Γιάννης Θεοδωράτος: Εδώ είναι η ισχύς! Στη Θάλασσα και στον Αέρα. Με αυτά τα δεδομένα γιατί διστάζουμε; Είναι ιστορική ευκαιρία για την Ελλάδα. Ο ευκολότερος τρόπος να τσακίσεις το ηθικό ενός στρατεύματος είναι, “εγώ σε εξοπλίζω και σε εκπαιδεύω, αλλά όταν έρθει η ώρα θα διστάσω”. Όπως έλεγε ο Κουντουριώτης τα πολεμικά πλοία είναι για να κινδυνεύουν. Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις είναι έτοιμες να εξοντώσουν και να εξαλείψουν οποιαδήποτε απειλή.

Εγκληματικό λάθος η δορυφοροποίηση της Ελλάδας στην Τουρκία. Αυτό που διστάζουμε να κάνουμε, δηλαδή την ηλεκτρική διασύνδεση, είναι κάτι που δεν θα έπρεπε να συζητάται από χώρες που έχουν υπογράψει την UNLCOS II. Η Τουρκία θέλει οπωσδήποτε να υποδεχτούμε την κατάργηση του διεθνούς δικαίου με την προβολή ισχύος, στέλνοντας δηλαδή τμήματα των ενόπλων δυνάμεών τους.

Σκεφτείτε τα Rafale να απογειώνονται από την Τανάγρα και να εγκλωβίζουν οτιδήποτε πετά κάτω από την Κρήτη. Τους έχουμε δεν μας έχουν… Τους έχουμε από την ώρα που θα απογειωθούν. Και τι θα στείλουν; Τις φρεγάτες τους; Έχει ιστορία το τουρκικό πολεμικό ναυτικό; Νομίζετε δεν υπερτερεί η ναυτική παράδοση των Ελλήνων;

Εκπομπή “Με το κλειδί της Ιστορίας” – Παρουσιάζει ο Γιάννης Θεοδωράτος

Η εκπομπή μεταδόθηκε τη Μεγάλη Τρίτη 15 Απριλίου 2025

Σας είπα ….να πονηρευτείτε!….Και πιθανότατη προσυνενόηση με Τουρκία και προετοιμασία κοινής γνώμης με επίκληση…Συνυποσχετικού….

Γράφει ο Κωνσταντίνος Λουκόπουλος

1. Ο Σκηνοθέτης και το Μειδίαμα του Υπουργού

Η συνέντευξη ξεκινά με την παρουσία της δημοσιογράφου Σίας Κοσιώνη, η οποία κάνει ερωτήσεις για το επίμαχο θέμα του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού. Ωστόσο, οι σκηνές δεν ήταν τυχαίες. Ο σκηνοθέτης φρόντισε να τοποθετήσει τον Υπουργό με τέτοιον τρόπο ώστε να μην αποκαλυφθεί το μειδίαμά του την ώρα που η δημοσιογράφος τον ρωτούσε: «Το είχατε συζητήσει με τον κ. Φιντάν το θέμα…;».

Από την απάντησή του και την έκφρασή του, φάνηκε ότι η ερώτηση άγγιξε ένα… «ευαίσθητο σημείο», αλλά το επιλεγμένο πλάνο – με τον Υπουργό σε μακρινό πλάνο – κατάφερε να καλύψει την αντίδρασή του, προστατεύοντας την εικόνα του. Με τον τρόπο αυτό προστατεύθηκε ο Υπουργός κάτι που προφανώς δεν είναι η δουλειά ενός δημοσιογραφικού μέσου (μάλλον το αντίθετο θα λέγαμε).

2. Το Συνυποσχετικό και η Παρουσίαση του Σκοπού

Η επόμενη σκηνή εστιάζει στον κ. Γεραπετρίτη, ο οποίος πλασάρει το Συνυποσχετικό, παρουσιάζοντας το ως το «κλειδί» για τη συμφωνία και την επιτυχή ολοκλήρωση των χαρτών. Ο ρόλος του Υπουργού ως συντονιστή των διαπραγματεύσεων φάνηκε να υπογραμμίζεται μέσω αυτής της σκηνής, με τον Γεραπετρίτη να μεταφέρει την ευθύνη για την προετοιμασία των σχετικών συμφωνιών σε έναν όρο – το Συνυποσχετικό. Με αυτόν τον τρόπο, η πολιτική στρατηγική φαίνεται να εξισώνει τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων με μια πράξη “τεχνικής” φύσης, προκειμένου να μειώσει το βάρος των ευθυνών και των πολιτικών επιλογών που εμπλέκονται στην εξεύρεση λύσης. Στην ουσία ο Υπουργός πλασάρει το Συνυποσχετικό ωσάν αυτό να ήταν ο σκοπός του συγχρονισμού των Χαρτών.

3. Η Δημοσιογράφος ως Φορέας Ειδήσεων: Η Στρατηγική των Ερωτήσεων

Η Σία Κοσιώνη επανέρχεται με ερωτήσεις. Ωστόσο, η δημοσιογράφος λειτουργεί όχι μόνο ως ερωτώσα, αλλά και ως φορέας των πληροφοριών που αναμένονται να “εκστομιστούν” από την πλευρά του Υπουργού. Η ίδια παρουσιάζει τις ειδήσεις και τις εξελίξεις, όχι ο Υπουργός. Οι ερωτήσεις της Κοσιώνη φαίνονται να είναι μελετημένες ώστε να ενισχύσουν το προκαθορισμένο αποτέλεσμα, την ανάδειξη της κυβέρνησης σε νικητή έναντι κάποιου… της Τουρκίας μάλλον.

Συμπεράσματα: Διαχείριση Εικόνας και Στρατηγική

Η συνέντευξη αυτή αποδεικνύει ότι η διαχείριση της πολιτικής εικόνας, η σκηνοθεσία και η διαπραγματευτική στρατηγική είναι αλληλένδετες και κρίσιμες για την επικοινωνία ενός πολιτικού προσώπου. Στην περίπτωση του ΣΚΑΙ όμως ξεπεράστηκαν γραμμές δημοσιογραφικής ηθικής κι από τη συμφωνία και σύμπλευση με τις πολιτικές απόψεις οδηγούμαστε στην προπαγάνδα υπέρ της Κυβέρνησης.

Σχολιασμός του Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών για την αναθεώρηση του Συντάγματος,