Ακολουθήστε μας

Πολιτική

Βόμβα στα θεμέλια των συντάξεων το δημογραφικό πρόβλημα

Δημοσιεύτηκε στις

Η προβολή των επίσημων δημογραφικών στοιχείων της χώρας, στο έτος 2070 δείχνει ότι υπό τις σημερινές δημογραφικές συνθήκες το εργατικό δυναμικό της Ελλάδας εκτιμάται θα  διαμορφωθεί στα 3,201 εκατ. άτομα από 4,656 εκατ. Άτομα

Η μείωση των γεννήσεων και ο διπλασιασμός των ηλικιωμένων αποτελούν μια -δυνάμει-  δημογραφική βόμβα που θέτει εν αμφιβόλω το μέλλον του ασφαλιστικού συστήματος και τη δυνατότητα παροχής εγγυημένων -σε ύψος και συνέχεια- συντάξεων.

Τη δυσοίωνη αυτή πρόβλεψη κάνει η ίδια η κυβέρνηση μέσω του υπουργείου Εργασίας, το οποίο προβλέπει ότι το 2060 το 42% του πληθυσμού της χώρας θα είναι ηλικιωμένοι άνω των 62 ετών. Κάτι τέτοιο σημαίνει θα επιδεινώσει δραματικά τη «σχέση υγείας» του ασφαλιστικού, δηλαδή την αναλογία εργαζομένων–συνταξιούχων που θα υπάρχει ένας συνταξιούχος για έναν εργαζόμενο.

Ο υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων κ. Παναγιώτης Τσακλόγλου, δεν σταματά να αναφέρει σε κάθε ομιλία του ότι «ο δημογραφικός κίνδυνος σε ό, τι αφορά τις συντάξεις, είναι πολύ μεγάλος για να σφυρίζουμε αδιάφορα».

Μάλιστα υπογραμμίζει ότι το 2030 η Ελλάδα θα είναι η πιο γερασμένη χώρα της Ευρώπης και με το σημερινό σύστημα της ανταπόδοσης των γενεών -οι σημερινοί εργαζόμενοι να πληρώνουν τις συντάξεις των σημερινών συνταξιούχων-, δεν θα υπάρχει μακρύ μέλλον.

Εκτιμά ότι για την άμβλυνση των επιπτώσεων του δημογραφικού προβλήματος στο ασφαλιστικό σύστημα, δίδονται λύσεις μέσω της  μετατροπής σε κεφαλαιοποιητικό του υφιστάμενου διανεμητικού χαρακτήρα του δεύτερου ασφαλιστικού πυλώνα – δηλαδή της  επικουρικής ασφάλισης.

Το νέο σύστημα για τις επικουρικές έχει ως «μεγάλο πλεονέκτημα την ελαχιστοποίηση του δημογραφικού κινδύνου για τις συντάξεις», σημειώνει.

Ένας συνταξιούχος για κάθε εργαζόμενο

Ενδεικτικά του δημογραφικού κινδύνου είναι τα στοιχεία που έχει καταθέσει του υπουργείο Εργασίας στη Βουλή σύμφωνα με τα οποία τα τελευταία 40 έτη (1980-2020) ο αριθμός των νέων κάτω των 25 ετών μειώθηκε κατά 35%, οι γεννήσεις μειώθηκαν κατά 44% και οι ηλικιωμένοι (άνω των 65) σχεδόν διπλασιάστηκαν (+93%).

Οι γεννήσεις στην Ελλάδα από 157.000 που ήταν το 1960, μειώθηκαν σε 148.000 το 1980, σε 103.000 το 2000 και σε 84.000 το 2019.

Γίνεται φανερό ότι οι επανειλημμένες μειώσεις των συντάξεων και οι αυξήσεις των ορίων συνταξιοδότησης καθίστανται –σε βάθος χρόνου– ανενεργές, εφόσον δεν βρεθούν λύσεις στο οξυμένο δημογραφικό πρόβλημα της χώρας, όπως και στην απώλεια εσόδων του συστήματος, από στην εκρηκτική άνοδο των ελαστικών μορφών απασχόλησης.

Η προβολή των επίσημων δημογραφικών στοιχείων της χώρας, στο έτος 2070 (από τους πανεπιστημιακούς ερευνητές κ.κ. Σ. Ρομπόλη και Β. Μπέτση), δείχνει ότι υπό τις σημερινές δημογραφικές συνθήκες το εργατικό δυναμικό της Ελλάδας εκτιμάται θα  διαμορφωθεί στα 3,201 εκατ. άτομα από 4,656 εκατ. Άτομα, ενώ ο αριθμός των συνταξιούχων θα  διαμορφωθεί στα 2,820 εκατ. συνταξιούχους από 2,494 εκατ. συνταξιούχους.

Με λίγα λόγια, εκτιμάται ότι «το 2070 το εργατικό δυναμικό θα  μειωθεί σε σχέση με το  2020  κατά 31%, ενώ οι συνταξιούχοι θα  αυξηθούν κατά 13%  σε σχέση με το 2020».

«Το γεγονός αυτό επηρεάζει σημαντικά, μεταξύ των άλλων, τομείς όπως είναι η υγειονομική περίθαλψη και η κοινωνική ασφάλιση», εκτιμούν οι δύο ερευνητές.

Για τη συνέχεια Οικονομικός

 

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Ποια Αριστερά, ποια Δεξιά στην Ελλάδα; 

Το σύνολο των δημοσκοπήσεων όταν περιορίζονται να κάνουν την δουλειά τους, δηλαδή μετρήσεις των στάσεων και διαθέσεων της κοινής γνώμης στην παρούσα συγκυρία και όχι αυθαίρετες εκτιμήσεις των δημοσκόπων, καταγράφουν την δυσοίωνη πραγματικότητα.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γράφει ο Σπύρος Γκουτζάνης, Ναυτεμπορική

Το σύνολο των δημοσκοπήσεων όταν περιορίζονται να κάνουν την δουλειά τους, δηλαδή μετρήσεις των στάσεων και διαθέσεων της κοινής γνώμης στην παρούσα συγκυρία και όχι αυθαίρετες εκτιμήσεις των δημοσκόπων, καταγράφουν την δυσοίωνη πραγματικότητα: η κυβέρνηση μεσοσταθμικά κινείται στο 24%, (οι πιο αξιόπιστες μάλιστα την εμφανίζουν γύρω στο 22,5%), παράλληλα υπάρχει κενό στην αντιπολίτευση τόσο στα δεξιά όσο και στα αριστερά, αφού το δεύτερο κόμμα κινείται γύρω στο 10% – 12%.

Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις καταγράφουν ένα ακόμη περίεργο φαινόμενο: την υψηλή προσδοκία για τη δημιουργία καινούργιων κομμάτων στο κεντροαριστερό φάσμα υπό τον Αλέξη Τσίπρα και στο δεξιό υπό τον Αντώνη Σαμαρά για να καλύψουν το κενό.

Το ότι γίνονται υποθετικές μετρήσεις για το τι ποσοστό θα ψήφιζε ένα κόμμα υπό τον Αντώνη Σαμαρά και αντίστοιχα υπό τον Αλέξη Τσίπρα, πριν οι δύο πρώην πρωθυπουργοί το αναγγείλουν είναι από μόνο του περίεργο. Ο τρόπος με τον οποίο τα αντιμετωπίζει το κυβερνητικό κέντρο αποκαλύπτει την αγωνία του. Οι δύο πρώην πρωθυπουργοί καταρρίπτουν το επιχείρημα ότι δεν υπάρχει εναλλακτική στην παρούσα κυβέρνηση. Είτε συμφωνεί κανείς μαζί τους είτε διαφωνεί αμφότεροι έχουν ασκήσει διακυβέρνηση στο παρελθόν σε πολύ χειρότερες συνθήκες και με πολύ καλύτερα αποτελέσματα από τον νυν πρωθυπουργό.

Οι δύο απειλούν την παρούσα κυβέρνηση: ένα κόμμα Σαμαρά έστω και στο 10% και με ένα ποσοστό να προέρχεται από τη ΝΔ θα κατεβάσει την κυβέρνηση κάτω από το 20%. Ένα κόμμα πάλι υπό τον Τσίπρα έστω και με 15% θα δημιουργήσει αμέσως υπολογίσιμη αντιπολίτευση και θα δημιουργήσει προσδοκίες και δυναμική ενοποίησης του κατακερματισμένου χώρου της κεντροαριστεράς. Ο οποίος όμως είναι σημαντικά συρρικωμένος όπως παντού στην Δύση όπου συντελείται στροφή δεξιά. Όλα αυτά υποθετικά. Αλλά ο μονόφθαλμος θα πάψει να βασιλεύει στους τυφλούς.

Προοδευτισμός και νέα Δεξιά

Φυσικά για να υπάρξουν νέα κόμματα θα πρέπει να υπάρχει η αντίστοιχη ανάγκη που έρχονται να καλύψουν. Ο μεν Αλέξης Τσίπρας στη πρόσφατη τοποθέτησή του στην εκδήλωση του ομώνυμου Ινστιτούτου προσπάθησε να συνδέσει την διεθνή κατάσταση που διαμορφώνεται μετά την άνοδο Τραμπ και την στροφή δεξιά που καταγράφεται συνολικότερα, με τα ελληνικά πράγματα και την παρούσα διακυβέρνηση. Ενώ διαβάζει σωστά τον καπιταλιστικό αυταρχισμό των ακροδεξιών κομμάτων, επιμένει ότι η απάντηση θα δοθεί από ένα νέο προοδευτικό κίνημα. Στην πραγματικότητα τόσο για τον διεθνή χώρο όσο και για τα ελληνικά πράγματα καταφεύγει στα κατάλοιπα της ιδεολογίας και της πολιτικής των Δημοκρατικών που ηττήθηκαν κατά κράτος στην Αμερική και της νεοφιλελεύθερης σοσιαλδημοκρατίας που υποχωρεί παντού στην συλλογική Δύση. Ο προοδευτισμός του Αλέξη Τσίπρα δεν αμφισβητεί την φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση δίχως σύνορα με όσα την συνοδεύουν -μεταναστευτικό, δικαιωματισμός, πράσινη ατζέντα. Ισχνή όσον αφορά τον διεθνή περίγυρο η ανάγνωση του είναι πιο εύστοχη ως προς την ανάγκη να υπάρξει εναλλακτική εντός Ελλάδος. Όμως αυτή περιγράφεται ως μία διακυβέρνηση δίχως την διαφθορά και την αλαζονεία της παρούσας κυβέρνησης που έχει κάνει ακόμη και τμήματα του κατεστημένου να απηυδίσουν. Γι αυτό άλλωστε λέγεται ότι υποβάλλει τα διαπιστευτήρια του στο σύστημα και αν αληθεύουν οι πληροφορίες με επιτυχία. Ορισμένοι τουλάχιστον από τους μεγάλους οικονομικούς παίκτες της χώρας τον στηρίζουν. Ο Αλέξης Τσίπρας πρεσβεύει μία πιο χρηστή διακυβέρνηση και πιο δίκαιη κατανομή εισοδήματος.

Ο Αντώνης Σαμαράς κινείται σε άλλο επίπεδο, εκφράζει στα καθ’ ημάς την νέα Δεξιά που επικράτησε στις ΗΠΑ και κερδίζει έδαφος στην Ευρώπη. Είναι κατά της παγκοσμιοποίησης, υπέρ του αυστηρού περιορισμού της μετανάστευσης, εχθρός της woke ατζέντας και της πράσινης μετάβασης και υπέρμαχος της ρεαλιστικής σχολής στις διεθνείς σχέσεις. Αναπτύσσει την ανάγκη επανατοποθέτησης της χώρας στον διεθνή περίγυρο, την αντιμετώπιση της Τουρκίας, την διαφυγή από το ενεργειακό μοντέλο της πράσινης ενέργειας. Αλλά δεν έχει εναλλακτική πρόταση για την κατανομή του εισοδήματος και το κοινωνικό κράτος. Ίσως γιατί θα προσκρούσει σε συμφέροντα που θέλει να προσεταιριστεί.

Είναι ο νεοφιλελευθερισμός

Για να γενικεύσουμε τόσο η μία άποψη όσο και η άλλη κινούνται στον αστερισμό του νεοφιλελεύθερου υποδείγματος, που θεωρητικά θέλουν να υπερβούν. Εάν ο νεοφιλελευθερισμός όπως περιέγραψαν οι Πιέρο Νταρντό και Κριστιάν Λαβάλ στο βιβλίο τους «Ο νέος λόγος του κόσμου» είναι ένα αυταρχικό σύστημα διακυβέρνησης που βασίζεται στον γενικευμένο ανταγωνισμό και στην διάλυση κάθε συλλογικότητας, ούτε ο «προοδευτισμός» ούτε η νέα Δεξιά τον αμφισβητεί. Η Δεξιά, παλιά και νέα, βασίζεται στο έθνος ως συνεκτική ιδέα, μόνο που όπως περιγράφει ο Εμμανουέλ Τοντ στο πρόσφατο βιβλίο του «Η ήττα της Δύσης», το κοινωνικό κράτος είναι ο κορμός του έθνους κράτους. Δεν μπορεί να υπάρξει εθνική ενότητα με διαλυμένους τους κοινωνικούς θεσμούς.

Η προοδευτική αριστερή άποψη, (η νεοφιλελεύθερη σοσιαλδημοκρατία εν ολίγοις) δεν μπορεί να αντιληφθεί ακόμη και τώρα αυτό που περιέγραφε εδώ και καιρό ο Ζαν Κλοντ Μισεά στο βιβλίο του «Τα μυστήρια της Αριστεράς», ότι δεν μπορείς να αντιστρατεύεται την οικονομική πτυχή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης όταν αποδέχεται την πολιτική και πολιτιστική του διάσταση. Είναι σαν να προσπαθείς να τον βγάλεις από την πόρτα όταν έχεις ορθάνοιχτα τα παράθυρα για να επανέλθει. Η νέα Δεξιά πάλι δεν αντιλαμβάνεται – και δεν θέλει άλλωστε – ότι δεν μπορείς να ξορκίσεις την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, αμφισβητώντας την πολιτιστική και πολιτική της πτυχή όταν διατηρείς τον οικονομικό της πυρήνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Πώς κλείνει η «τρύπα» στο παράνομο εμπόριο από κατεχόμενα;

Η χρόνια «σιωπή» είναι συνενοχή. Με την προτεινόμενη τροποποίηση κάθε προϊόν που περιλαμβάνεται στο επιτρεπόμενο εμπόριο από τα κατεχόμενα, θα πρέπει να παράγεται σε νόμιμη ιδιοκτησία και όχι ανεξέλεγκτα όπως ισχύει τώρα.

Δημοσιεύτηκε

στις

Η «τρύπα» της παρανομίας στο εμπόριο από τα κατεχόμενα μπορεί να κλείσει με κυπριακή πρωτοβουλία στην ΕΕ, είτε πολιτικά στο Ευρ. Συμβούλιο, είτε μέσω του Δικαστηρίου της ΕΕ, αλλά  η χρόνια «σιωπή» είναι συνενοχή.

Γράφει ο Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ – S&D

Για τα κατεχόμενα, η ΕΕ έχει θεσπίσει δύο Κανονισμούς (νομοθεσίες), που η Κύπρος υποχρεωτικά εφαρμόζει:

α) Τον Κανονισμό για οικονομική στήριξη της τουρκοκυπριακής κοινότητας και

β) τον Κανονισμό για το επιτρεπόμενο εμπόριο.

Ανάμεσα στους δύο Κανονισμούς υπάρχει μια σημαντική διαφορά.  Ο Κανονισμός για οικονομική στήριξη της τουρκοκυπριακής κοινότητας υποχρεώνει την  Ευρ. Επιτροπή να διασφαλίζει εκ των προτέρων ότι οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για έργα στα κατεχόμενα (π.χ. δρόμος, χώρος ανακύκλωσης σκυβάλων κλπ), δεν παραβιάζει τα δικαιώματα φυσικών και νομικών προσώπων, συμπεριλαμβανομένης της ακίνητης ιδιοκτησίας, βάσει της Κυπριακής Δημοκρατίας. Έτσι, κάθε ευρωπαϊκή χρηματοδότηση στα κατεχόμενα, προαπαιτεί σεβασμό του νόμιμου ιδιοκτησιακού καθεστώτος.  Ωστόσο, στον Κανονισμό για το εμπόριο δεν υπάρχει τέτοια πρόνοια για τα επιτρεπόμενα προϊόντα, με αποτέλεσμα μια τεράστια «τρύπα» αφού  η συντριπτική παραγωγή προϊόντων στα κατεχόμενα (π.χ. φθαρτά, φρούτα, τούβλα κ.ά.), γίνεται κατά παράβαση της νόμιμης ιδιοκτησίας. Όσες καταγγελίες υποβάλλονται στην ΕΕ από συναδέλφους, λαμβάνουν την απάντηση που έλαβα το 2017. Η ΕΕ παρακολουθεί και θέτει το θέμα για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις (δεν σχολιάζει τον αθέμιτο ανταγωνισμό), αλλά αδυνατεί για περαιτέρω αφού βάσει της Συνθήκης Προσχώρησης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ, το κοινοτικό κεκτημένο έχει ανασταλεί για τις κατεχόμενες περιοχές όπου δεν ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο το κυπριακό κράτος.

Κατά καιρούς, προκύπτουν ιδιαίτερα ζητήματα υγείας  κι αθέμιτου ανταγωνισμού αφού στα κατεχόμενα δεν υπάρχει πιστοποίηση της παραγωγής προϊόντων σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα υγείας, περιβάλλοντος, ασφάλειας, συνθηκών εργασίας κ.ά., τα οποία όμως εφαρμόζονται στις ελεύθερες περιοχές υποχρεωτικά. Έτσι, ντομάτες, φράουλες και κεράσια Τουρκίας, σφραγίζονται «κυπριακά» και μαζί με άλλα προϊόντα που παράγονται στα κατεχόμενα, όλα χωρίς ευρωπαϊκά πρότυπα, ανταγωνίζονται εκείνα στις ελεύθερες περιοχές. Επιπλέον, προκύπτει περιβαλλοντική καταστροφή λόγω της ανεξέλεγκτης και παράνομης λατόμευσης στον κατεχόμενο Πενταδάκτυλο. Λόγω άγνοιας προβάλλονται ανέφικτες προτάσεις ή για εντυπωσιασμό της εσωτερικής κοινής γνώμης.

Προσωπικά, αφού έλαβα την απάντηση το 2017, επεδίωξα να πείσω τις κυπριακές αρχές ότι επιβάλλεται αλλαγή στον Κανονισμό για το εμπόριο από τα κατεχόμενα ώστε να «κλείσουν» σοβαρές παρανομίες, αλλά  χωρίς ανταπόκριση. Μάλιστα, προχώρησα τότε σε ενημερωτικές συγκεντρώσεις ανά επαρχία. Η πλέον εφικτή αλλαγή βάσει ευρωπαϊκής νομιμότητας με σοβαρές θετικές πολιτικές προεκτάσεις, βρίσκεται στην διαφορά ανάμεσα στους Κανονισμούς. Απαιτείται ανάλογη πρόνοια στον Κανονισμό για το εμπόριο για διασφάλιση ότι η παραγωγή προϊόντων στα κατεχόμενα γίνεται με σεβασμό του νόμιμου ιδιοκτησιακού καθεστώτος της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως ισχύει στον άλλον Κανονισμό. Ενόσω διατηρείται η «τρύπα» στο εμπόριο από τα κατεχόμενα,  η παρανομία θα συνεχίζεται. Για παράδειγμα, ένας Τουρκοκύπριος ή έποικος σφετεριστής Ελληνοκυπριακής περιουσίας (π.χ. γη, εργοστάσιο), μπορεί να την χρησιμοποιεί παράνομα για παραγωγή προϊόντων, τα οποία πωλούνται στις ελεύθερες περιοχές ως νόμιμα!

Η «τρύπα» της παρανομίας στο εμπόριο από τα κατεχόμενα μπορεί να κλείσει με κυπριακή πρωτοβουλία στην ΕΕ, είτε πολιτικά στο Ευρ. Συμβούλιο, είτε μέσω του Δικαστηρίου της ΕΕ, αλλά  η χρόνια «σιωπή» είναι συνενοχή.  Με την προτεινόμενη τροποποίηση κάθε προϊόν που περιλαμβάνεται στο επιτρεπόμενο εμπόριο από τα κατεχόμενα, θα πρέπει να παράγεται σε νόμιμη ιδιοκτησία και όχι ανεξέλεγκτα όπως ισχύει τώρα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Πολιτική

Μάντζος για Μέση Ανατολή: Καθήκον της Ε.Ε. και της Ελλάδας να αναλάβουν ενεργητικές πρωτοβουλίες

Την ανάγκη «αυτοσυγκράτησης καις αμοιβαίας προσπάθειας αποκλιμάκωσης από τα εμπλεκόμενα μέρη» επισημαίνει ο υπεύθυνος Κ.Τ.Ε. Εξωτερικών ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Δημήτρης Μάντζος, τονίζοντας πως η «προληπτική» επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν κλιμακώνει επικίνδυνα την ένταση στη Μέση Ανατολή, απειλώντας με ανάφλεξη την ευρύτερη περιοχή.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Την ανάγκη «αυτοσυγκράτησης καις αμοιβαίας προσπάθειας αποκλιμάκωσης από τα εμπλεκόμενα μέρη» επισημαίνει ο υπεύθυνος Κ.Τ.Ε. Εξωτερικών ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Δημήτρης Μάντζος, τονίζοντας πως η «προληπτική» επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν κλιμακώνει επικίνδυνα την ένταση στη Μέση Ανατολή, απειλώντας με ανάφλεξη την ευρύτερη περιοχή.

«Η κυβέρνηση του Ισραήλ, αδιαφορώντας για τις διεθνείς αντιδράσεις, έχοντας εντείνει τις επιχειρήσεις εθνοκάθαρσης της Γάζας, επιλέγει να ανοίξει νέο μέτωπο με το Ιράν, σε ένα κρίσιμο σημείο, ενώ από τον περασμένο Απρίλιο έχουν αρχίσει διαπραγματεύσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης» σημειώνει ο κ. Μάντζος.

Όπως αναφέρειι, «η νέα αυτή εξέλιξη επισημαίνει με τον πλέον εμφατικό τρόπο όχι μόνο την οριακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Μέση Ανατολή, αλλά και τις ολέθριες επιπτώσεις της μονομερούς αποχώρησης των ΗΠΑ από τη συμφωνία JCPOA το 2018, που περιόρισε τη διεθνή συνεργασία και τον έλεγχο, καθώς και την ιδιαίτερη ιστορική ευθύνη που εναπόκειται πλέον στην Ευρώπη να αντιδράσει, να ζητήσει και να εγγυηθεί τη διεθνή νομιμότητα, την ειρήνη και την ασφάλεια στον κόσμο».

«Είναι καθήκον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της διεθνούς κοινότητας και της Ελλάδας, ιδίως ως Μη Μόνιμου Μέλους Συμβουλίου Ασφαλείας ΟΗΕ, να αναλάβουν ενεργητικές πρωτοβουλίες για την αποκλιμάκωση της έντασης και τη διασφάλιση της εύθραυστης ισορροπίας στην ευρύτερη περιοχή» καταλήγει ο κ. Μάντζος.

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Διεθνή29 λεπτά πριν

Απειλή κατά βουλευτών οδήγησε σε εκκένωση του Καπιτωλίου στο Τέξας

Το Καπιτώλιο της πολιτείας του Τέξας και oi χώροι γύρω από αυτό, στο Ώστιν, εκκενώθηκαν το Σάββατο πριν από την...

Διεθνή59 λεπτά πριν

Το Ιράν χρησιμοποίησε νέο βαλλιστικό πύραυλο υψηλής ευελιξίας στις επιθέσεις κατά του Ισραήλ

Το Ιράν ανακοίνωσε ότι χρησιμοποίησε τον νέο, εξελιγμένο βαλλιστικό πύραυλο Haj Qassem στις τελευταίες επιθέσεις του κατά του Ισραήλ, όπως...

Αναλύσεις1 ώρα πριν

Από τον Οκτώβριο του 2024 στη μάχη των φλεγόμενων αιθέρων

Μια ανάλυση του Γιάννη Πεγειωτη Ήταν Οκτώβριος του 2024 όταν σημειώναμε πως η επίθεση του Ιραν με εκατοντάδες πυραύλους μας...

Διεθνή1 ώρα πριν

Βρετανία: «Ανοησίες ότι οι βάσεις στην Κύπρο εμπλέκονται στις επιχειρήσεις του Ισραήλ»

Σύμφωνα με αναλυτές, το Λονδίνο ανησυχεί για τυχόν αντίποινα τόσο εντός της χώρας όσο και σε συμφέροντα του Ηνωμένου Βασιλείου...

Αναλύσεις2 ώρες πριν

Δίκτυο της Ροζάβα: Το σχέδιο της Τουρκίας απέτυχε!

Ο χάρτης της Μέσης Ανατολής επανασχεδιάζεται. Οι παλιές δομές εξουσίας καταρρέουν. Και η επερχόμενη καταιγίδα θα καθορίσει ποιος θα επιβιώσει...

Δημοφιλή