Πολλοί Ουκρανοί δεν στηρίζουν τον Zelensky – Δύο χώρες στην Ουκρανία από το 1991 αναφέρει ο Ουκρανός επιχειρηματίας και πολιτικός Viktor Medvedchuk
O Medvedchuk, ο οποίος θεωρείται στενός φίλος και σύμμαχος του Ρώσου προέδρου, Vladimir Putin, έφυγε από την Ουκρανία στα τέλη του περασμένου Σεπτεμβρίου στο πλαίσιο ανταλλαγής κρατουμένων ενώ πρόσφατα ο Ουκρανός πρόεδρος, Volodymyr Zelensky του αφαίρεσε την ουκρανική υπηκοότητα.
Οι διέξοδοι
Σύμφωνα με τον Medvedchuk, για να εκτονωθεί η κατάσταση στην Ουκρανία, είναι απαραίτητο να αναγνωριστούν τα συμφέροντα της Ρωσίας.
«Ο Ψυχρός Πόλεμος τελείωσε με την πολιτική απόφαση να οικοδομηθεί ένας νέος κόσμος όπου δεν υπάρχουν πόλεμοι.
Είναι σαφές ότι ένας τέτοιος κόσμος δεν χτίστηκε (…).
Και τώρα υπάρχουν μόνο δύο διέξοδοι:
Είτε να διολισθήσουμε σε έναν παγκόσμιο πόλεμο και σε μια πυρηνική σύγκρουση είτε να ξεκινήσουμε ξανά τη διαδικασία της αποκλιμάκωσης, για την οποία όμως είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη τα συμφέροντα όλων των μερών.
Αλλά για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να υπάρξει η πολιτική αναγνώριση ότι η Ρωσία έχει συμφέροντα που πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη.
Και το πιο σημαντικό από όλα, είναι αναγκαίο να παίζεις με ειλικρίνεια, να μην εξαπατάς κανέναν, να μην θολώνεις και να μην προσπαθείς να βγάλεις λεφτά στο αίμα κάποιου άλλου» αναφέρει ο Medvedchuk.
Σε όλη την Ευρώπη;
Κατά τον Medvedchuk, η σύγκρουση στην Ουκρανία είτε κλιμακωθεί και θα εξαπλωθεί στην Ευρώπη και σε άλλα κράτη είτε θα εστιάσει σε τοπικό επίπεδο.
Ωστόσο, για να υλοποιηθεί το δεύτερο σενάριο, είναι αναγκαίο – όπως λέει – να «ακουστούν και οι ειρηνικές φωνές» κάτι που εμποδίζεται από τη Δύση, η οποία στηρίζει ενεργά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία.
Πολλοί Ουκρανοί δεν στηρίζουν τον Zelensky
Σύμφωνα με τον Medvedchuk είναι αναγκαίο να δημιουργηθεί ένα πολιτικό κίνημα υπέρ της ειρήνης, χωρίς τη συμμετοχή της Δύσης.
Όπως λέει, πολλοί Ουκρανοί τάσσονται υπέρ της ειρήνης και δεν στηρίζουν τον Zelensky στο κυνήγι των στρατιωτικών θριάμβων.
«Εάν ένα ειρηνικό κόμμα, εάν ένα κόμμα αστικού διαλόγου δεν ταιριάζει με τη Δημοκρατία, τότε αυτό είναι Δημοκρατία;
Για να σώσουν την πατρίδα τους, οι Ουκρανοί χρειάζεται να αρχίσουν να κτίζουν τη δική τους δημοκρατία και να εκκινήσουν έναν διάλογο χωρίς τους Δυτικούς, το αποτέλεσμα των ενεργειών των οποίων είναι επικίνδυνο και καταστροφικό» υποστηρίζει ο Medvedchuk.
Πολιτικό κίνημα
«Εάν η Δύση δεν θέλει να ακούσει την άποψη μιας άλλης Ουκρανίας, είναι δικαίωμα της, αλλά για την Ουκρανία μια τέτοια θεώρηση είναι σημαντική και απαραίτητη, διαφορετικά αυτός ο εφιάλτης δεν πρόκειται να τελειώσει.
Αυτό σημαίνει ότι είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα πολιτικό κίνημα από αυτούς που δεν τα παράτησαν, που δεν απαρνήθηκαν τις πεποιθήσεις τους κάτω από τον πόνο του θανάτου και της φυλακής, που δεν θέλουν η χώρα τους να γίνει τόπος γεωπολιτικών τσακωμών» αναφέρει ο Medvedchuk.
Δύο χώρες από το 1991 στην Ουκρανία
«Από το 1991, υπάρχουν δύο χώρες εντός της ίδιας της Ουκρανίας – η μια κατά της Ρωσίας και άλλη μια Ουκρανία ως άλλη Ρωσία.
Η μια δεν μπορεί να φανταστεί τον εαυτό της χωρίς τη Ρωσία, η άλλη δεν μπορεί να φανταστεί τον εαυτό της με τη Ρωσία.
Ωστόσο, αυτή η διαίρεση είναι εν πολλοίς τεχνητή.
Η Ουκρανία έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της με τη Ρωσία, είναι πολιτιστικά και πνευματικά συνδεδεμένη μαζί της.
Η «ενσωμάτωση» με τη Ρωσία υπαγορεύεται στην Ουκρανία από την οικονομία.
Σε κάθε περίπτωση, εάν υπάρχουν τόσο κοντά μια τεράστια αγορά και πόροι, μόνο μια στενόμυαλη κυβέρνηση δεν μπορεί να τα χρησιμοποιήσει, πόσο μάλλον να τα μπλοκάρει.
Τα αντιρωσικά αισθήματα δεν έφεραν τίποτα άλλο παρά θλίψη και φτώχεια στην Ουκρανία» λέει ο Medvedchuk.
Ο ρόλος της νοτιοανατολικής Ουκρανίας
Όπως υποστηρίζει, η Ρωσία άρχισε να ενσωματώνεται στην ευρωπαϊκή αγορά ταχύτερα από την Ουκρανία χάρη στους ενεργειακούς πόρους.
«Η ανεξαρτησία της Ουκρανίας θα μπορούσε κάλλιστα να είχε καταλήξει σε οικονομική κατάρρευση, εάν δεν υπήρχαν τα νοτιοανατολικά εδάφη, όπου σήμερα διεξάγονται σφοδρές μάχες (…).
Δε συνηθίζεται να μιλάμε για αυτό, αλλά στα χρόνια της δεκαετίας του 1990, ήταν η ρωσόφωνη νοτιοανατολική περιοχή που έσωσε την οικονομική, και μαζί την πολιτική, ανεξαρτησία της Ουκρανίας.
Η επιχειρηματική δραστηριότητα και τα συμφέροντα των νοτιοανατολικών περιοχών συνδέονται σε μεγάλο βαθμό με τη Ρωσία.
Η Ρωσία αντιμετώπισε την ανάγκη όχι μόνο να προστατεύσει τα οικονομικά της συμφέροντα, αλλά και τη διεθνή τιμή και αξιοπρέπεια, η οποία απορρίφθηκε συστηματικά.
Και δεν υπήρξε κανείς να διευθετήσει αυτό το ζήτημα» υποστηρίζει ο Medvedchuk.
Το υπόβαθρο της σημερινής σύγκρουσης
Κατά τον Medvedchuk, το υπόβαθρο της σημερινής σύγκρουσης έχει να κάνει με το ότι η Δύση και η Ρωσία αντιλήφθηκαν διαφορετικά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.
Όπως λέει, η Δύση αναμφίβολα το εξέλαβε ως νίκη, θεωρώντας τη Μόσχα ηττημένη.
«Και εφόσον η Ρωσία είναι η υποτιθέμενη ηττημένη πλευρά, τότε το έδαφος της πρώην ΕΣΣΔ και του σοσιαλιστικού στρατοπέδου είναι η νόμιμη λεία των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ, τα οποία, σύμφωνα με την αρχή του «αλίμονο στους ηττημένους», «τα περνούν υπό τον έλεγχο της Δύσης».
Ως εκ τούτου, η Ουκρανία είναι το έδαφος επιρροής των Ηνωμένων Πολιτειών, του ΝΑΤΟ και όχι της Ρωσίας», υποστηρίζει ο Medvedchuk.
Νέα τάξη
Κατά τον Medvedchuk, για να αποτραπεί μια στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ Δύσης και Ανατολής που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια πυρηνική καταστροφή, είναι να οικοδομηθεί από κοινού μια νέα πολιτική και οικονομική πραγματικότητα που θα βασίζεται σε αμοιβαία συνεργασίας.
www.bankingnews.gr