Αναλύσεις
Ένα «αστέρι» ονόματι Μουμίν

Η φωτογραφία με τη σημαία “του κράτους της Δυτικής Θράκης” από την εκδήλωση του 2020 στην Προύσα, με τον Μουμίν σε… περίοπτη θέση.
Στην Ελληνική Θράκη ευδοκιμούν δουλικοί καιροσκόποι και ανυπόμονοι αριβίστες
του Λεωνίδα Κουμάκη, Νομικού, Συγγραφέα, Αρθρογράφου-Αναλυτή, μέλους του ΙΗΑ
Στην Ελληνική Θράκη ευδοκιμούν δουλικοί καιροσκόποι και ανυπόμονοι αριβίστες τύπου Οκτάι Εγκίν. Δεν διστάζουν καθόλου να ξεπουλήσουν τον τόπο τους για μια χούφτα «παροχών». Μετατρέπονται σε τυφλά όργανα της δολοφονικής ΜΙΤ και του κάθε διευθυντή της, άρχοντα όλων των βρώμικων «υπηρεσιών» προς τον εκάστοτε ψευτοσουλτάνο της Άγκυρας.
Το 1955, ο (τότε) φοιτητής της Νομικής Θεσσαλονίκης Οκτάι Εγκίν είχε χρησιμοποιηθεί, μαζί με τέσσερις άλλους, στην «επιχείρηση» εξόντωσης του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης που οργανώθηκε από το «Ειδικό Γραφείο Πολέμου» της ΜΙΤ. Μετέφερε και παρέδωσε μια βόμβα στον φύλακα του Τουρκικού προξενείου Θεσσαλονίκης που θεωρείται και σπίτι του Μουσταφά Κεμάλ, προκειμένου να αποτελέσει την προγραμματισμένη «αφορμή» για το πογκρόμ που είχε ήδη οργανωθεί εναντίον Ελλήνων, Αρμενίων και Εβραίων, την νύχτα της 6ης προς την 7η Σεπτεμβρίου 1955. Η ενέργεια αυτή τον ανάγκασε στην συνέχεια να διαφύγει στην Τουρκία, δίπλα στα αφεντικά του, όπου έκανε τεράστια επαγγελματικά άλματα «προόδου». Ο άνθρωπος που ουσιαστικά έβαλε βόμβα στο θεωρούμενο σπίτι του Μουσταφά Κεμάλ στην Θεσσαλονίκη, υπηρέτησε μετά από σύντομο χρονικό διάστημα στην Γενική Διεύθυνση Πολιτικών Υποθέσεων της Τουρκικής Ασφάλειας και στην συνέχεια έγινε Νομάρχης Νεβσεχίρ της Τουρκικής «Δημοκρατίας». Ανάλογη, εκρηκτική «πρόοδο» είχαν και οι υπόλοιποι τέσσερις που συμμετείχαν στην «επιχείρηση». Η μυστηριώδης εμφάνιση του Ιαν Φλέμινγκ, γνωστού δημιουργού του Τζέημς Μπόντ – πράκτορα 007 και (τότε) πράκτορα της βρετανικής υπηρεσίας πληροφοριών ΜΙ6 στην σκηνή των γεγονότων, συμπληρώνει την εικόνα της επιχείρησης «Σεπτεμβριανά 1955» (Το ιστορικό, όπως το περιγράφει ο Τούρκος δημοσιογράφος Sedat Kaya βρίσκεται στο άρθρο «Σεπτεμβριανά 1955: Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται»).
Στις μέρες μας ένας εκλεγμένος το 2019 δήμαρχος στον χώρο της Ελληνικής Θράκης ονόματι Ὀντέρ Μουμίν δίνει την εντύπωση «εντολοδόχου» του φασιστικού καθεστώτος της Τουρκίας και «παπαγάλου» των συστηματικών fake news της τουρκικής προπαγάνδας που καλλιεργούνται σαν «φύλλο συκής» εναντίον της Ελλάδος για μελλοντική χρήση.
Στην Τουρκία όπως είναι γνωστό ένας λαοφιλής Δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, της μεγαλύτερης σε πληθυσμό πόλης της σημερινής Τουρκίας, απειλείται με φυλάκιση και καθαίρεση από το αξίωμα του διότι επέστρεψε τον χαρακτηρισμό «ανόητοι» στον Υπουργό Διαπλοκής, Παρανομίας και Εμπορίου Ναρκωτικών της Τουρκίας Σουλειμάν Σοϊλού (επίσημα Υπουργό Εσωτερικών) και στην διορισμένη από τον Ερντογάν Ανώτατη Εκλογική Επιτροπή. Για το «έγκλημα» αυτό, η ποινή που του επιβλήθηκε από τον διορισμένο «δικαστή» είναι φυλάκιση 2 ετών, 7 μηνών και 15 ημερών. Φυσικά και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων για να εξαφανιστεί από την πολιτική σκηνή της Τουρκίας με το ζόρι και να μην αποτελεί ενοχλητικό αντίπαλο του Ερντογάν.
Ο Οντέρ Μουμίρ όμως, φαίνεται ότι εκτιμάει βαθύτατα την τουρκική «Δημοκρατία» και προσπαθεί να εφαρμόσει στην πράξη την Ερντογανική «φιλοσοφία» σύμφωνα με την οποία «Η Δημοκρατία είναι το τραίνο που θα μας οδηγήσει στον στόχο μας. Μόλις πετύχουμε τον στόχο μας κατεβαίνουμε από το τραίνο».
Έτσι, αξιοποιεί πλήρως την ασυλία που του παρέχει το Ευρωπαϊκό έδαφος της Ελλάδος και η πλήρης ελευθερία που υπάρχει στη χώρα μας τόσο στην έκφραση όσο και στα ατομικά δικαιώματα. Σε πλήρη αντίθεση με την γειτονική Τουρκία όπου αυτά περιφρονούνται και διασύρονται, με την αυθαίρετη φυλάκιση πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος όπως ο Οσμάν Καβάλα ή ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς, παρά τις αλλεπάλληλες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την άμεση απελευθέρωση τους – όλες καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων του παλατιού της Άγκυρας.
Ο δικηγόρος Οντέρ Μουμίρ όμως έχει την άνεση και την ελευθερία να πηγαίνει όποτε επιθυμεί στην Τουρκία, να εκφωνεί εμπρηστικούς λόγους σε φιέστες αλυτρωτικών συλλόγων, δίπλα σε σημαίες μιας ανύπαρκτης «Τουρκικής Δημοκρατίας Δυτικής Θράκης» (όνειρο μιμητισμού της δήθεν ανεξάρτητης «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» στα κατεχόμενα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας) – όλα «δημιουργήματα» των πιο σκοτεινών υπόγειων της ΜΙΤ-, χωρίς να έχει καμιά απολύτως συνέπεια.
Μπορεί να απαγγέλει στίχους εθνικιστικού ποιήματος, αφιερωμένου στον Τούρκο στρατιώτη, για να διαλαλήσει τον «πατριωτισμό» του, μπορεί να δηλώνει ελεύθερα ότι ο στόχος του δήμου Ιάσμου της Ελληνικής Θράκης είναι ο «εναγκαλισμός» του δήμου με τη «μητέρα πατρίδα», δηλαδή την Τουρκία, χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα.
Στην Τουρκία το φασιστικό καθεστώς καθαιρεί με την νεφελώδη και αόριστη δικαιολογία της «τρομοκρατίας» δεκάδες εκλεγμένους Δημάρχους της Τουρκίας μόνο και μόνο επειδή είναι ή αισθάνονται Κούρδοι.
Διορίζει πιστούς υποτακτικούς, περιφρονώντας την λαϊκή βούληση με τον πιο προκλητικό και απροκάλυπτο τρόπο. Ταυτόχρονα, το ίδιο φασιστικό καθεστώς που με μια απόφαση διαγράφει μονομιάς περισσότερους από πενήντα εκλεγμένους δημάρχους, χύνει ποταμούς από κροκοδείλια δάκρυα για (δήθεν) «καταπίεση» Ελλήνων πολιτών μουσουλμάνων το θρήσκευμα στην Ελληνική Θράκη!
Αναρωτιέται κανείς εάν κάποιος εκλεγμένος Κούρδος δήμαρχος της Τουρκίας ερχόταν στην Ελλάδα και έκανε, δίπλα σε σημαίες ενός «Ανεξάρτητου Κουρδιστάν του Ντιγιαρμπακίρ» ένα εμπρηστικό κήρυγμα μιλώντας για «μεγάλη νίκη» και για «αιωνιότητα που δίνει ο θάνατος» (όπως ακριβώς έκανε το 2020 ο εκλεγμένος Δήμαρχος Ιάσμου Οντέρ Μουμίν μέσα στην Τουρκία), τι θα πάθαινε άραγε όταν επέστρεφε στην Τουρκία;
Δεν θα είχε καθαιρεθεί αμέσως; Δεν θα είχε κατηγορηθεί για τρομοκρατία; Δεν θα είχε φυλακιστεί με συνοπτικές διαδικασίες σαν τρομοκράτης; Σαν απειλή για την «εθνική ασφάλεια» της Τουρκίας;
Στην Ελλάδα όμως ο κύριος Ὀντέρ Μουμίν επιστρέφει από την Τουρκία ελεύθερα, μετά από εμπρηστικές ομιλίες και χαιρετισμούς μπροστά σε δημιουργήματα της ΜΙΤ («Αλυτρωτικούς Συλλόγους» και σημαίες «Ανεξάρτητης Δυτικής Θράκης») αλλά δεν του μιλάει κανείς. Θεωρεί πως μπορεί χωρίς κανένα πρόβλημα να συνεχίζει να δραστηριοποιείται σαν εκφραστής της τουρκικής προπαγάνδας και να εφαρμόζει τις «πρακτικές» της ΜΙΤ χωρίς καμιά απολύτως συνέπεια.
Όπως είναι φυσικό, με τέτοια άνεση που αισθάνεται, δεν απορεί κανείς καθόλου που ολοένα αποθρασύνεται. Έτσι, κάνει ανακλήσεις αντιδημάρχων στον Δήμο Ιάσμου, απολύσεις εργαζομένων, σφράγιση της Ταμειακής Υπηρεσίας με «αιτιολογία» που φαίνεται να έρχεται απ΄ ευθείας από το αρχηγείο της ΜΙΤ:
Εμπλέκονται ή συσχετίζονται με την Παγκόσμια Τρομοκρατική Οργάνωση FETÖ και την εγχώρια Εγκληματική Οργάνωση ΕΥΡ-ΑΚΗ!
Ο κύριος Μουμίν στέλνει και επιστολές στους Δημάρχους Κρήτης για να βρουν …. Γκιουλενιστές! Ο τύπος έχει μεταμορφωθεί σε υπάλληλο του φασιστικού καθεστώτος Ερντογάν μέσα στην Ελλάδα και κάποτε θα πρέπει να χωνέψει πως και στην Ευρωπαϊκή Ελλάδα υπάρχουν νόμοι που αφορούν την εθνική ασφάλεια και ότι η πλούσια «δράση» του τοποθετεί συνεχώς επικίνδυνες νάρκες στην ηρεμία και την ειρήνη ολόκληρης της περιοχής.
Σαν δικηγόρος θα πρέπει να καταλαβαίνει πολύ καλύτερα από τους «προϊσταμένους» του, πως ξεπέρασε ακόμα και τα πιο ακραία όρια του νόμου και ότι εξανέμισε κάθε περιθώριο ανοχής.
Οι «προϊστάμενοι» του βέβαια, μαθημένοι να δουλεύουν υπογείως και ύπουλα θέλουν να αποφύγουν την φανερή έκθεση από την σκανδαλώδη «δράση» του Οντέρ Μουμίν. Έτσι, δεν διστάζουν επισήμως να τον «αποκηρύξουν» με δημοσίευμα της εφημερίδας «Γενί Σαφάκ», το γνωστό όργανο της τουρκικής εξουσίας: Τον κατηγορούν για «δραστηριότητες κατά της Τουρκίας» (αν είναι δυνατόν!) και ήδη από τον Ιούνιο του 2022, τον «έπαυσαν» από την κατευθυνόμενη από την Τουρκία «Συμβουλευτική Επιτροπή» της (δήθεν) «Τουρκικής» Μειονότητας Δυτικής Θράκης.
Ο Κύριος Δήμαρχος βέβαια, αν και πολίτης της Ελληνικής (και Ευρωπαϊκής) Δημοκρατίας, δεν κρύβει καθόλου τον μεγάλο θαυμασμό του για το φασιστικό καθεστώς της γειτονικής Τουρκίας κυνηγώντας «τρομοκράτες Γκιουλενιστές» μέσα στην Ελλάδα για λογαριασμό της «μητέρας πατρίδας».
Αφού όμως εκδηλώνει τέτοιο θαυμασμό, γιατί δεν σπεύδει και αυτός στην Τουρκική «Δημοκρατία», όπως ο Οκταί Εγκίν, για να εισπράξει τα όποια «ανταλλάγματα» των μέχρι σήμερα «υπηρεσιών» του; Δεν θα τον εμποδίζουν βέβαια όσα έγραψε μια φυλλάδα του καθεστώτος, γιατί απλά οι μέχρι τώρα «υπηρεσίες» του είναι σε όλους γνωστές…

Αναλύσεις
Ερντογάν και καταστολή της αντιπολίτευσης: Προκλήσεις για τη νέα γερμανική κυβέρνηση
Η Τουρκία, με το καθεστώς Ερντογάν, έχει αυξήσει τις πιέσεις στους πολιτικούς αντιπάλους της, κάτι που δημιουργεί δυσκολίες στην εξωτερική πολιτική των Ευρωπαίων εταίρων της.

Η αντιμετώπιση της Τουρκίας από τη νέα ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Γερμανίας είναι ένα ζήτημα γεμάτο προκλήσεις, σύμφωνα με την ειδικό για την Τουρκία, Ellinor Zeino, του Ιδρύματος Konrad Adenauer.
Η Τουρκία, με το καθεστώς Ερντογάν, έχει αυξήσει τις πιέσεις στους πολιτικούς αντιπάλους της, κάτι που δημιουργεί δυσκολίες στην εξωτερική πολιτική των Ευρωπαίων εταίρων της. Όπως επισημαίνει η Zeino, η Τουρκία δείχνει να αντιδρά έντονα σε δημόσιες επικρίσεις και μπορεί να είναι πιο ωφέλιμο να γίνονται συζητήσεις πίσω από κλειστές πόρτες.
Η καταστολή της αντιπολίτευσης και η αυξανόμενη πόλωση της κοινωνίας στην Τουρκία είναι εμφανείς. Οι πρόσφατες διαδηλώσεις, οι οποίες προέρχονται κυρίως από νέους, φοιτητές και πολιτικούς της αντιπολίτευσης, συνεχίζουν να διεκδικούν αλλαγές. Η αντίδραση της κυβέρνησης, ωστόσο, είναι αυστηρή, με πάνω από 1.400 συλλήψεις, όπως αναφέρει το τουρκικό υπουργείο Εσωτερικών. Το CHP, το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης, έχει καλέσει σε μποϊκοτάζ των επιχειρήσεων που συνδέονται με την κυβέρνηση, ενέργεια που έχει προκαλέσει ανησυχία για τις οικονομικές συνέπειες.
Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στη στάση της Τουρκίας απέναντι σε πρόσωπα όπως ο Εκρέμ Ιμάμογλου, δήμαρχος Κωνσταντινούπολης και αντίπαλος του Ερντογάν στις προεδρικές εκλογές. Η κατηγορία για τρομοκρατία εις βάρος του αποσύρθηκε, αλλά η έρευνα για διαφθορά παραμένει, ενώ η ανάκληση του πανεπιστημιακού του τίτλου περιορίζει τις πολιτικές του φιλοδοξίες. Η Τουρκία εστιάζει επίσης στην αναγκαία ασφάλεια και τη σταθερότητα στο ΝΑΤΟ, κάτι που καθιστά τη χώρα ζωτικής σημασίας για την Ευρώπη, αν και η εξωτερική πίεση παραμένει περιορισμένη.
Η Γερμανία, ως σημαντικός οικονομικός εταίρος της Τουρκίας, αντιμετωπίζει την ανάγκη να επιδείξει ισχυρή πολιτική εξισορρόπησης. Η παράδοση στρατιωτικών εξοπλισμών στην Τουρκία, όπως τα μαχητικά αεροσκάφη Eurofighter, δείχνει τη στρατηγική σημασία της χώρας στην περιοχή, ενώ οι κοινές συμφωνίες για τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης παραμένουν στην ατζέντα των συζητήσεων.
Όπως σημειώνει η Zeino, οι πιέσεις από την ΕΕ και τη Γερμανία προς την Τουρκία μπορεί να είναι διακριτικές, αλλά παραμένουν σημαντικές στο πλαίσιο μιας συνεχώς εξελισσόμενης πολιτικής σκηνής.
Η νέα ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Γερμανίας καλείται να βρει τον κατάλληλο δρόμο μεταξύ της πολιτικής καταδίκης και της στρατηγικής συνεργασίας, ώστε να διασφαλίσει τη σταθερότητα στην περιοχή και τα συμφέροντα της Ευρώπης.
Αναλύσεις
Υποκρισία! Ο Μασκ επιτίθεται στην Ρουμανία αλλά σιωπά για τον Ερντογάν
Πώς συγκρίνεται το πραξικόπημα στην Ρουμανία με αυτό της Τουρκίας και πώς οι ΗΠΑ ξεπλένουν τον Ερντογάν.

Πώς συγκρίνεται το πραξικόπημα στην Ρουμανία με αυτό της Τουρκίας και πώς οι ΗΠΑ ξεπλένουν τον Ερντογάν.
Οι τελευταίες εξελίξεις των διαπραγματεύσεων μεταξύ ΗΠΑ – Ρωσίας και Ουκρανίας στην Σ. Αραβία.
Αναλύσεις
Το ΕΔΔΑ παραγκωνίζει τη μεταναστευτική πολιτική των εθνών-κρατών εις βάρος της δημόσιας τάξης
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) με τη νομολογία του κατά το παρελθόν έχει υπερασπιστεί το «δικαίωμα» των αλλοδαπών που έχουν τελέσει σοβαρά ποινικά αδικήματα να παραμένουν στο ευρωπαϊκό έδαφος.

Γράφει ο Νικόδημος Καλλιντέρης, Νομικός
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) με τη νομολογία του κατά το παρελθόν έχει υπερασπιστεί το «δικαίωμα» των αλλοδαπών που έχουν τελέσει σοβαρά ποινικά αδικήματα να παραμένουν στο ευρωπαϊκό έδαφος. Αλλά και με την κατωτέρω σχολιαζόμενη πρόσφατη απόφασή του το Δικαστήριο επιβάλλει στα κράτη να συνοδεύουν την απέλαση εγκληματιών από τρίτα κράτη με μια εγγύηση της δυνατότητας επιστροφής εντός της επικράτειάς τους.
Τη Δευτέρα 17 Μαρτίου 2025 το ΕΔΔΑ (πρόκειται για το δικαιοδοτικό όργανο του Συμβουλίου της Ευρώπης) αποφάσισε να μην επανεξετάσει μια υπόθεση κατά της Δανίας με την οποία κατοχυρώθηκε ένα «δικαίωμα επιστροφής» για τους αλλοδαπούς που απελάθηκαν από την Ευρώπη λόγω τέλεσης ποινικών αδικημάτων. Η άρνηση επανεξέτασης αφορούσε μια απόφαση του ΕΔΔΑ που δημοσιεύτηκε στις 12 Νοεμβρίου 2024 (Sharafane v. Denmark).
Λόγω της μεγάλης σημασίας αυτής της απόφασης για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια της χώρας, η Δανία ζήτησε στις 29 Ιανουαρίου 2025 την παραπομπή της στο τμήμα μείζονος σύνθεσης. Με άλλα λόγια, ζήτησε να επανεκδικαστεί η υπόθεση από τον ευρύτερο σχηματισμό του ΕΔΔΑ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην επταμελή σύνθεση του Δικαστηρίου (πρόκειται για τη συνήθη σύνθεση) που εξέδωσε ομόφωνα την επίμαχη απόφαση κατά της Δανίας στις 12 Νοεμβρίου 2024 τρεις από του Δικαστές υπήρξαν μέλη σε ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από το Open Society Foundations του George Soros. Πρόκειται για την πρόεδρο του Τμήματος Gabriele Kucsko-Stadlmayer από την Αυστρία καθώς και τους Tim Eicke από τη Μεγάλη Βρετανία και Mateja Durovic από τη Σερβία. Και όχι μόνον αυτό, αλλά μόνο δύο μέλη της επταμελούς σύνθεσης ήταν Δικαστές προ του διορισμού τους στο ΕΔΔΑ.
Σύμφωνα με τη δανική κυβέρνηση, η απόφαση Sharafane (αφορούσε την καταδίκη της Δανίας για απέλαση ενός Ιρακινού ονόματι Zana Sharafane που είχε διαπράξει διακίνηση κοκαΐνης) «εγείρει σοβαρά και θεμελιώδη ζητήματα που επηρεάζουν την ερμηνεία και την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), ιδίως όσον αφορά το κυριαρχικό δικαίωμα του κράτους να ελέγχει την είσοδο, τη διαμονή και την απέλαση αλλοδαπών».
Στις 17 Μαρτίου 2025, η μείζων σύνθεση του ΕΔΔΑ δημοσίευσε την απόφασή της απορρίπτοντας οριστικά το αίτημα της Δανίας για επανεξέταση. Δια της απόρριψης το ΕΔΔΑ επιβεβαίωσε ότι το «δικαίωμα επιστροφής» των απελαθέντων αλλοδαπών στο ευρωπαϊκό έδαφος αποτελεί πλέον νομολογία του Δικαστηρίου και προορίζεται να εφαρμοστεί σε όλα τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης (46 συνολικά). Στην πραγματικότητα, με αυτές τις δικαστικές αποφάσεις τίθεται υπό αμφισβήτηση η αρμοδιότητα των εθνών-κρατών σε θέματα μεταναστευτικής πολιτικής.
Για να εξετάσει την αναλογικότητα των προσωρινών απαγορεύσεων επιστροφής το ΕΔΔΑ αξιολόγησε τις προοπτικές επανεισδοχής των προσφευγόντων αλλοδαπών στη Δανία εξετάζοντας τη μεταναστευτική πολιτική του κράτους. Εάν οι προοπτικές είναι επαρκείς, το ΕΔΔΑ θεωρεί ότι η απέλαση είναι σύμφωνη με την ΕΣΔΑ. Εάν οι προοπτικές είναι ανεπαρκείς, λόγω μιας μεταναστευτικής πολιτικής που θεωρείται υπερβολικά περιοριστική, το Δικαστήριο αποφαίνεται ότι η απέλαση δεν είναι σύμφωνη με την ΕΣΔΑ, καθώς υπάρχει το ενδεχόμενο να καταστεί αυτή de facto μόνιμη. Και στα δύο ενδεχόμενα το Δικαστήριο υποχρεώνει τα κράτη να αποδεχτούν την παραμονή εντός της επικράτειάς τους αλλοδαπών που έχουν διαπράξει ποινικά αδικήματα κακουργηματικού χαρακτήρα (π.χ. διακίνηση ναρκωτικών).
Μέσω αυτής της νομολογίας το Δικαστήριο είναι αυτό που χαράσσει την μεταναστευτική πολιτική των κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης με προφανείς τις επιπτώσεις στην δημόσια και εθνική τους ασφάλεια. Με την επίκληση ως δικαιολογητικού λόγου της «ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής» που έχει αναπτύξει ο αλλοδαπός στην επικράτεια του ευρωπαϊκού κράτους του παρέχεται το «δικαίωμα επιστροφής».
Επιπλέον, από τα ανωτέρω διαφαίνεται ότι το ΕΔΔΑ κρίνει την απόφαση απέλασης όχι με βάση το άμεσο και βέβαιο περιεχόμενό της, αλλά με βάση τις υποθετικές συνέπειες που μπορεί να προκύψουν ή να μην προκύψουν στο απώτερο μέλλον.
Ωστόσο, είναι αδύνατο να προβλεφθεί πώς μπορεί να εξελιχθεί η μεταναστευτική πολιτική μιας χώρας ή η προσωπική κατάσταση των απελαθέντων προσώπων. Εάν ένας αλλοδαπός επιθυμεί να επιστρέψει μετά τη λήξη της απαγόρευσης εισόδου σε ένα κράτος, μπορεί να ζητήσει την επανεισδοχή του ξανά και να ασκήσει έφεση κατά της ενδεχόμενης άρνησης χορήγησης θεώρησης. Μια τέτοια προσφυγή θα εξεταστεί στη συνέχεια από τα εθνικά δικαστήρια της ενδιαφερόμενης ευρωπαϊκής χώρας και ενδεχομένως και από το ΕΔΔΑ.
Αλλά και στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν το Δικαστήριο του Στρασβούργου καταδίκασε την Ελβετία για την απέλαση ενός Βόσνιου διακινητή κοκαΐνης με το σκεπτικό ότι η απέλαση είχε πολύ μεγάλο αντίκτυπο στην «ιδιωτική ή οικογενειακή του ζωή».
Η αλήθεια είναι πως η νομολογία του Δικαστηρίου ως προς τις απελάσεις μεταβλήθηκε με την πάροδο των ετών. Ενώ οι απελάσεις υπηκόων τρίτων χωρών εμποδίζονταν αρχικά μόνο όταν υπήρχε κίνδυνος βασανιστηρίων στη χώρα καταγωγής τους, από το 1988 οι Ευρωπαίοι δικαστές άρχισαν να επικαλούνται την «ιδιωτική και οικογενειακή ζωή» ως λόγο απαγόρευσης της απέλασης. Τις μόνιμες απελάσεις το ΕΔΔΑ τις απαγόρευσε το 2021 ενώ στην υπόθεση Zana Sharafane, δεν επιτρέπει πλέον τις απελάσεις που δεν συνοδεύονται από εγγύηση επιστροφής.
-
Αναλύσεις4 ημέρες πριν
Μάικλ Ρούμπιν στη Hellas Journal: Η σύλληψη Ιμάμογλου σηματοδοτεί ότι ο Ερντογάν θα απελευθερώσει τον Οτζαλάν μέσα σε νεκροσακούλα!
-
Άμυνα3 εβδομάδες πριν
Ισραηλινή δημοσιογράφος: “Με τη διάλυση του NATO η Τουρκία θα βρεθεί σε μεγάλο κίνδυνο! Θα χωριστεί στα δύο”
-
Πολιτική2 μήνες πριν
Έρχεται «τσουνάμι» αποκαλύψεων και στην Ελλάδα για USAID! Οι ΜΚΟ του Soros και οι Πρέσπες του Τσίπρα
-
Πολιτική3 εβδομάδες πριν
Έλληνας από τον Δομοκό αιχμάλωτος των Ουκρανών
-
Πολιτική2 μήνες πριν
Αποκάλυψη Στρος Καν! Με έφαγαν οι ΗΠΑ όπως και τον Καραμανλή!
-
Απόψεις2 μήνες πριν
Διαβεβαιώνω τον κ. Μητσοτάκη ότι η κυβέρνησή του δεν έχει μέλλον
-
Πολιτική4 εβδομάδες πριν
Συναγερμός από τον δήμαρχο Αλεξανδρούπολης! “Αθόρυβος εποικισμός – Βούλγαροι και Τούρκοι αγοράζουν σπίτια στην περιοχή”
-
Αναλύσεις2 μήνες πριν
Ο Τραμπ δεν ξεχνά τί έκανε η Ελλάδα!