Γιατί η Ελλάδα δεν συμπεριφέρεται ως κανονικό κράτος
Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης
Έντονο προβληματισμό θα πρέπει να προκαλεί ο τρόπος με τον οποίον ενεργεί το ελληνικό κράτος στο διεθνές σκηνικό, ειδικά στις σχέσεις του με άλλα κράτη.
Πρώτον, μας απείλησε η Τουρκία με πόλεμο, από το 1995, για να μην κάνουμε χρήση ενός νόμιμου δικαιώματός μας, που είναι η επέκταση των χωρικών μας υδάτων από τα 6 στα 12 νμ. Για να γίνει πιο κατανοητό, με δεδομένο ότι από τον καταστατικό χάρτη του ΟΗΕ απαγορεύεται η απειλή χρήσης βίας,* η Τουρκία με παράνομο τρόπο απειλεί την Ελλάδα να μην κάνει χρήση ενός νόμιμου δικαιώματός της.
Και η Ελλάδα, επί 27 ολόκληρα χρόνια, υποτάσσεται στο φόβο και στην ουσία πειθαρχεί στον «νταβατζή», ο οποίος ως γνωστόν επιβάλλει το παράνομο έναντι του νομίμου, χρησιμοποιώντας την απειλή χρήσης βίας.
Δεύτερον, με βάση το Διεθνές Δίκαιο και τον περίφημο «Χάρτη της Σεβίλλης», Ελλάδα – Κυπριακή Δημοκρατία – Αίγυπτος μπορούμε να οριοθετήσουμε μεταξύ μας ΑΟΖ. Όμως η Ελλάδα, αντί να πράξει αυτό, προχώρησε σε τμηματική οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Αίγυπτο, αφήνοντας για άλλη μια φορά την Κύπρο στο έλεος της Τουρκίας, αφού με την τμηματική οριοθέτηση δίνεται ένα σαφέστατο μήνυμα στην Άγκυρα ότι είναι ανοικτή η πόρτα για οριοθέτηση μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου στις θαλάσσιες ζώνες ανατολικά του 28ου μεσημβρινού, που αν γίνει αυτό, αποκόπτεται η Ελλάδα από την Κύπρο.
Τρίτον, το 2003 η Κυπριακή Δημοκρατία είχε ολοκληρώσει τις συνομιλίες για οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο και η Ελλάδα είχε κληθεί να γίνει τριμερής οριοθέτηση, με τη σύμφωνη γνώμη του Μουμπάρακ, όπως γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου στο hellasjournal.com. Όμως, πάντα σύμφωνα με τον μαχητικό δημοσιογράφο, «η Αθήνα, όχι μόνο κλότσησε την ευκαιρία, αλλά έκανε παρέμβαση για να “τραβήξουν” πίσω το δυτικό άκρο της συμφωνίας Κύπρου-Αιγύπτου για να μην ενοχληθεί η Τουρκία». Με άλλα λόγια, η Αθήνα δεν ήθελε η συμφωνία Αιγύπτου-Κύπρου να υπονοήσει και την αναγνώριση της επήρειας του Καστελόριζου, για να μην έχει προβλήματα με την Τουρκία.
Οι άνθρωποι που χειρίστηκαν τις υποθέσεις τότε στη Λευκωσία είναι ζωντανοί, και οι διηγήσεις τους ανατριχιαστικές.
Τέταρτον, όταν ήταν σε εξέλιξη οι συνομιλίες της Τουρκίας με την κυβέρνηση Σαράζ στη Λιβύη, σχεδόν έναν χρόνο πριν από την υπογραφή της παράνομης συμφωνίας οριοθέτησης ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών, η ελληνική κυβέρνηση είχε ενημερωθεί από Έλληνες αλλά και από ξένους διπλωμάτες που δεν ήθελαν την υπογραφή αυτής της συμφωνίας. Η Ελλάδα, και εννοούμε και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και την κυβέρνηση της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν έκαναν τίποτα.
Πέμπτον, όταν υπεγράφη η συμφωνία η Ελλάδα αντέδρασε, αλλά με λάθος τρόπο. Απέλασε τον πρέσβη της Λιβύης, αντί να απελάσει τον κύριο υπεύθυνο αυτής της συμφωνίας. Η συγκεκριμένη συμφωνία γράφτηκε στην Άγκυρα και απλώς κλήθηκε να υπογράψει ο αρμόδιος υπουργός της κυβέρνησης της Τρίπολης. Με ποια λογική απελαύνεις τον πρέσβη της χώρας που απλώς υπέγραψε και όχι τον πρέσβη της χώρας που επέβαλε τη συμφωνία; Είναι αυτό που λέει ο λαός μας, «αντί να χτυπήσουμε το γάιδαρο, χτυπάμε το σαμάρι».
Έκτον, από την πρόσφατη συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ της Άγκυρας και της κυβέρνησης της Τρίπολης, με την οποία τίθεται σε εφαρμογή στο πεδίο το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, γράφτηκε στον Τύπο ότι η Ελλάδα αιφνιδιάστηκε. Μάλλον το έμαθε από τις εφημερίδες. Αναρωτιέται κανείς τι έκαναν οι πρεσβείες μας στην Άγκυρα και την Τρίπολη και δεν ενημέρωσαν έγκαιρα το υπουργείο Εξωτερικών. Για την Άγκυρα δεν γνωρίζουμε, γνωρίζουμε όμως τι γινόταν τους κρίσιμους μήνες που κυοφορούνταν η εν λόγω συμφωνία στην πρεσβεία μας στην Τρίπολη. Ο επιτετραμμένος της Ελλάδας στην πρεσβεία μας στην Τρίπολη, αφού πήρε την καλοκαιρινή του άδεια, αναχώρησε για το νέο του πόστο στο Λος Άντζελες. Έτσι έμεινε επί τρεις μήνες η πρεσβεία μας χωρίς διπλωμάτη, κι έτσι αιφνιδιάστηκε το ΥΠΕΞ. Γιατί έμεινε επί τρεις μήνες χωρίς διπλωμάτη, μάλλον πρέπει να το ψάξει εισαγγελέας και δεν επεκτεινόμαστε στο θέμα, για να μην αδικήσουμε κανέναν.
Πάντως, εισαγγελέας πρέπει να το ψάξει, γιατί πιθανόν να υπάρχει και θέμα οικονομικής φύσεως.
Τα παραδείγματα πολλά, θα έλεγε κανείς άπειρα, που δείχνουν ότι η Ελλάδα δεν συμπεριφέρεται σαν ένα κανονικό κράτος, αν σκεφθεί κανείς ότι βρέθηκε ελληνική κυβέρνηση να βάλει την υπογραφή της ότι υπάρχει ξεχωριστό μακεδονικό έθνος και γλώσσα, και μάλιστα εκείνοι που υπέγραψαν να είναι από πάνω και υπερήφανοι γι’ αυτό. Γελάνε οι ανά τον κόσμο διπλωμάτες και καθηγητές Ιστορίας με αυτό το ανοσιούργημα, μ’ αυτήν την καραμπινάτη προδοσία. Αρκεί να δει κανείς τι πέτυχε με μια απλή κίνηση η Βουλγαρία, που εξαφάνισε τη «μακεδονική γλώσσα», μια κίνηση όμως που έκανε ένα κανονικό κράτος.
Ας πάμε σε ένα πρόσφατο παράδειγμα.
Έβδομον και τελευταίον, το θέμα που προέκυψε με την ταπεινωτική για την Ελλάδα ακύρωση της επίσκεψης του υπουργού Άμυνας του Ισραήλ, που έγινε για να μην θυμώσει η Τουρκία, την οποία θα επισκεφθεί την ερχόμενη Τετάρτη, όπου θα γίνει δεκτός με τιμές από τον Χουλουσί Ακάρ, ο οποίος πριν από λίγες μέρες έδωσε εντολή να γίνει χρήση χημικών από τον τουρκικό στρατό εναντίον των Κούρδων ανταρτών, με 15 νεκρούς. Δηλαδή, ο Μπέντζαμιν Γκατς προτίμησε έναν «ανιψιό» του Σαντάμ Χουσεΐν, ο οποίος έκαψε με χημικά τους Κούρδους στη Χαλέπτσε, αντί του καλόβολου και εξαιρετικά ευγενικού Νίκου Παναγιωτόπουλου!
Όσον αφορά τον Έλληνα υπουργό, κύκλοι του υπουργείου Άμυνας δηλώνουν διπλά αιφνιδιασμένοι για την ακύρωση της επίσκεψης του Ισραηλινού υπουργού στην Ελλάδα. Ο ένας αιφνιδιασμός αφορά την ακύρωση της επίσκεψης, και ο δεύτερος την επίσκεψη στην Άγκυρα. Να σημειωθεί ότι η επίσκεψη του Μπένι Γκατς στην Καλαμάτα ακυρώνεται για δεύτερη φορά μέσα σε περίπου έναν χρόνο.
Επίσης να σημειωθεί ότι η επίσκεψη αφορούσε την επίσημη τελετή στην 120 Πτέρυγα Εκπαίδευσης Αέρος, στην Καλαμάτα, στην οποία η Αθήνα προτίμησε την ισραηλινή και όχι την καναδική εταιρεία, που είχε φθηνότερη προσφορά, καθαρά για πολιτικούς λόγους.
Μόνο που αυτούς τους πολιτικούς λόγους μάλλον δεν τους εκτίμησε το Ισραήλ.
Η Ελλάδα έχει δώσει σχεδόν τα πάντα στο Ισραήλ, στην ουσία έχει εμπιστευθεί στη χώρα αυτήν κρίσιμους τομείς της εθνικής μας άμυνας, και τώρα παρατηρούμε αυτήν την απαράδεκτη συμπεριφορά. Αναρωτιέμαι πώς θα αντιδρούσε το Ισραήλ αν ο Έλληνας υπουργός Άμυνας ακύρωνε επίσκεψη για τελετή ελληνικής επένδυσης στο Ισραήλ, για την οποία το Τελ Αβίβ είχε πληρώσει ακριβότερο τίμημα, για να επισκεφθεί τον ομόλογό του στην Τεχεράνη. Η σύγκριση είναι απολύτως λογική. Το Ιράν θέλει να εξαφανίσει το Ισραήλ και η Τουρκία την Ελλάδα.
Τέλος, το πιο προσβλητικό, είναι αυτό που διαβάζουμε στην Καθημερινή: «Η ακύρωση της επίσκεψης του υπουργού Άμυνας Μπένι Γκαντς στην Ελλάδα οφείλεται σε λόγους που επιβάλλουν ο υπουργός να βρίσκεται στο Ισραήλ, αναφέρουν ισραηλινές πηγές».
Πάντως, για την επίσκεψη πριν από λίγες μέρες στο Αζερμπαϊτζάν, και αυτήν της επόμενης Τετάρτης στην Άγκυρα, δεν υφίστανται τέτοιοι λόγοι.
Όμως όλα αυτά συμβαίνουν επειδή η Ελλάδα γενικώς ξεχνάει να διασφαλίσει τα συμφέροντά της, αφού δεν λειτουργεί ως κανονικό κράτος.
Γενικό συμπέρασμα: Όταν η Ελλάδα αποφασίσει να λειτουργεί σαν κανονικό κράτος, τότε θα μας σέβονται. Ως τότε θα δεχόμαστε προσβολές από τα Σκόπια, την Αλβανία, τη Λιβύη, την Τουρκία – και τώρα από το Ισραήλ.
