Ακολουθήστε μας

Κύπρος (Εθνική Φρουρά, Κύπρος 1974)

Οθωμανική στρατηγική υποχρεωτικής μετανάστευσης και αποικισμού

Δημοσιεύτηκε

στις

Aπό το «Sürgün» του 1571 στις σημερινές ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές από την Τουρκία στην Κύπρο

Το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης και το ζήτημα του προσφυγικού στην Κύπρο επανήλθαν έντονα εκ νέου στον δημόσιο διάλογο. Αφορμή ήταν δημοσιεύματα της περασμένης Κυπριακής, που επέκριναν τον ίδιο τον Υπουργό Εσωτερικών Νίκο Νουρή.

Μια άλλη σημαντική εξέλιξη που προέκυψε μέσα στη βδομάδα ήταν η υπογραφή της διακρατικής συμφωνίας με το Ισραήλ για εγκατάσταση ηλεκτρονικού συστήματος επιτήρησης της «Πράσινης Γραμμής», με απώτερο στόχο τον περιορισμό της παράνομης διακίνησης από τα κατεχόμενα στις ελεύθερες περιοχές. Χωρίς αμφιβολία, μεγάλο μέρος των μεταναστευτικών ροών ενθαρρύνεται και υποκινείται από Τούρκους λαθρεμπόρους. Για να κατανοήσει κανείς τους απώτερους στόχους της Τουρκίας, που ανέλαβε ρόλο τροχονόμου μεταναστών-προσφύγων και άλλων πληθυσμών, θα πρέπει να ανατρέξει στις οθωμανικές πρακτικές προηγούμενων αιώνων. Στην παρούσα ανάλυση εξετάζεται η οθωμανική στρατηγική της υποχρεωτικής μετανάστευσης και των απελάσεων κυρίως προς την Κύπρο αλλά και άλλες περιοχές.

Sürgün – Στόχοι και σκοποί

H μετανάστευση με τον εξαναγκασμό και ο εποικισμός άλλων περιοχών από την Οθωμανική Διοίκηση είχε διάφορους αλληλένδετους σκοπούς και στόχους: Στρατηγικούς, πολιτικούς, οικονομικούς, εμπορικούς, θρησκευτικούς και ασφαλώς δημογραφικούς. Ένας από τους πιο σημαντικούς μελετητές της πρώιμης οθωμανικής περιόδου τον περασμένο αιώνα, ο Halil Inalcik, έχει κάνει πολυάριθμες έρευνες στο θέμα της μεταφοράς πληθυσμού. Στο πολύτιμο άρθρο του «Οθωμανικές μέθοδοι κατάκτησης», που δημοσιεύθηκε το 1954, επισημαίνει πως ο κρατικά μεθοδευμένος εκτοπισμός και μετανάστευση κατέχουν μια σημαντική θέση στο ευρύτερο πρότυπο της οθωμανικής επέκτασης.

Στην τουρκική-οθωμανική ορολογία υπήρχε μάλιστα και η λέξη sürgün (απέλαση, μεταφορά) που νοηματοδοτούσε κυρίως δύο καταστάσεις. Πρώτον, όριζε την αναγκαστική μετανάστευση ή εξορία, που επιβλήθηκε στους αντιφρονούντες είτε προσωρινά είτε μόνιμα από την Πύλη, για να διατηρηθεί η πολιτική σταθερότητα στον τόπο από τον οποίο απομακρύνθηκαν. Δεύτερον, και πιο σημαντικό σε σχέση με τους Έλληνες-Χριστιανούς, Αρμενίους ή Εβραίους, το Sürgün προσδιορίζει την οθωμανική πολιτική μεταφοράς πληθυσμού, σύμφωνα με την οποία μεγάλος αριθμός ανθρώπων αναγκάστηκαν να μετεγκατασταθούν για στρατηγικούς σκοπούς.

H πιο κατατοπιστική μελέτη της χρήσης του Sürgün στην οθωμανική ιστορία παραμένει η σειρά άρθρων που δημοσιεύτηκε από τον Omer Lufti Barkan, μεταξύ των ετών 1949 και 1953, με τον τίτλο «Οι μεταφορές πληθυσμών ως μέθοδος εγκατάστασης και αποικισμού στην Οθωμανική Αυτοκρατορία». Ο Barkan παρουσιάζει το Sürgün ως σημαντικό στοιχείο στο μεγάλο δημογραφικό κίνημα που στήριξε την ίδρυση και ανάπτυξη της Oθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η μελέτη επικεντρώνεται στον αποικισμό της Ρόδου και της Κύπρου, την εγκατάσταση Τούρκων στη Ρούμελη, τη μετεγκατάσταση νομάδων και τη μεταφορά μελών ή της άρχουσας τάξης, τόσο Χριστιανών όσο και Μουσουλμάνων. Παράλληλα στο άρθρο του με τίτλο «Μέθοδος εγκατάστασης και εποικισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στις εξορίες» υποστηρίζει πως, πέρα από τη στρατιωτική σκοπιμότητα, οι απελάσεις από τους Οθωμανούς και η πολιτική επανεγκατάστασης των μεταναστών συνοδευόταν τις πλείστες φορές με πολιτικά κίνητρα ή στόχους. «Η επανεγκατάσταση Τούρκων και μουσουλμάνων μεταναστών μεταξύ των “εχθρικών” στοιχείων και η μετακίνηση χριστιανών από τα κατακτημένα εδάφη αντιμετωπίζονταν ως προϋπόθεση της ασφάλειας και της τάξης», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Εποικισμός αντί στρατός

Οι Οθωμανοί διαπίστωσαν εξ αρχής ότι ο αποικισμός είναι το πιο αποτελεσματικό και σημαντικό εργαλείο για την επίτευξη μακροπρόθεσμου ελέγχου της γης. Η στρατιωτική κατοχή από μόνη της αποδείχθηκε επωφελής σε πολλές περιπτώσεις, ιδιαίτερα βραχυπρόθεσμα, αλλά είχε μειονεκτήματα αναφορικά με την παγίωση της εξουσίας σε μια περιοχή. Επιπλέον, η τοποθέτηση στοιχείων του κεντρικού στρατιωτικού σώματος στερούσε πολύτιμο ανθρώπινο δυναμικό και αντλούσε άμεσα στους υλικούς πόρους του κράτους. Από την άλλη, η μόνιμη μεταφορά και εγκατάσταση κοινοτήτων σε άλλες περιοχές, αποδείχθηκε ένα αυτοσυντηρούμενο μέσο ελέγχου που είχε ελάχιστες επιπτώσεις στον κεντρικό κρατικό μηχανισμό.

Ο χαρακτήρας της κατοχής και του εποικισμού ήταν συχνά στενά συνδεδεμένος με τον επιθυμητό βαθμό ελέγχου σε αυτό το έδαφος. Η εφαρμογή μιας προσπάθειας εποικισμού, ο αριθμός και το είδος των ανθρώπων που μετέφεραν σε μια επικράτεια, συχνά συνδέονταν με τον βαθμό ελέγχου που απαιτείται για μια συγκεκριμένη περιοχή. Η Βουλγαρία, για παράδειγμα, ήταν ζωτικής σημασίας για το δυτικό μέτωπο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και για την υπεράσπιση της καρδιάς του κράτους – υπήρχε πολύ μεγάλος αριθμός ανθρώπων που μεταφέρθηκαν εκεί. Ο αυστηρός έλεγχος της Αλβανίας, μιας περιοχής ζωτικής σημασίας για τους ψυχρούς πολέμους της Αυτοκρατορίας με τη Βενετία, εξετάζεται επίσης υπό αυτό το πρίσμα.

Μέθοδοι δημογραφικής μηχανικής

Επιπλέον, ο εποικισμός εδαφών συχνά λειτούργησε προς τη μακροπρόθεσμη δημογραφική αλλαγή, συμπεριλαμβανομένης της μεταμόρφωσης του χαρακτήρα και της τελικής ταυτότητας εκείνων που αποτελούσαν τους κατοίκους μιας περιοχής. Αυτό επιτεύχθηκε τόσο μέσω της εισροής νέων δημογραφικών στοιχείων όσο και μέσω της πρόκλησης αλλαγής στον γηγενή πληθυσμό, συνήθως με τη μορφή θρησκευτικής μεταστροφής ή γλωσσικής και πολιτισμικής αφομοίωσης. Αυτό πράγματι αποδείχθηκε κρίσιμη δύναμη στην ιστορία της τουρκικής κυριαρχίας στην Ανατολία και σε μικρότερο βαθμό σε μέρος των Βαλκανίων.

Επιδεικνύοντας την επιθυμία να αξιοποιήσει άλλες πηγές ανθρώπινου δυναμικού για την εκπλήρωση των στόχων ασφαλείας, η οθωμανική κυβέρνηση ωθούσε νέους από την τάξη των πολιτών/αγροτών επιλέξιμους για στρατιωτικές θέσεις κατά τη διάρκεια του εποικισμού της Κύπρου. Δεν μπορεί επίσης να είναι τυχαίο ότι ο μεγαλύτερος αριθμός μεταναστών που φτάνουν από την Τουρκία σήμερα στην Κύπρο είναι επίσης άνδρες νεαρής ηλικίας.

Κατάκτηση Κύπρου και απογραφή

Την εποχή των Οθωμανών Τούρκων στην Κύπρο, που διήρκεσε από το 1571 έως το 1878, η φεουδαρχική πρακτική καταργήθηκε, αναστηλώθηκε η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία και τουρκικές οικογένειες από την Ανατολία εγκαταστάθηκαν στο νησί μας, ως απαίτηση της κεντρικής κρατικής πολιτικής. Αμέσως μετά την οθωμανική κατάκτηση οι Τούρκοι ίδρυσαν το Κυβερνείο τους στη Λευκωσία. Ο πρώτος Γενικός Κυβερνήτης της Κύπρου ήταν ο Σερντάρ Μουζαφέρ Πασάς και ο πρώτος Καδής (ιεροδίκης που δικάζει με βάση τον θρησκευτικό νόμο της σαρία), ήταν ο Εκμέλ Εφέντι.

Με το αυτοκρατορικό διάταγμα της 9ης Οκτωβρίου 1571, ο Σινάν Πασάς διορίστηκε ως ο Γενικός Κυβερνήτης και διατάχθηκε να κάνει απογραφή πληθυσμού και να μάθει ποιο σύστημα διακυβέρνησης θα ακολουθούσε. Σύμφωνα με οθωμανικά ιστορικά αρχεία, εκείνην την εποχή ζούσαν 150 χιλιάδες άνδρες, εκ των οποίων 18 χιλιάδες ήταν φορολογούμενοι και 30 χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες. Η μεταφορά Τούρκων στο νησί για την ασφάλειας της Ανατολικής Μεσογείου υλοποιήθηκε μέσω της υποχρεωτικής μετανάστευσης κοινοτήτων, κυρίως από την Ανατολία.

Επιπλέον η πρακτική της εξορίας, που χρησιμοποιήθηκε ως μηχανισμός της κρατικής πολιτικής στο οθωμανικό-τουρκικό σύστημα, δεν ήταν απολύτως αναγκαστική, αλλά πραγματώθηκε μέσω αυτών που επιθυμούσαν να ζήσουν μια πιο άνετη ζωή στην κατακτημένη γη. Αυτό έγινε και γίνεται και σήμερα με τους Τούρκους εποίκους στα κατεχόμενα μετά την τουρκική εισβολή.

Οι Οθωμανοί ανακοίνωσαν τότε και κίνητρα για τη στρατηγική-μετανάστευση δηλώνοντας ότι δεν θα ληφθεί φόρος από τις τουρκικές οικογένειες που αποφάσιζαν να εγκατασταθούν στο νησί για περίοδο 2 ετών. Σε οθωμανικό έγγραφο ημερομηνίας 9 Απριλίου 1571 σχετικά με τη μεταφορά πληθυσμού από την Ανατολία στην Κύπρο, σημειώνεται πως δόθηκε μια «οδηγία να μη δεσμεύονται οι οικογένειες που ζουν στην περιφέρεια της Καραμανίας που θέλουν να μεταναστεύσουν με τη θέλησή τους και μάλιστα να τους ενθαρρύνει να το πράξουν».

Εκτελέσεις «απρόθυμων» και οι «αιρετικοί»

Όπως σημειώνει ο Vamık D. Volkan στο βιβλίο του «Cyprus-Warand Adaptation», μόνο το 1/3 από αυτούς που μεταφέρθηκαν στην Κύπρο πήγαν οικειοθελώς, ενώ για όσους απρόθυμους αποστάτες προσπάθησαν να δραπετεύσουν, ο Σουλτάνος διέταξε τον απαγχονισμό τους. Αυτή η μέθοδος της «αναγκαστικής εξορίας» υιοθετήθηκε τόσο σοβαρά, που η αυτοκρατορική διαταγή περιελάμβανε πρόταση για καταγραφή λεπτομερέστατων περιγραφών όλων των μεταφερθέντων στην Κύπρο, ώστε οι υπάλληλοι στο νησί να μπορούν να το επιβεβαιώσουν πως όλοι είχαν συμμορφωθεί.

Στην περίπτωση της Κύπρου, τα κριτήρια επιλογής στόχευαν τόσο εκείνα τα άτομα που βρίσκονται στην περιφέρεια της κοινωνίας και της οικονομίας -όσους είχαν λίγη έκταση γης ή καθόλου, αγρότες, πρόσφατους μετανάστες, άνεργους, καθώς και όσους καταδικάστηκαν για μικροαδικήματα όπως τοκογλυφία- καθώς και όσους είχαν εμπορικές δεξιότητες – τσαγκάρηδες, υφασματοποιοί, μάγειρες, κηροποιοί, βυρσοδέψες, σιδηρουργοί κ.ά..

Το 1577-78 δόθηκε εντολή από τον Μουράτ Β΄ προς τον γενικό κυβερνήτη του Σουλτανάτου του Ρουμ στην Κεντρική Ανατολία, που δήλωνε ότι εάν χρειαζόταν, αντί να εκτελεστούν, οι «αιρετικοί» Κιζιλπάσιδες (κοκκινοκέφαλοι – τουρκομάνοι με περσικές καταβολές) θα έπρεπε να τιμωρούνται με απέλαση στην Κύπρο. Παρουσιάζει ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο κατεχόμενος σήμερα Τράχωνας στην επαρχία Λευκωσίας ονομάζεται στα τουρκικά «Kizilbash».

Κατά προσέγγιση 30.000 Τούρκοι είχαν εγκατασταθεί στην Κύπρο μέχρι τα τέλη του 17ου αιώνα και αυτή η μέθοδος αποικισμού χρησιμοποιήθηκε μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα. Οι Τούρκοι της Ανατολίας κατάφεραν σταδιακά να φτάσουν το 1/3 του πληθυσμού του νησιού και, σύμφωνα με όσα καταγράφει ο Halil lnalcık στο βιβλίο του «Kıbrıs’ta Türk İdaresi Altında Nufus», υπολογίζεται ότι ο τουρκικός πληθυσμός στην απογραφή του 1777 ανήλθε σε 47 χιλιάδες, από σύνολο 84 χιλιάδων.

Σημερινή

Συνέχεια ανάγνωσης

Κύπρος

Νίκος Μελέτης στο Liberal: Τριμερής στη Νέα Υόρκη: Το δύσκολο ραντεβού για το Κυπριακό

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ηπρόσκληση του ΓΓ του ΟΗΕ για άτυπο δείπνο του προέδρου της Κύπρου Νίκου Χριστοδουλίδη και του Τουρκοκύπριου ηγέτη Ερσίν Τατάρ στη Νέα Υόρκη στις 15 Οκτωβρίου δημιουργεί εικόνα κινητικότητας για το Κυπριακό, η οποία όμως είναι εικονική καθώς όλα δείχνουν ότι δύσκολα θα υπάρξουν οι προϋποθέσεις για την επανέναρξη μιας σοβαρής και με προοπτικές επιτυχίας, διαδικασίας για τη λύση του κυπριακού.

Μια διαδικασία που με τα υπάρχοντα δεδομένα είτε θα αφήσει το Κυπριακό στη σημερινή στασιμότητα είτε θα έχει δυσάρεστες εκπλήξεις (για τη Λευκωσία) από τη σπουδή του Αντόνιο Γκουτέρες να επιδείξει πρόοδο.

Ο Α. Γκουτέρες εξάλλου βλέποντας το μεγάλο χάσμα που χωρίζει τις δυο πλευρές λόγω της αδιάλλακτης και διχοτομικής θέσης που υποστηρίζει η τουρκική πλευρά επέλεξε να μην ζητήσει επισήμως τη σύγκλιση Τριμερούς αλλά να καλέσει σε άτυπο δείπνο τους Ν. Χριστοδουλίδη και Ε. Τατάρ. Ο Ν. Χριστοδουλίδης από την ημέρα της εκλογής του είχε θέσει ως προτεραιότητα την αναζωογόνηση του διεθνούς ενδιαφέροντος για το Κυπριακό και την επανέναρξη των συνομιλιών στη βάση των αποφάσεων του ΣΑ του ΟΗΕ και του ευρωπαϊκού κεκτημένου από το σημείο στο οποίο διακόπηκαν στο Κραν Μοντάνα το 2017.

Ο Ν. Χριστοδουλίδης σε δηλώσεις την περασμένη εβδομάδα τόνισε ότι η «συζήτηση γίνεται με ένα και μόνο σκοπό: να δούμε αν υπάρχει η προοπτική για επανέναρξη των συνομιλιών…» περιορίζοντας έτσι τις προσδοκίες ότι η Τριμερής είναι από μόνη της η έναρξη μιας νέας διαδικασίας για το Κυπριακό.

Από την άλλη πλευρά η τουρκοκυπριακή πλευρά τοποθετείται με απόλυτο τρόπο. Ο Ε. Τατάρ επιμένει ότι προϋπόθεση για επανέναρξη των συνομιλιών είναι η αναγνώριση της κυριαρχικής ισότητας και ισότιμου διεθνούς στάτους.

Τόσο ο Ε. Τατάρ όσο και ο «υπουργός εξωτερικών» του ψευδοκράτους Τ. Ερτουγρούλογλου δήλωσαν ότι η επικείμενη άτυπη τριμερής συνάντηση με τον επικεφαλής του ΟΗΕ «δεν θα περιλαμβάνει την ιδέα της ομοσπονδίας».

Στην Αθήνα ο Υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης πάντως επιμένει στην εκτίμηση του (συνέντευξη σε Καθημερινή) ότι «το γεγονός ότι υπάρχει βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων δημιουργεί, ομολογουμένως, καλύτερες συνθήκες για την επανεκκίνηση των συζητήσεων. Μόνο μέσα από τον παραγωγικό διάλογο μπορεί να υπάρξει βιώσιμη λύση, βεβαίως στο πλαίσιο των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας. Ποτέ καμία συζήτηση ποτέ δεν τελείωσε πριν ξεκινήσει».

Ο ΓΓ φαίνεται να κινείται βάσει και της Έκθεσης Ολγκίν της προσωπικής απεσταλμένης του, η οποία ολοκλήρωσε την εξάμηνη αποστολή της τον Ιούλιο, όμως το περιεχόμενο της Έκθεσης και οι εισηγήσεις της δεν έχουν γίνει γνωστές και μάλιστα δεν έχουν καν ενημερωθεί οι δυο πλευρές για το περιεχόμενο της. Η κ. Ολγκίν είχε προκαλέσει προβληματισμό καθώς έδειχνε να τηρεί ίσες αποστάσεις όμως η Λευκωσία είχε επισημάνει ότι και η ίδια και ο ΓΓ δεν μπορούν να παρακάμψουν το πλαίσιο της εντολής που έχουν από τον ΟΗΕ για αναζήτηση λύσης στη βάση των αποφάσεων του ΣΑ του ΟΗΕ. Επίσης, δεν είναι γνωστό εάν η κ. Ολγκίν έχει συμπεριλάβει στην Έκθεση τις συγκεκριμένες προτάσεις ώστε να μπορεί να ξεκινήσουν οι συνομιλίες υπερβαίνοντας το προφανές αδιέξοδο που προκύπτει από τις εκτός πλαισίου θέσεις και προϋποθέσεις που θέτει η τουρκική και τουρκοκυπριακή πλευρά.

Ο κ. Γκουτέρες πιθανόν να επιχειρήσει, προκειμένου να αποτραπεί το αδιέξοδο από την πρώτη στιγμή να επιχειρήσει να δεσμεύσει τις δυο πλευρές σε ένα μικρό πακέτο θεμάτων που η συζήτηση θα προχωρά εξελικτικά με θέματα όπως της ασφάλειας και της πολιτικής ισότητας. Το ερώτημα είναι εάν θα δεχθεί ο κ. Τατάρ ένα τέτοιο έγγραφο ως βάση συζήτησης εάν δεν εξασφαλίσει από πριν κάποιους από τους όρους που θέτει είτε μια δέσμευση για το τι θα συμβεί με το καθεστώς των Τουρκοκυπρίων εάν και η νέα διαδικασία οδηγηθεί σε αδιέξοδο. Κάτι βεβαίως που δεν έχει δυνατότητα να επιβάλει ο ΓΓ ούτε φυσικά η Κυπριακή Δημοκρατία μπορεί να αποδεχθεί, καθώς αυτό θα αποτελούσε βασικό κίνητρο για να οδηγήσει η τουρκική πλευρά τη διαδικασία σε αδιέξοδο.

Έτσι αυτή τη στιγμή κανείς δεν γνωρίζει εάν στο άτυπο δείπνο ο κ. Γκουτέρες θα παρουσιάσει και θα συζητήσει την έκθεση Ολγκίν και εάν επιχειρήσει να δώσει συνέχεια στη διαδικασία. Παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με τις δημόσιες δηλώσεις της τουρκικής πλευράς δεν μπορεί να προκύψει σημείο σύγκλισης.

Πλέον το ενδιαφέρον εστιάζεται στον χειρισμό του ίδιου του ΓΓ του ΟΗΕ ο οποίος θέλει να στηρίξει τη διαδικασία της κ. Ολγκίν η οποία προαλείφεται για διάδοχός του στη θέση του ΓΓ του διεθνούς οργανισμού και η οποία θα έχει να επιδείξει μια «πρόοδο» στο Κυπριακό στον φάκελο της υποψηφιότητας της την επόμενη χρονιά.

 

ΠΗΓΗ: Liberal.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Η αθέατη πλευρά της Κύπρου!

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Παρέμβαση του Κώστα Πικραμένου στο Ράδιο Πρώτο και την εκπομπή του Μάριου Πούλλαδου.

Συνέχεια ανάγνωσης

Κύπρος

Χάος και ρεζίλι! Πολιτική κρίση στα Κατεχόμενα

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τα όσα συμβαίνουν δείχνουν ξεκάθαρα ότι η χώρα δεν μπορεί να κυβερνηθεί, ανέφερε αρχηγός κόμματος στο ψευδοκράτος

Ως χάος και ρεζίλι περιγράφεται η πολιτική κρίση που ξέσπασε στα κατεχόμενα από προχθές με την αδυναμία των τριών κομμάτων της «συγκυβέρνησης», Κόμμα Εθνικής Ενότητας – Δημοκρατικό Κόμμα – Κόμμα Αναγέννησης, που έχουν 29 «βουλευτές», να “εκλέξουν” «πρόεδρο της βουλής», κάτι για το οποίο χρειάζονται 26 ψήφοι.

Χθες ο Τ/κ ηγέτης Ερσίν Τατάρ αναγκάστηκε να επιστρέψει άρον-άρον από το ταξίδι του στην Τουρκία για να μπορέσει ο Ζορλού Τορέ, νυν «πρόεδρος της βουλής» και «βουλευτής» του ΚΕΕ, να προεδρεύσει του “σώματος” έστω κι αργά το απόγευμα για να μπορέσει να συνεχισθεί η διαδικασία. Όμως ο κ. Τορέ, που δεν μπόρεσε να εκλεγεί έπειτα από τέσσερις ψηφοφορίες στη «βουλή» προχθές, πρώτη μέρα της διαδικασίας, αρνήθηκε να συγκαλέσει τη «βουλή» επειδή το κόμμα του δεν θα τον πρότεινε, αλλά θα πρότεινε ξανά τον Κουτλού Εβρέν, ο οποίος επίσης δεν πέρασε από την ψηφοφορία προχθές.

Ο Πρόεδρος του ΚΕΕ και «πρωθυπουργός», Ουνάλ Ουστέλ, μαζί με τον Τ/κ ηγέτη προσπάθησαν να πείσουν τον κ. Τορέ σε συνάντηση στο «προεδρικό», στην οποία παρευρέθηκε και ο Τούρκος «πρέσβης» στα κατεχόμενα, Εκρέμ Σερίν. Μετά την αντίδραση του Ζορλού Τορέ, ο κ. Σερίν – σύμφωνα τουλάχιστον με την “Αβρούπα” – απείλησε ότι θα ‘κάνει παράπονα γι’ αυτόν στην Άγκυρα’. Τότε ο κ. Τορέ αισθάνθηκε αδιαθεσία και μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο στη κατεχόμενη Λευκωσία.

Ακολούθησαν, όπως αναφέρουν δημοσιεύματα, πιέσεις προς τον γηραιότερο «βουλευτή», επίσης του ΚΕΕ, τον Αλί Πιλλί, για να προεδρεύσει αυτός της “ολομέλειας” και να μπορέσει να συνεχιστεί η διαδικασία. Και ο κ. Πιλλί αισθάνθηκε αδιαθεσία και μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο στην κατεχόμενη Μόρφου, όπου διαμένει.

Στο μεταξύ, το ΡΤΚ, έπειτα από εσωκομματικές διαδικασίες, ανακοίνωσε ότι κατέθεσε πρόταση στη «βουλή» για πρόωρες «βουλευτικές εκλογές» στις 15 Δεκεμβρίου. Ο Πρόεδρος του ΡΤΚ, Τουφάν Ερχιουρμάν, δήλωσε πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την προσφυγή στη βούληση του «λαού». «Δεν υπάρχει καμιά προσδοκία από αυτή τη δομή εξουσίας. Τα όσα συμβαίνουν δείχνουν ξεκάθαρα ότι η χώρα δεν μπορεί να κυβερνηθεί». Με τις πρόωρες «εκλογές», συνέχισε, «θα βγάλουμε τη χώρα από το χάος».

Τα μεσάνυχτα και έπειτα από όλα όσα είχαν συμβεί, οι 29 «βουλευτές» των τριών κομμάτων της «συγκυβέρνησης» πήραν τις θέσεις του στα έδρανα της “ολομέλειας” και κάλεσαν και τα ΜΜΕ. Προσπάθησαν παράνομα – όπως γράφει η “Γενί Ντουζέ”ν – να εκβιάσουν τη σύγκληση της “ολομέλειας” και ζήτησαν από την «αντιπρόεδρο της βουλής», Φεζιλέτ Όζντενεφε, που ανήκει στο ΡΤΚ, να ασκήσει την “προεδρία”. Πήραν όμως αρνητική απάντηση, ενώ έντονα αντέδρασε ο Τουφάν Ερχιουρμάν για τη μετακίνηση της ευθύνης στην αντιπολίτευση, λόγω ανικανότητας να εκλέξουν «πρόεδρο της βουλής» τα κόμματα της «συγκυβέρνησης».

Ο Ουνάλ Ουστέλ, Πρόεδρος του ΚΕΕ, ανακοίνωσε τότε στα ΜΜΕ ότι θα προτείνουν και πάλι τον Κουτλού Εβρέν για «πρόεδρο της βουλής» και θα τον εκλέξουν. «Δεν είναι ώρα για πρόωρες εκλογές, αλλά εάν αυτό χρειαστεί εμείς είμαστε έτοιμοι», ανέφερε ο κ. Ουστέλ.

Πρόσθεσε ότι σύμφωνα με τον «κανονισμό» της «βουλής» και το «σύνταγμα» υπάρχει περιθώριο 10 ημερών για να εκλεγεί «πρόεδρος της βουλής».

Τ/κ ΜΜΕ αναφέρουν ότι λόγω της ασθένειας του Ζορλού Τορέ, η κ. Όζντενεφε τον αναπληρώνει στην «προεδρία της βουλής».

Η κατάσταση της υγείας των Τορέ και Πιλλί είναι καλή, όπως έγινε γνωστό.

Κύριο θέμα στον Τύπο

Η πολιτική κρίση που προέκυψε με την μη εκλογή «προέδρου της βουλής» στα κατεχόμενα και η άρον-άρον επιστροφή του Τ/κ ηγέτη Ερσίν Τατάρ από την Τουρκία γι’ αυτό το λόγο και οι σχετικές συζητήσεις προβάλλονται σήμερα στις τουρκοκυπριακές εφημερίδες.

Η «Αβρούπα» (Ευρώπη) με τίτλο «Θα κάνω παράπονο για σένα στην Άγκυρα» αναφέρεται στο παρασκήνιο της χθεσινής ημέρας και γράφει ότι ο Τούρκος «πρέσβης» στο ψευδοκράτος, Εκρέμ Σερίν, απείλησε τον νυν “πρόεδρο” της “βουλής” Ζορλού Τορέ να την ανοίξει και να προεδρεύσει, απειλώντας τον ότι θα τον «καρφώσει» στην Τουρκία. Σε άλλο θέμα γράφει ότι ο Πρόεδρος του Κόμματος του Λαού, Κουντρέτ Οζερσάι, διερωτήθηκε εάν μετά από όλα αυτά το ΡΤΚ θα φύγει από τη «βουλή». Αλλού αναφέρεται πως ο «δήμαρχος» Κερύνειας και στέλεχος του ΡΤΚ, Μουράτ Σενκιούλ, χαρακτήρισε ξεδιάντροπη την προσπάθεια Τατάρ να επιρρίψει τις ευθύνες για την πολιτική κρίση στο κόμμα της αντιπολίτευσης.

Η «Χαλκίν Σεσί» (Φωνή του λαού) με τίτλο «Μεγαλώνει το χάος στη βουλή» γράφει ότι λόγω της κρίσης ο Τατάρ επέστρεψε άρον-άρον από την Τουρκία και το ΡΤΚ υπέβαλε πρόταση για «εκλογές» στις 15 Δεκεμβρίου, αλλά πήρε αρνητική απάντηση από το ΚΕΕ.  Σε άλλο θέμα γράφει ότι η πρώην «πρόεδρος της βουλής», Σιμπέλ Σιμπέρ, είπε ότι αυτά που συμβαίνουν είναι ντροπιαστικά. Αλλού γράφει ότι συνελήφθησαν δύο άτομα που εργάζονται στο «τμήμα δασών» και με ψεύτικα χαρτιά διεκδικούσαν επιδόματα βάρδιας.

Η «Κίπρις» (Κύπρος) με τίτλο «Χάος» γράφει ότι αυτή η λέξη μπορεί να περιγράψει τα όσα έγιναν χθες κατά τη διάρκεια της ημέρας και πάλι όμως δεν έγινε κατορθωτό να εκλεγεί «πρόεδρος της βουλής». Σε άλλο θέμα προβάλλει τις δηλώσεις του «υπουργού τουρισμού», Φικρί Ατάογλου, πως θα κάνουν νέα βήματα στο Βαρώσι. Αλλού αναφέρεται στην κίνηση στο παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου και γράφει ότι στους πρώτους 9 μήνες του 2024 πραγματοποιήθηκαν σχεδόν 22.000 πτήσεις.

Η «Γενί Ντουζέν» (Νέα τάξη) με τίτλο «Πρωτοφανές πολιτικό ρεζίλι!» γράφει επίσης ότι οι Τορέ και Αλί Πιλλί του ΚΕΕ αισθάνθηκαν άσχημα έπειτα από πιέσεις ν’ ανοίξει η «βουλή» υπό την “προεδρία” τους και προβάλλει την πρόταση ΡΤΚ για πρόωρες «εκλογές» στις 15 Δεκέμβριου. Αφιερώνει ολόκληρο το πρωτοσέλιδο στα χθεσινά γεγονότα και γράφει ότι παράνομα οι 29 «βουλευτές» της «συγκυβέρνησης» πήραν τις θέσεις τους χθες τα μεσάνυχτα στα έδρανα της “ολομέλειας”, ασκώντας πίεση στο ΡΤΚ να προσέλθει κι εκείνο και στη «βουλευτή» του κόμματος, Φεζιλέτ Όζντενεφε, να προεδρεύσει της συνεδρίας.

Συνέχεια ανάγνωσης

ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή