Ακολουθήστε μας

Απόψεις

Η εμμονή στο λάθος οδήγησε στην Μικρασιατική Καταστροφή

Δημοσιεύτηκε στις

του ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΕΜΦΙΕΤΖΟΓΛΟΥ

Μετά την εθνικά καταστρεπτική απόφαση της Κιουτάχειας της 15ης Ιουλίου του 1921, ακολούθησε η επίθεση πέραν του Σαγγάριου προς την Άγκυρα. Τεράστια λάθη στρατηγικής, θλιβερή ασυνεννοησία στρατιωτικής ηγεσίας με κυβέρνηση, διχογνωμίαι και μη τήρηση εντολών της ηγεσίας προ κρίσιμων αποφάσεων, οδήγησαν τον υπέροχο, τον πέραν πάντων ηρωικό αγώνα του ελληνικού Στρατού, σε άσκοπη σφαγή.

Τέσσερις χιλιάδες νεκροί και δεκαεννέα χιλιάδες τραυματίες στα βουνά του Αρντίζ Νταγ και Κάλε Γκρότο 50 χλμ. προ της Άγκυρας. Ακολούθησε υποχώρηση στις γραμμές εξόρμησης Εσκή Σεχήρ, Κιουτάχειας, “νίκη” των Τούρκων, ανύψωση ηθικού και τεράστια πολλαπλά οφέλη για τον Κεμάλ. Ο αγών σταδιακά, μεθοδικά, μετατοπίστηκε στο νότο, στην περιοχή του Αφιόν. Η εκκένωση της ιταλικής ζώνης κατοχής, δημιούργησε νέο μέτωπο από το Αφιόν μέχρι τη θάλασσα. Το συνολικό μέτωπο έφθανε τα 760 χλμ.

Στο πολιτικό πεδίο η κατάσταση γινόταν καθημερινά χειρότερη. Η ενίσχυση του Κεμάλ από τους Μπολσεβίκους σε πολεμοφόδια και χρήματα, η ήττα και αποχώρηση των Γάλλων από την Κιλικία, ουσιαστικά μετέτρεψε τους “συμμάχους” της Ελλάδος, Γαλλία και Ιταλία σε συμμάχους του Κεμάλ, τον οποίο ανεφοδίαζαν συνεχώς, απαγορεύοντας τα ελληνικά πολεμικά πλοία να διενεργούν καν νηοψίες. Η Αγγλία άρχισε να ταλαντεύεται και πέραν των λόγων δεν εκπλήρωσε το καθήκον της ούτε στην παροχή του συμπεφωνημένου δανείου.

Η οικονομική αδυναμία της χώρας δεν μπορούσε να καλύψει τις τεράστιες δαπάνες της Μικρασιατικής Στρατιάς. Η διχοτόμηση του ελληνικού νομίσματος από τον Πρωτοπαπαδάκη απέτρεψε την οικονομική κατάρρευση, αλλά δεν έλυσε τα τεράστια προβλήματα εξοπλισμού, τροφοδοσίας και λειτουργίας της Στρατιάς. Ο Στρατός κουρασμένος, απογοητευμένος και καταπονημένος από τις μάχες και τις συνθήκες διαβίωσης, είχε να αντιμετωπίσει και την διαλυτική κομμουνιστική προπαγάνδα και τους κομματικούς ανταγωνισμούς.

Η αντικατάσταση ή αποχώρηση έμπειρων σωματαρχών και μεράρχων, χειροτέρευσε περαιτέρω την κατάσταση. Τον Παπούλα αντικατέστησε ο Χατζηανέστης, αξιωματικός χωρίς εμπειρία και γνώση των Μικρασιατικών συνθηκών. Πέραν των ανωτέρω υπήρξαν και τραγικά στρατιωτικά λάθη που βοήθησαν σημαντικά τον Κεμάλ να διαρρήξει την Ελληνική άμυνα (συνημμένο σχεδιάγραμμα μετώπου).

Οκτώ τραγικά λάθη

  1. Η γραμμική κατανομή των ελληνικών δυνάμεων σε μέτωπο 760 χλμ.
  2. Το πιο ασθενές σημείο της ελληνικής άμυνας ήταν η περιοχή νοτιοδυτικά του Αφιόν. Αυτή εκαλύπτετο μόνο από την I και IV Μεραρχία σε ένα μέτωπο 150 χλμ.!!!
  3. Το μικρό βάθος αμύνης από το Αφιόν και από την κρίσιμη νοτιοδυτική περιοχή. Είναι ακατανόητο πως το βάθος από την αρχική γραμμή κατοχής περιορίστηκε σημαντικά ώστε να απέχει μόνο 5 χλμ. από το Αφιόν και περί τα 20-25 χλμ. από τη Σιδηροδρομική Γραμμή Σμύρνης- Αφιόν.
  4. Το νότιο συγκρότημα με τα δύο σώματα Στρατού είχαν τα στρατηγεία τους στο Αφιόν και 20 χλμ. βορειότερα. Ακατανόητο και για τον πλέον άσχετο. Έδινε τη δυνατότητα διείσδυσης του εχθρού, και νοτιοδυτικά αποκοπής των στρατηγείων από τις Μεραρχίες… πράγμα που συνέβη.
  5. Η παραμονή της Διοίκησης της Στρατιάς στην Σμύρνη με άμεσο κίνδυνο διακοπής επικοινωνίας με Α’ και Β’ Σώματα Στρατού.
  6. Η έλλειψη πληροφοριών σχετικά με τους τουρκικούς σχεδιασμούς και τις συγκεντρώσεις στρατευμάτων. Ο Τρικούπης “δικαιολογεί” την έλλειψη πληροφοριών στους “γλισχρούς” οικονομικούς πόρους!
  7. Ο κύριος εφοδιασμός των τουρκικών δυνάμεων γινόταν από την περιοχή του Ικονίου μέσω της Σιδηροδρομικής Γραμμής Ικονίου-Αφιόν. Ουδεμία επιδρομή κατά των περιοχών εφοδιασμού εμελετήθη ή οργανώθηκε.
  8. Η στατική-γραμμική κατανομή των ελληνικών δυνάμεων έδινε στον Κεμάλ όλη τη δυνατότητα να επιλέξει το αδύνατο ελληνικό σημείο, να οργανώσει και να μετακινήσει ισχυρή δύναμη και να επιλέξει τον ευνοϊκότερο χρόνο επίθεσης.

Γεννάται όντως η απορία, πως είναι δυνατόν τόσον ο πρώην αρχιστράτηγος Α. Παπούλας όσον και ο Γ. Χατζηανέστης, που τον αντικατέστησε τον Μάιο του 1922, δεν διέγνωσαν τις τραγικές αδυναμίες του μετώπου και δεν έλαβαν τα δέοντα διορθωτικά μέσα. Το αυτό ισχύει και για τους στρατηγούς του Α’ και Β’ Σώματος Τρικούπη και Διγενή, αλλά και τα επιτελεία τους.

Αληθεύει ότι τόσον η κυβέρνηση όσον και οι αρχιστράτηγοι διέβλεπαν τις αδυναμίες διατήρησης ενός τόσο εκτεταμένου μετώπου. Υπήρχαν σκέψεις σύμπτυξης του μετώπου στην περιοχή της εντολής των “συμμάχων”, πέριξ της Σμύρνης, ως και περί την Προποντίδα και την Νίκαια, με σκοπό περικύκλωσης της Κωνσταντινούπολης, με κατάληψη της Πόλης τον Ιούλιο του ’22.

Στρατηγική χωρίς ενημέρωση

Η τελευταία προετοιμασία έγινε χωρίς ενημέρωση και έγκριση των “συμμάχων”, οργανώθηκε από τον Χατζηανέστη, ενισχύθηκε με μονάδες της Στρατιάς Μικράς Ασίας και τις μονάδες του Θρακικού Μετώπου. Απέτυχε οικτρά διότι οι “σύμμαχοι” δήλωσαν ότι θα προτάξουν αντίσταση. Η αποτυχία επέτεινε την απογοήτευση, ο Χατζηανέστης επέστρεψε από τη Ραιδεστό στη Σμύρνη τέλη Ιουλίου.

Ο Κεμάλ με παραπλανητική επίθεση σε κεντρικό και νότιο άκρο του μετώπου, εζύγισε τις ελληνικές αντιδράσεις. Διέγνωσε τις άτακτες ελληνικές μετακινήσεις, συγκέντρωσε ισχυρή δύναμη στην περιοχή νοτιοδυτικά του Αφιόν και την 13η Αυγούστου του 1922 αιφνιδίασε και διάσπασε την ασθενή περιοχή μεταξύ I και IV Μεραρχίας.

Πολλάκις η ιστορία μας διδάσκει ότι ο ηγέτης οφείλει να προβλέπει και σε περίπτωση λάθους να το αναγνωρίζει με παρρησία και να το διορθώνει το ταχύτερο. Στην περίπτωση της Μικρασιατικής Εκστρατείας παρατηρούμε πολλές φορές την εμμονή στο λάθος και την έλλειψη υψηλοφροσύνης και ανάτασης.

Από το λάθος του Ελευθερίου Βενιζέλου να ορίσει εκλογές την 1η Νοεμβρίου 1920 και τη νίκη της “Ηνωμένης Αντιπολίτευσις”, τα λάθη είναι ατέλειωτα. Υπήρχε λόγος να επανέλθει ο Κωνσταντίνος; Έστω ο “λαός” τον επανέφερε με 98% – αυτός τι έκανε; Είχε τη μοναδική ευκαιρία να εξιλεωθεί από τα λάθη του και να ζητήσει εθνική συμφιλίωση καλώντας όλους τους Έλληνες σε ομοψυχία.

Θα μπορούσε να παραιτηθεί –λόγω υγείας– υπέρ του υιού του Γεωργίου και να ζητήσει – ή να επιβάλει – εθνική συμφιλίωση καλώντας τον Ελευθέριο Βενιζέλο να επιστρέψει και να συμμετάσχει. Ομοίως θα μπορούσε να επιβάλει τον Μεταξά σαν αρχιστράτηγο. Αλλά και αργότερα στο Πολεμικό Συμβούλιο της Κιουτάχειας, θα μπορούσε να αποτρέψει την επίθεση προς την Άγκυρα που ήταν η αρχή του φρικτού τέλους.

Η αποφυγή της εμμονής στο λάθος

Ομοίως τεράστια η ευθύνη του Γούναρη να αρνείται την αδυναμία του να χειριστεί την κατάσταση. Και όταν κάποτε ο Ράλλης του πρότεινε να προσφέρουν το υπουργείο των Εξωτερικών στον Βενιζέλο, αρνήθηκε έντονα απειλώντας με παραίτηση. Ο απύθμενος εγωισμός και η απόλυτη άρνηση να δεχτεί τα λάθη του!

Τα άρθρα της “Καθημερινής” –ο Βλάχος ήταν στενός φίλος του Γούναρη– “Οι Πομεράνοι” και “Οίκαδε” έστω και λανθασμένα ήταν και καθυστερημένα. Η επίθεση Κεμάλ είχε αρχίσει!
Αλλά και στο στρατιωτικό τομέα η γραμμή αμύνης μετά το Σαγγάριο ίδια περί το Αφιόν, ήταν τουλάχιστον εγκληματική. Είναι δε χαρακτηριστική η διήγηση του υπαρχηγού του Επιτελείου Χατζηανέστη, Μιχαήλ Πάσσαρη: «Παρ’ όλων το μέτωπον εθεωρείτο ακλόνητον»!!!

Το πλέον εγκληματικό ήταν το μικρό βάθος του μετώπου από το Αφιόν μέχρι την σιδηροδρομική γραμμή. 5 χλμ. από το Αφιόν, 20-25 χλμ. από τη σιδηροδρομική γραμμή. Άρα δεν υπήρχε δυνατότητα δεύτερης γραμμής αμύνης ούτε βέβαια και ελαστική άμυνα. Γραμμική άμυνα χωρίς δεύτερη και τρίτη γραμμή, χωρίς εφεδρείες με στρατηγείο και κέντρο εφοδιασμού –στο Αφιόν– 5 χλμ. από τις εχθρικές γραμμές στα όρια βολής του Τουρκικού Πυροβολικού! Για όνομα του Θεού! Με τι εγκληματικά λάθη έπαιξαν επιπόλαια την τύχη του Ελληνισμού!

Ο Κεμάλ δεν έκανε τίποτα σπουδαίο. Ήταν απίστευτα τα ελληνικά λάθη. Συγκέντρωσε 60.000 οπλίτες και 200 πυροβόλα νοτιοδυτικά του Αφιόν χωρίς να τον αντιληφθεί κανείς. Έκανε και ανατινάξεις για να βελτιώσει τις θέσεις του πυροβολικού του. Ούτε τον θόρυβο από τις εκρήξεις δεν άκουσαν οι αξιωματικοί που ήταν συγκεντρωμένοι στο Αφιόν. Η ανάλυση της επίθεσης θα γίνει σε νέο κείμενο τον Αύγουστο.

Εκείνο όμως που παραμένει σαν δίδαγμα είναι, η αποφυγή της εμμονής στο λάθος. Αυτό το δίδαγμα είναι και σήμερα απαραίτητο. Λοιπόν, το 2022 είναι κρίσιμο. Απαιτείται ομοψυχία, Πατριωτική Ένωση –συνένωση όλων των Ελλήνων στους κινδύνους του νέου χρόνου. Ο Ερντογάν δεν θα αποφύγει το λάθος αυτή τη φορά. Αρκεί να το προβλέψουμε και να νικήσουμε!

Η εμμονή στο λάθος οδήγησε στην Μικρασιατική Καταστροφή – Apopseis

Συνέχεια ανάγνωσης

Απόψεις

Μελέτης Μελετόπουλος: Σαμαράς, η ἐνδεδειγμένη λύση στό σημερινό ἀδιέξοδο

Μία ἑνωτική πρωτοβουλία τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ θά ἔχει τεράστια ἀνταπόκριση, ἀπό τίς παρυφές τῆς κεντροαριστερᾶς μέχρι τήν παραδοσιακή δεξιά καί θά δώσει τήν λύση στό ἐπικίνδυνο παρατεινόμενο πολιτικό ἀδιέξοδο.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γράφει ο Μελέτης Η. Μελετόπουλος, Διδάκτωρ Οικονομικῶν καί Κοινωνικῶν Ἐπιστημῶν Πανεπιστημίου Γενεύης

Τό κενό ἐκπροσώπησης της εὐρύτερης Κεντροδεξιᾶς ἔχει ὀδηγήσει σέ μείζονα πολιτική ἀποσταθεροποίηση. Γιά πρώτη φορά στήν νέωτερη πολιτική ἱστορία τῆς χώρας, τό ἄλλοτε κυρίαρχο κόμμα τῆς ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ἔχει συρρικνωθεί σέ μεσαῖο κόμμα, ἐνῷ περίπου τὸ ἥμισυ τῶν κεντροδεξιῶν ψηφοφόρων ἔχει διαρρεύσει σέ μικρομεσαῖα κόμματα μέ πατριωτικό-δημοκρατικό πρόσημο, πού ἐπιχειροῦν νά ἐκφράσουν ἰδεολογικά τόν ἄστεγο πλέον μέσο κεντροδεξιό ψηφοφόρο ἀλλά ἀδυνατοῦν νά ὑπερβοῦν τό ὅριο κινήματος διαμαρτυρίας. Παράλληλα, μεγάλο μέρος τῶν παραδοσιακῶν ψηφοφόρων τῆς κεντροδεξιᾶς παράταξης ἀπεῖχε ἀπό τήν τελευταία ἐκλογική ἀναμέτρηση. Διότι ἡ μεγάλη μᾶζα τῶν ἄλλοτε ψηφοφόρων τῆς ΝΔ ἔχει ἀποστασιοποιηθεῖ ἀπό τήν πολυπολιτισμική-ἀντινατιβιστική-«πολιτικῶς ὀρθή»-καί στήν πραγματικότητα κεντροαριστερή κυβέρνηση Μητσοτάκη, πού στελεχώνεται σέ κρίσιμες θέσεις ἀπό πρόσωπα τοῦ κλίματος Σημίτη.

Ὁ κατακερματισμός τοῦ εὐρύτερου κεντροδεξιοῦ χώρου δέν εἶναι ἀπλῆ ὑπόθεση, διότι ὁ χῶρος αὐτός εἶναι ὁ μόνος πού παραμένει σχετικά συγκροτημένος ἐν μέσῳ γενικευμένης πολιτικῆς ἀποσύνθεσης. Εἶναι ἐξ ἄλλου, ὑπό τίς σημερινές συνθῆκες, ὁ μόνος χῶρος πού μπορεῖ νά ἀναδείξει βιώσιμη κυβερνητική λύση. Ἑπομένως, ἐπείγει ἡ ἀνασύνταξη αὐτοῦ τοῦ χώρου στίς παραδοσιακές του συντεταγμένες καί ἡ ἐπιστροφή του στό στῖγμα πού ἐκπροσωπεῖ τόν μέσο ψηφοφόρο του ἀλλά καί τήν πλειοψηφία τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας. Ὤστε νά ἐπαναπατρισθοῦν καί νά συσπειρωθοῦν οἱ μεγάλες μᾶζες τῆς Κεντροδεξιᾶς σέ ἕνα ἑνιαῖο σχῆμα. Μόνον μία ἑνιαία κεντροδεξιά μπορεῖ αὐτήν τήν στιγμή νά παράξει λύση στό ἑλληνικό πρόβλημα και στήν ἀκυβερνησία πού ἀναδύεται, μέ τήν κατάρρευση τῆς λαϊκῆς ἀποδοχῆς τοῦ παρόντος κυβερνητικοῦ σχήματος.

Τό πρόσωπο πού εἶναι σέ θέση νά ἀναλάβει αὐτό τό ἔργο ὑπάρχει καί εἶναι ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς. Τόσο ἡ πολιτική του τόλμη (ἀνέτρεψε γιά λόγους ἀρχῆς τήν κυβέρνηση τοῦ μή δεξιοῦ Κ. Μητσοτάκη τό 1993 καί διεκδίκησε μέ ἐπιτυχία τήν ἡγεσία τῆς ΝΔ σέ πεῖσμα κάθε πρόβλεψης τό 2009), ὅσο καί ἡ σταθερή καί ἔμπρακτα ἀποδεδειγμένη πίστη του στίς πατριωτικές, δημοκρατικές καί ἐθνικές ἀξίες, τοῦ προσδίδουν τήν ἀξιοπιστία πού ἀπαιτεῖται ὤστε νά κατευθύνει τήν ἀποπροσανατολισμένη κεντροδεξιά στήν φυσική ἰδεολογική καί πολιτική της κοίτη. Τό γεγονός ὅτι ἔχει ἤδη διατελέσει πρωθυπουργός, καί μάλιστα σέ ἐξαιρετικά δύσκολες περιστάσεις, τοῦ προσδίδει χαρακτῆρα ἐθνικοῦ ἡγέτη χωρίς τρέχουσες πολιτικές σκοπιμότητες, μέ μόνη του μέριμνα τήν ὑστεροφημία μέσῳ τῆς προσφορᾶς στήν Πατρίδα.

Τό 1951, μετά ἀπό μία φοβερή δεκαετία πολέμων καί καταστροφῶν, ἡ ἑλληνική κοινωνία βρῆκε τήν λύση στήν συγκρότηση ἑνός ἑνιαίου καί ἰσχυροῦ σχήματος, τοῦ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ, ὑπό τήν ἡγεσία τοῦ στρατάρχη Παπάγου. Μέ τόν ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ στοιχήθηκαν ὅλες οἱ προσωπικότητες τῆς ἐποχῆς (Κανελλόπουλος, Μαρκεζίνης, Τσουδερός, Καραμανλῆς, Στεφανόπουλος, Παπαληγούρας, κλπ.), ἐνῷ τό φθαρμένο Λαϊκό κόμμα ἐξαερώθηκε. Ὁ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ κατέκτησε μέ ποσοστό 49% τήν ἐξουσία στίς ἐκλογές τοῦ 1952. Ἡ νίκη τοῦ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ δρομολόγησε μία δωδεκαετία θεαματικῆς ἐθνικῆς ἀνασύνταξης, οἰκονομικῆς ἀνάπτυξης καί πολιτικῆς σταθερότητας.

Σήμερα, ἡ χώρα διανύει, ψυχικά διχασμένη, μεγάλη δοκιμασία, ἐσωτερική καί ἐξωτερική. Κάθε ἐποχή ζητᾶ τίς δικιές της λύσεις, ἀλλά ἡ ἱστορία ὑποδεικνύει τήν μέθοδο. Μία ἑνωτική πρωτοβουλία τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ θά ἔχει τεράστια ἀνταπόκριση, ἀπό τίς παρυφές τῆς κεντροαριστερᾶς μέχρι τήν παραδοσιακή δεξιά καί θά δώσει τήν λύση στό ἐπικίνδυνο παρατεινόμενο πολιτικό ἀδιέξοδο.

ΠΗΓΗ: ΕΣΤΙΑ

Συνέχεια ανάγνωσης

Απόψεις

Μαρία Δελιβάνη Νεγρεπόντη στο SLpress: Μπορούν να μας σώσουν αυτοί που μας έφεραν σε αυτό το χάλι;

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γράφει η Μαρία Δελιβάνη Νεγρεπόντη

Τα άθλια συμβάντα στα Τέμπη, και οι σχετικές καθημερινές αποκαλύψεις, άρχισαν να ενθαρρύνουν συζητήσεις για “μεταπολίτευση”. Παρότι δεν έχουν, ακόμη, καταλήξει σε συγκεκριμένη μορφή, ωστόσο φαίνεται, δυστυχώς, να κινούνται γύρω από ένα πάγιο υπόδειγμα, για την Ελλάδα, αυτό της αναβίωσης σκελετών, που ανασύρονται, κατά περίπτωση, από αραχνιασμένα υπόγεια.

Στην προσπάθειά μου να μαντέψω το πόσο σκούρο θα είναι το άμεσο μέλλον αυτής της ταλαίπωρης πατρίδας, δηλαδή λίγο περισσότερο ή λίγο λιγότερο από το παρόν, μετά την Μεταπολίτευση, διερωτήθηκα αν υπάρχει άλλη χώρα στην υφήλιο, επαρκώς ή ανεπαρκώς αναπτυγμένη, που να μην έχει μοίρα στον ήλιο, ακόμη και όταν αλλάζει κυβερνητική φρουρά.

Είναι, όντως, πρωτοφανής η αδυναμία της Ελλάδας των τελευταίων κυρίως δεκαετιών, να αναδεικνύει νέους πολιτικούς, που να μην είναι απόγονοι προηγούμενων, ή και να μην έχουν φανερώσει ήδη στο παρελθόν τις εξαιρετικά επικίνδυνες για την Ελλάδα, αδυναμίες, επιπολαιότητες, ανεπάρκειες, ασύγγνωστη υποτέλεια και άλλα τινά.

Πρόκειται για την ταφόπετρα της χώρας, που της απαγορεύει να αναπνεύσει νέο και αναζωογονητικό πολιτικό αέρα, αλλά αντιθέτως κάθε φορά, που της δίνεται η ευκαιρία καλύτερων ημερών, σπανιότατα έχει άλλη λύση από του να επαναφέρει στο προσκήνιο “Μεσσίες”, που στο παρελθόν, λίγο ή περισσότερο την κατάστρεψαν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Απόψεις

Η επίσκεψη Γεραπετρίτη στη Συρία και οι προσπάθειες του ¨”Γκολάνι” κατά κόσμον Αλ Σάραα

Η Ελλάδα οφείλει να είναι παρούσα στην Συρία

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γράφει ο Γιώργος Μενεσιάν

Τη Συρία επισκέφθηκε ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης. Εκεί συναντήθηκε με τον Σύρο ομόλογό του, καθώς και με τον (αυτοανακηρυχθέντα) μεταβατικό πρόεδρο al-Sharaa (al-Jolani).
Η επίσκεψη γίνεται σε μια κρίσιμη, για την Συρία, περίοδο.
Πιο συγκεκριμένα:

1. Γίνονται εντατικές διαπραγματεύσεις για την διάλυση των ενόπλων οργανώσεων και την δημιουργία νέου συριακού τακτικού στρατού.

2. Ο al-Sharaa προσπαθεί να βρει μια πολιτική λύση για το ζήτημα των κουρδικών ενόπλων οργανώσεων και την ειρηνική ενσωμάτωση της de-facto αυτόνομης βορειοανατολικής Συρίας. Ο μεταβατικός πρόεδρος της Συρίας ζήτησε, σύμφωνα με πληροφορίες, από τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν να μην επιτεθεί στους Κούρδους της Συρίας, τουλάχιστον για την ώρα.

3. Ταυτόχρονα, το νέο καθεστώς επιδιώκει τον πλήρη έλεγχο της χώρας. Δεν είναι μόνο οι κουρδικές περιοχές. Υπάρχει ακόμη το ζήτημα των ένοπλων Δρούζων, των νότιων ενόπλων οργανώσεων (SOR), του Συριακού Ελεύθερου Στρατού (SFA) που ελέγχει την Παλμύρα, καθώς και του τουρκοκίνητου «Συριακού Εθνικού Στρατού» (SNA). Ο τελευταίος αποχώρησε κατ’ εντολή της Τουρκίας από το Αφρίν στην βορειοδυτική Συρία και το οποίο πέρασε στον έλεγχο των δυνάμεων του νέου καθεστώτος (πρώην HTS). Υπενθυμίζω ότι η περιοχή βρισκόταν υπό τουρκική κατοχή από το 2018. Μετά την κατάληψη της περιοχής, η Τουρκία και ο Συριακός Εθνικός Στρατός πραγματοποίησαν εγκλήματα εναντίον του τοπικού κουρδικού πληθυσμού.

4. Το νέο καθεστώς καλείται να αντιμετωπίσει και άλλα ζητήματα. Αναφέρω να σημαντικότερα: α) την δράση ενόπλων ομάδων που υποστηρίζουν το πρώην καθεστώς Άσαντ, β) την δραστηριότητα της Χεζμπολάχ στα σύνορα με τον Λίβανο και γ) την δράση των Ισραηλινών οι οποίοι ξεκίνησαν πάλι τους βομβαρδισμούς.

5. Τέλος, το νέο καθεστώς προσπαθεί να εξασφαλίσει τη νομιμοποίηση της διεθνούς κοινότητας.

Προσωπικό σχόλιο: ανεξάρτητα από το ποιοι βρίσκονται στην εξουσία στην Δαμασκό, η Ελλάδα οφείλει να είναι παρούσα στην Συρία, ιδίως από την στιγμή που οι βασικοί περιφερειακοί και διεθνείς παίκτες βρίσκονται σε στενές επαφές με το νέο συριακό καθεστώς.

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Διεθνή13 λεπτά πριν

ΗΠΑ: Η “Παρέμβαση” στις γερμανικές εκλογές και η στήριξη στο AfD, προκαλεί αντιδράσεις στην Γερμανία

Η γερμανική κυβέρνηση καλείται να προστατεύσει τη δημοκρατική διαδικασία από εξωτερικές επιρροές.

Άμυνα1 ώρα πριν

Militaire: Συγκάλυψη και στην τραγωδία της Λιβύης!

Συγκάλυψη και στην τραγωδία της Λιβύης με την επιχείρηση φιάσκο και τους 5 νεκρούς! Αυτό δείχνουν οι κινήσεις του Εισαγγελέα Εφετών που...

Αναλύσεις2 ώρες πριν

Ο Ερντογάν ως νέος χαλίφης

Το πραγματικό του σχέδιο η παλινόρθωση του χαλιφάτου σε πρακτικό επίπεδο και στη συνέχεια, όταν κατορθώσει να κατανικήσει και τα...

Πολιτική2 ώρες πριν

Τα μηνύματα του Τζέι Ντι Βανς που πρέπει να κρατήσετε!

Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες ατάκες του αντιπροέδρου των ΗΠΑ

Αναλύσεις3 ώρες πριν

GeoEurope: Η αναγκαιότητα είναι η μήτρα της εφεύρεσης

Οι Κινέζοι εφαρμόζουν την ίδια μέθοδο από την Επανάσταση του 1949: μίμηση, αντιγραφή, μάθηση, διασκευή, καινοτομία, επέκταση.

Δημοφιλή