Θέλησαν να διασφαλίσουν ότι δεν θα είναι αιχμάλωτες της Άγκυρας στην πρόσβασή τους στον Εύξεινο. Η Τουρκία εκμεταλλεύεται με αγοραίο τρόπο την θέση της. Το αν οι αμερικανοί πέτυχαν στον στόχο τους ή όχι, είναι θέμα στρατιωτικής ανάλυσης.
Ίσως απο την διαπίστωση αυτή προέρχεται η τουρκική αντίδραση κατά της αμερικανικής αυτής βάσης. Είναι απίθανο οι Τούρκοι να πιστεύουν πως οι Αμερικανοί εγκαταστάθηκαν στην Αλεξανδρούπολη για να τους επιτεθούν.
Το ίδιο αφελές θα ήταν να πιστεύουν και οι Έλληνες ότι αμερικανικά στρατεύματα θα εμποδίσουν την προέλαση της Τουρκίας αν καταφέρει να σπάσει το μέτωπο του Έβρου. Κάτι αδύνατον να συμβεί. Ο Έβρος δεν καταρρέει και η Τουρκία το γνωρίζει. Ό,τι κάνει θα το κάνει από ευάλωτες, στρατιωτικά, πλευρές.
Η Τουρκία απέκτησε την δυνατότητα ελέγχου των Στενών με την Συνθήκη του Μοντρέ (1936) με την οποία αναθεωρήθηκε η σχετική αναφορά της Συνθήκης της Λωζάνης. Αλλά τα Στενά ήταν στη Συνθήκη της Λωζάνης διασυνδεδεμένα με την Λήμνο και την Σαμοθράκη. (Στην σχετική ομάδα νησιών υπάγονται και η Ίμβρος και η Τένεδος). Αλλαγή του καθεστώτος των Στενών συνεπάγεται αλλαγή των προβλέψεων για τα νησιά. Η δυνατότητα στρατιωτικοποίησής τους δηλώθηκε ρητά απο τον τότε τούρκο υπουργό εξωτερικών. Μήπως θα μπορούσε να διαμηνυθεί, ατύπως έστω, στην Άγκυρα πως αν επιμείνει στα σχετικά με τα νησιά, η Ελλάδα θα αναλάβει διεθνή πρωτοβουλία για κατάργηση του τουρκικού ελέγχου των Στενών; Μια τέτοια πρωτοβουλία σε σχέση με τα Στενά, μπορεί να μην είχε άμεσα αποτελέσματα. Θα αποτελούσε, όμως, μέσο πίεσης.
Καθώς, χθές, αναπτύχθηκε στο διαδίκτυο μια έντονη συζήτηση για τα γερμανικά τεθωρακισμένα μεταφοράς προσωπικού που η γερμανική κυβέρνηση θέλει να παραχωρήσει στην Ελλάδα με αντάλλαγμα την προώθηση, απο την Ελλάδα στην Ουκρανία, ρωσικής κατασκευής ανάλογων οπλικών συστημάτων, οι στρατηγοί έβγαλαν τα μαχαίρια απο τα θηκάρια και τα είπαν κάπως πιο ελεύθερα.
Απο την συζήτηση εκείνο που αντιλήφθηκα είναι ότι:
1.-Δεν έχουν όλοι οι στρατηγοί την ίδια άποψη για την χρησιμότητα των οπλικών συστημάτων.
2.-Αν αυτό είναι λογικό, το επόμενο ερώτημα είναι αν υπάρχει διαμορφωμένη τακτική, επιχειρησιακή και στρατηγική αντιμετώπιση της Τουρκίας. Δεν κατάλαβα κάτι τέτοιο όταν δύο ανώτατοι αξιωματικοί, σε επίπεδο ηγεσίας, έχουν καθολοκληρίαν, απόλυτα, διαφορετική προσέγγιση στην αποτελεσματικότητα και την χρήση οπλικών συστημάτων.
3.-Αν και ο ικανός στρατηγός κρίνεται στη μάχη, θα ήθελα να ρωτήσω αν υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια στις προαγωγές στο στρατό ή οι προαγωγές αφήνονται στις υποκειμενικές προτιμήσεις της ηγεσίας. Καθημερινά πληροφορούμαι τραγικές περιπτώσεις αποστρατείας ικανότατων αξιωματικών που θα έχουν επίπτωση στο αξιόμαχο του στρατού. Άλλο να γνωρίζεις τι στρατό διοικείς και με τι οπλικά συστήματα είναι εφοδιασμένος και άλλο να διοικείς έναν στρατό χωρίς να γνωρίζεις τι κάνουν τα όπλα που έχει στη διάθεσή του.
Δεν θέλω να γίνω περισσότερο συγκεκριμένος.
Πιστεύω πως ηθικό έχει ο στρατός και γι’ αυτό φρόντισαν οι Τούρκοι. Μας έχουν αγανακτήσει με τις παράλογες απαιτήσεις, τις προσβολές και το στυλάκι τους τόσο που ο Ερντογάν να εύχεται να μην δοθεί καμιά εντολή στρατιωτικής ενέργειας. Δεν ξέρω αν μπορέσει κανείς να την σταματήσει.
4.-Περισσότεροι του ενός στρατιωτικοί με άμεση εμπειρία στο πεδίο του συζητούμενου θέματος θέτουν ζητήματα όπως πότε θα έρθουν τα τεθωρακισμένα της Γερμανίας, πως θα γίνεται η προμήθεια των βλημάτων τους και, κυρίως, πότε θα είναι έτοιμα για χρήση με εκπαιδευμένο προσωπικό.
Επειδή η άμυνα της χώρας στις ημέρες που διανύουμε είναι, ίσως, το σοβαρότερο θέμα, ας δοθούν οι απαντήσεις. Όχι κατ ανάγκην, δημοσίως, αλλά εκεί που χρειάζεται.
Σε προσωπικό επίπεδο απο την στιγμή που ο πρωθυπουργός δήλωσε δεδομένος ανησυχώ. Ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να τέθηκε στην διάθεση εκείνων που επιθυμεί, δεν μπορεί να παρασύρει και την χώρα. Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες και σε όσους αισθάνονται Έλληνες. Όχι στους δεδομένους.
Ο πρωθυπουργός οφείλει να επανορθώσει την δήλωσή του.
Π. Σαββίδης
