Διεθνή
Οι ΄΄ ΠΕΡΣΑΙ΄΄του Αισχύλου και ο Ερντογάν

Η τραγωδία «ΠΕΡΣΕΣ» (αρχαίος τίτλος: ΠΕΡΣΑΙ), του Αισχύλου, θεωρείται η παλαιότερη σωζόμενη τραγωδία και η πρώτη που αντλεί τη θεματολογία της από ιστορικά γεγονότα. Πραγματεύεται την οδύνη των Περσών όταν πληροφορούνται για τη συντριπτική ήττα τους στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας. Η σύγκρουση αυτή καταγράφηκε ως η σημαντικότερη της δεύτερης περσικής εισβολής στην Ελλάδα και αποτέλεσε μια από τις πιο καθοριστικές μάχες στην ιστορία της ανθρωπότητας, στην οποία συμμετείχε ως μαχητής και ο ίδιος ο Αισχύλος.
Του Υπό Αντγου ε.α. Θεοκλήτου Ρουσάκη Επιτίμου διοικητού Β΄ Σώματος Στρατού
Από τον πλούτο των μηνυμάτων που εκπέμπει ο Αισχύλος με την εξιστόρηση του συγκεκριμένου γεγονότος, θα αναφερθούμε σε ορισμένα εξ αυτών που κρίνονται ότι έχουν ιδιαίτερη σχέση και με τη συμπεριφορά της Τουρκίας στις σημερινές ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Χωρίς θριαμβολογίες λοιπόν και κομπασμούς και με σεβασμό στην οδύνη των ηττημένων, ο Αισχύλος στην τραγωδία αυτή, παραδίδει έναν ύμνο για την ελευθερία του ατόμου και αντιπαραθέτει τα δημοκρατικά ιδεώδη των Ελλήνων απέναντι στη δεσποτική μοναρχία των Περσών και την τυφλή υποταγή στην εξουσία. Η νίκη στεφανώνει εκείνους που ακολουθούν τη σύνεση ενώ ο μηχανισμός της δικαιοσύνης τιμωρεί όποιον με οδηγό την έπαρση και την αλαζονεία ξεπερνάει τα όρια, προσβάλλοντας με την έπαρσή του θεούς και ανθρώπους.
Στην υπόθεση του έργου υπογραμμίζονται οι εντυπωσιακά πολυάριθμες δυνάμεις που συνθέτουν το περσικό στράτευμα, με τα ηχηρά ονόματα των αρχηγών του και τη θεόδοτη δύναμη του βασιλιά τους. Αυτά όμως δεν αρκούν για να κατευνάσουν την ανησυχία των γερόντων και των γυναικών που έμειναν πίσω από την εκστρατεία, καθ΄ όσον γνωρίζουν για τον Βασιλιά τους Ξέρξη ότι η Πλάνη ξεγελάει τους ανθρώπους και τους οδηγεί στο χαμό.
Επιπρόσθετα η ανησυχία του λαού κορυφώνεται όταν η βασίλισσα Άτοσσα, μητέρα του Ξέρξη και γυναίκα του νεκρού Δαρείου, αφηγείται το δυσοίωνο όνειρό της: ΄΄ ο Ξέρξης προσπαθούσε να ζέψει στο άρμα του μια Ελληνίδα και μια Ασιάτισσα αλλά η Ελληνίδα έσπασε τα δεσμά και γκρέμισε τον βασιλιά΄΄ .
Η άφιξη του λαχανιασμένου αγγελιαφόρου επιβεβαιώνει τα κακά προαισθήματα: ΄΄ Ολόκληρος ο περσικός στρατός εξοντώθηκε. Οι Έλληνες νίκησαν ΄΄. Η διεξοδική αφήγηση της ήττας των Περσών καταλήγει στην εκτενή περιγραφή της ναυμαχίας της Σαλαμίνας, τη φυγή του Ξέρξη και την κακή τύχη του υπόλοιπου στρατού, που επιχείρησε να επιστρέψει διά ξηράς.
Το σύμβολο του ένδοξου παρελθόντος, ο βασιλιάς Δαρείος, εμφανίζεται από τον Άδη ως απάντηση στις επικλήσεις των χθόνιων δυνάμεων και τους θρήνους των Περσών από την ήττα. Η ερμηνεία του πεθαμένου βασιλιά για την καταστροφή αποδίδει τις ευθύνες στην αλαζονεία του γιου του Ξέρξη και την ύβρη του απέναντι στη φύση και τους θεούς. Είναι το μοιραίο πρόσωπο αφού θυσιάζει αλόγιστα το ΄΄ χώρας άνθος΄΄, τη νεολαία της χώρας του, στην προσωπική του ματαιοδοξία και επισύρει την τιμωρία του κολαστή Διός.
Τονίζει ο Αισχύλος, στην περιγραφή του χαρακτήρα του Ξέρξη πως: “ Όταν ανθίσει η υπεροψία, καρποφορεί το στάχυ του ολέθρου και δάκρυα μόνο σου μένουν να θερίσεις” Πέρα όμως από την κατάχρηση εξουσίας και την ασέβεια, ύβρη στη συμπεριφορά του Ξέρξη συνιστά η πλημμελής εκτίμηση της δύναμης ενός κόσμου με μια ανώτερη μορφή πολιτικής οργάνωσης, τη Δημοκρατία. Στον αντίποδα αυτής της πολιτικής οργάνωσης, της Δημοκρατίας των Ελλήνων, η Μοναρχία και η εξουσία του Μονάρχη Ξέρξη που ζει στο ολόχρυσο παλάτι του. Οι δε Πέρσες, ως δουλοπρεπείς, αισθάνονται ιδιαίτερη τιμή, επειδή ο Ξέρξης επέλεξε αυτούς «στη χώρα ν’ αγρυπνούνε».
Μέσα από την εξέλιξη λοιπόν της τραγωδίας διαφαίνεται εύκολα ότι οι Έλληνες και οι βάρβαροι αποτελούν δύο διαφορετικούς κόσμους, καθώς πρόκειται για δύο διαφορετικούς λαούς, οι οποίοι έχουν διαφορετικές παραδόσεις, οι άνθρωποι μιλούν διαφορετικές γλώσσες και έχουν διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων. Ο κόσμος των Περσών είναι δουλοπρεπής και υποτακτικός του Μεγάλου Βασιλέα, ενώ οι Αθηναίοι, στους οποίους απευθύνεται και η θεατρική παράσταση, είναι ο λαός της Δημοκρατίας. Στη σύγκρουση των δύο πολιτευμάτων υπερισχύει αυτό της Δημοκρατίας.
Ο λαός της Αθήνας έχει αναπτύξει έναν πολιτισμό και έναν στρατό που είναι σε θέση να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τον εχθρικό στρατό, ακόμη και εάν είναι κατά πολύ περισσότερος. Έτσι, οι δύο κόσμοι συγκρούστηκαν και οι πολυάριθμοι Πέρσες ηττήθηκαν από τους ολιγάριθμους Έλληνες.
Όσο πιο μεγάλο το πλήθος των εχθρών, τόσο πιο μεγάλη η ντροπή τους. Όσο πιο μικρή η δύναμη της Αθήνας, τόσο πιο μεγάλη η δόξα της. Διότι ο Αισχύλος, διά της συμφοράς εκείνων, προβάλλει την Αθήνα και τη Δημοκρατία και αναδεικνύει το φρόνημα των πολιτών, την ευψυχία και το αδούλωτο πνεύμα τους.
Έτσι ακούμε τον αγγελιοφόρο που έφερε τα κακά μαντάτα στη μητέρα του Ξέρξη Άτοσσα στην Περσία να της λέει: ΄΄ Και να θυμάστε την Αθήνα και την Ελλάδα. Όλα τα πλοία των Ελλήνων στα τριακόσια θα έφταναν. Ο Ξέρξης χίλια είχε κι άλλα διακόσια επτά που ήταν πολύ γρήγορα. Αυτοί ήταν οι αριθμοί. ………. Θεοί τη σώζουν την πόλη της Παλλάδας.΄΄ Κι η Άτοσσα ξαναρωτάει: ΄΄ Τόσα καράβια είχαν, που τόλμησαν ν’ αντιβγούν στον περσικό στρατό, μπήγοντας έμβολα;΄΄ Για να πάρει την απάντηση : ΄΄ Άμα υπάρχουν άντρες το κάστρο είναι άπαρτο. Αυτοί οι άνδρες την κρίσιμη ώρα όρμησαν ψάλλοντας τον παιάνα: Ω παίδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερούτε πατρίδα, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρῴων έδη, θήκας τε προγόνων· νυν υπὲρ πάντων αγών. ΄΄
Γι’ αυτά όλα αγωνίζονται οι Έλληνες και αυτά όλα είναι που καθιστούν τον αγώνα τους ιερό, ενώ οι Πέρσες πολεμούν επειδή διατάχτηκαν από τον αφέντη τους. Και όπως λέει το φάντασμα του Δαρείου, οι Πέρσες τιμωρήθηκαν επειδή εξεστράτευσαν στην Ελλάδα και σύλησαν και έκαψαν ναούς βωμούς και αγάλματα θεών απ’ το βάθρο τους τα γκρέμισαν, πέτρες τα έκαναν στο χώμα. Γι’ αυτό έπαθαν όσα έπαθαν. Και άλλα θα πάθουν. Και να πώς ταιριάζει ο παιάνας με τα λόγια του Δαρείου. Να γιατί εκείνο το «Ίτε παίδες…» τέτοια ορμή και δύναμη είχε.
Τέλος, ο Δαρείος, έχοντας την προηγούμενη εμπειρία του από την ήττα του στον Μαραθώνα, δέκα χρόνια πριν, δίνει μια σοφή συμβουλή στους υπηκόους του:΄΄ Να μην εκστρατεύσετε στην Ελλάδα ποτέ. Μήτε κι αν είναι ο στρατός μεγαλύτερος. Η ίδια η γη τους τους βοηθάει τους Έλληνες΄΄.
Κοιτάζοντας τις λέξεις «κλειδιά» του έργου βλέπουμε ότι ο Αισχύλος μας υπενθυμίζει πως ο σεμνός και συνετός άνθρωπος δεν τα βάζει με τους θεούς. Δεν προκαλεί την τύχη του. Τα νιάτα, η απειρία, η αμυαλιά, η έπαρση, η περηφάνια, το θράσος, είναι στοιχεία με τα οποία ένας πολεμόχαρος γιος, που θέλει να αποδείξει στους κακούς ότι δεν είναι δειλός, μπορεί να καταστρέψει μια ολόκληρη αυτοκρατορία.
Κατόπιν των παραπάνω ας φωτίσουμε με τα διδάγματα του Αισχύλου την σημερινή πραγματικότητα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Με αφορμή τη νέα κλιμάκωση των απειλών από την Τουρκία και προσωπικά από τον κ Ερντογάν προς την Ελλάδα, καλό θα ήταν να του υπενθυμίσουμε κατ΄ αρχήν τον Σοφοκλή στον Οιδίποδα που λέει ότι ΄΄Ο άνθρωπος που έχει μυαλό βγάζει συμπεράσματα για τα νέα από τα παλιά΄΄
Να του πούμε λοιπόν ότι ο Βασιλιάς Ξέρξης, δηλαδή ο Σουλτάνος εκείνης της εποχής στην Περσία, ήθελε να ξεπεράσει τα όρια της χώρας του, να κατακτήσει την Ελλάδα εμποτισμένος από την έπαρση, τη μωροφιλοδοξία και την αλαζονεία που του έδιναν οι υπερεξουσίες που είχε στη χώρα του. Ακριβώς αυτό δηλαδή που κάνει και ο ίδιος ο κ. Ερντογάν ασκώντας την εξουσία στη δική του χώρα με τα ίδια χαρακτηριστικά που έχει το ισλαμοφασιστικό σύστημα εξουσίας που έχει αναπτύξει. Όπως ο Ξέρξης, έτσι και ο Ερντογάν, οπλισμένος με τις υπερεξουσίες που ανέλαβε, δημιούργησε μια χώρα με υπηκόους που όποιος διαφωνεί ή διαμαρτυρηθεί φυλακίζεται ή εξαφανίζεται.
Η αλαζονεία, η επιθετικότητα, το θράσος, η αρπακτική διάθεση προς γειτονικές χώρες και κυρίως στην Ελλάδα, πέραν από κάθε έννοια του διεθνούς δικαίου, τον έχουν καταστήσει τον ΄΄Πειρατή΄΄ της Ανατ. Μεσογείου. Πολύ σοφά διαμηνύει ο Αισχύλος για τον ανόητο και φαύλο ηγέτη ότι η Ύβρις του (αλλαζονεία της εξουσίας ),οδηγεί στην Άτη (πνευματική τύφλωση), αλλά γρήγορα έρχεται η Νέμεσης ( η εκδίκηση των Θεών, η δικαιοσύνη), που φέρνει την Τίσιν ή Τείσιν (τη σκληρή τιμωρία).Ας τον αφουγκρασθεί ο κ. Ερντογάν διότι πλέον η Νέμεσις και η Τίσις γι΄αυτόν και την χώρα του είναι προ των πυλών τους.
Υπερεκτιμώντας τη στρατιωτική του ισχύ παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα άλλων χωρών εκμεταλλευόμενος και τις διεθνείς συγκυρίες, προκειμένου να οικειοποιηθεί πλουτοπαραγωγικές περιοχές και να επεκτείνει την ισλαμοφασιστική του επιρροή δια της βίας ή της απειλής χρήσεως βίας. Ο Ξέρξης ονειρευόταν να γίνει ο αφέντης της Ανατολής, ενώ ο κ. Ερντογάν ονειρεύεται να γίνει ο Σουλτάνος του ισλαμικού κόσμου
Η έπαρση και η επιθετική διάθεσή του προς την Ελλάδα διαρκώς αναβαθμίζεται με προκλήσεις και καθημερινές απειλές που γίνονται διαρκώς θρασύτερες, όσο διαπιστώνει ότι η Ελλάδα, έχοντας μια δημοκρατική διακυβέρνηση, με απόλυτο σεβασμό στο δίκαιο και τις ανθρώπινες αξίες, αναβαθμίζει συνεχώς την θέση της διπλωματικά, οικονομικά, αμυντικά, εξοπλιστικά.
Όμως η υποτίμηση των δυνατοτήτων μας για την υπεράσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, βεβαίως και με δική μας ευθύνη λόγω της μέχρι τώρα κατευναστικής πολιτικής μας , είναι αυτό που θα αποτελέσει και το μοιραίο λάθος του, όπως συνέβη και με τον Ξέρξη, αν αποφασίσει …΄΄ να διαβεί τον Ρουβίκωνα΄΄ . Γι΄ αυτό καλό θα ήταν πριν το κάνει να ακούσει τον Δαρείο που μετά την ήττα του στο Μαραθώνα συμβούλευε τους υπηκόους του : ΄΄ Να μην εκστρατεύσετε στην Ελλάδα ποτέ. Μήτε κι αν είναι ο στρατός μεγαλύτερος. Η ίδια η γη τους τους βοηθάει τους Έλληνες΄΄.
Τέλος καλό θα ήταν να ακούσει και τον Αισχύλο να παρακινεί τους ανθρώπους να ζουν ενάρετα με μέτρο και σεβασμό προς τους γείτονες , διαφορετικά : ΄΄ Στοίβες νεκρών άφωνες θα δείχνουν στους αιώνες να μην περνά το μέτρο, η έπαρση του θνητού΄΄.
Και εσείς κύριε Ερντογάν, οφείλεται ως θνητός να σεβαστείτε αυτά που η Ιστορία μας παρέχει ως διδάγματα, άλλως, θα υποστείτε τις συνέπιες και θα ακούσετε και πάλι από την πλευρά των Ελλήνων το ΄΄ Ω παίδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερούτε πατρίδα, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρῴων έδη, θήκας τε προγόνων, νυν υπὲρ πάντων αγών. ΄΄ Διότι αυτή είναι η γονιδιακή εντολή και προσταγή προς όλες τις γενιές των Ελλήνων για την προάσπιση της ελευθερίας της Πατρίδος μας έναντι οποιασδήποτε θυσίας.

Διεθνή
Λίβανος: Νέα κυβέρνηση με σφραγίδα ΗΠΑ
Στο νέο σχήμα η Χεζμπολάχ στερείται των προνομίων του παρελθόντος, ενώ ένα νέο μέτωπο διαμορφώνεται στα ανατολικά μεταξύ τοπικών λιβανικών φατριών που την υποστηρίζουν και του συριακού τακτικού στρατού.

Γράφει ο Γαβριήλ Χαρίτος, Deutsche Welle
Η νέα κυβέρνηση του Λιβάνου, που ανέλαβε καθήκοντα από χθες, επιδιώκει να σηματοδοτήσει μία νέα εποχή για το μέλλον της χώρας, ύστερα από μια παρατεταμένη συνταγματική κρίση, που είχε ως αποτέλεσμα την εξίσου παρατεταμένη θητεία της υπηρεσιακής κυβέρνησης υπό την πρωθυπουργία του Νατζίμπ Μικάτι. Ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος Ζοζέφ Αούν, όρισε Πρωθυπουργό τον δικαστή Ναουάφ Σαλάμ, περιστοιχίζοντάς τον με 24 υπουργούς, εκ των οποίων οι πέντε είναι γυναίκες – ένα δεδομένο που δίνει το φιλοδυτικό στίγμα, που η νέα πολιτική ηγεσία θέλει να δείξει προς τα έξω.
Ωστόσο, ο σημαντικότερος νεωτερισμός της νέας λιβανικής κυβέρνησης είναι ότι μόνο τέσσερεις υπουργοί της προέρχονται από τις σιιτικές παρατάξεις Αμάλ και Χεζμπολάχ. Αυτό σημαίνει ότι ο σιιτικός παράγοντας δεν ελέγχει πλέον το 1/3 του Υπουργικού Συμβουλίου – εξέλιξη που ουσιαστικά στερεί πια από την φιλοϊρανική Χεζμπολάχ από την ευχέρεια να ασκεί βέτο σε πολιτικές αποφάσεις, που προωθούνται από τις υπόλοιπες πολιτικές παρατάξεις και οι οποίες δεν θέτουν σε προτεραιότητα της επιδιώξεις της κυβέρνησης της Τεχεράνης.
Κυβέρνηση made in USA
Η μειωμένη επιρροή της Χεζμπολάχ (και του Ιράν) στην νέα λιβανική κυβέρνηση οφείλεται στην ενεργό παρέμβαση της ειδικής απεσταλμένης του Λευκού Οίκου, Μόργκαν Ορτάγκους, η οποία μετέβη για αυτόν ακριβώς τον σκοπό την Παρασκευή (7/2), παραμένοντας στην Βηρυτό έως ότου ανακοινωθεί και επισήμως η νέα κυβερνητική σύνθεση. Χαρακτηριστικές ήταν οι δημόσιες δηλώσεις της, συγχαίροντας την νέα κυβέρνηση υπό τον Ναουάφ Σαλάμ, διαβεβαιώνοντας ότι η Ουάσιγκτον «θα προσφέρει κάθε δυνατή στήριξη στον Λίβανο για να ξεπερασθούν πάσης φύσεως δυσκολίες που αντιμετωπίζει η τοπική οικονομία».
Επικοινωνιακό ατόπημα
Από την άλλη, η πρώτη της επίσκεψη στον Λίβανο άρχισε με ένα επικοινωνιακό ατόπημα. Λίγα λεπτά μετά την προσγείωση της στο διεθνές αεροδρόμιο της Βηρυτού και προτού φωτογραφηθεί για την εθιμοτυπική χειραψία της με τον Πρόεδρο της χώρας, Ζοζέφ Αούν, η Μόργκαν Ορτάγκους ξέχασε να βγάλει – ή έστω να κρύψει από τον φωτογραφικό φακό – το δαχτυλίδι της, στο οποίο είχε φιλοτεχνηθεί το εβραϊκό άστρο του Δαυίδ. Αυτή η φωτογραφία αποτέλεσε την αφορμή για να προκληθεί πλήθος αρνητικών σχολίων στον λιβανικό Τύπο, με το πολιτικό σκέλος της Χεζμπολάχ να την κατηγορεί ότι οι παρεμβάσεις της στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας, στην πραγματικότητα προωθούν ισραηλινές επιδιώξεις.
Ο επικοινωνιακός θόρυβος που προκλήθηκε συνέπεσε με σφοδρούς βομβαρδισμούς της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας, που σημειώθηκαν τα ξημερώματα της ίδιας μέρας κατά αποθηκών οπλισμού και στρατιωτικών εγκαταστάσεων της Χεζμπολάχ στην κοιλάδα Μπεκάα και σε άλλες θέσεις της οργάνωσης βορείως του ποταμού Λιτάνι. Παρ’ όλα αυτά, το γενικότερο αρνητικό κλίμα που προκλήθηκε, δεν εμπόδισε τον Πρόεδρο Αούν να προχωρήσει στην χθεσινή ανακοίνωση της νέας κυβέρνησης της χώρας του, που όλα δείχνουν ότι το πρόσημό της είναι σαφέστατα φιλοαμερικανικό.
Νέο μέτωπο σε εξέλιξη;
Την ίδια στιγμή, εκρηκτικό διαμορφώνεται το κλίμα στη μεθόριο Λιβάνου-Συρίας. Εδώ και τέσσερις μέρες, σημειώνονται σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ του νέου τακτικού στρατού της Συρίας– με βασικό κορμό τις ένοπλες δυνάμεις των σουνιτών ανταρτών της Χαγιάτ Ταχρίρ Αλ-Σαμ (HTS) – και λιβανικών ένοπλων φατριών, οι οποίες, επί δεκαετίες, διευκολύνουν την μεταφορά οπλισμού από εδάφη της Συρίας με κατεύθυνση προς τον Λίβανο και αντιστρόφως, με τελικό αποδέκτη την φιλοϊρανική Χεζμπολάχ. Το νέα συριακό καθεστώς, αφού κατάφερε να εκδιώξει την ισχυρή ιρανική παρουσία, αποφάσισε να ολοκληρώσει αυτή την προσπάθεια, διακόπτοντας τις χερσαίες διόδους, δια των οποίων ενισχυόταν το στρατιωτικό σκέλος της Χεζμπολάχ.Σύμφωνα με τοπικά και διεθνή Μέσα, κατά τα τελευταία τρία εικοσιτετράωρα έχασαν τη ζωή τους τρεις λιβανέζοι στρατιώτες και πάνω από δέκα πολίτες τραυματίστηκαν, ενώ από συριακής πλευράς σκοτώθηκε τουλάχιστον ένας στρατιώτης και ένας Σύρος πρόσφυγας. Εντύπωση προκαλεί η είδηση ότι, κατά τις πρώτες ώρες της συριακής επιχείρησης, ο συριακός στρατός απήγαγε 16 γυναικόπαιδα από τα περίχωρα του λιβανικού παραμεθορίου χωριού Χαουίκ, αφού οι τοπικές ένοπλες φατρίες είχαν απαγάγει δύο Σύρους στρατιώτες. Όπως μεταδίδει το κρατικό συριακό πρακτορείο ειδήσεων SANA, παρότι οι αιχμάλωτοι αμφοτέρων των πλευρών εν τέλει αφέθηκαν ελεύθεροι, ωστόσο οι ένοπλες συγκρούσεις συνεχίζονται. Ενδεικτική είναι η σημερινή ανακοίνωση των ενόπλων ομάδων, που ελέγχουν τα ορεινά λιβανικά χωριά Κάλαατ αλ-Σάμπεχ, Δίκμπα, Σάχλατ αλ-Μάα και την κωμόπολη Χάουρ Ταάλα στην κοιλάδα Μπεκάα, δηλώνοντας ότι «θα συνεχίσουν να προασπίζουν τα εδάφη του Λιβάνου», υπονοώντας με σαφήνεια ότι δεν δείχνουν καμία εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του τακτικού λιβανικού στρατού.
Επικοινωνία προέδρων Συρίας και Λιβάνου
Υπ’αυτές τις συνθήκες, δεν είναι τυχαίο ότι ο Πρόεδρος του Λιβάνου, Ζοζέφ Αούν, επέλεξε ειδικά την χθεσινή, ιδιαίτερα τεταμένη, μέρα για να επικοινωνήσει τηλεφωνικά με τον Σύρο ομόλογό του, Άχμαντ Αλ-Σάρα. Όπως μεταδίδουν τα κρατικά λιβανικά μέσα, αφού τον συνεχάρη για την πρόσφατη ανάληψη των προεδρικών του καθηκόντων, ο Αούν ζήτησε από τον Αλ-Σάρα να συμβάλει στην επικράτηση της ηρεμίας στην λιβανοσυριακή μεθόριο. Ωστόσο, οι λιβανικές παραινέσεις δεν συνοδεύθηκαν από κάποια συγκεκριμένη διαβεβαίωση εκ μέρους της Δαμασκού. Άλλωστε, ήδη επί καθεστώτος Άσαντ, δεν είχε ολοκληρωθεί μία κοινώς αποδεκτή οριοθέτηση των συνόρων σε έναν σημαντικό αριθμό περιοχών, που χωρίζουν την λιβανική από τη συριακή επικράτεια. Ένα θέμα που μάλλον δεν πρόκειται να επιλυθεί σύντομα, μιας και οι συριακές χερσαίες δυνάμεις δείχνουν να απασχολούνται ολοένα και περισσότερο με τις τοπικές φατρίες των παραμεθορίων λιβανικών ορεινών χωριών και κωμοπόλεων.
Διεθνή
Κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει την αναζήτηση
Ελληνόφωνο δελτίο ειδήσεων με την υποστήριξη της Δημόσιας Ραδιοφωνίας της Αρμενίας

Η φωνή της Αρμενίας – Παρουσιάζει η Λιάνα Μανουκιάν
Ελληνόφωνο δελτίο ειδήσεων με την υποστήριξη της Δημόσιας Ραδιοφωνίας της Αρμενίας
Ενημέρωση στις 7 Φεβρουαρίου 2025
Τα θέματα του δελτίου
1. Πρέσβης του Ιράν: Η αμυντική συνεργασία με την Αρμενία εξελίσσεται | 00:14
2. Το Ιράν αντιλαμβάνεται την παρουσία των Ευρωπαίων παρατηρητών στην Αρμενία | 01:20
3. Το Ιράν αντιτίθεται σε κάθε δρόμο ως μέρος της λογικής του διαδρόμου| 02:33
4. Το Ιράν είναι η μόνη χώρα στην περιοχή που συμμερίζεται τη θέση της Αρμενίας για τον λεγόμενο διάδρομο | 03:54
5. Το αμυντικό δυναμικό της Αρμενίας δεν πρέπει να υποτιμάται | 05:49
6. Το Αζερμπαϊτζάν καλεί τις ΗΠΑ και την ΕΕ να επιβάλουν κυρώσεις κατά της Αρμενίας «για την υποστήριξη της Ρωσίας» | 07:15
7. Εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου: Το Ερεβάν δεν μπορεί να σταματήσει την έρευνα για τα εγκλήματα κατά των Αρμενίων | 08:29
8. Το Ιράν είναι κατηγορηματικά αντίθετο στη χρήση βίας για την επίλυση περιφερειακών ζητημάτων | 09:19

Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό
-
Ενδιαφέροντα2 μήνες πριν
Αποκάλυψη του ηθοποιού Κωστή Σαββιδάκη! Κόπηκε ταινία στην Ελλάδα από φεστιβάλ επειδή προέβαλλε την Ορθοδοξία
-
Απόψεις2 εβδομάδες πριν
Διαβεβαιώνω τον κ. Μητσοτάκη ότι η κυβέρνησή του δεν έχει μέλλον
-
Πολιτική3 εβδομάδες πριν
Αποκάλυψη Στρος Καν! Με έφαγαν οι ΗΠΑ όπως και τον Καραμανλή!
-
Πολιτική2 ημέρες πριν
Έρχεται «τσουνάμι» αποκαλύψεων και στην Ελλάδα για USAID! Οι ΜΚΟ του Soros και οι Πρέσπες του Τσίπρα
-
Διεθνή3 μήνες πριν
Οι Ουκρανοί ακολουθούν το… δόγμα Μπάιντεν! Χτύπησαν με ATACMS τη Ρωσία – Οδηγούμαστε σε πυρηνικό ολοκαύτωμα;
-
Αναλύσεις2 εβδομάδες πριν
Ο Τραμπ δεν ξεχνά τί έκανε η Ελλάδα!
-
Ιστορία - Πολιτισμός3 εβδομάδες πριν
Ένα ταξίδι γεύσεων από τη Μικρά Ασία στη Δράμα
-
Αναλύσεις4 ημέρες πριν
Οδεύει προς αντικατάσταση ο Μητσοτάκης! Σπρώχνει την Ελλάδα περισσότερο προς την καταστροφή