Ο Ντόναλντ Τραμπ υπέγραψε την Παρασκευή το βράδυ εκτελεστικό διάταγμα για τη «συγχώνευση» της αμερικανικής χαλυβουργίας US Steel και της ιαπωνικής Nippon Steel.

Το διάταγμα αυτό, το οποίο αφορά «εγγυήσεις για την ασφάλεια των ΗΠΑ», βάζει τέλος στο πολυετές οικονομικό και πολιτικό σίριαλ γύρω από την εξαγορά, έναντι 14,9 δισ. δολαρίων (συμπεριλαμβανομένων χρεών) που είχε αρχικά συμφωνηθεί τον Δεκέμβριο του 2023, αφού ο Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος είπε το «οκ» στη σύναψη της «εταιρικής σχέσης», κατ’ αυτόν, ανάμεσα στους δυο κολοσσούς.

Η συμφωνία, για την οποία δεν έχουν δημοσιοποιηθεί πιο σαφείς λεπτομέρειες, θα επιτρέψει «η US Steel να παραμείνει αμερικανική και να διατηρήσει την έδρα της στη σπουδαία πόλη Πίτσμπεργκ», στην Πενσιλβάνια, όπως διαβεβαίωνε μέσω Truth Social.

Παρέμεναν ωστόσο ανοικτές διαστάσεις ως προς την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ, που εξώθησαν τον Δημοκρατικό προκάτοχό του Τζο Μπάιντεν να εμποδίσει τη συγχώνευση την 3η Ιανουαρίου, μερικές εβδομάδες προτού παραδώσει την εξουσία.

Μολονότι και ο ίδιος είχε εναντιωθεί, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε στις αρχές Απριλίου πως κίνησε διαδικασία επανεξέτασης του σχεδίου.

Το χθεσινό εκτελεστικό διάταγμα προβλέπει ότι η εξαγορά θα γίνει σε «συντονισμό» με το αμερικανικό υπουργείο Εμπορίου, μεταξύ άλλων αμερικανικών κρατικών οντοτήτων, και με την τήρηση «συμφωνίας ως προς την εθνική ασφάλεια» των ΗΠΑ.

Το κείμενο όμως για ακόμη μια φορά δεν δίνει διευκρινίσεις για το περιεχόμενο της εν λόγω «συμφωνίας ως προς την εθνική ασφάλεια».

Στο διάταγμά του, ο πρόεδρος ανέφερε πως «υπήρχαν αξιόπιστα στοιχεία» που τον οδήγησαν να συμπεράνει πως η Nippon Steel θα «μπορούσε να προχωρήσει σε ενέργειες που θα απειλούσαν την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ».

Ωστόσο η επιτροπή για τις ξένες επενδύσεις στις ΗΠΑ (CFIUS), αρμόδια για την αποτίμηση του αντίκτυπου στην αμερικανική εθνική ασφάλεια σε περιπτώσεις εξαγορών αμερικανικών εταιρειών από ξένους ομίλους, εισηγήθηκε ρήτρες ώστε να «εξαλειφθεί με επαρκή τρόπο» ο κίνδυνος, εξήγησε στο διάταγμα, επιφυλασσόμενος του δικαιώματος να λάβει περαιτέρω μέτρα στο μέλλον για την «προστασία της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ».

Την απαγόρευση συγκεντρώσεων σε τμήμα του κέντρου της Λάρισας, την Κυριακή 15 Ιουλίου, από τις 8 το πρωί έως τις 8 το βράδυ, ανακοίνωσε η ΕΛΑΣ εξαιτίας των προγραμματισμένων εκδηλώσεων εγκαινίων της ανακατασκευασμένης συναγωγής «Ετς Χαγίμ» στην πόλη, αλλά και καλεσμάτων για συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας από κόμματα και συλλογικότητες.

Σε ανακοίνωσή της η ΕΛΑΣ αναφέρει πως με απόφαση του Διευθυντή της Διεύθυνσης Αστυνομίας Λάρισας, απαγορεύεται κάθε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση από ώρες 08:00 έως 20:00 της Κυριακής 15/6/2025 στην πόλη της Λάρισας, στην περιοχή που περικλείεται από τα τμήματα των οδών ως αυτά ορίζονται ακολούθως:

1. Στο τμήμα της οδού Μανωλάκη από την οδό Παπαναστασίου έως την οδό Ηφαίστου,
2. Στο τμήμα της οδού Ηφαίστου από την οδό Μανωλάκη έως την οδό Ταγματάρχου Βελισσαρίου,
3. Στο τμήμα της οδού Ταγματάρχου Βελισσαρίου από την οδό Ηφαίστου έως την οδό Παπακυριαζή,
4. Στο τμήμα της οδού Παπακυριαζή από την οδό Ταγματάρχου Βελισσαρίου έως την οδό Παπαναστασίου,
5. Στο τμήμα της οδού Παπαναστασίου από την οδό Παπακυριαζή έως την οδό Κουμουνδούρου,
6. Στο τμήμα της οδού Κουμουνδούρου από την οδό Παπαναστασίου έως την οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου,
7. Στο τμήμα της οδού Μεγάλου Αλεξάνδρου από την οδό Κουμουνδούρου έως την οδό Κούμα,
8. Στο τμήμα της οδού Κούμα από την οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου έως την οδό Παπαναστασίου,
9. Στο τμήμα της οδού Παπαναστασίου από την οδό Κούμα έως την οδό Μανωλάκη,

Όπως αναφέρει η ΕΛΑΣ, «εγκυμονείται σοβαρός κίνδυνος για την δημόσια ασφάλεια και επαπειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής στην εν λόγω περιοχή, εν όψει πραγματοποίησης σε αυτήν εκδηλώσεων εγκαινίων της Ιεράς Συναγωγής Ετς Χαγίμ, λαμβάνοντας υπόψη α) την τρέχουσα επικαιρότητα στη Μέση Ανατολή και β) την ανακοίνωση πραγματοποίησης υπαίθριας συγκέντρωσης την Κυριακή 15/06/2025 ώρα 11:30΄ πλησίον των εκδηλώσεων και συγκεκριμένα στην ενταύθα Πλατεία Εβραίων Μαρτύρων με πρωτοβουλία οργανώσεων, συλλογικοτήτων, αλληλέγγυων Λάρισας με διακριτικό τίτλο της διαδικτυακής πρόσκλησης: ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΙ ΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΗΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ – ΔΟΛΟΦΟΝΟΥ ΙΣΡΑΗΛ, ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ».

Σε κάθε μείζον διεθνές ζήτημα που ανακύπτει, παρακολουθούμε την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να παρακολουθεί τις εξελίξεις ως απλός θεατής.

Για τη στάση της αυτή συχνά κατηγορείται από πολλούς, αλλά τελικά είναι καλύτερο να σιωπά και να περιορίζεται σε ευχολόγια που κανείς δεν τα λαμβάνει υπόψη;

«Οι αναφορές που έρχονται από τη Μέση Ανατολή είναι βαθιά ανησυχητικές. Η Ευρώπη προτρέπει όλα τα μέρη να επιδείξουν μέγιστη αυτοσυγκράτηση, να αποκλιμακώσουν αμέσως και να απόσχουν από αντίποινα», δήλωσε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, με αφορμή την επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν.

Και πρόσθεσε: «Μια διπλωματική επίλυση είναι τώρα πιο επείγουσα από ποτέ, για χάρη της σταθερότητας και της παγκόσμιας ασφάλειας της περιοχής».

Υπό κανονικές συνθήκες, αν η Ε.Ε. ήταν «βασικός παίκτης» στη διεθνή σκακιέρα, δεν θα ευχόταν να προκύψει μια διπλωματική επίλυση. Θα την επιδίωκε με συγκεκριμένες κινήσεις.

Ίσως είναι καλύτερο που δεν παρεμβαίνει, αφού, όποτε το πράττει, συνήθως είναι σε λάθος κατεύθυνση.

Η Ε.Ε. δεν μπορεί να διαχειριστεί τον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας που μαίνεται πάνω από 3 χρόνια στα σύνορά της, πόσο μάλλον να δράσει για μια σύγκρουση πιο μακρινή.

Αποδέχτηκε σιωπηρά τη δρομολόγηση του πολέμου στην Ουκρανία και, όταν οι Αμερικανοί (οι οποίοι τον υποδαύλισαν) τράβηξαν χειρόφρενο, οι «Βρυξέλλες» αποφάσισαν ότι πρέπει να συνεχιστεί και να κλιμακωθεί ο πόλεμος. Με ποιον σκοπό άραγε;
Στο πλαίσιο αυτό, εξαγγέλθηκε και το τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα RE-ARM Europe, το οποίο θα κοστίσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια, επιχειρώντας να πείσουν τους πολίτες της Ε.Ε. ότι θα πρέπει να ζουν μόνιμα με τον φόβο ενός πολέμου με τη Ρωσία.

Κάποιος αφελής θα ρωτούσε την ηγεσία της Ε.Ε.: Γιατί τη διπλωματική οδό, που συστήνετε χλιαρά και αορίστως σε Ιράν – Ισραήλ, δεν την εφαρμόζετε στα σύνορά σας;

Προφανώς επειδή απουσιάζει το «ειδικό βάρος» των διαπραγματευτών.