Πολιτισμός
Ο πλανήτης χρησιμοποιεί ελληνικές λέξεις και οι Έλληνες μαϊμουδίζουν
Πόσα backstage να αντέξει κανείς στις διάφορες εκπομπές πρωί Σαββάτου; Ένα; Δύο; Πέντε; Εφτά; Αν κάποιος είχε στηθεί πάντως χθες το πρωί μπροστά από μια τηλεόραση και μετρούσε, θα ήταν βέβαιος πως στην Ελλάδα έχουμε αμνησία. Έχουμε ξεχάσει την ωραιότατη και ευρέως χρησιμοποιούμενη μέχρι πρότινος λέξη «παρασκήνιο». Αρχαία λέξη, η οποία επέζησε επί χιλιετίες, για να εγκαταλειφθεί εν μέσω ανόητης υιοθεσίας μιας αγγλικής. Και να ήταν η μόνη; Σήμερα λέμε backstage και fitting (το δεύτερο αντί του δοκιμάζω ή κάνω πρόβα). Εδώ και πάμπολλα χρόνια όμως λέμε event και project. Ενώ, οι ελληνικές λέξεις εκδήλωση και πρόγραμμα αποδίδουν πολύ καλά αντίστοιχα, τις έννοιες που επιμένουμε να εκφράζουμε αγγλιστί μη μας πουν και τίποτα βλάχους!
Δεν είναι σνομπαρία προς τη γλώσσα μας, και, φυσικά, δεν είναι αμνησία. Είναι μιμητισμός χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ, ο οποίος μάς κλείνει έξω από τα τείχη της πηγαίας γλώσσας. Όσο η παγκοσμιοποίηση καλπάζει τόσο κάποιοι λαοί και κάποιες κοινωνίες, ανάμεσα στους οποίους και η δική μας, απεμπολούν τη δική τους γλώσσα και τυλίγονται στις εύκολες χρήσεις ορισμών δήθεν παγκόσμιων.
Δεν ξέρω γιατί πρέπει να λέμε Claw Back στην οικονομία, ούτε και ξέρω τι σημαίνει, ξέρω με σιγουριά όμως πως στον πολιτισμό όπως και στην καθημερινή ζωή μας η αντικατάσταση λέξεων με αγγλικές είναι αυτή που δημιουργεί πρόβλημα στην ελληνική γλώσσα. Για να το πω με απλά λόγια, το ρεπορτάζ, το γκολ και ο κάμεραμαν που έχουν περάσει στο λεξιλόγιό μας κάποιες δεκαετίες δεν αποτελούν πληγή για τη γλώσσα. Κάλυψαν συγκεκριμένες ανάγκες, για τις οποίες δεν υπήρχαν ελληνικές λέξεις. Για πόσες από τις νεοεισαγμένες λέξεις μπορούμε να το πούμε αυτό;
Η ελληνιστική κοινή ήρθε και εμπλούτισε απίστευτα την ελληνική γλώσσα στην εποχή της. Αφομοίωσε λέξεις που δεν είχε, τις συμπεριέλαβε στον καθημερινό μας λόγο. Ο Κεντυρίων, ήταν ο Εκατόνταρχος, βαθμός στρατιωτικού κατά τη ρωμαϊκή εποχή. Το hospitium πέρασε στην ελληνιστική ελληνική ως ὁσπίτιον, το οποίο εξελίχθηκε στο νεοελληνικό σπίτι, αντικαθιστώντας το αρχαίο οἶκος, το οποίο όμως είναι σε χρήση ακόμα και σήμερα. Ο αποθηκάριος και ο καβαλάρης πήραν την κατάληξη από τα λατινικά.
Ας σκεφτούμε, επίσης, πόσες τουρκικές, περσικές και αραβικές λέξεις φέραμε στη χώρα μας και τις υιοθετήσαμε. Εδώ το καρπούζι, ο καφετζής, ο μπογιατζής, τα παπούτσια. Και στους γείτονες το ανοιχτήρι (anahtar, κλειδί) ο άβακας, το χταπόδι, η βιογραφία και τόσα ακόμα. Ων ουκ έστιν αριθμός. Δεν υπάρχει λαός που να μην επηρεάζεται από τον γείτονά του, ακόμα και από μακρινούς λαούς με τους οποίους έχει σχέση.
Ποια είναι η διαφορά με τον μιμητισμό; Πως σε αυτές τις περιπτώσεις η γλώσσα εμπλουτίζεται και πως, επίσης, οι λέξεις υιοθετούνται και μετατρέπονται τρόπον τινά, αποκτούν δηλαδή καταλήξεις, χρόνους, υπακούν σε γραμματικά και άλλα γλωσσικά φαινόμενα. Με την αφομοίωση, αν θυμάμαι σωστά τα μαθήματα του κυρίου Μπαμπινιώτη στη Φιλοσοφική, πλουτίζει μία γλώσσα. Ο κίνδυνος είναι αυτή η άκριτη εισαγωγή αγγλικών εκφράσεων και η μαϊμουδίστικη μετάφραση άλλων, να συνεχιστούν με ταχείς ρυθμούς. Διότι έτσι, ναι, μια γλώσσα κινδυνεύει.
Ποιος πληρώνει το μάρμαρο; Λέμε απευθείας από τα αγγλικά, αν και έχουμε την έκφραση «ποιος πληρώσει τα σπασμένα;». Δεν έχω τίποτα με το μάρμαρο, σημαίνει όμως κάτι για εμάς; Ή, τι σημαίνει η αγγλική έκφραση at the end of the day την οποία μεταφέραμε ως «στο τέλος της ημέρας»; Κατά βάσιν σημαίνει αυτό που μέχρι τώρα λέγαμε «στο κάτω- κάτω της γραφής» ή στο τέλος- τέλος. Και γιατί «δίνω λόγο» και όχι «εκφωνώ λόγο»; Το δίνω λόγο έχει άλλη σημασία στα ελληνικά, από το δίνω λογαριασμό μέχρι το… λογοδίνομαι. Το χρησιμοποιούν και καθηγητές Πανεπιστημίου αν δεν το ξέρετε!
«Ἀνήκω σὲ μία χώρα μικρή» είχε πει ο Γιώργος Σεφέρης στον λόγο του όταν παρέλαβε το Νόμπελ. «Ἕνα πέτρινο ἀκρωτήρι στὴ Μεσόγειο, ποὺ δὲν ἔχει ἄλλο ἀγαθὸ παρὰ τὸν ἀγώνα τοῦ λαοῦ, τὴ θάλασσα, καὶ τὸ φῶς τοῦ ἥλιου. Εἶναι μικρὸς ὁ τόπος μας, ἀλλὰ ἡ παράδοσή του εἶναι τεράστια καὶ τὸ πράγμα ποὺ τὴ χαρακτηρίζει εἶναι ὅτι μας παραδόθηκε χωρὶς διακοπή. Ἡ ἑλληνικὴ γλώσσα δὲν ἔπαψε ποτέ της νὰ μιλιέται. Δέχτηκε τὶς ἀλλοιώσεις ποὺ δέχεται καθετὶ ζωντανό, ἀλλὰ δὲν παρουσιάζει κανένα χάσμα.»
Η ελληνική δεν είναι η ωραιότερη (άχρηστα τα καλλιστεία γλωσσών) ούτε και η πλουσιότερη γλώσσα σε όλον τον πλανήτη. Είναι από τις πλέον μακροχρόνιες και δυναμικές. Φαίνεται τρομακτικό να την αποδυναμώνουμε από βλακεία και από αμορφωσιά. Τη στιγμή μάλιστα που κάποιες επιστήμες έχουν στον πυρήνα της ορολογίας τους τα αρχαία ελληνικά. Η ιατρική και η φιλοσοφία ως πρώτα παραδείγματα. Όχι μόνον.
Με το χαρακτηριστικό χιούμορ που τον διακρίνει, ο Γεώργιος Μπαμπινιώτης γράφει στο προφίλ του στο Facebook:
«ΟΙ ΝΕΕΣ ΑΓΓΛΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΕΜΑΘΑ
Προσπαθώντας πάντα να βελτιώσω τα Αγγλικά μου διαβάζοντας γνωστές αγγλικές εφημερίδες, έμαθα πρόσφατα άλλες νέες 14 … αγγλικές λέξεις. Σάς τις δίνω, για να βελτιώσετε κι εσείς τα Αγγλικά σας.
Είναι οι λέξεις cacophony, anecdotist, panegyric, apotheosis, cacophonous apostate ephemeral allegory [a visible symbol representing an abstract idea emblem] splenetic (σπλήνα) antipathy necromancer (νεκρομαντεία).»
Ο σημαντικός καθηγητής, έρχεται να μας θυμίσει ακριβώς τη σημασία της ελληνικής, χωρίς εθνικιστικές ή άλλες εξάρσεις. Ας σκεφτούμε λίγο τι θέλει να πει «παίζοντας».
Πριν κλείσει το άρθρο, θα υπενθυμίσουμε πως ο Ξενοφών Ζολώτας, «κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, εκπροσωπούσε τη χώρα μας στις συνεδριάσεις του Δ.Ν.Τ. στην Αμερική.
Σε μία από αυτές τις συνεδριάσεις, στις 26 Σεπτεμβρίου 1957, ο εκφώνησε έναν λόγο στα Αγγλικά, του οποίου όλες οι λέξεις είχαν ρίζες από την αρχαία ελληνική γλώσσα, αναδεικνύοντας την ιστορία και την αξία του ελληνικού πολιτισμού.
Kyrie, I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms, methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas.
With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous Organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized. Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy.
This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe. In parallel, a panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic. I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my eucharistia to you Kyrie, to the eugenic and generous American Ethnos and to the organizers and protagonists of this Amphictyony and the gastronomic symposia.
Τόση εντύπωση έκανε, ώστε του ζητήθηκε να το επαναλάβει και το έκανε με χαρά, στις 2 Οκτωβρίου 1959 και πάλι στην Ουάσιγκτον. Δεν παρέλειψε μάλιστα να ευχαριστήσει τους «στενογράφους», λέξη με ελληνική ρίζα, για τα όσα πέρασαν καταγράφοντας την ομιλία του.
Kyrie, It is Zeus’ anathema on our epoch for the dynamism of our economies and the heresy of our economic methods and policies that we should agonize the Scylla of numismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia. It is not my idiosyncrasy to be ironic or sarcastic, but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize numismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies have to be based more on economic and less on political criteria.
Our gnomon has to be a metron between political, strategic and philanthropic scopes. Political magic has always been anti-economic. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monophonies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological. But this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists.
Numismatic symmetry should not hyper-antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and numismatic archons is basic. Parallel to this, we have to synchronize and harmonize more and more our economic and numismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic.
The history of our didymus organizations in this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, I sympathize, although not without criticism on one or two themes, with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and numismatic policies, although I have some logomachy with them. I apologize for having tyrannized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue, I emphasize my eulogy to the philoxenous autochthons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie, and the stenographers….
ΠΗΓΗ: Liberal.gr
Παιδεία
Επιτροπή Ελλημισμού: Προκήρυξη Βραβείου Ανδρέας Γιαννιτσόπουλος για το 2025
Σκοπός των συγκεκριμένων βραβείων είναι η αναγνώριση της μαθητικής προσπάθειας από Έλληνες ομογενείς που επιθυμούν να ζήσουν και να προοδεύσουν στους τόπους καταγωγής τους.
Το βραβείο φέρει την ονομασία «Βραβείο Ανδρέας Γιαννιτσόπουλος» στη μνήμη του ομογενή μας Ανδρέα Γιαννιτσόπουλου, ο οποίος έχασε τη ζωή του αδόκητα το 2021 σε ηλικία μόλις 21 ετών.
Η Επιτροπή Ελληνισμού προκηρύσσει για 2η φορά τη χορήγηση βράβευσης χιλίων ευρώ (1000€). Η συγκεκριμένη βράβευση αφορά το έτος 2025 και τα χρήματα θα δοθούν σε ομογενείς μαθητές που κατοικούν μόνιμα σε χώρες της χερσονήσου του Αίμου ή σε παρευξείνιες χώρες ή σε χώρες της ευρύτερης περιοχής της Κεντρικής και Ανατολικής Μεσογείου. Η βράβευση αυτή θα γίνει μέσω δύο βραβείων των πεντακοσίων ευρώ (500€) έκαστο. Σκοπός των συγκεκριμένων βραβείων είναι η αναγνώριση της μαθητικής προσπάθειας από Έλληνες ομογενείς που επιθυμούν να ζήσουν και να προοδεύσουν στους τόπους καταγωγής τους.
Το κάθε ένα βραβείο φέρει την ονομασία «Βραβείο Ανδρέας Γιαννιτσόπουλος» στη μνήμη του ομογενή μας Ανδρέα Γιαννιτσόπουλου, ο οποίος έχασε τη ζωή του αδόκητα το 2021 σε ηλικία μόλις 21 ετών.
Καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή της αίτησης είναι η 24η Φεβρουαρίου 2025. Η αίτηση θα πρέπει να υποβληθεί ηλεκτρονικά στο Δ.Σ. της Επιτροπής Ελληνισμού, στη διεύθυνση info@epitropiellinismou.gr.
Αίτηση μπορούν να υποβάλουν μαθητές με τα εξής κριτήρια:
1) Ομογενείς, μόνιμοι κάτοικοι των χωρών της χερσονήσου του Αίμου ή των παρευξείνιων χωρών ή των χωρών της ευρύτερης περιοχής της Κεντρικής και Ανατολικής Μεσογείου.
2) Ηλικίας μέχρι 18 ετών (≤ 18 ετών).
Η αίτηση πρέπει να περιλαμβάνει:
1) Έκθεση ιδεών στα ελληνικά με θέμα την ιστορία του ελληνισμού ή την ντόπια ελληνική διάλεκτο ή κάποιο ιστορικό πρόσωπο από το χώρο καταγωγής του ομογενή μαθητή.
2) Συστατική επιστολή από δάσκαλο ή ιερέα του τόπου διαμονής του μαθητή.
3) Πιστοποιητικό ηλικίας και τόπου διαμονής.
Η επιλογή θα γίνει από το Δ.Σ. της Επιτροπής Ελληνισμού και η ανακοίνωση της βράβευσης θα γίνει μέσω της επίσημης ιστοσελίδας της μέχρι την 8η Απριλίου 2025.
Πολιτισμός
Βαθιά σιωπή! Θλίψη και πένθος – Έφυγε ο σπουδαίος Μίμης Πλέσσας λίγο πριν κλείσει τα 100
Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή με μία συγκινητική ανάρτησή της, η σύζυγός του, Λουκίλα Καρρέρ Πλέσσα.
Μίμης Πλέσσας: “Έπεσε βαθιά σιωπή”. Έφυγε από τη ζωή, λίγο πριν συμπληρώσει τα 100, ο σπουδαίος συνθέτης, μουσικός και πιανίστας Μίμης Πλέσσας, βυθίζοντας σε θλίψη τον καλλιτεχνικό χώρο, αλλά και όλους τους Έλληνες.
Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή με μία συγκινητική ανάρτησή της, η σύζυγός του, Λουκίλα Καρρέρ Πλέσσα.
Το συγκινητικό αντίο της συζύγου του
Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή με μία συγκινητική ανάρτησή της, η σύζυγός του, Λουκίλα Καρρέρ Πλέσσα. «Και ξαφνικά ‘Επεσε βαθεια σιωπή…’…..’Κι εσύ δεν θα’σαι πλαι μου Αστέρι της Ζωής μου…’ ….θά εισαι πάντα μέσα μου και θα με προστατεύεις από εκεί ψηλά…..μέχρι να ανταμώσουμε και παλι Ψυχή μου. ‘Πέρασαν τόσα καλοκαίρια…βρεξαν τη στράτα μας φωτιές’ σε αυτό το κοινό ταξίδι ΖΩΗΣ που έφτασε στο τέλος του μέχρι να ανταμώσουμε και να το ξανακάνουμε…. Ευγνώμων για όλα…. Σε ευχαριστώ για όλα…. Σε λατρεύω για πάντα…..Γιατί η Αγάπη δεν εχει ημερομηνία λήξης. Καλό ταξίδι Ψυχή μου …..Καλή μας Αντάμωση» έγραψε συγκεκριμένα.
Οι σπουδές, η μουσική και η δημιουργία
Ο Μίμης Πλέσσας είχε γεννηθεί στην Αθήνα στις 12 Οκτωβρίου 1924. Φοίτησε στο Λεόντειο Λύκειο και στη συνέχεια σπούδασε Χημεία στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ακολούθως έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Χημεία στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, όπου το 1952, σε ηλικία 28 ετών, τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο μουσικής του Πανεπιστημίου της Μινεσότα, ενώ την επόμενη χρονιά κατετάγη πέμπτος πιανίστας στις ΗΠΑ. Το 1952 άρχισε επίσης την ενασχόληση του με τη σύνθεση και από το 1956 ως μαέστρος και συνθέτης. Διακρίθηκε επτά φορές διεθνώς (Βαρκελώνη το 1960, Βαρσοβία το 1962, Βέλγιο το 1963, Ιταλία (Άλτο Μόντε) 1964, ΗΠΑ το 1965, Παρίσι το 1968 και Τόκιο το 1970) και έξι φορές στη χώρα μας (Αθήνα και Θεσσαλονίκη 1959, 1963, 1964 και 1967). Έχει διευθύνει με έργα του μεγάλες ορχήστρες στον κόσμο.
Διέγραψε μεγάλη καλλιτεχνική πορεία στη μουσική, στο θέατρο, τον κινηματογράφο, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Από τους πιο σημαντικούς και παραγωγικούς Έλληνες συνθέτες, που διένυε με χαρακτηριστική άνεση το φάσμα από την τζαζ και την ελαφριά μουσική έως το έντεχνο λαϊκό τραγούδι και τις μεγάλες μουσικές φόρμες, ο Μίμης Πλέσσας ξεχώρισε από πολύ νωρίς με το ταλέντο του, μόνο στην Ελλάδα και διεθνώς. Συνεργάστηκε με πληθώρα κορυφαίων τραγουδιστών (Ζωή Κουρούκλη, Νανά Μούσχουρη, Τζένη Βάνου, Γιοβάννα, Μαρινέλα, Ρένα Κουμιώτη, Γιάννης Βογιατζής, Δάκη, Γιάννης Πουλόπουλος, Τόλης Βοσκόπουλος, Στράτος Διονυσίου κ.α.), πολλούς από τους οποίους ανέδειξε μέσα από τα τραγούδια του.
Αξέχαστες επιτυχίες
Αξέχαστες θα μείνουν οι επιτυχίες του “Αν σ’ αρνηθώ αγάπη μου”, “Εκείνο το πρωί στην Κηφισιά”, “Τι σου ΄κανα και πίνεις”, “Τόσα καλοκαίρια”, “Ποιος το ξέρει”, “Οι χάντρες”, “Μα τώρα αγάπη μου”, “Η Μυρσίνη βάζει τα άσπρα”, “Απόψε σε θέλω”, “Μην του μιλάτε του παιδιού”, “Άμα δείτε το φεγγάρι”, “Η πρώτη μας νύχτα”, “Μεθυσ’ απόψε το κορίτσι μου”, “Πρώτη φορά”, “Τα φιλιά”, “Έπεφτε βαθιά σιωπή”, “Χίλιες βραδιές”, “Του αγοριού η καρδιά”, “Θα πιω απόψε το φεγγάρι”, “Ξημερώνει Κυριακή”, “Κορίτσι στάσου να σου πω”, “Όλα δικά σου”, “Είμαι γυναίκα του κεφιού”, “Πέρα στα παλιά σεράγια”, “Πρώτη φορά”, “Έκλαψα χτες”, “Το κερί μου έλιωσε”, “Μια με θέλεις μια με διώχνεις”, “Οι μέρες του καλοκαιριού”, “Με βρήκε ο ήλιος” και πολλές άλλες.
Τιμήθηκε επανειλημμένα με πλατινένιους και χρυσούς δίσκος, ενώ με το έργο του «Ο Δρόμος» (σε στίχους Λ .Παπαδόπουλου) κατέχει αδιαμφισβήτητα την πρώτη θέση στην ελληνική δισκογραφία.
Ο Μίμης Πλέσσας ασχολήθηκε με τη σύνθεση μουσικής στον κινηματογράφο και στο θέατρο, έχοντας στο ενεργητικό του περισσότερες από 100 ταινίες και δεκάδες παραστάσεις. Έγραψε επίσης τη μουσική και τα τραγούδια για την τηλεοπτική σειρά “Τα παιδιά της Νιόβης”. Ήταν ο παραγωγός της ιστορικής ραδιοφωνικής εκπομπής “Σε 30 δευτερόλεπτα” που ήταν μια εκπομπή βράβευσης γνώσεων με διάφορα δώρα στις δεκαετίες των 1960 – 1970. Υπήρξε επίσης μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Θεατρικών Συγγραφέων, της Εταιρίας Μουσικοσυνθετών Στιχουργών Ελλάδος, της ΕΡΓΗΜ (σύγχρονης μουσικής) και πολλών άλλων καλλιτεχνικών συλλόγων. Αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Πατρών (2010) και διδάκτωρ Χημείας του Πανεπιστημίου Κορνέλ των ΗΠΑ.
Το 1993 έγραψε τη μουσική για παράσταση βασισμένη στο βιβλίο του Τζορτζ Όργουελ «Η φάρμα των Ζώων» που παρουσιάστηκε στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία του Δ. Ποταμίτη και το 1998 ολοκλήρωσε την Λαϊκή Όπερα «Ζευς» σε λιμπρέτο Γιάννη Καλαμίτση. Το 1999, σε λιμπρέτο Ιάκωβου Αυλητή, ολοκλήρωσε το ορατόριο «Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Άγιος των σκλάβων», που παρουσιάστηκε το 2002 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Το 2007 ηχογραφούνται συνθέσεις του σε ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Ολλανδία και Ισπανία, με σημαντικούς ερμηνευτές, σολίστες και σχήματα. Το 2009, στο Βεάκειο Θέατρο, δημιουργεί μια μοναδική συναυλία αφιέρωμα στη «Φωνή», μετά από ανάθεση του Διεθνούς Οργανισμού Λογοθεραπείας και Φωνιατρικής (IALP), με καλλιτέχνες από όλα τα είδη της μουσικής. Το 2010 μεταφράζονται τραγούδια του στα τούρκικα από την Fide Koksal και κυκλοφορεί ο δίσκος «BRIDGES» σε Ελλάδα και Τουρκία.
Το 2011 δίνει δύο συναυλίες ως αφιέρωμα στο σύνολο του έργου του, με τίτλο «Τραγούδια που δεν έχουν εποχές», με 23 ερμηνευτές και ηθοποιούς, μουσικά σύνολα, jazz σχήματα και χορωδίες, στο Badminton Theatre. Το 2012 παρουσιάζει στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και την ίδια χρονιά στο Μέγαρο Μουσικής Κομοτηνής, με τη συμμετοχή σημαντικών ερμηνευτών, ένα “ταξίδι” της διαδρομής του από την τζαζ έως τα τραγούδια του που κόσμησαν τη μεγάλη οθόνη. Το 2016, με αφορμή την επέτειο 50 χρόνων από την εμφάνισή του στη δισκογραφία με τον δίσκο “Ραντεβού στον αέρα” για την ομώνυμη ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη, παρουσίασε το τελευταίο πλήρες έργο του “Διάφανος Σταυρός” με ερμηνευτή το Θάνο Ολύμπιο. Ο δίσκος τους έγινε πλατινένιος. Το 2022 δημιούργησε την επίσημη ορχήστρα του: την «Ορχήστρα Μίμης Πλέσσας».
Διακρίσεις
Ο Μίμης Πλέσσας τιμήθηκε επανειλημμένα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ είχε λάβει πολλούς χρυσούς και πλατινένιους δίσκους. Στην Ελλάδα, μεταξύ πολλών άλλων διακρίσεων, τιμήθηκε το 2000 για τα 50 χρόνια προσφοράς του στην ελληνική μουσική και τον πολιτισμό από τον Δήμο της Αθήνας με την απονομή του “Χρυσού Μεταλλίου της πόλης” σε μια μεγάλη συμφωνική συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ενώ το 2001 του απονεμήθηκε ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος του Φοίνικα για την προσφορά του στον πολιτισμό από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλου. Επιπλέον, τιμήθηκε το 2002 για τα 50 χρόνια του στην ελληνική μουσική σκηνή στο Ηρώδειο από το Υπουργείο Πολιτισμού, το 2004 ως ο «Άνθρωπος της Χρονιάς» από τον υπουργό πολιτισμού στην τελετή των προσωπικοτήτων για την προσφορά του στον παγκόσμιο πολιτισμό και το 2005 με την ανάθεση από το Φεστιβάλ Αθηνών της εναρκτήριας συναυλίας για τον εορτασμό των 50 χρόνων του θεσμού. Το 2006 η Ακαδημία Προσωπικοτήτων τον τίμησε για τη συνολική προσφορά του στον πολιτισμό και το 2007 ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος με τον Μεγαλόσταυρο του Αγίου Ανδρέου σε ειδική εκδήλωση στο Πατριαρχείο.
Με τη σύζυγό του Λουκίλα Καρρέρ απέκτησαν μια κόρη το 1998. Γιος του από προηγούμενο γάμο του είναι ο επίσης μουσικοσυνθέτης Αντώνης Πλέσσας.
Πολιτισμός
Τουρκία: Γυναικείο άγαλμα 2.000 ετών ανακαλύφθηκε στην αρχαία Βλαύνδο
Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν στην ελληνιστική πόλη της αρχαίας Βλαύνδου στη δυτική Τουρκία γυναικείο άγαλμα που χρονολογείται από τη ρωμαϊκή περίοδο.
Το άγαλμα ύψους 1,90 μέτρων, από το οποίο απουσιάζουν η κεφαλή και τα χέρια, εκτιμάται ότι είναι περίπου 2.000 ετών και εντοπίστηκε στις ανασκαφές που γίνονται από το 2018 γύρω από το ναό της Δήμητρας στην περιοχή Ουλούμπεϊ, νότια της σύγχρονης πόλης Ουσάκ.
Το άγαλμα, αφού συντηρηθεί, αναμένεται να εκτεθεί έπειτα από περίπου 5-6 μήνες στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Ουσάκ, δήλωσε στο πρακτορείο Anadolu ο Σαμπρί Τζεϊλάν, διευθυντής του τοπικού παραρτήματος του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκίας.
H αρχαία Βλαύνδος -γνωστή ως Μλαύνδος την εποχή που εγκαταστάθηκαν σε αυτήν Μακεδόνες στρατιώτες των Σελευκιδών- βρίσκεται περίπου 40 χλμ. νότια του Ουσάκ και 200 χλμ. ανατολικά της Σμύρνης. Μολονότι πολλές από τις μεγαλύτερες πόλεις της ενδοχώρας της Μικράς Ασίας, όπως οι Σάρδεις και η Ιεράπολις, έχουν ανασκαφεί συστηματικά, οι μικρότερες, όπως η Βλαύνδος η οποία σώζεται σε σχετικά καλή κατάσταση, παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητες. Η Βλαύνδος κατοικήθηκε από την Ελληνιστική μέχρι τη Βυζαντινή περίοδο. Στο Μεσαίωνα η πόλη φαίνεται να εγκαταλείφθηκε οριστικά.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
-
Γαλλία3 ημέρες πριν
Έτοιμη η «πρώτη» Belharra
-
Video20 ώρες πριν
Ανατριχιαστική ομιλία Μπακασέτα πριν βγει η Εθνική στο Γουέμπλεϊ: “Να θυσιαστούμε για να τιμήσουμε τον Μπάλντοκ”
-
Εθνική Άμυνα4 ημέρες πριν
Έτοιμος σε 3 χρόνια ο ελληνικός Σιδερένιος Θόλος! Πόσο θα κοστίσει;
-
Ιράν4 ημέρες πριν
Κόκκινος συναγερμός στο κεντρικό Ισραήλ! Εκτοξεύτηκε βαλλιστικός πύραυλος από την Υεμένη – Αναχαιτίστηκε με επιτυχία λέει ο IDF
-
Ιστορία3 ημέρες πριν
Πιέσεις στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση να ανοικτούν τα πρακτικά της Δίκης των Ελλήνων που εκτελέστηκαν στην Αμάσεια το 1921
-
Video4 ημέρες πριν
Ισραήλ: Αν χτυπήσει πυρηνικά, αρχίζει η καταστροφή
-
Video4 ημέρες πριν
Ασταμάτητο το Ισραήλ! Βομβάρδισε Ρωσική βάση στην Συρία
-
Αναλύσεις6 ημέρες πριν
Quo vadis κύριε Γεραπετρίτη;