Στις 25 Ιουνίου, οι αρχές της Αρμενίας συνέλαβαν μέλη της αντιπολίτευσης με την κατηγορία ότι ενορχήστρωσαν απόπειρα πραξικοπήματος και σχεδίασαν τρομοκρατικές επιθέσεις με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης του Nikol Pashinyan.

Γράφει ο Γιώργος Μενεσιάν

Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, πίσω από τη φερόμενη συνωμοσία βρίσκεται ο Αρχιεπίσκοπος Bagrat Galstanyan, ο οποίος αναδείχθηκε σε de facto ηγέτη των περσινών μαζικών αντικυβερνητικών διαδηλώσεων. Μαζί του συνελήφθησαν, μεταξύ άλλων, ένα πρώην μέλος της Εθνοσυνέλευσης της Δημοκρατίας του Αρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ), ένας συνταγματάρχης και ένα μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της Αρμενικής Επαναστατικής Ομοσπονδίας (ΑΕΟ), ενός κόμματος της αντιπολίτευσης που έχει ισχυρή παρουσία στις αρμενικές κοινότητες του εξωτερικού – αν και η πολιτική του έκφραση στην Αρμενία παρουσιάζει διαφορές από εκείνη της Διασποράς.

Λίγες ώρες πριν τις συλλήψεις, ο πρωθυπουργός Pashinyan κατηγόρησε ευθέως τους δύο πρώην προέδρους Robert Kocharyan και Serzh Sargsyan, την ΑΕΟ, την Αρμενική Εκκλησία και επιχειρηματικά συμφέροντα (ολιγάρχες) ότι συνωμοτούν για τη βίαιη ανατροπή της κυβέρνησης.

Το πολιτικό κλίμα είχε ήδη οξυνθεί το τελευταίο διάστημα, με σφοδρές δημόσιες αντιπαραθέσεις μεταξύ του Pashinyan, της αντιπολίτευσης, παραγόντων της Διασποράς και της ηγεσίας της Αρμενικής Αποστολικής Εκκλησίας, συχνά με έλλειψη πολιτικού πολιτισμού και προσωπικές επιθέσεις.

Αν και δεν είναι σαφές κατά πόσο οι κατηγορίες ευσταθούν, οι ενδείξεις συγκλίνουν προς την εκτίμηση ότι πρόκειται για πολιτικές διώξεις και για μια προσπάθεια περαιτέρω αποδυνάμωσης της αντιπολίτευσης. Σε κάθε περίπτωση δεν μπορούμε να εξάγουμε ασφαλή συμπεράσματα ακόμα.

Η αντιπολίτευση, που εκπροσωπείται κυρίως από τα κόμματα των δύο πρώην προέδρων και την ΑΕΟ, δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στην Αρμενία, λόγω του σχεδόν αυταρχικού τρόπου που κυβέρνησε στο παρελθόν. Είναι γνωστό, επίσης, ότι διατηρεί δεσμούς με τη Μόσχα και πολλά μέλη της εμπλέκονται σε σκάνδαλα διαφθοράς.

Η Αρμενία βρίσκεται σήμερα σε μια ιδιόμορφη και συχνά αντιφατική πολιτική κατάσταση, χαρακτηριστική των χωρών με υπό μετάβαση δημοκρατικά καθεστώτα:

Στην εξωτερική πολιτική, η κυβέρνηση ακολουθεί μια στρατηγική «εξευρωπαϊσμού» και σταδιακής απεξάρτησης από τη Ρωσία, ενώ επιδιώκει την ομαλοποίηση των σχέσεων με την Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν. Αυτή η πολιτική, ωστόσο, συνοδεύεται από σημαντικές υποχωρήσεις στα εθνικά θέματα, με δυνητικά καταστροφικές συνέπειες για τη χώρα.

Επίσης στο εσωτερικό, έχουν υλοποιηθεί ορισμένες μεταρρυθμίσεις προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης του κρατικού μηχανισμού, της εθνικής οικονομίας και κάποιων θεσμών.

Παράλληλα, όμως, καταγράφονται πισωγυρίσματα στα ζητήματα κράτους δικαίου, ελευθερίας του λόγου και πολιτικής πολυφωνίας. Αν και η Αρμενία διατηρεί καλύτερες επιδόσεις σε αυτούς τους δείκτες σε σύγκριση με το παρελθόν και τις γειτονικές χώρες, παραβιάσεις παρατηρούνται κυρίως απέναντι σε πολιτικές ομάδες που αντιτίθενται στην κυβέρνηση. Άκρως απογοητευτική είναι και η αντιμετώπιση των προσφύγων από το Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Η κατάσταση θυμίζει, εν μέρει, τις πολιτικές διώξεις που βρίσκονται σε εξέλιξη στη γειτονική Γεωργία, όπου η φιλορωσική κυβέρνηση καταστέλλει την αντιπολίτευση. Παρά τα προβλήματα, η Αρμενία παραμένει η πιο δημοκρατική χώρα του Νοτίου Καυκάσου, ιδιαίτερα μετά την αυταρχική στροφή της Γεωργίας.

Ωστόσο, ο βαθύς εσωτερικός διχασμός, η αλαζονεία του πρωθυπουργού και των αντιπάλων του, καθώς και η σύγκρουση κυβέρνησης–Διασποράς υπονομεύουν την σταθερότητα και τις προοπτικές της Αρμενίας, μιας χώρας που βρίσκεται σε εξαιρετικά δυσμενή γεωπολιτικά θέση, αντιμετωπίζει σοβαρά δημογραφικά και κοινωνικά προβλήματα, καθώς και διαρκείς απειλές από το αναθεωρητικό Αζερμπαϊτζάν.

Όταν ο Παγκράτ Γκαλστανιάν απαντούσε σε ερώτηση του Infognomon Politics

Τον Ιούνιο του 2024 Αρχιεπίσκοπος Ταβούς Παγκράτ Γκαλστανιάν είχε απαντήσει σε ερώτηση του διευθυντή σύνταξης του Geopolitico.gr το οποίο είχε τότε την παλιά ονομασία Infognomon Politics στην πρώτη συνέντευξη Τύπου του Αρμένιου ιεράρχη για το κίνημα “Ταβούς για την πατρίδα” που δημιουργήθηκε μετά το κύμα αντιδράσεων για τη συμφωνία οριοθέτησης των συνόρων Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν που επιβάλλει παράδοση εδαφών στο Μπακού.

Even before the year 2025 reached halfway through, the number of new polio cases in Pakistan has increased to 12, raising alarm for the entire world. There were just six cases of poliovirus-infected patients in 2023. However, the Pakistani government’s mismanagement and opposition to vaccines by Islamic hardliners affected the eradication of the poliovirus.

Ανησυχία για τα κρούσματα πολιοεμυελίτιδας στο Πακιστάν

There were 10 countries with poliovirus presence at the onset of the 21^st century. While other countries managed to eradicate the virus, Pakistan besides Afghanistan remains the stronghold of viral transmission.¹ “It has spread to all districts of Pakistan. We’ve snatched defeat from the jaws of victory,” said Zulfiqar Bhutta, Director of Research at Toronto-based Centre for Global Child Health.²³

This is concerning as even the sensitive African continent became poliovirus-free by 2020, leaving only Pakistan and Afghanistan as the last sources of the paralysing virus. Earlier this year Saudi Arabia made polio certificate mandatory for Pakistani travellers amid the growing cases of poliovirus in Pakistan.⁴ A few countries including Egypt have already made such certificates necessary for Pakistani travellers.⁵

Health research by reputed medical professionals in Pakistan asserted that the resurgence of polio exhibited the threat of the disease, which posed significant challenges in achieving full eradication due to socio-religious misconceptions. “In many regions of Pakistan, local beliefs and misinformation play a critical role in shaping public attitudes towards vaccines. Distrust in the healthcare system, often rooted in historical grievances, is further fuelled by rumours spread via social media,” reads the research led by Erum Siddiqui of Karachi-based Jinnah Sindh Medical University.⁶⁷

In some parts of Pakistan, health workers engaged in poliovirus vaccination are targetted by militants. Ahmad Bhittani and Shoaib Khan were among about 30 vaccinators who resigned after their colleagues were kidnapped. “Now, I can’t even visit my home village anymore. I’m worried the militants will shoot me because of the work I did in the past,” said Bhittani. Khan said militants accused them of killing their children. “Our kidnappers said that jihad against polio workers is a religious obligation,” he said.⁸

Moreover, individuals and families too are involved in violence against the vaccinators, said researcher and journalist Sameen Daud Khan. However, he held the government responsible for the failure of the vaccination programme. “The government’s efforts to combat polio, while appreciable, appear insufficient. Security measures for health workers remained reactive rather than proactive, and the logistical shortcomings persisted, especially in the country’s most vulnerable regions,” Khan said.⁹

Variable governance, inconsistent leadership and accountability as major reasons for the failure of the polio eradication programme in Pakistan, revealed a report by a group of researchers from Canada and Pakistan.

“Pakistan Polio Programme has experienced large amounts of variability due to variable governance, and weak management. Poor governance has thwarted Pakistan’s polio eradication efforts,” as per the report, in which Bhutta was one of the researchers.¹⁰

UNICEF has warned that children in Pakistan were unsafe as long as poliovirus continued to circulate.¹¹ The Bhutta-led report criticised the Pakistan government for failing to develop trust among the communities about the benefits of polio vaccination. “Repeated polio campaigns had contributed to community fatigue and fostered vaccine hesitancy Frustrations with the lack of essential services such as poor water and sanitation also fostered mistrust in the Pakistani government and contributed to polio vaccine refusal,” it said.¹²

Pakistan received the dubious distinction of being the hotspot of debilitating disease, said author and senior journalist Zubeida Mustafa, who also said that polio could be eradicated from Pakistan if there was enough political will. “The problem is that the authorities whose job it is to look after the health of the people are not working as they should be. Unfortunately, the government has not been serious about it,” she said.¹³

Speaking about the embarrassment Pakistan faces, Murad Ali Shah, Chief Minister of Sindh province said his country was still stuck in a loop trying to eradicate the poliovirus when the world was exploring new avenues of development and progress.¹⁴ Unfortunately, the polio threat extended beyond Pakistan’s borders, said Sameen Daud Khan. “As one of the last reservoirs of wild poliovirus, the country’s failure threatens global eradication efforts. The world has eliminated smallpox and nearly vanquished polio. Pakistan’s stumbles risk squandering this progress,” Khan said.¹⁵

Η εισαγγελία στην υπόθεση ποινικής έρευνας εναντίον του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου απέρριψε την Παρασκευή το αίτημά του να αναβληθούν για δύο εβδομάδες οι ακροαματικές συνεδριάσεις στη δίκη του για διαφθορά.

Οι λόγοι που περιγράφονται στο αίτημα του Νετανιάχου ήταν «γενικοί» και «δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την αναβολή διάρκειας δύο εβδομάδων των δικαστικών συνεδριάσεων», υποστήριξε η εισαγγελία.

Ο συνήγορος υπεράσπισης του Νετανιάχου, Αμίτ Χαντάντ, είχε δηλώσει ότι ο Ισραηλινός πρωθυπουργός χρειαζόταν το διάλειμμα για να αφιερώσει τον χρόνο του σε «διπλωματικά, εθνικά θέματα και ζητήματα ασφαλείας», μετά τον πρόσφατο πόλεμο με το Ιράν, ο οποίος έληξε την Τρίτη.

Στο μεταξύ πληθαίνουν οι αναφορές ότι το Ισραήλ και οι ΗΠΑ επεξεργάζονται σχέδια για να επιτευχθεί συμφωνία για τον τερματισμό του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας και την επίτευξη συμφωνιών ομαλοποίησης των σχέσεων με περισσότερες αραβικές χώρες.

Υπενθυμίζεται ότι ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αναφέρθηκε στην δίκη του Νετανιάχου καλώντας σε ακύρωση της δίκης ή απονομή χάρης.

Η δίκη του Νετανιάχου

Τον Δεκέμβριο, ο Νετανιάχου έγινε ο πρώτος Ισραηλινός πρωθυπουργός που κατέθεσε ως κατηγορούμενος σε ποινική δίκη για διαφθορά. Χαρακτήρισε τις κατηγορίες εναντίον του «ωκεανό παραλογισμού».

Κατηγορείται για διαφθορά, απάτη και κατάχρηση εμπιστοσύνης σε τρεις ξεχωριστές υποθέσεις. Ο 75χρονος κατηγορείται ότι δέχτηκε πούρα και σαμπάνιες αξίας δεκάδων χιλιάδων δολαρίων από έναν δισεκατομμυριούχο παραγωγό του Χόλιγουντ με αντάλλαγμα την υποστήριξή του σε προσωπικά και επιχειρηματικά συμφέροντα, καθώς και για προώθηση ευνοϊκής ρύθμισης για τους μεγιστάνες των μέσων ενημέρωσης με αντάλλαγμα την ευνοϊκή κάλυψη του ιδίου και της οικογένειάς του.

Ο ίδιος αρνείται κάθε αδίκημα, λέγοντας ότι οι κατηγορίες αποτελούν ένα «κυνήγι μαγισσών» που ενορχηστρώνεται από εχθρικά μέσα ενημέρωσης και ένα προκατειλημμένο νομικό σύστημα με στόχο την ανατροπή της μακράς διακυβέρνησής του.

Η δίκη του άρχισε τον Μάιο του 2020. Διακόπηκε εξαιτίας του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας. Η υπεράσπισή του έχει υποβάλει επανειλημμένα αιτήσεις αναβολής επικαλούμενη τις εχθροπραξίες, με έναυσμα την έφοδο του παλαιστινιακού ισλαμιστικού κινήματος Χαμάς στο νότιο Ισραήλ την 7η Οκτωβρίου 2023.