Στην πρόταση του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για εκατέρωθεν κατάπαυση πυρός κατά ενεργειακών υποδομών, συμφώνησε ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι, σύμφωνα με πληροφορίες που μεταδίδει το Bloomberg.

Ο Ζελένσκι μετέφερε το μήνυμα αυτό στον Τραμπ στην τηλεφωνική επικοινωία που είχαν νωρίτερα την Τετάρτη, με το Bloomberg να προσθέτει ότι οι δύο πλευρές συμφώνησαν να εργαστούν για περαιτέρω επέκταση της εκεχειρίας.

Μετά το πέρας της συνομιλίας, ο Ντόναλντ Τραμπ εμφανίστηκε αισιόδοξος, γράφοντας: «Βρισκόμαστε σε καλό δρόμο. Πολλά από όσα συζητήσαμε βασίζονται στην χθεσινή επικοινωνία που είχα με τον Βλαντιμίρ Πούτιν».

Αναλυτικά, στην ανάρτησή του στο Social Truth, ο Ντόναλντ Τραμπ ανέφερε:

«Μόλις ολοκλήρωσα μια πολύ καλή τηλεφωνική επικοινωνία με τον Πρόεδρο Ζελένσκι της Ουκρανίας. Διήρκεσε περίπου μία ώρα. Μεγάλο μέρος της συζήτησης βασίστηκε στην επικοινωνία που είχαμε χθες με τον Πρόεδρο Πούτιν προκειμένου και η Ρωσία και η Ουκρανία να ευθυγραμμιστούνόσον όσον αφορά τα αιτήματα και τις ανάγκες τους. Είμαστε σε πολύ καλό δρόμο και θα ζητήσω από τον υπουργό Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο και τον σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας Μάικλ Γουόλτς να δώσουν μια ακριβή περιγραφή των σημείων που συζητήθηκαν. Η δήλωση αυτή θα δημοσιοποιηθεί σύντομα».

Αναγνώριση 4 + 1 περιοχών ζητά ο Πούτιν

Δημοσίευμα της ημερήσιας εφημερίδας Kommersant, αναφέρει ότι ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν θέλει από τον αμερικανό πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ να αναγνωρίσει επίσημα και τις τέσσερεις περιοχές που η Μόσχα διεκδικεί ως δικές της, πέραν της Κριμαίας. 

Η εφημερίδα Kommersant, επικαλούμενη ανώνυμες πηγές που παρίσταντο σε μια ιδιωτική επιχειρηματική συνάντηση με τον Πούτιν χθες Τρίτη, αναφέρει ότι ο Ρώσος πρόεδρος θα ήθελε οι Ηνωμένες Πολιτείες να αναγνωρίσουν επίσημα τις τέσσερις περιοχές – Λουγκάνσκ, Ντονέτσκ, Ζαπορίζια και Χερσώνα, ως τμήμα της Ρωσίας μαζί με την Κριμαία, την οποία η Μόσχα κατέλαβε και προσάρτησε το 2014.

Σε αντάλλαγμα για την αναγνώριση και αν αυτό θα μπορούσε να συμβεί «στο εγγύς μέλλον», η Kommersant γράφει ότι ο Πούτιν θα δεσμευόταν να μην διεκδικήσει την ουκρανική πόλη-λιμάνι Οδησσό και άλλα ουκρανικά εδάφη.

Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ, ερωτηθείς για το σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας Kommersant, είπε ότι ο Πούτιν και ο Τραμπ δεν συζήτησαν το θέμα αυτό στη χθεσινή τους τηλεφωνική συνομιλία.

Ωστόσο ο ίδιος επιβεβαίωσε, χωρίς να υπεισέλθει σε λεπτομέρειες, ότι ο Πούτιν συζήτησε τη σύγκρουση στην Ουκρανία στη χθεσινή κεκλεισμένων των θυρών συνάντηση με τα μέλη της ρωσικής επιχειρηματικής ελίτ.

Ο Πεσκόφ δεν επιβεβαίωσε ωστόσο, εάν ο Πούτιν έθεσε κατά τη συνάντηση την ιδέα της αναγνώρισης από τις ΗΠΑ των τεσσάρων περιοχών εκτός της Κριμαίας.

Με πληροφορίες από Bloomberg, Reuters

Η επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η πρώην πρωθυπουργός της Εσθονίας Κάγια Κάλλας, δεν αποδίδει καλά στο ρόλο της, σχολίασε χθες Τρίτη η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ), απαριθμώντας τις αποτυχίες της.

Η εφημερίδα έδωσε έμφαση στη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης της Δευτέρας, η οποία δεν κατέληξε σε συμφωνία σχετικά με την πρόταση του Κάλλας να αυξηθεί σημαντικά η στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία στα 40 δισεκατομμύρια ευρώ.

Παρόλο που η κ. Κάλλας δήλωσε τη Δευτέρα ότι το σχέδιο είχε ευρεία πολιτική υποστήριξη μεταξύ των κρατών μελών, η FAZ ανέφερε ότι το ζήτημα δεν αφορούσε απλώς τη διευθέτηση εκκρεμών λεπτομερειών και τεχνικών λεπτομερειών – αρκετές χώρες αντιτάχθηκαν ριζικά σε αυτό.

“Η αντίσταση στην πρωτοβουλία δεν προέρχεται μόνο από την Ουγγαρία, αλλά και από τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία.

Οι χώρες αυτές μάχονται σθεναρά κατά της παροχής μιας σημαντικά μεγαλύτερης συνεισφοράς.

Μέχρι στιγμής, οι συνδυασμένες προσπάθειές τους για τη βοήθεια προς την Ουκρανία ανέρχονται σε λιγότερα από όσα έχει προσφέρει μόνο η Δανία”, γράφει η εφημερίδα.

Σύμφωνα με τη FAZ, η πρωτοβουλία των 40 δισεκατομμυρίων ευρώ είχε αρχικά εισαχθεί από τον προκάτοχο της Κάλλας, Χοσέπ Μπορέλ, αλλά η Κάλλας την αφαίρεσε από την ημερήσια διάταξη μετά την ανάληψη των καθηκόντων της.

Η εφημερίδα εκτίμησε ότι επανέφερε απροσδόκητα το θέμα μετά τη Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια. “Ορισμένοι διπλωμάτες υποστηρίζουν ότι θα έπρεπε να το είχε προετοιμάσει καλύτερα, ιδίως όσον αφορά τις χώρες που είχαν στενούς δεσμούς με τον Μπορέλ”, ανέφερε το άρθρο, υπονοώντας πιθανότατα την ισχυρότερη σχέση του Borrell με τα κράτη της Νότιας Ευρώπης.

“Προφανώς, η Κάλλας δεν βοήθησε την περίπτωσή της όταν, κατά τις πρώτες εβδομάδες της θητείας της, απομάκρυνε αρκετούς υψηλόβαθμους Ιταλούς και Ισπανούς αξιωματούχους από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ).

Μεταξύ αυτών ήταν και ο Γενικός Γραμματέας της ΕΥΕΔ Στέφανο Σανίνο, ο πιο υψηλόβαθμος αξιωματούχος της υπηρεσίας.

Ορισμένες κυβερνήσεις έμειναν εμβρόντητες από αυτό, σύμφωνα με ανώνυμους αξιωματούχους.

Τέτοιες απομακρύνσεις προσωπικού οδηγούν αναπόφευκτα σε συγκρούσεις. Επιπλέον, υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός μελών του προσωπικού της ΕΥΕΔ που διαμαρτύρονται πλέον για το νέο στυλ ηγεσίας.

Οι αναφορές δείχνουν ότι η Κάλλας και η ηγετική ομάδα της απομονώνονται και δεν αξιοποιούν την τεχνογνωσία της υπηρεσίας που αριθμεί 5.300 άτομα”, περιγράφει η FAZ.

Ένα άλλο θέμα που συνδέεται με την Κάλλας, επεσήμανε η FAZ, είναι η επιθυμία των ευρωπαϊκών χωρών να έχουν ρόλο στην ειρηνευτική διαδικασία Ουκρανίας-Ρωσίας, στην οποία μεσολαβούν επί του παρόντος οι Ηνωμένες Πολιτείες.

“Ωστόσο, σύμφωνα με ορισμένους διπλωμάτες, η επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ παραγκωνίστηκε επικρίνοντας πολύ σκληρά την Ουάσινγκτον.

Αναφέρθηκε στις πιέσεις του Τραμπ για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία ως “βρώμικη συμφωνία” και όταν επισκέφτηκε την Ουάσιγκτον στα τέλη Φεβρουαρίου, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο ακύρωσε γρήγορα την προγραμματισμένη συνάντησή τους, επικαλούμενος φορτωμένη ατζέντα.

Η Κάλλας δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει συνάντηση ούτε με κανέναν άλλο αξιωματούχο της αμερικανικής κυβέρνησης”, ανέφερε η γερμανική εφημερίδα.

Η FAZ υπενθύμισε επίσης πώς, μετά την αντιπαράθεση της 28ης Φεβρουαρίου στον Λευκό Οίκο -όπου ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι αντιμετώπισε λεκτικές επιθέσεις από τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ- η Kallas δημοσίευσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: “Έγινε σαφές σήμερα ότι ο ελεύθερος κόσμος χρειάζεται έναν νέο ηγέτη”.

Η FAZ σημείωσε επίσης πώς ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Αντόνιο Κόστα φέρεται να ρώτησε τους ηγέτες της ΕΕ αν υποστηρίζουν τη δημιουργία μιας θέσης ειδικού απεσταλμένου για την Ουκρανία.

Ορισμένοι στις Βρυξέλλες ερμήνευσαν αυτό ως προσβολή προς την Κάλλας, καθώς τέτοιες αρμοδιότητες θα έπρεπε να εμπίπτουν στον ρόλο της.

Ενώ οι ηγέτες της ΕΕ δεν επανήλθαν στο θέμα στη σύνοδο κορυφής του Μαρτίου, το θέμα δεν έχει εγκαταλειφθεί εντελώς, σύμφωνα με τη FAZ. “Αναζητείται μια εξέχουσα προσωπικότητα, ιδανικά ένας πρώην επικεφαλής κυβέρνησης”, γράφει η εφημερίδα.

Η FAZ υπενθύμισε στη συνέχεια τις εντάσεις μεταξύ της Κάλλας και της Γερμανίας, όταν, την πρώτη ημέρα της θητείας της κατά τη διάρκεια επίσκεψης στο Κίεβο, δήλωσε: “Η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει η Ουκρανία να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο”.

Ενώ πολλές άλλες χώρες που βρίσκονται κοντά στη Ρωσία συμμερίζονται αυτή την άποψη, μια τέτοια στάση δεν έχει ποτέ διατυπωθεί ρητά στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, του οποίου η Κάλλας είναι μέλος και το οποίο αποτελεί το ανώτατο όργανο λήψης αποφάσεων της ΕΕ.

Η συνήθης διατύπωση του Συμβουλίου είναι ότι η Ουκρανία θα υποστηριχθεί “για όσο χρονικό διάστημα και όσο εντατικά χρειάζεται” και ότι η Ρωσία δεν πρέπει “να βγει νικήτρια”.

Αυτή η διατύπωση, η οποία επιτεύχθηκε εν μέρει χάρη στις προσπάθειες του Γερμανού καγκελάριου Όλαφ Σολτς, φέρεται να εξόργισε το Βερολίνο όταν η Κάλλας εισήγαγε τη νέα ρητορική της, έγραψε η FAZ.

Ένα άλλο σημείο διαφωνίας, σημειώνει η εφημερίδα, είναι το ζήτημα των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων. Με την ανάληψη των καθηκόντων της, η Κάλλας έδωσε αμέσως εντολή να διερευνηθούν τρόποι κατάσχεσης των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων που έχουν δεσμευτεί εντός της ΕΕ.

“Ενώ οι χώρες της Βαλτικής έχουν από καιρό υποστηρίξει αυτό το ενδεχόμενο, τα κορυφαία μέλη της ευρωζώνης αντιτίθενται σθεναρά σε αυτό.

Η νομική υπηρεσία του Συμβουλίου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μια τέτοια κίνηση θα εγκυμονούσε σημαντικούς νομικούς κινδύνους και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προειδοποίησε για πιθανές αντιδράσεις των επενδυτών”, αναφέρει η FAZ.

Η γερμανική εφημερίδα σημείωσε ότι όταν η Κάλλας ανέλαβε τα καθήκοντά του ως ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας τον Δεκέμβριο, οι προσδοκίες ήταν μεγάλες.

Στα 47 της χρόνια, η Κάλλας αντιπροσωπεύει μια νεότερη γενιά σε σύγκριση με τον Αντόνιο Κόστα και την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Είναι επίσης η πρώτη γυναίκα πρώην πρωθυπουργός που κατέχει αυτή τη θέση.

Η FAZ σημείωσε ότι όταν η Κάλλας απέτυχε να εξασφαλίσει τον ρόλο του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ μετά τον Γενς Στόλτενμπεργκ, εν μέρει λόγω ανησυχιών από χώρες όπως η Γερμανία ότι θα επιβάρυνε περαιτέρω τις ήδη δύσκολες σχέσεις με τη Ρωσία, οι παρατηρητές πίστευαν ότι θα εξακολουθούσε να έχει ένα ευρύ χαρτοφυλάκιο πολιτικής ως επικεφαλής της εξωτερικής υπηρεσίας της ΕΕ.

Αυτό συνδεόταν με την ελπίδα ότι θα συντόνιζε τη συνεργασία με διάφορα έθνη, κατέληξε η FAZ.

Την πρόθεση του να δημοσιεύσει ποιος ευθύνεται για το ναυάγιο και τους λόγους που διεκόπη η διάσκεψη στο Κραν Μοντανά εξέφρασε ο τέως πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης σε συνέντευξη στο ΡΙΚ. 

Αρχικά, ερωτηθείς εάν είναι εφικτός ο στόχος να επαναρχίσουν οι συνομιλίες εντός του συμφωνημένου πλαισίου, απάντησε ότι «αν λάβει κανείς υπόψη τις μέχρι στιγμής θέσεις του κ. Τατάρ και της Τουρκίας, θα μπορούσε να λεχθεί ότι μάλλον απαισιοδοξία επικρατεί παρά αισιοδοξία. Όμως ας κάνουμε υπομονή μέχρι τη Δευτέρα Τρίτη. Αυτό που γενικότερα αυτήν την ώρα προβληματίζει είναι η ευρύτερη διεθνής κατάσταση, η μεταβολή κάποιων δεδομένων με την εκλογή του προέδρου Τραμπ. Σήμερα διαπιστώνουμε να αμφισβητείται ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. Να αμφισβητείται η διεθνής έννομη τάξη. Αυτό που θα έλεγα είναι ότι τουλάχιστον η δική μας πλευρά εκφράζει τις ορθές θέσεις όσον αφορά και τις προϋποθέσεις και τη βούληση για επανέναρξη του διαλόγου από εκεί, από εκεί όπου έχουν διακοπεί στο Κραν Μοντανά».

Σε ερώτηση εάν ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, κατά την άτυπη πενταμερή, θα θέσει εντός πλαισίου την Τουρκία, εάν προσπαθήσει να ξεφύγει, είπε ότι «αυτό προσδοκεί ο καθένας. Ο Γενικός Γραμματέας είναι δεσμευμένος από τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών κάθε του πρωτοβουλία να τείνει στην υλοποίηση είτε των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας είτε των ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών. Σε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν παρατηρήθηκε μια από πλευράς Γενικού Γραμματέα προσπάθεια μέσα από διπλωματική αβρότητα να χειριστεί τα θέματα, γεγονός, το οποίο δεν βοήθησε ιδιαίτερα λαμβάνοντας υπόψη το Κραν Μοντανά, στο να διανύσουμε ή να καλύψουμε την απόσταση που, όπως και ο ίδιος καταγράφει στην έκθεση της 28ης του Σεπτέμβρη του 17, τη τελευταία απόσταση που ήταν, όπως λέγει το τελευταίο μίλι. Εν πάση περιπτώσει, ελπίζω να είναι πιο αποφασιστικός, έτσι ώστε να συνειδητοποιήσει και η Τουρκία ότι υποχρέωσή της είναι να ακολουθεί το διεθνές δίκαιο και ιδιαίτερα όταν ο κ. Ερντογάν κατ επανάληψη παραδίδει μαθήματα εις όσους συμπεριφέρονται κατά ανάλογο τρόπο με εκείνον της Τουρκίας το 1974. Ας ελπίσουμε ότι θα υπάρξει αποφασιστικότητα από πλευράς Γενικού Γραμματέα, αλλά και η ίδια αποφασιστικότητα από πλευράς Τουρκίας να εξομαλύνει επιτέλους και να φέρει ειρήνη πραγματικά στην περιοχή, υποβοηθώντας και τον εαυτό της».

Σε σχέση με το Ουκρανικό και το Κυπριακό, είπε ότι «ένα είναι εγγυητής να είναι ο εισβολέας, δηλαδή φανταστείτε τη Ρωσία να αναλάμβανε να εγγυηθεί την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας και άλλο είναι να ζητάς κάτι που είχαμε προτείνει στο Κραν Μοντανά, τη συμμετοχή ξένων χωρών, ιδιαίτερα λαμβάνοντας υπ όψιν ότι είμαστε μια ευρωπαϊκή χώρα. Πολύ περισσότερο θα ήτο εύλογο η Ευρωπαϊκή Ένωση να εγγυηθεί την ασφάλεια και των Τουρκοκυπρίων και των Ελληνοκυπρίων. Η εμμονή της Τουρκίας στο Κραν Μοντανά ήταν ότι αν ονειρεύεστε ότι μπορεί ποτέ να καταργηθούν οι εγγυήσεις ή η παρουσία στρατευμάτων, αριθμού στρατευμάτων, ξυπνάτε από το όνειρο. Τι ήταν η ευελιξία τότε; Το βασικό ερώτημα ήταν ότι η Τουρκία εμφανίστηκε ως ευέλικτη. Πού εξαντλείται η ευελιξία της στη μετονομασία της Συνθήκης Εγγυήσεως σε συνθήκη εφαρμογής με μονομερές δικαίωμα επέμβασης; […] Το είχε τονίσει σε δημόσιες δηλώσεις ότι όσοι ονειρεύονται ότι μπορεί να υπάρξει χρόνος τερματισμού, τότε να ξυπνήσουν από το όνειρο. Κάτι ανάλογο είχε πει και στην τουρκική Εθνοσυνέλευση. Επομένως, είναι εντελώς διαφορετική η κατάσταση όπως εξελίσσεται στην Ουκρανία. Και βεβαίως το απαράδεκτο είναι ότι δυστυχώς η Ουκρανία θα πληρώσει τίμημα από την εισβολή. Δηλαδή φαίνεται ότι η ειρήνη θα επιτευχθεί με κόστος εις βάρος της Ουκρανίας».

Πρόσθεσε ότι «ήδη στις διαπραγματεύσεις, τις κατά καιρούς διαπραγματεύσεις, είχαμε αποδεχτεί ότι η λύση θα είναι διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία ή μια περιφέρεια όπως έχουν εξελιχθεί επί του εδάφους τα πράγματα. Θα είναι η τουρκοκυπριακή συνιστώσα πολιτεία και η άλλη η ελληνική ελληνοκυπριακή συνιστώσα πολιτεία. Επομένως, το εδαφικό, δηλαδή το ότι θα είναι σε δυο ξεχωριστές εδαφικές περιφέρειες, αμβλύνεται με την εφαρμογή των τεσσάρων βασικών ελευθεριών της Ευρωπαϊκής Ένωσης: ελεύθερη εγκατάσταση, διακίνηση, άσκηση επαγγέλματος και ούτω καθεξής. Και βεβαίως με μείωση του όγκου του εδάφους που κατέχει σήμερα η Τουρκία, όπως και την ίδια ώρα επιστροφή σημαντικού αριθμού προσφύγων είτε σε κοινότητες όπου θα επέστρεφαν και θα ζούσαν με τους Τουρκοκυπρίους, είτε σε περιοχές οι οποίες θα επιστρέφονται στην ελληνοκυπριακή συνιστώσα πολιτεία».

Για την εκλογή Τραμπ είπε ότι «η Ελλάδα και η Κύπρος θεωρούνται στρατηγικοί εταίροι και συνεπώς θεωρώ ότι δεν θα ήτο το ίδιο εύκολο όπως με κάποια κράτη, με τα οποία απλούστατα τα υπέρτερα συμφέροντα, δηλαδή η αποκατάσταση σχέσεων Αμερικής Ρωσίας, που για στρατηγικούς λόγους της Αμερικής, της σημερινής κυβέρνησης της Αμερικής, μπορεί να παίρνονται τέτοιες ρηξικέλευθες αποφάσεις, οι οποίες οπωσδήποτε δημιουργούν μια ανησυχία όχι μόνο σε εμάς στην Κύπρο αλλά και στην Ευρώπη. Παρακολουθούμε τι γίνεται και η κάθε μέρα εξαγγελίες δημιουργούν και νέες ανησυχίες».

Επανερχόμενος στο θέμα του Κυπριακού, είπε ότι «έφτασαν στο σημείο να μου λένε ότι εισηγήθηκα δύο κράτη. Η θέση η δική μου, αν θέλετε, ήταν ότι όσο λιγότερες εξουσίες έχει η κεντρική κυβέρνηση, τόσο λιγότερους κινδύνους συγκρούσεων συμφερόντων θα έχουμε, όπως και στο θέμα της πολιτικής ισότητας η μία θετική ψήφος για κάθε απόφαση. Eίπε αυτό δεν συνάδει με την πολιτική ισότητα, αυτό είναι πολιτική ανισότητα, αλλά δεν αρνούμαι τη θετική ψήφο στους Τουρκοκύπριους εάν η πλειοψηφία των υπουργών που θα είναι Ελληνοκύπριοι εισηγηθεί οτιδήποτε που μπορεί να βλάπτει τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων, εκεί θα πρέπει να έχουν ασπίδα προστασίας. Ποια είναι η ασπίδα προστασίας; Είναι η θετική ψήφος. Δηλαδή, εάν δεν υπάρχει θετική ψήφος των Τουρκοκυπρίων, δεν μπορεί να ληφθεί απόφαση, η οποία να επηρεάζει αρνητικά. Και πάλι θα πρέπει να υπάρχει μηχανισμός. Όμως, όσο λιγότερες εξουσίες, διότι πήγαμε σε μια αυστηρή ισχυρή κεντρική κυβέρνηση, ισχυρή κεντρική κυβέρνηση με τις αξιώσεις των Τουρκοκυπρίων δεν διασφαλίζει τη βιωσιμότητα του κράτους».

Ερωτηθείς για το ποιος φταίει για το Κραν Μοντανά, είπε ότι «υπάρχουν τα πρακτικά των Ηνωμένων Εθνών, τα οποία διέρρευσα τον Οκτώβρη Νιόβρη του 21, τα οποία δημοσίευσε η κυπριακή εφημερίδα Φιλελεύθερος, αυτούσια δηλαδή, τα οποία δεν διέψευσαν τα Ηνωμένα Έθνη, τα οποία εντός των ημερών θα δημοσιεύσω και ποιος ευθύνεται και τους λόγους που διεκόπη. Ήμασταν κάτω από εκβιασμό και θα αποδειχθεί με πρακτικά των Ηνωμένων Εθνών Άρθρων κατά τις διμερείς διαβουλεύσεις του κυρίου Τσαβούσογλου με τον κύριο Γκουτέρες».

Σε ερώτηση εάν τώρα απέκτησε τα πρακτικά, απάντησε ότι «τα είχα έκτοτε, αλλά ή θα κυβερνούσα ή θα ασχολούμουν με όσους προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να αιτιολογήσουν τη στάση της Τουρκίας. Και λυπούμαι που το λέω, αλλά εφθάσαμεν εις το κατάντημα ό, τι λέει η Τουρκία για κάποιους, για πολύ ελάχιστους, να είναι θετικό και οτιδήποτε εύλογο προβάλλει η ελληνοκυπριακή κοινότητα να θεωρείται παράλογο. Για τα πάντα ευθύνεται η ελληνοκυπριακή πλευρά. Πιστώνεται η Τουρκία με αδιανόητα καλή πίστη που δεν την επιδεικνύει, που δεν την ψηλαφούμε. Έφτασε κάποιος συγγραφέας να γράφει στο βιβλίο του ότι το θέμα των εγγυήσεων και του μονομερούς δικαιώματος ήταν ήδη λυμένο. Έχω γραπτή εισήγηση του εν λόγω κυρίου, η οποία εστάλη τον Οκτώβρη του 16, προτού μεταβούμε στο Μοντ Πελεράν και εις το οποίον ήτο ένα είδος διαγγέλματος που θα έβαζε κάποιες ιδέες κάτω. Και όταν δείτε τι μου έγραφε για τις εγγυήσεις που δεν είχε αρχίσει ακόμα ο διάλογος για την κατάργησή τους, διερωτάσαι ποιος τον ενημέρωνε για να γνωρίζει τις προθέσεις της Τουρκίας».

Έκανε λόγο για απόλυτα καθαρή συνείδηση. «Αισθάνομαι ότι έπραξα το καθήκον μου απέναντι στον κυπριακό Ελληνισμό, αλλά και τους Τουρκοκύπριους. Μια μη βιώσιμη λύση θα ήταν σε βάρος και των δύο κοινοτήτων. Το έχω πει κατ επανάληψη ότι ή θα γεννάτο ένα βιώσιμο κράτος ή θα είχαμε πολύ χειρότερα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα από κάποιους ευσεβοποθισμούς, οι οποίοι ουδέποτε μελέτησαν τους στρατηγικούς στόχους, τους πραγματικούς στρατηγικούς στόχους της Τουρκίας».

Σε σχέση με τη δήλωση του Ανδρέας Μαυρογιάννη ότι «χάθηκε μια ιστορική ευκαιρία επίλυσης του Κυπριακό» στο Κραν Μοντανά, δήλωσε ότι «ο εκβιασμός ήταν από πλευράς Τουρκίας όχι μία, κατ επανάληψη ο κύριος Τσαβούσογλου δήλωσε ότι αυτή είναι η τελευταία σύνοδος. Ή θα πρέπει να αποδεχτούν λέει επί λέξει ή στον Γενικό Γραμματέα τις αξιώσεις των Τουρκοκυπρίων και να ικανοποιηθεί το αίτημα της Τουρκίας για μετονομασία της Συνθήκης Εγγύησης με μονομερές δικαίωμα σε μετονομασία σε συνθήκη εφαρμογής, δηλαδή θα καλούσαμε τον παραβάτη να επιτηρεί την αποκατάσταση της παράβασης με μονομερές δικαίωμα. […] ήταν αξίωση της Τουρκίας ότι δεν θα συνεχιζόταν (η διάσκεψη) . Θα το δημοσιεύσω εντός των ημερών με δηλώσεις του κ. Τσαβούσογλου και από τα πρακτικά των Ηνωμένων Εθνών. Παρακολουθώ να γράφεται και επειδή κάποια στιγμή ξέρετε, τώρα που έχω την άνεση του χρόνου, έχω και την ευχέρεια να ασχολούμαι με εκείνα με τα οποία όταν ήμουν στη διακυβέρνηση της χώρας δεν είχα τον χρόνο να ασχοληθώ και έλεγα ας τους να λένε. Ε, τώρα έφτασε η στιγμή να ακουστούν κάποιες αλήθειες και να σταματήσει ο καθένας να λέει ό, τι μπορεί να του προσφέρει η πνευματική του δυνατότητα».

Πηγή: Sigmalive