Κίνα
Η διαδικασία διεύρυνσης των BRICS! Συνεργασία Νότου-Νότου επιχειρεί η Κίνα
Η Κίνα θέλει να διευρύνει τη συμμαχία των BRICS, για πρώτη φορά εδώ και μια δεκαετία, σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα.
Γράφει ο Βαγγέλης Χωράφας
«Η Κίνα προτείνει να ξεκινήσει η διαδικασία διεύρυνσης των BRICS, να διερευνήσει τα κριτήρια και τις διαδικασίες για την επέκταση και σταδιακά να διαμορφώσει συναίνεση», δήλωσε ο Γουάνγκ Γι, υπουργός Εξωτερικών της Κίνας.
Η Βραζιλία, η Ρωσία, η Ινδία και η Κίνα σχημάτισαν αρχικά το μπλοκ το 2009, με τη Νότια Αφρική να προσχωρεί το 2010. Μετά από μια δεκαετία, κατά τη διάρκεια της οποίας πολλοί αμφισβήτησαν τη βιωσιμότητα του σχήματος, οι παγκόσμιες ισορροπίες οδηγούν στη διεύρυνση του μπλοκ.
Η στρατηγική κατεύθυνση του μπλοκ είναι η συνεργασία Νότου-Νότου, για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής αρχιτεκτονικής, που κυριαρχείται από τις ΗΠΑ.
Ήδη, από το 2017, στα πλαίσια της πρωτοβουλίας «BRICS Plus», έχει δυναμώσει ο διάλογος και η συνεργασία μεταξύ των BRICS και αναδυόμενων οικονομιών, σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Η ομάδα των BRICS θα πραγματοποιήσει διαδικτυακή σύνοδο κορυφής για τους προέδρους των μελών της, στις 24 Ιουνίου.
Πρώτη υποψήφια προς ένταξη, η Αργεντινή.
Η ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ
Ήδη, η Κίνα κάλεσε την Αργεντινή να παραστεί στη Σύνοδο Κορυφής των BRICS, γεγονός που θεωρείται ως πρώτο βήμα προς την επίσημη είσοδο στη συμμαχία. Ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ έστειλε προσωπικά μια ειδική πρόσκληση στην Αργεντινή για να παραστεί στις συνόδους κορυφής των BRICS και το Μπουένος Άιρες αποδέχτηκε την προσφορά του Πεκίνου.
Τον περασμένο Φεβρουάριο, ο πρόεδρος της Αργεντινής Αλμπέρτο Φερνάντες πραγματοποίησε ταξίδι στην Κίνα και τη Ρωσία Στη συνάντησή του με τον Πρόεδρο Σι, ο Φερνάντες δήλωσε ότι θέλει η χώρα του να ενταχθεί στους BRICS. Υπέγραψε επίσης, ένταξη της Αργεντινής στην κινεζική πρωτοβουλία BRI (Belt and Road Initiative).
Η Αργεντινή είναι παγιδευμένη σε χρέη 44,5 δις δολαρίων από το ΔΝΤ και έχει αναζητήσει άλλες οικονομικές δυνατότητες για να ελαφρύνει αυτό το συντριπτικό χρέος.
Η κεντρική τράπεζα της Αργεντινής έχει ενισχύσει τη θέση της στα διεθνή αποθεματικά με τη βοήθεια της αντίστοιχής της στο Πεκίνο, μέσω συμφωνίας ανταλλαγής νομισμάτων, ενώ έχει λάβει υπόσχεση για περίπου 35 δις δολάρια για επενδύσεις σε υποδομές.
«Είμαι βέβαιος ότι η Αργεντινή πρέπει να σταματήσει να εξαρτάται τόσο από το ΔΝΤ και τις Ηνωμένες Πολιτείες, και πρέπει να ανοιχτεί σε άλλα μέρη, και εκεί είναι που μου φαίνεται ότι η Ρωσία έχει μια πολύ σημαντική θέση», δήλωσε ο Φερνάντες στη Μόσχα.
Τα μέλη των BRICS έχουν ήδη δηλώσει ότι θα υποστήριζαν την ένταξη της Αργεντινής στη Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα του μπλοκ, μια εναλλακτική λύση στην Παγκόσμια Τράπεζα.
Ο νυν υπουργός Οικονομικών της Βραζιλίας, Πάουλο Γκέντες, έχει διευκρινίσει ότι θα στηρίξει την υποψηφιότητα της Αργεντινής για τους BRICS.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συζητείται η ενσωμάτωση της Αργεντινής στο πλαίσιο των BRICS. Στις αρχές του 2014, η Ινδία ζήτησε να προστεθεί η Αργεντινή στη συμμαχία και η Ρωσία προσκάλεσε το Μπουένος Άιρες στη σύνοδο κορυφής την ίδια χρονιά.
Ωστόσο, υπάρχουν προβλήματα σε αυτή τη διεύρυνση, τα περισσότερα από τα οποία συνδέονται με την αντιφατική εξωτερική πολιτική της Αργεντινής.
Ενώ προσπαθεί να ενισχύσει τις σχέσεις της με την Κίνα, και σε μικρότερο βαθμό με τη Ρωσία, η Αργεντινή φροντίζει επίσης να μην αναστατώσει τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Φερνάντες, αντιτάχθηκε στο υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ ακροδεξιό πραξικόπημα που ανέτρεψε τη δημοκρατικά εκλεγμένη σοσιαλιστική κυβέρνηση της Βολιβίας το 2019 και στη συνέχεια παρείχε καταφύγιο στον πρόεδρο Έβο Μοράλες και σε αξιωματούχους από το Κίνημα προς το Σοσιαλισμό (MAS).
Αλλά η κεντρώα κυβέρνηση του Φερνάντες, έχει υιοθετήσει μια επιθετική προσέγγιση εναντίον άλλων αριστερών κυβερνήσεων στην περιοχή.
Αν και η Αργεντινή ισχυρίζεται ότι έχει εφαρμόσει μια μη παρεμβατική εξωτερική πολιτική, έχει ενταχθεί στην εκστρατεία στην οποία ηγούνται οι ΗΠΑ για την απομόνωση της σοσιαλιστικής κυβέρνησης των Σαντινίστας της Νικαράγουας.
Η κυβέρνηση της Αργεντινής έχει διασφαλίσει τη στήριξη του Πεκίνου σε κρίσιμα θέματα της εξωτερικής της πολιτικής, όπως η διεκδίκηση των Νήσων Φώκλαντ.
Η κυβέρνηση του Φερνάντες ψήφισε επίσης την αποβολή της Ρωσίας από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Σε αντίθεση με το Πεκίνο, φαίνεται ότι υπάρχουν προβλήματα με τη Μόσχα.
Πριν από λίγες ημέρες, το ρωσικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Sputnik δημοσίευσε ένα άρθρο γνώμης, στο οποίο περιγράφει ως «υποκριτική» και «προδοσία» την καταδίκη του προέδρου Αλμπέρτο Φερνάντες για την εισβολή των στρατευμάτων του Κρεμλίνου στην Ουκρανία. Αυτό θα μπορούσε να δυσκολέψει τις σχέσεις μεταξύ Μπουένος Άιρες και Μόσχας. Ως εκ τούτου, ίσως υπάρξουν εμπόδια από τον Βλαντιμίρ Πούτιν για την ένταξη της Αργεντινής στους BRICS.
Η άνοδος των ακροδεξιών προέδρων Ζαΐρ Μπολσονάρο στη Βραζιλία και του Ναρέντρα Μόντι στην Ινδία, οι οποίοι κρατούν στάση ισορροπίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, έχει αποδυναμώσει το πλαίσιο των BRICS.
Η Αργεντινή έχει την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στη Λατινική Αμερική, μετά τη Βραζιλία και το Μεξικό.
Το Μεξικό έχει επίσης θεωρηθεί ως δυνητικό μέλος, αλλά μάλλον έχει λίγες πιθανότητες συμμετοχής, καθώς ανήκει ήδη στον Δυτικό Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).
ΟΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΛΟΥΛΑ
Ωστόσο, ο αριστερός πρώην πρόεδρος της Βραζιλίας Λούλα ντα Σίλβα, συνιδρυτής των BRICS, έχει δεσμευτεί να ενισχύσει το μπλοκ εάν κερδίσει τις εκλογές του Οκτωβρίου 2022. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι προηγείται σταθερά έναντι του Μπολσονάρο.
Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών του Λούλα, Σέλσο Αμορίμ, δήλωσε ότι μια Βραζιλία υπό την ηγεσία του Λούλα θα υποστήριζε σθεναρά την ένταξη της Αργεντινής στους BRICS, αποκαλώντας την «πολύ σημαντική» για την περιοχή.
Ο Λούλα ντα Σίλβα έχει προτείνει τη δημιουργία ενός λατινικού νομίσματος στη Νότια Αμερική, προκειμένου να «απελευθερωθούμε από το δολάριο».
Όταν επιστρέψει στην προεδρία, έχει διακηρύξει ότι: «Θα δημιουργήσουμε ένα νόμισμα στη Λατινική Αμερική γιατί δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να εξαρτόμαστε από το δολάριο». Αυτό ειπώθηκε και σε μια πρόσφατη ομιλία του, σε συγκέντρωση στις 2 Μαΐου. Αποκάλυψε ότι το νόμισμα θα ονομαζόταν Sur, που σημαίνει «Νότος» στα ισπανικά.
Ο Λούλα εξήγησε ότι οι χώρες της Λατινικής Αμερικής θα μπορούν ακόμα να διατηρήσουν το κυρίαρχο εγχώριο νόμισμά τους, αλλά θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν το Sur για να κάνουν διμερείς εμπορικές συναλλαγές μεταξύ τους, αντί να πρέπει να κάνουν ανταλλαγές με δολάρια ΗΠΑ. Το Sur θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει στη συγκράτηση του πληθωρισμού στην περιοχή, υποστήριξε ο Λούλα.
Ο Λούλα θεωρεί ότι στόχος του νομίσματος θα είναι η εμβάθυνση της ενοποίησης της Λατινικής Αμερικής και η ενίσχυση της οικονομικής κυριαρχίας της περιοχής, αποδυναμώνοντας την εξάρτησή της από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Υπό την τρέχουσα κυβέρνηση της Βραζιλίας, με επικεφαλής τον ακροδεξιό Ζαΐρ Μπολσονάρο, η μεγαλύτερη χώρα της Νότιας Αμερικής έχει υποταχθεί στην Ουάσιγκτον, ενώ επιτίθεται συστηματικά στις αριστερές κυβερνήσεις στην περιοχή.
Η Βραζιλία του Μπολσονάρο αρνήθηκε να αναγνωρίσει τη νομιμότητα της αριστερής κυβέρνησης στη γειτονική της Βενεζουέλα και έχει υποστηρίξει ακόμη και βίαιες διασυνοριακές τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον της.
Όταν επιστρέψει στην προεδρία, ο Λούλα δεσμεύτηκε ότι η Βραζιλία «θα ενισχύσει τις σχέσεις της με τη Λατινική Αμερική». Ο Λούλα υποσχέθηκε επίσης να αναζωογονήσει το σύστημα BRICS, ενσωματώνοντας τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία, την Κίνα και τη Νότια Αφρική σε μια ανεξάρτητη οικονομική αρχιτεκτονική, που θα αμφισβητήσει τη δυτική χρηματοπιστωτική ηγεμονία.
Το 2020, ο Λούλα δημοσίευσε μια έκκληση με τίτλο «Για έναν πολυπολικό κόσμο». Εξήγησε ότι στόχος του είναι «η δημιουργία ενός πολυπολικού κόσμου, απαλλαγμένου από μονομερή ηγεμονία και από στείρα διπολική αντιπαράθεση», που «θα επέτρεπε μια αληθινή επανίδρυση της πολυμερούς τάξης, βασισμένης σε αρχές πραγματικής πολυμέρειας, στην οποία η διεθνής συνεργασία μπορεί να ισχύσει πραγματικά».
ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ
Η πρόταση του Λούλα για το Sur, δεν είναι η πρώτη φορά που προοδευτικοί πολιτικοί στη Λατινική Αμερική προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα κοινό νόμισμα. Αυτό ήταν από καιρό ένα όνειρο των αριστερών ηγετών στην περιοχή.
Ο πρώην πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες ανέπτυξε ένα διεθνές νόμισμα ως μέρος της Μπολιβαριανής Συμμαχίας (ALBA), ενός οικονομικού συνασπισμού αριστερών κυβερνήσεων στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική.
Αυτό το νόμισμα ονομαζόταν Sucre και υιοθετήθηκε το 2009 από τη Βενεζουέλα, τη Νικαράγουα, την Κούβα, τη Βολιβία και τον Ισημερινό. Το Sucre ήταν ένα αρκτικόλεξο του «Ενοποιημένου συστήματος για την περιφερειακή αποζημίωση», αλλά και μια αναφορά στον Antonio José de Sucre, ο οποίος βοήθησε να ηγηθεί του αγώνα ανεξαρτησίας της Νότιας Αμερικής ενάντια στην ισπανική αποικιοκρατία, μαζί με τον Σιμόν Μπολιβάρ.
Η κυβέρνηση του Ισημερινού, υπό τον αριστερό πρόεδρο Ραφαέλ Κορέα, ήταν ο κύριος χρήστης του Sucre. Στο αποκορύφωμά του το 2012, το Sucre χρησιμοποιήθηκε για περισσότερα από 1 δισεκατομμύριο δολάρια σε διμερές, ετήσιο εμπόριο στην περιοχή.
Όμως το νόμισμα βρέθηκε εκτός χρήσης το 2016, μετά τον θάνατο του Τσάβες το 2013, τη μαζική πτώση των τιμών των εμπορευμάτων το 2014, την επιβολή των κυρώσεων των ΗΠΑ στη Βενεζουέλα το 2015 και τις βίαιες απόπειρες πραξικοπήματος κατά του διαδόχου του Τσάβες, Νικολάς Μαδούρο.
Ο μετέπειτα δεξιός πρόεδρος του Ισημερινού, Λενίν Μορένο, με την υποστήριξη των ΗΠΑ, απομάκρυνε αργότερα τη χώρα του από την ALBA, προκαλώντας τεράστιο πλήγμα στο Sucre και στις προσδοκίες για περιφερειακή ολοκλήρωση.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΑΣΙΑ
Αφού βοήθησε την Αμερική να βγει από την παγκόσμια οικονομική κρίση, ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Κίνας Ζου Σιαοτσουάν παρατήρησε: «Ο κόσμος χρειάζεται ένα διεθνές αποθεματικό νόμισμα που να είναι αποσυνδεδεμένο από μεμονωμένα έθνη και ικανό να παραμείνει σταθερό μακροπρόθεσμα, εξαλείφοντας τις εγγενείς ελλείψεις που προκαλούνται από τη χρήση εθνικών νομισμάτων που βασίζονται σε πιστώσεις».
Ο Ζου πρότεινε τα SDR, τα Ειδικά Τραβηχτικά Δικαιώματα, ένα συνθετικό αποθεματικό νόμισμα που ανατιμάται δυναμικά έναντι ενός καλαθιού συναλλαγών νομισμάτων και εμπορευμάτων.
Οι νομπελίστες Φρεντ Μπέργκστεν, Ρόμπερτ Μαντέλ και Τζόσεφ Στίγκλιτς ενέκριναν την κατεύθυνση: «Η δημιουργία ενός παγκόσμιου νομίσματος θα αποκαταστήσει την απαραίτητη συνοχή στο διεθνές νομισματικό σύστημα, θα έδινε στο ΔΝΤ μια λειτουργία που θα το βοηθούσε να προωθήσει τη σταθερότητα και θα ήταν καταλύτης για τη διεθνή αρμονία».
Στα μέσα Μαρτίου, μετά από διαδικτυακή διάσκεψη, η Ευρασιατική Οικονομική Ένωση (EAEU) και η Κίνα συμφώνησαν να σχεδιάσουν τον μηχανισμό για ένα ανεξάρτητο διεθνές νομισματικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η Ευρασιατική Οικονομική Ένωση αποτελείται από τη Ρωσία, τη Λευκορωσία, το Καζακστάν, την Κιργιζία και την Αρμενία, που έχουν αναπτύξει εμπορικές σχέσεις με άλλες ευρασιατικές χώρες, ενώ διασυνδέεται σταδιακά με την κινεζική πρωτοβουλία Belt and Road (BRI).
Το ευρασιατικό σύστημα θα βασίζεται σε «ένα νέο διεθνές νόμισμα», πιθανότατα με αναφορά το γιουάν, που θα υπολογίζεται ως δείκτης των εθνικών νομισμάτων των συμμετεχουσών χωρών, καθώς και των τιμών διαφόρων εμπορευμάτων. Το πρώτο προσχέδιο βρίσκεται υπό συζήτηση.
Η ευρασιατική πρωτοβουλία, αν λειτουργήσει, μπορεί να αποτελέσει μια σοβαρή εναλλακτική λύση, απέναντι στο δολάριο των ΗΠΑ, καθώς η Ευρασιατική Οικονομική Ένωση μπορεί να προσελκύσει όχι μόνο τα κράτη που έχουν ενταχθεί στο BRI (το Καζακστάν, για παράδειγμα, είναι μέλος και των δύο) αλλά και τις ισχυρότερες χώρες στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO), καθώς και του ASEAN. Αλλά και οι χώρες της Δυτικής Ασίας ─Ιράν, Ιράκ, Συρία, Λίβανος─ αναπόφευκτα θα ενδιαφέρονταν για μια τέτοια εξέλιξη.
Το πώς θα συντονιστούν όλες αυτές οι προσπάθειες για νέα νομίσματα, σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί. Σε κάθε περίπτωση, βρισκόμαστε μπροστά σε πρωτοβουλίες που μπορεί να επιφέρουν αλλαγές στην παγκόσμια αρχιτεκτονική του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού.
Σε ότι αφορά τους BRICS, εκτός από την Αργεντινή, υπάρχουν κατά καιρούς συζητήσεις για διεύρυνση των BRICS προς την κατεύθυνση της Κούβας, της Βενεζουέλας, του Πακιστάν και της Ινδονησίας. Αλλά αυτές οι υποψηφιότητες δεν έχουν ωριμάσει ακόμα.
Πολλοί αναλυτές θεωρούν πιθανή μια συμμετοχή της Τουρκίας. Αυτό είναι ένα δύσκολο ενδεχόμενο, στο βαθμό που η Τουρκία είναι πολύ ενσωματωμένη στους θεσμούς της Δύσης. Αν η Άγκυρα αποφάσιζε να εγκαταλείψει τον δυτικό προσανατολισμό της, τότε η ενσωμάτωση της στους BRICS, θα ήταν μια ρεαλιστική πιθανότητα.
Αν τελικά η Αργεντινή προσχωρήσει στους BRICS, τότε το νέο σχήμα θα ονομάζεται BRICSA και θα αντιπροσωπεύει το 42% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Κίνα
Geopolitical Monitor: China-Philippines Tensions Flare in South China Sea
After years of relative calm under the pro-China Duterte regime, tensions are mounting between China and the Philippines over the South China Sea. The shift can be attributed in part to the policies of President Ferdinand Romualdez Marcos Jr., who has adopted a more proactive stance against China’s aggressive maneuvers and gray zone tactics in and around Philippines waters. The pivot has brought about a marked warming of US-Philippines relations; for example, the two countries hammered out an agreement to expand US military bases in the Philippines by four in 2023, including in the highly strategic Cagayan province south of Taiwan. Now options like regular US-Philippine joint patrols in the South China Sea are increasingly being considered, suggesting new tactical possibilities for deterrence, but also new ways to trigger unintended escalations.
The Philippines’ South China Sea Transparency Initiative
The perception of worsening China-Philippines tensions could be amplified by the fact that much of these gray zone tactics and interdictions once took place behind the scenes, unnoticed or unremarked on by Manila during the Duterte years. This changed in May 2024 with the launch of a ‘transparency initiative’ by the Marcos administration, which intended to monitor and expose China’s aggressive actions near the Second Thomas Shoal (Ayungin in the Philippines) and elsewhere. As others have pointed out, this is not the first time that the Philippines has tried to name and shame Beijing for its actions in the South China Sea. But the initiative is a clear departure from Manila’s recent passivity, and it lays the diplomatic groundwork for increased support from the United States, Australia, and Japan – all of which fall in the Western camp – if not regional allies in ASEAN.
Manila is launching its own foray in a wider information war with the transparency initiative, evident in a recent incident involving a 60 Minutes crew and other journalists. The crew was invited to observe patrols on a Philippine Coast Guard vessel by the Philippines government, and filmed aggressive ramming maneuvers by the Chinese Coast Guard in the waters near the Sabina Shoal in September. Yet before they had even returned to port, China had already disseminated its own narrative of the clash, identifying the Philippines Coast Guard as the aggressor and the 60 Minutes crew as Western propagandists, complete with pictures.
Where the China narrative may have gone unchallenged before, the transparency initiative offers the possibility of an alternative interpretation; however, this doesn’t mean that Manila’s version is reaching and/or convincing the audiences it wants to target.
China Changes Tack at the Second Thomas Shoal
The transparency initiative has failed to defuse tensions at the Second Thomas Shoal. In fact, research from the Asia Maritime Transparency Initiative illustrates a spike in the presence of Chinese vessels from mid-2023, mainly on the back of increased involvement from the People’s Armed Forces Maritime Militia (PAFMM). The researchers also note that PAFMM, Coast Guard, and PLA Navy vessels have been more likely to employ aggressive tactics (ramming, water cannon, boarding) over this span.
The Second Thomas Shoal is the site of the BRP Sierra Madre, a grounded Philippine Navy ship turned impromptu military outpost and sovereignty marker. Tensions at the shoal revolve around Philippine missions to resupply the BRP Sierra Madre and attempts on the Chinese side to interdict new supplies.
Source: Geopolitical Monitor
Κίνα
PhilStar Global: Πράκτορας της Κίνας ομολόγησε ότι διενεργούσε κατασκοπεία στις Φιλιππίνες
Ο Κινέζος κατάσκοπος She Zhijiang, που κρατείται επί του παρόντος στην Ταϊλάνδη αντιτίθεται στον επαναπατρισμό στην Κίνα, ισχυρίστηκε σε ένα ντοκιμαντέρ του Al Jazeera ότι ξεκίνησε το κατασκοπευτικό έργο του στις Φιλιππίνες το 2016 ενώ απέφευγε τις κινεζικές αρχές που είχαν διατάξει τη σύλληψή του για παράνομο τζόγο.
Είπε ότι ο στρατηλάτης του υποσχέθηκε να κανονίσει την απόσυρση της ποινικής του υπόθεσης εάν αποδεχόταν τις κατηγορίες.
Στο ντοκιμαντέρ, ισχυρίστηκε ότι συνεργάστηκε με την απολυθείσα δήμαρχο της Μπαμπάν Άλις Γκούο για το Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας της Κίνας, την υπηρεσία μυστικής αστυνομίας του κομμουνιστικού κόμματος.
Ο κατάσκοπος ομολόγησε την ιδιότητά του ανάφερει, ότι “η Κίνα δεν μπορεί να είναι αξιόπιστη. Οι δυο μας αφιερώσαμε κάποτε τη ζωή μας στο υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας της Κίνας. Δείτε τι μου συνέβη», είπε.
Ο πρόεδρος της Γερουσίας Francis Escudero είπε ότι εναπόκειται στα Υπουργεία Δικαιοσύνης (DOJ) και Εξωτερικών Υποθέσεων (DFA) να συντονιστούν με τις αρχές της Ταϊλάνδης εάν επιθυμούν να εμβαθύνουν στους ισχυρισμούς που εγείρει ο She κατά της Guo.
Ο Escudero είπε ότι το ντοκιμαντέρ του Al Jazeera με θέμα She θα πρέπει να εξεταστεί από τις αρχές για πιθανή κατάθεση υπόθεσης κατασκοπείας εναντίον της Guo.
Ο πρόεδρος της Γερουσίας είπε ότι υπάρχει ανάγκη οι κυβερνητικές υπηρεσίες των Φιλιππίνων να συντονιστούν με την Ταϊλάνδη όπου κρατείται για φερόμενο παράνομο διαδικτυακό τζόγο.
«Δεν μπορώ να πω αν το ντοκιμαντέρ έχει εμπιστοσύνη. Το πρόβλημα είναι ότι η μαρτυρία του που δόθηκε στην Ταϊλάνδη μπορεί να μην χρησιμοποιηθεί στο δικαστήριο επειδή δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει αντιπαράθεση εξέτασης. Αυτό εναπόκειται στους εισαγγελείς του DOJ και του DFA να το καθορίσουν. Είναι μια περίπλοκη διαδικασία», είπε ο Escudero σε συνέντευξη στο dwIZ το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου.
«Σε κάθε περίπτωση, το περιστατικό θα μπορούσε να εμπίπτει στις διατάξεις της κατασκοπείας, η οποία είναι κατασκοπεία για μια χώρα ακόμη και χωρίς πόλεμο», πρόσθεσε.
Ο Εσκουντέρο επαίνεσε την έρευνα του Κογκρέσου σχετικά με την Γκούο επειδή χρησιμοποίησε τη δημοσιότητα για τη διάδοση των παράνομων τυχερών παιχνιδιών καθώς και στη συμπαιγνία μεταξύ διεθνών εγκληματικών συνδικάτων και αξιωματούχων της τοπικής κυβέρνησης.
Από την πλευρά του, ο ηγέτης της μειονότητας της Γερουσίας Ακουιλίνο Πιμεντέλ Γ’ είπε, ότι το ντοκιμαντέρ μεταδόθηκε από ένα νόμιμο πρακτορείο ειδήσεων, προειδοποιώντας ότι μπορεί μην τεθεί υπόψιν η μαρτυρία ενός κρατούμενου.
«Ας μην πιστεύουμε εύκολα τα λόγια ενός κρατούμενου. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που ασκούν πίεση σε έναν κρατούμενο μάρτυρα», είπε ο Πίμεντελ σε ξεχωριστή συνέντευξη στο dwIZ.
Εν τω μεταξύ, ο πρώην γερουσιαστής Πινγκ Λάκσον επαίνεσε την τετραμελή επιτροπή της Βουλής που αντιμετώπισε την Γκούο με το ντοκιμαντέρ και την κατηγόρησε για τους υποτιθέμενους δεσμούς της με το κινεζικό κομμουνιστικό κόμμα.
Ινδία
Asian Lite: Σημαντικό οικονομικό κόστος για το Πακιστάν οι επιθέσεις σε Κινέζους υπηκόους
Το Πεκίνο εκφράζει ολοένα και περισσότερο την απογοήτευσή του για την αποτυχία του Ισλαμαμπάντ να αντιμετωπίσει τις οικονομικές προκλήσεις και τις προκλήσεις ασφαλείας
Οι σχέσεις Κίνας-Πακιστάν έχουν μια πτωτική πορεία εν μέσω αυξανόμενων διαφορών για πολλά διμερή ζητήματα. Το Πεκίνο γίνεται ανυπόμονο για την αποτυχία του Ισλαμαμπάντ να αποπληρώσει τα χρέη και να παρέχει επαρκή ασφάλεια στους Κινέζους υπηκόους στο Πακιστάν. Παρά την εξωτερική χρηματοδότηση από παγκόσμιους θεσμούς και την οικονομική στήριξη της Κίνας, το Πακιστάν δεν κατάφερε να σταθεροποιήσει την οικονομία. Κατά συνέπεια, ο Οικονομικός Διάδρομος της Κίνας-Πακιστάν (CPEC) επιβραδύνεται εν μέσω αναφορών για πολλά έργα που αντιμετωπίζουν καθυστερήσεις ή πιθανές διακοπές λειτουργίας. Ενώ το Πεκίνο προσπαθεί με κάποιο τρόπο να σώσει το CPEC και άλλα έργα, το Ισλαμαμπάντ ενδιαφέρεται περισσότερο για τη διμερή συνεργασία στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας, κυρίως κατά της Ινδίας.
Σύμφωνα με αναφορές, το Πακιστάν πιέζει την Κίνα να πραγματοποιήσει ασκήσεις κατά της τρομοκρατίας σε περιοχές κατά μήκος των συνόρων Ινδίας-Πακιστάν. Η Κίνα φέρεται να έχει δείξει απροθυμία στην πρόταση του Πακιστάν, η οποία μπορεί να προκαλέσει άσκοπα εντάσεις με την Ινδία. Αυτό δείχνει ότι το Ισλαμαμπάντ δεν ενδιαφέρεται σοβαρά για τη διασφάλιση της ασφάλειας και της ασφάλειας των Κινέζων πολιτών στο Πακιστάν, αλλά θέλει να χρησιμοποιήσει διμερείς και πολυμερείς στρατιωτικές ασκήσεις για να προκαλέσει την Ινδία και να κρύψει τις αντιτρομοκρατικές αποτυχίες του.
Από την έναρξη της νέας στρατιωτικής επιχείρησης, Azm-i-Istehkam (Αποφασιστικότητα για σταθερότητα), στις 22 Ιουνίου, οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Πακιστάν έχουν αυξηθεί σημαντικά. Σύμφωνα με έκθεση του Πακιστανικού Ινστιτούτου Μελετών Συγκρούσεων και Ασφάλειας (PICSS), τουλάχιστον 254 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων 92 πολίτες και 54 μέλη του προσωπικού ασφαλείας, σκοτώθηκαν σε επιθέσεις μαχητών και βομβαρδισμούς τον Αύγουστο, καθιστώντας τον τον πιο θανατηφόρο μήνα για το Πακιστάν τα τελευταία έξι χρόνια. Πιο ανησυχητικό είναι ότι η πλειονότητα αυτών των επιθέσεων σημειώθηκαν στο Βελουχιστάν και στο Χάιμπερ Παχτούνχβα, περιοχές που φιλοξενούν πολλά έργα που χρηματοδοτούνται από την Κίνα. Το Βελουχιστάν σημείωσε απότομη αύξηση της βίας, με τουλάχιστον 125 νεκρούς, μεταξύ των οποίων 80 πολίτες, 22 μέλη του προσωπικού ασφαλείας και 23 μαχητές. Τα τελευταία χρόνια, Κινέζοι υπήκοοι έχουν γίνει συχνά στόχοι φονικών επιθέσεων σε αυτές τις επαρχίες. Στις 26 Μαρτίου, μια βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας στοίχισε τη ζωή σε πέντε Κινέζους μηχανικούς που εργάζονταν στο έργο του φράγματος Dasu στην περιοχή Shangla, στην επαρχία Khyber Pakhtunkhwa.
Επιπλέον, μόλις μια εβδομάδα πριν από την επίθεση αυτοκτονίας, οι αντάρτες των Μπαλόχ στόχευσαν κινεζικά συμφέροντα εισβάλλοντας στο συγκρότημα Gwadar Port Authority (GPA) και στη ναυτική βάση Turbat κοντά στο λιμάνι Gwadar που διοικείται από την Κίνα, το οποίο είναι βασικό συστατικό του CPEC, στην επαρχία Βελουχιστάν. Αυτά τα περιστατικά ανανέωσαν τις σοβαρές ανησυχίες για την ασφάλεια του κινεζικού προσωπικού και έργων στο Πακιστάν. Μόλις δύο ημέρες μετά τη βομβιστική επίθεση στο Dasu, μια κινεζική εταιρεία ανέστειλε τα έργα πολιτικού έργου στο Tarbela 5th Extension Hydropower Project και απέλυσε περισσότερους από 2.000 εργαζομένους για «λόγους ασφαλείας». Το 2021, οι πακιστανικές αρχές είχαν αναθέσει σύμβαση 355 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ στην Power Construction Corporation of China Ltd για έργα. Το φράγμα Tarbela των 1.530 MW είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει την παραγωγή ενέργειας πριν από το 2026.
Οι επιθέσεις σε Κινέζους υπηκόους έχουν σημαντικό οικονομικό κόστος για το Πακιστάν, το οποίο ήδη αντιμετωπίζει μια σοβαρή οικονομική κρίση. Το Πεκίνο εκφράζει όλο και πιο έντονα την απογοήτευσή του για την αποτυχία του Ισλαμαμπάντ να αντιμετωπίσει τις οικονομικές προκλήσεις και τις προκλήσεις ασφάλειας. Τον Ιούνιο, ο Κινέζος Πρόεδρος Xi Jinping προειδοποίησε τον Πακιστανό πρωθυπουργό Shehbaz Sharif ότι ενώ η Κίνα ήταν ανοιχτή στην επέκταση και την αναβάθμιση των οικονομικών δεσμών, το Ισλαμαμπάντ έπρεπε πρώτα να δημιουργήσει ένα «ασφαλές, σταθερό και προβλέψιμο» επιχειρηματικό περιβάλλον για τις κινεζικές εταιρείες και το προσωπικό.
Ομοίως, ο Liu Jianchao, Υπουργός του Τμήματος Διεθνών Συνδέσμων του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας – υπεύθυνος για τη διαχείριση των σχέσεων της Κίνας με πολιτικούς οργανισμούς παγκοσμίως – τόνισε το «έλλειμμα εσωτερικής ασφάλειας» του Πακιστάν ως σημαντικό παράγοντα που διαβρώνει την εμπιστοσύνη των Κινέζων επενδυτών. Δήλωσε ότι «οι απειλές για την ασφάλεια είναι οι κύριοι κίνδυνοι για τη συνεργασία της CPEC». Ο Λιου επεσήμανε επίσης τη συνεχιζόμενη πολιτική αστάθεια του Πακιστάν ως βασικό λόγο για τις οικονομικές του αποτυχίες, προτρέποντας τους Πακιστανούς πολιτικούς να ενωθούν και να αντιμετωπίσουν τις περίπλοκες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα.
Ο πρωθυπουργός του Πακιστάν, Shehbaz Sharif, επισκέφθηκε την Κίνα από τις 4-8 Ιουνίου με μια μεγάλη υπουργική αντιπροσωπεία, συμπεριλαμβανομένου του αρχηγού του πακιστανικού στρατού, στρατηγό Syed Asim Munir, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αναζωογονήσει τους διμερείς δεσμούς με τον σύμμαχό τους «παντός καιρού». Ήταν η πρώτη εκτεταμένη επίσκεψη του Σαρίφ στην Κίνα αφότου έγινε πρωθυπουργός τον Μάρτιο. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του, ο Σαρίφ φέρεται να αναζήτησε νέα δάνεια από το Πεκίνο και ζήτησε περισσότερο χρόνο για την αποπληρωμή των εκκρεμών χρεών. Ωστόσο, δεν πήρε τίποτα ουσιαστικό σε αντάλλαγμα πέρα από ελάχιστα Μνημόνια Συνεννόησης και πολλές προειδοποιήσεις από την κινεζική πλευρά. Τον Αύγουστο, ο Σαρίφ είχε γράψει μια επιστολή στην κινεζική κυβέρνηση ζητώντας επαναπρογραμματισμό του χρέους για το Πακιστάν σε μια προφανή προσπάθεια να εξασφαλίσει την έγκριση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για οικονομική διάσωση 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων μέχρι τον επόμενο μήνα.
Η Κίνα ανησυχεί όλο και περισσότερο για τις χρηματοοικονομικές επενδύσεις της στο Πακιστάν, φοβούμενη ότι ενδέχεται να μην αποφέρουν θετικές αποδόσεις στο μέλλον. Συγκεκριμένα, το ένα τρίτο του συνολικού εξωτερικού χρέους του Πακιστάν οφείλεται στην Κίνα. Ωστόσο, το Ισλαμαμπάντ φαίνεται πιο επικεντρωμένο στη χρήση πολυμερών και περιφερειακών πλατφορμών όπως τα Ηνωμένα Έθνη ή ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) για να στοχεύσει την Ινδία. Το Πεκίνο απογοητεύεται με τις προσπάθειες του Πακιστάν να το χρησιμοποιήσει ως εργαλείο για την προώθηση της αντι-ινδικής ατζέντας του. Αντί να αντιμετωπίσει τις εικαζόμενες διασυνοριακές τρομοκρατικές επιθέσεις από το Αφγανιστάν και το Ιράν, ο στρατός του Πακιστάν θέλει να διεξάγει περισσότερες αντιτρομοκρατικές ασκήσεις με την Κίνα σε περιοχές κοντά στα σύνορα με την Ινδία. Οι αναφορές αναφέρουν ότι οι αντάρτες Μπαλόχ και οι Τεχρίκ-ι-Ταλιμπάν βρίσκονται πίσω από πολλές επιθέσεις που στοχεύουν Κινέζους υπηκόους στο Πακιστάν, με ομάδες να έχουν αναφερθεί παρουσία στους δυτικούς γείτονες του Πακιστάν. Ωστόσο, ο στρατός του Πακιστάν εξακολουθεί να διστάζει να πραγματοποιήσει κοινές αντιτρομοκρατικές ασκήσεις με την Κίνα είτε στο Μπαλουχιστάν είτε στο Khyber Pakhtunkhwa, δείχνοντας τη διπροσωπία του Πακιστάν όσον αφορά την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.
Παρά τις ψευδείς διαβεβαιώσεις του Πακιστάν για ενίσχυση της ασφάλειας κατόπιν επανειλημμένου αιτήματος της Κίνας, συμπεριλαμβανομένης μιας νέας αντιτρομοκρατικής επιχείρησης, η κατάσταση συνεχίζει να επιδεινώνεται, με αυξανόμενες αναταραχές και βία που στοχεύουν βασικά κινεζικά έργα στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας Belt and Road. Η συνεχιζόμενη αστάθεια παρουσιάζει άνευ προηγουμένου προκλήσεις για το λιμάνι του Γκουαντάρ, το CPEC και την «παντός καιρού» συνεργασία της Κίνας με το Πακιστάν. Τελικά, η ευθύνη για αυτές τις οπισθοδρομήσεις βαρύνει την ανικανότητα, τη διττή συμπεριφορά του Πακιστάν και τις συνεχείς προσπάθειές του να χρησιμοποιήσει τη σχέση του με την Κίνα εναντίον της Ινδίας.
ΠΗΓΗ: Asian Lite
-
Ιράν11 ώρες πριν
Κόκκινος συναγερμός στο κεντρικό Ισραήλ! Εκτοξεύτηκε βαλλιστικός πύραυλος από την Υεμένη – Αναχαιτίστηκε με επιτυχία λέει ο IDF
-
Video15 ώρες πριν
Ισραήλ: Αν χτυπήσει πυρηνικά, αρχίζει η καταστροφή
-
Video17 ώρες πριν
Ασταμάτητο το Ισραήλ! Βομβάρδισε Ρωσική βάση στην Συρία
-
Εξωτερική Πολιτική3 ημέρες πριν
Στο επίκεντρο η ελληνοαμερικανική συνεργασία σε συνάντηση του Μητσοτάκη με Αμερικανούς γερουσιαστές στα Χανιά
-
Αναλύσεις3 ημέρες πριν
Quo vadis κύριε Γεραπετρίτη;
-
Γενικά θέματα3 ημέρες πριν
Μία νέα αρχή για το «Γεωπολιτικό»
-
Ιράν3 ημέρες πριν
Kίνηση υψηλού ρίσκου του Ισραήλ! Δεν αποκλείει χτύπημα στα πυρηνικά του Ιράν ο Νετανιάχου – Πότε θα χτυπήσει;
-
Video20 ώρες πριν
Σάββας Καλεντερίδης: Δείτε ποιοι μας κυβέρνησαν και ποιοι μας κυβερνούν!