Από το 2020, που το κατοχικό καθεστώς εφαρμόζει επί του εδάφους τα σχέδια του για την Αμμόχωστο, περιμένουμε να ακούσουμε μια αντίδραση από την ηγεσία μας που θα δίνει μια κάποια ελπίδα. Κάτι που να δείχνει ότι είναι σε θέση να χειριστεί τα πράματα με κάποια προοπτική. Τι ακούμε, όμως, μέχρι και σήμερα, που προχωρούν οι Τούρκοι σε τουριστικοποίηση κι άλλης παραλίας στην Αμμόχωστο;

Η Κυβέρνηση διά του Γιαννάκη Κασουλίδη κάνει εκστρατείες για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης τα οποία, από τη μια, ανέσυρε από συρτάρια όπου ήταν ξεχασμένα, και από την άλλη, απορρίφθηκαν από την τουρκική πλευρά και τώρα και στο παρελθόν. Την Παρασκευή έκανε πάλι δηλώσεις ο υπουργός Εξωτερικών. «Αν δεν προχωρήσουμε με τα ΜΟΕ, θα γίνουν και άλλα, πέρα από αυτά που έγιναν εχθές στην Αμμόχωστο», έλεγε. Και τα λέει με έναν τρόπο που δίνει την εντύπωση ότι μας απειλεί. «Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι, πως ό,τι είναι στην ευχέρειά μας να κάνουμε στην περίκλειστη περιοχή του Βαρωσιού, πρέπει να το κάνουμε».

Ας προχωρήσουμε με τα ΜΟΕ, λοιπόν. Τι θέλει ο υπουργός να κάνουμε; Να πάμε στο οδόφραγμα της Λήδρας και να διαδηλώνουμε ότι θέλουμε τα ΜΟΕ μας; Θέλει να τα εφαρμόσουμε μόνοι μας; Θέλει να τον χειροκροτούμε που τα προωθεί; Είναι η τουρκική πλευρά που τα απορρίπτει, δεν φταίνε πάλι οι Ελληνοκύπριοι και θα πέσουν κεραμίδια στα κεφάλια τους και μικρασιατικές καταστροφές.

Από την άλλη, έχουμε και την αντιπολίτευση να κινείται στο ίδιο μοτίβο. Με αφορμή τα νέα τετελεσμένα στην Αμμόχωστο, η παρέμβαση του ΑΚΕΛ έλεγε προχτές ότι «απαιτούνται πρωτοβουλίες για την αναχαίτιση και αναστροφή της ολέθριας πορείας στο Κυπριακό και των νέων κατοχικών τετελεσμένων, πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση της επανέναρξης των συνομιλιών για λύση του Κυπριακού στη συμφωνημένη βάση και πλαίσιο». Τι εννοούν κι αυτοί; Φταίνε πάλι οι Ελληνοκύπριοι που δεν επαναρχίζουν οι συνομιλίες; Ποιες πρωτοβουλίες να αναληφθούν; Με ποιους θα συνομιλήσουμε; Με τον Ερντογάν που δεν πρόκειται να εγκρίνει συνομιλίες πριν από τις τουρκικές εκλογές του 2023 και πριν μαζέψει τα κέρδη του από τις νέες γεωπολιτικές συνθήκες που διαμορφώνονται; Ή με τον Τατάρ, που διαμηνύει (με οδηγίες της Άγκυρας, ασφαλώς) σε όλους όσους τον προσέγγισαν ότι για να πάει στις συνομιλίες πρέπει εκ των προτέρων να αναγνωρίσουμε την «κυριαρχική ισότητα» και να γίνουν συνομιλίες για λύση δύο κρατών;

Μήπως, θα μας πουν πάλι, όπως τόσες και τόσες φορές ότι αυτά που λένε οι Τούρκοι πρέπει να δοκιμαστούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων; Δηλαδή, να δεχτούμε τις προϋποθέσεις που τίθενται, να πάμε στο τραπέζι και να ελπίζουμε ότι εκεί θα αλλάξουν τα πράματα. Όπως έγινε και στο Κραν Μοντάνα. Που μας έλεγαν ότι ο Τσαβούσογλου ήταν έτοιμος να δεχτεί αποχώρηση στρατευμάτων και κατάργηση εγγυήσεων. Αλλά, είναι ο ίδιος ο υποψήφιος Πρόεδρος του ΑΚΕΛ, ο Ανδρέας Μαυρογιάννης, που μαρτυρούσε ότι στο Κραν Μοντάνα «η Τουρκία επέμεινε στη μόνιμη παραμονή αριθμού στρατευμάτων στην Κύπρο και στην αναβολή της συζήτησης για τη διατήρηση ή όχι των εγγυήσεων για δέκα τουλάχιστον χρόνια μετά την έναρξη εφαρμογής της λύσης και χωρίς δέσμευση για το τελικό αποτέλεσμα» (Φιλελεύθερος, 28/11/21).

Τα ΜΟΕ του Κασουλίδη είναι μια κάποια πρωτοβουλία. Πέφτει κι αυτή στο κενό διότι δεν υπάρχει ανταπόκριση από την άλλη πλευρά. Επειδή την Τουρκία δεν την ενδιαφέρει η αναγνώριση της «τδβκ», την ενδιαφέρει μόνο μια διευθέτηση που θα της επιτρέπει να ελέγχει όλη την Κύπρο. Με τα ΜΟΕ τους προσφέρεται νομιμοποίηση του αεροδρομίου Τύμπου, πράγμα που σημαίνει ότι «το ψευδοκράτος θα αποκτήσει και το τελευταίο στοιχείο που του λείπει, δηλαδή την απρόσκοπτη επαφή με τον έξω κόσμο, νόμιμη μεταφορά επιβατών και εμπορευμάτων», και «είναι πιθανό αυτό να λειτουργήσει αποτρεπτικά για τη λύση και σταδιακά να δημιουργηθούν συνθήκες ποιοτικής αναβάθμισης της “τδβκ” από παράνομη οντότητα σε μη αναγνωρισμένο κράτος». Έγγραφο του Τουμάζου Τσελεπή τα λέει αυτά, το 2013, όταν συζητήθηκαν παρόμοια ΜΟΕ για αεροδρόμιο Τύμπου.

Αυτή τη στιγμή αγγίζει τα όρια της ανεκδοτολογίας να ακούμε για ΜΟΕ και για τραπέζια συνομιλιών, ενώ οι Τούρκοι προχωρούν σε τετελεσμένα ως να μην υπάρχουν στην Κύπρο ούτε Ελληνοκύπριοι, ούτε νόμιμο κράτος. Αν δεν δύνανται να αλλάξουν πολιτική οι ηγέτες μας, ας σιωπήσουν, να αφοσιωθούν στις εκλογές, μη μας κοροϊδεύουν κι από πάνω, ότι συνεχίζουν την πολιτική που μας έφερε εδώ περιμένοντας διαφορετικά αποτελέσματα.

Φιλελεύθερος