντρική τράπεζα της Ιταλίας, που επίσης καταθέτει στο κοινοβούλιο την Πέμπτη, είπε ότι οι αμυντικές δαπάνες θα πρέπει να αυξηθούν εν μέρει μέσω επιπλέον δανεισμού και εν μέρει μέσω άλλων οικονομιών στον προϋπολογισμό και αυξήσεις φόρων.
Στους τελευταίους οικονομικούς στόχους που δημοσίευσε την περασμένη εβδομάδα, η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να διατηρήσει υπό έλεγχο το έλλειμμα του προϋπολογισμού, ακόμη και όταν μείωσε τις προβλέψεις της για την οικονομική ανάπτυξη για φέτος και το επόμενο, εν μέσω αβεβαιότητας για τους εμπορικούς δασμούς των ΗΠΑ.
Η κοινοβουλευτική επιτροπή προϋπολογισμού της Ιταλίας UPB προέβλεψε την Πέμπτη ότι οι δασμοί του Τραμπ θα μπορούσαν να μειώσουν το ΑΕΠ της Ιταλίας κατά 0,3 ποσοστιαίες μονάδες και να οδηγήσουν σε 68.000 λιγότερες θέσεις εργασίας. Δεν έδωσε χρονοδιάγραμμα.
Ένα σημαντικό μέρος της αύξησης του ΑΕΠ της Ιταλίας εξαρτάται από δισεκατομμύρια ευρώ από τα ταμεία ανάκαμψης της ΕΕ για την πανδημία COVID-19, αλλά η Τράπεζα της Ιταλίας προειδοποίησε για καθυστερήσεις και πιθανούς χαμένους στόχους στην επένδυση των μετρητών, τα οποία υποτίθεται ότι θα διατεθούν έως το 2026.
Η κυβέρνηση είχε δαπανήσει περίπου 66 δισεκατομμύρια ευρώ μέχρι τον Μάρτιο, περίπου το 34% των διαθέσιμων κονδυλίων της ΕΕ, και έχει θέσει φιλόδοξους στόχους για να ανακτήσει το χαμένο έδαφος.
Το δημοσιονομικό πλαίσιο προβλέπει δαπάνες των κονδυλίων της ΕΕ για τον COVID-19 σε 40 δισεκατομμύρια ευρώ το 2025, 80 δισεκατομμύρια ευρώ το επόμενο έτος και 12 δισεκατομμύρια ευρώ το 2027.
«Είναι αναπόφευκτο ότι η λογιστική ενός μέρους των δαπανών θα πρέπει να πάει πέρα από το 2026», είπε ο Τζορτζέτι.
Πηγή: Reuters
Διεθνή
Τελεσίγραφο από Ρωσία! Επίθεση με Taurus θα σημαίνει άμεση συμμετοχή της Γερμανίας στον πόλεμο με την Ουκρανία

Οποιοδήποτε πλήγμα σε ρωσικούς στόχους με γερμανικούς πυραύλους Taurus θα θεωρηθεί ως «άμεση συμμετοχή» της Γερμανίας στον πόλεμο στην Ουκρανία, προειδοποίησε σήμερα η Μόσχα, καθώς το Βερολίνο εξετάζει το ενδεχόμενο να προμηθεύσει το συγκεκριμένο οπλικό σύστημα στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις.
«Ένα πλήγμα με αυτούς τους πυραύλους εναντίον ρωσικών εγκαταστάσεων (…) θα θεωρηθεί ως άμεση συμμετοχή της Γερμανίας σε εχθροπραξίες στο πλευρό του καθεστώτος του Κιέβου, με όποιες συνέπειες αυτό συνεπάγεται», τόνισε η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα, σύμφωνα με τα ρωσικά πρακτορεία ειδήσεων.
Σε αντίθετη γραμμή από τον Σολτς
Ο Φρίντριχ Μερτς, ο κατά πάσα πιθανότητα επόμενος καγκελάριος της Γερμανίας τάχθηκε σε συνέντευξη του την Κυριακή υπέρ της παράδοσης του πυραυλικού συστήματος Taurus στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, «αλλά σε συντονισμό με τους Ευρωπαίους εταίρους». Ο απερχόμενος καγκελάριος Όλαφ Σολτς αρνιόταν διαρκώς να προμηθεύσει το Κίεβο με αυτό το πυραυλικό σύστημα.
Το Κρεμλίνο είχε ήδη καταγγείλει τη Δευτέρα τον κίνδυνο «κλιμάκωσης» εάν το Βερολίνο προχωρήσει με την κίνηση αυτή.
Η Ζαχάροβα τόνισε ότι η εκτόξευση αυτών των πυραύλων είναι αδύνατη χωρίς την άμεση βοήθεια της Bundeswehr (γερμανικές ένοπλες δυνάμεις).
Η Ρωσία είχε στο παρελθόν απειλήσει τη Δύση όταν ΗΠΑ και Βρετανία προμήθευσαν το Κίεβο με αμερικανικούς πυραύλους ATACMS και βρετανικούς πυραύλους Storm Shadow.
Αφού το Κίεβο χρησιμοποίησε αυτά τα όπλα εναντίον ρωσικού εδάφους, η Μόσχα απάντησε εκτοξεύοντας τον πειραματικό υπερηχητικό πύραυλο Oreshnik (Ορέσνικ – «φουντουκιά» στα ρωσικά) εναντίον ενός μεγάλου ουκρανικού στρατιωτικού εργοστασίου.
Η Ρωσία έχει απειλήσει να χρησιμοποιήσει ξανά αυτό τον πύραυλο.
Πηγή: ΑΜΠΕ
-
Πολιτική2 εβδομάδες πριν
Ομολογία αποτυχίας! Οι Τούρκοι εγκαταλείπουν τη “Γαλάζια Πατρίδα” δια στόματος του εμπνευστή της
-
Αναλύσεις4 εβδομάδες πριν
Μάικλ Ρούμπιν στη Hellas Journal: Η σύλληψη Ιμάμογλου σηματοδοτεί ότι ο Ερντογάν θα απελευθερώσει τον Οτζαλάν μέσα σε νεκροσακούλα!
-
Πολιτική2 μήνες πριν
Έρχεται «τσουνάμι» αποκαλύψεων και στην Ελλάδα για USAID! Οι ΜΚΟ του Soros και οι Πρέσπες του Τσίπρα
-
Άμυνα1 μήνα πριν
Ισραηλινή δημοσιογράφος: “Με τη διάλυση του NATO η Τουρκία θα βρεθεί σε μεγάλο κίνδυνο! Θα χωριστεί στα δύο”
-
Πολιτική2 εβδομάδες πριν
Τούρκοι εισέβαλαν στην Καβάλα για να δείξουν «απειλητική» πινακίδα της ματωμένης Κύπρου! (video)
-
Πολιτική1 μήνα πριν
Έλληνας από τον Δομοκό αιχμάλωτος των Ουκρανών
-
Πολιτική3 μήνες πριν
Αποκάλυψη Στρος Καν! Με έφαγαν οι ΗΠΑ όπως και τον Καραμανλή!
-
Απόψεις3 μήνες πριν
Διαβεβαιώνω τον κ. Μητσοτάκη ότι η κυβέρνησή του δεν έχει μέλλον